Rozmowy z obowiązku (?)

[Anul3k]

Istnieje calkiem spore grono osob, ktore chcialabym spotykac wszedzie, gdzie sie da Niestety nie jest mi to dane. Kiedy dosiada sie do mnie ktos znajomy i zaczynaja sie wymuszone pytania zaczynam mowic byle co i byle jak najdluzej - zeby tylko zabic krepujace momenty.
'Najgorzej jak sie ktos przyczepi, dajesz do zrozumienia a on nic. I zaoada taka niezreczna cisza, nie?'


Sama takich rozmow nie zaczynam, przechodze na drugi koniec autobusu lub po prostu mowie czesc i zajmuje sie soba.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

W autobusie przeważnie czytam książkę, co już na wstępie nieco chroni mnie przed niechcianymi znajomymi - nie zawsze ktoś podejdzie

W poczekalni/sklepie itd ogólnie jeśli chodzi o rozmowy z nieznajomymi, którzy chcą się wywnętrzyć - potrafię powiedzieć "przepraszam nie mam ochoty na rozmowę".

[Kasik_M]

Ja też nienawidzę wymuszonych rozmów. Już sam fakt jazdy zapchanym autobusem jest wystarczająco męczący a co dopiero taka sytuacja. Jak zapada ta niezręczna cisza to najczęściej ja i on/ona wzdychamy bez sensu Jakiś taki odruch.

A co do obcych, to chyba mój wyraz twarzy miłej owcy ściąga na mnie samotne starsze panie, gaduły, niezrównoważonych psychicznie (takich to się boję czasami). Już nie mówiąc o tym, że jeśli ktoś zechce wepchnąć się w kolejkę, to zawsze mnie upatruje sobie na jelenia, przed którego włazi. Dlatego do sklepów i urzędów wchodzę najeżona i z góry bojowo nastawiona.

EDIT: To doskonale widać, kiedy się udaje, że kogoś się nie zauważyło Śmieję się zawsze, jak ktoś przede mną udaje

[yedanna]

Napisane przez lexie

Mnie zdarza się udawać, że nie poznaję/nie widzę znajomej osoby, z którą nie mam ochoty rozmawiać . Nawet jak tamta osoba mnie zauważyła - zawsze są szanse, że nie podejdzie

A jak już mam to szczęście, że mnie ktoś dopadnie - no to prowadzę taką grzecznościową rozmowę... Chociaż zawsze marzę, żeby się skończyła.

Warszawa to duże miasto i nie tak łatwo spotkać ot tak kogoś znajomego... Natomiast zdarza mi się, że zagadują mnie całkiem obcy ludzie . I z takimi, to już zupełnie nie ma o czym gadać

O i tu się zgadzam w całej rozciagłości. Idealnym sposobem jest siadanie zawsze przy oknie - można wtedy wlepiać wzrok w wyjątkowo interesujące drzewo albo zmiany atmosferyczne
Obce osoby są wyjątkowo męczące.

Napisane przez elianka

ja też kwituję yhm i udaję, że śpię

Bywało podczas wyjazdów na studia.

A z drugiej strony - poznałam w ten sposób kilka naprawdę fajnych osób.

Edit: poprzez rozmowę w autobusie

[karolina2020]

Ja nie mam daru wylawiania znajomych w tlumie, wiec jezeli ktos juz mnie rozpozna to musi dosyc wyraznie zaakcentowac swoja obecnosc Nie lubie udawac ze kogos nie widze, juz wole powiedziec czesc, czy dzien dobry i udawac ciezko zajeta. W takich momentach dziekuje orange za pakiet smsow za grosza hehe.
Co do obcych zagadujacych ludzi, to staram sie zamanifestowac brak entuzjazmu w odpowiedziach i zazwyczaj obiekt daje za wygrana

[wybujana]

rany !! ja takie kowersacje MUSZĘ prowadzic z sąsiadem
A , ze mnie ma za rezolutkę to nie wypada nic nie mówić.
Zazwyczaj tylko potakuję AHA,YHY, NO TAK, itd itp
wkurza mnie niemilosiernie jak ktos z sąsiadów o czyms mnie informuje
NP. W SOBOTE IDĘ [miejsce] PO [przyczyna]. bla bla bla
Sory, ale gów. no mnie to obchodzi. I co mam wtedy powiedziec?
"Aha, nooo bardzo interesujące"

Wnerwia mnie to i tyle. Zawsze sie ktos dowali niestety

[Afra86]

Napisane przez AniaWila

Afra a ja z innej beczki Ty to chyba masz jakies schizy z tym pierdzeniem raz pierdzacy autobus a w nim pierdzaco-slodkie gadki, innym razem pierdzac fiolkami nie no...na moje oko, ma to jakies podloze

....wcale nie
dla mnie jest to fonetycznie smiesznie slowo
pier-dzacy

[karolina2020]

Napisane przez Afra86

....wcale nie
dla mnie jest to fonetycznie smiesznie slowo
pier-dzacy

Tylko winny sie tlumaczy

The truth is out there