Nienawidzę ćwiczyć! - jak to zmienić?

[Kori_Yoitama]

Mam stwierdzoną insulinooporność przez co muszę ćwiczyć regularnie, w miarę dobrze się odżywiać i brać leki. Przeorganizowałam swoje życie trochę pod ten zdrowy tryb życia, ale... nienawidzę ćwiczyć. Przez 2.5 roku udało mi się być w miarę regularną w ćwiczeniach (2-4 razy w tygodniu) , ale co kilka miesięcy przeżywam załamanie nerwowe w związku z ćwiczeniami. Próbowałam różnych sportów i co jakiś czas odkrywam nowy, ale chyba muszę zmienić nastawienie, albo nie wiem co jeszcze, bo zmiana sportu nie zmienia mojego złego samopoczucia i tej wściekłości po każdych ćwiczeniach.

Próbowałam: basenu po czym sauny, aerobiku, fitnessu, TBC, tabata, interwały, bieganie, rower na zewnątrz i na siłowni, ćwiczenia z obciążeniami jak sztanga, ćwiczenia na brzuch i pośladki, pilates, długie spacery, skakanka, hula hop, ćwiczenia z trenerem personalnym, różne sztuki walki, fitness combat, rozciąganie, a niedługo zacznę jogę. Tańca nienawidzę więc omijam zumby itp rzeczy.

Nie wiem już co robić, by nie czuć się mentalnie tak fatalnie, bo zaprzestając ćwiczeń może mentalnie czuje się niesamowicie dobrze o tyle moje zdrowie zaczyna mi płatać figle

[MiszelWizaz]

Czy jest w ogóle coś czego jeszcze nie próbowałaś? :O Sorry, nie to że wytykam, ale na prawde wielu rzeczy próbowałaś, a ja nawet z połową nie miałam do czynienia :O

[Kori_Yoitama]

Na pewno są rzeczy. których nie próbowałam. Są to głównie sporty drużynowe i ekstremalne do których trzeba się przygotować bardziej (sprzęt specjalistyczny) lub zorganizować jakąś sekcje/zakręcić się przy jakiś organizacjach. Ogólnie widzę, że chodzenie na zajęcia które ktoś prowadzi pozwala mi trzymać regularność, bo jak już jestem na sali i inni ćwiczą to mi głupio wyjść, więc ćwiczę do końca, ale fakt że później jestem mega niezadowolona po treningu. Ćwiczenia w domu często po rozgrzewce kończyłam

[zwinka055]

może zdecydujesz się na jakieś sporty grupowe, albo przynajmniej trening z przyjaciółką lub jakimś innym towarzyszem, wtedy nie dość, że poprawisz kondycję fizyczną to i w towarzystwie czas lepiej mija



dla mnie wystarczającą "nagrodą" i motywacją do ćwiczeń jest to super uczucie po treningu, więc ciężko mi postawić się dokładnie w Twojej sytuacji

[MissScully]

Duzo tego, zauważyłąś, że wybierasz to co mozna ćwiczyć indywidualnie i gdzie dodatek ludzki jest pochodną? przy wiekszosci cwiczen, które są za Tobą jesteś tylko Ty i cwiczenie czasem trener z boku i pewnie dlatego Cię to wkurza, bo w ten sposob nie nawiazujesz relacji ktore moga byc bonusem. Postaraj sie znaleźc zajecia zespolowe. Niie pomgę, bo ja z tych co zamykają oczy podczas cwiczen, zeby sie na maksa skupić na tym co wykonuje

[cava]

A spacery?
Może lubisz psy i masz warunki żeby przygarnąć? To by mogło Cię motywować do bardzo regularnego ruchu.
No ale musisz lubic psy, chcieć go mieć, mieć warunki i być gotowa na ta odpowiedzialność i opiekę nad nim.

No i na te spacery regularne, codziennie kilka razy.

[Kori_Yoitama]

Napisane przez cava

A spacery?
Może lubisz psy i masz warunki żeby przygarnąć? To by mogło Cię motywować do bardzo regularnego ruchu.
No ale musisz lubic psy, chcieć go mieć, mieć warunki i być gotowa na ta odpowiedzialność i opiekę nad nim.

No i na te spacery regularne, codziennie kilka razy.

Wspominałam o spacerach - bez psa. Co do psów to ogólnie lubię zwierzęta, ale jeden z moich kotów panicznie się boi psów, więc póki on żyje to psy nie wchodzą w grę.



Próbuje ogarnąć jakieś zajęcia siatkówki bym miała je gdzieś w okolicy domu, pracy lub gdzieś pomiędzy, ale ciężko takowe znaleźć dla dorosłych. Dalej będę szukać, ale fakt, że nie będąc już dzieckiem czy młodzieżą to zespołowe zajęcia są dość ciężkim orzechem do zgryzienia.

