Strasznie upierdliwa samotność

[tinpanalley]

Przypomniało mi sie jeszcze odnośnie tego "wychodzonego" męża koleżanki, że na początku zaliczył wtopę, bo zapomniał portfela i musiała zapłacić za herbatę. Na dodatek facet z powodu swojej pracy , w której przez większość czasu jest sam, bez ludzi, nabawił się nieśmiałości, czy nawet lęku przed interakcjami społecznymi. Bał się zamawiać u kelnera, jąkał się, kiedy musiał coś zapytac w sklepie. I nie wiedzieć czemu ona dał mu szansę i wyciągnęła go nawet z tej przypadłości. Więc naprawdę nie ma co szukać księcia z bajki, tylko najważniejsze, żeby facet był taki, jak to określić... zwykły. Prosty, zwykły, dobry człowiek. Nie Adonis zapatrzony w swoje bicepsy, który poszukuje ozdoby w postaci kobiety, żeby się pokazywać. Tylko znający życie normalny człowiek.
Co macie do stracenia? Trzeba szukać, nie poddawać się, przeczekiwać gorsze chwile i zwątpienia i znów szukać. Nic się nie traci a można zyskać.

[motylove]

Wiem o czym mówisz, jak miałam 20-25 lat miałam znajomych z którymi spotkałam się regularnie. Z czasem znajomi się wykruszyli i tak stuknęła mi 30 bez znajomych i związku. Początek pandemii to była katastrofa, pracowałam w domu, w sumie cały czas spędzałam sama w domu. We wrześniu zeszłego roku powiedziałam sobie dość i zapisałam się na kurs tańca, fitness, kurs językowy. niby kilka raz w tygodniu wychodzę i spotykam różnych ludzi ale singli brak próbowałam umawiać się przez internet, ale faceci których tam poznałam to totalna porażka i sobie odpuściłam...

[kszykszykszy]

No niestety ale znaleźć kogoś w tym wieku nie jest już takie proste. Zwłaszcza jak teraz jest pandemia, lockdowny, home office itp. Przez neta też zawsze był jakiś niewypał, ale stwierdzałam że nic na przymus. Jak się znajdzie to się znajdzie, jak nie to trudno.

[tinpanalley]

Napisane przez kszykszykszy

No niestety ale znaleźć kogoś w tym wieku nie jest już takie proste. Zwłaszcza jak teraz jest pandemia, lockdowny, home office itp. Przez neta też zawsze był jakiś niewypał, ale stwierdzałam że nic na przymus. Jak się znajdzie to się znajdzie, jak nie to trudno.

Sam nikt się nie znajdzie. Warto bez nastawiania się umawiać się. Opisywałam tu historię mojej koleżanki. Przedtem nie robila nic w kierunku poznawania kogoś. Wiadomo, że rzadko trafia się od razu wymarzony kandydat. Jednak warto, bo nic, dosłownie nic się nie traci. A czekając w wieży jak królewna można stracić czas. Tyle jest stron randkowych, matrymonialnych. W każdym wieku widać ludzi, którzy chcą dać komuś szansę.

[Halaszka_Halaszka]

Jak tam dziewczyny, randkujecie ?

Ja dalej nie założyłam Tindera ani niczego innego ... ciągle się waham, kurcze zawsze mi brakowało luzu

[karawanna]

Napisane przez Halaszka_Halaszka

Jak tam dziewczyny, randkujecie ?

Ja dalej nie założyłam Tindera ani niczego innego ... ciągle się waham, kurcze zawsze mi brakowało luzu

Hejo, ja Tindera usunęłam jakoś niedawno. Miałam go w sumie przez jakieś 4 miesiące i w ciągu tego czasu udało mi się przeprowadzić może 3 interesujące rozmowy. Do żadnego spotkania nie doszło. Stwierdziłam, że ja się chyba nie nadaję do zawierania znajomości przez internet
Uświadomiłam sobie własnie, że to już pół☠roku minęło, jak jestem singielką... Szybko zleciało

[Halaszka_Halaszka]

Napisane przez karawanna

Hejo, ja Tindera usunęłam jakoś niedawno. Miałam go w sumie przez jakieś 4 miesiące i w ciągu tego czasu udało mi się przeprowadzić może 3 interesujące rozmowy. Do żadnego spotkania nie doszło. Stwierdziłam, że ja się chyba nie nadaję do zawierania znajomości przez internet
Uświadomiłam sobie własnie, że to już pół☠roku minęło, jak jestem singielką... Szybko zleciało

Tylko, że " na żywo" też ciężko kogoś poznać albo ja mam takiego pecha.

