Nie chcę być dłużej samotny

[DrDoom]

Napisane przez suomi98

Hej. Mam 24 lata, w tym roku kończę studia. Od dziecka jestem samotny i nie mam żadnych znajomych, nie wspominając już o dziewczynie. Mam wiele zainteresowań, można ze mną ciekawie porozmawiać na wiele tematów, jestem pomocny, sympatyczny, mam poczucie humoru, a mimo to jestem z góry odrzucany. Wyjątkiem był czas, kiedy pracowałem za granicą, tam nie miałem żadnego problemu z nawiązywaniem znajomości, jednak wszelkie kontakty się urwały. Mam dość samotności i zrobiłbym wszystko, by w końcu mieć choć jedną osobę, z którą mógłbym się regularnie spotykać. Szukam wszędzie, gdzie tylko się da, ale nie przynosi to żadnego rezultatu. Jak wyjść z samotności?

Na tinderze przez 2 lata miałem łącznie może ze 100-200 par, z czego większość nawet nie odpisywała.

Cóż, jakbyś miał problem z dziewczynami, można to wytłumaczyć na różne sposoby, jeżeli przez okres szkoły/studiów nie udało Ci się zachować również żadnych znajomości z kolegami, to jakiś problem jest po Twojej stronie.


W postach też różne nieścisłości, piszesz, że nie masz problemu z wychodzeniem z inicjatywą i zagadywaniem, jednocześnie "obcej" dziewczyny na piwo nie zaprosisz.


Że przez 2 lata miałeś na tinderze 200 par ale nic z tego nie wynikło, potem że masz 1 matcha miesięcznie albo mniej, to wychodzi ich 20 przez 2 lata.


Może pomyśl o zmianie pracy na taką w której będzie pokolenie rówieśników.
Może w wolnym czasie jakiś wolontariat, zazwyczaj tam też sporo młodych pozytywnych ludzi.
Może jakieś kółko introwertyków w stylu fani gry w planszówki w domowym zaciszu.




Nie znasz się na modzie, ale starasz się ubierać modnie, czyli jak?
Są różne style, możesz się ubrać na emo czy hiphopowca, co będzie modne w "towarzystwie" ale jeżeli nie nadajesz na tych falach, do nich nie trafisz, jednocześnie będziesz podpadał u innych grup.
Wskakiwanie w modne, markowe ciuchy będzie modne wśród "bananowej młodzież", inni mogą Cie odebrać jako snoba czy pozera.


To jak się ubierasz powinno w jakimś tam stopniu oddawać Ciebie, aby nie biegać w za dużych koszulach i rozciągniętych sweterkach w których wyglądasz jak ludzik Michelin.




A może jesteś zbyt "miły". Powtarzasz to w połowie postów, może kontrowersyjnie ale nie sądzę, aby to była najlepsza cecha, dla mnie miły = nijaki.
Trochę taki gość z innej bajki który chce się na siłę wpasować więc mówi coś co nie jest w jego klimatach by się przypodobać, ale wychodzi to fałszywie/sztucznie.



Miły to był kolega w klasie od którego można było brać notatki, czy kolega z pracy który chętnie coś zrobi, bo nas lubi, ale nie jest to typ "osoby" którą dopuszcza się bliżej na przyjaciela/partnera/wspólnika.

[tinpanalley]

Jesteś młody, masz jeszcze szansę popracować na soft skillami. Są przecież psycholodzy, szkolenia, terapie. Warto poszukać czegoś dobrego w tym kierunku i zainwestować w to. Nie ma się czego wstydzić. Może wychowałeś się w jakimś zamkniętym środowisku i nie miałeś od kogo uczyć się umiejętności interpersonalnych. Każdy ma jakieś słabe punkty, ale po zdiagnozowaniu ich u siebie czas zacząć działać, a nie tylko smucić się. Poszukaj w internecie strony Gajdy.

[Overcooked]

A nie masz rodzeństwa/kuzynostwa które powiedziałoby ci jak jest? Bo jeżeli już od dzieciństwa masz problemy żeby mieć kolegów (nie przyjaciół tylko ludzi z którymi na dany czas się trzymasz) to jest wysokie prawdopodobieństwo że coś z tobą jest na pierwszy rzut oka "nie tak".


Zmień pracę na taką gdzie ze współpracownikami dzieli cię max 10 lat, a nie 20-30.

[Piotrek95]

Już kilka osób tutaj prosiło Cię, żebyś opisał krok po kroku co robisz i co mówisz w kontrakcie z nowo poznaną osobą. Zgaduję, że skoro tego nie chcesz zrobić, to tam leży problem.

[Limonka2738]

A za granicą porozumiewałeś się po polsku, czy po ichniemu/angielsku?

---------- Dopisano o 19:25 ---------- Poprzedni post napisano o 19:17 ----------

Napisane przez Overcooked

A nie masz rodzeństwa/kuzynostwa które powiedziałoby ci jak jest? Bo jeżeli już od dzieciństwa masz problemy żeby mieć kolegów (nie przyjaciół tylko ludzi z którymi na dany czas się trzymasz) to jest wysokie prawdopodobieństwo że coś z tobą jest na pierwszy rzut oka "nie tak".


Zmień pracę na taką gdzie ze współpracownikami dzieli cię max 10 lat, a nie 20-30.

Może nawet nie na pierwszy rzut oka. Ja mam problem z zawieraniem znajomości, bo na pierwszy rzut oka jestem zniechęcająca, ale mimo wszystko jak się jest w jednej klasie czy na roku 3+ lata razem no to już udawało mi się jakieś relacje tworzyć.


Coś ewidentnie jest nie tak i to nie tylko powierzchownie. Szczerze to bym za wszelką cenę w takiej sytuacji popytała ludzi, bo to bardzo cenna informacja zwrotna. Nie musi to być nikt bliski autorowi, nawet ktoś w pracy, kto jest po prostu fajną i miłą osobą może pomóc. Oczywiście najlepiej mieć przyjaciela/rodzeństwo, którym jeszcze dodatkowo można zaufać. Ale ludzie nie są z natury źli i wielu z nich na pytanie odpowie szczerze. Oczywiście trzeba się liczyć z owijaniem w bawełnę czy udawaniem, że wcale nie, jest super, a krytykę wziąć na klatę, choć nie będzie łatwo.

