Cukrzyca, macie?

[monyaa]

Czy znajdę tutaj dziewczyny z cukrzycą? Jesteście? Pokażcie się..

[andrea97]

Hej Ja mam cukrzycę typu pierwszego od ośmiu lat.

[Figula94]

Ja nie mam cukrzycy, ale nawet ciekawi mnie o czym będziecie tutaj rozmawiać. Mam nadzieję, że mnie nie wygonicie. Po kilku rzeczach, które widziałam w internecie bardzo interesuje mnie ten temat.

[monyaa]

nieprzypadkowo wybrałam to forum
mając cukrzycę nie radzę sobie z odżywianiem całkowicie
szukam ... nie wiem nawet .... nikt z mojego otoczenia nie rozumie do końca co to znaczy chorować na cukrzycę, w połączeniu z moimi dolegliwościami to jak staczanie się po równi pochyłej

[andrea97]

monyaa - w jaki sensie nie radzisz sobie z odżywianiem? Domyślam się, że masz jakieś zaburzenia?

[Beatagr3]

Hej!
Też mam cukrzycę niemal 10 lat już. Mam też wzloty i upadki w związku z wagą. Napisz dokładniej o co chodzi i w ogóle, może coś doradzimy

[monyaa]

Zaburzenia różne, naprzemienne
ciężko mi tu pisać, bo to bardzo osobiste
przeszłam wiele terapii, teraz korzystam z pomocy psychologa i psychiatry
ale pomyślałam, że chciałam porozmawiać z kimś, kto też ma cukrzycę i walczy jednocześnie ze swoim wyglądem, akceptacją
jedzenie co 3 godziny, ważenie, liczenie, mierzenie - męczące to i wywołuje bunt

[Beatagr3]

A od jakiego czasu masz cukrzycę?
Ja na początku byłam bardzo spokojna, miałam wtedy 12 lat. Dopiero potem przyszedł okres buntu i nic mi się nie chciało robić, nie chciało mi się ważyć, przeliczać, podawać insuliny mierzyć cukru... Ale cały czas to robiłam, bo jaki miałam wybór? Zazdrościłam rodzeństwu, które było zdrowe, że mogą jeść co chcą i kiedy chcą, że nie muszą się martwić o to czy cukier im nie spadnie za bardzo. Do tego zaczęłam tyć. Nie dość, że chorowałam to jeszcze byłam jedną z najgrubszych w klasie.
Ale moje nastawienie się zmieniło. Wiem, że to męczące mierzyć się co chwilę, ale przecież mogło być dużo, dużo gorzej. Z cukrzycą można normalnie funkcjonować, założyć rodzinę, pracować w wielu zawodach. Trzeba nad sobą po prostu pracować. Nie jest to łatwe, ale jakoś specjalnie trudne też nie. Naprawdę liczy się nastawienie. Dalej walczę z wagą i jest już dużo lepiej.
Co do samego odżywiania - kiedyś myślałam, że nie obejdę się bez tłustych rzeczy, słonych przekąsek i słodyczy. Ale powoli usuwałam je z jadłospisu, zwykły chleb zmieniłam na wieloziarnisty, jem więcej warzyw. Jedynie ze słodyczami mam czasem problem
Dużym ułatwieniem jest pompa insulinowa, którą mam od niedawna, jako że mam 21 lat to przysługiwała mi za darmo. Najpierw nie chciałam słyszeć o niej nic od doktorki - no bo jak to by było być cały czas uwiązanym do pompy, ale w końcu się przemogłam i była do chyba najlepsza decyzja jaką mogłam podjąć. Przestawienie się nie było łatwe, ale cukry mam dużo lepsze i mam większą swobodę jeżeli chodzi o jedzenie. Mogę jeść zazwyczaj kiedy chcę, ile chcę i co chcę, bo pompa po części ma imituje zdrową trzustkę.
No to tyle co miałam do powiedzenia, jeśli masz jakieś pytania to pisz

