Ludzie i zachowania, które nas dziwią + ot, część 76.

[meliandra]

Napisane przez chwast

Mnie w takim temacie youtubowym to dziwią te kalendarze adwentowe, z tego co kojarzę to firmy wysyłają takim dziewczynom jakieś kalendarze z miniaturami kosmetyków i one otwierają codziennie jeden przy okazji vlogmasów. To jest dla mnie tak głupie. XD


Sent from my iPhone using Tapatalk

Dla mnie takie kalendarze to jest jakaś maskara, ale teraz jest na to mega szał.

Napisane przez Nimve

Tu nie ma żadnej ideologii, to są fakty. Podałyśmy Ci konkretne przykłady co się wyciąga z gier i w jaki sposób, nie ma takiego czegoś, że tylko gry edukacyjne są coś warte, większość czegoś uczy, bo żeby wygrać i robić postępy, trzeba nabywać umiejętności, a nie klepać jak małpa w klawiaturę. Czy Ty w życiu w coś grałaś, czy tak sobie stwierdziłaś, że gry to lipa i już?

Każda forma ćwiczenia, która trafia do człowieka i przynosi efekty jest dobra, po prostu.

Książki to też forma rozrywki, większość poczytnych jest dość głupawych. A jednak rozwijają, chciał czy nie chciał.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No dla mnie to jest ideologia. Jak Ty to traktujesz jako super rozwijające zajęcie dla dziecka to luz, dla mnie to forma rozrywki. Gdybym chciała żeby moje dziecko poćwiczyło refleks, logiczne myślenie i nauczyło się współpracy z innymi to bym nie proponowała mu gry w strzelanki. Nie znam żadnego rodzica, który w ten sposób podchodził by do gier. No, ale Ty masz mieć prawo swoje zdanie, a ja i moi znajomi swoje.

[71253839b04673f7804766e160d807ea33c37805_6578f4849ccb9]

gry wirtualne z jednej strony rozwijają różne umiejętności, z drugiej faktycznie niektóre podatne dzieciaki zbytnio 'wciagają' i mogą powodować zaburzenia koncentracji, nerwowość itp. do tego NADMIAR czasu przy gierkach może pogarszać wzrok i postawę - problemy z kręgosłupem - zwłaszcza jak sie gra na komórce i siedzi w dziwnych pozycjach zbyt dlugo) to tak dawniej NADMIAR np. czytania książek, oj sie nasłuchałam w młodości, że 'zaraz będziesz ślepa! od tego czytania po nocach.

cóż - każdy kij ma dwa końce

[CytrynkaCytrynka]

Napisane przez meliandra

Przede wszystkim gry uzależniają i dziecko często samo nie potrafi sobie postawić granic. Gry dostarczają dużo bodźców i potem może być ciężko zainteresować dziecko czymś innym. Dzieci często nie potrafią przegrywać, więc nieradzenie sobie z jakimś poziomem może rodzić frustrację, nerwowość, gniew. Do tego problemy z koncentracją, znudzenie w szkole przez brak bodźców doświadczanych w grze. Wycofanie się ze świata realnego świata. Nikt z moich znajomych kto ma dzieci nie widzi pozytywnych skutków grania. Czas na granie jest określony i często jest marudzenie 'jeszcze 5 minut'. No alternatywną są np. planszówki, różnego rodzaju zestawy kreatywne.


Ok, to nie zrozumiałam z tym tyle ile będę mogła

No nie bardzo. Są badania, które pokazały, że te dzieci, które mają komputer w swoim pokoju i mogą z niego korzystać częściej wybierają inne rozrywki i chętniej spędzają czas na zewnątrz niż dzieci, które dostęp mają mocno ograniczony. Bo tylko czekają, aż rodzic pozwoli, nie chcą przegapić swojego okienka

Prawdziwe uzależnienia też są marginalne.



Jak ktoś nie umie przegrywać to tak samo będzie go frustrować przegranie w grze, w zbijaka, czy w planszówkę.


Dziecko też potrzebuję zasad. Ja mogłam grać dowolnie w weekendy, ferie, wakacje i inne wolne dni. W dni szkolne po ogarnięciu obowiązków i nie siedziałam przyklejona do kompa cały czas. W wakacje czasami pograłam dwa tygodnie, przeszłam jakąś grę... i więcej nawet mi się nie chciało siadać do kompa

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

[1=71253839b04673f7804766e 160d807ea33c37805_6578f48 49ccb9;89410345]gry wirtualne z jednej strony rozwijają różne umiejętności, z drugiej faktycznie niektóre podatne dzieciaki zbytnio 'wciagają' i mogą powodować zaburzenia koncentracji, nerwowość itp. do tego NADMIAR czasu przy gierkach może pogarszać wzrok i postawę - problemy z kręgosłupem - zwłaszcza jak sie gra na komórce i siedzi w dziwnych pozycjach zbyt dlugo) to tak dawniej NADMIAR np. czytania książek, oj sie nasłuchałam w młodości, że 'zaraz będziesz ślepa! od tego czytania po nocach.

cóż - każdy kij ma dwa końce[/QUOTE]

Zgadzam się.

