Lubisz swoją pracę?

[linaya]

Lubię. Choć nie pracuję w zawodzie i musiałam kolejny raz się przekwalifikować, ale naprawdę nie narzekam.

Wcześniej pracowałam w trzech korporacjach i było różnie. W pierwszej byłam mało doświadczona, oszołomił mnie ten klimat, praca w międzynarodowym środowisku, poczucie, że firma tak inwestuje w pracowników itp. Z drugiej wyniosłam wspomnienie życia i pracy w państewku o ustroju totalitarnym - indoktrynacja, inwigilacja, życie w domu Wielkiego Brata, ludzie zwalniani z dnia na dzień bo złamali jakiś tam punkt regulaminu. Pracę w trzeciej przypłaciłam niestety zdrowiem i to ostatecznie przeświadczyło o zakończeniu przygód z korporacjami.

[nadia_9o]

Napisane przez kolorowatecza

I nie, to nie jest tak - jak ktoś chce to dostanie prace.
Wysłałam tone cv - dostałam 1 telefon.
I nie mówię tu o 1/58 etatu, albo umowie o dzieło, bo mnie taka praca nie interesowała...
Chociaż myślę, że gdybym miała pustą lodówkę, siedziała przy świeczkach to brałabym byle jaką, byle 5 zł wpadło... Pracowała na czarno za 4 zł za godzinę..

Masz rację, nie jest łatwo znaleźć czegoś na umowę o pracę. Uważam jednak, że na okres przejściowy, czy dla osoby przypartej do muru, to i nawet umowa śmieciowa jest dobra, żeby tylko jakiś grosz wpadł, a w między czasie ogarniać sobie coś porządnego.

[Ostre wasabi]

Napisane przez nadia_9o

Masz rację, nie jest łatwo znaleźć czegoś na umowę o pracę. Uważam jednak, że na okres przejściowy, czy dla osoby przypartej do muru, to i nawet umowa śmieciowa jest dobra, żeby tylko jakiś grosz wpadł, a w między czasie ogarniać sobie coś porządnego.

Problemem jest też to przebudzenie, które następuje po zakończeniu studiów, gdy okazuje się, że pracy po takim kierunku nie ma lub jest ale na jedno miejsce startuje kilka tysięcy kandydatów i szanse są zerowe. Człowiek doznaje zawodu bo nie po to uczył się tyle lat, żeby potem stać w budce i np. gofry sprzedawać. Wiem co mówię, znam ból. Na szczęście szybko pracę w państwówce dostałam i jakieś doświadczenie zdobyłam, a potem już jest łatwiej szukać czegoś lepszego i trwalszego (chociaż dzisiaj z tym też problem).

P.S. nie umniejszam tutaj ludziom pracującym w wymienionych przeze mnie miejscach

[kolorowatecza]

Napisane przez nadia_9o

Masz rację, nie jest łatwo znaleźć czegoś na umowę o pracę. Uważam jednak, że na okres przejściowy, czy dla osoby przypartej do muru, to i nawet umowa śmieciowa jest dobra, żeby tylko jakiś grosz wpadł, a w między czasie ogarniać sobie coś porządnego.

Problemem jest to, gdy pracując na tą śmieciową umowę nie ma się kompletnie czasu na szukanie czegoś lepszego... I niech mi nikt nie mówi, że to niemożliwe - jest to możliwe jak najbardziej. Zwłaszcza firmy, które polują na młode osoby oferując im "ogromne zarobki przy ogromnym wkładzie własnym". Praca na umowę o dzieło, żadnych składek, żadnego ubezpieczenia.. No nic.. A tu wymagają, żeby na 8 być w biurze, na 21 znów.. I pracują tak młodzi, naiwni, którzy twierdzą, że fajnie, bo się rozwijają.. Yhm.. Pranie mózgu trudno nazywać rozwojem, ale ludzie na manipulacje są podatni.

