Rozpad związku

[MalieNova]

Jak pewnie się domyślacie po tytule chcę z wami pogadać o rozstaniu, swoim prywatnym. Niemal po 3 latach wspólnych chwil rozstaliśmy się. Wspólnie zdecydowaliśmy o zakończeniu tego związku, świadomi niedopasowania i wynikających z tego kłótni i nieporozumień. Ja jednak mam straszny mętlik w głowie. Cały czas wspominam nasze wspólne chwile i jednocześnie nie mogę znieść faktu, że te wszystkie rzeczy które razem robiliśmy mógłby robić z inną. Wspólnie wypady na basen, na spacery, granie w gry, przytulnie się, okazywanie sobie miłości.. Był to mój pierwszy chłopak i chyba dlatego mam taki bałagan myśli. Na szczęście mam mamę, z którą mogę o tym pogadać, ale też chciałabym usłyszeć wasze zdanie. Co wy byście mi doradziły teraz?

[I am Rock]

Większość z nas rozstała się z pierwszym facetem.

Nie będzie ten, to będzie inny.
Po co żyć przeszłością?

[Swietusia]

Na początku boli. Po czasie, gdy spojrzysz na to z dystansu, pewnie będziesz zadowolona, że tak się skończyło.

[Limonka2738]

Napisane przez MalieNova

Jak pewnie się domyślacie po tytule chcę z wami pogadać o rozstaniu, swoim prywatnym. Niemal po 3 latach wspólnych chwil rozstaliśmy się. Wspólnie zdecydowaliśmy o zakończeniu tego związku, świadomi niedopasowania i wynikających z tego kłótni i nieporozumień. Ja jednak mam straszny mętlik w głowie. Cały czas wspominam nasze wspólne chwile i jednocześnie nie mogę znieść faktu, że te wszystkie rzeczy które razem robiliśmy mógłby robić z inną. Wspólnie wypady na basen, na spacery, granie w gry, przytulnie się, okazywanie sobie miłości.. Był to mój pierwszy chłopak i chyba dlatego mam taki bałagan myśli. Na szczęście mam mamę, z którą mogę o tym pogadać, ale też chciałabym usłyszeć wasze zdanie. Co wy byście mi doradziły teraz?

Cóż. Przeboleć i iść dalej, niewiele da się z tym teraz zrobić.

Bardzo Ci współczuję, ale z czasem będzie tylko lepiej i lepiej.

Boli jak szlag jasny, ale 90% społeczeństwa rozstaje się z pierwszą miłością* i jakoś żyją dalej, mają partnerów i są szczęśliwi.

Jestem w podobnej sytuacji, też odczuwam beznadzieję tego wszystkiego, no ale statystyki są jasne - jeszcze będziesz szczęśliwa i zakochana.

*dane z Instytutu Danych z Tyłka.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Vanir410]

Czas wszystko załagodzi.
To normalne uczucia. Byliście razem przez 3 lata, a to wcale nie mało.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

ani sie obejrzysz a tez bedziesz robic te wszystkie rzeczy z innym
zycie nie stoi w miejscu ,za jakis czas bedziesz czula obojetnosc na mysl o tym chlopaku,daj sobie czas

[I am Rock]

Ja rozstałam się kiedyś z facetem, z powodu niedopasowania i w gruncie rzeczy poczułam ulgę. I nie rozmyślałam o nim, bo i po co.
A skoro związek autorki do najszczęśliwszych nie należał (choć rozumiem, że czuję pustkę, bo to jednak jakaś część życia razem), to nie ma co zaprzątać sobie nim głowy.
Pożegnała stare, ma miejsce na nowe.

[evonla]

Napisane przez MalieNova

Jak pewnie się domyślacie po tytule chcę z wami pogadać o rozstaniu, swoim prywatnym. Niemal po 3 latach wspólnych chwil rozstaliśmy się. Wspólnie zdecydowaliśmy o zakończeniu tego związku, świadomi niedopasowania i wynikających z tego kłótni i nieporozumień. Ja jednak mam straszny mętlik w głowie. Cały czas wspominam nasze wspólne chwile i jednocześnie nie mogę znieść faktu, że te wszystkie rzeczy które razem robiliśmy mógłby robić z inną. Wspólnie wypady na basen, na spacery, granie w gry, przytulnie się, okazywanie sobie miłości.. Był to mój pierwszy chłopak i chyba dlatego mam taki bałagan myśli. Na szczęście mam mamę, z którą mogę o tym pogadać, ale też chciałabym usłyszeć wasze zdanie. Co wy byście mi doradziły teraz?

Nie analizuj tego związku, bo właśnie przez to mętlik sobie coraz większy robisz.. Rozstaliście się, bo najwidoczniej innego wyjścia nie było. Trochę czasu minie zanim staniesz na nogi, swoje przecierpisz, ale na pewno wyjdziesz z tego z nowym doświadczeniem

[Shady_Lady]

Pierwszy kres to jest zawsze wyciaganie nagle wszystkich ckliwych momentów. Z czasem to zelżeje az w koncu dojdziesz do wniosku, że w sumie to nie bylo nic szczegolnego.