Jako dziecko, wczesna nastolatka potrafiłam zaczytać się i praktycznie nie ruszać po za pokój, bo czytałam. Nikt w sumie mocno się nie czepiał, bo dziecko czyta... Czy to było dobre? Nie. Bo potrafiłam tak zatracić się w historii, że przestawałam jeść i jakby mnie oderwać od czytania wpadłabym w szał.

[Laief]

Napisane przez meliandra

Przede wszystkim gry uzależniają i dziecko często samo nie potrafi sobie postawić granic. Gry dostarczają dużo bodźców i potem może być ciężko zainteresować dziecko czymś innym. Dzieci często nie potrafią przegrywać, więc nieradzenie sobie z jakimś poziomem może rodzić frustrację, nerwowość, gniew. Do tego problemy z koncentracją, znudzenie w szkole przez brak bodźców doświadczanych w grze. Wycofanie się ze świata realnego świata. Nikt z moich znajomych kto ma dzieci nie widzi pozytywnych skutków grania. Czas na granie jest określony i często jest marudzenie 'jeszcze 5 minut'. No alternatywną są np. planszówki, różnego rodzaju zestawy kreatywne.


Ok, to nie zrozumiałam z tym tyle ile będę mogła

To wszystko zależy od indywidualnego podejścia. Dziecko może czuć frustracje itp z powodu przegrywania w gierkach > pokażmy jak może sobie radzić z trudnymi emocjami. Gniew, irytacja, nerwowosc to wszystko są rzeczy, które dotkną nas tak czy inaczej. Kwestia tego, abyśmy umieli na nie reagować, zamiast probowac blednie unikać, bo to do niczego nie prowadzi.

Napisane przez Marcin89

Marnowanie czasu, którego w życiu jest tak niewiele.

Rozrywka czy hobby to nie jest marnowanie czasu.

[chwast]

Napisane przez Laief

.Rozrywka czy hobby to nie jest marnowanie czasu.

Dokładnie!


Sent from my iPhone using Tapatalk

[Natalie_Alex]

Napisane przez Nimve

Są jakieś gry, w które się bezmyślnie klika? Bardzo dużo ich przerobiłam i nie potrafię żadnej takiej wymienić. Choćby najprostsze omijanie przeszkód wyrabia refleks, nie mówiąc o bardziej rozwiniętych grach. Podstawy ekonomii, myślenie strategiczne, koordynacja, planowanie swoich działań itp. itd. Przecież z gier są się wyciągnąć multum.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Moim zdaniem większość gier pozwala na bardziej kreatywne niż czytanie książek (szczególnie, jeśli ktoś czyta tylko jakieś kryminały, czy coś w tym stylu).

[Limonka2738]

Napisane przez Taranka

To już kompletnie inna sprawa.
Mój TŻ ma ustawione, że gdy rozpoczyna jazdę na rowerze to dostaję maila z linkiem do śledzenia jego trasy. Dzięki temu mu nie zawracam pytaniami kiedy się go spodziewać jak jeździ i w razie wypadku (tfu tfu) też dostanę powiadomienie.
To są dwie kompletnie inne rzeczy.

Też udostępniam lokalizację bliskim jak wsiadam do taksówki nocą sama, czy coś w ten deseń. Wysyłam zdjęcie tablicy rejestracyjnej, no pełen zestaw.

Właśnie na wszelki wypadek, nigdy nie wiadomo.

Tak samo mówię, gdzie mniej więcej idę i o której wrócę domownikom i sama lubię wiedzieć. I jak się rozjeżdżam z przyjaciółkami z picia po nocach po piszemy do siebie "hej, dotarłam do domu" po to, żeby się zaniepokoić, jeśli któraś nie napisze.

To dla mnie całkiem normalne zachowanie i dbanie o siebie wzajemnie.

---------- Dopisano o 17:46 ---------- Poprzedni post napisano o 17:39 ----------

Napisane przez CytrynkaCytrynka

No nie bardzo. Są badania, które pokazały, że te dzieci, które mają komputer w swoim pokoju i mogą z niego korzystać częściej wybierają inne rozrywki i chętniej spędzają czas na zewnątrz niż dzieci, które dostęp mają mocno ograniczony. Bo tylko czekają, aż rodzic pozwoli, nie chcą przegapić swojego okienka

Prawdziwe uzależnienia też są marginalne.



Jak ktoś nie umie przegrywać to tak samo będzie go frustrować przegranie w grze, w zbijaka, czy w planszówkę.


