Idee i poglądy w dzisiejszym świecie - warto czy nie ?

[xMadamex]

Cześć.


Jestem typem dziewczyny,która już od najmłodszych lat miała coś takiego,że nie chciała iść za tłumem innych ludzi. W okresie szkolnym byłam bardzo głęboko wierząca i to nie pod wpływem rodziny,która do wiary podchodziła w sposób ograniczający się do chrztu dzieci,bierzmowania i małżeństwa oraz chodzenia na Msze Św. co niedzielę.Do wiary podchodziłam w sposób głęboki i poważny.Nie mówię tutaj o otoczeniu bo wszyscy chyba wiedzą jak wtedy do religii podchodzi większość dzieciaków,ale nawet z swoimi własnymi rodzicami prowadziłam dyskusję o tym czy powinni praktykować religię "na pokaz" oraz "bo co ludzie powiedzą". Dodatkowo byłam zagorzałą patriotką,uwielbiałam czytać historię swojego kraju,świętować rocznice,smuciło mnie jakiekolwiek szydzenie lub wyśmiewanie swojego kraju.


Niestety w pewnym momencie swoje życia popełniłam straszny błąd a mianowicie uległam presji środowiskowej i porzuciłam swoje poglądy i wartości,które rozwijałam i pielęgnowałam cały okres dzieciństwa i dorastania.Czemu ? Aby nie być "inna" niż reszta społeczeństwa.Miałam towarzystwo,które pałało niechęcią do KK,do narodowców,byli kosmopolitami.Towarzystwo poznałam przez mojego byłego już faceta.Stałam się bezideową jednostką szarą,bez jakichkolwiek zainteresowań.Na początku było wszystko ok bo myślałam,że super jest integrować się z resztą społeczeństwa,mieć znajomych itd. Do czasu...


Wpadłam w depresję bo mój były facet o którym piszę zdradził mnie.Ludzie z tego towarzystwa o którym piszę totalnie mnie olali i odrzucili.W tym momencie głęboko załamałam się psychicznie,zaczęłam dużo pić,nie obyło się bez używek,lekkomyślnych sposobów imprezowania. W pewnym momencie zdałam sobie sprawę,że moje życie jest pozbawione sensu,czuje pustkę i totalną beznadzieję. O ile teraz byłam towarzyska i byłam jak większość społeczeństwa tak z drugiej strony czułam totalną pustkę i nicość.


Jestem typem osoby,która prawie codziennie miała myśli "a co dzisiaj dobrego zrobiłaś dla Ciebie ORAZ reszty społeczeństwa". Nidy nie myślałam tylko o sobie,ale również o innych ludziach.Od zawsze miałam taki tok myślenia,że moje życie nie ogranicza się tylko do mnie,ale ważne jest dla mnie społeczeństwo,naród w którym żyje. Nie potrafiłam i nie potrafię żyć mentalnością: "praca-kariera-rodzina-dom" a raczej: "społeczeństwo-idea-naród-inni ludzie-rozwój duchowy".


Rok temu postanowiłam zacząć odnajdywać siebie.Pojechałam do Indii poznawać kulturę wisznuicką, zobaczyć jak ludzie tam żyją. Zwiedziłam rejony Nepalu. Byłam w Tajlandii i odwiedziłam klasztory buddyjskie. Odwiedziłam Izrael oraz byłam w Rzymie. Byłam u wszystkich przedstawicieli odłamów chrześcijaństwa,zwiedziła m wiele pięknych kościołów protestanckich,prawosławn ych oraz innych odłamów.



Doszłam do wniosku,że katolicyzm i wartości,które wyznawałam w czasach dzieciństwa i szkolnych są moją tożsamością.Nie chcę jednak ograniczać ich do samorozwoju a w jakikolwiek sposób przyczyniać się do tego aby zmieniać społeczeństwo. Po prostu jestem typem osoby,która nie chce swego życia spłycać do pracy,kariery,rodziny,imp rezowania mimo młodego wieku.



Jak widzicie istnienie takiej osoby w współczesnym społeczeństwie,gdzie religia jest kojarzona z fanatyzmem,istnieje zasada "moje życie,życie innych" i te totalne olanie spraw społecznych ? Nie jest to dziwne,ponieważ obecne czasy na nas to wymuszają. Zdaję sobie sprawę z tego,że katolik i narodowiec to obecnie synonimy fanatyzmu oraz bandytów rzucających kamieniami i puszkami na manifestacjach. Jak widzicie życie towarzyskie takiej osoby ?


I kończąc coś dodam od siebie.Przeszłam w życiu próbę samobójczą,byłam u psychologów i poprawę komfortu psychicznego i siłę do życia dało mi powrót do swojej wiary i wiara w idee i wartości,które miałam za dzieciaka. Jak pisałam jestem typem osoby,która nie bierze pod uwagę tylko swojego życia,ale też życia społeczeństwa i życie narodu i do dnia dzisiejszego czuje energię do tego,aby coś robić dla innych i zmieniać otaczający nas świat.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

nie przyjaznie sie z ludzmi ktorzy sa gleboko religijni ,nie mamy wspolnego mianownika
szukaj znajomych z podobnym podejsciem do zycia ,nie musisz byc przyjacielem wszystkich ludzi na swiecie

[b86fbd8625d9b7713dc397c4b023b1c18a236704_5f3b0c85ccdaa]

Mam grupę dobrych znajomych, w której spotykają się całkowicie odmienne światopoglądy i nikt nie stara się na siłę do kogoś dopasować czy zaimponować, pomagamy sobie, wspieramy się, lubimy. Z tej różnicy poglądów często wynikają ciekawe dyskusje i mnie to odpowiada.

Według mnie tu nie w odmiennych poglądach leżał problem, ale w Tobie, bo łatwo ulegasz wpływom innych i wydaje mi się, że masz ogromne pragnienie bycia akceptowaną i należenia do grupy.

[Ruwi]

Jak dla mnie religia to jest prosta kwestia - albo się wierzy i przestrzega jej zasad, albo nie wierzy i żyje po swojemu. Robienie z niej jakiegoś stylu życia, poglądów i jeszcze zastanawianie się czy to pasuje do społeczeństwa moim zdaniem jest trochę na wyrost.

[flyingcrows]

Dziwnie to brzmi, jakbyś zakładała, że ci ludzie, którzy krytykowali KK itd, odciagneli cie od tych "wartości" żadnych innych nie mieli.
Jakby nie mogło być tak, że owszem, mają wartości... tylko takie z którymi np KK się kłóci?
Piszesz o tym, że chcesz być pozytywną siłą w społeczeństwie, ale według wielu ludzi to, co promuje KK jest szkodliwe dla społeczeństwa.
Według niektórych nacjonalizm jest szkodliwy dla społeczeństwa.

Piszesz o swoich podróżach i o tym jak poznawalas inne kultury, ale mam wrażenie że za bardzo ci to oczu nie otworzyło na inne pojmowanie świata.

Wysłane z mojego SM-G960F przy użyciu Tapatalka

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez xMadamex

Jak widzicie istnienie takiej osoby w współczesnym społeczeństwie,gdzie religia jest kojarzona z fanatyzmem,istnieje zasada "moje życie,życie innych" i te totalne olanie spraw społecznych ? Nie jest to dziwne,ponieważ obecne czasy na nas to wymuszają.

Ale czym jest to współczesne społeczeństwo? Ludzie tworzą podgrupki zależnie od aktualnych zainteresowań i z ich poziomu ewentualnie zmieniają świat. Niekoniecznie musi mieć to cokolwiek wspólnego z religią albo narodem.
Ja jakoś nie widzę tego totalnego olewania spraw społecznych, a wręcz przeciwnie. Gdzie nie spojrzę, to widzę jakieś społeczne akcje. Np. związane z ruchem zero waste albo ogólnie zwracające uwagę na katastrofę klimatyczną. Oczywiście jest tego więcej i tematyka jest różna.

Zdaję sobie sprawę z tego,że katolik i narodowiec to obecnie synonimy fanatyzmu oraz bandytów rzucających kamieniami i puszkami na manifestacjach. Jak widzicie życie towarzyskie takiej osoby ?

Tzn. życie towarzyskie fanatyka i agresywnego buca, czy katolika i patrioty?
Zresztą nieważne, bo w obu przypadkach widzę życie towarzyskie takiej osoby daleko ode mnie. Nie dogadam się z osobą, która przyjmuje coś na wiarę bez dowodów albo dla której naród stanowi jakąś nadrzędną wartość.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Ksenofobem i nacjonalistą nigdy być nie warto. Dla mnie to jednoznaczne z byciem złym człowiekiem. Tak samo fanatyzm religijny postrzegam jako zaburzenie psychicznie, a nie świadomie obraną drogę.

Myślę, że raczej powinnaś się zastanowić skąd u ciebie taka desperacka potrzeba przynależności do jakiejś grupy.

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Napisane przez flyingcrows

Piszesz o swoich podróżach i o tym jak poznawalas inne kultury, ale mam wrażenie że za bardzo ci to oczu nie otworzyło na inne pojmowanie świata.