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

Napisane przez Limonka2738

Coś ewidentnie jest nie tak i to nie tylko powierzchownie. Szczerze to bym za wszelką cenę w takiej sytuacji popytała ludzi, bo to bardzo cenna informacja zwrotna. Nie musi to być nikt bliski autorowi, nawet ktoś w pracy, kto jest po prostu fajną i miłą osobą może pomóc. Oczywiście najlepiej mieć przyjaciela/rodzeństwo, którym jeszcze dodatkowo można zaufać. Ale ludzie nie są z natury źli i wielu z nich na pytanie odpowie szczerze. Oczywiście trzeba się liczyć z owijaniem w bawełnę czy udawaniem, że wcale nie, jest super, a krytykę wziąć na klatę, choć nie będzie łatwo.

Naprawdę odpowiedziałabyś komuś ( z kim nie masz bliskiej relacji) na takie pytanie?

[Limonka2738]

[1=26cabbdd88f595c38f9b7f8 139ef1472f28f75bc_65628a8 226dae;89493378]Naprawdę odpowiedziałabyś komuś ( z kim nie masz bliskiej relacji) na takie pytanie?[/QUOTE]


Oczywiście.


Ogólnie mnie lepiej bezmyślnie nie pytać, jak wyglądasz w nowej fryzurze, albo czy ten sweter cię pogrubia, bo usłyszysz prawdę.


Jasne, nie wszyscy ci powiedzą. Ale jak zadasz to pytanie wystarczającej ilości ludzi, to masz szanse jakieś wnioski wyciągnąć.

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

Napisane przez Limonka2738

Oczywiście.


Ogólnie mnie lepiej bezmyślnie nie pytać, jak wyglądasz w nowej fryzurze, albo czy ten sweter cię pogrubia, bo usłyszysz prawdę.


Jasne, nie wszyscy ci powiedzą. Ale jak zadasz to pytanie wystarczającej ilości ludzi, to masz szanse jakieś wnioski wyciągnąć.

Niestety, uważam że zbyt wiele osób na to pytanie szczerze nie odpowie. Dla wielu takie pytanie będzie niekomfortowe i dziwne, co jeszcze mocniej odbije się na sytuacji autora.

[Limonka2738]

[1=26cabbdd88f595c38f9b7f8 139ef1472f28f75bc_65628a8 226dae;89493396]Niestety, uważam że zbyt wiele osób na to pytanie szczerze nie odpowie. Dla wielu takie pytanie będzie niekomfortowe i dziwne, co jeszcze mocniej odbije się na sytuacji autora.[/QUOTE]


Już i tak autora nie lubią, co ma do stracenia?

[suomi98]

Napisane przez chwast

Na tinderze to nikogo nie znasz i nie poznasz, póki się nie spotkasz chyba, że zaczepiasz jakaś koleżankę, która się tam wyświetliła. Jak napiszesz cześć, może piwo? To skąd wiesz, że ta osoba nie chce z Tobą rozmawiać?

Tak się zawiera nowe znajomosci - proponujesz różne rzeczy ludziom, których jeszcze nie znasz. Spacer, kawę, cokolwiek.

No tinder oczywiście rządzi się swoimi prawami. Jak już mam parę, to zawsze zagaduję, najczęściej nawiązując do opisu lub czegoś ze zdjęć, ale i tak dostaję zdawkowe odpowiedzi lub wcale. Raz udało się spotkać z jedną dziewczyną, ale nic z tego nie wyszło, przez internet fajnie nam się pisało, a na żywo nie była zbyt rozmowna i musiałem ją ciągnąć za język...

Napisane przez Sodalite

jakby mi zależało aby kogoś poznać, to tak, próbowałabym wyjść z inicjatywą. coś mi się wydaje, że juz widzę na czym polega problem

No to wychodzę z inicjatywą i zagaduję, ale jestem ignorowany. Skoro ktoś nie chce mnie poznać, to nic na siłę. Jak już kogoś znam, to mogę zaprosić, ale przecież nie zagadam do obcej osoby, pytając czy pójdzie ze mną na piwo xd

Napisane przez Norluka

Może rozmowy z tobą są zbyt jałowe i za mało interesujące, by ludziom chciało się w nich uczestniczyć?
O czym rozmawiasz z ludźmi zazwyczaj? Bo o swoich poglądach nie, skoro ich nie znają.
Czy potrafisz znaleźć z innymi ludźmi wspólny język?
Jakie masz te zainteresowania?

Żeby rozmowy były za mało interesujące, to najpierw musi do nich dojść, a ludzie nie chcą w ogóle ze mną rozmawiać.

Wspólny język z jakąś częścią bym pewnie znalazł, gdyby tylko chcieli.

Napisane przez DrDoom

Cóż, jakbyś miał problem z dziewczynami, można to wytłumaczyć na różne sposoby, jeżeli przez okres szkoły/studiów nie udało Ci się zachować również żadnych znajomości z kolegami, to jakiś problem jest po Twojej stronie.

Miałem pojedynczych kolegów w podstawówce czy gimnazjum, ale te kontakty z różnych powodów się urwały. Teraz na studiach rozmawiam z paroma chłopakami, ale te znajomości nie przenoszą się poza uczelnię.

W postach też różne nieścisłości, piszesz, że nie masz problemu z wychodzeniem z inicjatywą i zagadywaniem, jednocześnie "obcej" dziewczyny na piwo nie zaprosisz.

A Ty byś poszła z chłopakiem, którego pierwszy raz widzisz na oczy? Albo z chłopakiem, którego znasz co najwyżej z widzenia, ale nigdy z nim nie rozmawiałaś? Tym bardziej, że większość dziewczyn u mnie na roku jest w związkach.

Że przez 2 lata miałeś na tinderze 200 par ale nic z tego nie wynikło, potem że masz 1 matcha miesięcznie albo mniej, to wychodzi ich 20 przez 2 lata.

Nie wiem, ile dokładnie miałem tych par, nie liczyłem. Na początku miałem więcej, ale teraz to jak wpadnie jedna na miesiąc albo dwa to już jest sukces.

Może pomyśl o zmianie pracy na taką w której będzie pokolenie rówieśników.

Jak skończę studia, to zdecydowanie poszukam czegoś innego.

Może w wolnym czasie jakiś wolontariat, zazwyczaj tam też sporo młodych pozytywnych ludzi.

Szukałem, ale nie znalazłem niczego dla siebie.

Może jakieś kółko introwertyków w stylu fani gry w planszówki w domowym zaciszu.

Gdzie szukać czegoś takiego?

Nie znasz się na modzie, ale starasz się ubierać modnie, czyli jak?
Są różne style, możesz się ubrać na emo czy hiphopowca, co będzie modne w "towarzystwie" ale jeżeli nie nadajesz na tych falach, do nich nie trafisz, jednocześnie będziesz podpadał u innych grup.
Wskakiwanie w modne, markowe ciuchy będzie modne wśród "bananowej młodzież", inni mogą Cie odebrać jako snoba czy pozera.