Dziecko też potrzebuję zasad. Ja mogłam grać dowolnie w weekendy, ferie, wakacje i inne wolne dni. W dni szkolne po ogarnięciu obowiązków i nie siedziałam przyklejona do kompa cały czas. W wakacje czasami pograłam dwa tygodnie, przeszłam jakąś grę... i więcej nawet mi się nie chciało siadać do kompa

Ja mam swojego kompa od 4 roku życia, z Internetem i wszystkimi bajerami absolutnie bez ograniczeń.

I... nic. Normalnie wychodziłam ze znajomymi, dostawałąm dobre oceny w szkole, nie uzależniłam się itd.

Jasne, lubię wziąć urlop jak wyjdzie istotna dla mnie gra i sobie w jeden weekend przejść bez wychodzenia z domu, ale dzieje się to raz, dwa razy na rok, więc oceniam to jako zdrowe posiadanie hobby.

Tak, czasem poszłam do szkoły ledwo żywa, bo grałam w Mario całą noc, ale moim zdaniem takie prawa młodości. Opuściłam też trochę lekcji bo się zerwałąm z koleżankami do kina, albo nie przygotowałam się na sprawdzian, bo czytałam Dumę i uprzedzenie i nie mogłam się oderwać. Normalna rzecz, gry akurat tutaj nic nie zawiniły.

A ja tak tylko po cichu nadmienię, że profesjonalny e-sportowiec w Europie wyciąga bodajże jakieś 200k Euro rocznie, to też nie są umiejętności, które są tak bezwartościowe jak się może wydawać. I to w wieku 20 lat.

---------- Dopisano o 17:53 ---------- Poprzedni post napisano o 17:46 ----------

Napisane przez Natalie_Alex

Moim zdaniem większość gier pozwala na bardziej kreatywne niż czytanie książek (szczególnie, jeśli ktoś czyta tylko jakieś kryminały, czy coś w tym stylu).

Zwłąszcza że z taką krytyką spotykam się wśród osób, które nie czytają literatury wysokiej albo jakiejś klasyki, tylko kryminały albo romansidła.

I nic złego w tym nie ma, każdy się musi jakoś rozerwać. Ale nie, twoja najnowsza powieść Danielle Steele nie jest mądrzejsza od mojego Call of Duty tylko dlatego, że jest tuszem na stronie zamiast pikselem na ekranie. I nudzi mnie twoje udawanie, że jest inaczej.

Już nie wspomnę o najważniejszym - ROZRYWKA MA CIĘ BAWIĆ, A NIE BYĆ MĄDRA. Jeśli akurat bawi cię coś mądrego, masz fuksa, ale jeśli cię bawi Moda na sukces to też twoje prawo sobie usiąść i obejrzeć dla relaksu.

[Lasagna_ze_szpinakiem]

Napisane przez Natalie_Alex

Moim zdaniem większość gier pozwala na bardziej kreatywne niż czytanie książek (szczególnie, jeśli ktoś czyta tylko jakieś kryminały, czy coś w tym stylu).

W czytaniu chodzi nie tylko o kreatywność, ale też o poszerzanie słownictwa i generalnie ćwiczenie konstrukcji zdań ( osoby czytające mają większy zasób słów i łatwiej im się wypowiedzieć). Generalnie bardzo przydatna umiejętność Jeśli chodzi o gry to strategiczne bardzo pobudzają pracę mózgu i ćwiczą koncentrację, ale już strzelanki mogą budzić w człowieku agresję i zamiast relaksować, dodatkowo stresują. Więc mózg zmęczony dodatkowo, szczególnie po całym dniu pracy umysłowej. Nie wiem jak Wy, ale ja po 8 h przy kompie jedyne o czym marzę to przestać gapić się w ekran - to już wolę kwiatki sadzić bo mnie od razu przestają oczy boleć

Wysłane z mojego Redmi Note 8 Pro przy użyciu Tapatalka

[PaulinciaKWC]

Ze mnie gracz jest zaden, ale lubie, wiec od czasu do czasu szukam sobie gier, ktore ogarne i dadzą mi rozrywke jak bylam dzieckiem to wszystkie gry przynosil mi tata od swoich kolegow. Nigdy sie nie uzaleznilam.

---------- Dopisano o 18:14 ---------- Poprzedni post napisano o 18:00 ----------

Obecnie gram w totalnie oldschoolową gre, bo wyszla nowa czesc w tym roku. Jestem 30+, gra od 12 r. ż. W sam raz dla mnie

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

Napisane przez Limonka2738

:

Zwłąszcza że z taką krytyką spotykam się wśród osób, które nie czytają literatury wysokiej albo jakiejś klasyki, tylko kryminały albo romansidła.

I nic złego w tym nie ma, każdy się musi jakoś rozerwać. Ale nie, twoja najnowsza powieść Danielle Steele nie jest mądrzejsza od mojego Call of Duty tylko dlatego, że jest tuszem na stronie zamiast pikselem na ekranie. I nudzi mnie twoje udawanie, że jest inaczej.

