Iść kolejny raz na nowy kierunek?

[MonikAA2288]

Witam. Mam 22 lata no i niestety powinna właśnie mieć już licencjat, a po 3 latach studiów jestem tak na prawdę w punkcie wyjścia. Od zawsze pasjonowała mnie historia i początkowo planowałam wybrać te studia ale niestety coś mi odbiło i postanowiłam się wbrew zainteresowaniom bawić w studia językowe. Ubzdurałam sobie że to bardziej perspektywiczne kierunki. No więc po zdanej maturze przyjęte mnie na anglistykę niestety po 1 semestrze nie czułam tego i przeniosłam się na germanistykę. 1 rok zmarnowany. Germanistyka szła mi tak średnio więc semestr letni musiałam powtarzać co na tegoroczną wiosnę się zakończyło niepowodzeniem i tak w sumię 2 lata zmarnowane. Za tydzień/ dwa zaczynają się zapisy na studia. Mama namawia żeby studia skończyć i tym razem wybrać historię. Czyli jak mówiłam swoją pasję. Ja od wiosny jestem na to już wstępnie zdecydowana do dziś żałuję że od razu nie wybrałam kierunku zgodnego z zainteresowaniami i tym w czym zawsze byłam najlepsza. Ale nachodzą mnie wątpliowści czy iść na 3 studia. Załamuje mnie fakt że już niektórzy znajomi mają licencjat a ja jestem z niczym.

Dodam że nigdy nie pracowałam a rodzice nawet nigdy do tego specjalnie nie namawiali. Wręcz mama powtarza a z samą maturą gdzie będziesz pracowała? Nie trudno się domyśleć że w takim wypadku mieszkam z rodzicami i jestem na ich kieszonkowym i całkowitym utrzymaniu. Niemniej nie przeszkadza mi to.

[Nostalgion]

A co chcesz robić PO historii? Jaki konkretnie zawód?

[Karla Electra]

1) Potrzebujesz faktycznie skończyć studia czy idziesz tylko dlatego, że wszyscy znajomi mają już licencjat i rodzice Ci każą?
2) Co chcesz robić po tych studiach?
3) Siedzenie na koszt rodziców kiedyś się skończy (przynajmniej powinno). Teraz Ci to nie przeszkadza, ale jak skończysz studia mając 25 lat bez jakiegokolwiek doświadczenia i nadal mieszkając z rodzicami zaczniesz to odczuwać.

[MonikAA2288]

Presję wywołuje jedynie moja mama, której bardzo zależy na moim wykształceniu. Ale również sama chcę mieć wyższe wykształcenie, a czemu historia? Jak pisałam w tym zawsze byłam najlepsza i jest to moja główna pasja w życiu. Co chcę robić po? Naprawdę trudno teraz odpowiedzieć na to pytanie. Nikt nie wie jak będzie wyglądał rynek pracy za 3 czy 5 lat. Nie ma studiów gwarantujących zatrudnienie. Ale co mam odczuć, co ma mi dać praca którą mogę wykonywać po samej maturze? I dlaczego niby już mam ją tu i teraz podejmować?

[Karla Electra]

Jasne, że nie wiadomo jak będzie wyglądał rynek pracy za X lat i nie ma studiów gwarantujących zatrudnienie, ale prędzej zatrudnią kogoś z jakimkolwiek doświadczeniem, niż absolwenta który jest goły i wesoły z dyplomem w ręce. Może chociaż jakiś wolontariat? Coś będzie trzeba wpisać w CV.

[MonikAA2288]

Z tym się nie zgodzę, jeśli już to pracodawca patrzy na doświadczenie w zawodzie do którego wykonywania aplikujesz.

Wracając do meritum. Ja na studia byłam zdecydowana od początku, a historia była 2 opcją, na którą no cóż mogła iść i zaoszczędzić 3 lata.

I to poczucie pustki mnie dobija.

[Yunlee]

Przestań biadolić i zasłaniać się tym co mówi matka, bo nie masz 14 lat. Chcesz iść na historię to po prostu na nią pójdź skoro to Twoja wielka pasja. Tylko licz się z tym, że owszem, nawet po tych studiach są moim zdaniem dosyć duże możliwości do manewru, ale trzeba dużo pracy własnej, zaangażowania, działania, dowiadywania się jeśli chodzi o praktyki, staże i tym podobne, które pozwoliłyby faktycznie robić coś z tym wykształceniem i finalnie znaleźć odpowiednią pracę. Sama pasja nie wystarczy. Niestety z Twoich dotychczasowych wypowiedzi nie mogę stwierdzić, że wróżę Ci sukces z Twoim podejściem.

[Karla Electra]

Napisane przez MonikAA2288

Z tym się nie zgodzę, jeśli już to pracodawca patrzy na doświadczenie w zawodzie do którego wykonywania aplikujesz.

Wracając do meritum. Ja na studia byłam zdecydowana od początku, a historia była 2 opcją, na którą no cóż mogła iść i zaoszczędzić 3 lata.

I to poczucie pustki mnie dobija.

A jak go nie masz na początku swojej ścieżki zawodowej to na co spojrzy? Na to, co robiłaś poza studiowaniem - wolontariat, staż, praktyki, praca dorywcza. Wiesz, że przed pierwszą pracą w zawodzie... nie ma się doświadczenia w zawodzie?
Jesteś chyba lekko oderwana od realiów. Skoro to Twoja ogromna pasja to złóż papiery za tydzień i oby te studia okazały się dobrym wyborem.

[commerce]

Szczerze? Uważam, że nie ma żadnego znaczenia, czy pójdziesz na trzecie studia czy nie, ani czy je skończysz, czy nie.

Miałoby to sens, gdybyś przejawiała ambicje trochę większe niż licencjat - bo mogłabyś zostać na uczelni... ale skoro dwa razy nie dałaś rady nawet zrobić I stopnia, to wątpię że za trzecim podejściem dasz radę z doktoratem...

Pracy po historii nigdy dużo nie będzie, z prostej przyczyny - to nie są studia, które dają jakikolwiek konkretny zawód.

Prawdopodobnie i tak skończysz po nich w jakiejś robocie, do której równie dobrze mogłabyś pójść już teraz i zacząć na siebie zarabiać.

No chyba że planujesz męża znaleźć, żeby zarabiał na Ciebie - ale to raczej spróbuj się na polibudę dostać, tam jest więcej facetów. :P

Albo się serio zaweźmiesz i spróbujesz kariery naukowej...

Generalnie chyba najwyższy czas znaleźć jakiś pomysł na siebie, bo z tego co piszesz to na razie siedzisz na garnuszku rodziców i nie wykazujesz cienia konsekwencji jeśli o studia chodzi. To jest większy problem niż brak licencjatu.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez MonikAA2288

Presję wywołuje jedynie moja mama, której bardzo zależy na moim wykształceniu. Ale również sama chcę mieć wyższe wykształcenie, a czemu historia? Jak pisałam w tym zawsze byłam najlepsza i jest to moja główna pasja w życiu. Co chcę robić po? Naprawdę trudno teraz odpowiedzieć na to pytanie. Nikt nie wie jak będzie wyglądał rynek pracy za 3 czy 5 lat. Nie ma studiów gwarantujących zatrudnienie. Ale co mam odczuć, co ma mi dać praca którą mogę wykonywać po samej maturze? I dlaczego niby już mam ją tu i teraz podejmować?

Pytanie co chcesz robisz po studiach nie jest pytaniem o przyszły rynek pracy, tylko o twoje preferencje co do wykonywanego zawodu. Zastanów się czy bardziej cię interesuje praca umysłowa czy fizyczna, czy lubisz kontakt z klientem itp.

Napisane przez MonikAA2288

Z tym się nie zgodzę, jeśli już to pracodawca patrzy na doświadczenie w zawodzie do którego wykonywania aplikujesz.

A skąd miałabyś to wszystko wiedzieć skoro nawet nigdy nie pracowałaś?
Gdyby było tak jak mówisz, to na rynek pracy nigdy nie wchodziliby nowicjusze.

[Nostalgion]

Napisane przez MonikAA2288

Z tym się nie zgodzę, jeśli już to pracodawca patrzy na doświadczenie w zawodzie do którego wykonywania aplikujesz.

Wracając do meritum. Ja na studia byłam zdecydowana od początku, a historia była 2 opcją, na którą no cóż mogła iść i zaoszczędzić 3 lata.

