Mamy wcześniaków-Łączmy się :)

[guglak]

Hej. Już tydzień jestem mamą wcześniaka. Jak sobie radziłyście z bezsilnością? Moja Helenka urodziła się w 29tc5dni. Podobno miałam jakaś infekcje która wywołała wcześniejszy poród. Pierwszego dnia radziła sobie nieźle ale ostatnio jest równia pochyła. Z cepapu podlaczyli ją do respiratora, miała obustronny wylew krwi do mózgu lll/lV stopien, niedotlenienie, odme, problemy z oddawaniem moczu, dostaje 5 różnych antybiotyków, miała przetaczaną krew. Odme narazie zlikwidowali. Lekarze nie dają jej szans na przeżycie. Jak my rodzice mamy żyć z tą świadomością? Jak wy matki sobie radzilyscie? Nie moge sobie wybaczyć,że będąc matką, nie zapewniłam bezpieczeństwa swojej córeczce. Jak dalej żyć? Mąż mi ciągle powtarza,że musimy z nią walczyć, że będzie dobrze, cuda się zdarzają. Jak to zrobić?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Hosenka*]

Napisane przez guglak

Nie moge sobie wybaczyć,że będąc matką, nie zapewniłam bezpieczeństwa swojej córeczce.

Takie myślenie nic nie zmieni zwłaszcza, że nie miałaś na to najmniejszego wpływu :

[guglak]

Lekarze dzisiaj określili stan mojej kruszynki na agonalny. Gdyby nie starsza córka i mąż... Umieram kawałek po kawalku razem z nią.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[LindaC]

serce pęka czytając co piszesz. bądź dzielna, a co najwazniejsze nie obwiniaj się. nie miałaś na to wpływu. masz dla kogo żyć, bądź dzielna.

a może to jeszcze nie wyrok, może jeszcze jest nadzieja.

[guglak]

Nasza kruszynka odeszła 6.04 o 23:30. Dzięki wspaniałej kadrze reanimacji wcześniaków mogliśmy ją przytulić i pocałować jeszcze żywą, spędziliśmy 6godzin z nią na rękach. Lekarze nie wiedzą dlaczego nie udało im się jej uratować. Nie reagowała na żadne leczenie, mała nie była, ratowali dużo mniejsze dzieci. Krótko byłam mamą wcześniaka, stanowczo za krótko.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Bardzo, bardzo mi przykro

[Hosenka*]

Napisane przez guglak

Nasza kruszynka odeszła 6.04 o 23:30. Dzięki wspaniałej kadrze reanimacji wcześniaków mogliśmy ją przytulić i pocałować jeszcze żywą, spędziliśmy 6godzin z nią na rękach. Lekarze nie wiedzą dlaczego nie udało im się jej uratować. Nie reagowała na żadne leczenie, mała nie była, ratowali dużo mniejsze dzieci. Krótko byłam mamą wcześniaka, stanowczo za krótko.

Takie rzeczy nie powinny się dziać ...

[guglak]

Stanowczo nie powinny. Do tej pory myślałam, że takie tragedie zdarzają się innym ludziom gdzieś bardzo daleko, a my z mężem i nasza rodzina jesteśmy nieśmiertelni. W tym tygodniu mieliśmy zamówić wózek dla małej, wybieraliśmy trumnę, miała mieć białe meble, ma białą trumnę. Czasami łapie się za brzuch, ale jej już tam nie ma. Moja mała dziewczynka zostawiła mnie tutaj a ja mam wrażenie jakby to wszystko było jakimś durnym snem. I tylko czekam aż się obudze a ona nadal będzie w moim brzuchu. Tak bardzo ją kocham.

[Hosenka*]

Napisane przez guglak

Stanowczo nie powinny. Do tej pory myślałam, że takie tragedie zdarzają się innym ludziom gdzieś bardzo daleko, a my z mężem i nasza rodzina jesteśmy nieśmiertelni. W tym tygodniu mieliśmy zamówić wózek dla małej, wybieraliśmy trumnę, miała mieć białe meble, ma białą trumnę. Czasami łapie się za brzuch, ale jej już tam nie ma. Moja mała dziewczynka zostawiła mnie tutaj a ja mam wrażenie jakby to wszystko było jakimś durnym snem. I tylko czekam aż się obudze a ona nadal będzie w moim brzuchu. Tak bardzo ją kocham.

Ból niesamowity. Złagodnieje, ale niestety nie minie całkowicie.

Ja zamiast pakować ubranka do szpitala dla pierwszego synka też wybierałam ubranka do trumny i chowałam pozostałe w kartony.

[guglak]

Dziękuje,że podzielilaś się tym ze mną. Pociesza mnie tylko fakt,że Helenka ma duże grono Aniołków i nie jest tam zupełnie sama. Takie głupie myśli. Bardzo współczuję straty synka. Bardzo się boję,że zapomnę Helenke. Jak wyglądała, jej płaczu, tych jej cudownych oczu. I tego co bedzie dalej. Chcieliśmy z mężem mieć dużą rodzine. Teraz dwie dziewczyny, za jakiś czas jeszcze dwójkę. Starszą córkę urodziłam w 36tc, Helenke prawie w 30tc. Lekarze nawet mi nie powiedzieli co ze mną jest nie tak skoro nie mogę ciąży donosic. Jak z tym wszystkim żyć? Jak moge narażać przyszłe dzieci na cierpienie tak jak moją kruszynke. Wszystko jest nie tak jak powinno.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

U mnie było podobnie, w sobotę wybierałyśmy z mamą wózki w katalogu, we wtorek urodziłam martwego synka Za każdym razem, jak ktoś opisuje podobną historię to wszystko wraca mimo, że minęło już 5 lat.
Drugiego synka też urodziłam w 36 tc, na szczęście zdrowego.
A można spytać z jakiego powodu Twój pierwszy poród odbył się przedwcześnie?