Już nie wspomnę o najważniejszym - ROZRYWKA MA CIĘ BAWIĆ, A NIE BYĆ MĄDRA. Jeśli akurat bawi cię coś mądrego, masz fuksa, ale jeśli cię bawi Moda na sukces to też twoje prawo sobie usiąść i obejrzeć dla relaksu.

Taak... Dzisiaj na grupie czytelniczej była gównoburza na temat "nie jesteś gorszy/ mniej mądry jeśli nie czytasz". Większość polecanej literatury to zwykłe czytadła ( nie umniejszając nikomu, sama takie lubię)... ale ą i ę, bo ja czytam to jestem lepszy. Ba... pojawił się nawet komentarz "czytanie to dar nie dany każdemu...", "ci co nie czytają są zwykle gorsi". Straszne.

Padło też fajne badanie. Dla mózgu to bez różnicy czy czytasz, grasz, oglądasz telewizję. Jego reakcja jest taka sama.

---------- Dopisano o 18:23 ---------- Poprzedni post napisano o 18:23 ----------

Napisane przez PaulinciaKWC

[/COLOR]Obecnie gram w totalnie oldschoolową gre, bo wyszla nowa czesc w tym roku. Jestem 30+, gra od 12 r. ż. W sam raz dla mnie

Przez bite 2 lata grałam w grę w budowę miasta... W życiu mnie nic tak nie wciągnęło

[rejczeI]

Takim rozumowaniem to i Moda na sukces jest rozwijająca. Nie ma nudy, nie ma biedy, piękne stroje, zawila fabuła. Albo Ukryta prawda.

[Limonka2738]

Napisane przez Lasagna_ze_szpinakiem

W czytaniu chodzi nie tylko o kreatywność, ale też o poszerzanie słownictwa i generalnie ćwiczenie konstrukcji zdań ( osoby czytające mają większy zasób słów i łatwiej im się wypowiedzieć). Generalnie bardzo przydatna umiejętność Jeśli chodzi o gry to strategiczne bardzo pobudzają pracę mózgu i ćwiczą koncentrację, ale już strzelanki mogą budzić w człowieku agresję i zamiast relaksować, dodatkowo stresują. Więc mózg zmęczony dodatkowo, szczególnie po całym dniu pracy umysłowej. Nie wiem jak Wy, ale ja po 8 h przy kompie jedyne o czym marzę to przestać gapić się w ekran - to już wolę kwiatki sadzić bo mnie od razu przestają oczy boleć

A gry pomagają opanować język angielski, który jest przydatniejszą umiejętnością niż polska składnia i ortografia.

Znaczy to i to jest fajne, nie zrozumcie mnie źle, a fakt, że się przy okazji jeszcze nauczysz czegoś to tylko dodatkowy plus.

Mnie tam strzelanie do pikseli relaksuje i zdecydowanie nie budzi we mnie żadnej agresji, nie wiem, skąd wzięłaś ten pomysł, bo nie ma na to żadnych wiarygodnych badań poza starszym pokoleniem narzekającym "no się tak młody człowiek napatrzy i potem myśli, że to normalne" co jest bzdurą.

Powiem nawet, że byłam dość mocno agresywnym dzieckiem. Rodzice byli wzywani do szkoły, bo się pobiłam, tego zwyzywałam, a tamtego pokopałam. I wyrosłam z tego z wiekiem po prostu, gry ani anime, w których strzelają do siebie i się biją w niczym mi nie przeszkodziły.

---------- Dopisano o 18:59 ---------- Poprzedni post napisano o 18:55 ----------

Napisane przez rejczeI

Takim rozumowaniem to i Moda na sukces jest rozwijająca. Nie ma nudy, nie ma biedy, piękne stroje, zawila fabuła. Albo Ukryta prawda.

Czy rozwijająca to nie wiem. Pewnie jeśli ktoś się interesuje modą to może całkiem fajne rzeczy z tego wynieść.

Aczkolwiek rozrywka nie musi być rozwijająca.

---------- Dopisano o 19:04 ---------- Poprzedni post napisano o 18:59 ----------

[1=26cabbdd88f595c38f9b7f8 139ef1472f28f75bc_65628a8 226dae;89410603]
Przez bite 2 lata grałam w grę w budowę miasta... W życiu mnie nic tak nie wciągnęło [/QUOTE]

Mnie z takich mniej konwencjonalnych tytułów strasznie wciągnęło Mario Tennis.

Chociaż tak na sucho to ludzie, grałam na kompie w granie w tenisa jako postać z Mario, i to nie z Kinnectem czy coś, tak o, na klawiaturze. Czemu mi się to tak podobało?

[chacaos]

Napisane przez PaulinciaKWC

Ze mnie gracz jest zaden, ale lubie, wiec od czasu do czasu szukam sobie gier, ktore ogarne i dadzą mi rozrywke jak bylam dzieckiem to wszystkie gry przynosil mi tata od swoich kolegow. Nigdy sie nie uzaleznilam.