Ludzie się poznają w pracy, przez znajomych u mnie cisza, nie wiem może już jestem zbyt stara

[karawanna]

Napisane przez Halaszka_Halaszka

Tylko, że " na żywo" też ciężko kogoś poznać albo ja mam takiego pecha.

Ludzie się poznają w pracy, przez znajomych u mnie cisza, nie wiem może już jestem zbyt stara

U mnie na żywo nie idzie nikogo poznać na razie w obecnej sytuacji, ale w ogóle mnie to nie dziwi, może wyprowadzka do innego miasta coś zmieni

[Halaszka_Halaszka]

Napisane przez karawanna

U mnie na żywo nie idzie nikogo poznać na razie w obecnej sytuacji, ale w ogóle mnie to nie dziwi, może wyprowadzka do innego miasta coś zmieni

Oby tak się stało, trzymam kciuki

[Pani_Robot]

Miałam dwie sytuacje, że ktoś z kim byłam zmatchowana na Tinderze rozpoznał mnie na żywo i podszedł. To było bardzo fajne
Na szczęście nie miałam Ziutków typu "bo ja cie widziałem na Tinderze, umow sie ze mna".

[Halaszka_Halaszka]

Napisane przez Pani_Robot

Miałam dwie sytuacje, że ktoś z kim byłam zmatchowana na Tinderze rozpoznał mnie na żywo i podszedł. To było bardzo fajne
Na szczęście nie miałam Ziutków typu "bo ja cie widziałem na Tinderze, umow sie ze mna".

Ogólnie polecasz Tindera ?

Ja bardziej myślę o poznaniu nowych ludzi, wyjściu z domu, próbie poprawienia swego stosunku do mężczyń. W otoczeniu raczej nie mam szans na poznanie kogoś nowego.

[Pani_Robot]

Napisane przez Halaszka_Halaszka

Ogólnie polecasz Tindera ?

Ja bardziej myślę o poznaniu nowych ludzi, wyjściu z domu, próbie poprawienia swego stosunku do mężczyń. W otoczeniu raczej nie mam szans na poznanie kogoś nowego.

Oj... jesli chcesz poprawić swoją opinię o płci męskiej to wszelkie portale randkowe ją tylko DRASTYCZNIE pogorszą... Żrównoważeni goście to tam może kilka procent, a tak - ćwoki, przemocowcy, zboczeńcy, mizogini, frustraci wszelkiej maści.

[Halaszka_Halaszka]

Napisane przez Pani_Robot

Oj... jesli chcesz poprawić swoją opinię o płci męskiej to wszelkie portale randkowe ją tylko DRASTYCZNIE pogorszą... Żrównoważeni goście to tam może kilka procent, a tak - ćwoki, przemocowcy, zboczeńcy, mizogini, frustraci wszelkiej maści.

To gdzie można kogoś poznać, co ?

Zawsze można na ta takiego typa trafić nie tylko w necie.

Chyba nie ma nadziei Tak jak napisałam nie mam innych opcji na poznanie kogoś.

I nie, nie chcę poprawić swojej opinii, chcę gdzieś wyjść i poznać nowych ludzi. W tym momencie moje konatkty z płcią przeciwnią są zerowe i zaczynam dziczeć. To jest moja poprawa stosunku do nich dać im w ogóle szansę.

[Tiliana]

Napisane przez manonnie

No coż... jak w tytule
Trochę chciałabym się wygadać, trochę może poczytać jak to u Was wygląda.

Generalnie sama przed sobą w końcu przyznałam, że czuję się samotna i az mnie zmroziło . Już nie, że lubię niezależność, lubię być sama ze sobą, jest fajnie, mogę robić co chcę. Ta faza chyba bezpowrotnie minęła.
Od razu mówię, że pandemia niewiele zmieniła. Problem zaczął się już przed nią.

Czy jest szansa, żeby w wieku lat 35 kogoś poznać? Przez "kogoś" mam na myśli i faceta i ogólnie pojętych znajomych.
Towarzystwo mi się zupełnie rozsypało i doszłam do momentu, że nie mam z kim słowa zamienić. Ogólnie pojęci znajomi, bliźsi i dalsi, na przestrzeni lat pobrali śluby, dorobili się dzieci i domów i jakoś już chyba nie pasuję do tego wszystkiego. Nawet nie wiem kiedy wszyscy się poparowali...
Fajnych, wolnych facetów w tym wieku nie wiem, gdzie szukać. Tinder to jakieś straszne nieporozumienie. Jestem tam, ale to mnie tylko jeszcze bardziej dołuje.

Nie mam co ze sobą zrobić. Pojechałabym gdzieś na weekend, wyszła na spacer, zrobiłabym jedzenie jakieś, cokolwiek. Nie mam z kim.
Na kolejne dwa wesela idę sama, to zresztą jak zwykle.

Doszłam do etapu, kiedy nie zgłosiłam w pracy urlopu. Bo nie mam z kim na niego jechać - faceta brak, znajomi już jeżdżą ze swoimi rodzinami. Potrzebuję strasznie odpoczynku, bo pracę mam fizycznie i psychicznie poniewierającą, ale przecież sama nie pojadę Nie dlatego, że uważam, że to coś złego. Kiedyś tak jeździłam. Ale teraz po prostu chcę jechać z kimś. Kimkolwiek.

Jakieś rady, przemyślenia?
Czuje się naprawdę żałośnie

Trochę Cię może pocieszę, a trochę zmartwię. Kilka lat temu byłam w podobnej sytuacji, totalnie posypało się moje towarzystwo, które i tak było skąpe, gdyż wiele lat spędziłam poza krajem, no i po powrocie praktycznie nie miałam do kogo się odezwać. Zaczęłam chodzić na różne wydarzenia, koncerty, wycieczki organizowane przez różne grupy w mieście i tak poznałam fajną ekipę na rozmaite wypady i spotkania i uwaga: także przyszłego męża ( zatem da się i w tym wieku, aczkolwiek mąż jest rozwodnikiem, czyli z odzysku) i wzięłam ślub już po 40tce. Ale ostatnio znalazłam się niejako w punkcie wyjścia: mąż ze względu na pracę tygodniami w rozjazdach, a ekipa jakoś powoli o mnie zapomniała. Spotkania czy urodziny odbywają sie bez zapraszania mnie na nie. Może dlatego, że miałam wiele miesięcy problemy ze zdrowiem i nigdzie z nimi nie wychodziłam? A może już mnie nie lubią Nie wiem, ale się na siłę nie pcham. I właśnie w ostatni weekend dotkliwie to odczułam: że chciałoby sie z kimś wyjść, pogadać, coś porobić a nie ma z kim.... A może tu stworzymy taką grupę i do rozmów i jeśli odległość , czas i sytuacja pozwoli to czasem nawet jakiś wspólny wypad czy choćby wspólne posiedzenie nad kubkiem kawy/kuflem piwa się uda?

[f36f09c64670dbbf8506d7b7195631196fb4f2ce_65c2c8198d77a]

Napisane przez Tiliana

A może tu stworzymy taką grupę i do rozmów i jeśli odległość , czas i sytuacja pozwoli to czasem nawet jakiś wspólny wypad czy choćby wspólne posiedzenie nad kubkiem kawy/kuflem piwa się uda?

czemu nie

[sadandlonely]

Zaglądacie tu jeszcze? Ja z chęcią dołączę chociaż nie jestem singlem ale niestety mimo to czuję dokładnie to samo co wy...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Tiliana]

Parę godzin obsuwy, ale jestem

[manonnie]

Ja też jestem.
Nic się u mnie nie zmieniło. Nadal sama - nie poznałam nikogo, z kim mozna by było chociaz mgliscie jakis związek rozwazać.
Znajome z duzych miast mają trochę szcześcia na Tinderze, u mnie nawet nie ma kogo w prawo przesunąć

Kolejne kolezanki w ciązach, pozaręczały sie. Nie ma z kim wyjść za bardzo, nie mówiąc o jakimś wyjeździe

[Ellen_Ripley]

Napisane przez manonnie

Ja też jestem.
Nic się u mnie nie zmieniło. Nadal sama - nie poznałam nikogo, z kim mozna by było chociaz mgliscie jakis związek rozwazać.
Znajome z duzych miast mają trochę szcześcia na Tinderze, u mnie nawet nie ma kogo w prawo przesunąć

Kolejne kolezanki w ciązach, pozaręczały sie. Nie ma z kim wyjść za bardzo, nie mówiąc o jakimś wyjeździe

Ale nikt Ci się nie podoba z wyglądu, z opisu? Czy w ogóle nie próbujesz aplikacji randkowych lub innych źródeł?

[sadandlonely]

Dziewczyny a jest tu któraś która jest samotna ale w związku?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Pani_Robot]

Napisane przez Ellen_Ripley

Ale nikt Ci się nie podoba z wyglądu, z opisu? Czy w ogóle nie próbujesz aplikacji randkowych lub innych źródeł?

Ostatnio, choć samotna się nie czuję, jestem ksiązkowym odludkiem, zainstalowałam Tindera. Mnóstwo przemocowych opisów, mnóstwo facetów bez opisu, czyli nie wiesz na co trafisz, może konfederata, a może po prostu nie ma nic do powiedzenia. Z tego wizualnie akceptowalych... 3? 4? na ze 150-200 przejrzanych profili. Z 5-6 sympatycznych opisów, ale połowa z tych panów przeokropnie zaniedbana. Kogoś, na kogo widok zrobiłabym WOW brak. Pisałam z kilkoma, jeden wydawał się rokować na spotkanie, ale jego wizerunek zaczął się sypać, gdy wypisywał farmazony z przysłów, w które wierzy. Jestem skrajnie logiczna i jak ktoś mnie częstuje wierzeniami ludowymi z XIXw, to znajomość nie ma szans przetrwać.

Znalezienie kogoś atrakcyjnego, samoświadomego, wykształconego, kulturalnego i inteligentnego to Mission Impossible w Polsce.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez Pani_Robot

Ostatnio, choć samotna się nie czuję, jestem ksiązkowym odludkiem, zainstalowałam Tindera. Mnóstwo przemocowych opisów, mnóstwo facetów bez opisu, czyli nie wiesz na co trafisz, może konfederata, a może po prostu nie ma nic do powiedzenia. Z tego wizualnie akceptowalych... 3? 4? na ze 150-200 przejrzanych profili. Z 5-6 sympatycznych opisów, ale połowa z tych panów przeokropnie zaniedbana. Kogoś, na kogo widok zrobiłabym WOW brak. Pisałam z kilkoma, jeden wydawał się rokować na spotkanie, ale jego wizerunek zaczął się sypać, gdy wypisywał farmazony z przysłów, w które wierzy. Jestem skrajnie logiczna i jak ktoś mnie częstuje wierzeniami ludowymi z XIXw, to znajomość nie ma szans przetrwać.

Znalezienie kogoś atrakcyjnego, samoświadomego, wykształconego, kulturalnego i inteligentnego to Mission Impossible w Polsce.

To prawda. Wielokrotnie słyszałam już od znajomych kobiet, że polscy panowie niestety bardzo słabo wypadają na tle facetów z innych, bardziej rozwiniętych krajów. Za to często mają ogromne wymagania wobec pań.

[Halaszka_Halaszka]

Ostatnio bardziej doświadczam samotności, sam nie wiem czemu, bo nic się, aż tak bardzo nie zmieniło. Brakuje mi jednak dość mocno paczki znajomych i kolegów. Mam sporo koleżanek, ale z nimi mam raczej kontakt telefoniczny, ciężko się z kim spotkać zwłaszcza jak są to dzieciate koleżanki. Grudzień w ogóle był dla mnie pechowy, wystawiło mnie aż kilka przyjaciółek, z którymi byłam umówiona i liczyłam na fajne spędzenie czasu.

Nie wiem już chyba pora się pogodzić z tym, że będzie tylko gorzej jeżeli chodzi o życie towarzyskie, na poznanie sensownego faceta już nadzieję straciłam.

Coś ze mną jest chyba nie tak. Zazdroszczę jednej koleżance, otwartości, łatwości w nawiązywaniu znajomości, ciekawego życia też bym tak chciała żyć, ale z moją nerwicą i charakterem to niemożliwe.

[agunia1978]

Jakmialam 30 lat to wyjechałam za granicę z mezem i dwójka małych dzieci. Próbowałam znaleźć nowe towarzystwo ale bezskutecznie, chyba po prostu mam albo taki charakter że trudno mi się przełamać i nawiązać znajomość albo mnie postrzegają jako wredna babę? Sama już nie wiem. Więc wiem co to samotnosc, dzieci nie zastąpią kontaktu z dorosłymi.

A potem się rozwiodłam z mezem - doszłam do wniosku że wolę być stara i samotna niż z kimś takim.

A zmierzam do tego że jak si ego już pozbyłam to zdecydowałam że mam szansę zacząć od nowa, znajomych pewnie nie znajdę ale poszukam faceta przynajmniej, zapisałam się na portal randkowy platny bo też do Tindra się przekonać nie mogłam. Jak facet ma płacić za portal randkowy (A i to samo z laskami) to szansa większa że nie tylko o sex mu chodzi. Najważniejsze się nie dołować jak nie idzie nikogo sensownego znaleźć- chyba nawet mowia na tych portalach że ten proces to ciężka praca, trzeba się nawysylac wiadomości i naprodukowac ale jaka jest alternatywa?

[f36f09c64670dbbf8506d7b7195631196fb4f2ce_65c2c8198d77a]

Napisane przez agunia1978

A zmierzam do tego że jak si ego już pozbyłam to zdecydowałam że mam szansę zacząć od nowa, znajomych pewnie nie znajdę ale poszukam faceta przynajmniej, zapisałam się na portal randkowy platny bo też do Tindra się przekonać nie mogłam. Jak facet ma płacić za portal randkowy (A i to samo z laskami) to szansa większa że nie tylko o sex mu chodzi. Najważniejsze się nie dołować jak nie idzie nikogo sensownego znaleźć- chyba nawet mowia na tych portalach że ten proces to ciężka praca, trzeba się nawysylac wiadomości i naprodukowac ale jaka jest alternatywa?

a ja inaczej.

Widze że nick jak data urodzenia, więc jesteś tylko rok starsza niż ja i to znajomych właśnie polecam na początek

[agunia1978]

Aneszna, bardzo bym chciała ale już na tym etapie bez bycia postrzegana za zdesperowana to już nie wiem jak

Ogólnie rzecz biorąc to poszukiwania partnera/partnerki są społecznie akceptowalne, nie jest łatwo się przyznać przed innymi że się nie ma znajomych A przynajmniej to moje doświadczenie

[Belive_23]

Cześć.


Ej dziewczyny co prawda jestem przed 30 i jestem w związku ale... proponuję wychodzic do ludzi.

Co bym zrobiła?
Zapisałabym się na siłownię i tam poznałabym jakieś koleżanki.
Generalnie nie można się zamykać w swoim świecie. Trzeba dużo wychodzic do ludzi. Nawet w parach
Sa tez np. Jakies wspólnoty chrześcijańskie. Sama tam uczestniczyłam i byłam często gościem. Fajne rozwiązanie . Można iść. Śmiało spędzić czas z ludzmi.. Są różne wyjścia. Duzo moich znajomych się tak poparowalo.
Jakieś planszowki gry itd.
Biblioteka.

W końcu się kogoś pozna.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Halaszka_Halaszka]

Napisane przez Belive_23

Cześć.


Ej dziewczyny co prawda jestem przed 30 i jestem w związku ale... proponuję wychodzic do ludzi.

Co bym zrobiła?
Zapisałabym się na siłownię i tam poznałabym jakieś koleżanki.
Generalnie nie można się zamykać w swoim świecie. Trzeba dużo wychodzic do ludzi. Nawet w parach
Sa tez np. Jakies wspólnoty chrześcijańskie. Sama tam uczestniczyłam i byłam często gościem. Fajne rozwiązanie . Można iść. Śmiało spędzić czas z ludzmi.. Są różne wyjścia. Duzo moich znajomych się tak poparowalo.
Jakieś planszowki gry itd.
Biblioteka.

W końcu się kogoś pozna.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Spoko, wychodzę. Większość osób z tego wątku gdzieś wychodzi - tak obstawiam i próbuje, ale jest jak jest. Sama mam sporo koleżanek, ale cóż mieszkami czasami w innych miastach, niektóre mają rodziny, wymagające dzieci, zwyczajnie brak im czasu.

Powiem szczerze, że mnie wkurzają takie teksty - wyjdź do ludzi. Wychodzę i co z tego Ludzie z Tobą pogadają na chwilę, ale potem każdy wraca do swojego życia.

[f36f09c64670dbbf8506d7b7195631196fb4f2ce_65c2c8198d77a]

Napisane przez Halaszka_Halaszka

Powiem szczerze, że mnie wkurzają takie teksty - wyjdź do ludzi. Wychodzę i co z tego Ludzie z Tobą pogadają na chwilę, ale potem każdy wraca do swojego życia.

wiec wychodź do ludzi którzy będą w Twoim życiu dłużej niż chwilę.

[Halaszka_Halaszka]

[1=f36f09c64670dbbf8506d7b 7195631196fb4f2ce_65c2c81 98d77a;89095358]wiec wychodź do ludzi którzy będą w Twoim życiu dłużej niż chwilę.[/QUOTE]

Jak mogę to wychodzę, to chyba jest oczywiste. Ale tak się składa, że brakuje mi bardziej relacji damsko- męskich i większej liczby oraz innej formy kontaktów z przyjaciółmi

Są też sytuacji, że z kimś się ma fajny kontakt, ale i tak kontakt się urywa z różnych powodów.