rodzice i facet nieodpowiedni dla ich córeczki...

[Cytrynowy_Sorbet24]

Cześć, postaram się w skrócie opisać mój problem, liczę głównie na porady osób, które może miały podobną sytuację i wiedzą jak z niej wybrnąć...

Miesiąc temu poznałam fajnego faceta, on 30 lat, ja 24. Pracujemy w tej samej branży, tyle że ja jestem po studiach, on po technikum. Do tego dochodzi fakt, że ma wytatuowane obie ręce. Z tym wszystkim związane są moje problemy.

Póki co rozmawiałam o sytuacji tylko z mamą, ale spodziewam się, że z resztą rodziny nie będzie lepiej. Mama jest zdania, że to wszystko moje wybory i zrobię jak będę chciała, ale ona sobie tego nie wyobraża. Twierdzi, że powinnam mieć kogoś na "moim poziomie", a jako że wyglądam dość grzecznie to ona sobie mnie nie wyobraża z wydziaranym gościem. Dodała sobie teorię, że jest stary, pewnie miał pełno lasek przede mną, tatuuje się, bo ma jakiś problem ze sobą i jest zwykłym pracownikiem fizycznym, więc kompletnie nie dla mnie.

Teraz pytanie jak przekonać ją i innych, że to dobry człowiek, że może być lepszy od tych wszystkich "mgr inż." i "dr hab." i że tatuaże nie są oznaką, że jest kryminalistą albo ma bujną przeszłość?

Nigdy nie byłam fanką tatuaży, nigdy nie chciałam mieć takiego faceta. Ale wpadliśmy na siebie przypadkiem i zwyczajnie zaiskrzyło. Wolałabym, żeby ich nie miał, ale jest tak jak jest i muszę to zwyczajnie zaakceptować, zdążyłam już zresztą się do tego przyzwyczaić.

[kotissska]

Dziś gdyby rozliczało się człowieka po tatuażach, to połowa ludzi na świcie byłaby "zła i niegrzeczna". Nigdy nie zrozumiem, dlaczego tusz na skórze miałby być wyznacznikiem wartości człowieka.
Bardzo zaściankowe podejście, niestety.
Jak przekonać?
Niech go sami poznają, porozmawiają. Stwórz okazje, żeby zobaczyli że jest w porządku. Od samego Twojego opowiadania raczej zdania nie zmienią.

[Dagunia]

Napisane przez Cytrynowy_Sorbet24

Cześć, postaram się w skrócie opisać mój problem, liczę głównie na porady osób, które może miały podobną sytuację i wiedzą jak z niej wybrnąć...

Miesiąc temu poznałam fajnego faceta, on 30 lat, ja 24. Pracujemy w tej samej branży, tyle że ja jestem po studiach, on po technikum. Do tego dochodzi fakt, że ma wytatuowane obie ręce. Z tym wszystkim związane są moje problemy.

Póki co rozmawiałam o sytuacji tylko z mamą, ale spodziewam się, że z resztą rodziny nie będzie lepiej. Mama jest zdania, że to wszystko moje wybory i zrobię jak będę chciała, ale ona sobie tego nie wyobraża. Twierdzi, że powinnam mieć kogoś na "moim poziomie", a jako że wyglądam dość grzecznie to ona sobie mnie nie wyobraża z wydziaranym gościem. Dodała sobie teorię, że jest stary, pewnie miał pełno lasek przede mną, tatuuje się, bo ma jakiś problem ze sobą i jest zwykłym pracownikiem fizycznym, więc kompletnie nie dla mnie.

Teraz pytanie jak przekonać ją i innych, że to dobry człowiek, że może być lepszy od tych wszystkich "mgr inż." i "dr hab." i że tatuaże nie są oznaką, że jest kryminalistą albo ma bujną przeszłość?

Nigdy nie byłam fanką tatuaży, nigdy nie chciałam mieć takiego faceta. Ale wpadliśmy na siebie przypadkiem i zwyczajnie zaiskrzyło. Wolałabym, żeby ich nie miał, ale jest tak jak jest i muszę to zwyczajnie zaakceptować, zdążyłam już zresztą się do tego przyzwyczaić.

Współczuję takich rodziców.

Przekonać się mogą jeśli go poznają. O ile będą chcieli to zrobić.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Nic z tego nie będzie.
Takiego muru zbudowanego ze stereotypu się nie przebije.

[ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;85619486]Nic z tego nie będzie.
Takiego muru zbudowanego ze stereotypu się nie przebije.[/QUOTE]


Też tak myślę.

[Vanir410]

Przede wszystkim "miesiąc". To początkowa relacja, więc po co się głowić?
Ona nie musi go kochać, a i jak zobaczy, że jest dla Ciebie dobry to dumę schowa do kieszeni.

---------- Dopisano o 09:34 ---------- Poprzedni post napisano o 09:33 ----------

I byłam nie raz świadkiem, gdy ten "mur" stereotypu został zniszczony. Trzeba też zrozumieć osoby starsze, miały inne wychowanie. Uważam, że jak pozna tego złego wydziaranego itp i on okaże się być ok, poglądy ulegają zmianie.

[elsene]

Napisane przez Vanir410

Przede wszystkim "miesiąc". To początkowa relacja, więc po co się głowić?
Ona nie musi go kochać, a i jak zobaczy, że jest dla Ciebie dobry to dumę schowa do kieszeni.

---------- Dopisano o 09:34 ---------- Poprzedni post napisano o 09:33 ----------

I byłam nie raz świadkiem, gdy ten "mur" stereotypu został zniszczony. Trzeba też zrozumieć osoby starsze, miały inne wychowanie. Uważam, że jak pozna tego złego wydziaranego itp i on okaże się być ok, poglądy ulegają zmianie.

Zgadzam się.


POZNAŁAŚ go miesiąc temu. Nawet nie, że jesteście parą od miesiąca, tylko poznałaś go miesiąc temu. Nie wiesz przecież jak się sytuacja rozwinie. Fajnie, że mama daje Ci wolną rękę -to normalne podejście, mówi jak myśli, ale się nie wtrąca.
Spotykaj się z nim, zobaczysz jak się sytuacja rozwinie.
A co myślą inni, to ich sprawa. Może tak gadają, ale jak go przyprowadzisz na rodzinną uroczystość to się zachowają kulturalnie i z czasem zmienią zdanie.


Stasze pokolenia czasem nie mają tak luźnego stosunku do tatuaży jak dzisiaj. Obecnie jest to jakieś wyrażanie siebie, sztuka itp. Ale kiedyś był to symbol przynależności do pewnej grupy, doświadczeń itp. i nie kojarzył się pozytywnie. Rozumiem sceptyczność starszych osób.

Napisane przez Cytrynowy_Sorbet24

Teraz pytanie jak przekonać ją i innych, że to dobry człowiek, że może być lepszy od tych wszystkich "mgr inż." i "dr hab." i że tatuaże nie są oznaką, że jest kryminalistą albo ma bujną przeszłość?

Sama trochę też kategoryzujesz jak Twoja mama Dlaczego on musi być "lepszy" od kogoś? ;] Wystarczy, że jest dobry.

[cava]

Napisane przez Cytrynowy_Sorbet24

Cześć, postaram się w skrócie opisać mój problem, liczę głównie na porady osób, które może miały podobną sytuację i wiedzą jak z niej wybrnąć...

Miesiąc temu poznałam fajnego faceta, on 30 lat, ja 24. Pracujemy w tej samej branży, tyle że ja jestem po studiach, on po technikum. Do tego dochodzi fakt, że ma wytatuowane obie ręce. Z tym wszystkim związane są moje problemy.

Póki co rozmawiałam o sytuacji tylko z mamą, ale spodziewam się, że z resztą rodziny nie będzie lepiej. Mama jest zdania, że to wszystko moje wybory i zrobię jak będę chciała, ale ona sobie tego nie wyobraża. Twierdzi, że powinnam mieć kogoś na "moim poziomie", a jako że wyglądam dość grzecznie to ona sobie mnie nie wyobraża z wydziaranym gościem. Dodała sobie teorię, że jest stary, pewnie miał pełno lasek przede mną, tatuuje się, bo ma jakiś problem ze sobą i jest zwykłym pracownikiem fizycznym, więc kompletnie nie dla mnie.

Teraz pytanie jak przekonać ją i innych, że to dobry człowiek, że może być lepszy od tych wszystkich "mgr inż." i "dr hab." i że tatuaże nie są oznaką, że jest kryminalistą albo ma bujną przeszłość?

Nigdy nie byłam fanką tatuaży, nigdy nie chciałam mieć takiego faceta. Ale wpadliśmy na siebie przypadkiem i zwyczajnie zaiskrzyło. Wolałabym, żeby ich nie miał, ale jest tak jak jest i muszę to zwyczajnie zaakceptować, zdążyłam już zresztą się do tego przyzwyczaić.

Ja nie widzę żadnego problemu, poza tym który jeszcze w ogóle nie istnieje a Ty sama na poczekaniu tworzysz go z niebytu.

Twoja mam Ci dała wolną rękę, ale to nie znaczy ze musi być wielce przekonana do faceta którego nie zna a o którym o którym naopowiadałas jej wyrywkowych rzeczy i to głownie takich które dla niej mogą się skąłdac w jakąś niezachęcająca całość.


Przekazałas jej następoujacy obraz tego człowieka: nie ma wykształcenia, jest starszy, jest wydziarany, robi niby w firmie córki ale nie wiadomo co, czyli pewnie nic szczególnego bo: nie ma wykształcenia i jest wydziarany.



No sory.

masz co zasiałaś.


Lepiej się zastanów, czy nie wylałaś na matkę własnych wątpliwości. Czy to nie ich się obawiasz a w niby nietolerancyjnej rodzinie tylko szukasz przykrywki dla własnych niechęci i niepewności względem tego pana.


Do których masz pełne prawo. Nie jest tak że każde zadurzenie musi być początkiem czegokolwiek a jego obiekt na 100% jest lśniąca ideałami leliją. Moze po prostu czujesz ze facet Ci nie lezy ogólnie i tylko chemia jest i tyle.

[Minna]

Znasz go ledwie miesiąc, więc na początek sama musisz go lepiej poznać. Na razie jesteś zauroczona i możesz pewnych rzeczy nawet nie widzieć.

Przedstaw rodzicom, postaraj się, żeby mieli okazję poznać go lepiej, jeżeli rzeczywiście jest wartościowym człowiekiem, to może się przekonają, a może nie i będziesz musiała z tym jakoś żyć.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[samotny_t]

Napisane przez Cytrynowy_Sorbet24

Cześć, postaram się w skrócie opisać mój problem, liczę głównie na porady osób, które może miały podobną sytuację i wiedzą jak z niej wybrnąć...

Miesiąc temu poznałam fajnego faceta, on 30 lat, ja 24. Pracujemy w tej samej branży, tyle że ja jestem po studiach, on po technikum. Do tego dochodzi fakt, że ma wytatuowane obie ręce. Z tym wszystkim związane są moje problemy.

Póki co rozmawiałam o sytuacji tylko z mamą, ale spodziewam się, że z resztą rodziny nie będzie lepiej. Mama jest zdania, że to wszystko moje wybory i zrobię jak będę chciała, ale ona sobie tego nie wyobraża. Twierdzi, że powinnam mieć kogoś na "moim poziomie", a jako że wyglądam dość grzecznie to ona sobie mnie nie wyobraża z wydziaranym gościem. Dodała sobie teorię, że jest stary, pewnie miał pełno lasek przede mną, tatuuje się, bo ma jakiś problem ze sobą i jest zwykłym pracownikiem fizycznym, więc kompletnie nie dla mnie.