Bo nie ma czegoś takiego jak uzależnienie od gier. Uzależnić się można od reakcji chemicznych. Ktoś, kto gra po 8 godzin dziennie, bo potrzebuje ciągłych wyrzutów dopaminy nie zacznie się grzecznie uczyć i sprzątać w pokoju jak mu się zabierze kompa, tylko poszuka wrażeń gdzie indziej. Dlatego na przykład wielu sportowców ekstremalnych to byli narkomani. Żadnych problemów społecznych się nie rozwiąże powtarzaniem głupot i stereotypów na tematy, o których się nie ma pojęcia.

[natalia_t]

Napisane przez Lasagna_ze_szpinakiem

W czytaniu chodzi nie tylko o kreatywność, ale też o poszerzanie słownictwa i generalnie ćwiczenie konstrukcji zdań ( osoby czytające mają większy zasób słów i łatwiej im się wypowiedzieć). Generalnie bardzo przydatna umiejętność Jeśli chodzi o gry to strategiczne bardzo pobudzają pracę mózgu i ćwiczą koncentrację, ale już strzelanki mogą budzić w człowieku agresję i zamiast relaksować, dodatkowo stresują. Więc mózg zmęczony dodatkowo, szczególnie po całym dniu pracy umysłowej. Nie wiem jak Wy, ale ja po 8 h przy kompie jedyne o czym marzę to przestać gapić się w ekran - to już wolę kwiatki sadzić bo mnie od razu przestają oczy boleć

Wysłane z mojego Redmi Note 8 Pro przy użyciu Tapatalka

Słuchając też można nauczyć się konstrukcji zdań i nowych słów. Tyle, że zarówno książka jak i film, podcast czy cokolwiek innego do słuchania musi być na odpowiednim poziomie językowym.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[chwast]

No nie wiem, mój ex od dziecka grał w gry i jedyne co umiał po angielsku, to typowe zwroty z tychże gier


Sent from my iPhone using Tapatalk

[PaulinciaKWC]

Napisane przez rejczeI

Takim rozumowaniem to i Moda na sukces jest rozwijająca. Nie ma nudy, nie ma biedy, piękne stroje, zawila fabuła. Albo Ukryta prawda.

Nie, to nie to samo.

---------- Dopisano o 19:14 ---------- Poprzedni post napisano o 19:12 ----------

Napisane przez chwast

No nie wiem, mój ex od dziecka grał w gry i jedyne co umiał po angielsku, to typowe zwroty z tychże gier


Sent from my iPhone using Tapatalk

Moze nie mial predyspozycji.

[Lasagna_ze_szpinakiem]

Napisane przez Limonka2738

A gry pomagają opanować język angielski, który jest przydatniejszą umiejętnością niż polska składnia i ortografia.



Znaczy to i to jest fajne, nie zrozumcie mnie źle, a fakt, że się przy okazji jeszcze nauczysz czegoś to tylko dodatkowy plus.



Mnie tam strzelanie do pikseli relaksuje i zdecydowanie nie budzi we mnie żadnej agresji, nie wiem, skąd wzięłaś ten pomysł, bo nie ma na to żadnych wiarygodnych badań poza starszym pokoleniem narzekającym "no się tak młody człowiek napatrzy i potem myśli, że to normalne" co jest bzdurą.



Powiem nawet, że byłam dość mocno agresywnym dzieckiem. Rodzice byli wzywani do szkoły, bo się pobiłam, tego zwyzywałam, a tamtego pokopałam. I wyrosłam z tego z wiekiem po prostu, gry ani anime, w których strzelają do siebie i się biją w niczym mi nie przeszkodziły.

---------- Dopisano o 18:59 ---------- Poprzedni post napisano o 18:55 ----------





Czy rozwijająca to nie wiem. Pewnie jeśli ktoś się interesuje modą to może całkiem fajne rzeczy z tego wynieść.



Aczkolwiek rozrywka nie musi być rozwijająca.

---------- Dopisano o 19:04 ---------- Poprzedni post napisano o 18:59 ----------





Mnie z takich mniej konwencjonalnych tytułów strasznie wciągnęło Mario Tennis.



Chociaż tak na sucho to ludzie, grałam na kompie w granie w tenisa jako postać z Mario, i to nie z Kinnectem czy coś, tak o, na klawiaturze. Czemu mi się to tak podobało?

Czyli jednak, miały na ciebie wpływ - bo byłaś jak sama mówisz - agresywnym dzieckiem Dobrze, że z tego wyrosłaś, ale myślę że taki przeciętny Jasiu który tylko strzela i szkoła itp go raczej średnio interesuje, szybciej jednak popadnie w tarapaty niż Tomek, który będzie siedział i czytał książki Lema

Wysłane z mojego Redmi Note 8 Pro przy użyciu Tapatalka

[a5b2f04c728b42871bc12f2c24211f88ae37ff8d_643f21343ae75]

Ale wiecie co, nie popadajmy jednak w skrajności- dziecko może sobie pograć, nie widzę przeszkód (natomiast na pewno nie w strzelanki), ale z umiarem i pod kontrolą. Duża ilość gier/telewizji szkodzi dzieciom i jest to szeroko zbadane i opisane, tutaj nie ma o czym dyskutować.

