"Mody gniewny"

[new_me]

nie wiem dokladnie ile ma opuszczonych godzin ale ma, nie czepialabyhm sie gdyby to byly np tylko wagary, tylko zle oceny lub tylko klotnie z nauczycielami ale wszystko razem...
kieszonkowe to dla mnie ustalona kwota wydawana raz na tydzien/miesiac - takich pieniedzy nie dostaje, ale wiadomo jak potrzebuje to dostaje; co do wyadwania to np 400 za spodnie czy bluze dla nastolatka to wg mnie sporo a w czyms przeciez musi chodzic
nie mieszkam z nimi ale to nie mi ma pomagac.. i to nie jest tak ze rodzice prosza sie mnie o pomoc, sama chce pomoc bo widze ze ich to martwi i sama sie strasznie przejmuje ... pewnie myslicie ze bylam straszna kujonka nie wychodzaca z domu tylko sleczaca nad ksiazkami, ale uwiezcie ze tak nie bylo.. postawic tez sie umiem ale jakos nigdy nie mialam problemow z nauka i umialam kombinowac

[Stace]

Ale dlaczego piszecie, że ma sobie dać spokój, że nie do niej należy rozmowa z nim ? To jest RODZEŃSTWO, może siostra po prostu interesuje się bratem, martwi się o niego, ma to sobie tak olać, bo nie jest jego matką ?

[lina_09]

Autorko, ale NIC z rzeczy, które wymieniasz nie wybiega ponad normę! Jestem w wieku Twojego brata, rok starsza. I też zdarza mi się wagarować (o czym rodzice wiedzą), zdarzyło mi się mieć zagrożenie (ba! nawet kilka), bywa że pokłócę się z rodzicami, no a palenie... no zdarzyło mi się zapalić.
Zrozum jednak jedno - to są normalne zachowania osoby w jego wieku. Moim zdaniem to super o nim świadczy, że zna swoje prawa i walczy o nie. Kilka nieobecności w szkole też nikogo nie zabiło, a powiem Ci wręcz, że patrząc po koleżankach to wiele z tych, którym zdarza się opuszczać, bo np. im się nie chce - ma najlepsze wyniki w klasie. Bo umieją wybrać w które dni mogą sobie odpuścić raz na jakiś czas, zregenerować siły. Jeżeli Wasi rodzice wjeżdżają na niego i robią mu pretensje o takie drobnostki to ja nie wiem Chłopak nie robi nic karygodnego. A nawet jeśli by zawalił jakiś przedmiot - szczerze mówiąc wydaje mi się, że konieczność poprawki byłaby dla niego wystarczającą karą.
Nie wiem czemu Ty, czy Twoi rodzice chcecie za wszelką cenę interweniować. Chłopak ma zdrowe podejście, jego zachowanie nikogo nie krzywdzi. A jak narobi sobie kłopotów - to jego sprawa. Jest w takim wieku, że to ON powinien za siebie odpowiadać, a nie rodzice biegać za jego sprawami.

Co do wydawania kasy na ciuchy... lepiej, że na ciuchy, niż na gry komputerowe. To jest taki wiek, że człowiek chce fajnie wyglądać na tle kolegów. Poza tym droższy ciuch przeważnie jednak jest lepszej jakości i bardziej się o taki dba, więc pewnie posłużą mu dłuższy czas.

---------- Dopisano o 00:01 ---------- Poprzedni post napisano Wczoraj o 23:59 ----------

Napisane przez Stace

Ale dlaczego piszecie, że ma sobie dać spokój, że nie do niej należy rozmowa z nim ? To jest RODZEŃSTWO, może siostra po prostu interesuje się bratem, martwi się o niego, ma to sobie tak olać, bo nie jest jego matką ?

Tylko, że chłopak jest w takim wieku, gdzie sam powinien zacząć brać odpowiedzialność za swoje czyny. Rodzice, siostra mogą pogadać raz, przedstawić swoje zdanie i ewentualne oczekiwania. Ale nic więcej. Jeśli będą na niego naciskać i wymuszać coś na nim to osiągną efekt odwrotny do zamierzonego. Nawet jeśli chłopak postępuje źle - lepiej pozwolić mu się sparzyć. Bo próby przemówienia do niego na siłę tylko popsują jego relacje z rodziną i zwiększą dystans między nimi.

