dziecko w tym wieku

[mary_poppins]

Napisane przez PaulinaMigotka

Moim zdaniem to jest trochę dziwne. Mieć 19 lat, praktycznie żadnych osiągnięć i decydować się na dzieci, jeszcze namawiać do tego innych? Jak dla mnie odpowiedni wiek na dzieci to 30lat, po 30. Sama mam 26 i o dzieciach nie myślę, z resztą w ogóle ich nie chcę, ale mniejsza o to. W wieku 19 lat to jest czas na naukę i pracę.

Ale wczesne posiadanie dzieci ma jedną zasadniczą zaletę - uczyć się i pracować można z dziećmi, a kobieta z odchowanymi dzieciakami uczęszczającymi już do placówek ma chyba jednak większe pole do popisu w kwestii rozwoju zawodowego niż kobieta, która dopiero planuje potomstwo (i tym samym musi do ścieżki zawodowej doliczyć przerwy na być może część ciąży albo i całą ciążę, macierzyński, może wychowawczy itd.). Nie wyobrażam sobie zupełnie mieć dziecka w tym wieku, dla mnie to nie ten czas, ale bez przesady, decyzja o dziecku lub też urodzenie nieplanowanego dziecka nie wymaga osiągnięć na innych polach. Nie wspominając już o tym, że są ludzie, dla których osiągnięciem są właśnie dzieci, i nie planują się rozwijać oficjalnie w innych dziedzinach.

---------- Dopisano o 00:03 ---------- Poprzedni post napisano o 00:01 ----------

Napisane przez skrywana_fantazja

Jak ona sie Ciebie pyta kiedy dziecko to Ty zapytaj kiedy ona ślub zamierza wziąć.

Jeśli chodzi o koleżankę autorki, to ona ma męża

[Milunia19_91]

każdy musi sam dojrzeć do decyzji jaką jest posiadanie dziecka. Wiadomo jednak, że każdy chciałby mieć godne warunki do wychowania dziecka, dlatego stała praca, wsparcie rodziny, partnera są bardzo ważne.

ja jak się zdecyduje, to planuje dwójkę dzieci w odstępie góra 2 lat, a potem co będzie

[Blaires]

Napisane przez LusiaPlotkara

A moim zdaniem to koleżanka próbuje pokazać że niby ma wspaniałe życie, że to wszystko na dobre jej wyszło, taka próba usprawiedliwienia sie.

Zgodzę się. Mam kilka znajomych/koleżanek, które stety-niestety wpadły i często w taki sposób maskują swoją sytuację."a kiedy Wy?", "no to teraz na Was pora", "no bo my już mamy dziecko", i tak dalej. Za wszelką cenę, wydaje się, chcą pokazać, jak to się cudownie stało, że tak wyszło, ba, niektóre wręcz zaczynają mówić, że to w sumie zaplanowane było, tylko tak podświadomie! Co z tego, że szkołę trzeba było rzucić, chłopak zarabia minimalną i jedyne co mają, to pokój u jednych czy drugich rodziców.

Autorko, w ogóle się nie przejmuj. Każdy ma swój czas i porę na dziecko. Albo i nie ma w ogóle.

[Ingel]

Moim zdaniem ta koleżanka myśli mniej więcej tak "ja siedziałam w pieluchach i gotowałam obiadki misiowi, a ona pójdzie na studia,imprezy, może dobra praca - nie fair, niech też ma przerąbane".
Jeżeli byłaby szczęśliwa że w wieku 19 lat wpadła i jest zależna od męża - żyłaby tym i nie namawiała Cię na to.

Identycznie jak niejaka pani Godek, o której było głośno we wrześniu/październiku : ja mam chore dziecko, inne tez zmuszę, żeby chore dzieci rodziły.
Po prostu są ludzie, którzy nie mogą ścierpieć, że ktoś ma lepiej/żyje inaczej.

[laisla]

Napisane przez Ingel

Moim zdaniem ta koleżanka myśli mniej więcej tak "ja siedziałam w pieluchach i gotowałam obiadki misiowi, a ona pójdzie na studia,imprezy, może dobra praca - nie fair, niech też ma przerąbane".
Jeżeli byłaby szczęśliwa że w wieku 19 lat wpadła i jest zależna od męża - żyłaby tym i nie namawiała Cię na to.