I to poczucie pustki mnie dobija.

Nie zgodzę się z tym. Ostatnio rekrutowałam na najniższe stanowisko w mojej firmie. Zgłosiło się około 70 osób. Osoby które miały "gołe" studia i poza tym puste cv odpadały w pierwszej kolejności.

Na czym polega różnica z cv osoby z mgr z historii bez żadnego doświadczenia, a cv osoby z mgr z historii z doświadczeniem jako kasjerka? To, że ta druga osoba jest zaradna życiowo i ma o wiele większe szansę potem nawet na pracę w zawodzie.
Poza tym jest szereg rzeczy i aktywności, którymi można wypełnić CV, np wolontariat, koła naukowe, samorząd studencki, właśnie jakieś prace dorywcze, nawet wakacyjne pokazują pracodawcy, że jesteś zaradny, ogarnięty i niczego się nie boisz

Pokolenie naszych rodziców żyje na etapie, że wykształcenie jest kluczem do kariery, ale to już dawno nie jest aktualne.

Studia powinno się wybierać ze względu na pomysł na życie, a nie dla "przyszłościowości kierunku" (wierz mi, znam bezrobotnych informatyków, którzy wybrali taki kierunek bo jest na topie, a kompletnie nie nadają się do tego zawodu, a samo wykucie teorii i matmy nie otworzyły im wrót do kariery z zarobkami 10k+)

Bez studiów także można robić karierę. Mam znajomą, która była na najniższym szczeblu w swojej firmie i awansowała na team lidera. Nie dlatego, że miała skończone zarządzanie, ma samą gołą maturę. A dlatego, że wie czego chce i zna się na swojej robocie.

Gdzie siebie widzisz za 5-10 lat? Kim chcesz być? - na te pytania powinnaś sobie odpowiedzieć, a dopiero potem powinnaś się zastanowić CO MUSISZ ZROBIĆ by to osiągnąć.


Oczywiście możesz zignorować rady bardziej doświadczonych osób (zawsze mnie śmieszy jak ktoś, kto nigdy nie pracował i nigdy nie szukał pracy wie lepiej o rynku pracy, niż osoby które na tym rynku są od kilkudziesięciu lat) i pójść "studiować", a za 5 lat czekamy na temat "skończyłam mgr z historii i nikt poza biedronką nie chce mnie zatrudnić"

[MonikAA2288]

No rozumiem ale iście na studia w moim przekonaniu to nie będzie 5 lat imprez i tyle. Rynek pracy można poznać w trakcie studiów, wiele osób już jednocześnie zaczyna karierę i studia magisterskie. Da mi to tyle że wtedy będę go już poznawać przez pryzmat kierunku i przyszłego ew. Zawodu spokrewnionego ze studiami. To jest całe 5 lat i nie widzę problemu.

Najbardziej pasuje mi ścieżka pracy naukowej czyli zostanie na uczelni.

Te 3 no cóż to nie tak do końca że się nie przykładałam. Nałożyły się na to problemy rodzinne, popadłam w lekką depresję. Studia językowe okazały się nie tym co chciałam robić i nie potrzebnie próbowałam z innym kierunkiem na filologii. Przez to straciłam pierwotny pomysł na siebie.

[PaniWiktoriaI]

Dodam jeszcze że moim zdaniem podejmowanie się pracy dorywczej nie związanej ze studiami nie świadczy o zaradności ale o braku pomocy od rodziny.

Tak nie powinny wyglądać studia. Na studiach należy skupić się na tym co się studiuje.

[Karla Electra]

Napisane przez PaniWiktoriaI

Dodam jeszcze że moim zdaniem podejmowanie się pracy dorywczej nie związanej ze studiami nie świadczy o zaradności ale o braku pomocy od rodziny.

Tak nie powinny wyglądać studia. Na studiach należy skupić się na tym co się studiuje.

Co za bzdura z brakiem wsparcia rodziców. Większość moich znajomych miała zapewnioną pomoc finansową na studiach i wszystko opłacone a poszli do pracy, żeby zarobić więcej na własne przyjemności i zdobyć doświadczenie.
Są kierunki, które da się połączyć z pracą na pełen etat i takie, na których trzeba się zaangażować i siedzieć w książkach.

