Jestem zazdrosna o byłego

[Zesue]

Zerwaliśmy z chłopakiem obustronnie. Stwierdziliśmy, iż nie pasujemy do siebie. Bo taka prawda. Mamy zupełnie inne poglądy na życie, wiem, że nie Ale ja jestem zazdrosna. Gdy mówi o innej, gdy chociażby idzie się spotkać z osobami, które średnio znam i dobrze się z nimi bawi. Wiem, że do siebie nie pasujemy ale nie wiem czy będę umiała sobie poradzić, gdy będę go widziała z kimś innym. 2 lata związku robią jednak swoje. Doradźcie coś, wiem, że mnie kocha, bo to uczucie nie przestaje trwać z dnia na dzień. Ja jestem strasznie niezdecydowana, gdy jestem w związku to czegoś mi brakuje. Na początku wydawało mi się, że będzie lepiej, nawet tego nie odczuwałam, że ze sobą nie jesteśmy. Jak zaczął mówić o kimś innym, to zawrzało we mnie. Nie wiem co się ze mną dzieje, chyba nie dorosłam.. doradźcie coś

[Leszy]

Napisane przez Zesue

Zerwaliśmy z chłopakiem obustronnie. Stwierdziliśmy, iż nie pasujemy do siebie. Bo taka prawda. Mamy zupełnie inne poglądy na życie, wiem, że nie Ale ja jestem zazdrosna. Gdy mówi o innej, gdy chociażby idzie się spotkać z osobami, które średnio znam i dobrze się z nimi bawi. Wiem, że do siebie nie pasujemy ale nie wiem czy będę umiała sobie poradzić, gdy będę go widziała z kimś innym. 2 lata związku robią jednak swoje. Doradźcie coś, wiem, że mnie kocha, bo to uczucie nie przestaje trwać z dnia na dzień. Ja jestem strasznie niezdecydowana, gdy jestem w związku to czegoś mi brakuje. Na początku wydawało mi się, że będzie lepiej, nawet tego nie odczuwałam, że ze sobą nie jesteśmy. Jak zaczął mówić o kimś innym, to zawrzało we mnie. Nie wiem co się ze mną dzieje, chyba nie dorosłam.. doradźcie coś

Dorosnąć i zerwać kontakt.

[mancia9301]

Napisane przez Zesue

Zerwaliśmy z chłopakiem obustronnie. Stwierdziliśmy, iż nie pasujemy do siebie. Bo taka prawda. Mamy zupełnie inne poglądy na życie, wiem, że nie Ale ja jestem zazdrosna. Gdy mówi o innej, gdy chociażby idzie się spotkać z osobami, które średnio znam i dobrze się z nimi bawi. Wiem, że do siebie nie pasujemy ale nie wiem czy będę umiała sobie poradzić, gdy będę go widziała z kimś innym. 2 lata związku robią jednak swoje. Doradźcie coś, wiem, że mnie kocha, bo to uczucie nie przestaje trwać z dnia na dzień. Ja jestem strasznie niezdecydowana, gdy jestem w związku to czegoś mi brakuje. Na początku wydawało mi się, że będzie lepiej, nawet tego nie odczuwałam, że ze sobą nie jesteśmy. Jak zaczął mówić o kimś innym, to zawrzało we mnie. Nie wiem co się ze mną dzieje, chyba nie dorosłam.. doradźcie coś

Nie pasujecie do siebie bo...? Różnice charakteru swoją drogą,uczucie swoją. Jeśli sie kocha,to i te różnice można pogodzić.

Ale jeśli tak zadecydowaliście,to trzeba iść przed siebie,a nie rozglądać do tyłu,na byłego. I skąd pewność że on Ciebie kocha? Skoro nie chcieliście być razem,on wychodzi ze znajomymi it,świetnie się bawi to widać by jakoś Mu wciąż zależało bardziej,niż jako na koleżance. Nie myśl o nim w ten sposób,zmień podejście i sie z sytuacją pogódź

[Zesue]

Nie pasowaliśmy, bo np. on jest katolikiem, ja raczej agnostyczką, nie chciałabym ślubu kościelnego, a on już tak. On chce mieszkać z rodzicami, ja nie. W innych poglądach też się różnimy. On ma ponadto niepełnosprawnego brata, którym ja musiałabym się zajmować i tym samym nie chodzić do pracy, gdybyśmy zostali małżeństwem. Za dużo tego, jak widzisz.

[inspiron2]

Dlaczego Ty miałabyś zajmowac się jego bratem ? Kto do tej pory zajmował sie nim ?

