Związek z Turkiem- jak wyglądały Wasze doświadczenia?

[Eva ID]

Napisane przez vinitha

Pojawił się watek z Meksykaninem, a to dało mi pomysł zapytania o związek z Turkami. Miałam tak owy za sobą. Powtarzam miałam- i na szczęście, jestem już po! Piękny kraj, piękna muzyka, piękni ludzie... Ale powiem krótko: nigdy więcej TurkishLove

A co wy myślicie o związkach Polka-Turek i na odwrót?

Pozdrawiam i czekam na odp

Proponuję aby dla ułatwienia połączyć wątki o związkach z Turkami razem.

https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=378525

[tamallymaak]

Ehh, tak czytam te wypowiedzi i nie wiem czy się śmiać czy płakać. Stereotypy, jacy to Turcy źli, jak źle traktują kobiety, że nie pozwalają im wychodzić z domu, odbierać telefonów. Ciekawe skąd się to bierze u Was, Kochane. Za dużo "wstrząsającej", komercyjnej lektury o kilku wielce skrzywdzonych kobietach? Ale z tego co sobie przypominam, to chyba prawie żadna z tych książek nie opisywała sytuacji Europejki i stricte Turka. Śmiem tak twierdzić, bo pomijając fakt, że niedługo wychodzę za mąż za obywatela Turcji i zamierzam osiąść w Turcji na stałe, to od 15 lat zajmuję się tematyką Islamu i sytuacji kobiet w krajach islamskich. Powiem tylko tyle. Turcja i Tunezja to najbardziej zeuropeizowane kraje islamskie na świecie. Oczywiście wszędzie znajdziemy przemoc, no ale czy w Polsce jej nie ma?
A co do komentarzy tureckich młodzieńców na nasz temat. Ja w Turcji spędzam połowę mojego każdego roku i mogę Wam kobietki powiedzieć, że taką a nie inną opinię wyrabiają nam bardzo zabawowe, młode, naiwne Polki. Ostatnio nawet będąc w Antalyi, widziałam gro młodych, rozrywkowych Polek, które na siłę szukały kontaktu z Turkami. To było aż niesmaczne.
Co do bycia służącą to w Turcji jest tak: mężczyzna jest głową rodziny poza domem, a w domu rządzi kobieta. Tak po prostu jest i nikt nikogo do tego nie zmusza i tego nie neguje. Wiadomo także, że w Turcji wiele młodych kobiet nie zakłada chust (np. mój narzeczony wręcz nie chce abym nosiła chustę). Ale np. moja Teściowa, 3 lata temu sama zdecydowała, że będzie nosić hijab i tego przestrzega.
Uwierzcie mi, że stereotyp Turka jako pana i władcy jest błędny. Ja starałam się (podczas pisania wielu moich prac nt. Islamu) doszukać się tego stereotypu, ale przynajmniej w całej prowincji Antalya go nie znalazłam. Być może nie jestem obiektywna, bo znam Islam bardziej niż moją religię, ale jak powiedziała moja przyszła Szwagierka :" nie ma złych i dobrych muzułmanów, sa tylko źli bądź dobrzy ludzie"
pozdrawiam

[anapunk]

witam. wlasnie jestem w zwiazku z jednym mlodym tureckim mezczyzna. starszy ode mnie o 2 lata. mieszka jeszcze z rodzicami. pracuje na stale w 1 firmie.
mieszkamy w niemczech. spotykamy sie 3 miesiace jako para. wczesniej bylismy dosc dlugi czas znajomymi.
szukamy teraz razem mieszkania. a to z tego wzgledu, ze kazda noc i tak spedzamy razem. latwiej oplacac rachunki wspolnie. co nie co wiem o mentalnosci turkow. dlatego wielokrotnie rozmawiam z nim o tym, ze nie chce byc traktowana jak turecka zona. chce pracowac i pracuje. nie goni mnie do gotowania czy sprzatania, bo sama o to dbam. gdy go skrytykuje przy kolegach denerwuje sie na mnie, ale robie to specjalnie, zeby sie nauczyl, ze jesli nie ma racji, to nie ma i to sie nie zmieni.
wiem, ze nie traktuje mnie przedmiotowo, czy jako material na zone. wiem, bo na wiele mi ustepuje. byc moze teraz, bo wie, ze w kazdej chwili moge od niego odejsc, jesli cos bedzie nie tak. ale za duzo o nim wiem, zeby podpinac go pod to wszystko, co ludzie pisza o turkach.
i nie wmawia mi zadnych bajeczek o szczesliwym zyciu z gromadka dzieci. raczej poki co sie bronimy wspolnie przed ciaza, za swiezy zwiazek, za mala stabilnosc, a poza tym zycie przed nami.
jestem zakochana, ale wiem tez, ze jak slub, to nie w turcji i nie po turecku. zwykla kolacja. a pozniej sie okaze, ale za dlugi pazur mam, zeby sie dac.

