Singielki.. :)

[Sweet Charlie]

Kobieta bluszcz... O, znam to z autopsji. Moja pierwsza dama na pytanie, jakie ma plany związane z życiem w spółce ze mną, to rzekła, że będzie ze mną spędzała 24h na dobę. Jak się spytałem, to jak będę pracował na nas, skąd będziemy mieli kasę na życie, skoro ona nie ma ambicji do aktywnego pracowania, to wtedy rzekła: miłością będziemy żyli... Romantyczne, ale słabo realne, bo nie pochodzę z rodziny szejków

Niestety drogie Panie, też już to było poruszane, ale... my faceci wcale niekoniecznie lubimy mieć panny typu "małe pierdółki", co za nie trzeba wszystko robić, podejmować decyzje, ogólnie prawie że żyć. NIE. Po to walczyłyście o emancypację, abyście miały: własną brykę, własny komp, własnych znajomych, własną ciekawą i rozwijającą pracę, własne pochłaniające Was i polepszające Wasz wizerunek w naszych męskich oczach - zainteresowania. Kobiety, które singlują z wyboru - rozumieją to i wypełniają te wartości w 100%. Te co tego nie wypełniają... muszą właśnie wpierw się zmienić jak radzą koleżanki powyżej. Dojrzeć. Usamodzielnić się. Bo czy będą singlować, czy nie, to tak czy siak bycie sierotką marysią - to nie jest bezpieczny plan na całe życie.

Bo co, jeśli się znajdzie książę, który Ciebie taką sierotkę porwie w porywie szalonej miłości, zrobicie sobie dzieci, dom itd., tyle że książę po 5 latach po prostu nie da rady zdzierżyć i odejdzie w siną dal z jakąś minimalnie choć bardziej przebojową lasią ??? Ano będzie płacz i tragedia życiowa.

Dlatego, ta jak niektóre koleżanki pisały - trzeba mieć zawsze a) plan B, b) ograniczone zaufanie, co najwyżej wskutek upływu lat podnoszone do partnera, a c) żyć tak, aby żyjąc samodzielnie - się to świetnie udawało, wtedy i w parze też się da żyć równie świetnie.

Tak więc singlowanie to dla niektórych świetny poligon doświadczalny przed tym, czy w ogóle się nadają do życia z kimś w parze na dłuższą metę. Co prawda w parze oczywiście pewne rzeczy i rutyny ulegają zmianie, ale związek partnerski to partnerstwo, a nie układ wasal - feudał. Czyli strony powinny być względnie równe pod wieloma względami. Wtedy wróżę spory sukces takiemu związkowi.

Tak więc singlem nie trzeba być całe życie (choć ja osobiście nie widzę także takich przeciwskazań ), ale na pewno warto nim choć trochę pobyć, aby poznać swoją wartość i zdecydowanie poprawić swoją samodzielność oraz samostanowienie, samosterowanie własnego losu. Innymi słowy - podnieść swoją wartość w oczach potencjalnych partnerów

[colores]

Sweet Charlie, Karolu, jestem pod wrażeniem, pozytywnym oczywiście Uwielbiam Twoje wpisy Jak to fajnie przeczytać mądrą i wesołą męską opinię.Masz 100% racji. Dopóki nie zmieni się siebie, nie zadba o swój umysł, nie ma co marzyć, że trafi się coś za free od życia. Dostaje się to o czym sie myśli.

Pamiętam jak sama kilkkanaście lat temu dołowałam się na każdym kroku, tak tak, a teraz szlag mnie trafia jak słyszę, że komuś się nie chce zrobić czegokolwiek (nie daj Bóg autorem narzekań jest facet!).

Mam kilka zainteresowań i sama nie wiem kiedy się tego tyle namnożyło. Po prostu trzeba spróbować od CZEGOKOLWIEK, jak pasuje to ok, jak nie - to szuka się kolejnego tematu.

[mairi]

Sweet Charlie - masz 100 % rację! Dziekuję za wszystkie dobre rady - tak naprawdę się z nimi zgadzam i już przestaję zrzędzić Przez większą część mojego dorosłego życia byłam mniej lub więcej singielką i nie jest mi z tym źle. Choć przytulanie się do kogoś niewątpliwie ma swoje uroki i czasem smutno gdy nie ma do kogo

Od przyszłego poniedziałku wracam na siłownię a na weekend zaplanowałam krótki wypad za granicę (za jakieś śmieszne pieniądze znalazłam bilety ) i będzie fajnie!