[andrea97]

monyaa -
Wiem niestety co masz na myśli. Ja oprócz cukrzycy mam anoreksję. Teraz, gdy wzięłam się w garść i postanowiłam z tym skończyć jest mi podwójnie ciężko . Chodzi właśnie o to ważenie, mierzenie. Przez to, że wiem ile coś waży automatycznie wiem ile to ma kcal. Byłoby prościej bez tej wiedzy.
Jeżeli chodzi o regularność posiłków to różnie z tym bywa. Przynajmniej u mnie. Staram się jeść 5 x dziennie, ale czasem mam tak, że zjem dużo o 15 i później nie jestem w stanie nic przełknąć.
Bunt, żeby robić sobie zastrzyki, mierzyć cukier i wszystko liczyć był na początku choroby. Teraz z tym nie walczę. Przywykłam. To jedyny sposób, żeby przynajmniej w jakimś stopniu "opanować" chorobę.
Może napisz do mnie prywatnie, jak nie chcesz tutaj. Jak lepiej poznam problem, może będę w stanie lepiej pomóc?

Beatagr3 -
10 lat to niezły staż w cukrzycy :p

Dziewczyny -
Jesteście na pompach czy penach?

[monyaa]

W moim przypadku to trochę bardzie skomplikowane, bo ja znam zasady, umiem wszystko przeliczyć, mam wszelkie narzędzia ku temu - pompę też kupiłam ostatnio, razem z glukometrem przeliczającym dawki
i wiem, że da się wiele rzeczy robić mając cukrzycę, ale dawno temu odkryłam sposób, który pozwala nie przytyć - bez insuliny możesz jeść ile chcesz - nie umiem zatrzymać tego procederu
mały stres powoduje, że mam ochotę jeść, ale nie chcę tyć
ostatnio i tak przytyłam kilka kg i nie jestem w stanie tego zaakceptować - motywacją jest pompa, bo 9,5tyś drogą nie chodzi

dzięki za odzew, pewnie jestem wiele starsza od was, choruję od 6 lat, przed zachorowanie zaleczyłam zaburzenia, ale cukrzyca wywołała je spowrotem

[Beatagr3]

Mnie też parę razy przeszło przez myśl szczególnie jak byłam zdołowana, żeby po prostu przestać dawać insulinę sobie, że dzięki temu mogłabym być szczupła. Przed wykryciem bardzo schudłam, wszyscy zauważyli - mówili, że się wyrabiam bo zawsze byłam dość gruba. Ale teraz jak myślę, co bym mogła sobie zrobić takim działaniem, to nigdy przenigdy bym tego nie zrobiła. Jest tyle powikłań nieleczonej cukrzycy, że szkoda gadać.

Mnie też zawsze w stresie chce się jeść, do tego nie muszę wcale jeść dużo więcej żeby przytyć, więc muszę uważać. Staram się wtedy myśleć o innych rzeczach i głód sam po czasie przechodzi.

[monyaa]

skąd jesteście? andrea, Ty chyba jestes 2 razy młodsza ode mnie

[Beatagr3]

Ja jestem ze Śląska

[andrea97]

Ja jestem z opolszczyzny
Też wiele razy rozważałam "ucinanie" dawek insuliny. Baaa rozważałam ... Zdarzało mi się nawet jej celowo nie brać. Tylko na co ją miałam wziąć jak jadłam trzy jabłka dziennie, a cukry - leciały, wiadomo. Jeżeli jednak miałam napad ("w moim mniemaniu dzikiego" ) głodu i pochłaniałam kolejne (4) jabłko , co wiązało się oczywiście z wyrzutami sumienia - nie podawałam insuliny. Później tego zaprzestałam. I całe szczęście, bo ten nawyk mógłby się jeszcze bardziej utrwalić.
Pewnie związane jest to też z anoreksją, ale ja w nerwowych sytuacjach nie mogę nic przełknąć. Teraz powinnam przytyć i pogodziłam się z tym, ale w związku z nową szkołą, klasą i perspektywą ogromu nauki zmuszam się do jedzenia czegokolwiek. Poza tym pod wpływem stresu strasznie rosną cukry. Też tak u Was jest z poziomem cukru?
Co do mojego wieku to mam 16 lat Jeżeli mam pisać per pani, to nie ma sprawy .

[Beatagr3]

Mnie też rosną cukry od stresu. A jeszcze co do cukru, to zanim dostałam pompe to miałam tą cukrzyce średnio stabilną i objawy niedocukrzenia pojawiały się dopiero jak miałam około 40 Teraz jak już mam 70 to zaczynam to czuć. A u Was jak jest?

[andrea97]

Ja też odczuwam objawy hipoglikemii przy cukrze ok. 70. Od początku choroby potrafiłam to wyczuć. A parę tygodni temu zauważyłam, że potrafię rozpoznać kiedy mam wysoki cukier . Nigdy wcześniej tego nie umiałam. Odczuwam wtedy takie jakby skurcze mięśni (szczególnie rąk i dłoni). Dziwi mnie, że nigdy wcześniej tego nie zaobserwowałam. Cukrzycę też mam wyrównaną b. dobrze, więc nie jest to związane z jakimiś powikłaniami. U Was się tak zdarza?

[Beatagr3]

Hiperglikemii to niestety często nie wyczuwam , chociaż zdarzają się momenty, w których czuję się dziwnie i wiem, że prawdopodobnie wtedy mam.

[monyaa]

Ja choruję 9 lat i też mam pompę. A najbardziej ciekawi mnie, ajk radzisz sobie z wkładaniem pompy w ubranie. Ja najczęściej chodzę w spódnicach i sukienkach, ale niewiele z nich ma kieszenie.

[jupil]

nie mam ale jestem naraźony, wiem że to bardzo trudna choroba

https://pizzabialoleka.wordpress.com

[MilosniczkaZakupow]

Ja nie mam, ale moja mama i babcia miały niestety. Zastanawiam się czy to dziedziczne?

[Cappuccino]

Dziewczyny. Mam stwierdzona insulinoopornosc. Od pewnego czasu nie chce zagoić mi się zmiana na łokciu i czytam że to może być objaw cukrzycy. Biorę na noc 1 tabletkę Glucophage XR 1000 . Chciałabym pójść zbadać sobie poziom glukozy i sprawdzić czy coś się zmieniło od ostatniego pomiaru. Bez obciążenia, zwykły poniedziałek krwi na glukozę. Czy w takim wypadku brać tabletkę Glucophage XR na noc? Biorę leki na tarczyce - miałam wycięta i kiedy idę zbadać poziom TSH lekarz nie każe mi brać tabletki żeby zobaczyć jaki jest faktyczny poziom hormonu we krwi bez tabletki. A jak z glukoza? Biorę te o przedłużonym działaniu więc długo się uwalnia i może jak nie wezmę to nie będzie prawidłowy wynik bo przecież codziennie one uwalniają się w moim organizmie. Ktoś wie i pomoże?

[kaledonia]

Napisane przez Cappuccino

Dziewczyny. Mam stwierdzona insulinoopornosc. Od pewnego czasu nie chce zagoić mi się zmiana na łokciu i czytam że to może być objaw cukrzycy. Biorę na noc 1 tabletkę Glucophage XR 1000 . Chciałabym pójść zbadać sobie poziom glukozy i sprawdzić czy coś się zmieniło od ostatniego pomiaru. Bez obciążenia, zwykły poniedziałek krwi na glukozę. Czy w takim wypadku brać tabletkę Glucophage XR na noc? Biorę leki na tarczyce - miałam wycięta i kiedy idę zbadać poziom TSH lekarz nie każe mi brać tabletki żeby zobaczyć jaki jest faktyczny poziom hormonu we krwi bez tabletki. A jak z glukoza? Biorę te o przedłużonym działaniu więc długo się uwalnia i może jak nie wezmę to nie będzie prawidłowy wynik bo przecież codziennie one uwalniają się w moim organizmie. Ktoś wie i pomoże?

Wtedy nie brać, bo normalnie to musi być chyba 12 godzin przerwy na czczo.
Ja biorę tabletki kilka razy na dobę, to samo mierzenie cukru glukometrem.

[Morka1]

BNiestety tak, typ II ok 6-7 lat zdiagnozowane

[hardcorepapaa]

Nie mam cukrzycy ale mialem inne problemy zdrowotne i w jakims stopniu pomogla mi zmiana diety, rezygnacja z kawy, herbaty, slodzonych napoi, troche ze slodyczy i picie wody, zwlaszcza zagotowanej i jeszcze cieplej, xxxx