[ariellina]

hej dziewczyny. niedawno poznalam mlodego Turka. na uczelni. on nie ukrywa,ze mu sie bardzo podobam. mi on tez,jednakze stereotypy odnosnie Turkow i ich traktowaniu kobiet jakos nie pozwaalaja mi zaufac mu. jestem na etapie poznawania go. jestem po przejsciach,po rozwodzie i mam synka,jestem samotna matka. gdy on sie o tym dowiedzial zrobil wielkie oczy. czemu tak mlodo wyszlam za maz? musze byc silna kobieta,skoro sama wychowuje dziecko. byl pelen podziwu. w ogole nie wie jak moge tak poswiecac sie obowiazkom domowym, ze zajmuje sie dzieckiem i do tego studiuje. uwaza,ze powinnam miec wiecej czasu dla siebie. on uwaza,ze nie dorosl do zadnego malzenstwa. zauwazyl,ze jestem wybuchowa osoba i przyznal,ze on raczej schodzi z drogi. ma on mnostwo przyjaciol, lubi imprezowac,ale tez duzo pracuje. skonczyl studia w Istambule,pochodzi z zachodniej Turcji. wyznawal islam,jednakze 5 lat temu zrezygnowal z tego,bo uwaza,ze to zbyt scisle wiaze sie z polityka,ktora go nie interesuje. nie chce uchodzic za potencjalnego terroryste. i tak spotyka sie z nietolerancja.
nie wiem co o nim myslec.
jak na razie to bardzo fajny kolega,jednakze bardzo mi sie on podoba..
co o tym myslicie?

[djerba]

Mój mąż co prawda nie jest Turkiem( jest Nigeryjczykiem), ale wyznaje islam...z tym że dziwnie mu to wychodzi, bo nasza córeczka jest ochrzczona w katolickim kościele, bywał czasami ze mną w kościele (pasterka, wielkanoc) i w domu to ja jestem osobą odpowiedzialną prawie za wszystko (zwłaszcza za pieniądze)...czyli zupełnie przeciwieństwo muzułmanina
Tak czy inaczej nie proponował mi nawet wyjazdu do swojego ojczystego kraju, powiedział : jak zechcesz to pojedziemy..Zresztą i tak musimy, bo chciałabym w realu poznać teścia, teściową, rodzeństwo i całą familię no i wszyscy chcą zobaczyć maleńką
Może i to nie jest prawdziwy muzułmanin, tak jak ja prawdziwa katoliczka...ale ok, mowa tu o Turkach, więc tylko to chciałam od siebie napisać

[RiotKitty]

z tego, co pamiętam, jest tu GIGANTYCZNY wątek na ten temat

[stkrtk]

Jako nowa forumowiczka postanowiłam się podzielić swoimi doświadczeniami Na chwile obecną jestem z Turkiem i pomimo tego,że to trudna miłość jest bo ja tu on tam, jest dobrze i ciągle lepiej. Stereotypowość w Polsce jak i rasizm strasznie skrzywia poglad na temat Turków. Ja poznałam ich dość trochę i są tak bardzo różni jak Polacy jedni dobrzy inni źli i religia nie ma tu żadnego znaczenia.
Wracając do mojego związku to, wszyscy mówili, że jak tylko wyjade z Turcji i bede już w Polsce to mój "romeo" znajdzie sobie pocieszenie i w krótkim czasie zapomni o moim istnieniu. Z tego też powodu nie łudziłam się , że coś takiego może przetrwać, ale ku zaskoczeniu wszystkich znajomych nasz związek nadal trwa piszemy do siebie, dzwonimy , cały czas w kontakcie. Nie ulegajcie stereotypom! Jak macie jakieś wątpliwości czy pytania to chętnie odpowiem