[tarji]

Napisane przez Sweet Charlie

Uaaa, laski... Jak Wam panowie się zawijają bez słowa po 3 miesiącach niby-idylli, to po pierwsze primo - przychylam się do zdania jednej z koleżanek, że... zgarnęła ich za habety ich oficjalna kobita A po drugie primo, to co mi przychodzi na myśl, to... facet po prosttu nie wytrzymał presji. Bo tak się napinał, aby to wyglądało na idyllę, że aż pękł ! Czyli mówiąc krótko - nie wytrzymał całości idącym za tą idyllą napięcia. Być może ilość zainwestowanej nie wiem, energii, kasy, uczucia, czasu - whatever - przekroczyła jego najgorsze plany ? Stąd po prostu skapitulował w takim dość mało efektowny sposób. No chyba że wspomnianego owego 40-letniego pana przykładowo - kosmici porwali. A to wtedy zwracamy mu honor i zostaje publicznie zrehabilitowany .

Niemniej jednak, czytając kolejny nowy wysyp postów po mojej kolejnej nazbyt długiej wypowiedzi - formalnie stwierdzam, że znowu marudzicie !

I znowu Wujek Karol - Singiel z urodzenia przez matkę, musi zostać Wujkiem Dobrą Radą. Tym razem w takiej oto sprawie...

Posłuchajta: ja też się lubię przytulać. Serio. Bardzo. Nawet bardzo za bardzo jak na faceta. Ale... czy to jest powód, abym otaczał się jakimś futrzakiem typu zoo (sierściuch, czy psina jakaś) - no nie, toż to zoofilia męczyć sierściuchy przytulając je ! W takim razie - może futrzakiem płci żeńskiej się otoczyć - na stałe, na moje singlowskie pokoje wpuścić ? O BROŃ PANIE BOŻE !!! Tą opcję już parokrotnie przerabiałem i naprawdę znajdę 1000 i jeden powód przeciwko.

Jak więc sobie drogie panny radzić z takim oto nietypowym "problemem" jak brak przytulania pomimo bardzo jego lubienia i pożądania ?

Proste. Trzeba mieć... PRZYJACIÓŁ !!! Uczciwie mówiąc - facetom jest tu znacznie trudniej, bo statystyczny facet swoje emocjonalne nastroje powinien wyładowywać w ramionach wyłącznie płci przeciwnej, natomiast wy kobiety spokojnie możecie raz na jakiś czas zapraszać do przytulania nie tylko kumpli, ale i kumpelki !

Od razu ustalmy nomenklaturę - mówimy tu o PRZYTULANIU, a nie przytulaniu z opcją przyłożenia, wszyscy wiemy o czym mówię

Tak więc instytucja lubianych koleżanek i kolegów, czy też w bardziej zaawansowanej opcji którą raczej preferuję w tej sytuacji - zaufanych przyjaciółek i przyjaciół - doskonale załatwia nam problem braku przytulania. Stąd ja nie odmawiam moim co bardziej bliskim kumpelkom zaproszeń i od czasu do czasu nocuję sobie u nich właśnie po to, aby podtrzymać ogólnoświatowy Dzień Przytulania.

I to jest zdrowe rozwiązanie, bo wszyscy są wyprzytulani, nie doszło do moralnie dwuznacznych sytuacji, więc nadal możemy się spikać na pogaduszki, nawijać przez komórofony, jeść razem obiadki, czasem wspólnie zabalować, czy wyjechać. A przy tym nie łamiemy swojego jedynego słusznego stanu wolności osobistej i nieskrępowania, czyli singlostwa.

Moim skromnym zdaniem - największym problemem wielu z Was jest to, że pod płaszczykiem zwykłego braku przytulania, a potem braku sexu (lub kolejność odwrotna) - wpadacie w zwykła paranoję i w pewnym momencie wręcz już panicznie i na zasadzie łapanki - szukać na jak najszybciej faceta do przytulania i/lub pomasowania po pupce.

A wiecie jak się kończą takie zbyt agresywne rozprzedaże, gdzie towar bierzemy z łapanki ? Ano tak, że wychodzimy z ciuchem, który nam do niczego nie pasuje i jest stratą kasy. I tak samo z tym facetem po takiej łapance. Dalej nie macie tego co chciałyście, a potem czytam, że "straciłyście zaufanie, jesteście nieusatysfakcjonowane, sparzyłyście się". Ech kobity, kobity...