Nie próbuję się ubierać w markowe ciuchy, bo też nie stać mnie na to. Po prostu musi mi się dana rzecz podobać, a to czy jest modna, to już mnie średnio interesuje, bo się na tym nie znam. Niemniej czasem czytam, co jest obecnie w modzie i staram się znaleźć coś dla siebie.

To jak się ubierasz powinno w jakimś tam stopniu oddawać Ciebie, aby nie biegać w za dużych koszulach i rozciągniętych sweterkach w których wyglądasz jak ludzik Michelin.

To oczywiste.

A może jesteś zbyt "miły". Powtarzasz to w połowie postów, może kontrowersyjnie ale nie sądzę, aby to była najlepsza cecha, dla mnie miły = nijaki.
Trochę taki gość z innej bajki który chce się na siłę wpasować więc mówi coś co nie jest w jego klimatach by się przypodobać, ale wychodzi to fałszywie/sztucznie.

Może i jestem zbyt miły, ale taka już moja natura, natomiast nie robię nic, żeby się przypodobać, jestem sobą.

Miły to był kolega w klasie od którego można było brać notatki, czy kolega z pracy który chętnie coś zrobi, bo nas lubi, ale nie jest to typ "osoby" którą dopuszcza się bliżej na przyjaciela/partnera/wspólnika.

No i tylko jak są potrzebne notatki, to się do mnie odzywają. A tak to w ogóle ich nie interesuje, co mam do powiedzenia.

Napisane przez tinpanalley

Jesteś młody, masz jeszcze szansę popracować na soft skillami. Są przecież psycholodzy, szkolenia, terapie. Warto poszukać czegoś dobrego w tym kierunku i zainwestować w to. Nie ma się czego wstydzić. Może wychowałeś się w jakimś zamkniętym środowisku i nie miałeś od kogo uczyć się umiejętności interpersonalnych. Każdy ma jakieś słabe punkty, ale po zdiagnozowaniu ich u siebie czas zacząć działać, a nie tylko smucić się. Poszukaj w internecie strony Gajdy.

Chętnie bym popracował, tylko nie wiem nad czym. Nie mam też na kim ćwiczyć, bo ludzie mnie ignorują. Spoglądałem ostatnio na terapie indywidualne, ale nie mam pojęcia, czym się kierować przy wyborze odpowiedniej osoby, nie chcę wyrzucić pieniędzy w błoto.

Napisane przez Overcooked

A nie masz rodzeństwa/kuzynostwa które powiedziałoby ci jak jest? Bo jeżeli już od dzieciństwa masz problemy żeby mieć kolegów (nie przyjaciół tylko ludzi z którymi na dany czas się trzymasz) to jest wysokie prawdopodobieństwo że coś z tobą jest na pierwszy rzut oka "nie tak".

Mam tylko młodszą siostrę, ale ona niczego mi nie doradzi (choć sama nie ma najmniejszych problemów z nawiązywaniem znajomości).

Zmień pracę na taką gdzie ze współpracownikami dzieli cię max 10 lat, a nie 20-30.

Jak wyżej, po studiach poszukam czegoś innego.

Napisane przez Piotrek95

Już kilka osób tutaj prosiło Cię, żebyś opisał krok po kroku co robisz i co mówisz w kontrakcie z nowo poznaną osobą. Zgaduję, że skoro tego nie chcesz zrobić, to tam leży problem.

No ale co mam opisać? Przecież nie ma jednego schematu, wszystko zależy od sytuacji.

Napisane przez Limonka2738

A za granicą porozumiewałeś się po polsku, czy po ichniemu/angielsku?

Generalnie po angielsku, chyba że rozmawiałem z Polakami, to po polsku.

Coś ewidentnie jest nie tak i to nie tylko powierzchownie. Szczerze to bym za wszelką cenę w takiej sytuacji popytała ludzi, bo to bardzo cenna informacja zwrotna. Nie musi to być nikt bliski autorowi, nawet ktoś w pracy, kto jest po prostu fajną i miłą osobą może pomóc. Oczywiście najlepiej mieć przyjaciela/rodzeństwo, którym jeszcze dodatkowo można zaufać. Ale ludzie nie są z natury źli i wielu z nich na pytanie odpowie szczerze. Oczywiście trzeba się liczyć z owijaniem w bawełnę czy udawaniem, że wcale nie, jest super, a krytykę wziąć na klatę, choć nie będzie łatwo.

Próbuję pytać ludzi, ale nikt nie wie, w czym rzecz (albo nie chce powiedzieć).

[N_I_E]

Czy ty jesteś nadal prawiczkiem?

[suomi98]

Napisane przez N_I_E

Czy ty jesteś nadal prawiczkiem?

Tak.

[DrDoom]

Napisane przez suomi98

No tinder oczywiście rządzi się swoimi prawami. Jak już mam parę, to zawsze zagaduję, najczęściej nawiązując do opisu lub czegoś ze zdjęć, ale i tak dostaję zdawkowe odpowiedzi lub wcale. Raz udało się spotkać z jedną dziewczyną, ale nic z tego nie wyszło, przez internet fajnie nam się pisało, a na żywo nie była zbyt rozmowna i musiałem ją ciągnąć za język...



No to wychodzę z inicjatywą i zagaduję, ale jestem ignorowany. Skoro ktoś nie chce mnie poznać, to nic na siłę. Jak już kogoś znam, to mogę zaprosić, ale przecież nie zagadam do obcej osoby, pytając czy pójdzie ze mną na piwo xd


Żeby rozmowy były za mało interesujące, to najpierw musi do nich dojść, a ludzie nie chcą w ogóle ze mną rozmawiać.

Wspólny język z jakąś częścią bym pewnie znalazł, gdyby tylko chcieli.


Miałem pojedynczych kolegów w podstawówce czy gimnazjum, ale te kontakty z różnych powodów się urwały. Teraz na studiach rozmawiam z paroma chłopakami, ale te znajomości nie przenoszą się poza uczelnię.


A Ty byś poszła z chłopakiem, którego pierwszy raz widzisz na oczy? Albo z chłopakiem, którego znasz co najwyżej z widzenia, ale nigdy z nim nie rozmawiałaś? Tym bardziej, że większość dziewczyn u mnie na roku jest w związkach.


Nie wiem, ile dokładnie miałem tych par, nie liczyłem. Na początku miałem więcej, ale teraz to jak wpadnie jedna na miesiąc albo dwa to już jest sukces.


Jak skończę studia, to zdecydowanie poszukam czegoś innego.

Szukałem, ale nie znalazłem niczego dla siebie.

