Komu brakuje motywacji,komu brakuje wiary? Moja historia + zdjęcia!

[anulciak85]

Wydaje mi sie ze na podwieczorek juz nie jemy owocow. Kolacje jem zawsze , przynajmniej sie staram. Na kolacje najlepiej jakies bialkoo i warzywa: serek wiejski, jajka ryby, kurczak. Warzyw duzo mlze sie myle wiec niech mnie ktos poprawi

[_Ulcia_]

Hej!
Też mi się wydaje że jak ktoś się chce odchudzać to owoce tylko do południa,ponieważ to cukry .
anetterainbow :śniadanie: kefir z bananem
przekąska: jabłko lub jogurt owocowy
obiad: warzywa chińskie z około 200 g kurczaka i 1/3 (lub 1/2) woreczka ryżu brązowego
przekąska: owoc lub kilka wafli ryżowych
kolacja: nie zawsze lub wafle ryżowe (2-3 sztuki)
Gdybym tak jadła jak Ty byłabym mis. Jesz racjonalnie w objętości dwuch dłoni.Ja na śniadanie zawsze jadam owsianeczkę z owocami(róznistymi).
Mój wzost to 167cm. Z moim pociągiem to słodyczy to nałóg(narkoman,alkoholik) to chyba za spawą genów. Ja muszę przestać je źreć na zawsze
1 dzień bez słodyczy za mną

[anetterainbow]

Czyli mogę tak jeśc? to nie za dużo i powinnam schudnąć? tylko wieczorem nie wiem co jeśc skoro nie mogę owoców. myślicie, że na przykład bieluch z warzywami (pomidor, cebulka) może być?

[Kretka666]

Napisane przez _Ulcia_

Mój wzost to 167cm. Z moim pociągiem to słodyczy to nałóg(narkoman,alkoholik) to chyba za spawą genów. Ja muszę przestać je źreć na zawsze
1 dzień bez słodyczy za mną

Też uzależniona jestem od cukru, od dziecka. A sądzę, że naprawdę warto się przerzucić na zdrowe słodycze, mi się udało, nie będziesz sfrustrowana

[anulciak85]

Jogurt, serek wiejski, twarozek, rybe, piers z kurczaka, jajka w roznej postaci. Do tego warzywa i juz. Ja mam takie zdanie. Ekspertem nie jestem dopiero sie ucze.

[bassienkaw]

Jak dla mnie to jedzenia jest zdecydowanie za mało i bez głowy. Jedzenie jogurtu z bananem na śniadnaie, gdzie śniadanie to najważniejsza część dnia, najważniejszy posiłek tak naprawde, to nie najlepsze rozwiązanie.
Co do owoców, to ja jem bez względu na porę dnia. Czytałam różne rzeczy, że najlepiej rano, a jeszcze lepiej na czczo, a i do południa można... ale jak dla mnie to wszystko trzeba jeść wg siebie. Jednym służy kolacja białkowa, a innym nie... ktoś może jeść bułeczki na kolację i będzie też chudł tak ładnie, jak ktoś kto na kolację będzie jadał wieśniaczki i inne białkowe jedzonko

[anulciak85]

To moze ja dlatego niechudne...mimo ze trzymam diete...

[anetterainbow]

a czy taki zestawik byłby lepszy?:

sniadanie: kanapka chleba razowego z szynką lub serkiem danio

przekąska: jogurt ale nie naturalny tylko jakaś jogobella albo muller plus owoc (czy wybrać albo to albo to?)

obiad: kurczak z warzywami i ryżem, albo rybka z warzywami, albo papryka faszerowana mieskiem mielonym i pieczarkami. na razie na nic innego nie mam pomysłu.

przekąska: tu nie mam pomysłu.... ktoś pomoże? nasuwa mi się wafelek ryżowy (ok 3 sztuki) i do tego dżem light? bo po obiedzie mam zawsze ochote na coś slodkiego.... chyba że jakaś inna zdrowa przekąska na słodko?

kolacja: warzywa z serkiem, jajka na miekko, albo sama nie wiem co ;p

[Kretka666]

Napisane przez anetterainbow

a czy taki zestawik byłby lepszy?:

sniadanie: kanapka chleba razowego z szynką lub serkiem danio

przekąska: jogurt ale nie naturalny tylko jakaś jogobella albo muller plus owoc (czy wybrać albo to albo to?)

obiad: kurczak z warzywami i ryżem, albo rybka z warzywami, albo papryka faszerowana mieskiem mielonym i pieczarkami. na razie na nic innego nie mam pomysłu.

przekąska: tu nie mam pomysłu.... ktoś pomoże? nasuwa mi się wafelek ryżowy (ok 3 sztuki) i do tego dżem light? bo po obiedzie mam zawsze ochote na coś slodkiego.... chyba że jakaś inna zdrowa przekąska na słodko?

kolacja: warzywa z serkiem, jajka na miekko, albo sama nie wiem co ;p

Śniadanie ok, ale dałabym dwie kanapki, nie jedną. Jedną się nie najesz. Możesz też zjeść owsiankę, jajecznicę z chlebem, omleta, jest dużo pomysłów na śniadania. Na przekąskę lepszy byłby naturalny, bo w owocowych jest napakowany cukrami. Do tego naturalnego owoc. Obiad bardzo fajny. Jeśli na przekąskę potrzebujesz słodkości zjedz owoc, chlebek chrupki czy wafle ryżowe nie mają wartości odżywczych i mają wysokie IG. Dżem light jest pewnie słodzony słodzikami, a po co w siebie je pchać? Owoc będzie zdrowszy, naturalny. Możesz też jeść pewną ilość orzechów, ja jem codziennie, są ważne w diecie, bo to zdrowe tłuszcze. Kolacja też ok, mi również z nimi ciężko i nigdy nie wiem co zjeść

[anetterainbow]

bardzo dziękuję
od jutra w takim razie zaczynam z nowymi nadziejami
nie od dzisiaj bo kiełbaske swojską wujek przywiózł no i niestety wszystko, cały dzień diety na marne. bo po kiełbasce był batonik!
a właśnie! jakieś rady jak jest się w gościach i gospodarze zamawiają pizze? i tylko to do jedzenia jest? chyba zostaje niegrzecznie odmówić, albo zjeść kawałek i niestety potem znów od nowa zaczynać
mam nadzieje, że będę mogła pisać o rezultatach....

Kretka666: A Ty jesteś na diecie south beach czy takiej bardziej racjonalnej?

[Kretka666]

Napisane przez anetterainbow

bardzo dziękuję
od jutra w takim razie zaczynam z nowymi nadziejami
nie od dzisiaj bo kiełbaske swojską wujek przywiózł no i niestety wszystko, cały dzień diety na marne. bo po kiełbasce był batonik!
a właśnie! jakieś rady jak jest się w gościach i gospodarze zamawiają pizze? i tylko to do jedzenia jest? chyba zostaje niegrzecznie odmówić, albo zjeść kawałek i niestety potem znów od nowa zaczynać
mam nadzieje, że będę mogła pisać o rezultatach....

Kretka666: A Ty jesteś na diecie south beach czy takiej bardziej racjonalnej?

Na South Beach, którą uważam za jak najbardziej racjonalną

[anetterainbow]

no bo właśnie też się nad nią zastanawiam.... plusem jest to że mogę z internetu brać przykłady jadłospisów
tylko ciekawe jak z efektywnością, bo jakoś dziwię się że mogę ser jeść.
co oczywiście dla mnie dobrą wiadomością jest

[Kretka666]

Napisane przez anetterainbow

no bo właśnie też się nad nią zastanawiam.... plusem jest to że mogę z internetu brać przykłady jadłospisów
tylko ciekawe jak z efektywnością, bo jakoś dziwię się że mogę ser jeść.
co oczywiście dla mnie dobrą wiadomością jest

O jakim serze mówisz? Bo biały można jak najbardziej, ale żółtego nie. Według mnie dieta działa, ja schudłam 28 kg Poza tym jest zdrowa i zbilansowana - nie wyklucza całkowicie żadnego składnika, jedynie owoce i węglowodany typu chleb, makaron, ryż je się w ograniczonych ilościach, 3 porcje dziennie. Nabiał do 450 ml dziennie bodajże, a resztę nieograniczenie No i mnogość SB-deserów , już sklepowe słodycze nie są mi do życia potrzebne!
Skomponowana jest tak, żeby trzymać ją przez całe życie, nie będzie wtedy efektu jojo i będzie się zdrowszym. W pewnym sensie jest ona po prostu stylem zdrowego odżywiania, według mnie przynajmniej.

[anetterainbow]

w produktach polecanych mam podane m.in.:

MIĘSA polędwica (wieprzowa i wołowa) szynka wołowa szynka wieprzowa gotowana bekon chudy udziec cielęcy antrykot cielęcy sznycel cielęcy
DRÓB (bez skóry) pierś kurczaka pierś indyka szynka drobiowa (2 plast. dziennie)
RYBY I SKORUPIAKI wszystkie

SERY żółte light pleśniowe light serki topione light twarożek wiejski light serek homogenizowany smakowy light tofu miękkie, niskotłuszczowe
JAJKA całe lub białka
ORZECHY pistacje, 30 sztuk włoskie, 2 sztuki orzeszki ziemne, 20 sztuk
TŁUSZCZE oliwa z oliwek masło orzechowe (łyżeczka) tłuszcz roślinny w płynie
WARZYWA brokuły bakłażany cukinia fasola biała fasola czerwona fasolka szparagowa groch grzyby kalafior kapusta kiełki ogórek pomidory (nie więcej niż sztuka do posiłku lub 10 pomidorków koktajlowych) rzepa sałaty seler soczewica szpinak szparagi
SŁODYCZE (nie więcej niż 75 kcal dziennie) bita śmietana light czekolada gorzka guma do żucia bez cukru kakao bez cukru

[Kretka666]

SERY żółte light pleśniowe light serki topione light twarożek wiejski light serek homogenizowany smakowy light tofu miękkie, niskotłuszczowe

Serki topione light jadłam (z Lidla taki w plasterkach lub trójkąciki Fit), ale normalnego sera żółtego light nie uświadczysz za często w sklepach, poza tym miałabym wątpliwości co do jego smaku No i ser żółty nie jest zbyt zdrowy, więc nie ma co jeść go w nadmiernych ilościach. Ja jadam do tostów lub potraw, do których jest potrzebny. Tak na kanapki normalnie to nie daję, wolę samą polędwicę i pomidora czy ogórka.

[_Ulcia_]

No i przeczytajcie własnymi myślami tworzymy świat . Świat o którymy piszecie to jedzenie i jeszcze raz jedzenie. Super,ale jedzenie stanowi już dla mnie tylko narzędzie do przetwania
Żarłam słodycze przez trzy tygodnie (nie potrafiłam zaakcetować i pogodzić się z cężkimi emocjami).Zajadamy emocje ,a powinniśmy je glośno wypowiadać i krzyczeć o tym co nam się niepodoba.
Do moich zrowych słodyczy zaliczam bakalie(suszone owoce),miód,rodzynki,kaka o. Podziwiam kobiety które walczą tak naprawdę o siebie. Nasze ciało to jedyne miejsce w którym tak naprawdę żyjemy. Jutro kupuję bakalie. Przed okresem mam starszną ochotę na coś słodkiego

[Kretka666]

Ja na szczęście problemów z jedzeniem nie mam, nie zajadam problemów, radzę sobie z emocjami, nie jem kompulsywnie i tak dalej Z bakaliami uważaj, bo niektóre suszone owoce zawierają wiele dodanego cukru. Miód w ilościach umiarkowanych, ma wysokie IG. Kakao gorzkie sama polecam, ale nie w ilościach hurtowych oczywiście, jest bogactwem magnezu i innych wartości odżywczych nam potrzebnych. Można też sięgnąć po parę kostek gorzkiej czekolady o wysokiej % zawartości kakao. I robić samemu desery, piec ciasta i ciastka, jest tyle możliwości!

