Niedopasowanie seksualne plus wiele innych problemów. Deprecha!

[Madzik08]

Dlaczego siedzisz w Irlandii skoro tak zle sie tam czujesz? Wiadomo, w Polsce kolorowo nie jest, ale prace tez sie znajdzie, bedziesz miala znajomych, nie bedziesz sama jak w Irlandii. Skoro i tak wasza sytuacja finansowa tam jest ciezka to nie rozumiem po co tam dalej tkwic. I po co w ogole przyjezdza Twoj ojciec, skoro tak Cie skrzywdzil?

Przede wszystkim musisz powiedziec o tym wszystkim swojemu mezowi (lub napisac list, albo pokazac ten watek), ze zle sie czujesz kiedy on oglada porno (i to wcale nie jest normalne), ze chcialabys tez troche czasu dla siebie, zeby on sie zajal dziecmi i domem na chwile. Powiedz mu, ze czujesz, ze Cie wykorzystuje. Nie znioslabym tego, ze moj facet prawie ze przy mnie doprowadza sie ogladac porno.

Porozmawiaj tez z psychologiem, jak najszybciej, jest Ci bardzo potrzebny. Skorzystaj z tych linkow, ktore ktos Ci podal.

I jednak uwazam, ze powinnas mu ten watek pokazac, jesli na spokojnie nie bedziesz mogla z nim porozmawiac o tym wszystkim. Mozliwe, ze sie wscieknie, ale moze tez pewne sprawy zrozumie.


Elfir to co? ma mu sie oddawac kiedy on tylko kiwnie palcem na nia? Nawet jak nie ma na to ochoty, bo jest przygnebiona i zmeczona?

[cgc]

Napisane przez Elfir

Halo! Ktoś tu chyba nie umiał liczyć, kiedy planował ciąże?

Pomijając już resztę tego przeuroczego posta, ciekaw jestem, co to za obliczenia sugerujesz wykonać przed ciążą? Planując ciążę planujesz sobie najbliższe 25 lat, w tym okresie będą różne cykle koniunkturalne, wahania kursu walut (i rat kredytów w walutach obcych), można śmiało założyć ze dwie bessy, jest spora szansa, że w tym czasie na coś zachorujesz a jeszcze większa, że zachoruje ktoś z rodziny. Pewnie wstąpimy w międzyczasie do strefy Euro i nasze kredyty, wynagrodzenia, oszczędności zostaną przeliczone po jakimś kursie na tę walutę. Ale czy korzystnym? Czy w międzyczasie do władzy dojdą populiści i wygenerują potężną inflację? Jak będą się zmieniać stopy procentowe? Jaka będzie migracja na wspólnym europejskim rynku i jak to będzie skutkować na politykę fiskalną rządu? Jeśli podniosą nam PIT lub składki na ZUS to płaca netto się obniży.

Serio potrafisz policzyć budżet domowy na 25 lat naprzód? Jeśli tak, to gratuluję i poproszę o kartkę ze Sztokholmu.

[Desperate Housewife]

Napisane przez Madzik08

Dlaczego siedzisz w Irlandii skoro tak zle sie tam czujesz? Wiadomo, w Polsce kolorowo nie jest, ale prace tez sie znajdzie, bedziesz miala znajomych, nie bedziesz sama jak w Irlandii. Skoro i tak wasza sytuacja finansowa tam jest ciezka to nie rozumiem po co tam dalej tkwic. I po co w ogole przyjezdza Twoj ojciec, skoro tak Cie skrzywdzil?

Przede wszystkim musisz powiedziec o tym wszystkim swojemu mezowi (lub napisac list, albo pokazac ten watek), ze zle sie czujesz kiedy on oglada porno (i to wcale nie jest normalne), ze chcialabys tez troche czasu dla siebie, zeby on sie zajal dziecmi i domem na chwile. Powiedz mu, ze czujesz, ze Cie wykorzystuje. Nie znioslabym tego, ze moj facet prawie ze przy mnie doprowadza sie ogladac porno.

