Pracy szukamy, ciągle się wspieramy i nigdy nie poddamy! cz. XV

[nie_powiem]

Napisane przez Kafkazmlekiem

Hm, w samej pracy, już na miejscu to rzeczywiście bywa plusowane. W mojej poprzedniej firmie też to było doceniane, ale w tej to wszyscy tajemniczy tacy a powiedz coś szczerze, co jest odmienne od zdania prezesowej, to będzie, że sabotujesz jej pomysły i rozwój biura.

No ale na rozmowie kwalifikacyjnej, to mam wrażenie, że trzeba mocno wyważyć dyplomację i szczerość, i ogólnie być bardziej profesjonalnie poważnym niż uśmiechniętym. Tak mi się wydaje.
Bo taka nie jestem

Takie same mam odczucia, poza tym nie wiem, może nie umiem złapać balansu między byciem nieszczerą a sztuczną? Może czasem widać, że kłamię?

[netya]

Hej wszystkim Podczytuje Was od dawna, ale w końcu postanowiłam się włączyć do tematu

Od października szukam pracy, 30 września się zwolniłam - pracowałam prawie 3 lata w sklepie odzieżowym.

Chciałam zwolnić się już wcześniej, ale ciągle albo finanse albo inne rzeczy nie pomagały.
W lipcu podjęłam decyzję ostateczną i złożyłam wypowiedzenie -miałam już dość serdecznie tego toksycznego miejsca, ustawicznego stresu, ciężkich klientów, atmosfera była coraz gorsza. Wymagania ciągle rosły, naciski na sprzedaż itp, ciągle pracy było mnóstwo, a pensja żałosna, praktycznie zero podwyżek. Zero możliwości awansu, rozwoju jakiegokolwiek. Nawet rozwój poza pracą był prawie niemożliwy, bo praca pon - niedziela, zmiany po 12 godzin, grafiki ustalane z miesiąca na miesiąc, nieraz i z umówieniem się do lekarza były kłopoty, także z urlopami, l4, uż, czy nawet po prostu zaplanowaniem swojego prywatnego czasu. A mnie ten system i ustawiczny stres w pracy dał popalić i zaczęłam mieć problemy ze zdrowiem.
Powiedziałam dość, mój facet też.

Obecnie szukam pracy w normalnych godzinach, bez weekendów, mam nadzieję, że znajdę jakąś spokojną robotę bez ścierania się o wszystko co chwilę. Super jak uda się znaleźć jakąś biurową posadę, bo w takim charakterze już pracowałam i mi pasowało. Tak samo na magazynie było ok.

Jednak na razie cisza mimo wysłanych ileś cv. Trochę podłamana jestem obecnymi ofertami pracy, bo albo wymagania ogromne, a warunki i płaca żadna albo po prostu są oferty głównie dla specjalistów, a do takich się nie zaliczam.

[bonasera]

Napisane przez Kafkazmlekiem

Ej, to takie fajne miasto, czemu Ci się nie podoba
A gdzie chcesz uciekać?

Napisane przez nie_powiem

A w jakiej branży pracujesz obecnie i szukasz pracy? I w zasadzie gdzie się chcesz przeprowadzić? Z Torunia częstym kierunkiem wyjazdów wydaje się być Poznań, tam podobno bezrobocie jest niskie więc jeśli to to miasto, to myślę, że wielkich problemów mieć nie powinniście z TŻ - ale wiadomo, różnie to bywa. Rozmowy przeprowadzane niestacjonarnie wchodzą w grę?

Chyba zrobił mi się ciut ciasny i mam dziwne wrażenie, że za wiele mnie już tu nie spotka. Jedyne, co pokochałam w tym mieście (i będę tęsknić!) to żużel (no i umawiania się pod Kopcem). Im dłużej tu jestem, tym trudniej mi się tu odnaleźć, szukam każdej okazji żeby wyjechać stąd na kilka chwil. Pomimo tylu lat nie umiem się tu zaaklimatyzować.