[bassienkaw]

Ja się nie nadaję na żadną dietę, konkretną, wg zasad i reguł, gdzie trzeba coś wykluczyć. Na coś uważać, czegoś się bardzo wystrzegać. Wiadomo słodycze, czy fast foody, gazowane napoje, to ogólnie po prostu nie jest zdrowe. Ale nie odmawiam sobie domowej drożdżówki, gorzkiej czekolady, od czasu do czasu jakiegoś żelka, czy np chlebka z białym serem i miodem. Uwielbiam chleb, uwielbiam ziemniaki, tak samo jak i makarony, więc nie mogłabym ich wykluczyć. Ochota na pizze? A czemu by nie, przecież od kawałka nie zgrubnę, byle by nie nażreć się, a po prostu zjeść. Dbanie o siebie, zwłaszcza przy tendencji do tycia, to nie dieta na chwilę, to jedzenie przez całe życie z głową. Wiadomo, że jak się zrzuca, to trzeba bardziej uważać co się je, jak się waga stabilizuje, to trzeba kontrolować wagę, a siebie już trochę mniej. Tzn można sobie częściej pozwolić na różne przyjemności,ale trzeba to robić z głową, a nie każdy to potrafi, nie każdy potrafi dozować.

[Kretka666]

Napisane przez bassienkaw

Ja się nie nadaję na żadną dietę, konkretną, wg zasad i reguł, gdzie trzeba coś wykluczyć. Na coś uważać, czegoś się bardzo wystrzegać. Wiadomo słodycze, czy fast foody, gazowane napoje, to ogólnie po prostu nie jest zdrowe. Ale nie odmawiam sobie domowej drożdżówki, gorzkiej czekolady, od czasu do czasu jakiegoś żelka, czy np chlebka z białym serem i miodem. Uwielbiam chleb, uwielbiam ziemniaki, tak samo jak i makarony, więc nie mogłabym ich wykluczyć. Ochota na pizze? A czemu by nie, przecież od kawałka nie zgrubnę, byle by nie nażreć się, a po prostu zjeść. Dbanie o siebie, zwłaszcza przy tendencji do tycia, to nie dieta na chwilę, to jedzenie przez całe życie z głową. Wiadomo, że jak się zrzuca, to trzeba bardziej uważać co się je, jak się waga stabilizuje, to trzeba kontrolować wagę, a siebie już trochę mniej. Tzn można sobie częściej pozwolić na różne przyjemności,ale trzeba to robić z głową, a nie każdy to potrafi, nie każdy potrafi dozować.

Na szczęście na South Beach niczego nie trzeba sobie odmawiać. Słodkości jak najbardziej, ileż to jest SB deserów, pyszne owsiane muffinki z jabłkam, cynamonem i i orzechami włoskimi Albo z gorzką czekoladą, z jagodami, z suszonymi śliwkami - też przepyszne. Serniki - na ciepło, na zimno, z owocami czy kakao. Dietetyczna nutella czy twaróg na słodko do posmarowania omleta na śniadanie. Makaron i chleb, ryż bardzo proszę, ale pełnoziarnisty, z czym ja problemu nie mam, bo białe węglowodany są dla mnie bezsmakowe i nijakie. Pizzy również nie trzeba sobie odmawiać - domowa na pełnoziarnistym spodzie, można zjeść nawet więcej niż kawałek, a wychodzi naprawdę pyszna I nie mam po niej zgagi jak po pizzy z pizzerii. No i je się bez ograniczenia wielkości porcji, nie trzeba głodować, je się do syta, ile się chce. Tutaj zakłada się używanie zdrowych zamienników, co jest mądre i może służyć człowiekowi przez całe życie. Nie będzie wtedy takiej możliwości jojo jak po dietach ograniczających kalorie (gdzie nie ma konkretnych zasad i łatwiej wpaść w pułapkę pokus, po diecie ciężej się kontrolować i się żre co popadnie) lub wykluczających jakiś składnik (np. Dukan).

[_Ulcia_]

Hej!
Jeśli człowiek nie żyje zgodnie ze sobą musi niestety zajadać problemy dopóki
nie znajdzie wyjścia z sytuacji Żyć w zgodzie z samym sobą to jest wielka sztuka życiaMój świat już nie kręci się wokół jedzenia,jem żeby przeżyć. Moje myśli wędrują w inną stronę

[Kretka666]

Ja myślałam, że je się właśnie po to żeby przeżyć i to nie jest wielka sztuka A Ty tu podajesz to jako coś wielkiego i dziwnego. Nie znam nikogo, kto traktuje jedzenie jako cel swojego życia, no proszę Cię.