Gdzie szukać czegoś takiego?


Nie próbuję się ubierać w markowe ciuchy, bo też nie stać mnie na to. Po prostu musi mi się dana rzecz podobać, a to czy jest modna, to już mnie średnio interesuje, bo się na tym nie znam. Niemniej czasem czytam, co jest obecnie w modzie i staram się znaleźć coś dla siebie.


To oczywiste.


Może i jestem zbyt miły, ale taka już moja natura, natomiast nie robię nic, żeby się przypodobać, jestem sobą.



No i tylko jak są potrzebne notatki, to się do mnie odzywają. A tak to w ogóle ich nie interesuje, co mam do powiedzenia.


Chętnie bym popracował, tylko nie wiem nad czym. Nie mam też na kim ćwiczyć, bo ludzie mnie ignorują. Spoglądałem ostatnio na terapie indywidualne, ale nie mam pojęcia, czym się kierować przy wyborze odpowiedniej osoby, nie chcę wyrzucić pieniędzy w błoto.


Mam tylko młodszą siostrę, ale ona niczego mi nie doradzi (choć sama nie ma najmniejszych problemów z nawiązywaniem znajomości).



Jak wyżej, po studiach poszukam czegoś innego.


No ale co mam opisać? Przecież nie ma jednego schematu, wszystko zależy od sytuacji.


Generalnie po angielsku, chyba że rozmawiałem z Polakami, to po polsku.


Próbuję pytać ludzi, ale nikt nie wie, w czym rzecz (albo nie chce powiedzieć).

No widzisz,
masz tutaj po sąsiedzku temat kolegi "dlaczego dziewczyny chcą przychodzić na randki z koleżankami".
On też życia towarzyskiego nie ogarnia, i póki nie został "rozpisany" chyba nie zdawał sobie sprawy z tego jakie błędy popełnia i jak jest odbierany w towarzystwie.
Podobnie jak Ty, dzwonią "gdy coś chcą", ale żadna z koleżanek nie ma ochoty z nim na nic więcej poza zdystansowaną koleżeńską znajomością. A doprowadził do tego sam różnymi sytuacjami.


Jak brutalnie by to nie zabrzmiało, to stawiam, że swoim zachowaniem jesteś tak "szufladkowany".



Co do notatek, szkoły, znajomości, jesteś dla mnie wypisz wymaluj typem "miłego" kolegi z klasy, przy czym, to nic pozytywnego.


W życiu jesteśmy szufladkowani, przypisywani do grup, oceniani.
W szkole Ci "mili" łatwo nie mają, i lądują na końcu łańcucha pokarmowego
Miłe osoby trzyma się w rezerwie, bo w razie czego można je "wykorzystać" bez poczucia winy, bo chętnie pomogą, licząć, że dzięki temu się zbliżą do jakiejś grupy.
Miły kolega da notatki, da ściągnąć, kolega odwali coś za Ciebie w robocie, do tego będzie zadowolony że się przydał.


"Fajna" dziewczyna z klasy, zazwyczaj się zadaje z "fajnymi" kolegami.
Sportowiec, dusza towarzystwa, artysta, łobuz, różnie.
Ale raczej nie chodzą z tymi zaszufladkowanymi jako "kujon"/"fajny", może być miły, może być przystojny, ale grupa go odrzuca, więc zbliżanie się do takiego obniża własną ocenę w paczce.


Jeżeli to jest Twoja "dominująca" cecha jaką okazujesz otoczeniu,
to łatwo w życiu nie ma.




Co do gier, poszukaj na FB w Twoim mieście, w wielu są grupy aktywne umawiające się właśnie na wspólne gry. Możliwość spędzenia większej ilości czasu w małym gronie osób może dać okazje do pokazania o sobie czegoś więcej.




Jesteś z jakiegoś większego miasta? Wolontariatów jest dużo, może źle szukasz, czym się interesujesz/co studiujesz.


Co do zagadywania, no chłopaków to nie podrywam bo sam nim jestem więc wolę "dziewczynki" : P Ale za to poznawałem dziewczyny na imprezach/klubie i nawet "świeżo" poznane zapraszałem na drinka czy aftera u siebie.
Tyle, że Ty mi do typa imprezowego podrywacza nie pasujesz.
Bo Panie chętnie przyznają, że cenią w facecie jak jest miły, sympatyczny, itp itd ale jak dla mnie, nie są to cechy "seksualne" którymi można kogoś zainteresować. Zwłaszcza, że często wiążą się z brakiem doświadczenia i nieśmiałością.
Prawda taka, że dużo większą szansę mają Ci "dupkowaci", kto potrafi przybajerować, jest pewny siebie, charakterny.
Potem można zweryfikować, czy to klasyczny dupek i trzeba odstrzelić, ale takiemu "typowi" łatwiej się zbliżyć.
Bo Ci mili i nieśmiali są zazwyczaj odstrzeleni na starcie, więc nawet nie mają okazji się "pokazać" z lepszej strony.


Jesteś raczej typem osoby która musi "pobyć" w towarzystwie aby mogła się zaprezentować z dobrej strony, więc prędzej jakieś grupy, wolontariat, gdzie możesz z czasem przekonać do siebie współtowarzyszy jak w pracy.

[suomi98]

Napisane przez DrDoom

No widzisz,
masz tutaj po sąsiedzku temat kolegi "dlaczego dziewczyny chcą przychodzić na randki z koleżankami".
On też życia towarzyskiego nie ogarnia, i póki nie został "rozpisany" chyba nie zdawał sobie sprawy z tego jakie błędy popełnia i jak jest odbierany w towarzystwie.
Podobnie jak Ty, dzwonią "gdy coś chcą", ale żadna z koleżanek nie ma ochoty z nim na nic więcej poza zdystansowaną koleżeńską znajomością. A doprowadził do tego sam różnymi sytuacjami.


Jak brutalnie by to nie zabrzmiało, to stawiam, że swoim zachowaniem jesteś tak "szufladkowany".

No tylko że ja najpierw próbowałem nawiązać kontakt (nie chęcią pożyczenia notatek, tylko normalną rozmową na codzienne tematy), ale już wtedy byłem ignorowany, mimo że nikt nie wiedział, jaki jestem, jak się uczę itd.

Co do notatek, szkoły, znajomości, jesteś dla mnie wypisz wymaluj typem "miłego" kolegi z klasy, przy czym, to nic pozytywnego.


