Czy to jest możliwe, że z tego powodu miałam ,,Dołki''?

[MilenaAmourVincitOmnia]

Słuchajcie, jak wcześniej pisałam, że przechodzę okres wątpliwości, gdzie znikają fajerwerki w związku itp... i bardzo długo głowiłam się nad tym co może być przyczyną, miewałam bardzo silne dołki i chyba dzisiaj przypadkowo to odkryłam, ale czy to możliwe, że to właśnie z tego powodu? Od pewnego momentu zaczęłam czuć, że zbliżamy się do tego, że coraz bardziej chcemy ze sobą zamieszkać i dzisiaj przypadkowo pomyślałam, że to być może dlatego mam te dołki, że już nie jest tak samo jak było itp. chodzi o to, że na początku ja i partner nie widzieliśmy Świata poza sobą, ale przyszedł taki czas, że oboje się ,,Ogarnęliśmy'' no i w wyniku tego TŻ niestety ma dużo mniej czasu dla mnie (praca) poczułam coś dziwnego, że nie jest tak jak wcześniej, było mi np. smutno dzisiaj, bo praktycznie w ogóle nie było czasu dla siebie, a wiem, że jakbyśmy ze sobą mieszkali to wieczorem by przyszedł i by się wtulił, a ja byłabym zadowolona z tego, że mogę mieć go przy sobie, nie odczuwałabym aż tak tego, że mija ten okres fascynacji. Ciężko mi wam to wszystko opisać, bo o wiele więcej mam do opisania, ale niestety nie wiem jak to wam jasno napisać, napiszę po prostu: Mam wrażenie, że te dołki mam dlatego, że dziwne jest dla mnie to, że minęło zakochanie, ze względu na to, że z nim nie mieszkam, ale czy to możliwe? Bo ja mam wrażenie, że tak, odnoszę takie uczucie, że to jest już ten czas, by ze sobą zamieszkać. Często wyobrażam sobie naszą przyszłość i wiem, że ona będzie wyglądać o wiele lepiej niż teraz, bo będę mogła wstawać, a wieczorem kłaść się obok jego boku, spędzać z nim czas w domu, a nie sama u siebie... tęskniąc za nim. Tylko, że jeszcze przy najmniej pół roku musimy poczekać i pozałatwiać swoje sprawy do końca. Przepraszam, że takie pogmatwane, no, ale kompletnie nie umiem napisać tego co mi w głowie siedzi. :/ Mam nadzieje, że ktoś zrozumie.

[KasDi]

Myślę, że doskonale Cię rozumiem. Bo czuję coś bardzo podobnego, ale też z wielu względów nie możemy mieszkać jeszcze razem.
Możliwe, że to uczucie to taka chęć zrobienia kroku na przód w związku. Chciałabyś, żeby móc więcej z nim spędzać czasu i jednocześnie jakoś pozwolić mu (w związku z pracą) i może przy okazji sobie, stanąć na nogi - usamodzielnić się. Myślę, że musisz przetrzymać ten okres 'niemożności' mieszkania razem i jakoś próbować sobie mówić, że za jakiś tam czas zamieszkacie razem. Ja staram się pomału jakoś wszystko planować, w sensie co trzeba kupić, że urządzimy domówkę dla znajomych itd. - i to trochę mi pomaga.

[MilenaAmourVincitOmnia]

Bardzo możliwe, po prostu czuję, że to ten czas, że te wątpliwości biorą się stąd, że już nasz związek tak się rozwinął... i, że miną (mam taką nadzieję) jak będziemy już razem mieszkać, jakieś wyjazdy do rodziny, coś w tym stylu... tak jakbym chciała iść na przód, ale nie mogę, bo gdyby teraz mogła, to wiem, że bym do niego się wprowadziła. Że minęło zakochanie i czas stworzyć prawdziwy, dorosły związek, tak to ciężko mi się pogodzić, że nie ma ,,Motyli'', a tak to pewnie nawet bym tego nie zauważyła...

[b82ed09e83d6cc96f3cec4b39c6008ed9e8c5acd_5dd330825eb9e]

Ale czemu Ty tak rozpaczasz, że mija okres fascynacji, a związek chodzi w inną fazę? Nie rozumiem tego zupełnie. To przecież normalne, zobaczysz, że za jakiś czas zaczniesz doceniać spokój, jaki masz w związku, bo to też ma ogromne plusy. Ja już bym w życiu nie chciała wrócić do tych początków związku, o wiele bardziej lubię etap, gdzie mogę już tworzyć jakieś naoczne plany z facetem, znam go dobrze, jego reakcje, charakter itp. Takich par jak Wy są tysiące, więc nie rozpaczaj, że nie możesz teraz z nim zamieszkać, bo nie masz powodu do rozpaczy. Jak przyjdzie czas, zrobicie to.

[MilenaAmourVincitOmnia]

Kurczę masz rację, a rozpaczam chyba dlatego, że myślałam, że miłość zupełnie inaczej wygląda, a tu bach... rozczarowanie.

[Leszy]

Napisane przez MilenaAmourVincitOmnia

Kurczę masz rację, a rozpaczam chyba dlatego, że myślałam, że miłość zupełnie inaczej wygląda, a tu bach... rozczarowanie.

Definitywnie zbyt spaczony obraz miłości obecną popkulturą romantycznych komedii, powieści i romantycznymi piosenkami.

Stabilne, "nudne" uczucie to jedna z najlepszych rzeczy, jakiej doświadczyłem w życiu. Moment kiedy partner jest całkowitą ostoją, tą metaforyczną przystanią. Kiedy ma się też czas dla siebie, a ponadto ma się świadomość bycia ważnym dla kogoś.

Nie ma co sobie fałszować wizji prawdziwego życia (ani zakładać miliarda wątków, tylko jeden a konkretny).

[Kretka666]

Napisane przez Leszy

Definitywnie zbyt spaczony obraz miłości obecną popkulturą romantycznych komedii, powieści i romantycznymi piosenkami.

Stabilne, "nudne" uczucie to jedna z najlepszych rzeczy, jakiej doświadczyłem w życiu. Moment kiedy partner jest całkowitą ostoją, tą metaforyczną przystanią. Kiedy ma się też czas dla siebie, a ponadto ma się świadomość bycia ważnym dla kogoś.

Nie ma co sobie fałszować wizji prawdziwego życia (ani zakładać miliarda wątków, tylko jeden a konkretny).

Ooo, dla mnie to samo Życie w komedii romantyczniej musiałoby być strasznie denerwujące.

Autorko, ile jeszcze wątków założysz w tym samym temacie?

[MilenaAmourVincitOmnia]

Póki nie weszłam w tak poważny związek byłam święcie przekonana, że zakochanie to miłość, a, że o związek nie trzeba dbać. Dokładnie - sądziłam, że jest tak jak w telewizji. Żadnych. Po prostu chciałam się dowiedzieć skąd te wszystkie dołki, które mam, ale chyba zrozumiałam, że czas zacząć się cieszyć tym, że mam zawsze na kim polegać.