OK, OK, wiem, niektóre z Was - jak czytam "obumierają jak nie są w związkach". Rozumiem to. Zdarza się. No ale nic na siłę. Co jest lepsze - szczęśliwe singlowanie, czy nieszczęśliwy związek - bo ktoś Wam wpoił, że to jedyny słusznie społeczny stan rzeczy ? A ja dla odmiany znam wiele kobiet, co singlowały bardzo, bardzo długo i dopiero po długich latach spokojnego życia w tym stanie (co nie znaczy, że bez facetów, tak jak to, że ja jestem BTBS, czyli Born to Be Single, to nie znaczy, że nie miałem jakichś tam związków po drodze ) znalazły, troszkę przypadkiem, tego faceta, dla którego chciały zmienić stan. I wtedy to rozumiem takie zmiany stanu formalnego.

Ale już nie rozumiem, jak czytam, że "jestem sama od 6 miesięcy i mam depresję, brak zainteresowań..." i takie tam pierdu pierdu. Po prostu powtórzę się: jak to nie masz co robić w życiu ? Wsiądź w samochód i jedź sama na 1-2 dni na narty (ja tak robię). Nie masz prawka ? No to idź je zrób. Nie masz na samochód ? No to podwyższ kursami czy uczelnią swoje kwalifikacje. Masz prawko i furkę, ale na wyjazdy nie masz kasy ? A to od dzielenia kosztów podróży są fora internetowe plus facebook i znajomi, ktoś tam zawsze odpowie na ogłoszenie o poszukiwaniu wspólnika na wyjazd. Czyli daje się zająć sobie czas, aby nie rozmyślać o głupotach, typu "jaka to ja jestem biedna i nieszczęśliwa, porzucona przez świat i mężczyzn" kobietą ? DA SIĘ. A w ramach krótszych i tańszych zajęć doskonale prostujących skrzywioną poprzednimi związkami psychikę - polecam kursy tańca, czy aerobiku. Dodatkowo polecam Asthangę joga, stretching, a dla tych bardziej odważnych - np. jazz. Poza tym są sporty wodne, sporty zimowe, sporty miejskie, jak rolki, rower, bieganie. No kurna, doby przecież brakuje człowiekowi kto choć minimalny poziom aktywności sobie w życiu założy (jak ja) !!!

A jak już naprawdę chcecie mieć kogoś, do kogo pragniecie wracać, kogo zawsze będziecie kochać, a ta osoba kochała Was, i kto będzie na Was czekał i Wy na niego, to... sprawcie sobie dziecko. Mam kilka kumpelek, co są samotnymi matkami i jakoś ich dzieci ani skrzywione psychicznie przez to nie są, ani panny nie są jakoś upośledzone z tego tytułu, że na codzień po chacie nie szwęda im się "tatuś". Zdradzę Wam sekret - jest nawet grupa facetów, co wręcz szukają do związków samotnych kobiet z dziećmi. Serio-serio ! I to chyba całkiem spora nawet, jak obserwuję po jednej znajomej przyjaciółce.

DA SIĘ WIĘC SZCZĘŚLIWIE SINGLOWAĆ - BEZ TRAUM, WYRZECZEŃ, ALE I BEZ PROBLEMÓW OKOŁOZWIĄZKOWYCH ??? DA SIĘ DO DIASKA !

Tako rzecze ponownie Wam - Wujek Karol. Wiecznie pogodny i szczęśliwy Singiel

Jesteś boski! Uwielbiam Twoje wpisy i masz 1000000% racji!

edit. Czytałeś Charlie ten artykuł?

[ewuta]

Witam!
miałabym wielką prośbę do kobiet, które aktualnie nie są w żadnym związku, czyli są singielkami, o wypełnienie ankiety, która jest częścią mojej pracy magisterskiej. Ankieta ta jest całkowicie anonimowa i zajmie około 15 min.
Jeśli któraś z was znalazłaby chwilę, aby mi pomóc i ją wypełnić- byłabym niesamowicie wdzięczna

Z góry dziękuję wam bardzo i pozdrawiam serdecznie

link do ankiety:
https://docs.google.com/spreadsheet/viewform? fromEmail=true&formkey=dF E5N0pYX1RtZEt6RnEtUkRIUGt FdEE6MQ

[gorica]