[anytramm]

no wieć ja uznałam że nie należy szufladkować ludzi, np. mówi się że blądynki są głupie ale przecież nie wszystkie, mówi się że związki z Turcy nie są dla nas europejek, że wywiozą do swojego ojczystego kraju i koniec.. no ale ja pomyślałam że na pewno nie wszyscy tacy są, w szczególności ten mój..
Przyjechał do Polski na wymianę studencką na 5 miesięcy, poznałam go w jego drugi dzień pobytu w Polsce. Tydzień później byliśmy już na pierwszej randce. Wszystko było jak z bajki. Mówił mi jaka to ja jestem piękna, jakie wielkie mam oczy, że nie muszę być na diecie bo wyglądam dla niego jak księżniczka. Mówił że nie spotyka się ze mną dla seksu bo podpisał jakies papiery że utrzyma czystość przedmałżeńską (nie miałam pojęcia że coś takiego istnieje w islamie), a kiedy doszło do pierwszego zbliżenia od razu spytał czy możemy się kochać. Ja stanowczo odmawiałam i nie było z tym tematem problemów. Wszystko to trwało jakieś 3 miesiące. Ja jak ślepa brnęłam w to pomimo, że wiedziałam że nie zostało nam już dużo czasu do jego powrotu. Pewnego razu zaprosiłam go do siebie na kawę. Wzięliśmy komputer, ogładaliśmy filmy, zdjęcia. On wszedł sobie na facebooka i przeglądał "nowości". Pech chciał że w tym momencie wyczerpała mi się bateria i już więcej nie włączaliśmy komputera (pragnę zaznaczyć że wcześniej zaznaczyłam na facebooku "nie wylogowywuj mnie"). Jak sobie poszedł, jak weszłam sobie na komputer i na facebooka i oooo proszę... jego profil został. Na początku wiedziałam że powinnam od razu nacisnąć "wyloguj sie" ale ciekawość wygrała. Przeczytałam jego prywatne wiadomości. Nic nie było. Tylko opowiadał kolegą o mnie, przesyłał im moje zdjęcia. Pomyślałam "super, zdał egzamin" do czasu.. 2 tygodnie później znowu sobie weszłam na jego profil (wciąż nie wylogowany) i okazało się że od miesiąca pisze sobie z jakąś Kasią, i na własnych oczach widziałam jak się z nią umawia na randkę. Więc i ja się wybrałam tego dnia na miasto, "przypadkiem" do tego samego clubu gdzie oni się umówili. Na przywitanie zobaczył jak czule całują sie przy barze. Dalej chyba nie musze pisać co się działo..
W każdym bądź razie oni robią to wszystko specjalnie. Mieszają nam w głowach, zachowywują się zupełnie inaczej od polaków czy europejczyków i nas to pociąga. Gdybym mogła wymazała bym całe te 4 miesiące z pamięci.
Dziewczyny oni wszyscy są tacy sami.. Nie ulegajcie im!

[ArabicPrincess]

a ja nie zamienię arabskiego faceta na żadnego innego
i nie wrzucajcie wszystkich do jednego worka
a żeby z kimś takim być trzeba znać jego kulturę, zasady, a nie zachwycać się tylko jego urodą
do nich trzeba mieć inne podejście niż do europejczyków, żeby arabski facet traktował was poważnie

[anytramm]

O

[anytramm]

o

[ArabicPrincess]

Napisane przez anytramm

oczywiście zgadzam się z Tobą że najpierw trzeba poznać ich kulturę ale jako Polka przyznasz że oni mają inne spojrzenie na świat i kobietę niż europejczycy. Nie wystarczy poznać ich obyczajów że oni lepiej zaczęli traktować kobiety, poprostu oni nie są dla nas, europejek. Nam po prostu brakuje komplementów i miłych słów którymi oni nas tak zasypują. A przecież te historie o arabach czy turkach skądś się musiały wziąć i na pewno nie jedna taka historia jest prawdą...

pewnie, że mają inne zachowanie niż europejczycy nie mówię, że nie
widzisz jeśli ich spojrzenia na świat i kobietę nie zaakceptujesz nigdy nie dojdziesz do zgody z takim facetem
oczywiście są pewne granice
tak zgadzam się, że oni potrafią zainteresować sobą kobietę jak nikt, są po prostu mistrzami tylko tak oddzielmy dwie sprawy od siebie czy wiążemy jakieś głębsze nadzieje czy po prostu się bawimy
oni sami też widzą która kobieta jak daje się traktować
jeśli chodzi o tego typu historie pewnie, że zdarzają się takie przypadki wcale nie twierdzę że nie
sądze, że jeśli kobieta nie jest w stanie pewnych rzeczy zaakceptować nie ma sensu aby wiązała się z takim facetem

[khloe]

Napisane przez tamallymaak

" nie ma złych i dobrych muzułmanów, sa tylko źli bądź dobrzy ludzie"

Ten temat jest zawsze tak kontrowersyjny, że aż śmieszny. Tym bardziej, że 99% udzielających się w nim to osoby, które arabów, turków itp. znają z "opowieści dziwnej treści", czy jeszcze gorze- Rozmów w Toku.:mdl eje:

Zamiast pseudo- kontrowersyjnych tematów o "złu wyrządzonym kobietom przez Arabów", radzę założyć wątek o "polskich kobietach skrzywdzonych przez polskich, rodzimych mężczyzn"! Tam chociaż przykłady będą "z życia wzięte"....