Wysłane z mojego SM-G780G przy użyciu Tapatalka

[Pusheen_]

Napisane przez rejczeI

Takim rozumowaniem to i Moda na sukces jest rozwijająca. Nie ma nudy, nie ma biedy, piękne stroje, zawila fabuła. Albo Ukryta prawda.

Jakby się uprzeć, to i z tego da się coś wyciągnąć, ale to tylko nielicznym

Chociaż nie wiem czego może kogoś nauczyć oglądanie "Ukrytej prawdy"
Mi tam zęby same zaczynają zgrzytać, jak widzę jakikolwiek odcinek tego paradokumentu w tv.

Napisane przez Limonka2738

A gry pomagają opanować język angielski, który jest przydatniejszą umiejętnością niż polska składnia i ortografia.

Znaczy to i to jest fajne, nie zrozumcie mnie źle, a fakt, że się przy okazji jeszcze nauczysz czegoś to tylko dodatkowy plus.

Mnie tam strzelanie do pikseli relaksuje i zdecydowanie nie budzi we mnie żadnej agresji, nie wiem, skąd wzięłaś ten pomysł, bo nie ma na to żadnych wiarygodnych badań poza starszym pokoleniem narzekającym "no się tak młody człowiek napatrzy i potem myśli, że to normalne" co jest bzdurą.

Powiem nawet, że byłam dość mocno agresywnym dzieckiem. Rodzice byli wzywani do szkoły, bo się pobiłam, tego zwyzywałam, a tamtego pokopałam. I wyrosłam z tego z wiekiem po prostu, gry ani anime, w których strzelają do siebie i się biją w niczym mi nie przeszkodziły.

---------- Dopisano o 18:59 ---------- Poprzedni post napisano o 18:55 ----------



Czy rozwijająca to nie wiem. Pewnie jeśli ktoś się interesuje modą to może całkiem fajne rzeczy z tego wynieść.

Aczkolwiek rozrywka nie musi być rozwijająca.

---------- Dopisano o 19:04 ---------- Poprzedni post napisano o 18:59 ----------



Mnie z takich mniej konwencjonalnych tytułów strasznie wciągnęło Mario Tennis.

Chociaż tak na sucho to ludzie, grałam na kompie w granie w tenisa jako postać z Mario, i to nie z Kinnectem czy coś, tak o, na klawiaturze. Czemu mi się to tak podobało?

Pomagają w nauce języka, to prawda.

Znajomy nastolatek wymiata w angielskim, który szlifował w dużej mierze na Discordzie.

Napisane przez chacaos

Bo nie ma czegoś takiego jak uzależnienie od gier. Uzależnić się można od reakcji chemicznych. Ktoś, kto gra po 8 godzin dziennie, bo potrzebuje ciągłych wyrzutów dopaminy nie zacznie się grzecznie uczyć i sprzątać w pokoju jak mu się zabierze kompa, tylko poszuka wrażeń gdzie indziej. Dlatego na przykład wielu sportowców ekstremalnych to byli narkomani. Żadnych problemów społecznych się nie rozwiąże powtarzaniem głupot i stereotypów na tematy, o których się nie ma pojęcia.

To nie wiem w takim razie, jak nazwać "incydent", dotyczący mojego kolegi z liceum, który wyjechał na studia do innego miasta, wynajął mieszkanie i niby studiował, a tak naprawdę większość roku akademickiego spędził naparzajac w Diablo. No i zawalił cały rok, a rodzina myślała, że on grzecznie studiuje i jeszcze się cieszyli, że taki spokojny, w domu siedzi zamiast na imprezy chodzić

A wyszło, że pokój do dyspozycji z kompem okazał się bardziej niebezpieczny niż miasto nocą

Wysłane z mojego SM-A202F przy użyciu Tapatalka

[PaulinciaKWC]

[1=a5b2f04c728b42871bc12f2 c24211f88ae37ff8d_643f213 43ae75;89410680]Ale wiecie co, nie popadajmy jednak w skrajności- dziecko może sobie pograć, nie widzę przeszkód (natomiast na pewno nie w strzelanki), ale z umiarem i pod kontrolą. Duża ilość gier/telewizji szkodzi dzieciom i jest to szeroko zbadane i opisane, tutaj nie ma o czym dyskutować.

Wysłane z mojego SM-G780G przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]

No wlasnie, umiar i juz.