[Yunlee]

Napisane przez PaniWiktoriaI

Dodam jeszcze że moim zdaniem podejmowanie się pracy dorywczej nie związanej ze studiami nie świadczy o zaradności ale o braku pomocy od rodziny.

Tak nie powinny wyglądać studia. Na studiach należy skupić się na tym co się studiuje.

Mhm, a potem powstaje wątek "Skończyłam studia x, y, z, a nikt nie chce mnie zatrudnić".

[MissChievousTess]

Napisane przez Karla Electra

Co za bzdura z brakiem wsparcia rodziców. Większość moich znajomych miała zapewnioną pomoc finansową na studiach i wszystko opłacone a poszli do pracy, żeby zarobić więcej na własne przyjemności i zdobyć doświadczenie.
Są kierunki, które da się połączyć z pracą na pełen etat i takie, na których trzeba się zaangażować i siedzieć w książkach.

Inna sprawa, że nie każdą rodzinę na taką pmoc dla dziecka stać. Zwłaszcza teraz gdy wszystko drożeje. A warunkiem posiada dzieci póki co nie jest gwarancja, że rodzica stać na utrzymanie dziecka na studiach. A co do pracy na studiach- najczęściej ludzie nie pracują bo nie chcą ich pracodawcy jak słyszą, że nie są w 100% dyspozycyjni włącznie z możliwością pracy w weekend, a nie dlatego, że ludzie na studiach nie chcą iść do pracy. Jest wręcz przeciwnie. A co do meritum- obecnie w zasadzie każde studia to przerost formy nad treścią. Inaczej jest jedynie w Niemczech i w Skandynawii bo tam są tzw. systemy dualne i studia jakoś mają dzięki temu punkt wspólny z tym co faktycznie przydaje się na rynku pracy.

[Karla Electra]

Napisane przez MissChievousTess

Inna sprawa, że nie każdą rodzinę na taką pmoc dla dziecka stać. Zwłaszcza teraz gdy wszystko drożeje. A warunkiem posiada dzieci póki co nie jest gwarancja, że rodzica stać na utrzymanie dziecka na studiach. A co do pracy na studiach- najczęściej ludzie nie pracują bo nie chcą ich pracodawcy jak słyszą, że nie są w 100% dyspozycyjni włącznie z możliwością pracy w weekend, a nie dlatego, że ludzie na studiach nie chcą iść do pracy. Jest wręcz przeciwnie. A co do meritum- obecnie w zasadzie każde studia to przerost formy nad treścią. Inaczej jest jedynie w Niemczech i w Skandynawii bo tam są tzw. systemy dualne i studia jakoś mają dzięki temu punkt wspólny z tym co faktycznie przydaje się na rynku pracy.

Oczywiście że nie każdego stać i temu nie zaprzeczam, ale z mojego własnego doświadczenia 90% studentów których spotkałam wcale nie musiało zarobić na swoje utrzymanie na studiach.
Sama długo szukałam pracy, którą dało się pogodzić ze studiami dziennymi (mojej specjalizacji nie było zaocznie na II stopniu) ale mi się udało. Wymagało to niestety o wiele więcej czasu niż w przypadku studentów zaocznych. Z uczelni biegłam prosto do pracy - jak większość osób z mojej grupy, tylko pojedyncze osoby nie pracowały. Nie wspomnę już o tym, że w wieku tych dwudziestu-paru lat zwyczajnie zaczyna człowiekowi doskwierać brak własnych funduszy, szczególnie w większym mieście.
Studia w większości przypadków zeszły teraz do poziomu papierka, który warto mimo wszystko mieć. Ale to chyba wszyscy wiemy.

[MonikAA2288]

Co do pracy to jak napisałam w ostatnim poście. Jak mówiłam wybór padł na historię bo to właściwie jedyne do czego jeszcze się nadaję i co mnie interesuje. A studia językowe oblałam jak pisałam z kilku powodów. Nie wszystkie zależne ode mnie. Niemniej nie przykładałam się, bo po prostu tego nie czułam, w pewnym momencie zdałam sobie również sprawę, że studiowanie języka nie ma najmniejszego sensu. Uczyć jeżyka tak trzeba się we własnym zakresie, a do podjęcia pracy i tak wymagany jest certyfikat i umiejętności, a do nabycia tych obu rzeczy nie są wymagane studia. I tak oto mój poprzedni pomysł na siebie legł w gruzach.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez MonikAA2288

Co do pracy to jak napisałam w ostatnim poście. Jak mówiłam wybór padł na historię bo to właściwie jedyne do czego jeszcze się nadaję i co mnie interesuje.

