Życie po terapii

[caral]

Cześć.

Pewnie były podobne wątki, ale ciężko mi coś takiego znaleźć... Chciałam zapytać, czy ktoś z Was miał problemy typu lęki, ciągła derealizacja, brak asertywności i zaufania do ludzi, niska samoocena, niezdecydowanie, stany depresyjne itp. i poprzez psychoterapię udało mu się z tego wyjść? U mnie to chyba związane z DDA

Szukam promyka nadziei, że kiedyś będę się normalnie czuć :''D

[Limonka2738]

Napisane przez caral

Cześć.

Pewnie były podobne wątki, ale ciężko mi coś takiego znaleźć... Chciałam zapytać, czy ktoś z Was miał problemy typu lęki, ciągła derealizacja, brak asertywności i zaufania do ludzi, niska samoocena, niezdecydowanie, stany depresyjne itp. i poprzez psychoterapię udało mu się z tego wyjść? U mnie to chyba związane z DDA

Szukam promyka nadziei, że kiedyś będę się normalnie czuć :''D

Tak, udało mi się wyjść z depresji, ED i OCD.


Bez terapii, zanim znalazłam odpowiedniego terapeutę, to rzuciłam tym wszystkim w cholerę.

[tiuteraz]

W jaki sposob tego dokonalas? Czy to sarkazm?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Moja mama była DDA i z pomocą terapii udało się jej wyjść z tego i stworzyć normalną rodzinę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[fristi]

Nie jestem DDA, ale terapia pomogła na stany depresyjne i inne problemy. Przynajmniej narazie, jestem dość świeżo po skończeniu, nawet nie rok.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[nie_powiem]

Mi terapia bardzo pomogła wyjść z bagna. Miałam inne problemy, tzn. też miałam niską samoocenę, co w związku przekładało się na problemy z agresją, zazdrością itd. Teraz nie ma po tym śladu. Terapia to najlepiej wydane pieniądze w moim życiu i polecam, nie zastanawiaj się.

Nawet jeśli się nie uda, to jedyne co stracisz to trochę pieniędzy. W obliczu tego na co niektórzy ludzie wydają - fajki, alkohol, słodycze czy kolejny nieprzydatny łach w szafie to też nie aż taka strata. Spróbuj, naprawdę warto.

[Monika828282]

Napisane przez nie_powiem

Mi terapia bardzo pomogła wyjść z bagna. Miałam inne problemy, tzn. też miałam niską samoocenę, co w związku przekładało się na problemy z agresją, zazdrością itd. Teraz nie ma po tym śladu. Terapia to najlepiej wydane pieniądze w moim życiu i polecam, nie zastanawiaj się.

Nawet jeśli się nie uda, to jedyne co stracisz to trochę pieniędzy. W obliczu tego na co niektórzy ludzie wydają - fajki, alkohol, słodycze czy kolejny nieprzydatny łach w szafie to też nie aż taka strata. Spróbuj, naprawdę warto.

Niekoniecznie. Źle poprowadzona terapia może zaszkodzić. Polecam książkę na ten temat "Psychoterapia bez makijażu", napisana przez psychologa, zawiera zbiór wywiadów z ofiarami terapii i z terapeutami. Niestety pacjent często ma ograniczone możliwości żeby rozeznać czy terapeuta jest kompetentny, czy pracuje profesjonalnie i czy pacjentowi nie szkodzi/nie naciąga go, itp. Pacjent jako osoba słabsza powierza się w ręce psychpterapeuty z zaufaniem a czasem można się przejechać. Różne są nurty psychoterapii, najbezpieczniejsza (najwięcej danych na temat skuteczności) jest poznawczo-behawioralna.

[carolinascotties]

Co to znaczy najbezpieczniejsza? Moim zdaniem dla DDA dobry wyborem jest systemówka.

Jesli pacjent nie jest ignorantem i zada sobie trochę trudu, by dowiedzieć się, jak wybrać dobrego terapeutę to minimalizuje ryzyko, o jakim pisze Monika828282.