A, i Grin dobrze mówi, żeby Autorka podała przykłady kłótni, gdy jej zdaniem brat nie ma racji.

[kalincia]

Jasne, jasne - wagary, jedynki, wykłocanie się - to są normalne i zrowe zachowania, nic karygodnego i nie ma co interweniować.... - to dopiero rewelacje. Szkoda tylko, że rodzice i siostra mają inne wymagania. Głupie jakieś, nie?

[_jasmine_]

Nie dziwię Ci się ze sie przejmujesz i chcesz pomoc. Aż takich strasznych on rzeczy nie robi, tylko ze jest w 2 klasia no i za rok matura, ma jakies plany co potem ? Wg mnie powinnas jakos mu uswiadomic, ze powinien sie postarac zeby tych zagrozen nie miec, dla swietego spokoju, zeby nie powtarzac klasy? Czy brat chodzi na jakies dodatkowe zajecia np sport? Moze to troche pomogloby na agresje z jego strony.

[201803080934]

Napisane przez new_me

nie wiem dokladnie ile ma opuszczonych godzin ale ma

ja też opuszczałam godziny, średnio 1-2 w tygodniu, więc na miesiąc wychodziło 4-8h, a teraz w grudniu to już by było 12-24h opuszczone, strrrrrrraszne

nie czepialabyhm sie gdyby to byly np tylko wagary, tylko zle oceny lub tylko klotnie z nauczycielami ale wszystko razem...

piszesz zupełnie nieprecyzyjnie, najwidoczniej NIE ZNASZ sytuacji dokładnie. nie napisałaś co robi jak jest na wagarach, ile ma tych opuszczonych godzin, jakie ma oceny pojedyncze, że na semestr wychodzi mu zagrożenie, z czego te oceny: kartkówki, sprawdziany, prace domowe, etc - co może poprawić, jakie ma szanse na wyciągnięcie ocen, z jakich przedmiotów te zagrożenia - czy to przedmioty, z którymi on sobie nie radzi i będzie potrzebował np. korepetycji, czy może spokojnie sam wyciągnie oceny.
i ponownie proszę podaj kilka przykładów kłótni kiedy brat NIE MIAŁ racji. to z WSO jest głupim przykładem, bo brat miał rację, więc dobrze, że walczył o swoje. albo jeśli nie masz dobrych przykładów, to nie pisz o tych kłótniach jako o czymś negatywnym.

kieszonkowe to dla mnie ustalona kwota wydawana raz na tydzien/miesiac - takich pieniedzy nie dostaje, ale wiadomo jak potrzebuje to dostaje; co do wyadwania to np 400 za spodnie czy bluze dla nastolatka to wg mnie sporo a w czyms przeciez musi chodzic

kradnie? wyprzedaje sprzęty domowe? handluje narkotykami?
jeśli rodzice mu dają, to sobie kupuje, jakby mu nie dawali, to by nie kupował.

nie mieszkam z nimi ale to nie mi ma pomagac.. i to nie jest tak ze rodzice prosza sie mnie o pomoc, sama chce pomoc bo widze ze ich to martwi i sama sie strasznie przejmuje ..

czyli tak naprawdę nikt cię o pomoc nie prosi, nikt ci się nie skarży? nie wydaje ci się, że wyolbrzymiasz sytuację, która panuje w domu, problemy normalnego nastolatka i reakcje rodziców?

pewnie myslicie ze bylam straszna kujonka nie wychodzaca z domu tylko sleczaca nad ksiazkami, ale uwiezcie ze tak nie bylo.. postawic tez sie umiem ale jakos nigdy nie mialam problemow z nauka i umialam kombinowac

daj swojemu bratu być sobą, nie próbuj go przerobić na siebie, bo ma wystarczająco asertywności i na pewno się nie da

[new_me]

taaaaaakkk, nie znam sytuacji wogole i najlepiej to powinnam uciac kontakt z bratem BO CO MNIE ON OBCHODZI

czy tak trudno zrozumiec ze mi na nim zalezy i obchodzi mnie jego przeszlosc/terazniejszosc/przyszlosc!!! kazdy ma patrzec tylko na czubek wlasnego nosa? nawet rodzinie nie mozna pomoc, wesprzec?
to ze Ty nie zdalas w liceum nie znaczy ze dla kogos to nie bedzie porazka

[paula78]

Napisane przez new_me

moim zdaniem mama go za bardzo rozpiescila ze wzgledu na to ze jest najmlodszy karami sie nie przejmuje bo wie ze rodzice i tak zmiekna a pozatym jest w takim wieku ze raczej ciezko byloby go posadzic w kącie.. do tego na wszystko ostatnio reaguje krzykiem.. naprawde nie wiem co robic; na miejscu rodzicow to bym go chyba rozszarpala najchetniej

Brak konsekwencji we wcześniejszych latach teraz odbija sie czkawką, niestety.

I faktycznie samo zainteresowanie szkołą, paleniem, picie nie wystarczy.

Jak chlopak spędzał czas po lekcjach gdy byl młodszy? czy z rodzicami cos wspolnie robili?
Zresztą w jego wieku to tylko patrzeć żeby skończył szkołe i poszedł do pracy a może po drodze zmądrzeje.
A jakie ma towarzystwo ? może coś bierze i stąd agresja?

---------- Dopisano o 17:50 ---------- Poprzedni post napisano o 17:48 ----------

Napisane przez Grin

w co drugim temacie pada słowo psycholog


serio jest taki tragiczny w tej szkole? ile ma tych zagrożeń? ile razy nie zdał? ile razy obraził nauczyciela? czy kiedykolwiek może wywalili go ze szkoły?
jak przebiegają kłótnie twoich rodziców z bratem? jak to się zaczyna? jak się kończy? co mówią/krzyczą obie strony? kto zaczyna krzyczeć?
czy rodzice rozmawiają z twoim bratem o czymś innym niż szkoła? czy rozmawiają np. o jakimś filmie/książce/informacji w wiadomościach/o czymś neutralnym, spokojnym? czy rodzice zaczynają takie rozmowy? czy brak lubi rozmawiać z rodzicami na inne tematy poza szkołą?

czy rzeczywiście jest tak tragicznie z nim, że potrzebuje pomocy psychologa? bo mi to wygląda na typowy okres buntu, a nie problemy psychiczne

Z psychologa nie korzysta się tylko w przypadku choroby psychicznej więc nie dziwi mnie ta propozycja ale nie sądzę ab chłopak był chetny do spotkań.

---------- Dopisano o 17:57 ---------- Poprzedni post napisano o 17:50 ----------

Napisane przez new_me

no tak zagrozenia, wagary (w I poscie pisalam ze opuscil pare lekcji), klotnie (wiem ze powinien miec swoje zdanie ale czasem powinien tez umiec siedziec cicho), jest tez dosyc leniwy, czasem o pomoc trzeba sie go prosic i prosic przy czym wydaje strasznie duzo na ubrania, byle czego nie zalozy a to tez mi sie nie podoba.., a i "popala"
lepiej dzialac wczesniej niz czekac czy poprawi oceny czy ich nie poprawi
moze macie racje z tym ze nic strasznego sie nie dzieje ale jak przestac sie przejmowac, jak uspokoic rodzicow? latwo powiedziec "zaparz im melsiki" ale gdyby to dzialalo to nie byloby zadnego problemu
"zapomnial wol jak cieleciem byl"

Jest na tyle duży,że konsekwencje wagarów i zagrożeń pozna na własnej skórze- na szczescie jest dopiero połowa roku a nie koniec.
Kłótnie- bywaja i sa zdrowe, problemem moze być sposób wyrażania emocji ale nie kłótnie, a siedzenia cicho trzeba sie nauczyć - ja dopiero teraz to opanowuje a mam dużo lat

Dużo wydaje na ciuchy- a skąd ma ? jesli dostaje kieszonkowe to ma prawo z nimi zrobić co chce, nawet jeśli wyda wg ciebie głupio-trudno.

Popala - co popala ? papierosy- no trudno, marysię - wg mnie gorzej.