[nadia_9o]

Ostre wasabi: Masz rację, niektórzy po studiach mogą czuć się mocno rozgoryczeni, że jak to? Nie ma pracy? Przecież mówili, że potrzebują inżynierów, prawników, ekonomistów czy kogokolwiek innego... Dlatego wychodzę z założenia, że lepiej próbować coś robić już w czasie studiów... Wtedy pracodawca (ten normalny) jest bardziej przychylny, bo wie że się uczysz, nie wiesz jeszcze wszystkiego, a po studiach, jeśli sprawdza się taka osoba, ma szanse zostać... Nawet jeśli nie, to już ma coś na start w cv. Nie jestem znawcą kadr, ale tak mi się wydaje, że prędzej zaproszą na rozmowę kogoś, kto choćby przez kilka miesięcy w czasie studiów coś robił, niż tego co nie robił nic, nawet w innym zawodzie, ale może jestem w błędzie...
Jeśli ktoś jest pewien swoich umiejętności, potrafi się "sprzedać", to i z gąszczu chętnych wybiorą właśnie jego... Mój znajomy miał podobne zdanie do Twojego, że nie ma szans przy tak ogromnej rekrutacji, jednak to właśnie jego wybrali spośród innych 273 osób, więc da się i nadzieję trzeba mieć do końca

kolorowatecza: wiadomo, nigdy łatwo dużej kasy się nie zarobi uczciwie pracując, mając znikome doświadczenie i 20 lat na karku... Inaczej niż naiwniactwo takiego wyzysku nazwać się nie da... Przełożeni to wykorzystują, wzbogacają się, a z czasem i ci naiwni idą po rozum do głowy, bo gdzie te obiecywane kokosy? Czysto technicznie nie da się pracować przez 365 dni po 12h...

[esfira]

lubię swoją pracę, choć zarobki na razie mam takie, że mozna by to bardziej zakwalifikować jako wolontariat Niestety w moim zawodzie sytuacja na rynku pracy jest dość kiepska ( w porównaniu z tym, co było jeszcze kilka lat temu, no to jest skutek przyjmowania za dużej liczby ludzi na studia :/ ) więc jakakolwiek praca w zawodzie jest w sumie dobra, bo obawiam się, że jak ktoś wypadnie z obiegu i zacznie pracować gdzieś indziej, to ma marne szanse na powrót.

[Khanna]

Napisane przez cyanidegirl

Jak się żyje w Polsce, każdy wie. Jestem studentką utrzymującą się samodzielnie w jednym z najdroższych miast w Polsce za pieniądze sporo poniżej średniej krajowej, czasami dorobię kilka groszy. Cóż, zaciskam pasa i jakoś jadę, bo wiem, że pracuję na swoją przyszłość w innym kraju. Ale póki są studia, żyć za coś trzeba, a od rodziców wiecznie ciągnąć nie można.

I tak oto pracuję w miejscu, które swego czasu ogłoszone zostało najgorszym pracodawcą roku. Praca ma swoje uroki i pozwala mi łączyć ją ze studiami, ale fakt, że do ideału jej daleko. Umiem na szczęście oddzielić czas spędzony tam grubą krechą gdy wracam do domu, mimo wszystko rozglądam się za czymś nowym. Lubię biurową robotę i myślałam o czymś na kształt sekretarki w małej, przytulnej firmie. Dziś weszłam na wątek o mobbingu w pracy i oczy mi na wierzch wylazły... Po raz pierwszy od dawna doceniłam miejsce, z którego wielu ucieka i jest stała rotacja, bo widzę, że może być dużo gorzej. I przestraszyłam się szukania nowej pracy, bo gdybym mogła trafić w takie piekło, to wolę tyrać za marne grosze u siebie.

Stąd moje pytanie - czy w Polsce jest naprawdę tak strasznie? Czy tu się nie da normalnie żyć, pracować za przyzwoite pieniądze i lubić swoją pracę? Wpadłam w sporego doła przez historie dziewczyn z tamtego wątku (strasznie im współczuję), więc chętnie usłyszałabym opinie osób, które lubią swoją pracę, chętnie do niej chodzą i godnie żyją. Bo gdzieś musi być dobrze, prawda?

Ja pracowałam na umowę zlecenie do końca 2012 roku w jednym z banków (tzw.call center). Praca była dla studentów, elastyczne godziny, na rękę miałam jakieś 12,50zł. Atmosfera była bardzo fajna. Niektórzy zarabiali 20 zł za godzinę, bo to zależało od ilości umówionych spotkań. Jednak musiałam zrezygnować, bo nie dawałam już rady. Studiuję na politechnice, a teraz przy sesji zostałam zawalona projektami i właśnie, aby się odstresować podczytuję wizaż

[suszarka]

Napisane przez linaya

Lubię. Choć nie pracuję w zawodzie i musiałam kolejny raz się przekwalifikować, ale naprawdę nie narzekam.

Wcześniej pracowałam w trzech korporacjach i było różnie. W pierwszej byłam mało doświadczona, oszołomił mnie ten klimat, praca w międzynarodowym środowisku, poczucie, że firma tak inwestuje w pracowników itp. Z drugiej wyniosłam wspomnienie życia i pracy w państewku o ustroju totalitarnym - indoktrynacja, inwigilacja, życie w domu Wielkiego Brata, ludzie zwalniani z dnia na dzień bo złamali jakiś tam punkt regulaminu. Pracę w trzeciej przypłaciłam niestety zdrowiem i to ostatecznie przeświadczyło o zakończeniu przygód z korporacjami.

kurczę, przykro to słyszeć. z ciekawości zapytam a w jakiej branży pracujesz, że na takie korpo (te dwie ostatnie) trafiałaś?

oczywiście jak nie chcesz nie pisz.

[linaya]

Napisane przez suszarka

kurczę, przykro to słyszeć. z ciekawości zapytam a w jakiej branży pracujesz, że na takie korpo (te dwie ostatnie) trafiałaś?

oczywiście jak nie chcesz nie pisz.

Odpisałam na pw

[201607050913]

Mam świetną pracę, ale bardzo stresującą i absorbującą. Kończę tak wymięta, że nie mam siły na nic innego. Dlatego myślę o własnym biznesie, podobnym do tego który ogarniam teraz, bo jak mam się tak zażynać, to lepiej dla siebie

[Ercola]

Uwielbiam Mam luzna atmosfere i fajnego wspolpracownika ( a tylko my tam pracujemy) Jezeli nie ma klientow, a wszystko mamy ogarnięte to gadamy sobie, pijemy herbatę/kawę, siedzimy na necie A na dodatek mam świetnego szefa. Wymagający, ale zarazem wyrozumiały i doceniający starania

[slonecznikow_a]

Lubię Plusy: praca zgodna z wykształceniem, bardzo fajna atmosfera, świetni (nie mylić z brakiem wymagań) szefowie, dobre warunki pracy, itd.

Napisane przez Doris1981

Pełnoetatową raczej lubię, chociaż muszę wstawać bardzo wcześnie rano (do czego nigdy się chyba nie przyzwyczaję, bo z natury jestem stworzeniem późnowieczornym - najlepiej mi się zaczyna myśleć ok. 21., najchętniej kładłabym się ok. 1-2 w nocy). Staram się dostrzegać plusy: że mam w miarę blisko, że ludzie są fajni, że kończę pracę o fajnej godzinie. Minusem jest pensja - jest niska (w porównaniu z zarobkami np. w Katowicach - śmiesznie niska).

Moją drugą pracę, niepełnoetatową lubię bardziej, bo sama jestem sobie szefem i organizatorem czasu, poza tym robię tam to, w czym jestem naprawdę dobra.

Ja też. To jedyny minus mojej pracy - wczesne wstawanie. Zaczynam o 7, więc żeby jakoś się ogarnąć, wziąć prysznic, zjeść śniadanie, dojechać, muszę wstać ok. 5.-5.15. Zazdroszczę ludziom, którzy bez problemu idą spać przed 22 i rano wstają pełni energii do pracy

[Pani_Migotka]

To w dużej mierze zależy od specyfikacji zawodu. Wiadomo, że są różne dziedziny, jedne bardziej stresowe (gdzie ludzie po prostu sypią do siebie k***ami) drugie mniej. Podchodząc jednak do tematu ogólnie myślę, że nie jest jednak aż tak źle w naszym kraju

[Aimee_J]