Napisane przez ewuta

Witam!
miałabym wielką prośbę do kobiet, które aktualnie nie są w żadnym związku, czyli są singielkami, o wypełnienie ankiety, która jest częścią mojej pracy magisterskiej. Ankieta ta jest całkowicie anonimowa i zajmie około 15 min.
Jeśli któraś z was znalazłaby chwilę, aby mi pomóc i ją wypełnić- byłabym niesamowicie wdzięczna

Z góry dziękuję wam bardzo i pozdrawiam serdecznie

link do ankiety:
https://docs.google.com/spreadsheet/viewform? fromEmail=true&formkey=dF E5N0pYX1RtZEt6RnEtUkRIUGt FdEE6MQ

Fajna ankieta, czy możesz coś więcej napisać o Twojej pracy mgr?

[Malla]

Coś mało tu singielek po 30, zaledwie 6 stron wątku...

[apows]

Napisane przez Roseanne

Dziewczyny, singielki z wyboru czy nie?

Witajcie, obecnie jestem singielką, choć mam maślane oczka do jednego faceta.
Najpierw była chłodna na jego podchody, teraz jak troszkę stonował, żałuję....
Sama nie wiem, czego chcę.....
Bycie singielką czasem ma swe uroki, no ale czasem jest do bani...

[Hanyss]

Hej, ja tez jestem singielską po 30tce...niestety nie z mojego wyboru. I pomimo,ze mam sporo zajec, dziecko, prace, swoje pasje to zgadzam się, że zycie w związku jest lepsze niż bycie samemu. Owszem, w zwaizakch róznie bywa, ale są swięta, weekendy, wieczory, które spedza się samemu...a to czasem jest ok ale czasem już mniej...

[kamciaramcia]

Witajcie!
łoj chyba temacik juz wygasł...
Ja jestem singielką nieco po 30stce. Czasem jest baaaaaaaaaaaaardzo ciężko aczkolwiek zauwazam iz z wiekiem mam co do tego tametu coraz większy dystans. Ja mam tak ze baaaaardzo tęsknię za tymi wszystkimi sprawami zwiazanymi z byciem w parze - esemeski, maila, fajne gierki, radocha w sercu itd itp...wiadomo ze - szcegolnie poczatkowa faza - jest mega uskrzydlajaca, mobilizujaca, fascynujaca itd.itp... jest lekarstwem na depreche i tego typu stany... W głebi duszy wiem, że mimo cierpienia jakie bardzo czesto wywołuje stan singlowski - to nie chciałabym spotkac nikogo w momencie gdy sama nie czuje dobrze ze soba...nie chciałabym zeby miłosc była lekarstwem jak to niektórzy mowia... chciaąłbym aby przyszła własnie wtedy gdy ja sama jestem ze soba szczesliwa, mam swoje pasje i doskonale znam siebie. Takze choc jest mi czasem bardzo zle, to jednak mam w sobie takie pragnienie aby - jesli taka osoba w ogole ma sie pojawic - to aby stało sie to wtedy, gdy ja bede szczesliwa dzieki sobie a nie dzieki niej...

[Iv_Ona77]

Dołącza singielka po 30stce Mama 17sto letniego syna.

Ze mną jest tak, że ja mam huśtawki ....

raz jest mi dobrze samej,
by po kilku dniach stwierdzić, że jednak fajnie byłoby mieć męskie ramie obok siebie.

Czasami mam wrażenie, że ześwirowałam, a może po prostu to porozwodowa skaza?

[Sweet Charlie]

Napisane przez tarji

Jesteś boski! Uwielbiam Twoje wpisy i masz 1000000% racji!

edit. Czytałeś Charlie ten artykuł?

Wcześniej nie czytałem, ale pojęcie QUIRKY ALONE znam DOSKONALE. A czemuż to ? Bo po prostu jestem rasowym, książkowym, modelowym "quirky alonem"

A jak właśnie przeczytałem ten artykuł - to wg definicji amerykańskiej, czyli tej szczęśliwej, a nie polskiej - jęczącej

[Mocny Akcent]

Dołączam.

[FemmeFatale2]

hej, a ktos tu jeszcze zaglada?

[MiaColucci]

skoro zamkneli tam temat to wpisuje sie tutaj tez

za niedlugo bede 30 singielka i oczywiscie szczesliwa.