[kinguska1977]

Moje doswiadczenie jest bardzo pozytywne. Jestem z Turkiem i czuje sie w tym zwiazku bardzo szczesliwa. Nie brakuje ani milosci ani szacunku.
Na pewno znajdzie sie wielu nieodpowiedzialnych oszustow, ale to zalezy w jakim kregu kto sie obraca .
Ja nie zamienie mojego "askimka" na zadnego innego.
Mucks

[EveL0]

"Nie skusiłabym się, bo wiem jaka jest ich kultura, ze kobiet się nie szanuje tylko traktuje jak sprzątaczki kucharki i obiekt od seksu. Szczerze mówiąc dziwią mnie kobiety wychodzące za mężczyznę z arabskich krajów, przecież tyle się słyszy że najpierw był aniołkiem a po ślubie kobieta nawet wyjść z domu nie może bez pozwolenia Pana. Za tydzień lecę do Turcji - nie dam się jakby coś"
bardzo zabawna wypowiedź!
wątpie, ze koleżanka ma jakiekolwiek pojęcie o tureckiej kulturze, skoro uważa, ze Turcja to kraj arabski :P jest to kraj islamki, ale arabski z pewnością nie (ponieważ Turcy to NIE ARABOWIE).

Niektóre kobiety, żony rzeczywiście nie pracują, bo wolą żeby robił to i utrzymywał je mężczyzna. Ale są oczywiście takie, które pracują i nie znam takich, którzy zabraniają tego swoim żonom, aczkolwiek pewnie i tacy się znajdą (w końcu 80 000 ludzi) Z resztą Turcy uważają to za swój obwiązek - utrzymać i łożyć na rodzinę
kucharka, sprzątaczka? mój Turasek czasem wyrywa mi odkurzacz żeby mi pomóc i sprząta ze mną. A to ze w domu powinien być porządek i obiad dla męża, który wraca z pracy to chyba dość normalne jak dla mnie..
Obiekt seksu? pewnie, jeśli widzą młode, wystrojone, na pół rozebrane Polki, którym można dwa razy mrugnąć oczkiem, powiedzieć parę słodkich słów i mieć ją na noc. To już typowa męska zagrywka nie tylko tureckich mężczyzn

Co gorsze, w Turcji krążą takie same złe słowa o Polach jak u nas O turkach, że łatwe, że zdradzają, że są niewarte małżeństwa.


Ja osobiście jestem szczęśliwa w moim 2 letnim związku z Turkiem, w życiu mnie nie poniżył ani źle nie nazwał, nawet podczas ostrej wymienie zdań gdzie ja mogłabym go wyzywać od najgorszych, a on w życiu nie powiedziałby do mnie nawet 'spierdalaj'.
Z resztą co ja będę się tłumaczyć ludziom wkoło, i tak stereotypy pozostaną stereotypami, moze kiedyś się to zmieni

[haraszaja]

Napisane przez tamallymaak

Śmiem tak twierdzić, bo pomijając fakt, że niedługo wychodzę za mąż za obywatela Turcji i zamierzam osiąść w Turcji na stałe, to od 15 lat zajmuję się tematyką Islamu i sytuacji kobiet w krajach islamskich.

Wiadomość napisana 3 lata temu i do tej pory żadnego odzewu, raptem łącznie aż 3 posty, czyżby mąż Turas zmienił się po ślubie? Och, jak mi przykro.

Ja osobiście w życiu nie związałabym się z Muzułmaninem, po prostu to zbyt duża przepaść kulturowa, i śmiać mi się chce z tych naiwnych Europejek, które dają się wciągać w te gierki. Zauważyłam też, że kobiety związane z tzn. 'Ciapatymi' są zwykle zakompleksione, niezbyt atrakcyjne, więc nagłe bombardowanie ich wszelakiej maści komplementami ze strony przystojnych panów o śniadej karnacji, to dla niej nie lada nobilitacja. Niestety, Musliny każdą tak traktują, nawet kobiety w wieku naszych matek, więc nie czułabym się aż taka wyróżniona na miejscu tych łatwowiernych panien.