[Zesue]

No na razie zajmują się jego rodzice, ale ja patrząc w przyszłość muszę liczyć się z tym, że jego rodzice wiecznie żyć nie będą i ponieważ on nie ma innego rodzeństwa opieka spadnie na niego. Ja jako jego żona musiałabym się nim zajmować, bo on chodziłby do pracy, jednocześnie odbierając mi tę możliwość. Nie wspomnę już o posiadaniu własnych dzieci, bo pewnie nie miałabym czasu zajmować się niemowlakiem i osobą na wózku, która nie potrafi sama nic zrobić...

[I am Rock]

Napisane przez Zesue

Nie pasowaliśmy, bo np. on jest katolikiem, ja raczej agnostyczką, nie chciałabym ślubu kościelnego, a on już tak. On chce mieszkać z rodzicami, ja nie. W innych poglądach też się różnimy. On ma ponadto niepełnosprawnego brata, którym ja musiałabym się zajmować i tym samym nie chodzić do pracy, gdybyśmy zostali małżeństwem. Za dużo tego, jak widzisz.

Nic ci w nim nie pasuje, rozstaliście się, więc daj mu żyć własnym życiem. To, co on robi teraz nie powinno cię obchodzić. Jesteś "byłą". Przyjmij to do wiadomości. Nie wmawiaj sobie, że nadal cię kocha.
Można przestać kochać z dnia na dzień. Opadają łuski z oczu i nagle zaczynamy się zastanawiać, co u diabła robimy z tą osobą. Dlaczego jesteśmy razem. I nie znajdujemy powodu.

[Zesue]

Napisane przez I am Rock

Nic ci w nim nie pasuje, rozstaliście się, więc daj mu żyć własnym życiem. To, co on robi teraz nie powinno cię obchodzić. Jesteś "byłą". Przyjmij to do wiadomości. Nie wmawiaj sobie, że nadal cię kocha.
Można przestać kochać z dnia na dzień. Opadają łuski z oczu i nagle zaczynamy się zastanawiać, co u diabła robimy z tą osobą. Dlaczego jesteśmy razem. I nie znajdujemy powodu.

Czemu piszesz tak, jakbym to ja miała jakiś problem? Obydwoje do tego doszliśmy. Nie dam mu spokoju, bo jest jednak osobą dla mnie najbliższą spoza rodziny, na pewno nie zamierzam z nim urywać kontaktu. Poza tym wybacz, ale nie wmawiam sobie, że mnie kocha. Po prostu go znam na wylot, wiem jaki był kiedy poprzednio mieliśmy jakieś sprzeczki. Zresztą rozmawiamy normalnie, on do mnie dzwoni jak skądś wraca, ale po prostu jestem o niego zazdrosna, i chociaż wiem, że nie wyszłoby nam w przyszłości to nie umiem wyobrazić sobie go z inną dziewczyną, w innym związku.

[cud nie kobieta]

Napisane przez Zesue

No na razie zajmują się jego rodzice, ale ja patrząc w przyszłość muszę liczyć się z tym, że jego rodzice wiecznie żyć nie będą i ponieważ on nie ma innego rodzeństwa opieka spadnie na niego. Ja jako jego żona musiałabym się nim zajmować, bo on chodziłby do pracy, jednocześnie odbierając mi tę możliwość. Nie wspomnę już o posiadaniu własnych dzieci, bo pewnie nie miałabym czasu zajmować się niemowlakiem i osobą na wózku, która nie potrafi sama nic zrobić...

Wiekszej glupoty nie czytalam, naprawde. Po kiego grzyba sie z nim spotykasz, skoro tak cie to wszystko rusza?

[mancia9301]

Napisane przez Zesue

Czemu piszesz tak, jakbym to ja miała jakiś problem? Obydwoje do tego doszliśmy. Nie dam mu spokoju, bo jest jednak osobą dla mnie najbliższą spoza rodziny, na pewno nie zamierzam z nim urywać kontaktu. Poza tym wybacz, ale nie wmawiam sobie, że mnie kocha. Po prostu go znam na wylot, wiem jaki był kiedy poprzednio mieliśmy jakieś sprzeczki. Zresztą rozmawiamy normalnie, on do mnie dzwoni jak skądś wraca, ale po prostu jestem o niego zazdrosna, i chociaż wiem, że nie wyszłoby nam w przyszłości to nie umiem wyobrazić sobie go z inną dziewczyną, w innym związku.