Teraz pytanie jak przekonać ją i innych, że to dobry człowiek, że może być lepszy od tych wszystkich "mgr inż." i "dr hab." i że tatuaże nie są oznaką, że jest kryminalistą albo ma bujną przeszłość?

Nigdy nie byłam fanką tatuaży, nigdy nie chciałam mieć takiego faceta. Ale wpadliśmy na siebie przypadkiem i zwyczajnie zaiskrzyło. Wolałabym, żeby ich nie miał, ale jest tak jak jest i muszę to zwyczajnie zaakceptować, zdążyłam już zresztą się do tego przyzwyczaić.

Abstrahując od tatuaży, to facet jest niewyksztalcony i mimo 30-tki na karku z tego co zrozumialem ma słabą pracę (popraw jeśli nieprawda). Jest też 6 lat starszy.

No nie dziwie się, że rodzicom taki "amant" się nie spodobał xD

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

A wykształcenie średnie to nie wykształcenie?
Praca fizyczna to nie praca?

Na wizażu to wiadomo, same CEO siedzą.

[groszek75]

A czy pracownik fizyczny=słaba praca ?

Tu nic nie ma takiego napisanego, tylko , ze jej mama powiedziala, ze jest zwykłym pracownikiem fizycznym

Czy technik to zaraz ktoś niewykształcony?

Oj ktos tu ma za duze mniemanie o sobie

Tylko tak naprawde bez tych zwyklych pracownikow fizycznych kupe byś mieli i tyle, bo kto wszystko by zrobił od dróg, bo kible i domy nam

A wracajac do tematu, autorko to twoje zycie nie twojej rodziny, mamy czy tam kogo, poznaj czlowieka, zoabaczysz czy to ten, czy nie, bo na razie to nie ma tu zadnego problemu, oprocz tego, ze chyba dla Ciebie problemem jest to, ze ma tatuaże, jest po technikum i nie jest dr hab

Akurat wczoraj widzialam fajny wpis odnosnie tatuazy, to pasuje moze do wątku :
czasami dobrzy ludzie pokryci są tatuażami, a czasem najgorsi co niedzielę są w kościele
https://demotywatory.pl/4650659/Czas...ryci-tatuazami

[Ellen_Ripley]

Napisane przez cava

Ja nie widzę żadnego problemu, poza tym który jeszcze w ogóle nie istnieje a Ty sama na poczekaniu tworzysz go z niebytu.

Twoja mam Ci dała wolną rękę, ale to nie znaczy ze musi być wielce przekonana do faceta którego nie zna a o którym o którym naopowiadałas jej wyrywkowych rzeczy i to głownie takich które dla niej mogą się skąłdac w jakąś niezachęcająca całość.


Przekazałas jej następoujacy obraz tego człowieka: nie ma wykształcenia, jest starszy, jest wydziarany, robi niby w firmie córki ale nie wiadomo co, czyli pewnie nic szczególnego bo: nie ma wykształcenia i jest wydziarany.

No sory.

masz co zasiałaś.

Lepiej się zastanów, czy nie wylałaś na matkę własnych wątpliwości. Czy to nie ich się obawiasz a w niby nietolerancyjnej rodzinie tylko szukasz przykrywki dla własnych niechęci i niepewności względem tego pana.

Do których masz pełne prawo. Nie jest tak że każde zadurzenie musi być początkiem czegokolwiek a jego obiekt na 100% jest lśniąca ideałami leliją. Moze po prostu czujesz ze facet Ci nie lezy ogólnie i tylko chemia jest i tyle.

Do-kła-dnie, szczególnie pogrubione.

Autorko, facet może się okazać mężczyzną Twojego życia, może się okazać... nikim szczególnym i za rok nawet nie będziesz go za dobrze pamiętała, a może się i okazać kompletnym d..., który złamie Ci serce. Wszystko wyjdzie "w praniu". Poznawaj go, Ty sama, bo na razie znasz go tylko poprzez garstkę faktów, a nie doświadczenie. Nie przejmuj się na razie tym, jak inni zareagują.

