Boicie się śmierci?

[Swietusia]

Pytanie jak w tytule. Najlepiej z uzasadnieniem odpowiedzi.

Czytam teraz pewną powieść, w której bohaterka jest medium i ma kontakt ze zmarłymi. Boicie się tego, co "po drugiej stronie"? O ile wierzycie, że jest tam cokolwiek.

[Mijanou]

Ja akurat wierzę, że tam jest cokolwiek
Ale poważnie: śmierć to taka sama część zycia, jak narodziny. Po prostu każdy musiał/ będzie musieć przejść przez oba te etapy. Nie ma co się nad tym zastanawiać za bardzo. Życie i tak jest dostatecznie stresogenne.

[ParasolkaMaryPoppins]

Napisane przez Swietusia

Pytanie jak w tytule. Najlepiej z uzasadnieniem odpowiedzi.

Czytam teraz pewną powieść, w której bohaterka jest medium i ma kontakt ze zmarłymi. Boicie się tego, co "po drugiej stronie"? O ile wierzycie, że jest tam cokolwiek.

Nie bo jestem dobrym człowiekiem

Ty czytasz powieść a ja mam historię z prawdziwego zdarzenia. Pracowałam w szkole, w której straszyło. Ducha odprawiło medium, którego pracowało dla prominentnego biznesmena.

To tak w skrócie, żebyś koszmarów nie miała

[Mija62]

Nie wierzę, że jest coś po śmierci. Ale cholernie się jej boję, najbardziej, że osieroce swoje dziecko.

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

Tak, boję się śmierci, ale nie w takim sensie, jak piszesz.

Nie wiem, co tam jest po drugiej stronie, czy w ogóle coś jest, czy nic nie ma, czy w ogóle nie ma żadnej drugiej strony. Nie jestem w stanie się tego dowiedzieć inaczej, niż umierając.
W sumie chyba wierzę, że coś jest, bo wierzę w duchy i nikt mnie nie przekona, że ich nie ma. Jakby nic nie było, to tak na logikę nie mogłoby być duchów.
Ale generalnie o tym nie myślę i się nad tym nie zastanawiam.
A śmierci boję się nie dlatego, że nie wiem, co będzie po niej, tylko dlatego, że po prostu bardzo nie chciałabym jeszcze umierać.
No wiesz, mam jakieś marzenia i plany, które chciałabym zrealizować. To by mi pokrzyżowało kalendarz xD
Lubię żyć.

[Mija62]

Sama śmierć tak nie przeraża, jak np poprzedzająca ją długa choroba (przeważnie nowotworowa).
W duchy nie wierzę, nie ma szans. Żywych trzeba się bać, nie umarłych.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Ja uważam, że po śmierci nic nie ma. Dlatego nie boję się też duchów, grzechów ani innych tego typu rzeczy. Nie chciałabym umierać, bo lubię swoje życie. Bardziej niż śmierci boję się poważnych chorób. Bycia ciężarem dla bliskich, bólu.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Adrianr]

Boję się tego jak by to przeżyła rodzina, o ile taka jeszcze wtedy będzie. Boję się, że nie zostawię nic po sobie.

[Limonka2738]

Nie boję się śmierci. W ogóle.


Gdybym miała umrzeć za 10 minut, to przyjęłabym to ze spokojem.


Nie znaczy to, że mi się spieszy do umierania, ale uważam, że jak już nie żyję, to nic nie czuję, więc nie może być źle.


Nie ma żadnych dowodów na istnienie czegokolwiek po śmierci. Więc naturalnie nie spodziewam się niczego zastać kiedy przyjdzie na mnie czas.


Choć nie ukrywam, że fajnie by było, gdyby się okazało, że na przykład starożytni Egipcjanie mieli rację, albo Nordowie. I witałabym wszystkich chrześcijan, żydów, muzułmanów przy wejściu z wielkim bananem "no elo, witamy w Valhalli" czy coś w tym guście.

[edan84]

Śmierci jako takiej się nie boję, bo nie wierzę że coś po niej jest. Zatem też nie wierzę w piekło i że jak sypiam z kimś bez ślubu to wyląduje w kotle ze smołą.
Boję się beznadziejnie głupiego powodu śmierci. Czyli, że spadnie na mnie doniczka kiedy akurat przechodziłem pod oknem gapowatej pani domu, albo że się pozlizgnę i zaryję potylicą o krawężnik albo coś w innym stylu "śmierci na 1000 sposobów".
No i wolę umrzeć na moich zasadach niż kiedy akurat tego nie mam rozpisanego w grafiku. Więc obecnie nie mam w ogóle na to czasu.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Tashira]

Napisane przez ParasolkaMaryPoppins

Nie bo jestem dobrym człowiekiem

Ty czytasz powieść a ja mam historię z prawdziwego zdarzenia. Pracowałam w szkole, w której straszyło. Ducha odprawiło medium, którego pracowało dla prominentnego biznesmena.