Wysłane z mojego SM-G960F przy użyciu Tapatalka

Też mnie to zadziwia. Jak można się stykać z ludźmi z różnych kultur i dalej uważać, że mój naród (do którego należę przez przypadek) jest jakiś wyjątkowy i powinien mieć jakieś specjalne przywileje? Tak przynajmniej zrozumiałam poglądy autorki. Przecież korzystniej dla ludzi jako ogółu byłoby, gdyby takie sztuczne granice zniknęły.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[puchaty71]

Nie jesteś ideami, ani poglądami, które głosisz. Nie jesteś wiarą, którą wyznajesz. Nie jesteś swoimi przekonaniami. Nie jesteś swoimi myślami ani emocjami, których doświadczasz. Nie jesteś ocenami wobec siebie samej i świata, które w tobie powstają. Nie jesteś tym wszystkim.

[Adrianna_8]

Problemem może być to jak bardzo epatujesz swoimi poglądami i wartościami czy je innym świadomie lub nieświadomie narzucasz. Jeśli to robisz, to może być Ci ciężko znaleźć znajomych.

Ja uważam, mogę się mylić, że jednak łatwiej nam się żyje z osobami, które mają podobne poglądy, więc siłą rzeczy nigdy nie związałabym/zaprzyjaźniłabym się z osobą religijną. Radziłabym Ci szukać znajomych podobnych do Ciebie.

Ponadto nie obwiniałabym tamtej grupy ludzi i ich wartości o wszystkie problemy, które Cię spotkały.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez Adrianna_8

Problemem może być to jak bardzo epatujesz swoimi poglądami i wartościami czy je innym świadomie lub nieświadomie narzucasz. Jeśli to robisz, to może być Ci ciężko znaleźć znajomych.

Ja uważam, mogę się mylić, że jednak łatwiej nam się żyje z osobami, które mają podobne poglądy, więc siłą rzeczy nigdy nie związałabym/zaprzyjaźniłabym się z osobą religijną. Radziłabym Ci szukać znajomych podobnych do Ciebie.

Ponadto nie obwiniałabym tamtej grupy ludzi i ich wartości o wszystkie problemy, które Cię spotkały.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Wlasnie o to chodzi
Moglabym przyjaznic sie z kims religijnym ale pod warunkiem że nie zameczalby mnie swoimi poglądami i probowal je forsować w każdej rozmowie

[tinkerver2]

Nie mam nic przeciwko osobom wierzącym, dopóki mi nie próbują tej wiary wciskac, i nie twierdzą, że każda krytyka KK to atak na ich wiarę, ich boga i w ogóle.
Natomiast tak, bycie "narodowcem" jak to określiłaś, to wstyd i hańba. Tzn... Przez narodowca rozumiem taką typową karyne, Polska dla Polaków, ciemnoskórzy do Afryki, gej/lesbijka do pierdla, do kamieniołomow, zabić, ale najpierw posiekać i obrzucić kamieniami.
Bycie dumnym z dokonań Polaków - spoko.


Wysłane z mojego moto g(7) power przy użyciu Tapatalka

[kotyksiazki]

Zamykanie się w świecie wyłącznie katolików jest trochę ograniczaniem się. Na rozwój, na poznanie nowych ludzi itd. Unika się wyłącznie ludzi, którzy nam szkodzą, są toksyczni, a tacy są w przeróżnych środowiskach.



Co innego wybór partnera życiowego, tutaj może być ciężko założyć rodzine i wychowywać dzieci z totalnym przeciwnikiem KK.

[Dobranka]

Napisane przez xMadamex

Cześć.


Jestem typem dziewczyny,która już od najmłodszych lat miała coś takiego,że nie chciała iść za tłumem innych ludzi. W okresie szkolnym byłam bardzo głęboko wierząca i to nie pod wpływem rodziny,która do wiary podchodziła w sposób ograniczający się do chrztu dzieci,bierzmowania i małżeństwa oraz chodzenia na Msze Św. co niedzielę.Do wiary podchodziłam w sposób głęboki i poważny.Nie mówię tutaj o otoczeniu bo wszyscy chyba wiedzą jak wtedy do religii podchodzi większość dzieciaków,ale nawet z swoimi własnymi rodzicami prowadziłam dyskusję o tym czy powinni praktykować religię "na pokaz" oraz "bo co ludzie powiedzą". Dodatkowo byłam zagorzałą patriotką,uwielbiałam czytać historię swojego kraju,świętować rocznice,smuciło mnie jakiekolwiek szydzenie lub wyśmiewanie swojego kraju.


Niestety w pewnym momencie swoje życia popełniłam straszny błąd a mianowicie uległam presji środowiskowej i porzuciłam swoje poglądy i wartości,które rozwijałam i pielęgnowałam cały okres dzieciństwa i dorastania.Czemu ? Aby nie być "inna" niż reszta społeczeństwa.Miałam towarzystwo,które pałało niechęcią do KK,do narodowców,byli kosmopolitami.Towarzystwo poznałam przez mojego byłego już faceta.Stałam się bezideową jednostką szarą,bez jakichkolwiek zainteresowań.Na początku było wszystko ok bo myślałam,że super jest integrować się z resztą społeczeństwa,mieć znajomych itd. Do czasu...