[stitches]

A po co Ty chcesz przekonywac wszystkich dookoła, że to dobry wybór?
Kurcze, ja rozumiem, zdanie rodziców jest istotne, ale jakby mi matka powiedziała, że facet, którego nawet jeszcze nie poznała nie jest dla mnie, bo ma tatuaże i jest po technikum to bym się popukala w głowę i kompletnie nie przejęła To Ty będziesz z nim być może zyla, nie Twoja matka, ani nikt z otoczenia. Przestanie Cie kochać jak jej nie przekonasz? Przestanie utrzymywać z Toba kontakt? Będzie dla niego niemiła? Co się takiego stanie? Zawsze tak wszystkim dookoła chcesz dogadzać? 24 lata masz, zdanie Twoich rodziców nie powinno aż tak wpływać na Twoje życie, że się tym gryziesz i jak napisalas z tym są związane Twoje problemy.

[ad661336dba67467d5566b7c0c939a9c82ec46ac_5f7e48729cea2]

Napisane przez stitches

A po co Ty chcesz przekonywac wszystkich dookoła, że to dobry wybór?
Kurcze, ja rozumiem, zdanie rodziców jest istotne, ale jakby mi matka powiedziała, że facet, którego nawet jeszcze nie poznała nie jest dla mnie, bo ma tatuaże i jest po technikum to bym się popukala w głowę i kompletnie nie przejęła To Ty będziesz z nim być może zyla, nie Twoja matka, ani nikt z otoczenia. Przestanie Cie kochać jak jej nie przekonasz? Przestanie utrzymywać z Toba kontakt? Będzie dla niego niemiła? Co się takiego stanie? Zawsze tak wszystkim dookoła chcesz dogadzać? 24 lata masz, zdanie Twoich rodziców nie powinno aż tak wpływać na Twoje życie, że się tym gryziesz i jak napisalas z tym są związane Twoje problemy.

Dokładnie jak moja zaczęła podobne pierdoły gadać to powiedziałam jej, że to moja sprawa z kim będę i mi takie wykształcenie odpowiada, ale mam wrażenie, że autorce to tak do końca właściwie nie odpowiada.. Dziewczyna to chyba z takich typów ojej co ludzie powiedzą.

[Minna]

Też troszkę podejrzewam, że autorka zasłania się matką, bo ma takie same obawy i chce, żeby ją ktoś przekonał, że są głupie i bezpodstawne.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Liriam]

To twoje życie, wiesz, jeżeli chłopak, którego poznałaś jest dobry to Twoja mama go w końcu zaakceptuje.

Mama się po prostu o Ciebie martwi, nie chce, żebyś się wpakowała w kłopoty. Porozmawiaj z nią na spokojnie o jej obawach.

[f4dc90dff2e2b615c19266a8122ebdaa1aaf3285_639bb50290b9a]

Ja na Twoim miejscu najpierw odciełabym pępowinę. Jeszcze nawet dobrze człowieka nie znasz a już waszą relacje z mamusią omawiasz i rozmyślasz co na to reszta rodziny. Słabo.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[robcia]

Napisane przez cava

Ja nie widzę żadnego problemu, poza tym który jeszcze w ogóle nie istnieje a Ty sama na poczekaniu tworzysz go z niebytu.

Twoja mam Ci dała wolną rękę, ale to nie znaczy ze musi być wielce przekonana do faceta którego nie zna a o którym o którym naopowiadałas jej wyrywkowych rzeczy i to głownie takich które dla niej mogą się skąłdac w jakąś niezachęcająca całość.


Przekazałas jej następoujacy obraz tego człowieka: nie ma wykształcenia, jest starszy, jest wydziarany, robi niby w firmie córki ale nie wiadomo co, czyli pewnie nic szczególnego bo: nie ma wykształcenia i jest wydziarany.



No sory.

masz co zasiałaś.


