Zdrowie seksualne

[Katarzyna97]

Dzień dobry.
Jestem z partnerem prawie 2 lata. Od początku znajomości miał on problemy z utrzymaniem erekcji, z osiągnięciem orgazmu pomimo podniecenia, jednak nie za każdym razem.
Nasze życie erotyczne to w większości jeden stosunek na tydzień.
Rozumiem nudę w związku, więc staram się urozmaicać to przebierankami i zabawami, jednak pomimo to wtedy nie potrafi on osiągnąć orgazmu lub co często się pojawia brak czucia w członku.
Partner zapewnia mnie o tym, iż podobam mu się wizualnie, a sama penetracja siłą ucisku go zadowala.
Czuję przez to kompleksy.
Partner masturbuje się raz dziennie, twierdzi, że nie ma to związku ze mną i może po prostu przestać.
Nie wiem co o tym sądzić. Ma 24 lata, okropną dietę, nie rusza się wcale przez co nawet kondycja nie pozwala mu dokończyć stosunku bez przerwy na odpoczynek.
Partner uważa, że wszystko jest w porządku, że jego chęci nawet w okresie dojrzewania bywały różne bez fajerwerków, że go zadowalam i nie widzi żadnych problemów.
Niestety raczej nie namówię go na wizytę u lekarza, swój poziom testosteronu uważa za wysoki przez wgląd na bujną brodę i to wyklucza u niego, jego zdaniem wahania hormonalne.
Na zmianę trybu życia nie mogę go przekonać, nawet, gdy jest świadom, że mogłoby to polepszy nasze współżycie.
Chciałabym się upewić, że to normalne, żeby dwoje, atrakcyjnych ludzi, mocno się kochających miało w tak młodym wieku takie problemy.
Jego poprzednie partnerki według niego samego nigdy nie zaspokajały go wizualnie, nie podobały mu się i seks był nieprzyjemnym obowiązkiem. Pomyślałam, więc, że może to kwestia przeżyć i tego, że rozpoczął współżycie mają 12 lat i bardzo źle wspomina tamto zdarzenie.
Niezależnie od ilości stresów, tego czy jest u nas dobrze czy źle, czy się przygotuję, żeby wizualnie go podniecać czy też nie efekt jest ten sam.
Mam wrażenie, że nie jest on w ogóle istotą seksualną i rzeczywiście jeden raz na tydzień mu wystarcza. Jest bardzo skryty, unosi się honorem, wiec pomimo szczerych, otoczonych miłością, zaufaniem, troską rozmów nigdy nie powiedział nic więcej.
Nie wiem czy okłamuje sam siebie czy też to zupełnie normalne, ponieważ nigdy w życiu nie spotkałam się z takim mężczyzną. Nie chcę od razu uważać go za zepsutego, ale jest to bardzo niepokojące.
Proszę o rzetelną opinię, porady, może ktoś z Was miał podobne doświadczenia?

[tinpanalley]

Mąż mojej koleżanki długo był sam, z tym, że w związku ze swoją ręką. Gdy byli już parą, długo nie potrafił dojść w normalnym stosunku. Po prostu wyrobił sobie pewne nawyki. A Twój chłopak przy codziennej masturbacji właśnie takie nawyki też ma już wyrobione. Dla niego prostsze jest zaspokojenie tych potrzeb samemu niż z kobietą. Bo wtedy potrzebna jest wzajemność i pewien wysiłek. A efekt widocznie lepszy solo. Dlatego masturbacja w związku to, niech mówią co chcą, ale jest szkodliwa. I uwłaczająca drugiej stronie.

[DagusiaaaPl]

Myślę, że dużo w tym racji. Przyczyn takiego zachowania może być wiele. Wątpię, czy przez internet ktokolwiek Ci pomoże.

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Fajnie to o nim swiadczy, ze byl w zwiazku z kims, kto mu sie tak naprawde nie podobal Na twoim miesjcu balabym sie, ze ty tez mu sie nie podobasz, ale po prostu ci sie do tego nie przyznaje, bo przeciez wtedy zwiazek by sie skonczyl. W koncu swoim bylym jakos takie numery wykrecal.
Zastanowilabym sie tez nad zwiazkiem z kims, kto je byle co, nie rusza sie i ogolnie nie dba o swoje zdrowie. To prosty sposob na przedwczesne inwalidztwo i smierc.

[tinpanalley]

[1=980cf4958a6e724c916e7ad b24f4c6159aa2df82_65d7e02 c47328;88657891]Fajnie to o nim swiadczy, ze byl w zwiazku z kims, kto mu sie tak naprawde nie podobal Na twoim miesjcu balabym sie, ze ty tez mu sie nie podobasz, ale po prostu ci sie do tego nie przyznaje, bo przeciez wtedy zwiazek by sie skonczyl. W koncu swoim bylym jakos takie numery wykrecal.
Zastanowilabym sie tez nad zwiazkiem z kims, kto je byle co, nie rusza sie i ogolnie nie dba o swoje zdrowie. To prosty sposob na przedwczesne inwalidztwo i smierc.[/QUOTE]

Nie doczytałam. No to już w ogóle byłby dla mnie ciężar nie do udźwignięcia. Teraz jest pora, żeby odejść. Potem kobiety wychodzą za takich, z którymi im tak naprawdę źle, którzy są z nimi dla jakiejś tam swojej wygody. I potem: rety, rety, jacy ci faceci okropni! Chyba zawczasu lepiej być dla siebie dobrą i nie brnąć w coś, co jest ewidentnym samolubstwem ze strony mężczyzny. No przecież nie zmieni się ot tak. Będzie w wiekiem gorzej. To, że jest miły, to żadne poświęcenie z jego strony. Opłaca się byc miłym. Ale czy opłaca się poświęcać dla ukochanej? I tu zaczyna się chłodna kalkulacja. A chyba nie o to chodzi w tak bliskiej relacji.