Ludzie i zachowania, które nas dziwią + ot, część 69

[4e7542dda0fd66e47a4eea60a6dfa89c97e945d1_61c50d8334adc]

[1=980cf4958a6e724c916e7ad b24f4c6159aa2df82_65d7e02 c47328;88746181]Też mnie to dziwi. Ale może za parę pokoleń upadnie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]Może...Chciałabym w to wierzyć.

To zabawne jak bardzo jesteśmy nieświadomi tego, że religia wpływa na naszą mentalność/światopogląd , jak silnie jest w nas zakorzeniona i że nas po prostu...ogłupia.

Ja takie zabawne "zderzenie" przeżyłam jakieś 2 lata temu, po wizycie księdza na kolędzie. A miałam już 30 lat! Dziwne odczucie.

I tak, ta wymuszona "wiara" czyni nas krajem 3 razy bardziej zacofanym od innych, które podobno są za nami "w tyle" w Europie (tzn.my tak lubimy o sobie myśleć),czyli np. Rumunia...

To jest straszne i wcale nie śmieszne, niestety.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Misia452]

A mnie dziwi, że 33 lata to młodo jak na ślub

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Keket]

Napisane przez tinkerver2

Dziwi mnie, że chcąc coś kupić na grupie dotyczącej sprzedaży ubrań, podając KONKRETNE CECHY danej rzeczy dostaje propozycje zupełnie z dupy.
Napisałam, że szukam spodni z konkretnej firmy, gładkich, bez żadnych przetarć, różnic kolorystycznych, z wysokim stanem.
Dostałam ofertę spodni z jasnymi przetarciami, które są biodrówkami i z zupełnie innej firmy. Lol.

Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

To tak samo, jak na grupie Noclegi Zakopane. Ktoś szuka lokalu do wynajęcia blisko Krupówek, a dostaje oferty z Bukowiny lub Murzasichle.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[4e7542dda0fd66e47a4eea60a6dfa89c97e945d1_61c50d8334adc]

Napisane przez kasztanka3

Mnie tez, nie kojarze jej z niczym poza rola Bozenki sprzed moze 15-20 lat, ale wydaje sie byc strasznie oderwana od rzeczywistosci. Pewnie znalazloby sie jeszcze wiecej celebrytow z takimi madrosciami z tylka.



Mnie tez to dziwi.



To swoja droga, sposrod moich znajomych z liceum i studiow chyba wszyscy niebedacy singlami (a takie wyjatki to moge na palcach jednej reki policzyc) maja slub koscielny i ochrzczone dzieci.



W malomiasteczkowych klimatach czesto ten slub jest zaraz po szkole sredniej, mialam pare ciezarnych dziewczyn w klasie kiedy podchodzilam do matury (miasto ok. 200 tysiecy mieszkancow). Z kolei na studiach (Warszawa) dziewczyny sie zareczaly i zaraz po studiach braly sluby, pierwsze dziecko wiekszosc urodzila w wieku ok. 26 lat. Z moich licealnych i studenckich znajomych wiekszosc ma co najmniej dwojke dzieci. Sporo z nich juz chodzi do szkoly, rekordzistka ma czworke, z czego najstarsze ma juz chyba 13 albo 14 lat.



Wiek moim zdaniem nie ma znaczenia, bardziej ogolna mentalnosc i dopasowanie konkretnej pary.
Lapanie sie pierwszych lepszych portek bo trzydziestka za pasem i lepiej zeby jakis chlop byl jest moim zdaniem strasznie glupie i naiwne i w takim wypadku w ogole mnie nie dziwi szybki rozwod.

Bożenka na zawsze pozostanie Bozenka...Wychodzi na to, że dobrze obsadzona rola, bo "charakter filmowy" to ten z reala. Żartuję oczywiście, bo co to za charakter właściwie i kto mógł przewidzieć co z tego dziecka wyrośnie...

No ale właśnie... Bożenka "trzyma się" nieźle i niestety dla mnie, podobnie jak Grażyna, reprezentuje niestety pewien typ osobowosciowy, ktorym lepiej nie być. "Bożenka" może nie ma takiej siły rażenia jak Grażyna, ale podobnie jest...synonimem pewnego rodzaju zasciankowosci, a może powierzchowności przede wszystkim i stereotypowego myślenia.

W ogole ostatnio zdałam sobie sprawę z tego, jak bardzo nie znoszę polskiego show biznesu. Do tego stopnia, że gdybym sama w ogóle na jakimś etapie życia rozwazala robienie "kariery" (a nie jest to trudne tutaj), na "polskich ściankach", to...nie wiem czy bym chciała. Nawet wiedząc, że znajdę spore grono odbiorców.

Na dobrą sprawę to polskiego showbizu nie lubię do tego stopnia i z tak wielu powodów (oj, długo bym mogła wymieniać), że nie jestem w stanie wymienić chyba nawet jednej osoby, której uważam za gwiazdę. Jasne, że są osoby, które moglyby nimi być i je szanuję, ale generalnie to słaba to gleba niestety...

Jest z tym tak źle, że niestety uważam polski show biz za obciachowy po prostu i chyba głupio w nim być. I nie piszę tego jako wytrawny koneser .




Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[brandie]

Ja się wychowywałam w rodzinie, gdzie szybkie śluby były normą. Młodsze pokolenia trochę odchodzą od tego, ale niezmiennie uprawiają katolicyzm obrzędowy. Chodziłam do kiepskiego rejonowego gimnazjum i sporo dziewczyn stamtąd rodziła i "żeniła" w okolicach 20tki, dziewczyny z podstawówki (dość dobra szkoła) raczej nadal bezdzietne (mam 25 lat).
Rozwaliło mnie kiedyś foto znajomej-rówieśniczki z brzuchem i mężem opatrzone komentarzem męża: "zdążyłem przed 30tką". Co za żenada.
Wydaje mi się, że wśród ludzi urodzonych w latach 90tych jeszcze te poglądy nie rzadko mają rację bytu, mam nadzieję, że roczniki 2000+ są już inne, ale malutko znam takich osób.

[Ingrid80]

[1=43f4c6e05089aac1c48e760 c19dfc261ffa43875_6583838 01b065;88746265]Treść usunięta[/QUOTE]Co to jest pride month?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[1ce31337bafe4ce50f62519e721d2985132c01a5_6111b3a307338]

Mnie zastanawia z czego to wynika, że katolikom nie jest wstyd przynależeć do takiej jawnie pedofilskiej organizacji, pomijając już inne jej aspekty. Mamy 21 wiek, i niewiele potrzeba by konsumenci zbojkotowali jakąś firmę z powodu wpadki PR. Bojkotuje się firmy testujące kosmetyki na zwierzętach, wykorzystujące pracę dzieci w krajach 3 świata, trujące środowisko, zużywające za dużo plastiku czy mające inne nieetyczne zachowania.
A tutaj jest organizacja, której hierarchia masowa gwałci dzieci na światową skalę od dekad, robi wałki finansowe odkąd istnieje i przejawia ogólną pogardę na ludzi. Reakcja: głowa w piasek, 'mój proboszcz osobiście żadnego dziecka nie zgwałcił', problemu nie ma, dalej można to sponsorować i w tym uczestniczyć.
Dziwi mnie że przyzwoici, mądrzy, skłonni do refleksji w innych kwestiach ludzie mają jakieś klapki na oczach w kwestii KK, i nie jest im wstyd być częścią tego.

[Mimiko]

[1=4e7542dda0fd66e47a4eea6 0a6dfa89c97e945d1_61c50d8 334adc;88746528]

Na dobrą sprawę to polskiego showbizu nie lubię do tego stopnia i z tak wielu powodów (oj, długo bym mogła wymieniać), że nie jestem w stanie wymienić chyba nawet jednej osoby, której uważam za gwiazdę. Jasne, że są osoby, które moglyby nimi być i je szanuję, ale generalnie to słaba to gleba niestety...

Jest z tym tak źle, że niestety uważam polski show biz za obciachowy po prostu i chyba głupio w nim być. I nie piszę tego jako wytrawny koneser .

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]


Mam podobne zdanie. Aktorzy starszego pokolenia czy artyści to moim zdaniem inna liga niż ten pseudo "szoł biznes". Jacyś modele, uczestnicy programów telewizyjnych, influencerzy, aktorzy z polskich seriali. W ogóle mnie nie interesują i dziwię się, że ludzie ich obserwują i emocjonują się ich życiem.

[Olkaaaa_s]

Napisane przez kasztanka3

W malomiasteczkowych klimatach czesto ten slub jest zaraz po szkole sredniej, mialam pare ciezarnych dziewczyn w klasie kiedy podchodzilam do matury (miasto ok. 200 tysiecy mieszkancow). Z kolei na studiach (Warszawa) dziewczyny sie zareczaly i zaraz po studiach braly sluby, pierwsze dziecko wiekszosc urodzila w wieku ok. 26 lat. Z moich licealnych i studenckich znajomych wiekszosc ma co najmniej dwojke dzieci. Sporo z nich juz chodzi do szkoly, rekordzistka ma czworke, z czego najstarsze ma juz chyba 13 albo 14 lat.

Pochodzę z małego miasteczka do 15k mieszkańców i znam max 3 laski, które wyszły za mąż w okolicach 20 roku życia, ale trudno je uznać za reprezentatywny przykład- wszystkie trzy pochodzą z wielodzietnych, alkoholowo-narkotykowych patośrodowisk.

Z moich licealnych znajomych (to miasteczko, większe miasto i okolica) dwie laski wyszły za swoje licealne miłości tuż po studiach. Jedna ma syna, druga bezdzietna.

Znajomi ze studiów- jeden koleś dorobił się już potomka, co było u nas sensacją a tak, to jedna laska wyszła też za swoją licealną miłość (3 lata po ślubie, dziecka brak). Na studiach jedyną zameżną laskę, jaką znałam, była dziewczyna pochodząca z katolicko-oazowych środowisk.

Czytając Wasze posty mam wrażenie, że mieszkam w jakiejś Polsce A++, a pochodzę z raczej konserwatywnej Małopolski Może rzeczywiście zmienia się mentalność Polaków.

[Nette]

Napisane przez ateris

Ja taki moment miałam dość niedawno i wyszło mi z tych rozważań, że samotna starość jest przekichana i wolałabym jednak mieć jakąś rodzinę. Czasem tylko przychodzą myśli, że może to już za późno się za to zabieram. Ale tylko czasami.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Akurat posiadanie dzieci nie gwarantuje, że starość nie będzie samotna. Mało to przypadków, że dorosłe dziecko emigruje i wpada tylko na święta? Albo nie emigruje, żyje w tym samym mieście, ale jest zajęte własną rodziną i starego rodzica ma gdzieś. Z jednej strony można byłoby powiedzieć, że jak sobie ktoś wychował, tak ma, ale to nie do końca tak działa. No i też posiadać dzieci jako zakładników na starość - trochę egoistyczne.

[j_fly]

Pochodzę z miasteczka <20k mieszkańców, jestem rocznik '88 i jak patrzę na swoich znajomych z podstawówki, gimnazjum, liceum, czy osiedla, to równomiernie to wszystko się rozkłada: w związkach formalnych, nieformalnych i single. Tak samo dzieciaci i bezdzietni. Kojarzę chyba tylko 3 dziewczyny, które szybko wyszły za mąż, większość, jeśli w ogóle wzięła jakikolwiek ślub, to w okolicach 25-30 lat i później

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Nette]

Napisane przez Olkaaaa_s

Pochodzę z małego miasteczka do 15k mieszkańców i znam max 3 laski, które wyszły za mąż w okolicach 20 roku życia, ale trudno je uznać za reprezentatywny przykład- wszystkie trzy pochodzą z wielodzietnych, alkoholowo-narkotykowych patośrodowisk.

Z moich licealnych znajomych (to miasteczko, większe miasto i okolica) dwie laski wyszły za swoje licealne miłości tuż po studiach. Jedna ma syna, druga bezdzietna.

Znajomi ze studiów- jeden koleś dorobił się już potomka, co było u nas sensacją a tak, to jedna laska wyszła też za swoją licealną miłość (3 lata po ślubie, dziecka brak). Na studiach jedyną zameżną laskę, jaką znałam, była dziewczyna pochodząca z katolicko-oazowych środowisk.

Czytając Wasze posty mam wrażenie, że mieszkam w jakiejś Polsce A++, a pochodzę z raczej konserwatywnej Małopolski Może rzeczywiście zmienia się mentalność Polaków.

Moja obserwacja jest taka, że wiek ożenku jest nieco skorelowany z wykształceniem/ambicjami i miejscem zamieszkania. Pochodzę ze średniego miasta, mieszkam w większym.
Ci znajomi, z podstawówki jeszcze, którzy szli do zawodówek lub kiepskich LO, gdzie później mieli perspektywę tylko na słabe studia na prywatnych wyższych szkołach wszystkiego, w większości zawarli małżeństwa blisko 20tki.
Z mojego LO wszyscy szli na studia i w tej puli wczesne małżeństwo było tylko jedno - bo była wpadkowa ciąża.
U reszty był podział na dwie grupy: tych, którzy w trakcie studiów względnie szybko weszli w jakieś związki, a niedługo po skończeniu - małżeństwo i dążenie do posiadania dzieci, bo ich celem było posiadanie rodziny. Ta grupa wierzyła w "dziecko koniecznie przed 30tką" (bo przecież powszechnie wiadomo, że trzydziestka jest terminem przydatności, po którym rodzą się dzieci z wadami rozwojowymi, nie...? ). W tej puli spora liczba ludzi wróciła w swoje rodzinne strony.
I druga grupa ludzi, którzy na studiach nie angażowali się w bardzo poważne związki, stawiali bardziej na dobrą pracę czy realizację jakichś celów związanych z tzw. karierą. I ci wchodzili w dłuższe związki dopiero po studiach, często z osobami poznanymi w pracy, a małżeństwa zawierali w okolicach 30-35, albo i wcale. Ta grupa została w większym mieście.

[madziara_07]

Napisane przez kasztanka3

Mnie tez, nie kojarze jej z niczym poza rola Bozenki sprzed moze 15-20 lat, ale wydaje sie byc strasznie oderwana od rzeczywistosci. Pewnie znalazloby sie jeszcze wiecej celebrytow z takimi madrosciami z tylka.

To jest Bozenka z Klanu?? Nie poznalabym.


Co do dzieci to wsrod ludzi w moim wieku ( ja jestem rocznik '85) powiedzialabym ze jest tak pol na pol dzieci kolo 20 czesc kolo 30 ale sluby w 9/10 przypadkow koscielne no bo jak inaczej, nawet moj kolega wojujacy ateista wzial slub koscielny, fakt jego dziewczyna obecnie zona jest bardzo wierzaca ale przeciez mozna wziac slub jednostronny . Ale juz pokolenie o 10 lat mlodsze (mam na mysli moje kuzynostwo) juz dzieci sporo pozniej, slubu czasem w ogole nie.

[kaledonia]

Napisane przez agata1213

Ja mam taką dalszą rodzinę, która nadmiernie się interesuje cudzymi brzuchami i tylko patrzą, która w ciąży chodzi. 2 lata po ślubie moja koleżanka nie miała dziecka, to ciotka się pyta przy niedzielnym obiedzie, czy wiem może coś na ten temat, czy nie mogą mieć dzieci czy co
Jak jej mówię, że nie każdy chce mieć dzieci, to się dziwi, bo "kto by nie chciał mieć dziecka?"
Jak jej powiedziałam, że mój kolega wziął ślub, dzieci nie planuje i tyle, to się pyta na co mu ten ślub potrzebny, przecież rodziny nie zakłada
Widzę ją ze 4 razy w roku i zawsze jest temat, kto z osiedla w ciąży chodzi

Nie rozumiem po co w ogóle z taką ciotką na takie tematy dyskutujesz ?
Na takie wścibskie pytania ciotki po prostu odpowiedziałabym, że to prywatna sprawa każdej pary i nie ładnie innym zaglądać do łóżka
Ta ciotka nie ma innych tematów do rozmów czy co , a może sama nie jest taka idealna

[kasztanka3]

Troche mnie dziwia takie zwiazki typu wojujacy ateista + gleboko wierzaca osoba.
Dla mnie gleboko zakorzeniona wiara bylaby dealbreakerem, nie zwiazalabym sie z taka osoba

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

[1=43f4c6e05089aac1c48e760 c19dfc261ffa43875_6583838 01b065;88746469]Treść usunięta[/QUOTE]

U mnie stoi coś w bardzo podobnym stylu. Aż sprawdziłam autora, ale to jednak kogoś innego. Tylko to u mnie jest trochę bardziej ubogie, nie aż tak narzucające się, w sensie mniejsze.

[madziara_07]

Napisane przez kasztanka3

Troche mnie dziwia takie zwiazki typu wojujacy ateista + gleboko wierzaca osoba.
Dla mnie gleboko zakorzeniona wiara bylaby dealbreakerem, nie zwiazalabym sie z taka osoba

Zle sie wyrazilam on w sumie przy niej zmienil sie z wojujacego ateisty na wojujacego (taki typ) antyklerykala choc ateista pozostal. Ogolnie on sie troche przy niej hamuje i nie krytykuje jej wyborow (czy ochrzcili dziecko nie wiem bo kontakt sie urwal, znajomosc z czasow studenckich) ona tak samo. Ona jest gleboko wierzaca ale rowniez bardzo tolerancyjna, nie krytykuje postepowania innych, nie nawraca itp. Ma przyjaciol od prawa do lewa, bardzo ciepla mila dziewczyna. Jedynie kogo krytykuje to swoja matke za zaslepienie w stosunku do Radia Maryja

[695d786c3492781c3fd020c39a3abf990173eddf_6577a2b887a02]

Napisane przez j_fly

Pochodzę z miasteczka <20k mieszkańców, jestem rocznik '88 i jak patrzę na swoich znajomych z podstawówki, gimnazjum, liceum, czy osiedla, to równomiernie to wszystko się rozkłada: w związkach formalnych, nieformalnych i single. Tak samo dzieciaci i bezdzietni. Kojarzę chyba tylko 3 dziewczyny, które szybko wyszły za mąż, większość, jeśli w ogóle wzięła jakikolwiek ślub, to w okolicach 25-30 lat i później

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Wśród moich znajomych też mniej więcej równomiernie, chociaż singli jest niewielu. Ale ślub na ogół ludzie biorą nie wcześniej niż po skończeniu studiów, powiedziałabym, że najczęściej w przedziale 25-30, choć później też często.
Średniej wielkości miasto na Śląsku, czyli też raczej konserwatywny rejon.

[Nette]

Napisane przez kasztanka3

Troche mnie dziwia takie zwiazki typu wojujacy ateista + gleboko wierzaca osoba.

Dla mnie gleboko zakorzeniona wiara bylaby dealbreakerem, nie zwiazalabym sie z taka osoba

Mam tak samo, zbyt fundamentalna różnica. Co prawda nie jestem z gatunku *wojujących* ateistów, raczej zwykłych, ale do związku szukałam zawsze drugiego ateisty - lekko nie było.
Jak dla mnie religia jest nieracjonalna, więc ciężko się wiązać na życie z człowiekiem, w którego życiu zajmuje ona jakieś miejsce.

I nigdy nie zrozumiem ludzi, którzy uważają się za ateistów, a równocześnie biorą udział w obrządkach religijnych (śluby, chrzty etc.).

[ateris]

Napisane przez Nette

Akurat posiadanie dzieci nie gwarantuje, że starość nie będzie samotna. Mało to przypadków, że dorosłe dziecko emigruje i wpada tylko na święta? Albo nie emigruje, żyje w tym samym mieście, ale jest zajęte własną rodziną i starego rodzica ma gdzieś. Z jednej strony można byłoby powiedzieć, że jak sobie ktoś wychował, tak ma, ale to nie do końca tak działa. No i też posiadać dzieci jako zakładników na starość - trochę egoistyczne.

Zawsze pojawia się ten argument, że dziecko nie gwarantuje, że nie będzie się samotnym na starość. No jasne, że nie gwarantuje. Ale jednak myślę, że więcej jest przypadków, że te dzieci jednak się rodzicami interesują. Jest po prostu szansa, że ta rodzina będzie normalna i będzie się wspierać. Też nie mieszkam w mieście rodziców, ale jednak dzwonię czy odwiedzam. A że posiadanie dzieci wiąże się także z pobudkami egoistycznymi to jest dla mnie jasne jak słońce.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[tinkerver2]

Napisane przez ateris

Zawsze pojawia się ten argument, że dziecko nie gwarantuje, że nie będzie się samotnym na starość. No jasne, że nie gwarantuje. Ale jednak myślę, że więcej jest przypadków, że te dzieci jednak się rodzicami interesują. Jest po prostu szansa, że ta rodzina będzie normalna i będzie się wspierać. Też nie mieszkam w mieście rodziców, ale jednak dzwonię czy odwiedzam. A że posiadanie dzieci wiąże się także z pobudkami egoistycznymi to jest dla mnie jasne jak słońce.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ta. Pobudki egoistyczne. A jak pytasz kogoś dlaczego ma dzieci, to słyszysz "BO CHCIAŁAM". to w ogóle nie jest egoistyczne. Nie ma ŻADNEGO przymusu ani obowiązku posiadania dzieci/psów/kotów/świnek morskich, i to, że ktoś się nie decyduje na dziecko/psa/kota. Swinke morska to nie oznacza, że jest egoistą, tylko, że wybrał zupełnie inną drogę, ani lepsza, ani gorsza.
BTW czytam właśnie książkę "żałując macierzystwa", polecam.

Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

[meliandra]

Napisane przez kasiunia788742

Zdziwko z pociągu - rodzina 10 osób musieli kupować bilety w kasie czyli na ostatnią chwilę i zdziwieni, że nie mają tylu miejsc obok siebie. I zle pkp bo jak to tak - oni małe dzieci maja...

Wysłane z mojego SM-G950F przy użyciu Tapatalka

Mnie w ogóle dziwi, że ludzie w kasach kupują bilety i że im się chce stać w kolejce skoro można to przez neta kupić


[1=0235a76bf37a0c9e786a33d 682e03cfb1aa33c8b_653ef22 455ebf;88746119]https://www.instagram.com/p/CPv9UgEH...dium=copy_link dziwi mnie to.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk[/QUOTE]


Mnie dziwi, że z tego taka guano burza się zrobiła i że ludzie to tak przeżywają Z resztą mam wrażenie, że większość ludzi w ogóle nie zrozumiała o co jej chodzi. Inna kwestia, że nie ona nie do końca jasno to napisała i chyba stąd problem

Napisane przez _medianoche

W mojej dalszej rodzinie jest to samo. Nie mam kontaktu z nimi w ogóle, ale od rodziców czasem słyszę, że kuzynka wzięła ślub, bo jest w ciąży itd. Dalszy kuzyn ochrzcił dziecko itd. I to jest wszystko na pokaz, bo oni nie żyją tak, jak im religia nakazuje. Hipokryci straszni. Wierzą w jakieś zabobony, których sami nie przestrzegają i nagabują innych. I znam jedną parę, która wzięła ślub tu, ale planowali kościelny w Polsce "dla rodziny".

I branie ślubu w bardzo młodym wieku też mnie dziwi. Nie wtrącam się do życia innych ludzi, ale bardzo mnie dziwi branie ślubu w wieku 22 lat, zaraz po studiach, kiedy dopiero co zaczęło się pracować, szybko dzieci itd. Dopiero co zaczęli zarabiać na siebie i żyć. I już musi być ślub i dziecko. A potem płaczą, że na nic ich nie stać.

Jako, że za granicą mieszkam dłużej niż w Polsce, przyzwyczajona jestem do widoku par, które biorą ślub i planują rodzinę w wieku 30 - 40 lat, gdy mają już kariery, stabilną sytuację finansową, odłożone pieniądze itd. A ciągle słyszę o jakimś dalekim kuzynostwie, gdzie mają już dzieci, a stabilizacji brak. I gnieżdżą się z trójką dzieci w dwupokojowym mieszkaniu (salon + jedna sypialnia). I jeszcze to gadanie, że trzeba mieć dzieci szybko, szybko, bo potem jak to wygląda jak "babcia" odprowadza syna do szkoły. Dla nich wiek 35+ to już stare babcie są.

Dla mnie śluby w tak młodym wieku są totalnie bezsensu. Dobrze, że ta granica się przesuwa. Uważam, że jak ktoś ma 20 lat to ma dopiero uczy się dorosłego życia, kształtuje mu się charakter, poglądy, podejście do wielu spraw. Jak się ma 20 lat to naprawdę niewiele do szczęścia potrzeba i od partnera też nie wiele się wymaga, ważne żeby się czas miło spędzało. Potem człowiek dorasta i zauważa, że człowiek, który wyrósł z nastolatka i w którym się zakochało jest jednak zupełnie innym człowiekiem.

Napisane przez _medianoche

Dziwi mnie ta rzeźba we Wrocławiu, która do niczego nie pasuje i sprawia, że oczy krwawią. Mogli tam piękną fontannę postawić zamiast tego czegoś.

Niestety to nie jest jedyny taki koszmarek we Wrocławiu. Najgorsze jest to, że na to idzie kupa kasy.

[natalia_t]

Napisane przez Nette

Mam tak samo, zbyt fundamentalna różnica. Co prawda nie jestem z gatunku *wojujących* ateistów, raczej zwykłych, ale do związku szukałam zawsze drugiego ateisty - lekko nie było.
Jak dla mnie religia jest nieracjonalna, więc ciężko się wiązać na życie z człowiekiem, w którego życiu zajmuje ona jakieś miejsce.

I nigdy nie zrozumiem ludzi, którzy uważają się za ateistów, a równocześnie biorą udział w obrządkach religijnych (śluby, chrzty etc.).

Mi tam sama wiara nie przeszkadza, ale zagorzale praktykujących to ciężko mieć nawet w gronie znajomych. Znałam kilka takich osób i ciężko było z nimi zrobić cokolwiek, bo ciągle post, niedziela albo grzech.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Finlora]

Napisane przez meliandra

Mnie dziwi, że z tego taka guano burza się zrobiła i że ludzie to tak przeżywają Z resztą mam wrażenie, że większość ludzi w ogóle nie zrozumiała o co jej chodzi. Inna kwestia, że nie ona nie do końca jasno to napisała i chyba stąd problem

Przeczytałam post, przeczytałam komentarze i też mnie dziwi ta burza.

[SteveS]

Napisane przez Nette

Moja obserwacja jest taka, że wiek ożenku jest nieco skorelowany z wykształceniem/ambicjami i miejscem zamieszkania. Pochodzę ze średniego miasta, mieszkam w większym.
Ci znajomi, z podstawówki jeszcze, którzy szli do zawodówek lub kiepskich LO, gdzie później mieli perspektywę tylko na słabe studia na prywatnych wyższych szkołach wszystkiego, w większości zawarli małżeństwa blisko 20tki.
Z mojego LO wszyscy szli na studia i w tej puli wczesne małżeństwo było tylko jedno - bo była wpadkowa ciąża.
U reszty był podział na dwie grupy: tych, którzy w trakcie studiów względnie szybko weszli w jakieś związki, a niedługo po skończeniu - małżeństwo i dążenie do posiadania dzieci, bo ich celem było posiadanie rodziny. Ta grupa wierzyła w "dziecko koniecznie przed 30tką" (bo przecież powszechnie wiadomo, że trzydziestka jest terminem przydatności, po którym rodzą się dzieci z wadami rozwojowymi, nie...? ). W tej puli spora liczba ludzi wróciła w swoje rodzinne strony.
I druga grupa ludzi, którzy na studiach nie angażowali się w bardzo poważne związki, stawiali bardziej na dobrą pracę czy realizację jakichś celów związanych z tzw. karierą. I ci wchodzili w dłuższe związki dopiero po studiach, często z osobami poznanymi w pracy, a małżeństwa zawierali w okolicach 30-35, albo i wcale. Ta grupa została w większym mieście.

Jestem miksem! Poszłam na studia, wzięłam ślub przed 30 i dziecko też chciałam urodzić przed 30, bo po prostu uważałam, że będę miała więcej siły. Miałam rację Wróciłam do miasta rodzinnego - mojego męża, ale jednak. Planuję jeszcze wrócic do swojego. Ale za to mam pracę jako niezależna specjalistka, zarabiam powyżej średniej krajowej i nie musiałam rezygnować z kariery. I mąż też nie. Choć to wymagało wyrzeczeń. Nie ma co oceniać i etykietować

[melkmeisje]

Napisane przez SteveS

Jestem miksem! Poszłam na studia, wzięłam ślub przed 30 i dziecko też chciałam urodzić przed 30, bo po prostu uważałam, że będę miała więcej siły. Miałam rację Wróciłam do miasta rodzinnego - mojego męża, ale jednak. Planuję jeszcze wrócic do swojego. Ale za to mam pracę jako niezależna specjalistka, zarabiam powyżej średniej krajowej i nie musiałam rezygnować z kariery. I mąż też nie. Choć to wymagało wyrzeczeń. Nie ma co oceniać i etykietować

Z kariery czy z pracy zawodowej?

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

Mnie w tej kwestii dziwi jedna znajoma. Mieszkała na wsi, wyjechała na studia do dużego miasta, a potem wróciła na tę wieś. I niby wszystko się da, ale ona miała akurat taki kierunek, że na wsi nie ma szans na pracę po tym, w mniejszych miastach też popyt jest raczej mały. Próbuje coś tam na własnej dg, ale szału nie ma.

[ateris]

Napisane przez tinkerver2

Ta. Pobudki egoistyczne. A jak pytasz kogoś dlaczego ma dzieci, to słyszysz "BO CHCIAŁAM". to w ogóle nie jest egoistyczne. Nie ma ŻADNEGO przymusu ani obowiązku posiadania dzieci/psów/kotów/świnek morskich, i to, że ktoś się nie decyduje na dziecko/psa/kota. Swinke morska to nie oznacza, że jest egoistą, tylko, że wybrał zupełnie inną drogę, ani lepsza, ani gorsza.
BTW czytam właśnie książkę "żałując macierzystwa", polecam.

Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

Ale ja właśnie piszę, że chęć posiadania dziecka jest egoistyczna. Ja tam się nie boję do tego przyznać. Przecież ani mi ani światu moje dziecko nie jest niezbędne

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[czekooczekolada]

Napisane przez ateris

Ale ja właśnie piszę, że chęć posiadania dziecka jest egoistyczna. Ja tam się nie boję do tego przyznać. Przecież ani mi ani światu moje dziecko nie jest niezbędne

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

no jest , dla podtrzymania gatunku

[Finlora]

Napisane przez czekooczekolada

no jest , dla podtrzymania gatunku

Biorąc pod uwagę przeludnienie Ziemi, to też nie wiem czy to taki dobry argument