W życiu jesteśmy szufladkowani, przypisywani do grup, oceniani.
W szkole Ci "mili" łatwo nie mają, i lądują na końcu łańcucha pokarmowego
Miłe osoby trzyma się w rezerwie, bo w razie czego można je "wykorzystać" bez poczucia winy, bo chętnie pomogą, licząć, że dzięki temu się zbliżą do jakiejś grupy.
Miły kolega da notatki, da ściągnąć, kolega odwali coś za Ciebie w robocie, do tego będzie zadowolony że się przydał.

W sumie to już dawno nikt mnie o notatki nie pytał, teraz w sumie nie wyróżniam się jakoś szczególnie pod kątem ocen od reszty studentów.

"Fajna" dziewczyna z klasy, zazwyczaj się zadaje z "fajnymi" kolegami.
Sportowiec, dusza towarzystwa, artysta, łobuz, różnie.
Ale raczej nie chodzą z tymi zaszufladkowanymi jako "kujon"/"fajny", może być miły, może być przystojny, ale grupa go odrzuca, więc zbliżanie się do takiego obniża własną ocenę w paczce.

To prawda.

Jeżeli to jest Twoja "dominująca" cecha jaką okazujesz otoczeniu,
to łatwo w życiu nie ma.

Nie sądzę, by była dominująca. Zawsze chętnie pomagam, to prawda, ale nie jest jedyne, co mam do zaoferowania.

Co do gier, poszukaj na FB w Twoim mieście, w wielu są grupy aktywne umawiające się właśnie na wspólne gry. Możliwość spędzenia większej ilości czasu w małym gronie osób może dać okazje do pokazania o sobie czegoś więcej.

Szukałem, ale niczego nie mogłem znaleźć.

Jesteś z jakiegoś większego miasta? Wolontariatów jest dużo, może źle szukasz, czym się interesujesz/co studiujesz.

Możliwe, że źle szukam, bo też nie wiem, czego szukać. Studiuję filologię rosyjską, interesuję się głównie językami obcymi i podróżami, do tego dochodzą jakieś hobby typu rower, narty czy wędrówki po górach.

Co do zagadywania, no chłopaków to nie podrywam bo sam nim jestem więc wolę "dziewczynki" : P Ale za to poznawałem dziewczyny na imprezach/klubie i nawet "świeżo" poznane zapraszałem na drinka czy aftera u siebie.
Tyle, że Ty mi do typa imprezowego podrywacza nie pasujesz.
Bo Panie chętnie przyznają, że cenią w facecie jak jest miły, sympatyczny, itp itd ale jak dla mnie, nie są to cechy "seksualne" którymi można kogoś zainteresować. Zwłaszcza, że często wiążą się z brakiem doświadczenia i nieśmiałością.
Prawda taka, że dużo większą szansę mają Ci "dupkowaci", kto potrafi przybajerować, jest pewny siebie, charakterny.
Potem można zweryfikować, czy to klasyczny dupek i trzeba odstrzelić, ale takiemu "typowi" łatwiej się zbliżyć.
Bo Ci mili i nieśmiali są zazwyczaj odstrzeleni na starcie, więc nawet nie mają okazji się "pokazać" z lepszej strony.

Oczywiście, że tak.

Jesteś raczej typem osoby która musi "pobyć" w towarzystwie aby mogła się zaprezentować z dobrej strony, więc prędzej jakieś grupy, wolontariat, gdzie możesz z czasem przekonać do siebie współtowarzyszy jak w pracy.

Zgadzam się, przy bliższym poznaniu zyskuję.

[DrDoom]

Napisane przez suomi98

No tylko że ja najpierw próbowałem nawiązać kontakt (nie chęcią pożyczenia notatek, tylko normalną rozmową na codzienne tematy), ale już wtedy byłem ignorowany, mimo że nikt nie wiedział, jaki jestem, jak się uczę itd.



W sumie to już dawno nikt mnie o notatki nie pytał, teraz w sumie nie wyróżniam się jakoś szczególnie pod kątem ocen od reszty studentów.


To prawda.


Nie sądzę, by była dominująca. Zawsze chętnie pomagam, to prawda, ale nie jest jedyne, co mam do zaoferowania.


Szukałem, ale niczego nie mogłem znaleźć.


Możliwe, że źle szukam, bo też nie wiem, czego szukać. Studiuję filologię rosyjską, interesuję się głównie językami obcymi i podróżami, do tego dochodzą jakieś hobby typu rower, narty czy wędrówki po górach.


Oczywiście, że tak.



Zgadzam się, przy bliższym poznaniu zyskuję.

Z tymi notatkami to tak bardziej czasy "szkolne".
W tym okresie bardziej zależy na byciu postrzeganym i przynależności do jakiejś grupy, a podejmując decyzje personalne większy wpływ odgrywa otoczenie i to co sądzą znajomi w "towarzystwie" o osobie X czy Y.
Nie chodzi też o oceny, co styl bycia.
Trochę co innego 5tkowy uczeń, który jest po prostu zdolny, zgrywa takiego co mu nie zależy a i tak ma dobre oceny.
Trochę inaczej się postrzega takiego który "stara się aż za bardzo", latając do nauczycieli, siedzący w książkach, "zakuwającego" dla ocen.




Musisz pomyśleć nad innym "hobby", rower, narty, góry, wszystko spoko, ale są to aktywności które można wykonywać w grupie, tylko zazwyczaj, już ją mając i jadąc jako "paczka" a gorzej jako miejsce do poznawania nowych osób.


Może te planszówki.
Może zapisz się na kurs tańca towarzyskiego. Możesz tańczyć jak drewno, nie ma znaczenia. Tam zawsze jest więcej "pań" niż "panów".
Doświadczeń z kobietami nie masz, chociaż się zbliżysz i nauczysz trochę gadać o duperelach i przebywać w "ich towarzystwie", a nie stresować się na samą myśl o zagadaniu do którejś.




Na "pierwszy" ogień nie ma znaczenia co masz do zaoferowania, tylko jak jesteś postrzegany, abyś dostał tą szansę zbliżenia się i zaprezentowania a nie był skreślony na starcie : P

[suomi98]

Napisane przez DrDoom

Z tymi notatkami to tak bardziej czasy "szkolne".
W tym okresie bardziej zależy na byciu postrzeganym i przynależności do jakiejś grupy, a podejmując decyzje personalne większy wpływ odgrywa otoczenie i to co sądzą znajomi w "towarzystwie" o osobie X czy Y.
Nie chodzi też o oceny, co styl bycia.
Trochę co innego 5tkowy uczeń, który jest po prostu zdolny, zgrywa takiego co mu nie zależy a i tak ma dobre oceny.
Trochę inaczej się postrzega takiego który "stara się aż za bardzo", latając do nauczycieli, siedzący w książkach, "zakuwającego" dla ocen.