[Agnieszka987]

Napisane przez haraszaja

Wiadomość napisana 3 lata temu i do tej pory żadnego odzewu, raptem łącznie aż 3 posty, czyżby mąż Turas zmienił się po ślubie? Och, jak mi przykro.

Ja osobiście w życiu nie związałabym się z Muzułmaninem, po prostu to zbyt duża przepaść kulturowa, i śmiać mi się chce z tych naiwnych Europejek, które dają się wciągać w te gierki. Zauważyłam też, że kobiety związane z tzn. 'Ciapatymi' są zwykle zakompleksione, niezbyt atrakcyjne, więc nagłe bombardowanie ich wszelakiej maści komplementami ze strony przystojnych panów o śniadej karnacji, to dla niej nie lada nobilitacja. Niestety, Musliny każdą tak traktują, nawet kobiety w wieku naszych matek, więc nie czułabym się aż taka wyróżniona na miejscu tych łatwowiernych panien.

[zlosliwiec]

Napisane przez haraszaja

Wiadomość napisana 3 lata temu i do tej pory żadnego odzewu, raptem łącznie aż 3 posty, czyżby mąż Turas zmienił się po ślubie? Och, jak mi przykro.

Ja osobiście w życiu nie związałabym się z Muzułmaninem, po prostu to zbyt duża przepaść kulturowa, i śmiać mi się chce z tych naiwnych Europejek, które dają się wciągać w te gierki. Zauważyłam też, że kobiety związane z tzn. 'Ciapatymi' są zwykle zakompleksione, niezbyt atrakcyjne, więc nagłe bombardowanie ich wszelakiej maści komplementami ze strony przystojnych panów o śniadej karnacji, to dla niej nie lada nobilitacja. Niestety, Musliny każdą tak traktują, nawet kobiety w wieku naszych matek, więc nie czułabym się aż taka wyróżniona na miejscu tych łatwowiernych panien.

Rasistowskie, nacjonalistyczne treści - nie tolerujemy tutaj tego.

[niemampojecia0]

Sama nie wiem teraz co o tym myśleć. Znam dwa związki w których Polki naprawdę mają swój charakterek i nie dałyby w życiu sobą pomiatać. Czasem z nimi rozmawiam i ani razu nie słyszałam, żeby ci ludzie narzekali...żadnych chust, szacunek, obydwie kobiety również pracują, oni zawsze mili, razem pracują itd. i są ze sobą już po 5 i 10lat jak najzwyklejsi ludzie przy czym nie zanosi się na jakiś rozwód. Zapomniałam dodać, że jeszcze w mojej rodzinie jedna dziewczyna jest w związku z Kurdem (czyli podobno najgorszym osobnikiem) i mają się cudownie - non stop za rączkę, buziaczki i tak od 3lat. Jedna z kobiet powiedziała mi - nie uogólniać.