Presja z rodziny jest bardzo duza:
"ile ty lat konczysz ? 30? to czego ty chlopa nie szukasz?
"to ty szukaj kogos zanim skonczysz te 30 lat"
"zobacz twoje koleżanki z podstawowki dzieci maja"

[yoona]

mam 28, ale czuje sie na 50, nadaje sie?
ja niestety z tych, co to nie lubią być same i tesknia za stabilizacją.

[Mocny Akcent]

Jestem, still single

[12b24d2a455c078f5629813f5df538e108ef39c5_6556ae3ede293]

me too

[pepsikolakokakola]

and me

---------- Dopisano o 14:30 ---------- Poprzedni post napisano o 14:22 ----------

najgorsze jest to, ze z kazdej strony slyszy sie, ze "czemu nie masz meza/partnera?", "inne dawno maja dzieci" itp. wtedy faktycznie zaczynam fiksowac i sobie mysle, co ze mna nie tak skoro inni ukladaja/poukladali sobie zycie a ja nie. wiem, ze bedzie pod tym wzgledem coraz gorzej bo juz teraz nie mam nawet z kim wyjsc w weekend, bo kazdy ze swoja polowka albo umawiaja sie parami. smutne to :/

[FemmeFatale2]

Napisane przez pepsikolakokakola

and me

---------- Dopisano o 14:30 ---------- Poprzedni post napisano o 14:22 ----------

najgorsze jest to, ze z kazdej strony slyszy sie, ze "czemu nie masz meza/partnera?", "inne dawno maja dzieci" itp. wtedy faktycznie zaczynam fiksowac i sobie mysle, co ze mna nie tak skoro inni ukladaja/poukladali sobie zycie a ja nie. wiem, ze bedzie pod tym wzgledem coraz gorzej bo juz teraz nie mam nawet z kim wyjsc w weekend, bo kazdy ze swoja polowka albo umawiaja sie parami. smutne to :/

no racja... na mnie sama presja nie dziala, to moje zycie, inni nie powinni sie w to wtracac... a poza tym sami nie zawsze sa/byli zadowoleni ze swoich zwiazkow... wiec tez maja swiadomosc, ze na sile nie ma co sie pchac! bardziej martwi mnie to, ze coraz mniej jest ludzi z ktorymi mozna gdzies wyjsc, wiekszosc moich znajomych/rowiesnikow ogarnela sie... Nie mam niestety takiego wsparcia jak przykladowo w moim ulubionym serialu "seks w wielkim miescie" na pewno byloby prosciej oczywiscie mam swoje zainteresowania, hobby, rozwijam sie... ale weekendowe wieczory bywaja niekiedy smutne. A co najgorsze mezczyzni, zaczepiaja mnie wylacznie mlodzi, bo tylko tacy sa wolni :/

[Malla]

Napisane przez pepsikolakokakola

najgorsze jest to, ze z kazdej strony slyszy sie, ze "czemu nie masz meza/partnera?", "inne dawno maja dzieci" itp. wtedy faktycznie zaczynam fiksowac i sobie mysle, co ze mna nie tak skoro inni ukladaja/poukladali sobie zycie a ja nie.

Od kiedy poukładanie życia = mąż i dziatwa?

[yoona]

Napisane przez pepsikolakokakola

and me

---------- Dopisano o 14:30 ---------- Poprzedni post napisano o 14:22 ----------

najgorsze jest to, ze z kazdej strony slyszy sie, ze "czemu nie masz meza/partnera?", "inne dawno maja dzieci" itp. wtedy faktycznie zaczynam fiksowac i sobie mysle, co ze mna nie tak skoro inni ukladaja/poukladali sobie zycie a ja nie. wiem, ze bedzie pod tym wzgledem coraz gorzej bo juz teraz nie mam nawet z kim wyjsc w weekend, bo kazdy ze swoja polowka albo umawiaja sie parami. smutne to :/

ja to slysze tylko od mamy. Od nikogo innego, w związku z czym zastanawiam się, czy po prostu wszyscy inni spisali mnie na straty? Częściej słyszałam to jak mialam 22-24 lata. Moim problemem jest to, że od 16 roku życia ciągle byłam w związku, nie umiem być sama. I jak kończył mi się związek, to zawsze się ktoś nawijał nowy a teraz dupa, bo wszyscy sparowani, nie znam singli...Mój ostatni związek skończył się po prawie 6 latach, bo ja chciałam rodziny, a on nie.