Będąc z ni w kontakcie,będzie Ci ciężko pogodzić się z tą sytuacją,i żyć swoim życiem,wciąż on będzie w nim obecny.I im dłużej to tak będzie wyglądało,tym trudniej będzie z tą sytuacją skończyć

[kredit]

Napisane przez Zesue

Czemu piszesz tak, jakbym to ja miała jakiś problem? Obydwoje do tego doszliśmy. Nie dam mu spokoju, bo jest jednak osobą dla mnie najbliższą spoza rodziny, na pewno nie zamierzam z nim urywać kontaktu. Poza tym wybacz, ale nie wmawiam sobie, że mnie kocha. Po prostu go znam na wylot, wiem jaki był kiedy poprzednio mieliśmy jakieś sprzeczki. Zresztą rozmawiamy normalnie, on do mnie dzwoni jak skądś wraca, ale po prostu jestem o niego zazdrosna, i chociaż wiem, że nie wyszłoby nam w przyszłości to nie umiem wyobrazić sobie go z inną dziewczyną, w innym związku.

To zacznij sobie go wyobrażać z inna dziewczyna bo jak obydwoje do tego doszliście to ma chyba prawo być szczęśliwym w życiu i poszukać sobie swojej drugiej połówki To że z sobą będziecie rozmawiać i będzie do ciebie dzwonić nie bierz od razu za to, że dalej jest w tobie zabujany może też już się z tym pogodził i ty tak samo powinnaś się z tym pogodzić kumplować się kumplujcie "bardziej" bo w przyjaźń faceta i kobiety nie istnieje

[201803080934]

Napisane przez Zesue

Poza tym wybacz, ale nie wmawiam sobie, że mnie kocha. Po prostu go znam na wylot, wiem jaki był kiedy poprzednio mieliśmy jakieś sprzeczki.

poczekaj aż się z kimś zwiąże, jak się tak będziesz mamić tym wyobrażeniem o miłości, to cię huknie podwójnie

zejdź na ziemię, rozstaliście się.

[I am Rock]

"Nie dam mu spokoju"?
Jakaś obsesja?

[Zesue]

Napisane przez I am Rock

"Nie dam mu spokoju"?
Jakaś obsesja?

pewnie.. chodziło mi oto, że nie chce zrywac z nim kontaktu

[cud nie kobieta]

Napisane przez Zesue

pewnie.. chodziło mi oto, że nie chce zrywac z nim kontaktu

No to cierp

[Zesue]

Napisane przez cud nie kobieta

Wiekszej glupoty nie czytalam, naprawde. Po kiego grzyba sie z nim spotykasz, skoro tak cie to wszystko rusza?

głupoty? a to ciekawe, szczególnie, że sam przedstawił mi podobną wizję życia.

[cud nie kobieta]

Napisane przez Zesue

głupoty? a to ciekawe, szczególnie, że sam przedstawił mi podobną wizję życia.

Ja przepraszam, ale co to ma znaczyc ze on pójdzie do pracy. Dlaczego akurat on? I masz sie opiekowac jego bratem kosztem wlasnych dzieci?

[Zesue]

Napisane przez cud nie kobieta

Ja przepraszam, ale co to ma znaczyc ze on pójdzie do pracy. Dlaczego akurat on? I masz sie opiekowac jego bratem kosztem wlasnych dzieci?

Nie wiem. On chce mieszkać z rodzicami. W sumie to nie dziwię się, bo w dzisiejszych czasach bez dużego kredytu ciężko coś samemu wybudować. Ale on stwierdził, że wystarczy, że on będzie chodził do pracy, ja nie będę musiała i będę siedziała w domu. Jedno z drugiego wynika, iż skoro będę w domu to będę musiała zajmować się jego bratem. A własne dzieci też by chciał mieć, no to wychodzi na to, że ja bym miała siedzieć w domu i wszystkimi się zajmować. TO nie jest proste, podnosić co chwilę taką chorą osobę, wszędzie z nią jeździć. Nie będzie wtedy mowy o jakimś wspólnym wypadzie we dwoje na weekend. To jest osoba, która nie potrafi nic sama zrobić, bo on ma porażenie mózgowe. Jakby się nad tym zastanowić to jest to poważny problem, w końcu to nie jest mój obowiązek. A mój chłopak, już były zresztą, też sobie takiego życia nie wybierał. Początkowo nie myślałam o tym tak, ale gdy zaczyna się cokolwiek planować to wypadałoby przemyśleć parę spraw, żeby potem nie było wielkiego zdziwienia po ślubie.

[Nameria]

naprawdę chciałabyś miec takie życie jak opisujesz? Przecież Tobie nic w tym chłopaku nie pasuje. Odetnij się od niego, zerwij kontakt i zacznij układać sobie zycie na nowo.