[Limonka2738]

Napisane przez Lasagna_ze_szpinakiem

Czyli jednak, miały na ciebie wpływ - bo byłaś jak sama mówisz - agresywnym dzieckiem Dobrze, że z tego wyrosłaś, ale myślę że taki przeciętny Jasiu który tylko strzela i szkoła itp go raczej średnio interesuje, szybciej jednak popadnie w tarapaty niż Tomek, który będzie siedział i czytał książki Lema

A, prawda, nie napisałam.

Byłam agresywna w podstawówce, wtedy grałam w Mario, Kangurka Kao, Spyro i takie tam, w "agresywne" rzeczy wciągnęłam się w gimnazjum.

Korelacja nie równa się przyc zynowości, ale można by spróbować bronić tezy, że włąśnie agresywne gry i seriale mnie odagresywniły w prawdziwym życiu.

[Milennka03]

Ej,proszę mi się tu odwalić od Mody na Sukces!Do dzis mi przykro że już normalnie w TV nie idzie- no kochałam ps. swoją drogą angielskiego się na niej poduczylam

[Laief]

[1=a5b2f04c728b42871bc12f2 c24211f88ae37ff8d_643f213 43ae75;89410680]Ale wiecie co, nie popadajmy jednak w skrajności- dziecko może sobie pograć, nie widzę przeszkód (natomiast na pewno nie w strzelanki), ale z umiarem i pod kontrolą. Duża ilość gier/telewizji szkodzi dzieciom i jest to szeroko zbadane i opisane, tutaj nie ma o czym dyskutować.

Wysłane z mojego SM-G780G przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]Czemu na pewno nie w strzelanki? Co jest w tym złego?

[Limonka2738]

Napisane przez Pusheen_

Jakby się uprzeć, to i z tego da się coś wyciągnąć, ale to tylko nielicznym

Chociaż nie wiem czego może kogoś nauczyć oglądanie "Ukrytej prawdy"
Mi tam zęby same zaczynają zgrzytać, jak widzę jakikolwiek odcinek tego paradokumentu w tv.
Pomagają w nauce języka, to prawda.

Znajomy nastolatek wymiata w angielskim, który szlifował w dużej mierze na Discordzie.
To nie wiem w takim razie, jak nazwać "incydent", dotyczący mojego kolegi z liceum, który wyjechał na studia do innego miasta, wynajął mieszkanie i niby studiował, a tak naprawdę większość roku akademickiego spędził naparzajac w Diablo. No i zawalił cały rok, a rodzina myślała, że on grzecznie studiuje i jeszcze się cieszyli, że taki spokojny, w domu siedzi zamiast na imprezy chodzić

A wyszło, że pokój do dyspozycji z kompem okazał się bardziej niebezpieczny niż miasto nocą

Wiadomo, nawet woda wypita w nadmiarze może zabić.

Nie będę broniła siedzenia na kompie dniami i nocami kosztem tworzenia relacji z rówieśnikami i szeroko pojętego życia.

Ale ograniczanie grania do, powiedzmy, godziny dziennie to moim zdaniem paranoja.

To bym codziennie wracałą do domu i tylko czekała na moją godzinę.

A jak miałam dostęp codziennie bez ograniczeń to sobie spokojnie poszłąm nocować u koleżanki i nie musiałam się przejmować, że moje dwie godziny dziennie przy kompie mi przepadną.

Jeśli dziecko ma życie towarzyskie, dobre oceny i wywiązuje się ze swoich obowiązków domowych to nie widzę powodu ograniczania czasu przy kompie w systemie "x czasu dziennie".

---------- Dopisano o 19:42 ---------- Poprzedni post napisano o 19:40 ----------

Napisane przez Laief

Czemu na pewno nie w strzelanki? Co jest w tym złego?

Dołączam do pytania, bo też mnie to zdziwiło.

[Pusheen_]

Napisane przez Limonka2738

A, prawda, nie napisałam.



Byłam agresywna w podstawówce, wtedy grałam w Mario, Kangurka Kao, Spyro i takie tam, w "agresywne" rzeczy wciągnęłam się w gimnazjum.



Korelacja nie równa się przyc zynowości, ale można by spróbować bronić tezy, że włąśnie agresywne gry i seriale mnie odagresywniły w prawdziwym życiu.

No Ciebie może tak, ale wielu nie.

Nie jestem przeciwko grom, ale jakaś kontrola ze strony rodzica chyba jednak powinna istnieć.

Parę dni temu była tutaj dyskusja o tej nieszczęsnej kontroli i ok, prywatność jest potrzebna każdemu człowiekowi, czyli także dziecku czy nastolatkowi, ale...

No właśnie zawsze jest jakieś "ale" - jednak rodzice powinni zwracać uwagę na ten czas poświęcony grom i jakos tam mieć pojęcie w co dzieciak gra.