Porozmawiaj tez z psychologiem, jak najszybciej, jest Ci bardzo potrzebny. Skorzystaj z tych linkow, ktore ktos Ci podal.

I jednak uwazam, ze powinnas mu ten watek pokazac, jesli na spokojnie nie bedziesz mogla z nim porozmawiac o tym wszystkim. Mozliwe, ze sie wscieknie, ale moze tez pewne sprawy zrozumie.


Elfir to co? ma mu sie oddawac kiedy on tylko kiwnie palcem na nia? Nawet jak nie ma na to ochoty, bo jest przygnebiona i zmeczona?

Dlaczego tutaj jestem? Bardzo prosta odpowiedź: bo muszę! Nie ma się co wgłębiać w ten temat, bo można by gadać i gadać... Wyjechałam tutaj wieeele lat temu. Tutaj pracowałam, urodziłam dzieci, tutaj pochowałam Synka (to jest jedno). Inna sprawa to to, że w Polsce nic mnie nie czeka dobrego: pochodzimy z małej miejscowości i na dodatek nie możemy liczyć na naszych rodziców (moi nie mają pieniędzy, a mojego męża to kawał %&*($#). Teraz nam trochę ciężko finansowo, ale wiem że w kraju byłoby naprawdę dużo ciężej. Przyjechałam tu z jednym plecakiem... Teraz mam naprawdę dużo. Czekamy na dom socjalny (może się doczekamy), mam wypracowany zasiłek, mąż pracę na którą bądź co bądź może liczyć...
Za tym abyśmy tu byli przemawia wieeele czynników, przeciwko temu jedynie chyba to, że źle się tu czuję momentami.
Nie zrozumcie mnie źle: tu jest wspaniale w wielu kwestiach. No i przede wszystkim kocham Irlandię za jej piękno. Jest naprawdę śliczna. Uwielbiamy zwiedzać wszystkie zakątki wyspy. Teraz jak jest krucho z kasą musimy siedzieć na dupsku niestety, ale zawsze po wycieczkach czułam się jak nowo narodzona.

Po co mój ojciec przyjeżdża? Hmmmm... Sama nie wiem jak odpowiedzieć na to pytanie. Ktoś, kto nie spotkał się nigdy z syndromem DDA nie bardzo to zrozumie. Cała moja rodzina jest zaburzona pod wieloma względami. Mój ojciec jest toksycznym tyranem i po prostu nie potrafimy się od niego uwolnić. No i oprócz niego przylatuje z nim moja Mama i młodszy brat. Jeżeli on by nie przyleciał, to Mama i Młody też
To jest zbyt skomplikowane żeby o tym pisać. Zresztą chyba nikt by nie dał rady tego przeczytać

Uciekam do spania.
Dzięki Kochani za wsparcie. Naprawdę nie wiecie ile mi to daje

Powiem Wam szczerze, że od jakiegoś czasu piszę sobie na forum tutejszej Polonii i parę dziewczyn chce się ze mną spotkać żeby mnie trochę wesprzeć. Tylko ja się tak cholernie boję, że nie będę potrafiła zachowywać się naturalnie, że będę się denerwować i wtedy pleść bzdury.
Ehhhh...

[wandaweranda]

Napisane przez Desperate Housewife

Powiem Wam szczerze, że od jakiegoś czasu piszę sobie na forum tutejszej Polonii i parę dziewczyn chce się ze mną spotkać żeby mnie trochę wesprzeć. Tylko ja się tak cholernie boję, że nie będę potrafiła zachowywać się naturalnie, że będę się denerwować i wtedy pleść bzdury.
Ehhhh...

wiele osób na pierwszych spotkaniach jest spiętych i plecie trzy po trzy grunt to się przełamać, potem bedzie coraz lepiej. Zresztą wg mnie martwisz sie na zapas. Masz poczucie humoru, a to wspaniały oręż w takich sytuacjach.
Zawsze trzeba zrobić ten pierwszy krok - spacer, spotkanie z kimś nowym. Nie bój się , lęk sprawia, że sie uwsteczniasz. A tu chodzi o to, zebyś szła do przodu.
Po prostu czas się po trochu zacząć wyrywać z domowego kieratu.