Wpadłam w depresję bo mój były facet o którym piszę zdradził mnie.Ludzie z tego towarzystwa o którym piszę totalnie mnie olali i odrzucili.W tym momencie głęboko załamałam się psychicznie,zaczęłam dużo pić,nie obyło się bez używek,lekkomyślnych sposobów imprezowania. W pewnym momencie zdałam sobie sprawę,że moje życie jest pozbawione sensu,czuje pustkę i totalną beznadzieję. O ile teraz byłam towarzyska i byłam jak większość społeczeństwa tak z drugiej strony czułam totalną pustkę i nicość.


Jestem typem osoby,która prawie codziennie miała myśli "a co dzisiaj dobrego zrobiłaś dla Ciebie ORAZ reszty społeczeństwa". Nidy nie myślałam tylko o sobie,ale również o innych ludziach.Od zawsze miałam taki tok myślenia,że moje życie nie ogranicza się tylko do mnie,ale ważne jest dla mnie społeczeństwo,naród w którym żyje. Nie potrafiłam i nie potrafię żyć mentalnością: "praca-kariera-rodzina-dom" a raczej: "społeczeństwo-idea-naród-inni ludzie-rozwój duchowy".


Rok temu postanowiłam zacząć odnajdywać siebie.Pojechałam do Indii poznawać kulturę wisznuicką, zobaczyć jak ludzie tam żyją. Zwiedziłam rejony Nepalu. Byłam w Tajlandii i odwiedziłam klasztory buddyjskie. Odwiedziłam Izrael oraz byłam w Rzymie. Byłam u wszystkich przedstawicieli odłamów chrześcijaństwa,zwiedziła m wiele pięknych kościołów protestanckich,prawosławn ych oraz innych odłamów.



Doszłam do wniosku,że katolicyzm i wartości,które wyznawałam w czasach dzieciństwa i szkolnych są moją tożsamością.Nie chcę jednak ograniczać ich do samorozwoju a w jakikolwiek sposób przyczyniać się do tego aby zmieniać społeczeństwo. Po prostu jestem typem osoby,która nie chce swego życia spłycać do pracy,kariery,rodziny,imp rezowania mimo młodego wieku.



Jak widzicie istnienie takiej osoby w współczesnym społeczeństwie,gdzie religia jest kojarzona z fanatyzmem,istnieje zasada "moje życie,życie innych" i te totalne olanie spraw społecznych ? Nie jest to dziwne,ponieważ obecne czasy na nas to wymuszają. Zdaję sobie sprawę z tego,że katolik i narodowiec to obecnie synonimy fanatyzmu oraz bandytów rzucających kamieniami i puszkami na manifestacjach. Jak widzicie życie towarzyskie takiej osoby ?


I kończąc coś dodam od siebie.Przeszłam w życiu próbę samobójczą,byłam u psychologów i poprawę komfortu psychicznego i siłę do życia dało mi powrót do swojej wiary i wiara w idee i wartości,które miałam za dzieciaka. Jak pisałam jestem typem osoby,która nie bierze pod uwagę tylko swojego życia,ale też życia społeczeństwa i życie narodu i do dnia dzisiejszego czuje energię do tego,aby coś robić dla innych i zmieniać otaczający nas świat.

Myślę, że idziesz w słusznym kierunku i (paradoksalnie oraz inaczej niż myślisz) zgodnie ze współczesnym trendem. Myślę, że właśnie zaczyna rozkwitać i być coraz popularniejszy trend w kierunku samorozwoju, większej świadomości (np. samo sprawdzanie etykietek na opakowaniach produktów) oraz moda na społeczne ruchy i myślenie o społeczeństwie - jak już koleżanka napisała Zero Waste czy ruchy ekologiczne ratujące planetę, itp.