To tak w skrócie, żebyś koszmarów nie miała

Oo to ciekawe. Chętnie przeczytam te historie. Opisywałas moze na watku 'straszne historie'?

Swojej sie kompletnie nie boje. Czasem sie nawet smieje ze juz moglaby przyjść bo mi sie zycie dluzy
Boje sie śmierci bliskich. Boje się bycia dla kogoś ciężarem.

Nie wierze chyba ze cos istnieje po.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[f4dc90dff2e2b615c19266a8122ebdaa1aaf3285_639bb50290b9a]

Od kiedy mam kredyt hipoteczny przysięgam że nie boję się już niczego. Nauczyłam się żyć w ciągłym strachu 🤣🤣

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Boje sie bolu nie chcialabym umierac dlugo
Boję się tego że umrę i moje dzieci będą musiały same dawać radę a wydaje mi się że wciąż jestem im potrzebna-To jest mój największy strach
Nie wierzę w życie po śmierci.przez kilka lat pracowałam w krematorium nigdy nic się mi nie przydarzyło co by mogło sugerować że istnieje życie pozagrobowe

[saab_]

Napisane przez Tashira

Oo to ciekawe. Chętnie przeczytam te historie. Opisywałas moze na watku 'straszne historie'?

Swojej sie kompletnie nie boje. Czasem sie nawet smieje ze juz moglaby przyjść bo mi sie zycie dluzy
Boje sie śmierci bliskich. Boje się bycia dla kogoś ciężarem.

Nie wierze chyba ze cos istnieje po.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Też bardzo chętnie przeczytam

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

Napisane przez Limonka2738

Choć nie ukrywam, że fajnie by było, gdyby się okazało, że na przykład starożytni Egipcjanie mieli rację, albo Nordowie. I witałabym wszystkich chrześcijan, żydów, muzułmanów przy wejściu z wielkim bananem "no elo, witamy w Valhalli" czy coś w tym guście.

Też mi się nordycka wersja zaświatów podoba



Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[MOgrama]

Boję się, ale nie w rozumieniu jak mi będzie po śmierci (uważam że to koniec). Boję się nagle odejść, zostawić rodzinę. Boję się że zrobię coś głupiego przez co stracę życie (w sensie np. będę pisać głupi komentarz pod śmiesznym obrazkiem w necie i wejdę pod jadącego tira). Ostatnio zawodowo spotkałam się z ludźmi którzy zamykali sprawy zmarłego 30 letniego dziecka, ile w nich bólu. Boję się że moi rodzice musieliby pakować moje rzeczy, wypowiadać zawarte przeze mnie umowy, krążyć po obcym mieście z moim aktem zgonu wpisując mnie z życia. Wolałabym mieć chociaż dzień wcześniej wiadomość, a nie zniknąć nagle niczego się nie spodziewając.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[kasztanka3]

Napisane przez Limonka2738

Nie boję się śmierci. W ogóle.


Gdybym miała umrzeć za 10 minut, to przyjęłabym to ze spokojem.


Nie znaczy to, że mi się spieszy do umierania, ale uważam, że jak już nie żyję, to nic nie czuję, więc nie może być źle.


Nie ma żadnych dowodów na istnienie czegokolwiek po śmierci. Więc naturalnie nie spodziewam się niczego zastać kiedy przyjdzie na mnie czas.

Jak wyzej, nie wierze w to, ze cokolwiek nas czeka po smierci. Samej smierci sie nie boje (chociaz boje sie bolu, nie chcialabym umierac w cierpieniach), ale zwyczajnie nie chce umierac przez co najmniej najblizsze kilkadziesiat lat - lubie moje zycie i nie mam ochoty sie z nim przedwczesnie zegnac.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Nie boję się samej śmierci, nie wierzę, że coś po niej czeka.
Nie chciałabym tylko umrzeć, dopóki moje dziecko jest niesamodzielne. Jak już będzie gotowe do własnego życia, to mogę się żegnać z tym padołem Mam nadzieję, że do tego czasu wysłucham jeszcze tony dobrej muzyki, przeczytam wiele dobrych książek i obejrzę multum dobrych filmów.

[Fenenna]

Napisane przez Limonka2738

Nie boję się śmierci. W ogóle.


Gdybym miała umrzeć za 10 minut, to przyjęłabym to ze spokojem.