[moniniteczka]

z własnego doświadczenia..... bo czułam się podobnie....

po 1. daj sobie na luz....... po co 4 godz. prasowania!!?!?!?! twój dom nie musi błyszczeć to nie muzeum!!!! przekaż trochę obowiązków mężowi..... równie dobrze on może umyć podłogę........
po 2. zadbaj trochę o siebie.... na to musisz znaleźć czas!!! nie dla męża - ale dla siebie!! będziesz się lepiej czuć!! faceci nie widzą wielu wad naszej figury!! a my nasze "wady" często wyolbrzymiamy
po 3. jak dzieci pójdą spać - miejcie czas dla siebie..... nie musicie wychodzić żeby stworzyć sobie atmosferę randki!!
po 4. pogadajcie o tym co czujesz!!

może wtedy coś się zmieni...

życzę Ci tego z całego serca

[helynka3]

Ja Cię bardzo dobrze rozumiem z tymi dzieciakami. Sama mam dwójkę - 6 miesięcy i 3,5 roku i też mi jest strasznie ciężko znaleźć czas dla siebie :/Nie wyrzucaj sobie ze jesteś złą matką - mój przechodzi już trzeci bunt i też nie do końca daję sobie z nim radę ale staram się W natłoku zajęć domowych można zapomnieć o sobie. Z mężem jesteśmy 6 lat po ślubie i namiętność powoli wygasa (to znaczy nie ma już takiej jak kiedyś) ale jest miłość i przyjaźń. Postaraj się odnaleźć to, co było między Wami, moze jakaś koleżanka zostanie z małymi? trzymam za ciebie kciuki, pozdrawiam.

[Desperate Housewife]

1 lipca przylatują rodzice, więc może troszeczkę odpocznę (mam taką nadzieję)
Będzie ciężko, bo rozpieszczają mi Starszaka, ale tym razem muszę być twarda i dla niego i dla nich.

Staram się luzować i nie dołować, ale ciągle jest mi ciężko. Maluszek nie chce mi złazić z rąk, a Starszak szaleje jakby miał motorek w dupinie
Do tego żrą się z tatusiem jak tylko są obok siebie

Czasami mam ochotę ich zostawić żeby się potłukli sami... ale to nierealne, bo za bardzo się boję. Mąż sobie z nim nie radzi, Mały się buntuje, a mnie krew zalewa jak on krzyczy na Małego. Czasami się łapię na tym, że denerwuję się na męża jak podnosi na Małego głos, lub w ogóle czegoś wymaga. To takie porąbane, jakbym podświadomie sądziła że mąż nie ma prawa do niektórych rzeczy czy zachowań

Kurcze... nawet jakby moja Mama krzyknęła, czy nawet dała klapa, to bym się nie wkurzyła. A to przecież jest tatuś, więc ma większe prawo do takich rzeczy.
Może to dlatego, że Mąż ani się z nim nie bawi, ani nie wychowuje go, ani nie jest żadnym wzorem dla niego... więc myślę, że i krzyczeć też nie ma prawa. A że Mały go leje i tłucze i wrzeszczy i dyryguje... Ehhh... Oszaleć można! Czasami bym ich obu przełożyła przez kolano i wpieprzyła w gołą dupę ;D

Dziewczynki, ja już nie mam siły żyć ze sobą!
Naprawdę staram się trzymać, nie użalać nad sobą i patrzeć optymistycznie, ale... nie daję rady. Jak już zacznę płakać, to nie mogę przestać... Nic mnie nie cieszy, wszystko smuci, wystarczy głupota żebym zaczęła ryczeć, ciągle jestem spięta i wkurzona lub smutna

Sama nie wiem po co ja Wam to piszę... przecież wiem, że potrzebny mi psycholog i dobra terapia...