---------- Dopisano o 16:54 ---------- Poprzedni post napisano o 16:40 ----------

Jeszcze jako ciekawostkę powiem, że zgodnie z tym ruchem ekologicznym myślenia o sobie pod kątem społecznym to w przyszłości prawdopodobnie będziemy jeść świerszcze i koniki polne, bo ich produkcja mniej obciąża środowisko -

https://www.polityka.pl/tygodnikpoli...oratoriow.read

[januszpolak]

Myślę że najbardziej odpychające może być twoje przekonanie, że inni ludzie to takie ameby pozbawione refleksji, imprezujące oraz zajmujące się pracą i rodziną. Niby chcesz robić coś dla społeczeństwa a co już realnie zrobiłaś, bo tego nie widać po twoim poście? Jesteś egzaltowana i skupiona na sobie, poza tym masz niskie poczucie własnej wartości i w tym tkwi problem a nie w wartościach. Sama mam kontrowersyjne poglądy, z którymi mało kto się zgadza, czasami mnie to wkurza ale za nic nie przeszkadza mi to w posiadaniu znajomych. Przecież większość czasu ze znajomymi i tak gada się o pierdołach. Mało kto przykłada większą wagę do poglądów, o ile te poglądy to nie jest coś co osoba nam wpycha na siłę albo wplata w każdą konwersację albo doszukuje się że druga osoba jest głupsza czy tam bez refleksji, bo nie ma takich samych poglądów. Poza tym akurat katolików nie brakuje w naszym kraju, gdzie się nie obrócisz, przynajmniej w dużym mieście to są całe organizacje np. studenckie (nie wiem w jakim jesteś wieku?) zgromadzone wokół religii, ci ludzie organizują sobie duchowe spotkania a nawet wyjazdy, jak widzę zdjęcia na facebooku to tona ludzi na to przychodzi i wszyscy mają takie katolickie poglądy. Więc bez problemu znajdziesz masę takich znajomych, mało tego jak ci się poszczęści to będziecie mogli razem użalać się nad biedą duchową "większości", która nic tylko jakieś eko, zero waste, szacunek do każdego niezależnie od płci/koloru skóry, i inne tego typu szambo moralne

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Napisane przez januszpolak

Myślę że najbardziej odpychające może być twoje przekonanie, że inni ludzie to takie ameby pozbawione refleksji, imprezujące oraz zajmujące się pracą i rodziną. Niby chcesz robić coś dla społeczeństwa a co już realnie zrobiłaś, bo tego nie widać po twoim poście? Jesteś egzaltowana i skupiona na sobie

Tez mi sie to rzucilo w oczy. "Jestem wyjatkowym platkiem sniegu, juz od poczecia, nie to co reszta plebsu" - szkoda tylko, ze zupelnie nic wyjatkowego tu nie ma.

[kotyksiazki]

Hm, rzeczywiście w tym coś jest, co piszecie. Nie zwróciłam na to wcześniej uwagi. Mój kolega katolik też tak krytykował jednego z moich adoratorow, że "zwykły koleś jakich wiele, praca, impreza, życie jak u większości przeciętnych ludzi"... Jednak z reguły ludzie religijni tworzą niepotrzebne podziały między sobą,a reszta tego "grzesznego świata".

[megamag]

Autorko, bycie wierzącym w naszym społeczeństwie po prostu wiąże się z słuchaniem niepochlebnych uwag o sobie, deal with it. Dla osoby, która bardzo przejmuje się zdaniem innych to może być trudne, zdecydowanie łatwiej jest mieć wywalone.

Wielu niewierzących, którzy godzinami mówią o tolerancji, lubi sobie ulżyć i wbić szpilę (jak widać w tym wątku), bo ich tolerancja katolików już nie obejmuje. A weź się przy nich przeżegnaj, to dopiero będzie obraza.

[7ccce98bd1fb37e774261cb8463420b8c7814618_5eb735f295b28]

#imnotlikeothergirls


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez megamag

Wielu niewierzących, którzy godzinami mówią o tolerancji, lubi sobie ulżyć i wbić szpilę (jak widać w tym wątku), bo ich tolerancja katolików już nie obejmuje. A weź się przy nich przeżegnaj, to dopiero będzie obraza.

Tolerancja nie równa się lubieniu, pochwalaniu, chęci familiaryzowania się z, tylko właśnie tolerowaniu. Nie zauważyłam, żeby ktoś w tym wątku nawoływał do powtórzenia Quo vadis

---------- Dopisano o 23:12 ---------- Poprzedni post napisano o 23:07 ----------

Zresztą ciężko tolerować kogoś kto chce ci odbierać twoje podstawowe prawa (typu związki partnerskie, aborcja, eutanazja) albo chce cię wykluczać ze społeczeństwa ze względu na to jakim jesteś człowiekiem np. orientacje. Toteż jak dla mnie polscy Katolicy zwyczajnie sobie na tolerancję jak na razie nie zasłużyli. Na pewno też nie pomaga im, że będąc członkami kościoła wspierają organizację kryjącą pedofilów.