[JakKazdaInna]

chciałam tylko zostawić oklaski
gratuluję i życzę żeby ani jeden kg nie wrócił

[mischa511]

JakKazdaInna - jak udało Ci się zgubić tyle kg? Bo jestem przy podobnym problemie, z tym, że ja 65

[gediza]

Hej dziewczyny,
zauważyłam, że wiele z Was podobnie jak ja szamoce się ze swoją wagą. Ponad cztery lata temu ważyłam 72 kg przy wzroście 170 ( do takiej wagi doprowadziłam się w rok z 60 kg), co było dla mnie druzgocące. Rozstałam się wtedy z moją pierwszą wielką miłością i w ciągu miesiąca schudłam 7 kg- zdrada i kłamstwa ukochanego faceta okazały się najlepszą metodą na obżarstwo. Ale schudłam z nieszczęścia, nic nie jadłam. Potem zaczęłam chodzić na tajski boks i tak ćwiczeniami i małymi porcjami doszłam do wagi 57 kg. Trzy lata temu poznałam mojego obecnego faceta i niestety przestałam ćwiczyć i zaczęłam znów jeść wszystko na co miałam ochotę i nie przejmowałam się ilością wchłanianych porcji, a potrafię naprawdę dużo zjeść. Dodatkowo od roku pracuję w domu i jedyna moja odskocznia od pracy to lodówka. W tym czasie przytyłam do wagi 68 kg. Oczywiście mój facet powtarza mi ciągle, że jestem piękna, ze mu się podobam. Tyle, że już raz zdradził mnie facet kiedy przestałam zwracać uwagę na to co jem i jak wyglądam i nie chcę powtórki z rozrywki ;(. Tak więc czytając Wasze wpisy postanowiłam, zrobić to bardziej dla siebie, być bardziej pewną swojego wyglądu i nie chudnąć dla chudnięcia, wpisania się w modowe trendy, ale po to, żeby znów czuć się wysportowana, zdrowa i bez bagażu kilogramów. Dziękuję za motywację, którą mi dałyście. Wznoszę toast za nową starą siebie- oczywiście wodą mineralną z cytryną
Dzisiaj 68 za miesiąc 65

[_Ulcia_]

Hej!

Kto chce sposób na to żeby już przestać obżerać się przez nieudane związki i miłości. I dać sobie w ogóle spokój na zawsze. Gdy poznamy siebie i tak naprawdę do końca odkryjemy kim tak naprawdę jesteśmy warte, ale tylko same dla siebie(studia,praca, niezależność) . Wtedy przyciągniemy do siebie ludzi którzy nas nie będą poniżać i niszczyć. A co za tym idzie skończą się toksyczne związki i obżarstwo(związki z nadopiekuńczą matką,ojcem,mężem,siostrą ). Poznmy miłość która na nas zasługuje .
Ale zawsze mogę się mylić.

[gorzala]

Wybaczcie, ale nie rozumiem dziewczyn, uważających, że przez 'doprowadziły się do takiego stanu' mają na myśli 10kg. Ja od dziecka miałam nadwagę grubo ponad 15kg, rodzice niespecjalnie traktowali mnie dietą, a jak raz próbowali, to w ich mniemaniu niejedzenie nic po 18 było idealnym wyjściem, podczas gdy ja po całym dniu biegania po podwróku przychodziłam o domu, byłam po prostu głodna i płakałam pół nocy z głodu (jak to dziecko). W końcu mądrzy rodzice doszli do wniosku, że jednak nie ma to sensu, ale na innej diecie już nie chcieli polegać i oddali sprawę losowi. Przez te wszystkie lata dzieciństwa miałam nadwagę i problemy z żołądkiem i jelitami, bardzo często bolał mnie brzuch, ale i tak jadłam to co większość ludzi i w sycących mnie porcjach. Jasne, szczupłe koleżanki z podstawówki uwielbiały się śmiać, że w tym wieku mam już takie wielkie 'cycki', w gimnazjum ludzie już tak nie wytykają palcami, ale niektóre osoby też potrafiły dopiec. Następnie przyszedł czas na liceum, w I klasie ważyłam ok. 78kg (przy wzroście 160 cm) postanowiłam się wziąć za siebie. Byłam na diecie dukana i straciłam 10kg. Wtedy sobie odpuściłam, zaczęłam wszystko na nowo. W III klasie liceum ważyłam już 85 kg i jest to najwyższa osiągnięta przeze mnie waga (też mi powód do dumy..) Więc miałam sporo ponad 25kg dodatkowych i nie mogę powiedzieć 'o jezu byłam załamana, sama doprowadziłam się do tego stanu'. Po prostu zakasałam rękawy, powiedziałam STOP i równo z pójściem na studia zaczęłam odchudzanie. Nie użalałam się nad sobą z powodu 25-35kg nadwyżki i wiem, że mało kobiet tutaj, na forum załamuje się z tego powodu tak, jak dziewczyny które mają 10kg za dużo. Nie wiem w czym tkwi problem? W psychice? Być może, ale lepiej jest się załamywać, że się obżerało i nic nie robiło, czy wziąć za siebie i być dumnym z rezultatów? Cóż, mi udało się w pół roku stracić 22kg, przez kolejne pół niestosowanie żadnej diety i cwiczeń przybyło mi 6kg. Teraz planuję zgubić 15 i też nie czuję się jakimś wielkim spaślakiem, wielorybem czy nie uważam, że 'doprowadziłam się do tego stanu z wagi 62'. Może mass media mają wpływ na Wasze opinie o swoim ciele, jasne, nie uważam, że jestem idealna, ale według BMI mam 5kg nadwagi. Czy to aż tak dużo? No właśnie.

[gediza]

Gorzala wydaje mi się, że dla każdego nadmiar wagi wpływa inaczej i nie jest ważne ile kto ma do stracenia i czy w ogóle ma tylko chyba zadowolenie ze swojego ciała. Ok ja jestem z tych co to mają do zrzucenia 10 kg i narzekają, ale zawsze lubiłam siebie wysportowaną i chcę do tego wrócić, a wydaje mi się, że takie forum jest dla każdego i dla tego co ma do zrzucenia 2 kg i dla tego co ma ich 20. Więc nie ma co tutaj nie rozumieć tylko trzeba się wspierać, bo wiadomo, że najlepiej się pracuję jak ktoś Cię podtrzymuję na duchu. I muszę przyznać, że jestem pod wrażeniem, że mimo swoich ciężkich przeżyć się nie poddałaś i dalej walczysz. Ale tak jak pisałaś, że się z Ciebie naśmiewali bo byłaś "większa" od koleżanek, to teraz Ty nie krytykuj kogoś kto chce zrzucić trochę mniej, bo to chyba nie o to chodzi. Trzymam kciuki za każdą osobę, która chce osiągnąć swoją wymarzoną (w granicach rozsądku) sylwetkę

[Kretka666]

Napisane przez gorzala

Wybaczcie, ale nie rozumiem dziewczyn, uważających, że przez 'doprowadziły się do takiego stanu' mają na myśli 10kg. Ja od dziecka miałam nadwagę grubo ponad 15kg, rodzice niespecjalnie traktowali mnie dietą, a jak raz próbowali, to w ich mniemaniu niejedzenie nic po 18 było idealnym wyjściem, podczas gdy ja po całym dniu biegania po podwróku przychodziłam o domu, byłam po prostu głodna i płakałam pół nocy z głodu (jak to dziecko). W końcu mądrzy rodzice doszli do wniosku, że jednak nie ma to sensu, ale na innej diecie już nie chcieli polegać i oddali sprawę losowi. Przez te wszystkie lata dzieciństwa miałam nadwagę i problemy z żołądkiem i jelitami, bardzo często bolał mnie brzuch, ale i tak jadłam to co większość ludzi i w sycących mnie porcjach. Jasne, szczupłe koleżanki z podstawówki uwielbiały się śmiać, że w tym wieku mam już takie wielkie 'cycki', w gimnazjum ludzie już tak nie wytykają palcami, ale niektóre osoby też potrafiły dopiec. Następnie przyszedł czas na liceum, w I klasie ważyłam ok. 78kg (przy wzroście 160 cm) postanowiłam się wziąć za siebie. Byłam na diecie dukana i straciłam 10kg. Wtedy sobie odpuściłam, zaczęłam wszystko na nowo. W III klasie liceum ważyłam już 85 kg i jest to najwyższa osiągnięta przeze mnie waga (też mi powód do dumy..) Więc miałam sporo ponad 25kg dodatkowych i nie mogę powiedzieć 'o jezu byłam załamana, sama doprowadziłam się do tego stanu'. Po prostu zakasałam rękawy, powiedziałam STOP i równo z pójściem na studia zaczęłam odchudzanie. Nie użalałam się nad sobą z powodu 25-35kg nadwyżki i wiem, że mało kobiet tutaj, na forum załamuje się z tego powodu tak, jak dziewczyny które mają 10kg za dużo. Nie wiem w czym tkwi problem? W psychice? Być może, ale lepiej jest się załamywać, że się obżerało i nic nie robiło, czy wziąć za siebie i być dumnym z rezultatów? Cóż, mi udało się w pół roku stracić 22kg, przez kolejne pół niestosowanie żadnej diety i cwiczeń przybyło mi 6kg. Teraz planuję zgubić 15 i też nie czuję się jakimś wielkim spaślakiem, wielorybem czy nie uważam, że 'doprowadziłam się do tego stanu z wagi 62'. Może mass media mają wpływ na Wasze opinie o swoim ciele, jasne, nie uważam, że jestem idealna, ale według BMI mam 5kg nadwagi. Czy to aż tak dużo? No właśnie.