Czytałam o depresji poporodowej... chyba się muszę przyzwyczaić do tego, że ją mam

[cgc]

Napisane przez Desperate Housewife

Sama nie wiem po co ja Wam to piszę... przecież wiem, że potrzebny mi psycholog i dobra terapia...

Mówienie to też terapia.

W Wikipedii jest cytat z książki o DDA:
http://en.wikipedia.org/wiki/Alcohol...tems#Treatment

"Suggested practices to mitigate the impact of parental alcoholism on the development of their children include:

• Maintaining healthy family traditions and practices, such as vacations, mealtimes, and holidays
• Encouraging COAs to develop consistent, stable, relationships with significant others outside of the family."

Wynika z tego, że najczęściej tu powtarzana rada (tj. poznanie kogoś i zaprzyjaźnienie się z nią/nim) jest też zalecana jako metoda terapii DDA.

Na Twoim miejscu poszukałbym w okolicy grupy wsparcia DDA, jakichś lokalnych znajomych i być może terapeuty (ludzie z grupy DDA mogą być dobrym źródłem). Najlepiej specjalisty od DDA, wiedzącego więcej, niż napisano w wyżej zlinkowanym artykule. ;-)

Tu jest wyszukiwarka grup DDA na całym świecie (jest w niej zarejestrowanych 10 grup tego typu w Irlandii i 3 z Polski, wszystkie z Poznania, więc pewnie lista jest niepełna):
http://www.allone.com/12/aca/

Mają też spotkania telefoniczne oraz przez Internet!

Stronka sama w sobie jest ciekawa, jest tam dużo ciekawych informacji, w tym m.in. forum DDA.

Inna ciekawostka -- ichniejsza literatura jest właśnie tłumaczona m.in. na polski:
"ACA WSO Literature is currently being translated into several languages (e.g. Finnish, Polish, Japanese, Spanish, Russian) and we are hoping to have other translations coming soon. "
źródło:
http://www.adultchildren.org/translations.php

HTH

[Elfir]

Napisane przez Madzik08

Elfir to co? ma mu sie oddawac kiedy on tylko kiwnie palcem na nia? Nawet jak nie ma na to ochoty, bo jest przygnebiona i zmeczona?

Nie. Tu nie chodzi o seks na kiwnięcie palce, ale o jakikolwiek seks.
Autorka sama zatytułowała wątek "niedopasowanie seksualne" . A potem napisała: "Ten który jest usatysfakcjonowany z pożycia nie musi (oglądać porno), nie?" oraz
"Dla mnie seks mógłby w zasadzie nie istnieć (no, może raz na miesiąc)."

To kiedy ma to facet z normalnymi potrzebami robić? W jej sytuacji pozostaje albo rozwód i poszukanie jakiegoś wstrzemięźliwego partnera, albo przyzwolenie małżonkowi na seks poza ich alkową.
Ja nie wyobrażam sobie seksu tylko raz na miesiąc i to po namowach. Byłoby to dla mnie szalenie frustrujące i w zasadzie rozwalało cały związek.

Oni się ze sobą męczą, więc związek i tak jest skazany na porażkę.

Napisane przez cgc

Serio potrafisz policzyć budżet domowy na 25 lat naprzód? Jeśli tak, to gratuluję i poproszę o kartkę ze Sztokholmu.

Nie. Ale kupno samochodu rozwaliło im budżet domowy i pożarło oszczędności, a nie jest to jakiś specjalnie wysoki wydatek w porównaniu do wydatków na dziecko.
Mając dwójkę dzieci - albo facet zarabia tyle, że bez problemu ona może zostać w domu, bez narzekania na finanse, albo pracują oboje i ich pensja wystarcza na zatrudnienie opiekunki.