A kierujemy się nad morze .


Co do branży, jest to pewna działka szeroko pojętego wystroju wnętrz - ale więcej to ewentualnie na pv powiedzieć mogę, boję się trochę że zostanę zdemaskowana na forum.

Napisane przez Mahdab

Niepotrzebnie się przejmujesz, mnóstwo osób przeprowadza się dla pracy, a szczerze to wątpię żeby analizowali aż tak bardzo takie rzeczy.
Powiesz, że się przeprowadzisz i już.

Nie ukrywam, tak już mam, że dzielę włos na czworo i trochę za dużo analizuję. Obyś miała rację!

Napisane przez nie_powiem

A jednak ja trafiłam z miastem, bo Rydzykowo jest mi bliskie Nie dziwię się, że chce stąd spadać, bo tu nie ma żadnej większej przyszłości. To miasto powoli umiera i nie ma tu perspektyw. Sektor usługowy, turystyka. Więcej to miasto nie ma za specjalnie nic do zaoferowania, przynajmniej takie są moje wrażenia z tego miasta.

O też właśnie.

[Karla Electra]

Napisane przez nie_powiem

Takie same mam odczucia, poza tym nie wiem, może nie umiem złapać balansu między byciem nieszczerą a sztuczną? Może czasem widać, że kłamię?

To przychodzi z czasem, po wielu rozmowach. Znasz często powtarzane pytania, znasz ,,haczyki", nabywasz wprawy i wiesz jak zareagować. Wtedy nie trzeba aż tak udawać.

[nie_powiem]

Napisane przez Karla Electra

To przychodzi z czasem, po wielu rozmowach. Znasz często powtarzane pytania, znasz ,,haczyki", nabywasz wprawy i wiesz jak zareagować. Wtedy nie trzeba aż tak udawać.

Nie byłam na wielu rozmowach, bo jestem ledwo po studiach, ale do tej pory pracowałam w kilku miejscach i rozmowy nie sprawiały mi takiej "trudności" jak teraz, więc zaczynam się zastanawiam skąd ta zmiana. Może zaczęło mi bardziej zależeć, choć zawsze staram się podejść bardziej na luzie niż się spinać

[Karla Electra]

Napisane przez nie_powiem

Nie byłam na wielu rozmowach, bo jestem ledwo po studiach, ale do tej pory pracowałam w kilku miejscach i rozmowy nie sprawiały mi takiej "trudności" jak teraz, więc zaczynam się zastanawiam skąd ta zmiana. Może zaczęło mi bardziej zależeć, choć zawsze staram się podejść bardziej na luzie niż się spinać

Ja jeszcze studiuję i dopiero zaczęłam pierwszą pracę, byłam może na 5-7 rozmowach. Widzę różnicę, pomiędzy swoją pierwszą rozmową a ostatnią - niebo a ziemia. Być może bardziej Ci zależy i dlatego wszystko bardzo przeżywasz (szczególnie porażki). Być może to ,,poważniejsze" prace niż te studenckie, w firmach które jednak mają jakąś kulturę organizacyjną i wymagania względem kandydata. Tak czy inaczej twierdzę, że nawet i z tych kilku rozmów możesz się czegoś nauczyć i zyskać doświadczenie.

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

No, ale odpowiada wam taki sposób komunikacji? Nie macie wrażenia, że jeżeli musicie udawać podczas rozmowy, to już zawsze będziecie musiały? Zawsze myślalam, że dobra komunikacja opiera się na szczerości, a nie na zakładaniu masek. Tym bardziej jak w jakimś miejscu mamy spędzić dłuższy czas (w domyśle ileś lat), to powinniśmy się tam dobrze czuć, a trudno dobrze się gdzieś czuć jeśli nie możesz być tam sobą. Tak na chłopski rozum mi się zdaje, ale ja to jestem ja. Może jestem zbyt prostolinijna żeby to inaczej odbierać.

