Szkoła policealna a później magisterka? A może w ogóle?

[KtoKolwiek94]

Witam!
Jestem tutaj nowa i nie mam pojęcia co się dzieje, ale jako że nie wiem już powoli co robić ze swoim życiem, postanowiłam zapytać kogoś, kto może wnieść w moje myślenie coś nowego.
Mam niewielką rentę po zmarłej mamie, mieszkam z ojcem i macochą, studiuję w kolegium języków obcych (III rok), licencjat z translatoryki już za chwilę... i pojawia się problem: co potem? Mam trochę nieciekawą sytuację rodzinną i z jednej strony chciałabym się usamodzielniać i wyprowadzić, a z drugiej chciałabym się kształcić dalej, ale to wiąże się z pozostaniem w domu w nieciekawych warunkach. Rozważałam już mnóstwo opcji, ale żadna nie wydaje się wystarczająco dobra, przeważają dwie:

1) pójść do policealnej <na coś porządniejszego, rachunkowość, administracja?>, aby dalej otrzymywać rentę jako pomoc do wypłaty + w tygodniu zacząć jakąś pracę lub poszukać porządnych staży i ewentualnie po policealnej jeszcze zrobić magisterkę za nazbierane pieniążki
2) pójść na magisterkę zaocznie od razu i całą rentę tracić na czesne + pójść do pracy i może zarobić na jakieś autko czy coś, ale niestety dalej mieszkać w domu z nadzieją, że będzie do zniesienia i jak najszybciej uda mi się wyprowadzić

Może to się wydać dziwne, ale wiem jak bardzo doświadczenie w pracy jest potrzebne w tych czasach... dlatego szkoda byłoby mi kolejne dwa lata przesiedzieć na studiach dziennych i żyć na marnej rencie, za to wiem też, że tytuł magistra to teoretycznie nie byle co. Dlatego też myślałam o czymś porządniejszym policealnym, że miałabym blisko, rentę bym otrzymywała dodatkowo do wypłaty, co pozwoliłoby mi odłożyć minimalnie większe sumy niż stówka czy dwie, dodatkowo, jakby nie było, bardziej interesuję się pracą w firmie i w papierkach niż typowym tłumaczeniem, a jakieś rachunkowości czy coś to mógłby być do tego jakiś plus, co o tym sądzicie? Czy mała przerwa na szkołę policealną i może jakiś zarobek to byłby błąd? Czy mam nie tracić czasu i brać się za magisterkę pókim młoda i będę na świeżo po licencjacie? :P Nie śmiejcie się ze mnie, sama już po prostu nie wiem jak to rozwiązać, proszę tylko o rady i jakieś uwagi jeśli macie, wiadomo, że życia za mnie nikt nie przeżyje!

[megamag]

Sama wiesz, na czym Ci bardziej zależy. Jeśli ufasz sobie na tyle, że wiesz, że będziesz miała tyle samozaparcia, żeby wrócić do studiów, to magisterka przecież nie zając. Spokojnie można ją zrobić zaocznie, bo tam już nie ma tyle zajęć praktycznych, i to nawet kilka lat później. Zwłaszcza że doświadczenie zawodowe też jest ważne, szczególnie jeśli nie możesz liczyć na oparcie w domu. Jeśli w domu rzeczywiście jest źle, to ja bym uciekała. A i taka rachunkowość z policealnej może się okazać przydatna i pozwoli utrzymać rentę.

[halitowy]

Ja tez bym wybrał opcje nr 1 - magistra zdażysz jeszcze zrobic, a moze w miedzy czasie ci sie odmieni i wybierzesz inne studia. Ja bym nie siedział tam gdzie sie zle czuje. A wyrowadzka nie bedzie takim problemem jesli np. wynajmiesz mieszkanie ze współlokatorami.

[KtoKolwiek94]

Bardzo dziękuję Wam za odpowiedzi Utwierdziliście mnie tylko w tym, że jeśli zrobię coś takiego, to wcale nie musi wyjść mi na gorsze - tak czy tak w jakiś sposób będę się rozwijać i do tego łapać doświadczenie zawodowe i samodzielność, a zdrowie psychiczne to też ważna rzecz <3