A tu autorka pisze: "Plus wieczne problemy z pieniędzmi. Ciągle się tym zamartwiam... A czasami się o to kłócimy."

Jak się ma WIECZNIE problemy finansowe, to się dzieci nie planuje.

Potem autorka próbowała kręcić, że nie jest tak źle i w ogóle to pełna sielanka.

Innymi słowy autorka kreci i nie jest szczera, a wymaga porady i obraża się, kiedy ktoś wyciąga wnioski z tego, co nakłamała.

[Desperate Housewife]

Wiesz co Holmesie? Daj ty mi święty spokój i idź się wyżyj na kim innym!! Podobno to lubisz. Mnie zostaw w spokoju!!

Obraziłam się na ciebie jak sama byłaś łaskawa zauważyć, więc się odbimbaj, ok?

[Merys]

Napisane przez Desperate Housewife

Wiesz co Holmesie? Daj ty mi święty spokój i idź się wyżyj na kim innym!! Podobno to lubisz. Mnie zostaw w spokoju!!

Obraziłam się na ciebie jak sama byłaś łaskawa zauważyć, więc się odbimbaj, ok?

Dorosla kobieta, a zachowuje sie jak dziecko.

[Desperate Housewife]

Napisane przez Merys

Dorosla kobieta, a zachowuje sie jak dziecko.

A gdzie to zauważyłaś?

Zresztą...nie ważne! Ja tu poszukuję pomocy i wsparcia, a nie krytyki, nawet konstruktywnej. Więc jeśli komuś nie podoba się mój styl pisania lub nie potrafi zrozumieć tego co piszę, to niech się nie fatyguje i tego nie czyta!

[Merys]

Napisane przez Desperate Housewife

A gdzie to zauważyłaś?

Zresztą...nie ważne! Ja tu poszukuję pomocy i wsparcia, a nie krytyki, nawet konstruktywnej. Więc jeśli komuś nie podoba się mój styl pisania lub nie potrafi zrozumieć tego co piszę, to niech się nie fatyguje i tego nie czyta!

Tam gdzie zacytowalam. Jesli poszukujesz pomocy, to udaj sie do specjalisty. A nie oburzasz sie, jak ktos Ci pisze co mysli o waszej sytuacji. Czy Ci sie, to podoba, czy nie, kazdy ma do tego prawo.
Osoby wypowiadajace sie w tym watku, doskonale wiedza co napisalas, tylko Twoim problemem jest, ze nie chcesz przyjac tego do wiadomosci. Czekasz na rady, ktore beda odpowiednie dla Ciebie. Jesli takiej pomocy oczekujesz, no to wybacz, ale to nie jest odpowiednie forum.

[Elfir]

Nie ma innej rady na niedopasowanie seksualne niż rozstać się.
Strefa seksualna, jako bardzo intymna, wpływa silnie na więzi partnerów.
Jeśli tu związek poznosi klęskę, przenosi się to na wszystkie inne strefy pożycia. On jest sfrustrowany, bo nie może uprawiać seksu, bo zona go nie chce. Ona jest sfrustrowana, bo on to załatwia na własną rękę. A ponieważ są sfrustrowani zaczynają na siebie burczeć, a potem kłócić się o byle pierdoły.
Ona szuka zastępstwa pożycia małżeńskiego w utrzymywaniu idealnego porządku w domu - w sensie: nie dam mu seksu, ale stos wyprasowanych koszul i obiad, więc niech nie narzeka. On się od niej oddala, bo woli seks zamiast prasowania. Być może ona jest tak zajęta dziećmi, że on czuje, że dla niego w domu już nie ma miejsca? Dlatego się nie angażuje? Bo czuje się jak piąte koło u wozu?

Maja problemy finansowe, więc nie mogę poradzić tak oczywistej rzeczy, jak terapia u seksuologa i w poradni rodzinnej (w PL mieliby za darmo, w Irlandii muszą zapłacić).