Identycznie jak niejaka pani Godek, o której było głośno we wrześniu/październiku : ja mam chore dziecko, inne tez zmuszę, żeby chore dzieci rodziły.
Po prostu są ludzie, którzy nie mogą ścierpieć, że ktoś ma lepiej/żyje inaczej.

Bez przesady, nie dla każdego taki obrót spraw to od razu "przerąbane", a imprezy lub kariera to marzenie. Wystarczy zrozumieć, że różne mogą być priorytety, niestety jak widać niektórym w głowie to się nie mieści.
Ale nie byłabym za namawianiem kogoś do swojego sposobu życia i swoich wyborów (w tym przypadku do dzieci w tak młodym wieku). Zbyt ważna jest to decyzja. Choć są tego także duże plusy, nie tylko same minusy, prawda.

[maszToCoChcesz]

Fajnie,że masz swoje zdanie. Ona na inne. Nie widzę sensu postu,jak pomóc?

Wysyłane z mojego X10i za pomocą Tapatalk 2

[mary_poppins]

Napisane przez laisla

Bez przesady, nie dla każdego taki obrót spraw to od razu "przerąbane", a imprezy lub kariera to marzenie. Wystarczy zrozumieć, że różne mogą być priorytety, niestety jak widać niektórym w głowie to się nie mieści.

Zgadza się. Nawet jak wieść o wpadce była negatywnym szokiem, to mając dobrą sytuację (chłopak nie uciekł, mieszkać jest gdzie, można się spokojnie zająć dzieckiem) na pewno można odkryć urok tej sytuacji i zwyczajnie być szczęśliwszą niż za "wolnych" czasów, dojść do wniosku że mavierzyństwo jest świetną częścią życia. Dziecko =/= udupienie w samotności, beznadziejnych obowiązkach i braku perspektyw, to nie jest "przerąbane", zapewne zwlaszcza jak dzieciak już jest na świecie i już widać jaki jest fajny.

A co do namawiania - nie na miejscu, ale trzeba mieć "niezłe" koleżanki wokół siebie by być tak pewnym, że namawiają nas na coś żeby nas pogrążyć...

[lutien]

Dla mnie argument o warunku "stabilizacji życiowej" niezbędnym do posiadania potomstwa jest z Nie istnieje coś takiego, jak ta magiczna stabilizacja Przynajmniej nie jest ona w zasięgu przeciętnego obywatela. Zwłaszcza ostatnio, gdy na rynku pracy królują umowy śmieciowe
Tak więc dla mnie pracujący 19-latek po technikum jest w takim samym położeniu, jak 26-latek po studiach. Dziś się nie liczy papierek czy staż pracy na jakiś marnych stanowiskach tylko umiejętność radzenia sobie samemu, elastyczność.

Jedyne, co w pierwszym poście mnie uderzyło to namawianie na dziecko

[201607040940]

Wszystko zależy jakie ma się priorytety, Ty chcesz skończyć szkołę, zdobyć jakieś zawodowe doświadczenie i dopiero wtedy decydować się na dziecko.
Może tak być że koleżanka trochę Ci pozazdrościła i chciała się pochwalić jak jej się dobrze wiedzie i jaka jest zadowolona ze swojego życia. Jej mąż może wcale nie chcieć na razie decydować się na 2gie dziecko.

[paula78]

Dla mnie głupota, podobnie jak mowienie, że dziecko było planowane po ilus tam miesiącach bycia razem.

Mając lat naście czy nawet 20 kilku jest sie samemu dzieckiem, priorytety? a może nie proiorytety tu chodzi, ale o to, że 19 latka nie widzi innych mozliwości?

[zuhanka]

Napisane przez LusiaPlotkara

A moim zdaniem to koleżanka próbuje pokazać że niby ma wspaniałe życie, że to wszystko na dobre jej wyszło, taka próba usprawiedliwienia sie.

dokładnie, zgadzam się dzięki, nie spodziewałam się że moj post będzie miał taki odzew no fajnie, różne macie opinie, poglądy . dzięki

[kennedy]

Napisane przez paula78

Dla mnie głupota, podobnie jak mowienie, że dziecko było planowane po ilus tam miesiącach bycia razem.

Mając lat naście czy nawet 20 kilku jest sie samemu dzieckiem, priorytety? a może nie proiorytety tu chodzi, ale o to, że 19 latka nie widzi innych mozliwości?

no na kims trzeba sie powiesic. przeciez pracowac nie bedzie lepiej kolejnego dzieciaka walnac

[zuhanka]

własnie maż chce

[laisla]

Napisane przez paula78

Dla mnie głupota, podobnie jak mowienie, że dziecko było planowane po ilus tam miesiącach bycia razem.