[flyingcrows]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;87537422]Tolerancja nie równa się lubieniu, pochwalaniu, chęci familiaryzowania się z, tylko właśnie tolerowaniu. Nie zauważyłam, żeby ktoś w tym wątku nawoływał do powtórzenia Quo vadis

---------- Dopisano o 23:12 ---------- Poprzedni post napisano o 23:07 ----------

Zresztą ciężko tolerować kogoś kto chce ci odbierać twoje podstawowe prawa (typu związki partnerskie, aborcja, eutanazja) albo chce cię wykluczać ze społeczeństwa ze względu na to jakim jesteś człowiekiem np. orientacje. Toteż jak dla mnie polscy Katolicy zwyczajnie sobie na tolerancję jak na razie nie zasłużyli. Na pewno też nie pomaga im, że będąc członkami kościoła wspierają organizację kryjącą pedofilów.[/QUOTE]Właśnie - toleruje się ludzi, którzy nie robią nikomu krzywdy. A działania religii i KK są dla wielu krzywdzące.

Wysłane z mojego SM-G960F przy użyciu Tapatalka

[xMadamex]

Mój post w paru kwestiach mógł zostać źle odebrany także wyjaśnię.


1)Balujący znajomi


To nie jest tak,że ludzi nie mających poglądów,idee,którzy swoje życie sprowadzają do imprez,pracy,życia domowego i nic więcej uznaję za gorszych lub "podludzi".Nie chcę po prostu kopiować ich stylu życia tylko mieć swój.Jestem abstynentką,oraz wegetarianką (mam problemy trawienne z mięsem i jajkami) i wiele razy w towarzystwie były dziwne miny na widok tego,że wszyscy piją i jedzą np. kebaba a ja nie.


2) Desperacka chęć dopasowania się do grupy


To nie jest moim desperacja a po prostu za młodu poznałam faceta,który potrafił negować wszystkie moje poglądy i wartości.Dodajcie do tego naiwne i totalne zakochanie i macie odpowiedź czemu było tak a nie inaczej.Z drugiej strony poglądy i idee to jedno a jakieś akcje społeczne wymagają zasobów ludzkich.W tym roku postanowiłam wyjść z inicjatywą zbiórek pieniężnych na paczki z prezentami dla domów dziecka oraz pomagać przy malowaniu zniszczonych placów zabaw przez kibiców klubu piłkarskiego (mój znajomy to zagorzały fan i jego klub podejmował się już takich akcji).


3) "Skoro poznałam inne kultury to nie powinnam być zamknięta"


Tak poznałam inne kultury tak samo znam osobę,która skończyła medycynę i jest przeciwko aborcji i chodzi do Kościoła.Uważam,że istnienie tak różnorodnych kultur na świecie jest piękne i fajne jest to,że istnieją w tych miejscach jakie są.Moje poglądy nie zakładają unicestwienia innych kultur i podporządkowanie się ich mojej tylko pozostawienie ich w kręgach kulturowych z danych rejonach,z których pochodzą.


Ktoś tutaj podjął się definiowania słowa "tolerancja" i rozróżnienia go od słowa "akceptacja".


Jak definiujecie tolerancję i akceptację i w jaki sposób te pojęcia się rozróżniają ?


Ja podam przykład.Przychodzi do mnie homoseksualista coś załatwić i ja nie mam zamiaru go bić bejsbolem ,nie zwyzywam go,nie będę się z niego śmiać.Załatwię z nim pewne sprawy i tyle.Co nie oznacza,że nie będę mieć pewnego zdania o homoseksualizmie i je zmienię .Po prostu jako człowieka nie potraktuje go jak bandytka .

[Karena 73]

Napisane przez xMadamex

Cześć.


Jestem typem dziewczyny,która już od najmłodszych lat miała coś takiego,że nie chciała iść za tłumem innych ludzi. W okresie szkolnym byłam bardzo głęboko wierząca i to nie pod wpływem rodziny,która do wiary podchodziła w sposób ograniczający się do chrztu dzieci,bierzmowania i małżeństwa oraz chodzenia na Msze Św. co niedzielę.Do wiary podchodziłam w sposób głęboki i poważny.Nie mówię tutaj o otoczeniu bo wszyscy chyba wiedzą jak wtedy do religii podchodzi większość dzieciaków,ale nawet z swoimi własnymi rodzicami prowadziłam dyskusję o tym czy powinni praktykować religię "na pokaz" oraz "bo co ludzie powiedzą". Dodatkowo byłam zagorzałą patriotką,uwielbiałam czytać historię swojego kraju,świętować rocznice,smuciło mnie jakiekolwiek szydzenie lub wyśmiewanie swojego kraju.


Niestety w pewnym momencie swoje życia popełniłam straszny błąd a mianowicie uległam presji środowiskowej i porzuciłam swoje poglądy i wartości,które rozwijałam i pielęgnowałam cały okres dzieciństwa i dorastania.Czemu ? Aby nie być "inna" niż reszta społeczeństwa.Miałam towarzystwo,które pałało niechęcią do KK,do narodowców,byli kosmopolitami.Towarzystwo poznałam przez mojego byłego już faceta.Stałam się bezideową jednostką szarą,bez jakichkolwiek zainteresowań.Na początku było wszystko ok bo myślałam,że super jest integrować się z resztą społeczeństwa,mieć znajomych itd. Do czasu...