Napisane przez slonecznikow_a

Ja też. To jedyny minus mojej pracy - wczesne wstawanie. Zaczynam o 7, więc żeby jakoś się ogarnąć, wziąć prysznic, zjeść śniadanie, dojechać, muszę wstać ok. 5.-5.15. Zazdroszczę ludziom, którzy bez problemu idą spać przed 22 i rano wstają pełni energii do pracy

Bez problemu chodzę spać koło 22, ale i tak mam problem ze wstawaniem 5-6.
Kiedyś w jednej z książek Joanny Chmielewskiej był taki cytat, którego teraz bez książki nie umiem zacytować w pełni - mniej więcej, ze piąta rano to za późna pora do udoju krów, a za wczesna do udoju
architektów. Architektem nie jestem, ale się z tym zgadzam w całości

[apows]

Napisane przez cyanidegirl

Jak się żyje w Polsce, każdy wie. Jestem studentką utrzymującą się samodzielnie w jednym z najdroższych miast w Polsce za pieniądze sporo poniżej średniej krajowej, czasami dorobię kilka groszy. Cóż, zaciskam pasa i jakoś jadę, bo wiem, że pracuję na swoją przyszłość w innym kraju. Ale póki są studia, żyć za coś trzeba, a od rodziców wiecznie ciągnąć nie można.

I tak oto pracuję w miejscu, które swego czasu ogłoszone zostało najgorszym pracodawcą roku. Praca ma swoje uroki i pozwala mi łączyć ją ze studiami, ale fakt, że do ideału jej daleko. Umiem na szczęście oddzielić czas spędzony tam grubą krechą gdy wracam do domu, mimo wszystko rozglądam się za czymś nowym. Lubię biurową robotę i myślałam o czymś na kształt sekretarki w małej, przytulnej firmie. Dziś weszłam na wątek o mobbingu w pracy i oczy mi na wierzch wylazły... Po raz pierwszy od dawna doceniłam miejsce, z którego wielu ucieka i jest stała rotacja, bo widzę, że może być dużo gorzej. I przestraszyłam się szukania nowej pracy, bo gdybym mogła trafić w takie piekło, to wolę tyrać za marne grosze u siebie.

Stąd moje pytanie - czy w Polsce jest naprawdę tak strasznie? Czy tu się nie da normalnie żyć, pracować za przyzwoite pieniądze i lubić swoją pracę? Wpadłam w sporego doła przez historie dziewczyn z tamtego wątku (strasznie im współczuję), więc chętnie usłyszałabym opinie osób, które lubią swoją pracę, chętnie do niej chodzą i godnie żyją. Bo gdzieś musi być dobrze, prawda?

Sama się zastanawiam nad tym. W lipcu mam obronę. Jako kolejny urzędnik państwowy bo kończę administrację o specjalności samorząd, coraz bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że skończe jako pracownik biurowy u szefa, który nic nie potrafi, tylko rządzić.
Dlaczego tak mówię? Pracowałam jako pracownik biurowy w wielkim przedsiębiorstwie drzewnym. Zatrudniona byłam jak pracownik biurowy, a byłam tam również fakturzystką, pomocą księgowej, sprzątaczką, kelnerką, uczyłam stażystki a na koniec jak raz się upomniałam o jedną sobotę wolną usłyszałam, że szef i tak rozważał zwolnienie mnie bo się nie sprawdzam i od tego momentu będę miała wszytskie soboty wolne.
Co się okazało? Za trzy dni pracowała tam dziewczyna z rodziny....
Nawiązując do całej tej chorej sytuacji postanowiłam szukać państwówki ale czy mi się to uda to wielka niewiadoma.
Tyle się słyszy złego na temat pracy u prywatnych przedsiębiorców, że ja już naprawdę boję się kolejnego poniżania.
A najgorsze jest to, ze będąc w urzędzie pracy otrzymujesz skierowanie na staż jako pracownik biurowy, a szefem okazuje się facet z podstawowym, który założył sobie firmę i chce pokazać kto tu rządzi i uczyć wykwalifikowanych pracowników administracyjnych, na czym polega jego praca.
Co za chora polityka zatrudnienia w tych urzędach, to poniżenie ludzi, którzy troszkę oleju w głowie mają.
Moim zdaniem w urzedach pracy powinna być jakaś segregacja. Przedsiębiorca chcący zatrudnić na staż powinien coś preznetować, no bo przecież staż to nabywanie nowych kwalifikacji, prawda? A kto nam je przekaze? Ktoś, kto nie ma o tym zielonego pojęcia?
Absurdalna polityka zatrudnienia.