Nie znaczy to, że mi się spieszy do umierania, ale uważam, że jak już nie żyję, to nic nie czuję, więc nie może być źle.

Ja mam podobnie, co więcej w jakiś chory sposób podoba mi się to że ewentualnie sama mogę zadecydować o tym kiedy i jak zakończę swoje życie.
Nie, nie mam myśli samobójczych, po prostu jest dla mnie ulgą myśl że śmierć nie musi być czymś niezależnym ode mnie.

Nie boję się tego co będzie potem.

[groszek75]

Nie boje się śmierci. Bardziej chorób. A śmierć dla mnie jest koleją życia, etapem po nim, ale wierzę w wędrówkę dusz i mam nadzieję też kiedyś po śmierci spotkać zmarłych mi bliskich .

---------- Dopisano o 10:15 ---------- Poprzedni post napisano o 10:13 ----------

Napisane przez Limonka2738

Gdybym miała umrzeć za 10 minut, to przyjęłabym to ze spokojem.

To ja nie, bo zaraz bym pomyślała o tych co zostaną, gdzie ja zostawiłam bałagan, czego nie dokończyłam i wpadłabym chyba w panikę....

[Myshqa]

Jezeli chodzi o samo umieranie to nie chcialabym miec smierci przez jakies uduszenie sie czy utoniecie albo spalenie, ale tak dlugo jak umre spokojnie w lozku to mi wszystko jedno. Nie wierze w zadne zycia pozagrobowe, kazdy kiedys umrze, nie wiem czemu mialabym sie bac nieuchronnego.

[travis]

Ja nie wierze w nic po smierci.
Nie boje sie smierci a ewentualnego bolu- smierci w wypadku, rak itp
Sama smierc jest niunikniona

Sent from my E5823 using Tapatalk

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

Napisane przez Myshqa

Jezeli chodzi o samo umieranie to nie chcialabym miec smierci przez jakies uduszenie sie czy utoniecie albo spalenie, ale tak dlugo jak umre spokojnie w lozku to mi wszystko jedno. Nie wierze w zadne zycia pozagrobowe, kazdy kiedys umrze, nie wiem czemu mialabym sie bac nieuchronnego.

Niczego nie boję się bardziej, niż duszenia się.
Been there, done that.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

[1=ce453443562697063682673 4dc4cc81c1d23e519_62b0fbf 266bee;87376553]Niczego nie boję się bardziej, niż duszenia się.
Been there, done that.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk[/QUOTE]Ja też. Podobno śmierć przez uduszenie czy utopienie to jedna z bardziej bolesnych.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Adrianna_8]

Odkąd jestem ateistką, mniej boję się śmierci. Raczej będzie mi żal, że opuszczam rodzinę i przyjaciół. No i boję się bólu przed (choroba, wypadek, niedołężność, bieda).

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Fenenna]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;87376577]Ja też. Podobno śmierć przez uduszenie czy utopienie to jedna z bardziej bolesnych.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]

Oj chyba najbardziej bolesna jest smierć w pożarze, ja się tego boję jedynie.

[kasztanka3]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;87376577]Ja też. Podobno śmierć przez uduszenie czy utopienie to jedna z bardziej bolesnych.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]

Pewnie jeszcze smierc w pozarze, oparzenia, ktorych sie doznaje przed momentem zatrucia dymem i utraty swiadomosci. Przeraza mnie kazda z tych opcji, juz wolalabym wejsc pod rozpedzony autobus.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez Fenenna

Oj chyba najbardziej bolesna jest smierć w pożarze, ja się tego boję jedynie.

W pożarze dość szybko tracisz przytomność od zatrucia dymem. Zwykle zanim w ogóle dosiegnącie płomienie. To nie wygląda tak jak spalanie kogoś na stosie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[travis]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;87376577]Ja też. Podobno śmierć przez uduszenie czy utopienie to jedna z bardziej bolesnych.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]Ciekawe kto tak stwierdzil, ten co umarl?

Sent from my E5823 using Tapatalk

[puchaty71]

[1=f8c2d375a73595a7890227c bb2d3acee309191de_62181c3 c5fcdf;87376594]W pożarze dość szybko tracisz przytomność od zatrucia dymem. Zwykle zanim w ogóle dosiegnącie płomienie. To nie wygląda tak jak spalanie kogoś na stosie.
[/QUOTE]


Na stosie szybko tracisz przytomność z powodu braku tlenu, także luz.



Ja sobie myślę, że dobrym testem na to, na ile faktycznie boimy się śmierci, jest własna reakcja na sytuację, w której ktoś zarzuca nam brak racji.