Z sowy w skowronka - da się?

[d59d305dc966be0c36ab0a8090c919b2e67b5ccd]

Odkąd pamiętam kocham spać. Zaczęło się wszystko w liceum, kiedy codziennie miałam na 8, więc wstawałam o 7, co było dla mnie męczarnią. Potem przyszły studia i dojazdy do innego miasta, więc wstawanie o 5-6 rano. Modliłam się, żeby był weekend, albo luźniejszy dzień, abym mogła się wyspać! Moje minimum to 9h.
Przez te lata przewertowałam wiele porad - wstawanie i kładzenie się o określonej porze, skrócenie ilości snu (czytałam, że czasami za dużo godzin to nie zdrowo) i NIC. Jedno wielkie nic. Ludzie się ze mnie śmieją, że przesypiam życie. Kiedy wstaję rano, po 6-7 godzinach to chodzę nieprzytomna, kawa nie działa, a po zajęciach znów wskakuję do wyrka i kolejne 2h dosypiam. Wtedy żyję.
Jeśli chodzi o badania - to robiłam wszystkie jakie były możliwa - norma, a czasami wręcz idealne wyniki.

Czy jest dla mnie szansa, że zmienię się po tylu latach w skowronka, czy po zwyczajnie muszę spać 9h, więc chcąc nie chcąc - kłaść się ok. 21, by móc swobodnie wstać o 6?

[skazana_na_bluesa]

wątpię. ja nie muszę długo spać, ale wolę później się położyć i później wstać. może jak będziesz miała nawał obowiązków to się trochę przestawisz, ale nie będzie to bezbolesne.

[201607040946]

Powiem tak: raczej nie. Nie każdy organizm funkcjonuje tak samo. Podobno ok 7 rano zaczyna się prawdziwe wybudzenie organizmu (nie pamiętam dokładnie), ale na pewno nie u wszystkich.
Ja też zawsze lubiłam długo spać, wstawanie o 7.30 do pracy to dla mnie katorga próbowałam latami iść spać o 22-23 i nic. Poza tym, budząc się o 7-8 jestem głodna jak wilk.
Wczesne wstawanie powoduje u mnie stres. Jestem rozdrażniona, głodna, mdli mnie, mam przyśpieszone tętno - takie czysto fizyczne objawy.

[201604181004]

nie da się.

[akasza]

zastanowił mnie ten post
też kocham spać. uwielbiałam chwile gdy na studiach mogłam pospać do 12, żyłam nocą. jak nietoperz ale od lipca się zmieniło (praca) i muszę wstawać o 5 :/ do łóżka kładę się o 21, ale zasypiam ok 23. rano chwilę pomarudzę, że muszę tak wcześnie wstać, ale daję radę. zmieniłam się z sowy w skowronka teraz lepiej funkcjonuje w dzień niż w nocy

[201604181004]

akasza - moze po prostu nigdy nie bylas sowa, bo nic na to nie wskazuje

[akasza]

Napisane przez drabineczka

akasza - moze po prostu nigdy nie bylas sowa, bo nic na to nie wskazuje

może i tak, ale w okresie przed podjęciem pracy chodziłam spać 3-4 w nocy i wstawałam popołudniu. teraz mam pracę do której dojeżdżam 50km i musiałam się przestawić.

[chochlik69]

Napisane przez Jabluszko9

Odkąd pamiętam kocham spać. Zaczęło się wszystko w liceum, kiedy codziennie miałam na 8, więc wstawałam o 7, co było dla mnie męczarnią. Potem przyszły studia i dojazdy do innego miasta, więc wstawanie o 5-6 rano. Modliłam się, żeby był weekend, albo luźniejszy dzień, abym mogła się wyspać! Moje minimum to 9h.
Przez te lata przewertowałam wiele porad - wstawanie i kładzenie się o określonej porze, skrócenie ilości snu (czytałam, że czasami za dużo godzin to nie zdrowo) i NIC. Jedno wielkie nic. Ludzie się ze mnie śmieją, że przesypiam życie. Kiedy wstaję rano, po 6-7 godzinach to chodzę nieprzytomna, kawa nie działa, a po zajęciach znów wskakuję do wyrka i kolejne 2h dosypiam. Wtedy żyję.
Jeśli chodzi o badania - to robiłam wszystkie jakie były możliwa - norma, a czasami wręcz idealne wyniki.

Czy jest dla mnie szansa, że zmienię się po tylu latach w skowronka, czy po zwyczajnie muszę spać 9h, więc chcąc nie chcąc - kłaść się ok. 21, by móc swobodnie wstać o 6?

Spróbuj yerba mate )

[201604181004]

dobra ale nie o to chodzi. to mnie wkurza - świadomośc społeczeństwa. jak ktoś lubi pospać do 12 to wedlug niektórych jest sowa. chryste panie nie, to totalnie nie o to chodzi. to chodzi o biorytm, chodzi o to że sowa która musi wstać o godzinie 6-7 rano nie jest w stanie FUNKCJONOWAĆ, z trudem wykonuje podstawowe czynności i do godziny 12 bardzo często nie kojarzy co się z nią dzieje.

[niebieskie_oczko]

Miałam podobnie = lubiłam długo spać. Chodziłam np. spać koło północy i wstawałam przed 7 do szkoły, zaraz jak tylko wracałam do domu jadłam i obowiązkowa drzemka. W weekend obowiązkowo spanie do 10-11. Na studiach kombinowałam, by w planie zajęć mieć zajęcia, które zaczynają się np. o 12 a nie o 8. Jak pisałam pracę licencjacką, to oczywiście przebimbałam rok, a pisaniem pracy zajęłam się na sam koniec: wyglądało to tak, że zarywałam noce. Ostatni tydzień przed oddaniem pracy wyglądał tak: raniutko do promotora, kilka zajęć, dom, pisanie do 4 rano, lekka godzinna drzemka, rano promotor itp. Po takim maratonie jak wróciłam w piątek do domu i walnęłam się koło 15 na lekką drzemkę, to wstałam dopiero w sobotę ok. 13. Nazywałam to ładowaniem baterii.

Wszystko się zmieniło wraz z pracą. Tu się nie da nic kombinować (przynajmniej u mnie), zawsze mam na 8, zanim wrócę do domu to jest po 17. Szkoda czasu na drzemkę, bo trzeba zrobić obiad, wyjsć z psem, trochę poćwiczyć, ogarnąć koło siebie. Robię się senna koło 23. A w weekendy? Nawet jak idę spać grubo po 2-3 to i tak automatycznie bez budzika budzę się przed 7, jak do pracy. Więc organizm się bardzo przyzwyczaja. U ciebie też może się wiele zmienić.

[akasza]

Napisane przez drabineczka

dobra ale nie o to chodzi. to mnie wkurza - świadomośc społeczeństwa. jak ktoś lubi pospać do 12 to wedlug niektórych jest sowa. chryste panie nie, to totalnie nie o to chodzi. to chodzi o biorytm, chodzi o to że sowa która musi wstać o godzinie 6-7 rano nie jest w stanie FUNKCJONOWAĆ, z trudem wykonuje podstawowe czynności i do godziny 12 bardzo często nie kojarzy co się z nią dzieje.

bardzo przepraszam panią ZNAWCZYNIE. bardziej mi chodziło o jakieś samookreślenie, umiejscowienie się.

[201604181004]

niebieskie oczko a co jak się nie przyzwyczai? nie mam już 14 lat a mimo wszystko wstanie o 6 rano kończy się tym że nie wiem co się dzieje do 12 a potem śpię albo na zajęciach albo wlewam w siebie setnego energetyka zeby dociągnąć do 17-18 i się zdrzemnąć?

ja po prostu zmieniłam pracę na taką która nie zaczyna się rano. jeśli komuś się to nie uda, to współczuję, bo nie wyobrażam sobie funkcjonowac w ten sposób. mi się nigdy nie zmieniło, praca czy nie praca - i tak mi było źle i tak.

---------- Dopisano o 11:06 ---------- Poprzedni post napisano o 11:06 ----------

akasza, tak, jestem znawczynią i będą mnie wkurzac takie osoby jak ty dla których to jest "pospać sobie do 12" - bo to jest ogromna tragedia funkcjonować jako prawdziwa sowa w świecie przystosowanym do porannych ptaszków.

[d59d305dc966be0c36ab0a8090c919b2e67b5ccd]

Czyli nie ma dla mnie nadziei?
Zastanawia mnie, co będzie się działo, jak znajdę pracę zaczynającą się o 8

[zakonna]

A ja miałam tak jak t u Autorko. Ale odmieniło mi się po 35 roku życia. Teraz bywa że budzę się przed budzikiem i juz nie zasnę wiec wstaje i działam. Im człowiek starszy tym krócej śpi

[201604191001]

Napisane przez Jabluszko9

Czyli nie ma dla mnie nadziei?
Zastanawia mnie, co będzie się działo, jak znajdę pracę zaczynającą się o 8

Znielubisz życie i pracę Przynajmniej ja tak miałam. Jeszcze jeśli chodzi o zmiany i pracowanie od 8 raz, dwa razy w tygodniu to było do przeżycia. Ale codziennie na ósmą? U mnie to nie przeszło. Teraz po prostu pilnuję żeby tak nie pracować i już. Jest odrobinę trudniej, ale da się.

Popieram drabinę.

[d59d305dc966be0c36ab0a8090c919b2e67b5ccd]

Napisane przez _Judith_

Znielubisz życie i pracę Przynajmniej ja tak miałam. Jeszcze jeśli chodzi o zmiany i pracowanie od 8 raz, dwa razy w tygodniu to było do przeżycia. Ale codziennie na ósmą? U mnie to nie przeszło. Teraz po prostu pilnuję żeby tak nie pracować i już. Jest odrobinę trudniej, ale da się.

Popieram drabinę.

Tego właśnie się boję. Czyli zostaje mi szukać pracy, która się zaczyna się później, niż na 8...

[niebieskie_oczko]

Napisane przez drabineczka

niebieskie oczko a co jak się nie przyzwyczai? nie mam już 14 lat a mimo wszystko wstanie o 6 rano kończy się tym że nie wiem co się dzieje do 12 a potem śpię albo na zajęciach albo wlewam w siebie setnego energetyka zeby dociągnąć do 17-18 i się zdrzemnąć?

No dla mnie to nie jest ani normalne ani zdrowe.
A na funkcjonowanie w ciągu dnia składa się wiele czynników, nie tylko sen.

[201604191001]

Napisane przez niebieskie_oczko

No dla mnie to nie jest ani normalne ani zdrowe.
A na funkcjonowanie w ciągu dnia składa się wiele czynników, nie tylko sen.

Niezdrowe jest zmuszanie się do funkcjonowania wbrew swojemu wewnętrznemu zegarowi.

[invisible_01]

Napisane przez drabineczka

dobra ale nie o to chodzi. to mnie wkurza - świadomośc społeczeństwa. jak ktoś lubi pospać do 12 to wedlug niektórych jest sowa. chryste panie nie, to totalnie nie o to chodzi. to chodzi o biorytm, chodzi o to że sowa która musi wstać o godzinie 6-7 rano nie jest w stanie FUNKCJONOWAĆ, z trudem wykonuje podstawowe czynności i do godziny 12 bardzo często nie kojarzy co się z nią dzieje.

Zgadzam się i dziwi mnie, że wiele osób tego nie rozumie Ja najchętniej chodzę spać o 3:00 i wstaję o 12:00. Kiedy mam wstać o 6:00, to jestem autentycznie chora. Nie wstanę o 6:00/7:00 wyspana NIGDY, choćbym poszła spać o 18:00. To po prostu wbrew mojemu zegarowi. Jeśli mam zajęcia na 8:00, to muszę mieć energetyki i/lub mocną kawę, a i tak będę siedzieć z bólem głowy i totalną zmułą. Nie wiem, czemu większość ludzi wcale nie dziwi, że można nie dać rady pracować na nocki, bo się robi skrajnie sennym o 1:00, ale są zdziwieni, że ktoś nie da rady pracować na 1. zmianę od 8:00.

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez niebieskie_oczko

No dla mnie to nie jest ani normalne ani zdrowe.
A na funkcjonowanie w ciągu dnia składa się wiele czynników, nie tylko sen.

ale których czynników nie da się przesunąć odrobinę w czasie?

[niebieskie_oczko]

Napisane przez _Judith_

Niezdrowe jest zmuszanie się do funkcjonowania wbrew swojemu wewnętrznemu zegarowi.

Chodziło mi bardziej o spore ilości energetyków


Zresztą może dostanę pojazd: miałam podobnie, dzień zaczynał się u mnie koło południa, wtedy już się rozruszałam, przebudzałam, na wcześniejszych godzinach w szkole oczy mi się zamykały, nie umiałam się skupić itp. Wszystko fajnie, ale w dorosłym życiu - przynajmniej u mnie - nie ma czasami możliwości, aby żyć sobie zgodnie ze swoim zegarem Czasami trzeba go przestawić, bo są obowiązki. Myślę, że mój pies nie zrozumie tego, że zaczynam funkcjonowanie ok. 12 i dopiero wtedy sie załatwi. Nie każdy też ma możliwość znalezienia fajnej pracy, dobrze płatnej, która ma pasujące godziny pracy do takiego trybu życia. Jak się wam udało to spoko. A już w ogóle, jak komuś dojdą inne obowiązki w postaci np. dziecka, choroby kogoś bliskiego, to wtedy te zegarki schodzą na bok.

Poza tym niektórzy twierdza, że tak mają i to tragedia. To się spytam, czego próbowali, by to zmienić?

---------- Dopisano o 11:57 ---------- Poprzedni post napisano o 11:52 ----------

Napisane przez invisible_01

Zgadzam się i dziwi mnie, że wiele osób tego nie rozumie Ja najchętniej chodzę spać o 3:00 i wstaję o 12:00. Kiedy mam wstać o 6:00, to jestem autentycznie chora. Nie wstanę o 6:00/7:00 wyspana NIGDY, choćbym poszła spać o 18:00. To po prostu wbrew mojemu zegarowi. Jeśli mam zajęcia na 8:00, to muszę mieć energetyki i/lub mocną kawę, a i tak będę siedzieć z bólem głowy i totalną zmułą. Nie wiem, czemu większość ludzi wcale nie dziwi, że można nie dać rady pracować na nocki, bo się robi skrajnie sennym o 1:00, ale są zdziwieni, że ktoś nie da rady pracować na 1. zmianę od 8:00.

No to ja jestem z tych, co jednak nie rozumieją tego

Tez mi było trudno się przestawić, czasami kładłam sie koło 23 i leżałam i tak bez snu do 2-3 i wtedy normalnie zasypiałam. Wydawało mi się to bez sensu, ale mi się zmieniło. Być może wpłynęła na to praca, w której zawsze coś się dzieje, stresujące sytuacje i człowiek nie ma czasu nawet na kawę, sam się przebudza.

Trudno mi sobie naprawdę wyobrazić takie sytuacje, chyba nikogo w swoim otoczeniu takiego nie spotkałam

[201604191001]

Napisane przez niebieskie_oczko

Chodziło mi bardziej o spore ilości energetyków


Zresztą może dostanę pojazd: miałam podobnie, dzień zaczynał się u mnie koło południa, wtedy już się rozruszałam, przebudzałam, na wcześniejszych godzinach w szkole oczy mi się zamykały, nie umiałam się skupić itp. Wszystko fajnie, ale w dorosłym życiu - przynajmniej u mnie - nie ma czasami możliwości, aby żyć sobie zgodnie ze swoim zegarem Czasami trzeba go przestawić, bo są obowiązki. Myślę, że mój pies nie zrozumie tego, że zaczynam funkcjonowanie ok. 12 i dopiero wtedy sie załatwi. Nie każdy też ma możliwość znalezienia fajnej pracy, dobrze płatnej, która ma pasujące godziny pracy do takiego trybu życia. Jak się wam udało to spoko. A już w ogóle, jak komuś dojdą inne obowiązki w postaci np. dziecka, choroby kogoś bliskiego, to wtedy te zegarki schodzą na bok.

Poza tym niektórzy twierdza, że tak mają i to tragedia. To się spytam, czego próbowali, by to zmienić?

Systematyczności, leków.

Zegarki schodzą na bok przy niespodziewanych, wyjątkowych sytuacjach. Tak samo jak u skowronka, który musi zarwać kilka nocy bo "cokolwiek". Ale spróbuj kazać mu pracować codziennie noc w noc i zobacz co się z nim stanie. Wrak. Tak samo skrajne sowy będą wrakami po takiej pracy od świtu. Praca to nie jest choroba itp.
A mój pies śpi sobie do 9, dostaje jeść, robi szybkie siku i wraca do spania. Diament, nie pies.

[mi.a]

akurat czytałam dzisiaj artykuł na ten temat w Polityce

http://www.polityka.pl/tygodnikpolit...ryb-zycia.read

[d59d305dc966be0c36ab0a8090c919b2e67b5ccd]

Napisane przez niebieskie_oczko

Chodziło mi bardziej o spore ilości energetyków


Zresztą może dostanę pojazd: miałam podobnie, dzień zaczynał się u mnie koło południa, wtedy już się rozruszałam, przebudzałam, na wcześniejszych godzinach w szkole oczy mi się zamykały, nie umiałam się skupić itp. Wszystko fajnie, ale w dorosłym życiu - przynajmniej u mnie - nie ma czasami możliwości, aby żyć sobie zgodnie ze swoim zegarem Czasami trzeba go przestawić, bo są obowiązki. Myślę, że mój pies nie zrozumie tego, że zaczynam funkcjonowanie ok. 12 i dopiero wtedy sie załatwi. Nie każdy też ma możliwość znalezienia fajnej pracy, dobrze płatnej, która ma pasujące godziny pracy do takiego trybu życia. Jak się wam udało to spoko. A już w ogóle, jak komuś dojdą inne obowiązki w postaci np. dziecka, choroby kogoś bliskiego, to wtedy te zegarki schodzą na bok.

Poza tym niektórzy twierdza, że tak mają i to tragedia. To się spytam, czego próbowali, by to zmienić?

Ja Ci pisałam w moim temacie - próbowałam wszystkiego. Zmuszania się do porannego wstawania, wcześniejszego/późniejszego chodzenia spać, przeczytałam kilka poradników. Nic. Swego czasu chodziłam w pole, musiałam o 7 już tam być. Całe 30 dni. I wiesz co? Wracałam z niego, i padałam na łóżko. A powinnam się przyzwyczaić wg Ciebie, prawda? Pudło! Nic.

Odnośnie innych obowiązków...niestety, ja zawalam wiele spraw, bo zwyczajnie zasypiam. Jeśli coś ważnego jest po południu, to ok, ale rano? Nigdy w życiu.

[niebieskie_oczko]

Napisane przez _Judith_

Systematyczności, leków.

No chyba, że tak.
Ale naprawdę i tak trudno mi to ogarnąć, bo tak jak mówię - nikt znajomy z mojego otoczenia nie miał z tym takiego problemu. Chyba pierwsza taka styczność tutaj na forum.

---------- Dopisano o 12:03 ---------- Poprzedni post napisano o 12:01 ----------

Napisane przez Jabluszko9

Całe 30 dni. I wiesz co? Wracałam z niego, i padałam na łóżko. A powinnam się przyzwyczaić wg Ciebie, prawda? Pudło! Nic.

30 dni to chyba nie tak dużo. Ja się przyzwyczajałam koło roku. Ale to już tak poza tematem :d

[201604191001]

No to tak jak mówię, wyobraź sobie skowronka, który nagle musi chodzić spać o 3 w nocy, pracować do późna itd. Albo nawet normalnego człowieka, który jest po środku. Jedni się przyzwyczają, a inni będą mieli ochotę strzelić sobie w łeb. Na to ma wpływ nie tylko nasz chronotyp, ale też to jak poddajemy się zmianom, jak szybko (i czy w ogóle) przystosowujemy się do nowego itp.

[_Juliette_]

Napisane przez kaguya

Wczesne wstawanie powoduje u mnie stres. Jestem rozdrażniona, głodna, mdli mnie, mam przyśpieszone tętno - takie czysto fizyczne objawy.

Jakbym czytała o sobie. Szalone tętno, tachykardia jak na oddziale kardiologicznym w Leśnej Górze, mdłości, odruch wymiotny. Plus trzęsące się ręce i zawroty głowy.

Napisane przez invisible_01

Nie wstanę o 6:00/7:00 wyspana NIGDY, choćbym poszła spać o 18:00.

Ja również. Żeby nie było-próbowałam.

Też obawiam się, że nie da się zmienić zegara wewnętrznego. Jest coś takiego jak zespół opóźnionej fazy snu, czyli to, co potocznie nazywamy byciem sową, i tego raczej nie da się "naprawić". Można to "leczyć", ale wątpię, żeby NFZ był zainteresowany finansowaniem terapii

[d59d305dc966be0c36ab0a8090c919b2e67b5ccd]

Napisane przez niebieskie_oczko

No chyba, że tak.
Ale naprawdę i tak trudno mi to ogarnąć, bo tak jak mówię - nikt znajomy z mojego otoczenia nie miał z tym takiego problemu. Chyba pierwsza taka styczność tutaj na forum.

---------- Dopisano o 12:03 ---------- Poprzedni post napisano o 12:01 ----------



30 dni to chyba nie tak dużo. Ja się przyzwyczajałam koło roku. Ale to już tak poza tematem :d

A może nie pokazują tego? Wiesz, wiele osób ukrywa tajemnice w sobie, nie otwiera się. Sama, jeśli naprawdę muszę wstać na 8 to wstaję, udaję, że jest OK, ale w środku mnie nosi, oczy mi się kleją, a jak wracam do domu to od razu do łóżka. Skąd wiesz, że znajomi nie mają z tym problemu? Może mają, ale tego nie pokazują.

[skazana_na_bluesa]

przez pół roku musiałam większość tygodnia wstawać o 6.15. zazwyczaj kładłam się 1-2-3 (zależało też od ilości nauki, a i nie zasnęłabym wcześniej). dorobiłam się pięknej depresji, a to był jeden z czynników, bo życiowo układało mi się wtedy bardzo fajnie

[d59d305dc966be0c36ab0a8090c919b2e67b5ccd]

Napisane przez mi.a

akurat czytałam dzisiaj artykuł na ten temat w Polityce

http://www.polityka.pl/tygodnikpolit...ryb-zycia.read

Jak przeczytać cały artykuł?