Ale co to ma wspólnego z pracą? Wiesz w ogóle z czym się wiąże zostanie na uczelni? Co takiego konkretnie chciałabyś tam robić?

A studia językowe oblałam jak pisałam z kilku powodów. Nie wszystkie zależne ode mnie. Niemniej nie przykładałam się, bo po prostu tego nie czułam, w pewnym momencie zdałam sobie również sprawę, że studiowanie języka nie ma najmniejszego sensu. Uczyć jeżyka tak trzeba się we własnym zakresie, a do podjęcia pracy i tak wymagany jest certyfikat i umiejętności, a do nabycia tych obu rzeczy nie są wymagane studia. I tak oto mój poprzedni pomysł na siebie legł w gruzach.

W ciekawy sposób usiłujesz sobie zracjonalizować rzucenie studiów językowych Niestety dla ciebie takie studia mają znacznie więcej sensu niż historia. Można mieć umiejętności, certyfikaty ORAZ studia i dzięki temu mieć większe szanse na każdej rekrutacji, gdzie przypałęta się ktoś z samym certyfikatem. Warto jeszcze wspomnieć, że studia są nie tylko po to, by dać ci po 3-5 latach papierek, ale też po to, żeby pewne rzeczy umożliwić, a inne ułatwić. Chociażby wyjechać na głupiego Erasmusa.
A uczyć się we własnym zakresie musisz zawsze, nie tylko języka obcego, bo żadne nawet najbardziej wymyślne studia nie ładuję same wiedzy do mózgu.

[konto_tymczasowe1]

To, czy tam masz 22 lata czy 18, to akurat nikomu wielkiej różnicy nie robi. Gorzej, że już się trochę pobujałaś, a dalej nie masz pomysłu na siebie. Dalej jesteś na etapie nastolatki, która lubi w szkole historię. No ok, na studia możesz iść, skoro Cię to interesuje i masz parcie na jakieś wykształcenie. Tylko co dalej? Zostanie na uczelni to taki wytrych i to też trochę mglisty, bo nie jest powiedziane, że ktokolwiek będzie chciał Cię tam zostawić i czy będą jakieś etaty do obsadzenia (jest niż, więc uczelnie raczej nie powiększają kadry).

Możesz i studiować historię, i robić rzeczy pod kątem przyszłej pracy (staże, praktyki, praca w niepełnym wymiarze). Ta praca może, ale nie musi być związana ze studiami. Grunt żebyś nie odkładała tego do skończenia studiów, bo wtedy będzie za późno. Absolwentów bez pomysłu na siebie czeka najdalej smażenie frytek. Jak nie wiesz, w którą stronę iść, to może porób jakieś testy predyspozycji zawodowych? Może to Cię naprowadzi? Opcji jest wiele, historycy kręcą się tu i ówdzie, nie tylko w szkoła. Są w urzędach, w instytucjach kultury, w mediach. Tylko żeby taką pracę zacząć, to naprawdę trzeba zrobić cokolwiek więcej niż skończyć studia.

[MonikAA2288]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;87990993]Ale co to ma wspólnego z pracą? Wiesz w ogóle z czym się wiąże zostanie na uczelni? Co takiego konkretnie chciałabyś tam robić?
W ciekawy sposób usiłujesz sobie zracjonalizować rzucenie studiów językowych Niestety dla ciebie takie studia mają znacznie więcej sensu niż historia. Można mieć umiejętności, certyfikaty ORAZ studia i dzięki temu mieć większe szanse na każdej rekrutacji, gdzie przypałęta się ktoś z samym certyfikatem. Warto jeszcze wspomnieć, że studia są nie tylko po to, by dać ci po 3-5 latach papierek, ale też po to, żeby pewne rzeczy umożliwić, a inne ułatwić. Chociażby wyjechać na głupiego Erasmusa.
A uczyć się we własnym zakresie musisz zawsze, nie tylko języka obcego, bo żadne nawet najbardziej wymyślne studia nie ładuję same wiedzy do mózgu.[/QUOTE]
Jeśli rekrutują do pracy związanej z językiem to decyduje rozmowa w danym języku, którą przeprowadza rekruter lub zespół. Wiem to od osoby, która aplikowała na stanowisko tłumacza. Studia językowe w Polsce dla większości zagranicznych firm nie mają większego znaczenia. Po 2 studia językowe cieszą się taką popularnością i kończy je tyle osób, że tutaj przez przesycenie rynku znalezienie pracy jest bardzo trudne. Powiem więcej na historii jest nauka łaciny i na tym języku można zarobić dużo więcej. A Erasmus? Na filologii to jest maks 2 miejsca na kilka pokrewnych kierunków. Więc, rzeczywiście.
konto_tymczasowe1 -

,,Dalej jesteś na etapie nastolatki, która lubi w szkole historię.'' Nie zgodzę się. Od początku miałam koncepcję zdobycia wykształcenia wyższego w kierunku historycznym, stąd też zdawałam rozszerzoną historię na maturze i podchodziłam do nauki przedmiotu poważnie.

A tak na marginesie to niech ktokolwiek tutaj przyzna się, że w wieku 22 lat miał pomysł na siebie, który się sprawdził, od razu znał swoją ścieżkę zawodową.

No, ale dobrze rozumiem, też z 2 strony, że jestem duża dziewczynka i mało wiem o realiach. W takim razie co ze sobą zrobić?

[konto_tymczasowe1]

Napisane przez MonikAA2288

Powiem więcej na historii jest nauka łaciny i na tym języku można zarobić dużo więcej.

Teraz to popłynęłaś. Oderwanie od rzeczywistości level expert.

A tłumacze to jednak zwykle są filologami. Nie dlatego, że trzeba, jest jakiś formalny wymóg, tylko dlatego, że wiedza z tych studiów jest przydatna w pracy. Tak to zwykle działa. Na studiach nabywasz wiedzy teoretycznej, ale w Twoim zakresie leży przekucie jej na praktykę, dlatego mało kto chce zatrudnić absolwenta bez doświadczenia. I nie wiem, kto zatrudniłby tłumacza po samej rozmowie w języku obcym. Można świetnie mówić w językach obcych, a być całkowicie lewym tłumaczem. Można też świetnie mówić w języku obcym, a robić błędy w każdym zdaniu w języku rodzimym, a tłumacz jednak pracuje w obu. Dlatego kandydatom się zwykle daje próbne teksty do przetłumaczenia, że o specjalizacji w danej dziedzinie nie wspomnę. Samo nauczenie się języka obcego to raczej wstęp do tego zawodu, a nie wystarczająca kompetencja. Poza tym na co zagranicznym firmom za granicą tłumacze polsko-obcy. Tacy się raczej przydają w Polsce i tutaj jednak każdy wie, po której uczelni spodziewać się można kogoś bardziej ogarniętego, a po której może być gorzej.

Kiedy piszesz swoje posty, udowadniasz tylko, że nigdy nie postawiłaś nogi na rynku pracy i nie wiesz, o czym mówisz. To jest Twój problem.

I tak, nie masz pomysłu na życie, bo "Od początku miałam koncepcję zdobycia wykształcenia wyższego w kierunku historycznym" to nie jest pomysł na życie. To jest ciągle z gatunku "pójdę do humana, bo lubię historię". Musisz wyjść z tego schematu. Zastanowić się, co chcesz robić jako dorosła osoba, nie jako uczennica. Ja nie wymyślę za Ciebie ani nikt inny, jaką pracę masz wykonywać w przyszłości. Student historii to nie praca.

[MonikAA2288]

Napisane przez konto_tymczasowe1

Teraz to popłynęłaś. Oderwanie od rzeczywistości level expert.