No ale ja właśnie nigdy nie zakuwałem ani nie starałem się jakoś szczególnie, choć nauczyciele mnie z reguły lubili, bo dobrze się uczyłem i nie sprawiałem problemów.

Musisz pomyśleć nad innym "hobby", rower, narty, góry, wszystko spoko, ale są to aktywności które można wykonywać w grupie, tylko zazwyczaj, już ją mając i jadąc jako "paczka" a gorzej jako miejsce do poznawania nowych osób.


Może te planszówki.
Może zapisz się na kurs tańca towarzyskiego. Możesz tańczyć jak drewno, nie ma znaczenia. Tam zawsze jest więcej "pań" niż "panów".
Doświadczeń z kobietami nie masz, chociaż się zbliżysz i nauczysz trochę gadać o duperelach i przebywać w "ich towarzystwie", a nie stresować się na samą myśl o zagadaniu do którejś.

Planszówki lubię, więc chętnie gdzieś pogram, no ale nie znam żadnych miejsc, gdzie można dołączyć się do kogoś, bo zazwyczaj wszyscy już przychodzą w swoich grupach.

Nie stresuję się na myśl o zagadaniu do kobiety, bo przecież najpierw chcę ją poznać i nie myślę o podrywie, tylko traktuję jak koleżankę. O kursie tańca myślałem, może to dobry pomysł. Tylko że dziewczyny mogą wyczuć, że zapisałem się tylko po to, żeby jakąś poznać :P

[DrDoom]

Napisane przez suomi98

No ale ja właśnie nigdy nie zakuwałem ani nie starałem się jakoś szczególnie, choć nauczyciele mnie z reguły lubili, bo dobrze się uczyłem i nie sprawiałem problemów.


Planszówki lubię, więc chętnie gdzieś pogram, no ale nie znam żadnych miejsc, gdzie można dołączyć się do kogoś, bo zazwyczaj wszyscy już przychodzą w swoich grupach.

Nie stresuję się na myśl o zagadaniu do kobiety, bo przecież najpierw chcę ją poznać i nie myślę o podrywie, tylko traktuję jak koleżankę. O kursie tańca myślałem, może to dobry pomysł. Tylko że dziewczyny mogą wyczuć, że zapisałem się tylko po to, żeby jakąś poznać :P

A świstak zawija w sreberka.
Jak zagadujesz przypadkową dziewczynę o której nic nie wiesz, to dlatego, że Ci się podoba i liczysz na więcej.
Nie robi się "łapanki" na ulicy czy zostaniesz moją koleżanką.
A jak się już jakaś znajdzie i za długo będziesz tkwił w relacji "koleżanka" to nie licz na coś więcej, bo zazwyczaj wychodzi z tego jakiś pokraczny "friendzone". Więc lepiej z wyczuciem, ale dosyć szybko sygnalizować swoje intencje, albo lądujesz właśnie jako
taki "miły" kolega który nie wie czego chce, ale chętnie pomoże jak się go poprosi.



To wychodzi w praktyce i z czasem nabiera się doświadczenia więc średnio kupuje brak stresu i naturalne podejście, jeżeli dziewczyny nie miałeś, a z koleżankami bliższych relacji też nie masz

Napisane przez suomi98

O kursie tańca myślałem, może to dobry pomysł. Tylko że dziewczyny mogą wyczuć, że zapisałem się tylko po to, żeby jakąś poznać :P

Jedna tak pomyśli, inna nie, intencje są różne, do stracenia nic nie masz : P
Masz ten plus, że gorzej już być nie może, więc w zależności od punktu widzenia, może być tylko lepiej
Trzeba wyjść do ludzi gdzie kontakt jest bezpośredni, ludzie są przypadkowi, nie przychodzą w swoich "grupach" i jest okazja z nimi pogadać i się bliżej poznać.

[suomi98]

Napisane przez DrDoom

A świstak zawija w sreberka.
Jak zagadujesz przypadkową dziewczynę o której nic nie wiesz, to dlatego, że Ci się podoba i liczysz na więcej.
Nie robi się "łapanki" na ulicy czy zostaniesz moją koleżanką.

Nie zagaduję do obcych dziewczyn na ulicy, to już nie te czasy.

A jak się już jakaś znajdzie i za długo będziesz tkwił w relacji "koleżanka" to nie licz na coś więcej, bo zazwyczaj wychodzi z tego jakiś pokraczny "friendzone". Więc lepiej z wyczuciem, ale dosyć szybko sygnalizować swoje intencje, albo lądujesz właśnie jako
taki "miły" kolega który nie wie czego chce, ale chętnie pomoże jak się go poprosi.

Relacja koleżeńska to i tak więcej niż mam obecnie. Nie z każdą dziewczyną muszę się przecież wiązać ale oczywiście, gdybym chciał czegoś więcej, a ona byłaby wolna, to dałbym jej to do zrozumienia.

To wychodzi w praktyce i z czasem nabiera się doświadczenia więc średnio kupuje brak stresu i naturalne podejście, jeżeli dziewczyny nie miałeś, a z koleżankami bliższych relacji też nie masz

Nie mam czym się stresować, ponieważ nie nastawiam się na nic.

Jedna tak pomyśli, inna nie, intencje są różne, do stracenia nic nie masz : P
Masz ten plus, że gorzej już być nie może, więc w zależności od punktu widzenia, może być tylko lepiej

Masz rację.

Trzeba wyjść do ludzi gdzie kontakt jest bezpośredni, ludzie są przypadkowi, nie przychodzą w swoich "grupach" i jest okazja z nimi pogadać i się bliżej poznać.

Łatwo powiedzieć, trudniej zrobić. Nie znam miejsc, w których można normalnie pogadać z przypadkowymi ludźmi. Próbowałem nawet na takich spotkaniach językowych (przychodzą różne osoby, przy każdym stole rozmawia się w innym języku, więc z jednej strony poznaje się ludzi, z drugiej praktykuje język) i tam też nie nawiązałem żadnej poważniejszej znajomości, bo kończyło się na tej jednej rozmowie i nic więcej z tego nie wynikało.

[tinpanalley]

Napisane przez suomi98

Chętnie bym popracował, tylko nie wiem nad czym. Nie mam też na kim ćwiczyć, bo ludzie mnie ignorują. Spoglądałem ostatnio na terapie indywidualne, ale nie mam pojęcia, czym się kierować przy wyborze odpowiedniej osoby, nie chcę wyrzucić pieniędzy w błoto.