Sama też poznałam Turka i potrzebuję rady. Widziałam jak większość się zachowuje - jednym słowem tragedia. Bezczelne gapienie się tylko dlatego, że np. masz na sobie sukienkę i obrzydliwa nachalność. Natomiast ten jeden nigdy mnie nie zaczepiał, nigdy nic nie mówił, jeśli już się patrzył to tylko prosto w oczy, dopiero po jakimś czasie nieśmiało zagadał. Fakt, rzucił również komplementem, ale nie przesadzał w żadną stronę. Los chciał, że akurat on podobał mi się od samego początku i to raczej ja się za nim oglądałam, więc przyjęłam z uśmiechem jego komplement i propozycję spotkania. Nie dobierał się do mnie, nawet nie śmiał spojrzeć mi gdzie indziej niż prosto w oczy, bardzo grzeczny i ułożony, zresztą widać to było po zachowaniu wobec innych ludzi. Jedyne co mnie zdziwiło to że już na pierwszym spotkaniu pytał się o to czy jest szansa by być razem, że czuje że mnie kocha, że może przeprowadzić się do Polski i tu uwaga - stwierdził, że będzie się uzyć polskiego dla mnie blablabla. Jednak pytał się czy bym chciała czegoś więcej. Mówiłam że nie da się kochać kogoś kogo się nie zna, więc powiedział, że po prostu tak czuje. To mi dało trochę do myślenia bo w sumie śmiesznie to wszystko brzmiało. Nie wygląda w ogóle na podrywacza na tle całej reszty Turków, wiem jakie ma zainteresowania itd. wydaje się być bardzo podobny z charakteru do mnie. Widziałam, że wiele kobiet przewinęło się przed jego oczami ale nigdy nie zwracał na żadną uwagi. I teraz za cholerę nie wiem czy utrzymywać z nim kontakt skoro to tacy mistrzowie podrywu. No i nie wiem co myśleć o tej jego "miłości". Nie ukrywam, że uwielbiam sukienki, więc nie chodziłam tam skromnie ubrana, również nie przesadzałam. Teraz zdałam sobie sprawę, że mogło to mieć też jakiś wpływ na to, że zwrócił na mnie uwagę. I jak tu teraz nie wyjść na łatwą, nie nabrać się a zarazem móc poznać prawdziwe oblicze tego człowieka? Jakieś rady jak postępować z tajemniczym Turkiem?
Jeszcze dodam, że chyba jako jeden z nielicznych nie wiedział skąd jestem, jak się nazywam itp. bo widać nie rozmawiał z kolegami o mnie (za to oni wiedzieli wszystko ode mnie z luźnej rozmowy). W ogóle widziałam, że mało z nimi przebywał i raczej przesiadywał sobie samotnie rozmyślając. Był trochę spłoszony gdy zaczęli gwizdać, gdy do mnie zagadał i po spotkaniu nie chciał na nich wpaść by uniknąć zbędnego komentowania, więc raczej o chwaleniu się podbojami i łatwą zdobyczą nie było mowy. A może to kolejna metoda podrywu "na nieśmiałego" ? Sama już nie wiem jak z nim postępować.

[HellCommander]

Jedna kolezanka skonczyla ze zlamanymi zebrami i bez kilku zebów.

Druga, niestety, na cmentarzu.

Ja sie od nich trzymam z daleka.

[Karolciavp]

Napisane przez natka88

Nie skusiłabym się, bo wiem jaka jest ich kultura, ze kobiet się nie szanuje tylko traktuje jak sprzątaczki kucharki i obiekt od seksu. Szczerze mówiąc dziwią mnie kobiety wychodzące za mężczyznę z arabskich krajów, przecież tyle się słyszy że najpierw był aniołkiem a po ślubie kobieta nawet wyjść z domu nie może bez pozwolenia Pana. Za tydzień lecę do Turcji - nie dam się jakby coś

Turcja nie jest krajem arabskim...

[Shellymag]

Witam
Zainteresował mnie ten wątek, gdyż sama jestem przed takim dylematem... Od kilku lat związana jestem z Polakiem i choć jest nam dobrze to jednak nie to czego szukam w związku na stałe... Na wakacjach poznałam Turka, i z tego co czytałam z poprzednich postów nie uświadczyłam od niego żadnych chamskich podrywów, propozycji szybkich związków ani o gromadce dzieci też mowy nie było. Mało tego on jest ateistą więc o żadnych religijnych ramach mowy nie ma. Jest bardzo inteligentny, po wyższych studiach , pracuje na "dwóch etatach" ustabilizowany finansowo i zawodowo. Mamy te same zainteresowania i podobne charaktery, z tym że nie ma mowy o tym by to on przeprowadził się do Polski. Jedyna możliwość na dalszy rozwój tej znajomości to moja przeprowadzka na stałe do Turcji.
Mam spore obawy i opory...

[Lady in Blue]

Napisane przez Shellymag

Witam
Zainteresował mnie ten wątek, gdyż sama jestem przed takim dylematem... Od kilku lat związana jestem z Polakiem i choć jest nam dobrze to jednak nie to czego szukam w związku na stałe... Na wakacjach poznałam Turka, i z tego co czytałam z poprzednich postów nie uświadczyłam od niego żadnych chamskich podrywów, propozycji szybkich związków ani o gromadce dzieci też mowy nie było. Mało tego on jest ateistą więc o żadnych religijnych ramach mowy nie ma. Jest bardzo inteligentny, po wyższych studiach , pracuje na "dwóch etatach" ustabilizowany finansowo i zawodowo. Mamy te same zainteresowania i podobne charaktery, z tym że nie ma mowy o tym by to on przeprowadził się do Polski. Jedyna możliwość na dalszy rozwój tej znajomości to moja przeprowadzka na stałe do Turcji.
Mam spore obawy i opory...