Mając lat naście czy nawet 20 kilku jest sie samemu dzieckiem, priorytety? a może nie proiorytety tu chodzi, ale o to, że 19 latka nie widzi innych mozliwości?

Znam wiele osób ok 40, którzy wciąż są dużymi dziećmi, wiek nie zawsze znaczy mądrość czy dojrzałość. Nie generalizowałabym więc.

---------- Dopisano o 15:25 ---------- Poprzedni post napisano o 15:20 ----------

Napisane przez mary_poppins

Zgadza się. Nawet jak wieść o wpadce była negatywnym szokiem, to mając dobrą sytuację (chłopak nie uciekł, mieszkać jest gdzie, można się spokojnie zająć dzieckiem) na pewno można odkryć urok tej sytuacji i zwyczajnie być szczęśliwszą niż za "wolnych" czasów, dojść do wniosku że mavierzyństwo jest świetną częścią życia. Dziecko =/= udupienie w samotności, beznadziejnych obowiązkach i braku perspektyw, to nie jest "przerąbane", zapewne zwlaszcza jak dzieciak już jest na świecie i już widać jaki jest fajny.

A co do namawiania - nie na miejscu, ale trzeba mieć "niezłe" koleżanki wokół siebie by być tak pewnym, że namawiają nas na coś żeby nas pogrążyć...

A jeśli karierę chciałoby się robić to na wszystko jest jeszcze sporo czasu. Dziecko odchowane nie spowoduje przerwy na macierzyński np w nowej pracy, a dziecko koło 30 zawsze wydaje się być nie w porę dla tych, którzy poświęcają się karierze.

[193b1b6e1ddfcb4e7f6608e02b30ba9b0746877a_687197910e488]

Nie przeczytałam całego wątku, jedynie pierwszy wpis. Ale zaciekawił mnie, więc się wypowiem.

Moim zdaniem każdy ma jakieś priorytety - to, że koleżanka jest młoda, wcześniej wpadła, a teraz znowu z mężem planuje dziecko, to nic takiego. Powiem więcej - dobrze, że planują, dziecko będzie miało rodzeństwo, nie będzie jedynakiem przez całe życie lub długi, długi czas. Mówię to na swoim przykładzie - mama urodziła mnie w młodym wieku, byłam oczywiście nieplanowana. Żyłam bez rodzeństwa 10 lat - po tym czasie urodził się planowany już brat Ale te 10 lat to za dużo - byłam rozpieszczonym dzieckiem, choć gdy urodził się brat nigdy nie dawałam odczuć po sobie zazdrości bo po prostu jej nie przejawiałam. Głównie dziadkowie nadal mnie rozpieszczali, nie było tak, że jak pojawił się brat to wszystko było dla niego.

Choć gadania, że "mają większe boleści podczas porodu" i jakieś aluzje i niepozorne przekonywania innych żeby już mieli dziecko to głupota.

Niemniej jednak każdy ma swoje życie, jest kowalem własnego losu i może robić co chce (oczywiście wedle zasad i z pomyślunkiem).

[coffee]

Napisane przez leniwca

Autorka i jej facet nie pracują. Więc namawianie ich przez koleżankę na płodzenie dzieci jest głupie i nieodpowiedzialne.
Chyba o to chodziło Fleur

Napisane przez Fleur_D

Dokładnie

Hm. Ale:

Tż już pracuje, natomiast ja jestem w 3 kl LO i w głowie mi się nie mieści.

To jednak namawianie jest uzasadnione, fajne, mądre i odpowiedzialne?
Dobra, eot, bo najwyraźniej nie rozumiem zupełnie, o co Fleur chodziło.

[Fleur_D]

Napisane przez coffee

Hm. Ale:

To jednak namawianie jest uzasadnione, fajne, mądre i odpowiedzialne?
Dobra, eot, bo najwyraźniej nie rozumiem zupełnie, o co Fleur chodziło.