A tłumacze to jednak zwykle są filologami. Nie dlatego, że trzeba, jest jakiś formalny wymóg, tylko dlatego, że wiedza z tych studiów jest przydatna w pracy. Tak to zwykle działa. Na studiach nabywasz wiedzy teoretycznej, ale w Twoim zakresie leży przekucie jej na praktykę, dlatego mało kto chce zatrudnić absolwenta bez doświadczenia. I nie wiem, kto zatrudniłby tłumacza po samej rozmowie w języku obcym. Można świetnie mówić w językach obcych, a być całkowicie lewym tłumaczem. Można też świetnie mówić w języku obcym, a robić błędy w każdym zdaniu w języku rodzimym, a tłumacz jednak pracuje w obu. Dlatego kandydatom się zwykle daje próbne teksty do przetłumaczenia, że o specjalizacji w danej dziedzinie nie wspomnę. Samo nauczenie się języka obcego to raczej wstęp do tego zawodu, a nie wystarczająca kompetencja. Poza tym na co zagranicznym firmom za granicą tłumacze polsko-obcy. Tacy się raczej przydają w Polsce i tutaj jednak każdy wie, po której uczelni spodziewać się można kogoś bardziej ogarniętego, a po której może być gorzej.

Kiedy piszesz swoje posty, udowadniasz tylko, że nigdy nie postawiłaś nogi na rynku pracy i nie wiesz, o czym mówisz. To jest Twój problem.

I tak, nie masz pomysłu na życie, bo "Od początku miałam koncepcję zdobycia wykształcenia wyższego w kierunku historycznym" to nie jest pomysł na życie. To jest ciągle z gatunku "pójdę do humana, bo lubię historię". Musisz wyjść z tego schematu. Zastanowić się, co chcesz robić jako dorosła osoba, nie jako uczennica. Ja nie wymyślę za Ciebie ani nikt inny, jaką pracę masz wykonywać w przyszłości. Student historii to nie praca.

Z tą łaciną to wiem od osoby która na przetłumaczeniu 1 dokumentu zgarnęła tyle, ile niektórzy zarobią w rok. Oczywiście to jakieś jednostkowe przypadki.
Widza jakiej uczą na filologii w Polsce nijak się nie przekuwa na potencjalne umiejętności przydatne podczas pracy w zawodzie. 3/4 przedmiotów to ,,zapychacze'' które są po to aby kadra miała zajęcie. Sam wykładowca praktycznej nauki, który pracuje w zawodzie tłumacza nam mówił, że rekrutują na podstawie rozmowy. Tak widzę, że swoją drogą na zwykłym forum kobiecym nagle odnajduję pełno ekspertów od polskiego rynku pracy, którzy mają 100 proc. pojęcia co i jak. I to w każdej dziedzinie.

[KingPrincess]

Jako była tłumaczka powiem tylko tyle - jak się nie umiesz sprzedać i dobrze zareklamować, to na znajomości żadnego języka nie zarobisz, nawet na mandaryńskim.

A co do studiów, to uważam, że czas i pora, by przestać stawiać je na piedestał, jakby faktycznie zrobienie tego papierka podnosiło status społeczny.

[Yunlee]

Napisane przez MonikAA2288

Z tą łaciną to wiem od osoby która na przetłumaczeniu 1 dokumentu zgarnęła tyle, ile niektórzy zarobią w rok. Oczywiście to jakieś jednostkowe przypadki.
Widza jakiej uczą na filologii w Polsce nijak się nie przekuwa na potencjalne umiejętności przydatne podczas pracy w zawodzie. 3/4 przedmiotów to ,,zapychacze'' które są po to aby kadra miała zajęcie. Sam wykładowca praktycznej nauki, który pracuje w zawodzie tłumacza nam mówił, że rekrutują na podstawie rozmowy. Tak widzę, że swoją drogą na zwykłym forum kobiecym nagle odnajduję pełno ekspertów od polskiego rynku pracy, którzy mają 100 proc. pojęcia co i jak. I to w każdej dziedzinie.

Myślisz, że po roku nauki łaciny na poziomie "Ubi est pater tuus?" będziesz trzaskać starożytne/średniowieczne teksty i zgarniała miliony monet?

Wiedza na jakiejkolwiek uczelni i jakimkolwiek kierunku nie daje Ci gotowej, ciepłej posadki po skończeniu studiów. Przestań się gotować kiedy ludzie chcą Cię ściągnąć z powrotem na ziemię. Mam wrażenie, że masz zerowe pojęcie nie tylko o rynku pracy, ale i o samych studiach.

[MonikAA2288]

Radzę czytać ze zrozumieniem moje posty.

[Yunlee]

Właśnie czytamy dokładnie.
Radzę się nie oburzać, kiedy ktoś nie gładzi po głowie i nie odpowiada zgodnie z Twoją wizją.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez konto_tymczasowe1

Kiedy piszesz swoje posty, udowadniasz tylko, że nigdy nie postawiłaś nogi na rynku pracy i nie wiesz, o czym mówisz. To jest Twój problem.

Dokładnie tak. Specjalistka od rekrutacji się znalazła, a nigdy nie pracowała

Napisane przez MonikAA2288

Jeśli rekrutują do pracy związanej z językiem to decyduje rozmowa w danym języku, którą przeprowadza rekruter lub zespół. Wiem to od osoby, która aplikowała na stanowisko tłumacza. Studia językowe w Polsce dla większości zagranicznych firm nie mają większego znaczenia. Po 2 studia językowe cieszą się taką popularnością i kończy je tyle osób, że tutaj przez przesycenie rynku znalezienie pracy jest bardzo trudne. Powiem więcej na historii jest nauka łaciny i na tym języku można zarobić dużo więcej. A Erasmus? Na filologii to jest maks 2 miejsca na kilka pokrewnych kierunków. Więc, rzeczywiście.

Aha, o rekrutacji wiesz coś tam od całej jednej osoby, która aplikowała gdzieśtam (a dostała się?). Rzeczywiście materiał do wyciągania ogólnych wniosków, nie ma co...
A co do reszty, to skąd ty w ogóle bierzesz te informacje? Na jakiej podstawie twierdzisz, że studia językowe nie mają znaczenia dla większości firm? Czyli jakich firm? Ta większość to ile dokładnie?
Ile więcej można zarobić na nauce łaciny i gdzie? Ile jest takich stanowisk pracy?
Jak wyliczyłaś miejsca na Erasmusie na filologii i o jakiej uczelni w ogóle piszesz?

Napisane przez MonikAA2288

Z tą łaciną to wiem od osoby która na przetłumaczeniu 1 dokumentu zgarnęła tyle, ile niektórzy zarobią w rok. Oczywiście to jakieś jednostkowe przypadki.

To teraz pierwsza lekcja życia: jednostkowe przypadki nie mają znaczenia. To jest anegdota, a nie ogólna sytuacja na rynku pracy. Sama się zastanów ile jest takich dokumentów do tłumaczenia z łaciny i ilu do tego potrzeba ludzi.

Widza jakiej uczą na filologii w Polsce nijak się nie przekuwa na potencjalne umiejętności przydatne podczas pracy w zawodzie. 3/4 przedmiotów to ,,zapychacze'' które są po to aby kadra miała zajęcie.

Oh really? Może dlatego, że studia to nie szkoła zawodowa.
Poza tym idź na historię i policz sobie ile tam dostaniesz "zapychaczy"

Sam wykładowca praktycznej nauki, który pracuje w zawodzie tłumacza nam mówił, że rekrutują na podstawie rozmowy.

Tylko jakimś dziwnym trafem ten wykładowca jest po studiach
Co to w ogóle znaczy, że "rekrutują na podstawie rozmowy"? Rozmowa to jeden z etapów rekrutacji. Najpierw musisz się w ogóle na nią dostać, a to takie oczywiste nie jest. Zwłaszcza kiedy się nie ma studiów, które mają "wszyscy".

Tak widzę, że swoją drogą na zwykłym forum kobiecym nagle odnajduję pełno ekspertów od polskiego rynku pracy, którzy mają 100 proc. pojęcia co i jak. I to w każdej dziedzinie.

Podejrzewam, że większość doradzających ci ludzi już skończyło studia, ma za sobą niejedną rekrutację i pracuje, więc można jednak wyjąć kij z tylnej części ciała i posłuchać

---------- Dopisano o 23:14 ---------- Poprzedni post napisano o 23:12 ----------

Napisane przez MonikAA2288

Radzę czytać ze zrozumieniem moje posty.

A ja radzę pisać z sensem. Nie będzie wówczas problemów z interpretacją z naszej strony.

[MonikAA2288]

No dobrze wyjmę ten kij z .... w takim razie co doświadczone tutaj panie mi proponują?

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Przecież dostałaś już rady.