Wpadłam w depresję bo mój były facet o którym piszę zdradził mnie.Ludzie z tego towarzystwa o którym piszę totalnie mnie olali i odrzucili.W tym momencie głęboko załamałam się psychicznie,zaczęłam dużo pić,nie obyło się bez używek,lekkomyślnych sposobów imprezowania. W pewnym momencie zdałam sobie sprawę,że moje życie jest pozbawione sensu,czuje pustkę i totalną beznadzieję. O ile teraz byłam towarzyska i byłam jak większość społeczeństwa tak z drugiej strony czułam totalną pustkę i nicość.


Jestem typem osoby,która prawie codziennie miała myśli "a co dzisiaj dobrego zrobiłaś dla Ciebie ORAZ reszty społeczeństwa". Nidy nie myślałam tylko o sobie,ale również o innych ludziach.Od zawsze miałam taki tok myślenia,że moje życie nie ogranicza się tylko do mnie,ale ważne jest dla mnie społeczeństwo,naród w którym żyje. Nie potrafiłam i nie potrafię żyć mentalnością: "praca-kariera-rodzina-dom" a raczej: "społeczeństwo-idea-naród-inni ludzie-rozwój duchowy".


Rok temu postanowiłam zacząć odnajdywać siebie.Pojechałam do Indii poznawać kulturę wisznuicką, zobaczyć jak ludzie tam żyją. Zwiedziłam rejony Nepalu. Byłam w Tajlandii i odwiedziłam klasztory buddyjskie. Odwiedziłam Izrael oraz byłam w Rzymie. Byłam u wszystkich przedstawicieli odłamów chrześcijaństwa,zwiedziła m wiele pięknych kościołów protestanckich,prawosławn ych oraz innych odłamów.



Doszłam do wniosku,że katolicyzm i wartości,które wyznawałam w czasach dzieciństwa i szkolnych są moją tożsamością.Nie chcę jednak ograniczać ich do samorozwoju a w jakikolwiek sposób przyczyniać się do tego aby zmieniać społeczeństwo. Po prostu jestem typem osoby,która nie chce swego życia spłycać do pracy,kariery,rodziny,imp rezowania mimo młodego wieku.



Jak widzicie istnienie takiej osoby w współczesnym społeczeństwie,gdzie religia jest kojarzona z fanatyzmem,istnieje zasada "moje życie,życie innych" i te totalne olanie spraw społecznych ? Nie jest to dziwne,ponieważ obecne czasy na nas to wymuszają. Zdaję sobie sprawę z tego,że katolik i narodowiec to obecnie synonimy fanatyzmu oraz bandytów rzucających kamieniami i puszkami na manifestacjach. Jak widzicie życie towarzyskie takiej osoby ?


I kończąc coś dodam od siebie.Przeszłam w życiu próbę samobójczą,byłam u psychologów i poprawę komfortu psychicznego i siłę do życia dało mi powrót do swojej wiary i wiara w idee i wartości,które miałam za dzieciaka.

jpd Ty tak serio?

Napisane przez xMadamex

Jak pisałam jestem typem osoby,która nie bierze pod uwagę tylko swojego życia,ale też życia społeczeństwa i życie narodu i do dnia dzisiejszego czuje energię do tego,aby coś robić dla innych i zmieniać otaczający nas świat.

Czyli co robisz? Jak zmieniasz świat?

[xMadamex]

Napisane przez Karena 73

jpd Ty tak serio?

Może kulturalniej i grzeczniej ?

Napisane przez Karena 73

Czyli co robisz? Jak zmieniasz świat?

Praca u podstaw.Udział w wolontariatach,gotowanie posiłków dla potrzebujących,zbiórki i paczki.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez xMadamex

Ja podam przykład.Przychodzi do mnie homoseksualista coś załatwić i ja nie mam zamiaru go bić bejsbolem ,nie zwyzywam go,nie będę się z niego śmiać.Załatwię z nim pewne sprawy i tyle.Co nie oznacza,że nie będę mieć pewnego zdania o homoseksualizmie i je zmienię .Po prostu jako człowieka nie potraktuje go jak bandytka .

Ale już wzięcia ślubu ze swoim partnerem czy adopcji dziecka mu odmówisz?