Rodzice boją się o jego przyszłośc i wcale mnie to nie dziwi ALE czasami odpuszczenie kontrolowania dziecka na każdym kroku i głoszenia kazań jest jedynym wyjściem aby dziecko dojrzało.

Może ty spróbuj nawiązać z nim lepszy kontakt ? spotykacie się ot tak "na piwo" ?

[lina_09]

Napisane przez kalincia

Jasne, jasne - wagary, jedynki, wykłocanie się - to są normalne i zrowe zachowania, nic karygodnego i nie ma co interweniować.... - to dopiero rewelacje. Szkoda tylko, że rodzice i siostra mają inne wymagania. Głupie jakieś, nie?

Tylko, że tak jak Grin wspomniała - nie wiadomo ani z czego te zagrożenia, ani jak do nich doszło, ani nie wiadomo ile tych nieobecności.
Bo jeśli zagrożenia są z przedmiotów, z którymi od zawsze sobie kiepsko radził, albo z których ma wyjątkowo wymagającego nauczyciela, albo to z przedmiotów, które poniekąd można trochę olać (typu pp, wok, po, no tego typu). Warto też, aby Autorka napisała ILE tych nieobecności. Bo 5-10h nieobecnych to żadna tragedia, tu się autobus spóźni, tam się zaśpi i gotowe. Jak ponad 30h - tak, trzeba reagować. Tymczasem Autorka pisze bardzo niejasno i ciężko dopatrzeć się w tym opisie chłopaka czegoś, co naprawdę źle by o nim świadczyło. Ja też miałam w zeszłym semestrze chyba ze dwa zagrożenia proponowane, jedno z matmy, która zawsze była dla mnie wyzwaniem, a drugie z geografii zdaje się, bo brakowało mi ocen, była tylko jedna lekcja tygodniowo i to w taki dzień, który często odpadał (bo jakaś impreza szkolna, bo miałam wizytę u lekarza, bo pani nie było, itd.). Ale zdałam. I wiem, że gdyby rodzice nade mną stali, sapali, warczęli i obwiniali to doprowadziliby do zupełnie odwrotnego skutku niż zamierzony. A tak - powiedzieli, że mi ufają i wierzą, że się wyrobię. I tak było. I myślę, że dla brata Autorki także takie wyjście będzie najlepsze. To nie jest dzieciak, który nie wie, że jak jest zagrożenie to trzeba poprawić. Na razie to tylko proponowane, więc też bez paniki, że nie zda, nie zda.

[rousse]

Napisane przez mary_poppins

Z moich obserwacji wynika jasno, że takie sytuacje zdarzają się w większości przypadków, kiedy między dzieckiem a rodzicami nie ma żadnego kontaktu. Jeśli Twoi rodzice tłumaczą i przejmują się wyłącznie tymi szkolnymi problemami, to nie dziwię się, że są krzyki i awantury - nie mówię, że tak jest na pewno, ale to naprawdę nagminne w dzisiejszych czasach. Czy Wasi rodzice interesują się synem? Czy znają jego przyjaciół, wiedzą czym się interesuje, rozmawiają z nim często? Ale nie chodzi o interesowanie się w stylu "z kim wychodzisz i kiedy wrócisz" i rozmowy na zasadzie "jak było w szkole" - chodzi o rzeczywisty kontakt. Takie zachowanie nie bierze się z nieba, a dorośli najczęściej próbują walczyć z objawami/skutkami zamiast dojść do przyczyny. Na moje to chłopak ma problem i poczucie niezrozumienia, czuje się olany przez rodziców i dlatego irytują go pretensje o naukę - bo znów okazuje się, że tylko to jest ważne.

Zastanów się poważnie i bezstronnie, nie broniąc rodziców: czy tak jest?

W idealnym świecie to by coś dało, ale nie żyjemy w idealnym świecie, a chlopak może nei chcieć rozmwaiac z rodzicami o kolegach czy o zainteresowaniach w postaci kolekcji pornosów na kompie Pamietaj , że niektórzy nastolatkowie cenią sobie prywatność i chcą by ją sznowano, niekoniecznie chcą rodziców wtrącających się we wszystko.