Wysłane z mojego SM-A202F przy użyciu Tapatalka

[Limonka2738]

Napisane przez Pusheen_

To nie wiem w takim razie, jak nazwać "incydent", dotyczący mojego kolegi z liceum, który wyjechał na studia do innego miasta, wynajął mieszkanie i niby studiował, a tak naprawdę większość roku akademickiego spędził naparzajac w Diablo. No i zawalił cały rok, a rodzina myślała, że on grzecznie studiuje i jeszcze się cieszyli, że taki spokojny, w domu siedzi zamiast na imprezy chodzić

A wyszło, że pokój do dyspozycji z kompem okazał się bardziej niebezpieczny niż miasto nocą

I tak szczerze, z ręką na sercu, myślisz, że to wina Diablo?

Bo żeby się uzależnić to trzeba być podatnym, a do tego życie musi takie skłonności w jakiś sposób spotęgować.

Jakby się nie uzależnił od gier, to by się uzależnił od alkoholu lub objadał, albo znalazłby jakiś inny sposób na regulację emocji.

Jak ktoś ma problem i nie umie sobie z nim poradzić, to włączy jakieś autodektrukcyjne zachowania. Te Diablo było tam dosłownie przypadkiem, to mogło być cokolwiek innego.

---------- Dopisano o 19:49 ---------- Poprzedni post napisano o 19:46 ----------

Napisane przez Pusheen_

No Ciebie może tak, ale wielu nie.

Nie jestem przeciwko grom, ale jakaś kontrola ze strony rodzica chyba jednak powinna istnieć.

Parę dni temu była tutaj dyskusja o tej nieszczęsnej kontroli i ok, prywatność jest potrzebna każdemu człowiekowi, czyli także dziecku czy nastolatkowi, ale...

No właśnie zawsze jest jakieś "ale" - jednak rodzice powinni zwracać uwagę na ten czas poświęcony grom i jakos tam mieć pojęcie w co dzieciak gra.

Zgadzam się, rodzice powinni pilnować w co dziecko gra, czy nie cierpi na tym żaden z aspektów jego życia itd.

Ja się tylko odnoszę do kontroli, która polega na ograniczeniu czasu, zamiast szczerze się zainteresować, co dziecko robi.

Takie ograniczanie czasowe nie dość, że nie rozwiązuje problemu, to może go jeszcze spotęgować, bo zakazane bardzo kusi.

[magbeth]

Uzależnić się można od wszystkiego - czy raczej tak jak pisze chacaos, tu chodzi o ciagle wyrzuty dopaminy. Wyzwalacze serio mogą być dowolne. A zakazy potęgują tylko szukanie nowych.

[chacaos]

Napisane przez Pusheen_

Znajomy nastolatek wymiata w angielskim, który szlifował w dużej mierze na Discordzie.
To nie wiem w takim razie, jak nazwać "incydent", dotyczący mojego kolegi z liceum, który wyjechał na studia do innego miasta, wynajął mieszkanie i niby studiował, a tak naprawdę większość roku akademickiego spędził naparzajac w Diablo. No i zawalił cały rok, a rodzina myślała, że on grzecznie studiuje i jeszcze się cieszyli, że taki spokojny, w domu siedzi zamiast na imprezy chodzić

A wyszło, że pokój do dyspozycji z kompem okazał się bardziej niebezpieczny niż miasto nocą

Tak, na pewno chłopak był wcześniej chodzącym ideałem, miał dobry kontakt z rodziną, obiecującą karierę naukową przed sobą i zdrową psychikę, dopóki nie dostał kąkutera na własność i nie zdecydował, że zawali sobie życie.

Napisane przez Limonka2738

Ja się tylko odnoszę do kontroli, która polega na ograniczeniu czasu, zamiast szczerze się zainteresować, co dziecko robi.

Życzę swobodnego dostępu do kompa i fajnej ekipki w WoWie albo LoLu każdemu, kto przechodzi przez polską szkołę z rodzicami i nauczycielami, którzy przespali lekcję historii o przyczynach i skutkach w 4 klasie podstawówki i do dnia dzisiejszego nie nauczyli się ich rozróżniać.

[Silje_]

Napisane przez meliandra

Przede wszystkim gry uzależniają i dziecko często samo nie potrafi sobie postawić granic. Gry dostarczają dużo bodźców i potem może być ciężko zainteresować dziecko czymś innym. Dzieci często nie potrafią przegrywać, więc nieradzenie sobie z jakimś poziomem może rodzić frustrację, nerwowość, gniew. Do tego problemy z koncentracją, znudzenie w szkole przez brak bodźców doświadczanych w grze. Wycofanie się ze świata realnego świata. Nikt z moich znajomych kto ma dzieci nie widzi pozytywnych skutków grania. Czas na granie jest określony i często jest marudzenie 'jeszcze 5 minut'. No alternatywną są np. planszówki, różnego rodzaju zestawy kreatywne.


Ok, to nie zrozumiałam z tym tyle ile będę mogła

Ja bym tylko dodała, że to nie wina gier a rodziców. Rodzice muszą interesować się ile godzin dziecko spędza i czy gra w gry dopasowane do swojego wieku.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz