Mowa ciała chłopaka podczas rozstania

[adriaa123]

Hej, dzisiaj miałam taką ostatnią rozmowę z chłopakiem. Wcześniej już w sumie rozstaliśmy się przez telefon. Wiem, świetny sposób, ale to długa historia. Było między nami ostatnio źle ale to w większości moja wina. Zmarła mi bliska osoba i, no nie wiem, wyładowałam wszystkie emocje na nim. Żałuję, przepraszała i nic to nie dało. Podjął decyzję i dzisiaj sie jej trzymał. Od początku. Spotkaliśmy się, poszliśmy do parku porozmawiać. Zapytałam się go czy mogę go przytulić, zgodził się. Przytulał mnie bardzo długo. Usiadłam, a on od razu przysunął się do mnie, że nasze kolana się mocno stykały. Rozmawiając, złapałam go za rękę, z nadzieją, że może to go ruszy. Pozwolił mi tak trzymać chociaż były momenty, gdy zabierał na chwilę, i tak go potem łapałam z nią. Przytulił się znów, sam z siebie. Na pytanie czy nic nie czuje, odpowiedział, że „to nie tak, że nic nie czuje”. Chociaż jednym z powodów rozstania było to, że ostatnio nie był pewny swoich uczuć. Powiedział też, że może kiedyś odnowimy tą znajomość. Na koniec spotkania, przytulił mnie i pocałował w policzek. Przypuszczam, że widział moje łzy, które pojawiły się w tym momencie. Gdy się rozstaliśmy, każdy poszedł w swoją stronę. Jeszcze obejrzałam się za siebie i widziałam, że on też patrzył.

Mamy po 17 i 18 lat. Powiedzcie, co może oznaczać to, że tak jakby chciał być blisko, nie zaprzeczał, że coś czuje. No, a jego słowa były zupełną przeciwnością. Nie dał szansy temu związkowi.

[fristi]

Napisane przez adriaa123

Hej, dzisiaj miałam taką ostatnią rozmowę z chłopakiem. Wcześniej już w sumie rozstaliśmy się przez telefon. Wiem, świetny sposób, ale to długa historia. Było między nami ostatnio źle ale to w większości moja wina. Zmarła mi bliska osoba i, no nie wiem, wyładowałam wszystkie emocje na nim. Żałuję, przepraszała i nic to nie dało. Podjął decyzję i dzisiaj sie jej trzymał. Od początku. Spotkaliśmy się, poszliśmy do parku porozmawiać. Zapytałam się go czy mogę go przytulić, zgodził się. Przytulał mnie bardzo długo. Usiadłam, a on od razu przysunął się do mnie, że nasze kolana się mocno stykały. Rozmawiając, złapałam go za rękę, z nadzieją, że może to go ruszy. Pozwolił mi tak trzymać chociaż były momenty, gdy zabierał na chwilę, i tak go potem łapałam z nią. Przytulił się znów, sam z siebie. Na pytanie czy nic nie czuje, odpowiedział, że „to nie tak, że nic nie czuje”. Chociaż jednym z powodów rozstania było to, że ostatnio nie był pewny swoich uczuć. Powiedział też, że może kiedyś odnowimy tą znajomość. Na koniec spotkania, przytulił mnie i pocałował w policzek. Przypuszczam, że widział moje łzy, które pojawiły się w tym momencie. Gdy się rozstaliśmy, każdy poszedł w swoją stronę. Jeszcze obejrzałam się za siebie i widziałam, że on też patrzył.

Mamy po 17 i 18 lat. Powiedzcie, co może oznaczać to, że tak jakby chciał być blisko, nie zaprzeczał, że coś czuje. No, a jego słowa były zupełną przeciwnością. Nie dał szansy temu związkowi.

Cześć Adriaa. Wydaje mi się, że chłopakowi jest ciężko ze swoją decyzją, ale nie widział innej drogi. Rozumiem, że zmarł ktoś bliski Tobie, bardzo mi przykro z tego powodu, i w związku z tym pojawiły się problemy w Waszym związku, bo zaczęłaś źle traktować swojego chłopaka.
Jesteście oboje jeszcze bardzo młodzi, dlatego uważam, że powinnaś zrozumieć decyzję chłopaka. Jego to przerosło najwidoczniej i bolesna prawda jest taka, że miał ku temu powody. Rozumiem, że Ty przechodzisz ciężkie chwile i trudno jest mieć dobre nastawienie w takich momentach w życiu, ale on nie ma obowiązku tego cierpliwie znosić. Wiem, że to bolesne, ale uważam, że powinnaś spróbować zapomnieć jak najszybciej, skup się teraz na sobie, na swoich bliskich, jeśli ta strata dotyczy także ich. Potrzebujesz czasu.
Nie chciałabym żebyś robiła sobie nadzieję, bo ciężko przewidzieć co przyniesie przyszłość, być może kiedyś gdy sytuacja się poprawi faktycznie dojdzie do odnowienia Waszej znajomości.
Myślę też, że sprzeczne uczucia Twojego chłopaka są naturalne. Z jednej strony coś tam do Ciebie czuje ze wzgląd na przeszłość, z drugiej jest mu ciężko, bo jak sama przyznałaś zaczęłaś się na nim wyładowywać. Powinnaś pozwolić mu odejść, wiem że to bardzo trudne, ale na siłę i tak go nie zatrzymasz.
Przesyłam Ci uściski i dużo ciepła, wiem, że jest Ci ciężko, ale jakoś się to wszystko ułoży!

[Ellen_Ripley]

Napisane przez adriaa123

Hej, dzisiaj miałam taką ostatnią rozmowę z chłopakiem. Wcześniej już w sumie rozstaliśmy się przez telefon. Wiem, świetny sposób, ale to długa historia. Było między nami ostatnio źle ale to w większości moja wina. Zmarła mi bliska osoba i, no nie wiem, wyładowałam wszystkie emocje na nim. Żałuję, przepraszała i nic to nie dało. Podjął decyzję i dzisiaj sie jej trzymał. Od początku. Spotkaliśmy się, poszliśmy do parku porozmawiać. Zapytałam się go czy mogę go przytulić, zgodził się. Przytulał mnie bardzo długo. Usiadłam, a on od razu przysunął się do mnie, że nasze kolana się mocno stykały. Rozmawiając, złapałam go za rękę, z nadzieją, że może to go ruszy. Pozwolił mi tak trzymać chociaż były momenty, gdy zabierał na chwilę, i tak go potem łapałam z nią. Przytulił się znów, sam z siebie. Na pytanie czy nic nie czuje, odpowiedział, że „to nie tak, że nic nie czuje”. Chociaż jednym z powodów rozstania było to, że ostatnio nie był pewny swoich uczuć. Powiedział też, że może kiedyś odnowimy tą znajomość. Na koniec spotkania, przytulił mnie i pocałował w policzek. Przypuszczam, że widział moje łzy, które pojawiły się w tym momencie. Gdy się rozstaliśmy, każdy poszedł w swoją stronę. Jeszcze obejrzałam się za siebie i widziałam, że on też patrzył.

Mamy po 17 i 18 lat. Powiedzcie, co może oznaczać to, że tak jakby chciał być blisko, nie zaprzeczał, że coś czuje. No, a jego słowa były zupełną przeciwnością. Nie dał szansy temu związkowi.

Widać uznał, że nie ma sensu dawać szansy. Ty masz swoje zdanie, on ma swoje. Facet ma Cię dosyć. Może chwilowo i za np. 3 miesiące się spotkacie na kawę i na spokojnie pogadacie, może na zawsze. Teraz daj mu spokój i nie rozkminiaj jego "mowy ciała", bo naprawdę nic nadzwyczajnego w jego zachowaniu się nie było. Co miał Cię odpychać? Dał się trzymać za rękę, przytulił Cię - w końcu było to pożegnanie. Miał Cię popchnąć i skopać? Lepiej byś się czuła? Odpuść, serio.

[bowszystkotoiluzjajest]

A tam mowa ciała. Nie ma co rozkminiac. Lubił Cię to poprzytulal. My z moim mieliśmy dwa spotkania rozstaniowe jedno na 15 min, bo więcej czasu nie mieliśmy, drugie następnego dnia...4h było jak zawsze tylko rozmawialiśmy o nas, o tym co nie wyszło, co było fajne itd. I też się przytulaliśmy, były buziaki. Pożegnanie w przyjaźni. Nie zawsze trzeba się kłócić

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[bernikula]

Ja bym postąpiła w myśl zasady- puść wolno, jeśli kocha to sam wróci. Czasami po prostu potrzeba czasu, który okazuje sie być i dobrym lekarstwem i pozwala inaczej spojrzeć na wiele spraw, ale i wyzwala tęsknotę, dzięki czemu wiele osób do siebie wraca.

[Antoiineette]

Nie analizowałabym tego, bo moim zdaniem nic szczególnego w jego zachowaniu podczas rozstania nie było- widocznie nie chciał rozstać się w nienawiści, bo Cię lubi jako człowieka. Zajmij się teraz sobą, a o nim chociaż to trudne, postaraj się nie myśleć. Powodzenia

[GdyKochamy]

Te gesty nic nie znaczą. Po prostu jest mu przykro, bo coś się skończyło i brakuje mu czułości. To wszystko.