[ilo16na]

Hej..
Postanowilam tu napisac bo meczy mnie moja praca tj atmosfera w niej.
Pracuje w korporacji..obsluga klientow.. i najgorsza w tym wszystkim jest atmosfera pracy..
(to nie moja 1 praca w zyciu a chyba tu jest najgorsza atmosfera)
godziny pracy,zarobki sa dobre.. i to jedyne co mnie tu trzyma.
Codziennie jak wstaje mowie sobie"nie chce tam isc"
Falsz/obgadywanie za plecami(nawet tak ze wiem kto co o mnie mowi)
poczucie starszych pracownikow ze sa Bogami..
Co mi poradzicie?zlewke?

Pracowalam kiedys w Mcdonals.. i atmosfera miedzy pracownikami byla super..

[Ercola]

Napisane przez ilo16na

Hej..
Postanowilam tu napisac bo meczy mnie moja praca tj atmosfera w niej.
Pracuje w korporacji..obsluga klientow.. i najgorsza w tym wszystkim jest atmosfera pracy..
(to nie moja 1 praca w zyciu a chyba tu jest najgorsza atmosfera)
godziny pracy,zarobki sa dobre.. i to jedyne co mnie tu trzyma.
Codziennie jak wstaje mowie sobie"nie chce tam isc"
Falsz/obgadywanie za plecami(nawet tak ze wiem kto co o mnie mowi)
poczucie starszych pracownikow ze sa Bogami..
Co mi poradzicie?zlewke?

Pracowalam kiedys w Mcdonals.. i atmosfera miedzy pracownikami byla super..

Miałam podobnie jak pracowałam u jednego z operatorów komórkowych. Na samym początku było dobrze, ale kierowniczka się zmieniła i wtedy się zaczęło, atmosfera nieznośna - plotkowanie, robienie mi pod górę i ogółem jeden wielki mobbing. Zrezygnowałam i znalazłam inną pracę. Przez taki częsty, codzienny stres naprawdę można się wykończyć. Jedyne co możesz zrobić to zacisnąć zęby póki co i szukać innej pracy. Powodzenia

[ilo16na]

Napisane przez Ercola

Miałam podobnie jak pracowałam u jednego z operatorów komórkowych. Na samym początku było dobrze, ale kierowniczka się zmieniła i wtedy się zaczęło, atmosfera nieznośna - plotkowanie, robienie mi pod górę i ogółem jeden wielki mobbing. Zrezygnowałam i znalazłam inną pracę. Przez taki częsty, codzienny stres naprawdę można się wykończyć. Jedyne co możesz zrobić to zacisnąć zęby póki co i szukać innej pracy. Powodzenia

Tez pracuje dla operatora komorki
U mnie nie tyle chodzi o przelozonych..szefowa mam naprawde fajna co atmosfere w mojej grupie i ogolnie firmie.
W mojej grupie jest 8 osob.. rozmawiam z 2..reszta zajmuje sie obgadywaniem mnie i wszystkich w kolo.
Moja grupa nie trzyma z innymi grupami i ogolnie (poza wyjatkami..z niektorymi gadamy) i jesli chodzi o sprawe jakiegos klienta to jedni na drugich zrzucaja i sie wyzywaja (nie koniecznie dla dobra klienta..)
Starsi pracownicy nienawidza mlodszych(my jestesmy kotami)..
Wiadomo jest wiele pozytywnych osob w tej pracy i wyplata byla fajna..ale atmosfera do kitu..wolalabym mniej zarabiac a lepsza atmosfere.

[201803120851]

Raczej lubię swoją pracę chociaż czasem mam skrajne odczucia - jest zgoda z wykształceniem, daje satysfakcję i mnóstwo się uczę, a z drugiej strony chwilami wysysa wszystkie siły i pozbawia życia prywatnego