[Hosenka*]

Napisane przez guglak

Dziękuje,że podzielilaś się tym ze mną. Pociesza mnie tylko fakt,że Helenka ma duże grono Aniołków i nie jest tam zupełnie sama. Takie głupie myśli. Bardzo współczuję straty synka. Bardzo się boję,że zapomnę Helenke. Jak wyglądała, jej płaczu, tych jej cudownych oczu. I tego co bedzie dalej. Chcieliśmy z mężem mieć dużą rodzine. Teraz dwie dziewczyny, za jakiś czas jeszcze dwójkę. Starszą córkę urodziłam w 36tc, Helenke prawie w 30tc. Lekarze nawet mi nie powiedzieli co ze mną jest nie tak skoro nie mogę ciąży donosic. Jak z tym wszystkim żyć? Jak moge narażać przyszłe dzieci na cierpienie tak jak moją kruszynke. Wszystko jest nie tak jak powinno.

Nie zapomnisz Przyjdzie czas, że nie będziesz moze myślała codziennie, ale będą momenty bólu i tęsknoty. Masz córkę, której jesteś potrzebna i ona da Ci dużo siły. A jak ona zareagowała?

Ze mną tez jest "coś nie tak", mój ginekolog pół żartem pół serio powiedział, żebym już dała sobie spokój (co on nerwów ze mną przeszedł to jego A to leciwy lekarz, 70+). Pierwszy syn zmarł w 33 tygodniu ciąży, drugiego urodziłam w 35 tygodniu niemal dokładnie rok później (pierwszy 6.12, a drugi 27.12, termin porody był ten sam, tylko rzecz jasna następny rok), trzeci w 34 tygodniu. Gdyby nie moj gin, to nie miałabym moich dzieci, bo skończyłoby się dokładnie tak samo jak w pierwszej ciąży. Niby nic mi się nie działo, a z tętnem dzieci coś złego zaczynało się dziac (ruchy były prawidłowe, ale KTG nie rejestrowało skoków tetna) i na stół operacyjny trafiałam w ostatnim momencie. Moj gin mówił, że za kilka godzin nie byłoby kogo ratowac - jeden syn urodził się w zamartwicy, dostał 2 punkty (niedługo skończy 3,5 roku i nie widać po nim że jest wcześniakiem i to z takim trudnym startem), a najmłodszy dostał 7 punktów, ale "za to" urodził się jako hipotrofik (waga jedynie 1880g). Ma za sobą badanie genetyczne w kierunku zespołu Russela Silvera czy jakoś tak, ale na szczęście wyszło negatywnie. Do ruszania kiepsko się bierze, ma 6,5 miesiaca a dopiero od dzisiaj podnosi głowę leżąc na plecach i delikatnie ciągnięty za ręce.

Jeszcze między drugim a trzecim synem poroniłam ciążę na samym początku, ale nawet o niej wiedziałam a zbiegła się w czasie z bardzo dla mnie stresującym momentem i problemami zdrowotnymi.

[guglak]

Nie wiadomo dlaczego i pierwsza i druga ciąża zakończyły się wcześnie. Obie podobne, zero problemów, ciąże książkowe, wyniki książkowe. W pewnym momencie szyjki nie ma, rozwarcie coraz większe. W pierwszej ciąży lekarze w szpitalu próbowali powstrzymać poród, udało im się na 1,5 tygodnia, pozniej pomimo końskich dawek leków urodziłam. Teraz było już za późno, jak przyjechałam do szpitala to miałam pełne rozwarcie. Od przyjazdu do szpitala do urodzenia Heli minęło 30min. Dlatego się z mężem boimy. Dodatkowo teraz jak rozmawialiśmy z lekarzami na reanimacji wcześniaków i z kierownikiem oddziału, żaden z nich nie wiedział dlaczego nasza córka zmarła. To dobra kadra, leczyli ją na różne sposoby, ale nie wiadomo dlaczego nie reagowała na żadne leczenie. Niby była zdrowa, nie miała zadnych wad rozwojowych, urodziła sie mając 9punktów, płakała, wazyla 1440g, wszystkie wyniki na bakterie,wirusy w normie a jednak nie udało im się jej uratować. Dlaczego? Nikt nie wie.

---------- Dopisano o 22:32 ---------- Poprzedni post napisano o 22:28 ----------

Starsza córka nawet nie wie,że miała siostrę. Jest malutka 14miesięcy. Miała być nieduża różnica wieku między dziewczynami, takie przyjaciółki które mogą ze sobą porozmawiać na każdy temat, bawić się razem i wspierać.

---------- Dopisano o 22:35 ---------- Poprzedni post napisano o 22:32 ----------

Bardzo Ci współczuję. To takie niesprawiedliwe,że tracimy dzieci, takie wyczekane i kochane, a inni mają dzieci ktorych nie chcą.

[mariolasl]

Guglak, ogromnie mi przykro. Przytulam mocno


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Justynkaa3]

Hej ptysza mam pytanie do Ciebie jak rozwija sie twoj wczesniaczek czy jakies zmiany w glowie sie porobily jestem mama wczesniaka ur. 27tydz po operacjach hemodializach porobily sie jamy porencefaliczne w mozgu bardzo sie martwie ze bedzie bardzo niepelnosprawna

[5anowI]

Witam Wszystkich !
Jestem mamą wcześniaków-bliźniaków. Urodzeni w 30tc, obaj z wagą 1300g, 40cm i 39cm.
Chłopaki mają już 2 lata, to był bardzo trudny czas, mam nadzieję, że z czasem będzie łatwiej.
Na tą chwilę pozdrawiam Wszystkich, mam zamiar przeczytać ten wątek