Chyba się uparłaś, żeby nie zrozumieć. Jeszcze raz, powoli:

1) autorka wątku to bardzo młoda dziewczyna, która nie ma dochodów ani skończonej szkoły średniej, przed nią matura. Ma pracującego chłopaka, to prawda.
Spotyka koleżankę, która w jej wieku została matką, która namawia ją na dziecko, gdyż według niej teraz jest do tego najlepszy czas.
Do tej właśnie sytuacji się odniosłam, gdy pisałam, że namawianie na dziecko kogoś w sytuacji autorki jest nieodpowiedzialne.
Teraz to wyjaśnię:
1) ciąża nie zawsze przebiega bezproblemowo, autorka może mieć więc problemy zdrowotne, które utrudnią jej naukę do matury, lub nawet w skrajnym przypadku uniemożliwią przystąpienie do niej razem z resztą maturzystów. A stres ma negatywny wpływ na rozwój płodu, niektóre maturzystki naprawdę bardzo mocno przeżywają egzamin dojrzałości.

2) Autorka ma pracującego chłopaka, nie znamy co prawda jego dochodów, mogą być wysokie, kto wie ale należy pamiętać, że to jego dochody. I niekoniecznie wszystko musi przebiec w sposób optymistyczny, czyli szczęśliwa rodzinka żyjąca razem. Może dojść do sytuacji, gdy chłopak stwierdzi, że autorka nie jest tą jedyną i co wtedy: dostanie alimenty na dziecko i to wszystko. Za co się utrzyma? Wtedy będzie musiała liczyć tylko na pomoc rodziców. Mało takich wątków się tu przewinęło? Tylko wtedy każda pisze, że trzeba było myśleć wcześniej, a nie robić dzidziusia. A teraz? Hipokrytki z niektórych Was, drogie Wizazanki.

3) Namawianie na dziecko zawsze jest niewłaściwe. To poważna decyzja, powinno się ją podjąć, gdy jest się tego pewnym.

Dlatego napisałam, że namawianie autorki na dziecko jest nieodpowiedzialne. Jest to moje zdanie, można się z nim nie zgodzić, ale nie wiem, czego tu nie rozumieć.

Ja nie pisałam o ukończeniu studiów, o rozwoju kariery, czy też o pewnej sytuacji życiowej- takiej to chyba nikt nie ma, różne rzeczy się mogą wydarzyć. Ale jeśli wiemy, że na na to nie stać w tym momencie, to nie można iść na żywioł i liczyć, że jakoś to będzie.

Nie krytykowałam wyborów życiowych opisanej koleżanki, którą tak wiele osób tu broni. Krytykowałam jej zachowanie w stosunku do autorki.

Jaśniej już nie umiem.

[zuhanka]

myślę, że 30 to jednak zbyt późno. Każdy ma jakąs swoją granicę wieku. Nie mówię, że to 19l. bez przesady, ale na pewno nie 30. Nie uważam, żeby dziecko było dumne potem , że ma starą matkę zastanów się też nad tym , nie myśl tylko o sobie

---------- Dopisano o 18:15 ---------- Poprzedni post napisano o 18:09 ----------

Dzięki dokładnie o to chodziło
No tak jak powiedziałaś, dochody chłopaka to tylko i wylączenie jego dochody. Nie ingieruję w nie, spokojnie , nie wyobrażam sobie swojej najbliższej przyszłości jako matka, myślę chyba podobnie jak większość z Was. Każdy obiera inną drogę życiową. Ale ja pragnę być niezależna, nie chcę, aby utrzymywał mnie mężczyzna. Pragnę zrealizować również siebie. Koleżanka chce mieć drugie dziecko, ich sprawa. Ale myślę, że po części któraś z Was moje drogie miała racje. Ja jestem młoda, lubię zakupy, ubrania, perfumy itp. Jestem nastolatką to chyba normalne. Lubię różne drobiazgi, zaś moja koleżanka nie może sobie na nie pozwolić. Ma dziecko i przeszła w ten dorosły etap życia że tak powiem Każdy robi co chce ale poniekąd może właśnei chce od siebie odwrócić uwagę. Mówi, że cieszy się, jest zadowolona itp ale może to tylko pozory.. dzięki za tak liczne odpowiedzi !! pozdrawiam

---------- Dopisano o 18:16 ---------- Poprzedni post napisano o 18:15 ----------

to nie było namawianie, dziewczyny ! koleżanka po prostu zapytała kiedy u nas coś będzie i żeby już działać echhh chyba ta dziewczyna mnie nie rozumie. to był jeden temat i koniec, więcej do wątku nie wróciłyśmy, ale jeśli kolejny raz się zapyta to nie wytrzymam i jej chyba coś odpale