[caral]

Dzięki za odpowiedzi Właśnie chodzę na terapię, w miarę moich finansowych możliwości, czuję, że jest odrobinkę lepiej, ale nadal nie czuję się normalnie i nie wiem, kiedy to uczucie zniknie (i czy w ogóle...) Mam nadzieję, że nie jestem przypadkiem beznajdziejnym, i da się to naprawić

[linaya]

Jestem DDA, chodziłam na terapię, pomogła mi przepracować wiele problemów. Pomogły mi także rozmaite terapie alternatywne

[Hanako]

Napisane przez nie_powiem

Mi terapia bardzo pomogła wyjść z bagna. Miałam inne problemy, tzn. też miałam niską samoocenę, co w związku przekładało się na problemy z agresją, zazdrością itd. Teraz nie ma po tym śladu. Terapia to najlepiej wydane pieniądze w moim życiu i polecam, nie zastanawiaj się.

Nawet jeśli się nie uda, to jedyne co stracisz to trochę pieniędzy. W obliczu tego na co niektórzy ludzie wydają - fajki, alkohol, słodycze czy kolejny nieprzydatny łach w szafie to też nie aż taka strata. Spróbuj, naprawdę warto.

Dobrze słyszeć, że terapia ci pomaga - pamiętam wątek, kiedy zaczynałaś i byłaś bardzo niepewna, czy to ma w ogóle sens. Bardzo cieszy, że jednak okazało się to dobrym ruchem w twoim życiu. No i jesteś też żywym dowodem, że zawsze warto spróbować

[caral]

A czy są tu osoby, które przez depresję / różne nieprzyjemne stany 'straciły' kilka lat życia (bo zaniedbane studia, relacje z ludźmi, ogólnie rozwój osobisty itp.)? Da się jakoś wybaczyć sobie?

[Limonka2738]

Napisane przez tiuteraz

W jaki sposob tego dokonalas? Czy to sarkazm?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Nie mam pojęcia. Serio.

Po prostu pewnego dnia poczułam się tak zmęczona tym wszystkim, że przestałam zawracać sobie tym głowę.

Po drodze straciłam chłopaka, zawaliłam studia itd., to nie było takie łatwe i przyjemne. Ale kiedy w końcu osiagnęłam dno, to się od niego odbiłam.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 11:33 ---------- Poprzedni post napisano o 11:31 ----------

Napisane przez caral

A czy są tu osoby, które przez depresję / różne nieprzyjemne stany 'straciły' kilka lat życia (bo zaniedbane studia, relacje z ludźmi, ogólnie rozwój osobisty itp.)? Da się jakoś wybaczyć sobie?

Tak. Jakbys straciła parę lat życia przez raka, to też byś siebie obwiniała?

Choroba to choroba.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[MsN]

Napisane przez caral

Cześć.

Pewnie były podobne wątki, ale ciężko mi coś takiego znaleźć... Chciałam zapytać, czy ktoś z Was miał problemy typu lęki, ciągła derealizacja, brak asertywności i zaufania do ludzi, niska samoocena, niezdecydowanie, stany depresyjne itp. i poprzez psychoterapię udało mu się z tego wyjść? U mnie to chyba związane z DDA

Szukam promyka nadziei, że kiedyś będę się normalnie czuć :''D

Nie wiem czy ja ''będę normalnie czuć'', ale po terapii da się ''normalnie'' żyć. Charakteru człowieka nie da się raczej zmienić, ale można popracować nad pewnymi cechami charakteru. Mieć na przykład większą pewność siebie, wyższą samoocenę, dobrze czuć się ze sobą psychicznie (czasem fizycznie, zależy od przypadku myślę) etc.

Myślę, że tutaj potrzebny jest czas, żeby się nie wiem ''przyzwyczaić''? do pewnych kwestii? Nie wiem co odczuwasz, jak się czujesz więc wypowiadać się dalej nie będę z oczywistych względów.