Praca nad sobą jest mozolna i wymaga wysiłku. Przecież nie szukając i nie ryzykując nie ruszysz z miejsca. Nie masz pojęcia, ale możesz zacząć szukać. Podałam Ci stronę, którą naprawdę warto przejrzeć, umówić się i pojechać tam. Nowy rok, nowe możliwości. Poza tym idzie wiosna, nowe życie i Ty nowy. Ale to, jak już wspomniałam, będzie proces mozolny, może bolesny i długi. Warto, bo życie jest jedno.

[b7c523c48d685fff13c5db5a9d3e58ccf0b35a9f_65555d08413b4]

Napisane przez suomi98

Nie zagaduję do obcych dziewczyn na ulicy, to już nie te czasy.

Relacja koleżeńska to i tak więcej niż mam obecnie. Nie z każdą dziewczyną muszę się przecież wiązać ale oczywiście, gdybym chciał czegoś więcej, a ona byłaby wolna, to dałbym jej to do zrozumienia.


Nie mam czym się stresować, ponieważ nie nastawiam się na nic.


Masz rację.

Łatwo powiedzieć, trudniej zrobić. Nie znam miejsc, w których można normalnie pogadać z przypadkowymi ludźmi. Próbowałem nawet na takich spotkaniach językowych (przychodzą różne osoby, przy każdym stole rozmawia się w innym języku, więc z jednej strony poznaje się ludzi, z drugiej praktykuje język) i tam też nie nawiązałem żadnej poważniejszej znajomości, bo kończyło się na tej jednej rozmowie i nic więcej z tego nie wynikało.

A lubisz jakis sport? Ja poznalam fajne osoby na kursie wspinaczki, ale sa tez inne np. mieszane grupy siatkowki czy zajecia z jogi (jakies 90% to kobiety), organizowane wedrowki
Jesli chodzi o planszowki to u mnie w miescie sa organizowane eventy przez meetup dwa razy w tygodniu, i moze przyjsc kazdy kto chce. Probowales tego portalu?

[tinpanalley]

[1=b7c523c48d685fff13c5db5 a9d3e58ccf0b35a9f_65555d0 8413b4;89493946]A lubisz jakis sport? Ja poznalam fajne osoby na kursie wspinaczki, ale sa tez inne np. mieszane grupy siatkowki czy zajecia z jogi (jakies 90% to kobiety), organizowane wedrowki
Jesli chodzi o planszowki to u mnie w miescie sa organizowane eventy przez meetup dwa razy w tygodniu, i moze przyjsc kazdy kto chce. Probowales tego portalu?[/QUOTE]
Myślę, że to świetny pomysł. Poza tym, osiąganie celu, pokonywanie słabości podnosi pewność siebie. Co po pewnym czasie przekłada się na osobowość, charyzmę.

[alfapl]

Najważniejsze to zacząć coś robić, żeby mieć więcej możliwości na znalezienie potencjalnej partnerki Czy to sport, taniec czy joga

[suomi98]

Napisane przez tinpanalley

Praca nad sobą jest mozolna i wymaga wysiłku. Przecież nie szukając i nie ryzykując nie ruszysz z miejsca. Nie masz pojęcia, ale możesz zacząć szukać. Podałam Ci stronę, którą naprawdę warto przejrzeć, umówić się i pojechać tam. Nowy rok, nowe możliwości. Poza tym idzie wiosna, nowe życie i Ty nowy. Ale to, jak już wspomniałam, będzie proces mozolny, może bolesny i długi. Warto, bo życie jest jedno.

Cały czas szukam i zagaduję, więc nie zarzucaj mi braku wysiłku. Ten czy ta Gajda to psycholog? Googlowanie nie daje rezultatów, więc przydałyby się konkrety.

[1=b7c523c48d685fff13c5db5 a9d3e58ccf0b35a9f_65555d0 8413b4;89493946]A lubisz jakis sport? Ja poznalam fajne osoby na kursie wspinaczki, ale sa tez inne np. mieszane grupy siatkowki czy zajecia z jogi (jakies 90% to kobiety), organizowane wedrowki
Jesli chodzi o planszowki to u mnie w miescie sa organizowane eventy przez meetup dwa razy w tygodniu, i moze przyjsc kazdy kto chce. Probowales tego portalu?[/QUOTE]

Sport generalnie lubię, choć umiejętności nie mam za grosz xd Kurs wspinaczki brzmi ciekawie, chętnie spróbuję Na meetup konta nie mam, ale jak tak patrzyłem, to w mojej okolicy nic się nie dzieje xd

[Masztylkowska]

Witaj
Tak naprawdę wszędzie można poznać ogrom ludzi, którzy przewijają się jak taśma przez nasze życie. Ludzie przychodzą i odchodzą. Tak działa świat. Możesz do mnie napisać, jeśli w czymś mogłabym Ci pomoóc. sama czuję się samotna i też szukam kontaktów z ludźmi

[b7c523c48d685fff13c5db5a9d3e58ccf0b35a9f_65555d08413b4]

Napisane przez suomi98

Cały czas szukam i zagaduję, więc nie zarzucaj mi braku wysiłku. Ten czy ta Gajda to psycholog? Googlowanie nie daje rezultatów, więc przydałyby się konkrety.

Sport generalnie lubię, choć umiejętności nie mam za grosz xd Kurs wspinaczki brzmi ciekawie, chętnie spróbuję Na meetup konta nie mam, ale jak tak patrzyłem, to w mojej okolicy nic się nie dzieje xd

Ja np. mam ZA i nienawidze randkowac, chociaz probowalam na przestrzeni lat przez rozne portale. Jest to dlamnie ogromny stres, wszystko dzieje sie za szybko i intensywnie. Uwazam, ze dla niektorych poznawanie osob poprzez wspolne srodowisko czy zainteresowania to jedyna realna opcja. Ostatecznie zawsze wiazalam sie z kolegami z pracy albo znajomymi znajomych, ktorych znalam wczesniej przynajmniej kilka tygodni lub miesiecy
Ogolnie warto sprobowac, ale apki, czy poznawanie osob z nastawieniem na zwiazek nie jest dla kazdego

[Norluka]

Napisane przez suomi98

Łatwo powiedzieć, trudniej zrobić. Nie znam miejsc, w których można normalnie pogadać z przypadkowymi ludźmi. Próbowałem nawet na takich spotkaniach językowych (przychodzą różne osoby, przy każdym stole rozmawia się w innym języku, więc z jednej strony poznaje się ludzi, z drugiej praktykuje język) i tam też nie nawiązałem żadnej poważniejszej znajomości, bo kończyło się na tej jednej rozmowie i nic więcej z tego nie wynikało.