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez zuhanka

myślę, że 30 to jednak zbyt późno. Każdy ma jakąs swoją granicę wieku. Nie mówię, że to 19l. bez przesady, ale na pewno nie 30. Nie uważam, żeby dziecko było dumne potem , że ma starą matkę zastanów się też nad tym , nie myśl tylko o sobie

dziecko będzie szczęśliwe,jesli będzie mieć MĄDRĄ matkę,czy 20 latkę czy 40latkę -to aurat nie ma znaczenia

[_Supernova_]

Napisane przez Ingel

Moim zdaniem ta koleżanka myśli mniej więcej tak "ja siedziałam w pieluchach i gotowałam obiadki misiowi, a ona pójdzie na studia,imprezy, może dobra praca - nie fair, niech też ma przerąbane".
Jeżeli byłaby szczęśliwa że w wieku 19 lat wpadła i jest zależna od męża - żyłaby tym i nie namawiała Cię na to.

Identycznie jak niejaka pani Godek, o której było głośno we wrześniu/październiku : ja mam chore dziecko, inne tez zmuszę, żeby chore dzieci rodziły.
Po prostu są ludzie, którzy nie mogą ścierpieć, że ktoś ma lepiej/żyje inaczej.

Moze byc jak mówisz, ale niekoniecznie. Rodzisz wczesnie, wczesnie odchowasz, masz potem czas na swoj rozwój. Odwrotna sytuacja czyli robisz studia, szukasz pracy nie jest wbrew pozorom lepsza, bo planujac macierzynstwo ta przerwe w pracy trzeba zrobić. Pracodawca moze inaczej patrzec na osobę która dzieci nie ma, a jest w wieku rozrodczym, inaczej na osobe, która ma juz dzieci odchowane.

[lasesorze]

Autorko, take it easy Dziewczyna po prostu zapytała, wypowiedziała swoje zdanie na ten temat i tyle, nie widzę za bardzo sensu obruszania się i nakręcania w tym temacie. Każda z was ma inne poglądy, priorytety i już.

[zuhanka]

Napisane przez skrywana_fantazja

Jak ona sie Ciebie pyta kiedy dziecko to Ty zapytaj kiedy ona ślub zamierza wziąć. Bo jak to tak planować kolejne dziecko bez ślubu. :P Nawet jeśli nie uważasz, że aby mieć dziecko trzeba najpierw zamążpójścia to przynajmniej ją zagniesz. A jeśli odwróci kota ogonem i zapyta o Twoj slub powiedz, ze Tobie się do ślubu nie spieszy, bo dziecka w najbliższym czasie nie planujesz. :P

ślub mają nie ma się do czego przyczepić

[Shira Yuki]

Napisane przez zuhanka

Hej dziewczyny !

Mam 19 lat i od 1,5 roku jestem z Tż. To nieistotne. Chciałabym Wam o czymś opowiedzieć. Dziś rozmawiałam ze znajomą, która w moim wieku urodziła synka. Wkrótce planują wraz ze swoim tż kolejnego dzidziusia. Pierwsze nie było planowane. Otóż koleżanka zapytała się kiedy planujemy z tż swoje potomstwo i że dla niej to już czas, bo starsze kobiety mają większe boleści podczas porodu itp.
Zdenerwowałam się i odebrałam dziwnie jej aluzje, my nic takiego nie planujemy jak narazie. Myślimy o tym , żeby się wykształcić, podjąć pracę, pobawić się jeszcze, a nie od razu "pchać" się w dzieci Pewnie mnie rozumiecie. Tż już pracuje, natomiast ja jestem w 3 kl LO i w głowie mi się nie mieści. U koleżanki pracuje tylko chłopak- teraz już mąż. Jest można powiedzieć od niego uzależniona. Ja nie chcę brać od chlopaka pieniędzy chociażby na podpaski czy inne swoje potrzeby. Pragnę również sama się w życiu zrealizować. ech, ludzie są dziwni Nie wiem, czy ta dziewczyna tego nie rozumie ? ehhh

pewnie nie rozumie,a jej życiową rolą jest bycie matką i utrzymanką.
nie patrz się na innych,tylko żyj w/g siebie

[mary_poppins]

Napisane przez Shira Yuki

jej życiową rolą jest bycie matką i utrzymanką.

Żona zajmująca się małymi dziećmi i mająca męża, który pracuje na utrzymanie rodziny, to utrzymanka???