Dziewczyny, jak organizujecie sobie czas? ja nie mam prawie wcale znajomych, mam jedną przyjaciółkę, mężatkę, z nią to jedynie moge sie spotkać na kawe, bo impreza nie, bo mąż, do kina woli z mężem, niedziela z męzem itp...

Chciałabym przestać użalać się nad sobą w tym temacie i zaakceptować rzeczywistość, to jest mój główny cel.

---------- Dopisano o 18:57 ---------- Poprzedni post napisano o 18:52 ----------

Napisane przez Malla

Od kiedy poukładanie życia = mąż i dziatwa?

to zależy od człowieka. Ja moge mieć super prace, znajomych itp, ale jeśli w swoim życiu nie założe rodziny (a bardzo tego chce) to bedzie dla mnie znaczyło, że nie poukładałam sobie życia.

[FemmeFatale2]

U mnie na tygodniu jakos leci, praca, kurs angielskiego, jakas rozrywka na szybko. Gorzej z weekendami, czasem gdzies wyjde, ale nic az tak sie nie dzieje... Nie chce mi sie lazic po klubach, a z kolei nie wiele sie dzieje w moim miescie aktualnie. W sumie taka tam nuda O jeszcze spacery bardzo lubie z moim psem, ale wszystkie rozrywki w wiekszosci sama ogarniam :/ Mam tylko jedna kolezanke singielke, ale ja z kolei ciezko z domu wyciagnac..

[pepsikolakokakola]

Napisane przez Malla

Od kiedy poukładanie życia = mąż i dziatwa?

w naszym kraju "poukladane" zycie czy chcemy czy nie, zwlaszcza dla naszych rodzicow jest tak rozumiane. plus jeszcze wlasny dom/mieszkanie i stabilna (choc wiadomo jak to z nia dzisiaj jest) praca.

[yoona]

Napisane przez FemmeFatale2

ale wszystkie rozrywki w wiekszosci sama ogarniam :/

kurde no wlasnie:/ a ja nie cierpie robic nic sama, dla mnie to zadna frajda.

[FemmeFatale2]

Napisane przez yoona

kurde no wlasnie:/ a ja nie cierpie robic nic sama, dla mnie to zadna frajda.

ja czasem bardzo lubie byc wlasnie sama, ale nie chce zeby byl to permanentny stan... ostatnio nawet postanowilam sobie konto zalozyc na jakims portalu spolecznosciowym, tak zeby sie rozejrzec... nie chce sobie robic spiny, ale z drugiej strony jak czesto z domu az tak nie wychodze w weekendy, to tez ciezko kogos poznac..

[yoona]

ale piszesz o portalu randkowym?

[Malla]

Napisane przez yoona

Moim problemem jest to, że od 16 roku życia ciągle byłam w związku, nie umiem być sama. I jak kończył mi się związek, to zawsze się ktoś nawijał nowy a teraz dupa, bo wszyscy sparowani, nie znam singli...

Mam podobnie.

Napisane przez yoona

Dziewczyny, jak organizujecie sobie czas? ja nie mam prawie wcale znajomych, mam jedną przyjaciółkę, mężatkę, z nią to jedynie moge sie spotkać na kawe, bo impreza nie, bo mąż, do kina woli z mężem, niedziela z męzem itp...

Spotykam się z Wizażankami I mam sporo tylko kolegów. Generalnie jestem samotnikiem.

Napisane przez yoona

to zależy od człowieka. Ja moge mieć super prace, znajomych itp, ale jeśli w swoim życiu nie założe rodziny (a bardzo tego chce) to bedzie dla mnie znaczyło, że nie poukładałam sobie życia.

A ilu ze znajomych posiadających rodziny jest w szczęśliwych związkach małżeńskich nie zawartych z powodu wpadki lub że tak wypadało po studiach? Ile małżeństw utrzymuje się dla kredytu lub dziecka?

[yoona]

Napisane przez Malla

A ilu ze znajomych posiadających rodziny jest w szczęśliwych związkach małżeńskich nie zawartych z powodu wpadki lub że tak wypadało po studiach? Ile małżeństw utrzymuje się dla kredytu lub dziecka?

nie wiem, ale szczerze? nie wiele mnie to obchodzi, bo interesuje mnie moje wlasne zycie. ktore ostatnio jest do kitu.

[FemmeFatale2]

Napisane przez yoona

ale piszesz o portalu randkowym?

tak, ale na sile sie nie umawiam.