Grupy na fb ze spotykaniem się na gry w planszówki.
Albo z umawianiem się singli na wspólne wyjazdy albo chodzenie po górach. Jeśli lubisz góry, to polecam spanie w schroniskach, tam zawsze się z kimś gada.
Jak jesteś wierzący, to piesza lub rowerowa pielgrzymka do Częstochowy. Albo do jakiegoś innego topowego sanktuarium w twoim regionie.
Szczeniaka sobie weź, to początkowo połowa mijanych ludzi będzie się do niego szczerzyć. Na psich wybiegach pogadasz z ludźmi, jak miasto co najmniej średnie, to pewnie są też grupy spacerowe z psami.
Może Erasmus?
Czasem biblioteki organizują różne spotkania. Niekiedy też muzea, kawiarnie, bary.
Może jakiś sport.
Albo jakieś warsztaty.
Albo speed dating, nawet jeśli nic z tego nie wyniknie, to poćwiczysz umiejętności towarzyskie.
Raczej celuj w miejsca, gdzie ludzie chcą spędzić czas wolny, niż te, gzie ludzie przychodzą zrobić coś bardzo konkretnego.

[suomi98]

Napisane przez Norluka

Grupy na fb ze spotykaniem się na gry w planszówki.

Szukałem takich grup, znalazłem może jedną, na której rzadko są jakieś wpisy.

Albo z umawianiem się singli nta wspólne wyjazdy albo chodzenie po górach. Jeśli lubisz góry, to polecam spanie w schroniskach, tam zawsze się z kimś gada.

Góry lubię, ale głównie robię jednodniowe wypady.

Jak jesteś wierzący, to piesza lub rowerowa pielgrzymka do Częstochowy. Albo do jakiegoś innego topowego sanktuarium w twoim regionie.

Nie jestem wierzący.

Szczeniaka sobie weź, to początkowo połowa mijanych ludzi będzie się do niego szczerzyć. Na psich wybiegach pogadasz z ludźmi, jak miasto co najmniej średnie, to pewnie są też grupy spacerowe z psami.

Mam kota, na psa nie mam warunków.

Może Erasmus?

Jestem na piątym roku, już za późno, tę opcję zabrała mi pandemia.

Czasem biblioteki organizują różne spotkania. Niekiedy też muzea, kawiarnie, bary.

Brzmi ciekawie, poszukam.

Może jakiś sport.

Do tego to się średnio nadaję ale chętnie, tylko że do drużynowych trzeba mieć ekipę, a przy indywidualnych nie tak łatwo kogoś poznać.

Albo jakieś warsztaty.

Dziękuję, rozejrzę się.

Albo speed dating, nawet jeśli nic z tego nie wyniknie, to poćwiczysz umiejętności towarzyskie.
Raczej celuj w miejsca, gdzie ludzie chcą spędzić czas wolny, niż te, gzie ludzie przychodzą zrobić coś bardzo konkretnego.

Na speed dating jestem chyba za młody, bo wszystkie takie wydarzenia, które udawało mi się znaleźć miały minimalny wiek, na który się nie łapałem.

---------- Dopisano o 15:16 ---------- Poprzedni post napisano o 15:13 ----------

[1=b7c523c48d685fff13c5db5 a9d3e58ccf0b35a9f_65555d0 8413b4;89494947]Ja np. mam ZA i nienawidze randkowac, chociaz probowalam na przestrzeni lat przez rozne portale. Jest to dlamnie ogromny stres, wszystko dzieje sie za szybko i intensywnie. Uwazam, ze dla niektorych poznawanie osob poprzez wspolne srodowisko czy zainteresowania to jedyna realna opcja. Ostatecznie zawsze wiazalam sie z kolegami z pracy albo znajomymi znajomych, ktorych znalam wczesniej przynajmniej kilka tygodni lub miesiecy
Ogolnie warto sprobowac, ale apki, czy poznawanie osob z nastawieniem na zwiazek nie jest dla kazdego[/QUOTE]

Mam konta na portalach, ale jak pisałem, bardzo mało par, z czego większość nie odpisuje. Ludzie tam szukają nie wiadomo czego i odrzucają właściwie od razu, tylko na podstawie zdjęcia czy jakiegoś swojego widzimisię.

Też mam ZA, ale lekką odmianę

[b7c523c48d685fff13c5db5a9d3e58ccf0b35a9f_65555d08413b4]

Napisane przez suomi98

Też mam ZA, ale lekką odmianę

Czy jestes w kontakcie z terapeuta? Moze masz kontakt do kliniki, gdzie Cie diagnozowano? ZA moze byc przyzczyna, dla ktorej nie udaje Ci sie utrzymac znajomosci i moze warto byloby popracowac nad schematami zachowan i komunikacja

[suomi98]

[1=b7c523c48d685fff13c5db5 a9d3e58ccf0b35a9f_65555d0 8413b4;89495540]Czy jestes w kontakcie z terapeuta? Moze masz kontakt do kliniki, gdzie Cie diagnozowano? ZA moze byc przyzczyna, dla ktorej nie udaje Ci sie utrzymac znajomosci i moze warto byloby popracowac nad schematami zachowan i komunikacja[/QUOTE]

Nie pamiętam, jak nazywał się lekarz, ale stwierdził, że terapia nie jest mi potrzebna.

Gdyby chodziło o utrzymanie znajomości, to nie byłoby problemu, ale ja ich nawet nie nawiązuję, bo ludzie nie chcą ze mną rozmawiać i na wstępie odrzucają. Mam jedynie znajomych poznanych przez internet, którzy mieszkają kilkaset kilometrów ode mnie.

[Sodalite]

Napisane przez suomi98

Nie pamiętam, jak nazywał się lekarz, ale stwierdził, że terapia nie jest mi potrzebna.

Gdyby chodziło o utrzymanie znajomości, to nie byłoby problemu, ale ja ich nawet nie nawiązuję, bo ludzie nie chcą ze mną rozmawiać i na wstępie odrzucają. Mam jedynie znajomych poznanych przez internet, którzy mieszkają kilkaset kilometrów ode mnie.

zdaje się, że nie odpisałeś jeszcze na pytanie, co dokładnie oznacza, że ludzie Cię odrzucają. co DOKŁADNIE robią, że czujesz się odrzucony? co mówią? jak się zachowują?

cały czas piszesz, że Cię odrzucją na wstępie. ale nie umiem sobie wyobrazić jak to niby wygląda.
podchodzisz do nich i odwracają się ostentacyjnie? nie odpowiadają jak do nich mówisz? czy może pogadają z Tobą ale później, przy następnej okazji jak sami nie podejdą do Ciebie to się czujesz odrzucony i zignorowany?

może Ty jesteś trochę przewrażliwiony i zwyczajną neutralność bierzesz za odrzucenie.