[201607111040]

Napisane przez Shira Yuki

pewnie nie rozumie,a jej życiową rolą jest bycie matką i utrzymanką.
nie patrz się na innych,tylko żyj w/g siebie

Jak ja nie lubie określenia utrzymanka. Co złego jest w tym że kobieta (nie ważne czy mająca 20 czy 30 lat) chce się zajmować domem i dziećmi? Każda kobieta musi pracować zawodowo? Skoro pasuje to jej i mężowi to co w tym złego?

[leniwca]

Napisane przez coffee

Hm. Ale:

To jednak namawianie jest uzasadnione, fajne, mądre i odpowiedzialne?
Dobra, eot, bo najwyraźniej nie rozumiem zupełnie, o co Fleur chodziło.

No super, spod skrzydeł rodziców przejść prosto na utrzymanie faceta, jeszcze z 'bagażem' w postaci dziecka. Marzenie każdej nastolatki, bo czego jej więcej od życia potrzeba.

Moze byc jak mówisz, ale niekoniecznie. Rodzisz wczesnie, wczesnie odchowasz, masz potem czas na swoj rozwój. Odwrotna sytuacja czyli robisz studia, szukasz pracy nie jest wbrew pozorom lepsza, bo planujac macierzynstwo ta przerwe w pracy trzeba zrobić. Pracodawca moze inaczej patrzec na osobę która dzieci nie ma, a jest w wieku rozrodczym, inaczej na osobe, która ma juz dzieci odchowane.

A posiadanie dzieci to się w CV wpisuje?
Czy może taka młoda mama na rozmowie kwalifikacyjnej, żeby się z dobrej strony zaprezentować, mówi, że jej niewątpliwą zaletą jest posiadanie dziecka/ci, więc nie zrobi sobie kilkuletniego urlopu zaraz po otrzymaniu umowy?

Mi się nie podoba ta kolejność, brakuje mi tu kilku bardziej beztroskich lat, bez takiej wielkiej odpowiedzialności, jaką jest dziecko. Dla mnie to bardzo cenne. I nie sądzę, żeby dziecko byłoby w stanie wynagrodzić mi ten czas. Z dzieciństwa, okresu nastoletniego od razu przejść w dużą odpowiedzialność i obowiązki.

[chwast]

Jak ktoś jest fajną osobą to życie po dziecku mu się nie skończy obojętnie czy będzie je miał w wieku 20 lat czy 30. Bo pierwszy odchowa i się bawi, drugi też odchowa i się bawi - mimo, że starszy.
Tak niewiele znam rodziców, którzy są zwyczajnymi ludźmi (w sensie tacy 40+) a nie zgrzybiałymi dziadami, nie wiem skąd to się bierze.

[Shira Yuki]

Napisane przez LusiaPlotkara

Jak ja nie lubie określenia utrzymanka. Co złego jest w tym że kobieta (nie ważne czy mająca 20 czy 30 lat) chce się zajmować domem i dziećmi? Każda kobieta musi pracować zawodowo? Skoro pasuje to jej i mężowi to co w tym złego?

to,że nie lubisz tego okreslenia,nie oznacza,że ono nie istnieje.
dla ciebie nie ma nic złego w byciu utrzymanką,dla mnie jest i nie dlatego,że jest to upokarzające w trakcie związku ,ale po ewentualnym jego zakończeniu

---------- Dopisano o 22:25 ---------- Poprzedni post napisano o 22:22 ----------

Napisane przez mary_poppins

Żona zajmująca się małymi dziećmi i mająca męża, który pracuje na utrzymanie rodziny, to utrzymanka???

w definicji nie ma wzmianki co do formalizacji związku.
kochanka (partnerka) utrzymywana przez mężczyznę

[201607111040]

Napisane przez Shira Yuki

to,że nie lubisz tego okreslenia,nie oznacza,że ono nie istnieje.
dla ciebie nie ma nic złego w byciu utrzymanką,dla mnie jest i nie dlatego,że jest to upokarzające w trakcie związku ,ale po ewentualnym jego zakończeniu

Wiesz każdy był kiedyś czyjąś utrzymanką. Przeważnie swoich rodziców

[mary_poppins]

Napisane przez Shira Yuki

dla ciebie nie ma nic złego w byciu utrzymanką,dla mnie jest i nie dlatego,że jest to upokarzające w trakcie związku ,ale po ewentualnym jego zakończeniu [

Przykre