[caral]

Hmm, no głównie chodzi mi o to dziwne poczucie, że wszystko jest nie tak, jakby się system zepsuł... Trudne do opisania nie wiem, czy tylko ja tak mam. To chyba jakieś silne lęki, podchodzace pod derealizację

[tiuteraz]

Korzystałam z usług różnych psychoterapeutów i niestety... jak wejdę na stronę internetową to powypisywane czego to oni nie leczą. Co do czego przychodzi to dają zwykłe rady jak większość ludzi z którymi można porozmawiać. Nie spotkałam jeszcze takiego co do problemu podszedłby książkowo, na przykład dawał ćwiczenia, także do domu, tak żeby było jasne do czego dążymy i jak to osiągnąć. Chodzi mi o to, że na przykład w poznawczo-behawioralnej można pracować z myślami, nazywać emocje, oceniać w skali 1-10, to tylko jeden przykład. To samo tyczy się kwestii niskiej samooceny, gdy kupię książkę, to są tam zadania, jak pracować aby ją podnieść, a w gabinecie to tylko pogadanka, że w domu było nie tak itd., ale to dalej nie rozwiązuje problemu. Ogólnie psychoterapię polecam, ale też nie nastawiam się już na jakiś "cud" traktuje to jak spotkanie z drugim człowiekiem, który potrafi spojrzeć na sytuację z zewnątrz, problem z którym się borykam, podpowie, pokaże inne alternatywne rozwiązanie.

[Monika828282]

Napisane przez tiuteraz

Korzystałam z usług różnych psychoterapeutów i niestety... jak wejdę na stronę internetową to powypisywane czego to oni nie leczą. Co do czego przychodzi to dają zwykłe rady jak większość ludzi z którymi można porozmawiać. Nie spotkałam jeszcze takiego co do problemu podszedłby książkowo, na przykład dawał ćwiczenia, także do domu, tak żeby było jasne do czego dążymy i jak to osiągnąć. Chodzi mi o to, że na przykład w poznawczo-behawioralnej można pracować z myślami, nazywać emocje, oceniać w skali 1-10, to tylko jeden przykład. To samo tyczy się kwestii niskiej samooceny, gdy kupię książkę, to są tam zadania, jak pracować aby ją podnieść, a w gabinecie to tylko pogadanka, że w domu było nie tak itd., ale to dalej nie rozwiązuje problemu. Ogólnie psychoterapię polecam, ale też nie nastawiam się już na jakiś "cud" traktuje to jak spotkanie z drugim człowiekiem, który potrafi spojrzeć na sytuację z zewnątrz, problem z którym się borykam, podpowie, pokaże inne alternatywne rozwiązanie.

Uważam podobnie. To takie pogadanki "z przyjacielem za pieniądze".

[januszpolak]

Też korzystałam z terapii, dla mnie nic ona nowego nie wniosła, nie pomogła mi. Ale wierzę że komuś może pomóc. Myślę, że to zależy od osoby i terapeutki/y. Oraz od problemu. Miałam za darmo więc nie żałuję, że skorzystałam, dlatego polecam korzystać na NFZ, nie dokłada się w ten sposób problemu w postaci "żałuję, że tracę na to pieniądze", za kasę nie poszłabym nigdy.

[awia]

Terapia jest proporcjonalnie skuteczna do ilosci pracy i zaangazowania którą się w nią wkłada.
Terapeuta nie jest od radzenia jak zyc i dawania rad i nie porównywałabym terapii do rozmowy z przyjacielem. Terapia to przede wszystkim bezpiecznie miejsce - terapeuta juz wszystko w zyciu widzial i slyszal, nie ocenia, nie krytykuje, nie wywoluje emocji (np wstydu) jak jakkikolwiek postronny czlowiek.

Ale znowu, wszystko zależy od tego jak osoba poddajaca sie terapii chce i jest gotowa głeboko w siebie zajrzeć.