Lepiej się zastanów, czy nie wylałaś na matkę własnych wątpliwości. Czy to nie ich się obawiasz a w niby nietolerancyjnej rodzinie tylko szukasz przykrywki dla własnych niechęci i niepewności względem tego pana.


Do których masz pełne prawo. Nie jest tak że każde zadurzenie musi być początkiem czegokolwiek a jego obiekt na 100% jest lśniąca ideałami leliją. Moze po prostu czujesz ze facet Ci nie lezy ogólnie i tylko chemia jest i tyle.

Dokladnie, zgadzamnsie z kazdym slowem. W ogole nie rozumiem po co wchodzisz w te szczegoly po tak rotkim okresie znajomosci?
Moglas to w ogole olac ale moglas inaczej przedstawic, ze to swietny facet i az nie do wiary jaki bystry a nie ma studiow, ze ma cudne tatuaze, ktore bardzo ci sie podobaja itp.

[Pani_Robot]

Może niech mamusia wybierze zięcia. Kogoś na poziomie, czyli bez tatuazy.

[Karena 73]

rodzice i facet nieodpowiedni dla ich córeczki...

Napisane przez Cytrynowy_Sorbet24

Póki co rozmawiałam o sytuacji tylko z mamą

Mama jest zdania, że to wszystko moje wybory i zrobię jak będę chciała

Nigdy nie byłam fanką tatuaży, nigdy nie chciałam mieć takiego faceta.

Nie wiem kto ma większy problem, rodzice ( czyli mam, która mówi zrobisz jak będziesz chciała) czy Ty autorko? Ja tu nie widzę na razie żadnego problemu z rodzicami, ale Twój dyskomfort, bo facet ma tylko średnie i tatuaże oraz pracuje fizycznie.

[Belet]

Napisane przez Cytrynowy_Sorbet24

Teraz pytanie jak przekonać ją i innych, że to dobry człowiek, że może być lepszy od tych wszystkich "mgr inż." i "dr hab." i że tatuaże nie są oznaką, że jest kryminalistą albo ma bujną przeszłość?

Masz 24 lata... po co Ty chcesz kogokolwiek do czegokolwiek przekonywać? Twoje życie, Twoje wybory.

[paczanga]

Nie rozumiem czemu rozmawiasz z mamusią o swoich watpliwosciach, skoro wiesz że mysli stereotypowo. Ja bym nie mowila nic dopóki nie bedzie o czym (w mojej ocenie na razie nie ma). Wydaje mi się że to ty masz obawy, a projektujesz je na rodziców.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[elsene]

Napisane przez paczanga

Nie rozumiem czemu rozmawiasz z mamusią o swoich watpliwosciach, skoro wiesz że mysli stereotypowo. Ja bym nie mowila nic dopóki nie bedzie o czym (w mojej ocenie na razie nie ma). Wydaje mi się że to ty masz obawy, a projektujesz je na rodziców.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Właściwie, to dość naturalne, że skoro rodzice i cała rodzina myślą w ten sposób, to Autorka ma takie myśli i skojarzenia. Świadomie może myśleć inaczej, ale jednak z domu wyniosła pewne szufladki. Bardzo możliwe, że zaświtała jej w głowie "myśl mamy", że co jeśli on jest "gorszy", a potem już sama zaczęła mieć wątpliwości. Oficjalnie niby nie ma, myśli inaczej, ale co jeśli rodzice mają rację?..

[paczanga]

W sumie masz rację elsene, hmm ale nadal nie rozumiem po co na tym etapie wciągać w to mamę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[patrycjapatib]

O Boże, serio?? Który mamy rok? 2018, a tatuaż nadal jest dla niektórych utożsamiany z więzieniem. Co za ludzie, kobieta w mocnym makijażu to pewnie prostytutka? Współczuję podejścia i takiego życia

[Cytrynowy_Sorbet24]

Napisane przez samotny_t

Abstrahując od tatuaży, to facet jest niewyksztalcony i mimo 30-tki na karku z tego co zrozumialem ma słabą pracę (popraw jeśli nieprawda). Jest też 6 lat starszy.

No nie dziwie się, że rodzicom taki "amant" się nie spodobał xD

Nie ma słabej pracy, nie wchodziłam w szczegóły ile zarabia, bo mnie to nie interesuje, ale na fachowców w jego zawodzie jest bardzo duże zapotrzebowanie, nie narzeka na brak zleceń, ma własną firmę od kilku lat i lubi to co robi.

[1=ad661336dba67467d5566b7 c0c939a9c82ec46ac_5f7e487 29cea2;85622406]Dokładnie jak moja zaczęła podobne pierdoły gadać to powiedziałam jej, że to moja sprawa z kim będę i mi takie wykształcenie odpowiada, ale mam wrażenie, że autorce to tak do końca właściwie nie odpowiada.. Dziewczyna to chyba z takich typów ojej co ludzie powiedzą.[/QUOTE]

Dziewczyna kompletnie nie z takich typów, zwyczajnie informuję bliskich z kim się spotykam, żeby później nie byli zaskoczeni. Nie marzy mi się facet lekarz czy prawnik. Ma być dla mnie dobry, tyle.

[1=f4dc90dff2e2b615c19266a 8122ebdaa1aaf3285_639bb50 290b9a;85622736]Ja na Twoim miejscu najpierw odciełabym pępowinę. Jeszcze nawet dobrze człowieka nie znasz a już waszą relacje z mamusią omawiasz i rozmyślasz co na to reszta rodziny. Słabo.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]

Jak na miesiąc znajomości znam go dobrze, szybko się wszystko toczy. I nie omawiam z nikim relacji, po prostu nie zamierzam robić z tego tajemnicy i mówię prawdę, nawet taką, która może się komuś nie spodobać.

Napisane przez Karena 73

rodzice i facet nieodpowiedni dla ich córeczki...




Nie wiem kto ma większy problem, rodzice ( czyli mam, która mówi zrobisz jak będziesz chciała) czy Ty autorko? Ja tu nie widzę na razie żadnego problemu z rodzicami, ale Twój dyskomfort, bo facet ma tylko średnie i tatuaże oraz pracuje fizycznie.

Nie mam żadnego problemu z jego pracą fizyczną, tym bardziej że codziennie widzę jak ją wykonuje i do każdej pracy mam szacunek... Wytatuowany facet nie był nigdy moim marzeniem, bo zwyczajnie nie zwracałam na takich uwagi, co nie znaczy, że to go dyskwalifikuje.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Ale czym się charakteryzują ludzie z tatuażami oprócz tego, że posiadają tatuaże, skoro jakoś ich kategoryzujesz?

[3ebdb6c370169ce1a39c163fc8d64643247d9f80]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;85638301]Ale czym się charakteryzują ludzie z tatuażami oprócz tego, że posiadają tatuaże, skoro jakoś ich kategoryzujesz?[/QUOTE]

Też jestem tego ciekawa.

W swoim poście nie odpowiedziałaś też na pytanie po co w ogóle mówiłaś mamie o tych tatuażach. Skąd w ogóle taki pomysł? To tego człowieka jakoś identyfikuje? W życiu nie przyszłoby mi do głowy opowiadać komukolwiek o jakiejkolwiek poznanej osobie i zaczynać od "a wiesz, on ma tyle tatuaży, a ona to ma kolczyk w języku".

(Mi akurat ani jedno, ani drugie się nie podoba, ale to kwestia gustu. Tak jak nie wiem - nie podobają mi się pomarańczowe ubrania. Ale jakbym miała przedstawiać kogoś, kto lubi się tak nosić to bym o tym nie wspomniała, bo to przecież kompletnie nieistotne, nie ma znaczenia dla tego, kim ta osoba jest i co sobą reprezentuje.)

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

No ciekawi mnie to mega, bo ja jestem dla większości moich znajomych taką spokojną i "grzeczną dziewczynką", a mam na obu rękach małe tatuaże. Więc nie wiem, do której kategorii człowieka bym wpadała