Kasjer/sprzedawca/ praca w sklepie

[ZamyslonaRoztargniona]

Napisane przez luca1995

Czy jest ktoś kto traktuje ten zawód poważnie? Skoro kazdy moze pracowac w markecie jesli ma chceci i jest komunikatywny, energiczny to czy z tym zawodem można łączyć przyszłość? Chyba lepiej zrobić porządny zawód nauczyć się rzeczy biurowych albo medycznych i rozwijac się w tym kierunku. Nie sądzę żeby ktoś chciał zostać sprzedawca zrobił technikum hadlowe i chciał pracować tak do konca zycia oczywiscie nie ujmuje tu nikomu jak ktos to lubi to super ale tak tylko piszE swoje przemyślenia. Impulsem do napisania tego było to że byłam na rekrutacji do sklepu i kierowniczce sie nie spodobalam bo się uczę zaocznie i przecież nie chce być sprzedawca na dłużej tylko będę w przyszlosci robic co iinego. To ciekawe skąd studenci zaoczni mają wziąć pieniadze na studia skoro nigdzie ich nie przyjmą bo przecież będą mieć kiedyś wyzsze i pójdą w świat :d

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Tak, są ludzie którzy traktują ten zawód poważnie i z pracą w nim wiążą swoją przyszłość. Znam 2 takie osoby. Każda z nich znalazła sobie taką działkę handlu która jej pasuje i w niej się specjalizuje. Pierwsza osoba od lat 90. pracuje jako sprzedawca w renomowanym salonie sukien ślubnych. Jest na bieżąco z trendami, wie do jakiej sylwetki jaka suknia, potrafi się zachować w skomplikowanych układach panna młoda - rodzice - pan młody - teściowa itp. Potrafi tak ubrać klientkę, żeby ona czuła się komfortowo a jednocześnie żeby sukni przymiarkowej nie uszkodzić. Wie gdzie i jakie dodatki do jakiej suknie, jaka fryzura do jakiej sukni itd.
Druga osoba pracuje w sklepie z artykułami dla dzieci od kilkunastu lat. Jest na bieżąco we wszystkich markach i modelach wózków, fotelików jakie są na rynku, wie czym różnią się konkretne modele zeszłoroczne od tegorocznych itd. Podobnie z łóżeczkami, materacami i milionem gadżetów typu elektroniczne nianie/videonianie, monitory oddechu jakieś podgrzewcze, sterylizatory.

[bernaderta]

Hej,

skończyłam 2 kierunki studiów( jeden byle jaki, drugi bardziej prestiżowy - po którym teoretycznie nie powinnam mieć problemów ze znalezieniem pracy) i mam problem ze znalezieniem pracy(mieszkam niedaleko małego miasta, gdzie perspektywy są średnie na prace). Mam jakieś opory, żeby iść np. do sklepu albo na kelnerkę, bo po pierwsze wiem, że stać mnie na więcej(tylko mi się nie chce), po drugie boję się, że przyszły pracodawca wyśmieje mnie widząc, że składam CV na stanowisko np. sprzedawcy mając takie wykształcenie. Szukam pracy w swoim zawodzie lub pokrewnym, jednak od prawie roku mi się to nie udaje, a nie moge sobie pozwolić na to żeby siedzieć dłużej na utrzymaniu rodziny. Mój problem polega na tym, że nie umiem się przełamac, żeby pójść do tego przysłowiowego sklepu bo po 1 zaraz będzie gadanie wśród znajomych, że miała być nie wiadomo kim a sprzedaje sklepie; po 2 wiem, że jak wsiąknę w tę niewymagającą dla mnie pracę to machnę ręką na swoje ambicje i utknę tam(już raz tak było). Nie wiem czy to moje ograniczenia czy zbyt wysokie mniemanie o sobie lub przeświadczenie, że jednak stać mnie na więcej o ile się tylko postaram.

Proszę o jakiś punkt widzenia, bo może mi się wydaje, że coś jest nie tak, a może źle podchodzę do tego(praca jest praca ważne aby kasa się zgadzała?).

Mój post nie ma na celu obrażać osób pracujących handlu, szanuję wszystkich ludzi tam pracujących i ich prację - sama na studiach pracowałam w sklepie więc wiem z czym to się je.

Pozdrawiam

[Potato_Pie]

Napisane przez bernaderta

Hej,

skończyłam 2 kierunki studiów( jeden byle jaki, drugi bardziej prestiżowy - po którym teoretycznie nie powinnam mieć problemów ze znalezieniem pracy) i mam problem ze znalezieniem pracy(mieszkam niedaleko małego miasta, gdzie perspektywy są średnie na prace). Mam jakieś opory, żeby iść np. do sklepu albo na kelnerkę, bo po pierwsze wiem, że stać mnie na więcej(tylko mi się nie chce), po drugie boję się, że przyszły pracodawca wyśmieje mnie widząc, że składam CV na stanowisko np. sprzedawcy mając takie wykształcenie. Szukam pracy w swoim zawodzie lub pokrewnym, jednak od prawie roku mi się to nie udaje, a nie moge sobie pozwolić na to żeby siedzieć dłużej na utrzymaniu rodziny. Mój problem polega na tym, że nie umiem się przełamac, żeby pójść do tego przysłowiowego sklepu bo po 1 zaraz będzie gadanie wśród znajomych, że miała być nie wiadomo kim a sprzedaje sklepie; po 2 wiem, że jak wsiąknę w tę niewymagającą dla mnie pracę to machnę ręką na swoje ambicje i utknę tam(już raz tak było). Nie wiem czy to moje ograniczenia czy zbyt wysokie mniemanie o sobie lub przeświadczenie, że jednak stać mnie na więcej o ile się tylko postaram.

Proszę o jakiś punkt widzenia, bo może mi się wydaje, że coś jest nie tak, a może źle podchodzę do tego(praca jest praca ważne aby kasa się zgadzała?).

Mój post nie ma na celu obrażać osób pracujących handlu, szanuję wszystkich ludzi tam pracujących i ich prację - sama na studiach pracowałam w sklepie więc wiem z czym to się je.

Pozdrawiam

Po pierwsze - co to znaczy prestiżowy kierunek, podawaj konkrety zamiast rozmywać. Zwłaszcza, ze jezeli go nie podajesz to w glowie od razu rodzi mi sie myśl, że prestiżowy to on jest chyba tylko na papierze.

Po drugie - skoro nie mozesz dostac pracy w zawodzie to znaczy tyle, że sam papierek ze studiów to za mało. Albo twoja branża w okolicy jest słabo rozwinięta i tak czy inaczej nie masz wyboru. Robiłaś jakieś staże w zawodzie, masz jakies doświadczenie? Jak nie to przykro mi - czeka cię na starcie raczej 'uwłaczajaca' praca na niższym szczeblu. Generalnie proponuje troche przytemperować swoje ego, bo wychodzi z ciebie gruby klasizm i typowa mentalność na zasadzie olaboga, co ludzie powiedzą.