[tinkerver2]

Napisane przez xMadamex

Ja podam przykład.Przychodzi do mnie homoseksualista coś załatwić i ja nie mam zamiaru go bić bejsbolem ,nie zwyzywam go,nie będę się z niego śmiać.Załatwię z nim pewne sprawy i tyle.Co nie oznacza,że nie będę mieć pewnego zdania o homoseksualizmie i je zmienię .Po prostu jako człowieka nie potraktuje go jak bandytka .

Czyli - jest gorszy, a ja jestem taka wspaniała i miłosierna, że go nie zwyzywam, niech się poczuje jak człowiek, pedał jeden.

Wysłane z mojego moto g(7) power przy użyciu Tapatalka

[Karena 73]

Napisane przez xMadamex

Mój post w paru kwestiach mógł zostać źle odebrany także wyjaśnię.

Źle odebrany? Nie.
Wszystko zostało dobrze zrozumiane. Dokładnie tak jak napisałaś. Po co teraz udawać, że nie uważasz się za jednostkę nadrzędną?

Ponawiam pytanie: co robisz, a by zmieniać świat?

[flyingcrows]

Napisane przez xMadamex

Mój post w paru kwestiach mógł zostać źle odebrany także wyjaśnię.


1)Balujący znajomi


To nie jest tak,że ludzi nie mających poglądów,idee,którzy swoje życie sprowadzają do imprez,pracy,życia domowego i nic więcej uznaję za gorszych lub "podludzi".Nie chcę po prostu kopiować ich stylu życia tylko mieć swój.Jestem abstynentką,oraz wegetarianką (mam problemy trawienne z mięsem i jajkami) i wiele razy w towarzystwie były dziwne miny na widok tego,że wszyscy piją i jedzą np. kebaba a ja nie.


2) Desperacka chęć dopasowania się do grupy


To nie jest moim desperacja a po prostu za młodu poznałam faceta,który potrafił negować wszystkie moje poglądy i wartości.Dodajcie do tego naiwne i totalne zakochanie i macie odpowiedź czemu było tak a nie inaczej.Z drugiej strony poglądy i idee to jedno a jakieś akcje społeczne wymagają zasobów ludzkich.W tym roku postanowiłam wyjść z inicjatywą zbiórek pieniężnych na paczki z prezentami dla domów dziecka oraz pomagać przy malowaniu zniszczonych placów zabaw przez kibiców klubu piłkarskiego (mój znajomy to zagorzały fan i jego klub podejmował się już takich akcji).


3) "Skoro poznałam inne kultury to nie powinnam być zamknięta"


Tak poznałam inne kultury tak samo znam osobę,która skończyła medycynę i jest przeciwko aborcji i chodzi do Kościoła.Uważam,że istnienie tak różnorodnych kultur na świecie jest piękne i fajne jest to,że istnieją w tych miejscach jakie są.Moje poglądy nie zakładają unicestwienia innych kultur i podporządkowanie się ich mojej tylko pozostawienie ich w kręgach kulturowych z danych rejonach,z których pochodzą.


Ktoś tutaj podjął się definiowania słowa "tolerancja" i rozróżnienia go od słowa "akceptacja".


Jak definiujecie tolerancję i akceptację i w jaki sposób te pojęcia się rozróżniają ?


Ja podam przykład.Przychodzi do mnie homoseksualista coś załatwić i ja nie mam zamiaru go bić bejsbolem ,nie zwyzywam go,nie będę się z niego śmiać.Załatwię z nim pewne sprawy i tyle.Co nie oznacza,że nie będę mieć pewnego zdania o homoseksualizmie i je zmienię .Po prostu jako człowieka nie potraktuje go jak bandytka .

Serio piękne jest według Ciebie to, że są na świecie miejsca których cała populacja pójdzie do piekła?

Wysłane z mojego SM-G960F przy użyciu Tapatalka

[Karena 73]

Napisane przez xMadamex

Może kulturalniej i grzeczniej ?

Bo co? Naślesz na mnie kolegów - narodowców?

Napisane przez xMadamex

Praca u podstaw.Udział w wolontariatach,gotowanie posiłków dla potrzebujących,zbiórki i paczki.

A jak to zmienia świat?
Greta coś tam robi dla klimatu, a Ty tylko jakieś paczki? Nie żartuj

Czyli jak było do przewidzenia: banały, dużo słów, jeszcze więcej puszenia się a czynów jak na lekarstwo.

[xMadamex]

Napisane przez Karena 73

Ponawiam pytanie: co robisz, a by zmieniać świat?

Już Ci odpisałam.Jak Ci ta odpowiedź nie wystarcza to nie mój problem .

---------- Dopisano o 09:39 ---------- Poprzedni post napisano o 09:37 ----------

Napisane przez Karena 73

Bo co? Naślesz na mnie kolegów - narodowców?

Wybacz ale zakończę dyskusję z prostaczką.