Czekaj, czekaj ... Od kilku lat jesteś w związku i już myslisz o przeprowadzce do innego kolesia? Może najpierw zakończ ten związek.

[eMJay]

Odkopuję, ale tylko dlatego, żeby przestrzec wszystkie naiwne.
Moja siostra była w związku z niby zsekularyzowanym Brytyjczykiem irańskiego pochodzenia. Niestety, religijność religijnością, ale mentalność, wrażliwość, kultura, obyczajowość, temperament są w ludziach zakorzenione bardzo głęboko i prędzej czy później z takiego "liberalnego muzułmanina" wyłazi typowy islamski Ahmed. Pamiętam te ich kłótnie - on by ją prędzej czy później zabił w afekcie. Na szczęście to już przeszłość. Jedną z pamiątek po tym związku jest pęknięta szyba czołowa w aucie (od jego buta). Inne, mniej drastyczne zachowania, ale również rażące, wychodzą gdzieś po drodze, np. sytuacja, w której firma dostarcza do domu meble, które trzeba złożyć. Robią to siostra i mama, a on w tym czasie siedzi na kanapie i się patrzy. Z czasem zaobserwować można cechy, które w ich kulturze są zupełnie normalne, ale tylko w ich kulturze, np. takie właśnie, że kobieta w domu robi wszystko, a on nic albo prawie nic. Długo by pisać...
Ile to już tekstów padało z ust naiwnych Polek (i w ogóle chrześcijańskich Europejek), że "mój Ahmed jest inny". Nie, nie jest inny. Zwykła naiwność. Miłość jest ślepa, a w każdym razie bywa, a później płacz. I do kogo ostatecznie o pomoc? Do Polaka :/ Oczywiście znajdzie się jakaś osoba, która będzie opowiadać o swoim szczęśliwym związku, próbując udowodnić, że jest inaczej niż piszę, ale resztki, podkreślam resztki zdrowego rozsądku, nie pozwoliłyby mi na to, żeby podjąć aż tak duże ryzyko. Europejskie rządy popełniają straszliwą zbrodnię, wpuszczając do Europy islamistów. "Nasze" kobiety ulegają urokom śniadych ciał i kończy się to przeważnie źle albo bardzo źle.
Inna cywilizacja to inna cywilizacja. Koniec, kropka. Facetom zarzuca się bardzo często (słusznie zresztą), że "myślą" tą drugą główką, a czym w takim razie myślą kobiety? Bez urazy, ale jednak chyba też tym między udami.

[1aniol1]

Oczy, uszy i usta zamknięte. Dlatego uważasz siebie za księżniczkę. Otwórz oczy, a zobaczysz. Otwórz uszy, a usłyszysz i wtedy zaczniesz mówić.

Nigdy nie będziesz jego jedyną.

[black_captain]

Napisane przez niemampojecia0

Sama nie wiem teraz co o tym myśleć. Znam dwa związki w których Polki naprawdę mają swój charakterek i nie dałyby w życiu sobą pomiatać. Czasem z nimi rozmawiam i ani razu nie słyszałam, żeby ci ludzie narzekali...żadnych chust, szacunek, obydwie kobiety również pracują, oni zawsze mili, razem pracują itd. i są ze sobą już po 5 i 10lat jak najzwyklejsi ludzie przy czym nie zanosi się na jakiś rozwód. Zapomniałam dodać, że jeszcze w mojej rodzinie jedna dziewczyna jest w związku z Kurdem (czyli podobno najgorszym osobnikiem) i mają się cudownie - non stop za rączkę, buziaczki i tak od 3lat. Jedna z kobiet powiedziała mi - nie uogólniać.

Sama też poznałam Turka i potrzebuję rady. Widziałam jak większość się zachowuje - jednym słowem tragedia. Bezczelne gapienie się tylko dlatego, że np. masz na sobie sukienkę i obrzydliwa nachalność. Natomiast ten jeden nigdy mnie nie zaczepiał, nigdy nic nie mówił, jeśli już się patrzył to tylko prosto w oczy, dopiero po jakimś czasie nieśmiało zagadał. Fakt, rzucił również komplementem, ale nie przesadzał w żadną stronę. Los chciał, że akurat on podobał mi się od samego początku i to raczej ja się za nim oglądałam, więc przyjęłam z uśmiechem jego komplement i propozycję spotkania. Nie dobierał się do mnie, nawet nie śmiał spojrzeć mi gdzie indziej niż prosto w oczy, bardzo grzeczny i ułożony, zresztą widać to było po zachowaniu wobec innych ludzi. Jedyne co mnie zdziwiło to że już na pierwszym spotkaniu pytał się o to czy jest szansa by być razem, że czuje że mnie kocha, że może przeprowadzić się do Polski i tu uwaga - stwierdził, że będzie się uzyć polskiego dla mnie blablabla. Jednak pytał się czy bym chciała czegoś więcej. Mówiłam że nie da się kochać kogoś kogo się nie zna, więc powiedział, że po prostu tak czuje. To mi dało trochę do myślenia bo w sumie śmiesznie to wszystko brzmiało. Nie wygląda w ogóle na podrywacza na tle całej reszty Turków, wiem jakie ma zainteresowania itd. wydaje się być bardzo podobny z charakteru do mnie. Widziałam, że wiele kobiet przewinęło się przed jego oczami ale nigdy nie zwracał na żadną uwagi. I teraz za cholerę nie wiem czy utrzymywać z nim kontakt skoro to tacy mistrzowie podrywu. No i nie wiem co myśleć o tej jego "miłości". Nie ukrywam, że uwielbiam sukienki, więc nie chodziłam tam skromnie ubrana, również nie przesadzałam. Teraz zdałam sobie sprawę, że mogło to mieć też jakiś wpływ na to, że zwrócił na mnie uwagę. I jak tu teraz nie wyjść na łatwą, nie nabrać się a zarazem móc poznać prawdziwe oblicze tego człowieka? Jakieś rady jak postępować z tajemniczym Turkiem?
Jeszcze dodam, że chyba jako jeden z nielicznych nie wiedział skąd jestem, jak się nazywam itp. bo widać nie rozmawiał z kolegami o mnie (za to oni wiedzieli wszystko ode mnie z luźnej rozmowy). W ogóle widziałam, że mało z nimi przebywał i raczej przesiadywał sobie samotnie rozmyślając. Był trochę spłoszony gdy zaczęli gwizdać, gdy do mnie zagadał i po spotkaniu nie chciał na nich wpaść by uniknąć zbędnego komentowania, więc raczej o chwaleniu się podbojami i łatwą zdobyczą nie było mowy. A może to kolejna metoda podrywu "na nieśmiałego" ? Sama już nie wiem jak z nim postępować.

odkopuje jak skończyla sie znajomosc...? bo mam wrazenie ze czytam swoja historie

[Vaanessaa]

Podbijam dziewczyny, jakieś ciekawe historie? Sama mam swoją, ale chętnie poczytam jeszcze o Was nim sama się odważę

[eMJay]

Napisane przez Vaanessaa

Podbijam dziewczyny, jakieś ciekawe historie? Sama mam swoją, ale chętnie poczytam jeszcze o Was nim sama się odważę

Ale na co się odważysz? Na opisanie swojej historii czy na związek z Turkiem?

[Vaanessaa]

Napisane przez eMJay

Ale na co się odważysz? Na opisanie swojej historii czy na związek z Turkiem?

Na historie

[1110060bd2fa2752dc539504bcb5246e1c314d18_5eaf4d11e849a]

Nigdy nie spotykałabym się z Muzułmaninem. I nie chodzi nawet o religię, do której się przyznaje, tylko o krąg kulturowy, z którego pochodzi.

Bo kiedyś byłam "tolerancyjna" i wielu poznałam - jako znajomych na studiach w Niemczech, znajomych znajomych, na różnych eventach studenckich i podobnych. To wszyscy byli wykształceni ludzie, którzy spędzili lata na Zachodzie. I mogłabym godzinami opisywać, jak potem wychodziło szydło z worka.

W stylu koleżanka prawie została zgwałcona przez znajomego z tamtego kręgu kulturowego - wydawałoby się super eleganckiego faceta na poziomie. Ja przypadkiem odkryłam, że facet z Pakistanu, który niby był niesamowicie mną zainteresowany, dzwonił codziennie, okazywał to samo zainteresowanie innym.

Pomijając wszystkie sytuacje, kiedy Arabowie za mną chodzili, próbowali obmacywać, nie dawali spokoju, sprawiali że bałam się o swoje bezpieczeństwo. Nawet tzw. uchodźcy, którymi zajmowałam się jako wolontariuszka.

A najgorsze jest to, że tzw. drugie pokolenie - dzieci przybyszów z krajów muzułmańskich, które wychowały się na Zachodzie jest wg. badań bardziej konserwatywne niż pierwsze, wyznając np. prymat prawa Koranu.