[Karla Electra]

Wiem, że chciałabyś aby cały świat był szczery i każdy mówił głośno to, co myśli. Ale tak się czasami nie da.

[Vilgefortz]

[1=7b876ccefd4157b39b86852 d237c1fcdcf44b9c3_6485007 1d5e54;87323973]No, ale odpowiada wam taki sposób komunikacji? Nie macie wrażenia, że jeżeli musicie udawać podczas rozmowy, to już zawsze będziecie musiały? Zawsze myślalam, że dobra komunikacja opiera się na szczerości, a nie na zakładaniu masek. Tym bardziej jak w jakimś miejscu mamy spędzić dłuższy czas (w domyśle ileś lat), to powinniśmy się tam dobrze czuć, a trudno dobrze się gdzieś czuć jeśli nie możesz być tam sobą. Tak na chłopski rozum mi się zdaje, ale ja to jestem ja. Może jestem zbyt prostolinijna żeby to inaczej odbierać.[/QUOTE]
Są branże które wręcz polegają na nieszczerości. Czy pracując w handlu, wiesz że sprzedajesz towar nie najlepszej jakości po wyższej niż jest wart cenie, jesteś szczera ? A w urzędach przed szefami politykami, jak można być szczerym, gdy wiesz że wiele rzeczy jest nie tak, ale gawiedź chce np. głupiej inwestycji , a przydałby się remont szkoły dla dzieci. W życiu nie ma kolorów czarno-białych, a w pracy często w ogóle jest różnie.

[Kafkazmlekiem]

Napisane przez bonasera

A kierujemy się nad morze .

Chciałabym przeprowadzić się do Gdańska może kiedyś się to uda, chyba muszę przejrzec pracuj w Trójmieście

Napisane przez Karla Electra

To przychodzi z czasem, po wielu rozmowach. Znasz często powtarzane pytania, znasz ,,haczyki", nabywasz wprawy i wiesz jak zareagować. Wtedy nie trzeba aż tak udawać.

Częściowo tak, a częściowo natury nie oszukasz przynajmniej ja, jak jest zbyt miła atmosfera to się za bardzo rozluźniam i popełniam dyplomatyczne samobójstwo

Koralina, napisz nam jak tam w pracy po powrocie. Kiedy wracasz? Jutro?

Cześć netya w jakim mieście szukasz? Miesiąc to jeszcze nie tak długo, nie przejmuj się, niektóre rekrutacje zaczynają się po miesiącu od zebrania CV na dane ogłoszenie, a niektóre i dłużej ;-)

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez Vilgefortz

Są branże które wręcz polegają na nieszczerości. Czy pracując w handlu, wiesz że sprzedajesz towar nie najlepszej jakości po wyższej niż jest wart cenie, jesteś szczera ? A w urzędach przed szefami politykami, jak można być szczerym, gdy wiesz że wiele rzeczy jest nie tak, ale gawiedź chce np. głupiej inwestycji , a przydałby się remont szkoły dla dzieci. W życiu nie ma kolorów czarno-białych, a w pracy często w ogóle jest różnie.

Pewnie, że wiem. Telemarketing to kolejny przykład. Tylko, że kłamstwo ma krótkie nogi.

[ParasolkaMaryPoppins]

Dzisiaj usłyszałam opinię, że nie mogę znaleźć pracy, bo się nie uczę. W sensie: utknęłam w branży edukacyjnej i jeśli nie mogę się wcisnąć w inną branżę to znaczy, że muszę wrócić na studia. Trochę przeraża mnie perspektywa powrotu na uczelnię. Zastanawiam się nad germanistyką, choć bym musiała podejść do matury z niemieckiego (w wieku 30 lat) Ponadto okazało się, że zarabiam 1/8 tego, co moja koleżanka z branży (założyła własną działalność gospodarczą), bo ja pracuję dla januszy biznesu. Porównałyśmy stawki i zwyczajnie wstyd mi, że musiałam wykłócać się w jednej firmie o 50zł za 60 min pracy. Moja koleżanka prychnęła na wieść o mojej wygranej
Mam poczucie zmarnowanego czasu i potencjału. Jestem czwarty rok na rynku i .... kokosów ni ma. Jakbym nic się nie nauczyła i wcale nie rozwinęła.

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez ParasolkaMaryPoppins

Dzisiaj usłyszałam opinię, że nie mogę znaleźć pracy, bo się nie uczę. W sensie: utknęłam w branży edukacyjnej i jeśli nie mogę się wcisnąć w inną branżę to znaczy, że muszę wrócić na studia. Trochę przeraża mnie perspektywa powrotu na uczelnię. Zastanawiam się nad germanistyką, choć bym musiała podejść do matury z niemieckiego (w wieku 30 lat) Ponadto okazało się, że zarabiam 1/8 tego, co moja koleżanka z branży (założyła własną działalność gospodarczą), bo ja pracuję dla januszy biznesu. Porównałyśmy stawki i zwyczajnie wstyd mi, że musiałam wykłócać się w jednej firmie o 50zł za 60 min pracy. Moja koleżanka prychnęła na wieść o mojej wygranej
Mam poczucie zmarnowanego czasu i potencjału. Jestem czwarty rok na rynku i .... kokosów ni ma. Jakbym nic się nie nauczyła i wcale nie rozwinęła.

Od kogo?

[Vilgefortz]

[1=7b876ccefd4157b39b86852 d237c1fcdcf44b9c3_6485007 1d5e54;87324101]Pewnie, że wiem. Telemarketing to kolejny przykład. Tylko, że kłamstwo ma krótkie nogi.[/QUOTE]
Dodam tylko, że obecnie pracuję w miejscu, że za szczerość ludzie wylatują. Niestety taka często mentalność szefów w Polsce, wiedzą wszystko najlepiej nawet jak zarządzają powiedzmy dużą firmą. Osobiście lubię jak ktoś mi podpowiada, ma krytyczny stosunek zawsze można coś w sobie poprawić, spojrzeć przez inną optykę. Bezpośredniego szefa mam bardzo fajnego, zna się na robocie, ale szefostwo najwyższe to zwykli ignoranci.

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez Vilgefortz

Dodam tylko, że obecnie pracuję w miejscu, że za szczerość ludzie wylatują. Niestety taka często mentalność szefów w Polsce, wiedzą wszystko najlepiej nawet jak zarządzają powiedzmy dużą firmą. Osobiście lubię jak ktoś mi podpowiada, ma krytyczny stosunek zawsze można coś w sobie poprawić, spojrzeć przez inną optykę. Bezpośredniego szefa mam bardzo fajnego, zna się na robocie, ale szefostwo najwyższe to zwykli ignoranci.

Pozostaje życzyć lepszego.

[Vilgefortz]

[1=7b876ccefd4157b39b86852 d237c1fcdcf44b9c3_6485007 1d5e54;87324120]Pozostaje życzyć lepszego.[/QUOTE]
Na to trzeba poczekać przynajmniej 4 lata ;-).

[ParasolkaMaryPoppins]

[1=7b876ccefd4157b39b86852 d237c1fcdcf44b9c3_6485007 1d5e54;87324107]Od kogo?[/QUOTE]
Od bliskiej osoby która dokładnie zna moją sytuację zawodową/finansową. Brak chęci powrotu na studia skwitowane zostało: To będziesz nadal zarabiać tyle i tyle.
Yey, to się nazywa wsparcie.

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez ParasolkaMaryPoppins

Od bliskiej osoby która dokładnie zna moją sytuację zawodową/finansową. Brak chęci powrotu na studia skwitowane zostało: To będziesz nadal zarabiać tyle i tyle.
Yey, to się nazywa wsparcie.

Nie masz w tej chwili możliwości dokształcania się?

[ParasolkaMaryPoppins]

[1=7b876ccefd4157b39b86852 d237c1fcdcf44b9c3_6485007 1d5e54;87324157]Nie masz w tej chwili możliwości dokształcania się?[/QUOTE]
Dokształcam się obecnie z języka niemieckiego, ale na nim nie zarabiam Dlatego padła propozycja, żebym poszła na kolejny (bo trzeci) kierunek, albo wyjechała do Niemiec popracować w sklepie. (Z mojego kierunku na filologii tylko ja zostałam w kraju. Wszyscy pozostali wyemigrowali od razu po obronie.) Ech, życie. Coś ostatnio mi nie idzie. Powysyłałam już sporo CV. Oby jutro rozdzwoniły się telefony...

[netya]

Napisane przez Kafkazmlekiem

Cześć netya w jakim mieście szukasz? Miesiąc to jeszcze nie tak długo, nie przejmuj się, niektóre rekrutacje zaczynają się po miesiącu od zebrania CV na dane ogłoszenie, a niektóre i dłużej ;-)

Szukam we Wrocławiu, mieszkam tu kilka lat. Pocieszam się myślą, że miesiąc to nie tak długo, ale trochę wysłałam aplikacji i cisza. Jedynie z urzędu pewnie będę mieć rozmowy, bo też składałam dokumenty. Ale wiadomo jak bywa z tymi ofertami pracy z urzędów.

Też mnie denerwuje to ściemnianie na rozmowach itp. Irytuje to mnie mocno, bo też wychodzę z założenia, że fajnie by było pogadać szczerze i być w ogóle szczerym. Taką mam też naturę i jestem prostolinijna, a tu na rozmowie niestety no trzeba troszkę oddalić się od prawdy.

Obecnie mocno się zastanawiam nad wybrnięciem z pytania o to czemu się zwolniłam/czemu szukam pracy/czemu nagle po 3 latach szukam - takie pytania padały ostatnio i chociaż korci mnie powiedzieć prawdę, to wiadomo, że nie można i trzeba w pewnej części coś wymyślać. Nie mogę powiedzieć, że szukam pracy bo nie mam kasy, że tamta praca to była tragedia.

[bonasera]

Napisane przez Kafkazmlekiem

Chciałabym przeprowadzić się do Gdańska może kiedyś się to uda, chyba muszę przejrzec pracuj w Trójmieście

O Gdańsku myślałam już dawno, ale nie miałam jaj żeby się wyprowadzić. Ale zdecydowaliśmy się na Trójmiasto, bo w zasadzie mamy tam sporo znajomych, co uważam za jakiś punkt zaczepienia nia początek, coby nie być sami jak palec. No i ciągnie mnie do morza. Pradziadkowie ze strony mamy byli marynarzami może coś w krwi mi zostało.

Napisane przez netya

Szukam we Wrocławiu, mieszkam tu kilka lat. Pocieszam się myślą, że miesiąc to nie tak długo, ale trochę wysłałam aplikacji i cisza. Jedynie z urzędu pewnie będę mieć rozmowy, bo też składałam dokumenty. Ale wiadomo jak bywa z tymi ofertami pracy z urzędów.

Też mnie denerwuje to ściemnianie na rozmowach itp. Irytuje to mnie mocno, bo też wychodzę z założenia, że fajnie by było pogadać szczerze i być w ogóle szczerym. Taką mam też naturę i jestem prostolinijna, a tu na rozmowie niestety no trzeba troszkę oddalić się od prawdy.

Obecnie mocno się zastanawiam nad wybrnięciem z pytania o to czemu się zwolniłam/czemu szukam pracy/czemu nagle po 3 latach szukam - takie pytania padały ostatnio i chociaż korci mnie powiedzieć prawdę, to wiadomo, że nie można i trzeba w pewnej części coś wymyślać. Nie mogę powiedzieć, że szukam pracy bo nie mam kasy, że tamta praca to była tragedia.

Cześć



Jak pisała Kafka, miesiąc to nie tak źle. Masz doświadczenie w handlu, zaczyna się sezon przedświąteczny, sporo sklepów szuka kogoś do pomocy na ten okres, może tam by spróbować się zaczepić? Choćby na ten miesiąc-półtora?

[Kafkazmlekiem]

Napisane przez netya

Szukam we Wrocławiu, mieszkam tu kilka lat. Pocieszam się myślą, że miesiąc to nie tak długo, ale trochę wysłałam aplikacji i cisza.

Spokojnie, na pewno się coś znajdzie, to niestety rzadko dzieje się tak szybko, żeby w ciągu miesiąca znaleźć nową pracę

A tak swoją drogą zawsze mi się wydawało (i tak słyszałam), że we Wrocławiu i w Krakowie to jest dobry rynek, a z tego wątku okazuje się, że tak jak w każdym dużym mieście, szału nie ma.

Napisane przez netya

Obecnie mocno się zastanawiam nad wybrnięciem z pytania o to czemu się zwolniłam/czemu szukam pracy/czemu nagle po 3 latach szukam - takie pytania padały ostatnio i chociaż korci mnie powiedzieć prawdę, to wiadomo, że nie można i trzeba w pewnej części coś wymyślać. Nie mogę powiedzieć, że szukam pracy bo nie mam kasy, że tamta praca to była tragedia.

Trzy lata to tak akurat, żeby naściemniać coś o potrzebach wyzwań, awansu i zmianie branży, a przecież to nie jest całkiem kłamstwo

Napisane przez bonasera

O Gdańsku myślałam już dawno, ale nie miałam jaj żeby się wyprowadzić. Ale zdecydowaliśmy się na Trójmiasto, bo w zasadzie mamy tam sporo znajomych, co uważam za jakiś punkt zaczepienia nia początek, coby nie być sami jak palec. No i ciągnie mnie do morza. Pradziadkowie ze strony mamy byli marynarzami może coś w krwi mi zostało.

No, jak macie tam znajomych to super! Ja mam byłego chłopaka i jego rodzinę w Gdańsku, ciekawe czy by się ucieszyli jakbym ich odwiedziła
Chłopaka już nie ma ale miłość do Gdańska została
Ale fajną masz historię rodzinną

Napisane przez ParasolkaMaryPoppins

Dokształcam się obecnie z języka niemieckiego, ale na nim nie zarabiam Dlatego padła propozycja, żebym poszła na kolejny (bo trzeci) kierunek, albo wyjechała do Niemiec popracować w sklepie. (Z mojego kierunku na filologii tylko ja zostałam w kraju. Wszyscy pozostali wyemigrowali od razu po obronie.) Ech, życie. Coś ostatnio mi nie idzie. Powysyłałam już sporo CV. Oby jutro rozdzwoniły się telefony...

Zawsze się zastanawiam, czy serio, kończenie kolejnych studiów rzeczywiście coś daje (o ile to nie są studia w stylu medycyna, prawo czy inżynieria). Czy nie lepiej zrobić jakiś kurs językowy na przykład.

[melkmeisje]

Napisane przez ParasolkaMaryPoppins

Dzisiaj usłyszałam opinię, że nie mogę znaleźć pracy, bo się nie uczę. W sensie: utknęłam w branży edukacyjnej i jeśli nie mogę się wcisnąć w inną branżę to znaczy, że muszę wrócić na studia. Trochę przeraża mnie perspektywa powrotu na uczelnię. Zastanawiam się nad germanistyką, choć bym musiała podejść do matury z niemieckiego (w wieku 30 lat) Ponadto okazało się, że zarabiam 1/8 tego, co moja koleżanka z branży (założyła własną działalność gospodarczą), bo ja pracuję dla januszy biznesu. Porównałyśmy stawki i zwyczajnie wstyd mi, że musiałam wykłócać się w jednej firmie o 50zł za 60 min pracy. Moja koleżanka prychnęła na wieść o mojej wygranej
Mam poczucie zmarnowanego czasu i potencjału. Jestem czwarty rok na rynku i .... kokosów ni ma. Jakbym nic się nie nauczyła i wcale nie rozwinęła.

Jeśli mogę się wtrącić i coś doradzić, to absolutnie nie pchałabym się z jednego języka w drugi. Tzn. jeśli hobbystycznie i dla własnej satysfakcji i rozwoju, to jak najbardziej, ale w tym celu akurat nie trzeba studiów kończyć. A jeśli chcesz iść na germanistykę, poświęcić kilka lat życia, z myślą, że potem będziesz mieć z tego kokosy, to... nie Nie będziesz. Zresztą zanim nauczysz się jezyka na tyle, żeby móc cokolwiek na nim zarabiać, to minie naprawdę wiele lat. Może jeszcze nauka jakiegoś niszowego języka miałaby większy sens pod względem zarobkowym, ale na pewno nie niemieckiego. No ale znowu - to są LATA nauki. Jeśli chcesz się przekwalifikować, to poszłabym w zupełnie inną stronę, nie wiem co cię interesuje, ale jeśli chodzi o zarobki, to sens miałaby, powiedzmy, nauka programowania, ale nie przekwalifikowywanie się z angielskiego na niemiecki A już pójście na studia tylko po to, żeby nauczyć się języka i to nie żadnego egzotycznego, to moim zdaniem jakiś kosmiczny pomysł.

Żeby nie było, że nie wiem o czym mówię - ze studiów wyniosłam znajomość obu tych języków i praktycznie każdy uczył się jeszcze jakiegoś trzeciego (możecie się domyślić, o jaki kierunek chodzi), a jeśli cię to pocieszy, to 90% osób z mojego roku również do tej pory cały czas uczy, mooooże jakiś ułamek tłumaczy. Ja wyjechałam za granicę i w sumie tę opcję najbardziej polecam.

[ParasolkaMaryPoppins]

Napisane przez Kafkazmlekiem

Zawsze się zastanawiam, czy serio, kończenie kolejnych studiów rzeczywiście coś daje (o ile to nie są studia w stylu medycyna, prawo czy inżynieria). Czy nie lepiej zrobić jakiś kurs językowy na przykład.

Też się nad tym zastanawiam. Skończenie kolejnych studiów może skończyć się na kolejnym dyplomie do kolekcji i tyle.

Dziękuję melkmeisje za komentarz. Naprawdę brakuje mi spojrzenia na mój problem z różnych stron, bo na razie to motam się bardzo.

[Mahdab]

A mi niespecjalnie przeszkadza sposób rozmawiania na rozmowie, nie mam takiej potrzeby być w 100% szczera w takiej sytuacji. Firma też mi nie powie, że ma problemy z płynnością finansową, czy atmosfera jest ciężka i każdy ucieka. Nie widzę powodu, żeby się przedstawiać w złym świetle. Nie jest w interesie pracodawcy docenić szczerość.
Pamiętam, jak szukaliśmy na studiach osoby do mieszkania i zapytaliśmy dziewczynę dlaczego zmienia mieszkanie. Odpowiedziała, że jest pokłócona w swoim obecnym mieszkaniu i bardzo jej się u nas podobało, wydawała się sympatyczna. Jak myślicie, chcieliśmy z nią mieszkać?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[feelin_soo_me]

[1=7b876ccefd4157b39b86852 d237c1fcdcf44b9c3_6485007 1d5e54;87323513]No ale dlaczego to sznur na szyję dla pracodawcy, bo czegoś chyba nie wiem? Tym bardziej na rękę powinno mu być, ze pracownik nie chce wiązać się na stałe. Nie można nikogo uszczęśliwiać na siłę.
Mogę mieć jakieś swoje powody, dla których nie potrzebuję czy nie chcę umowy na czas nieokreślony. Dlaczego mam ich nie przedstawiać na rozmowie? Chyba lepiej być szczerym i otwarcie stawiać sprawę, niż udawać, że to miejsce naszych marzeń.[/QUOTE]

Czy interesowalas sie kiedys tym ile kosztuje firme znalezienie pracownika? Jezeli nie to polecam... To sa kwoty w tysiacach.
Poza tym przeszkolenie i wdrozenie trwaja od kilku tygodni do miesiecy. Wiec powiedz mi jaki zysk mialby pracodawca, ktory zakladajac, ze szuka pracownika na stale, mialby z zatrudnienia osoby ktora: po pierwsze odejdzie jak tylko znajdzie cos lepszego, po drugie: raczej nie bedzie sie przykladala do pracy bo to i tak tylko stanowisko na przeczekanie?

Albo trollujesz, albo masz naprawde male rozeznanie.

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez feelin_soo_me

Czy interesowalas sie kiedys tym ile kosztuje firme znalezienie pracownika? Jezeli nie to polecam... To sa kwoty w tysiacach.
Poza tym przeszkolenie i wdrozenie trwaja od kilku tygodni do miesiecy. Wiec powiedz mi jaki zysk mialby pracodawca, ktory zakladajac, ze szuka pracownika na stale, mialby z zatrudnienia osoby ktora: po pierwsze odejdzie jak tylko znajdzie cos lepszego, po drugie: raczej nie bedzie sie przykladala do pracy bo to i tak tylko stanowisko na przeczekanie?

Albo trollujesz, albo masz naprawde male rozeznanie.

Może tak bez ataków personalnych proszę? Jak chcesz mi odpowiedzieć jak to wygląda, to po prostu odpowiadaj, zamiast zakładać, jakie są moje prawdziwe intencje w związku z pytaniem.

[MariaFrancesca]

Z innej beczki mam pytanie: idę pojutrze na rozmowę o pracę, gdzie wymagają niemieckiego minimum na poziomie B1 i taki poziom mam, nie więcej niestety, sporo też niestety zapomniałam. Macie może jakieś pomysły o co mogliby zapytać, żeby to zweryfikować, bo w takiej sytuacji chyba nie ma opcji na całą rozmowę po niemiecku?


Stotek jak rozmowa męża, bo chyba nie pisałaś?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[MerryMeMary]

U mnie na min.B2 z ang pytali o: co mogę wynieść z tej pracy, gdybym ją dostała i jak bym się zachowała, gdybym miała komuś przekazać smutną/ niefajną rzecz. Myślę, że to takie typowe pytania, patrząc na przykłady z różnych stron. Plus techniczne pytania zadawali po ang, ale miałam odpowiadać po polsku.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[polny_mak]

Napisane przez MariaFrancesca

Z innej beczki mam pytanie: idę pojutrze na rozmowę o pracę, gdzie wymagają niemieckiego minimum na poziomie B1 i taki poziom mam, nie więcej niestety, sporo też niestety zapomniałam. Macie może jakieś pomysły o co mogliby zapytać, żeby to zweryfikować, bo w takiej sytuacji chyba nie ma opcji na całą rozmowę po niemiecku?


Stotek jak rozmowa męża, bo chyba nie pisałaś?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

W sumie to mogą pytać o wszystko o obowiązki w poprzedniej pracy, co robisz w czasie wolnym, czy lubisz pracować w grupie, czy indywidualnie, co wiesz o firmie itd. Powodzenia

Wymęczyłam dziś wysłanie 2 cv W ogóle to mam koszmarny dzień, fatalnie się czuję, więc trochę odpuściłam wysyłkę, ale jak tak teraz przeglądam, to "bida z nędzą".

W ogóle to mam rozmowę w tym tyg. i już się strasznie boję. Nie mam już sił chodzić na rozmowy. Idą mi zdecydowanie gorzej niż na samym początku. Ile jeszcze mogę szukać, ja ☠☠☠☠☠☠☠e.