[cava]

Napisane przez Kori_Yoitama

Wspominałam o spacerach - bez psa. Co do psów to ogólnie lubię zwierzęta, ale jeden z moich kotów panicznie się boi psów, więc póki on żyje to psy nie wchodzą w grę.



Próbuje ogarnąć jakieś zajęcia siatkówki bym miała je gdzieś w okolicy domu, pracy lub gdzieś pomiędzy, ale ciężko takowe znaleźć dla dorosłych. Dalej będę szukać, ale fakt, że nie będąc już dzieckiem czy młodzieżą to zespołowe zajęcia są dość ciężkim orzechem do zgryzienia.

Jak lubisz zwierzęta, to jeszcze jeździectwo jest.
Efekt konia w pakiecie moz eosłodzić koniolubom meki poświęconego zcasu i potu.

Spacery samemu a z psem to inna jakość jednak, wiec może jednak wyprowadzanie schroniskowych "ciapków" jako wolontariusz? Tu już w ogóle pakiet innych kożyści moze by osłodził koniecznośc ruszania się.





A czemu tak cierpisz w ogóle? Chodzi o czas jaki musisz poświęcić, czy nie lubisz sie męczyć?
Bo moze znając przyczynę, ktoś coś wymyśli, zeby chociaż zminimalizować dyskomfort.
No bo skoro musisz to musisz, pozostaje tylko uczynić to najmniej dokuczliwym.
A jak po prostu nie lubisz się ruszać, meczyć, pocić to ja bym wstawiła w domu przed TV rowerek/ergometr/orbitek i cierpiała dla idei te 3 x w tygodniu tam. Trudno, do bani ale czasu najmniej zajmie, najszybciej obrobisz.

[feelin_soo_me]

Ja tez nienawidze cwiczyc Wykupilam karnet na silownie na caly rok a ostatni raz bylam w sierpniu

Jak sie czujesz po treningu? Duzo ludzi pisze o wspanialym samopoczuciu itd. Ja z reguly bylam padnieta i szlam spac, wiec kompletnie nie rozumiem o co chodzi..

Nie wiem czy znajdzies cos co na dluzsza mete bedzie Ci sprawiac radosc. Moze po prostu wybierz to co jestes w miare zniesc

[martaakow]

Może pole dance czy inne zajęcia tego typu - są jeszcze zajęcia na kołach, szarfach.

Rolki, łyżwy, deskorolka - ale to raczej indywidualne, więc pewnie ciężej byłoby Ci się zmobilizować - chyba że dołączysz do jakiejś grupy, u mnie w mieście są takie dla rolkarzy, gdzie spotykają się co jakiś czas i jeżdżą razem różne trasy.

Wyprowadzanie psów ze schroniska też przyszło mi do głowy.
Chyba że Twój kot tak bardzo boi się psów, że będzie mu przeszkadzał ich zapach na Tobie po takich spacerach.

Jeśli nic dla siebie nie znajdujesz, to na Twoim miejscu zrobiłabym jak cava radzi - kupiłabym sobie orbitrek albo rowerek i zasuwała z serialami w tle na zasadzie, że trzeba odbębnić, a to wymaga najmniejszego zaangażowania.

[Kori_Yoitama]

Przyczyn czemu nie lubię ćwiczyć jest mnóstwo: nie lubię się męczyć, nie lubię zakwasów, nie lubię robić czegoś co nie sprawia mi frajdy, nie lubię robić czegoś co jestem zmuszona robić, nie lubię muzyki na siłowni, nie lubię tego że efekty wizualne przychodzą powoli (po 2.5 roku ćwiczeń wyglądam tylko Ok).


Po ćwiczeniach nie czuje endorfin, radości, poczucia że świat jest piękny, mnóstwa energii do działania itp rzeczy co ludzie mi opowiadają o tym jak się czują po siłowni czy innej aktywności sportowej. Po ćwiczeniach najczęściej dopadają mnie depresyjne myśli, których nie mam gdy mam dzień nie treningowy, a gdy miewam kryzysy i odpuszczam treningi na tydzień to wręcz mój nastrój się polepsza, ale powoli insulinooporność sprawia że zaczynam robić się bardzo śpiąca po posiłkach.



Spróbuje może tych spacerów z psami ze schroniska, bo zajęcia siatkówki dla dorosłych widzę że są problemem strasznym do ogarnięcia.

[edit] ćwiczenia w domu dla mnie odpadają, bo w domu a to kotek mnie zainteresuje, a to ptaszek za oknem, czy też nagle stwierdzam, że zacznę sprzątać czy się uczyć czegoś zamiast ćwiczyć. Najlepszą regularność mam gdy idę na siłownię na zajęcia prowadzone dla grupy osób. Wtedy fakt, że cierpię wewnętrznie, ale ćwiczę od początku do końca, bo jak już przyszłam to wstyd mi wyjść.