Zdrada i szybkie ogranięcie się?

[agnesss3007]

Witam,





Dwa tygodnie temu dowiedziałam sie o zdradzie mojego chłopaka...w zasadzie to bez ceregieli powiedziała mi o tym jego przyjaciółka o ktorą miałam być spokojna po prostu na jednej z imprez podeszla do mnie i powiedziała ze jakis czas temu moj chlopak zdradzil mnie z nia, bo w zasdzie "on to zawsze się w niej podkochiwał"e . Ja w szoku, on pijany nic nie kontaktuje, ona zabrała się i poszła. Ja miałam na tyle jeszcze siły ze wyszłam z pomieszczenia i zaczełam wyć w strugach deszczu, siedzac na chodniku. Poszłam zrozpaczona do domu. On z samego rana wydzwanial do mnie, ja mialam go zablokwanego ale w koncu odebralam i wykrzyczalam zeby zapytal swojej przyjaciolki o co chodzi. Od tej pory jest cisza. Zadnego przepraszam, czy pocaluj mnie gdzies. Na moja rodzinę jest wrecz obrazony (mama i brat mieli z nim kontakt, oddanie rzeczy itp).
Jeszcze tak napomknę, bo zapytacie czemu nie dałam mu szansy na wyjasnienia itp:prawe dwa lata byliśmy razem, dochodzilo miedzy nami do roznych spiec, głownie przez moja zazdrosc (ukrywane rozmow z kolezankami, spotkania gdy mnie nie było, za duzo alkoholu, mnostwo kłamstw, ja durna wybaczałam), wszyscy mówili, ze jestem chora psychicznie i wyolbrzymiam,kilkanascie rozstan na kilka dni, karanie mnie ciszą.
I teraz moje pytanie: popłakałam 2 dni, powyobrazałam sobie kilka razy jak TO robili, poukładały mi się sytuacje kiedy mógł się z nią spotykac, wszystko stało sie jasne ale... ja wcale juz nie płaczę...zawsze myslalam ze bede jak zombie przez dluuuuugi czas, ze tak kocham przeciez oddalam cala siebie, a ja? Biegam cwicze, śmieję się, dobrze mi idzie w pracy, mam adoratorow, ale jakos do nich mi sie nie spieszy... Ale strasznie boje się ze ta żałoba jeszcze nie przyszla i mnie dopadnie tak bardzo, ze sie nie pozbieram... nie mowie ze mnie to w ogole nie rusza bo mam momenty zalamki, ale obwiniam tylko jego, tej jego kolezanki w ogole nie winie. Powiedzcie czy cos ze mna nie tak? Czy to jeszcze mnie dopadnie? Wydawalo mi sie ze kocham go and zycie...

[Ellen_Ripley]

Napisane przez agnesss3007

Witam,

Dwa tygodnie temu dowiedziałam sie o zdradzie mojego chłopaka...w zasadzie to bez ceregieli powiedziała mi o tym jego przyjaciółka o ktorą miałam być spokojna po prostu na jednej z imprez podeszla do mnie i powiedziała ze jakis czas temu moj chlopak zdradzil mnie z nia, bo w zasdzie "on to zawsze się w niej podkochiwał"e . Ja w szoku, on pijany nic nie kontaktuje, ona zabrała się i poszła. Ja miałam na tyle jeszcze siły ze wyszłam z pomieszczenia i zaczełam wyć w strugach deszczu, siedzac na chodniku. Poszłam zrozpaczona do domu. On z samego rana wydzwanial do mnie, ja mialam go zablokwanego ale w koncu odebralam i wykrzyczalam zeby zapytal swojej przyjaciolki o co chodzi. Od tej pory jest cisza. Zadnego przepraszam, czy pocaluj mnie gdzies. Na moja rodzinę jest wrecz obrazony (mama i brat mieli z nim kontakt, oddanie rzeczy itp).
Jeszcze tak napomknę, bo zapytacie czemu nie dałam mu szansy na wyjasnienia itp:prawe dwa lata byliśmy razem, dochodzilo miedzy nami do roznych spiec, głownie przez moja zazdrosc (ukrywane rozmow z kolezankami, spotkania gdy mnie nie było, za duzo alkoholu, mnostwo kłamstw, ja durna wybaczałam), wszyscy mówili, ze jestem chora psychicznie i wyolbrzymiam,kilkanascie rozstan na kilka dni, karanie mnie ciszą.
I teraz moje pytanie: popłakałam 2 dni, powyobrazałam sobie kilka razy jak TO robili, poukładały mi się sytuacje kiedy mógł się z nią spotykac, wszystko stało sie jasne ale... ja wcale juz nie płaczę...zawsze myslalam ze bede jak zombie przez dluuuuugi czas, ze tak kocham przeciez oddalam cala siebie, a ja? Biegam cwicze, śmieję się, dobrze mi idzie w pracy, mam adoratorow, ale jakos do nich mi sie nie spieszy... Ale strasznie boje się ze ta żałoba jeszcze nie przyszla i mnie dopadnie tak bardzo, ze sie nie pozbieram... nie mowie ze mnie to w ogole nie rusza bo mam momenty zalamki, ale obwiniam tylko jego, tej jego kolezanki w ogole nie winie. Powiedzcie czy cos ze mna nie tak? Czy to jeszcze mnie dopadnie? Wydawalo mi sie ze kocham go and zycie...

Możliwe, że dopiero zaczniesz przechodzić różne fazy żałoby po tym związku, ale możliwe też, że uporasz się z tym szybciej, niż gdyby to była nowa sytuacja. Bo tak naprawdę ileś tam mini "żałób" już przeszłaś. Ten związek wykruszał się po kawałku, za każdym razem, gdy facet odwalał jakąś krzywą akcję. Jedno dla siebie zrób: nie wybacza, nie wracaj w chwili słabości. Tu już inaczej nie będzie.

[GdyKochamy]

Już nie raz się na nim zawiodłaś, więc pewnie z biegiem czasu twoje uczucia znikały, nawet jeżeli tego nie zauważyłaś. A teraz wylano ci kubeł zimnej wody na głowę i dotarło do ciebie, że to nie miałoby dalej sensu.

Bardzo dobrze, że za nim nie płaczesz. Nie warto!

[Hultaj]

jest szansa na zmęczenie materiału.


mieliście z tym chłopakiem tyle razy różne jazdy i odpały że mimo tego że kochałaś i tkwiłaś w toksyku jednocześnie instynkt samozachowawczy, poczucie własnej wartości czy wstaw co chcesz, swoją robotę w tle robi(ł) i zwyczajnie ci się również ulało beznadzieją tego czegoś.

[Nancy_M]

Może w głębi duszy ulżyło Ci, że w końcu ostatecznie wyrwałaś się z toksycznego związku.

[skazana_na_bluesa]

Związek idealny nie był, koleś leciał w kulki od dawna, więc pewnie byłaś w jakiś sposób przygotowana na rozstanie. Nie nastawiaj się, że koniecznie pojawi się żałoba, bo pewnie przechodziłaś ją wcześniej.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Jak dla mnie związek był trupem już wcześniej to miałaś szansę się stopniowo przyzwyczaić. Nie zamartwiaj się na zapas. Żyj pełnią życia. Jak dla mnie to 'żałoba' po związku wcale nie musi się pojawić. Zwłaszcza jak był kijowy i wiesz, że nie miał szans przetrwać.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz