Wybór kierunku

[8ibai]

Witam wszystkich.
Jestem w dość trudniej, bynajmniej dla mnie sytuacji. Stoję przed życiowym wyborem studiów. Ukończyłem technikum informatyczne, niestety bez tytułu informatyka, bo nawet nie chciało mi się do niego podchodzić.
Nauka w tej szkole kompletnie mnie wynudziła, idąc do niejzainteresowany byłem jedynie grafiką, a co dostaliśmy - to głównie programowanie i garść baz danych. Z tego co wiem to na studiach wygląda to podobnie. Okropnie mnie to nudzi, aczkolwiek nie jestem w tej dziedzinie najgorszy.

I tutaj się rodzi moje pytanie - czy powinienem już się przemęczyć i studiować tę informatykę na UŁ, czy być może wybrać nowy kierunek otwarty również na UŁ "studia azjatyckie", którego tematyka i zagadnienia jest moją pasją od wielu lat. Czy po tym kierunku miałbym realne szansę na pracę w moim zawodzie? Być może własny biznes?

Iść za głosem serca i spełniać swoje marzenia czy być może postawić na "pewny" zawód informatkyka?



moje wyniki matur:
matematyka 70%
ang podstaw 98% / ang rozsz 94%
polski 84%


Przepraszam jeśli się rozpisałem niepotrzebnie, ale do końca decyzji pozostały mi jedynie 2 dni, a już sam nie wiem do kogo się zwrócić.

[megamag]

Nie będziesz dobrym informatykiem, jeśli tego nienawidzisz. Nie ma cudów, zamęczysz się. A słabego informatyka też nikt za bardzo nie potrzebuje. Poza tym programista czy administrator baz danych też się musi uczyć całe życie, technologie cały czas się zmieniają, jak nie będzie Ci się chciało, wypadniesz z rynku szybciej, niż na niego wejdziesz. Za sam dyplom też nikt Ci pracy nie da. To tak nie działa.

Lepiej idź na coś, co Cię interesuje. Pytanie tylko, o wykonywaniu jakiego zawodu myślisz? Studia azjatyckie to tylko dziedzina wiedzy, można ją wykorzystać na wiele sposobów. Tak naprawdę dziś na rynku dominują zawody, do których nie jest konieczne skończenie określonego kierunku (choć ten oczywiście może być pomocny). Ale trzeba mieć na siebie pomysł, iść konsekwentnie w tym kierunku, zdobywać doświadczenie. Jeśli człowiek tylko prześlizguje się przez studia z myślą, że może jakoś to będzie, to wtedy zwykle jest źle, nieważne jaki kierunek by skończył.

[wisia1209]

Idź na to, co Cię bardziej interesuje zamiast na "pewniaka".

[Calla_]

Studia z rozsądku, których nie cierpisz to najgorszy wybór z możliwych. U mnie dużo takich ludzi, którzy poszli studiować, bo mama/brat/ciotka/dziadek stwierdzili, że to genialny pomysł. Takie osoby tylko się męczą, często też mają problemy z zaliczaniem. Nic to dobrego. Nie będziesz dobrze wykonywał "pewnego" zawodu, jeśli uda ci się studia ukończyć, a w dodatku może siąść ci psychika od takich 3-5 lat.

[8ibai]

Dziękuję wszystkim za odpowiedzi. Przemyślałem to sobie wszystko i w międzyczasie zmieniałem z 10 razy kierunek. W Łodzi po prostu nie ma co studiować. Brak sinologii, filologii norweskiej, indologii. Wszystko sprowadza się do bezrobocia, tysiące kandydatów na prawo i psychologię, a opinie o kierunkach które mnie interesują zawsze mówią jedno "niski poziom".
Zdecydowałem się mimo wszystko na informatykę (WEEiA lub UŁ); programowanie to jedyna rzecz której nienawidzę, lubię tworzyć strony i grafikę. Przemęczę się z tym programowaniem, kto wie, może nawet je polubię. Zacznę kurs już w te wakacje.

Jeśli uda mi się skończyć studia informatyczne pomyślnie, to zrobię kurs japońskiego i tyle. Jeszcze będzie czas na przyjemności w życiu.
Jeszcze raz dzięki wszystkim za próbę pomocy.

[megamag]

To nie lepiej było iść na grafikę komputerową, a nie informatykę? Poza tym czemu to musi być Łódź? Jesteś tam jakoś uwiązany?

[8ibai]

Co prawda myślałem nad studiowaniem w innym mieście, ale po prostu nie mam rozeznania w tym temacie, wiem że w akademiku nie jest kolorowo.

Nie mam stałego źródła dochodu, nikt mnie nie zasponsoruje, a wiadomo, że z pracą nawet taką 1/4 etatu pomiędzy zajęciami może być różnie. Być może po prostu boję się wyjechać samemu. Jestem w tym kompletnie zielony. Nie chciałbym być zmuszony do przerwania studiów z powodu braku pieniędzy.
Może jestem dziecinny, ale najbardziej się boję straty roku. Gdy już coś zacznę staram się to dokończyć, jak głupie by to nie było.



Z resztą biorąc pod uwagę, że rekrutacje są już zamknięte nie ma co nad tym rozmyślać i pozostaje jedynie wyciągnąć to co najlepsze z mojego wyboru.

[megamag]

Kończenie czegoś, co Ci nie pasuje i jest bez sensu, jest głupie. Zwykle to taka mundrość pokolenia naszych rodziców: zacząłeś, to skończ. Oczywiście po co to już Ci nie powiedzą.

A niby czemu w akademikach ma nie być kolorowo? No ok, nie masz swojego pokoju, zwykle są dwu- lub trzyosobowe, to nie jakiś luksus, ale sama mieszkałam i większość moich znajomych też. Nie umarliśmy, było całkiem ok. Jak jesteś z biednej rodziny, to może załapałbyś się na stypendium?

Poza tym nie można się tak wszystkiego bać, bo jak Ty sobie w życiu poradzisz? "Będę studiował kierunek, którego nie lubię, i wykonywał potem latami pacę, która mnie nie interesuje, bo bałem się wyjechać z miasta" brzmi trochę słabo.

Jeśli Ci się na tej informatyce nie spodoba, to się nie męcz i za rok spróbuj rekrutować się na co innego. Naprawdę nic się nie stanie. Takie rzeczy może mają znaczenie w gimnazjum, ale dorosłych ludzi nie obchodzi, czy ktoś jest o rok starszy czy młodszy.

[8ibai]

No cóż, przyznam, że mówisz mądrze i z sensem.



Aktualnie nie jestem pewny niczego, ale...



Zobaczę jak to wszystko wygląda po semestrze, jak będzie okropnie to postaram się o jakiś staż/pracę, odłożę sobie trochę pieniędzy i wystartuję za rok na inny kierunek, może w innym mieście.


Co do biedy i stypendium; nie chcę tutaj wylewać prywaty i jest mi niezmiernie głupio, że w pewnym sensie to robię, ale w tym momencie mieszkam z moim jednym rodzicem i to wygląda tak, że pieniędzy starcza na czynsz, jedzenie i wszelkie inne opłaty. Pod tym względem nie ma problemu, ale jakbym wyjechał i potrzebował pieniędzy to już by mogło być ciężko.

[megamag]

Napisane przez 8ibai

Co do biedy i stypendium; nie chcę tutaj wylewać prywaty i jest mi niezmiernie głupio, że w pewnym sensie to robię, ale w tym momencie mieszkam z moim jednym rodzicem i to wygląda tak, że pieniędzy starcza na czynsz, jedzenie i wszelkie inne opłaty. Pod tym względem nie ma problemu, ale jakbym wyjechał i potrzebował pieniędzy to już by mogło być ciężko.

Zorientuj się, jaki macie dochód na głowę i jakie są zasady przyznawania stypendiów na Twojej uczelni, nawet dwie stówki to zawsze jakaś pomoc, może się załapiesz. Chociaż jak nie masz rodzeństwa, to może być trochę słabo, bo niestety ten system stypendiów nie jest taki do końca przemyślany i socjalne najczęściej dostają rolnicy, dzieci rodziców pracujących na czarno za granicą i ludzie mający sporo rodzeństwa, bo wtedy się dochód dobrze rozkłada. Mój mąż na studiach całe wakacje zarabiał w Anglii, bo potem musiał wyżyć z socjalnego i z tego, co zarobił. Dał radę. Moja koleżanka z roku też od lipca do września spędzała zawsze wakacje w Niemczech, opiekując się starszymi osobami. Może to nie jest wymarzony plan na wakacje, ale za granicą jednak zawsze troszkę więcej się zarobi. Niestety u nas mnóstwo ludzi słabo zarabia i jakoś trzeba sobie radzić.

[haru_haru]

A może studia zaoczne w innym mieście? Będziesz dojeżdżać tylko na weekendy, a w międzyczasie dorwiesz jakąkolwiek pracę, żeby mieć źródło dochodu. Jeśli grafika cię interesuje, to poszłabym w tym kierunku. Znam programistę, który odpadł ze studiów bo...nie dał rady z przedmiotami dotyczącymi programowania! Nie studiuj tego, czego nie lubisz, bo to nie wypali - i tak będziesz mieć rok w tył, a nawet jak zdasz, to będziesz się męczyć na tych studiach i w przyszłej pracy. Lepiej będzie zacząć później,a najpierw znaleźć pracę - może staż płatny w firmie zajmującej się marketingiem, reklamą - tam potrzebują grafików.