Podoba mi się Twoja postawa
Też zauważyłam, że te "większe" kobiety mają zupełnie inną samoocenę niż te "z leciutką nadwagą" lub "muszę schudnąć 10 kg... do niedowagi". Zupełnie inaczej patrzą na swoje ciało. Oczywiście nie wszystkie, to logiczne, ale przynajmniej na forum zauważyłam takie coś. Ja mimo mojej 35 kg nadwagi nie czułam się ze sobą koszmarnie źle. Czułam się najzupełniej normalnie. Teraz schudłam 30 kg i czuję się prześwietnie! Mimo, iż według współczesnego zachodniego kanonu piękna jestem jeszcze za duża, jeszcze z 20 kg trzeba zrzucić, żeby pasować, żeby mieć tą prawie-niedowagę, żeby być "idealnym". Dla mnie już wcześniej byłam, teraz jestem jeszcze bardziej Mass media mają ogromny wpływ na postrzeganie własnego ciała, niestety. Dla mnie to 5 kg nadwagi jest optymalne (tym bardziej przy mojej budowie ciała) i się cieszę

Dziewczyny, nie traktować swoich ciał jak przedmioty, które muszą być "takie-a-takie". Czasem po prostu nie da się pewnych rzeczy zmienić. Gruszka nigdy nie będzie miała wąskich bioder i smukłych ud, a jabłko płaskiego brzucha. Trzeba z tym żyć. Cieszyć się ze swoich atutów, a nie skupiać się jedynie na kompleksach.

[_Ulcia_]

Hej!
gratuluje wszystkim kobietom spadków wagi. Nie chytanie się za słodkie to wielki codzienny mozoł. A gdyby tak uznać że słodycze nie istnieją. Nauczyć tak myśłeś nasz mózg aż się przyzwyczaji.
Ja zaraz idę poćwiczyć na brzuszki i duuużo dużżżo wody.

[Desire_]

Kretka, Gorzala zazdroszczę podejścia, serio. I tego ze jesteście szczęśliwe
Ja z tymi ok 10 kiloskami ponad to co było kiedyś, wcale nie czuję się szczęśliwa.
Czuję się jak kulka Myślę że to kwestia punktu wyjścia- moim punktem odniesienia jest waga powiedzmy sobie w normie, ale z niższego przedziału BMI, z tego co piszecie Wy zawsze borykałyście się z odrobinę wyższą wagą.
Moja teoria jest taka,że jeśli ktoś był powiedzmy szczupły to po przytyciu nawet 5-10 kg czuje się ze sobą bardzo źle, bo wie, jak było kiedyś. A ktoś kto nigdy nie należał do szczuplaczków i przez całe życie borykał sie z nadprogramowymi kilogramami cieszy się wagą względnie wyższą.
Albo to po prostu kwestia pewności i świadomości siebie
I tak zazdroszczę