Z reszta, czy autorka zawsze miała taki wstręt do seksu? Czy jednak przed urodzinami dziecka seks był częsty i dopiero potem się zmieniło?
Jeśli autorka unikała seksu wcześniej, to facet sam sobie winny, że ożenił się z aseksualną kobietą. I jeszcze zapłodnił, przez co zupełnie skomplikował ewentualny rozwód.

Chyba, ze oni są ultrakatolicką parą i seks tylko po ślubie? W tej sytuacji widać, jak bardzo mylne i naiwne są poglądy KK, że z prawdziwą miłością wszystko da się przezwyciężyć.


Cóż, albo rozwód albo przyzwolenie na skok w bok - to jedyne rozwiązania.

[Desperate Housewife]

Napisane przez Elfir

Nie ma innej rady na niedopasowanie seksualne niż rozstać się.
Strefa seksualna, jako bardzo intymna, wpływa silnie na więzi partnerów.
Jeśli tu związek poznosi klęskę, przenosi się to na wszystkie inne strefy pożycia. On jest sfrustrowany, bo nie może uprawiać seksu, bo zona go nie chce. Ona jest sfrustrowana, bo on to załatwia na własną rękę. A ponieważ są sfrustrowani zaczynają na siebie burczeć, a potem kłócić się o byle pierdoły.
Ona szuka zastępstwa pożycia małżeńskiego w utrzymywaniu idealnego porządku w domu - w sensie: nie dam mu seksu, ale stos wyprasowanych koszul i obiad, więc niech nie narzeka. On się od niej oddala, bo woli seks zamiast prasowania. Być może ona jest tak zajęta dziećmi, że on czuje, że dla niego w domu już nie ma miejsca? Dlatego się nie angażuje? Bo czuje się jak piąte koło u wozu?

Maja problemy finansowe, więc nie mogę poradzić tak oczywistej rzeczy, jak terapia u seksuologa i w poradni rodzinnej (w PL mieliby za darmo, w Irlandii muszą zapłacić).


Z reszta, czy autorka zawsze miała taki wstręt do seksu? Czy jednak przed urodzinami dziecka seks był częsty i dopiero potem się zmieniło?
Jeśli autorka unikała seksu wcześniej, to facet sam sobie winny, że ożenił się z aseksualną kobietą. I jeszcze zapłodnił, przez co zupełnie skomplikował ewentualny rozwód.

Chyba, ze oni są ultrakatolicką parą i seks tylko po ślubie? W tej sytuacji widać, jak bardzo mylne i naiwne są poglądy KK, że z prawdziwą miłością wszystko da się przezwyciężyć.


Cóż, albo rozwód albo przyzwolenie na skok w bok - to jedyne rozwiązania.

Nie jesteśmy wierzący, gdzieś już o tym pisałam. Kiedyś seks był wspaniały. Naprawdę potrafiliśmy się nim cieszyć. Wtedy byliśmy idealnie dopasowani.
To ja się zmieniłam i właśnie o to chodzi, że ja widzę problem. Wiem, że muszę z tym walczyć i to zmienić.
Naprawdę kocham mojego Męża, zależy mi na rodzinie. Tylko ja jestem cholernie nieszczęśliwa sama ze sobą.

Myślę, że to depresja... Wiem już gdzie udać się do psychologa u nas, tylko co powiedzieć Mężowi? On nawet chyba nie wie co się ze mną dzieje. Staram się pięknie udawać... Chyba wstydzę się tego

[Elfir]

Hmm... to dlaczego znowu coś zataiłaś?
Jak mamy pomagać, gdy nie piszesz wprost o co chodzi?
Z twojego pierwszego postu wynika, że jesteście niedopasowani seksualnie (on ma wysokie potrzeby, a ty znikome), a teraz okazuje się, że było wszystko OK, tylko się popsuło.

Od kiedy się popsuło? Po urodzeniu dziecka?

[749d3470e67da5a340716cf11c99d98c9d41692a_5eab587331573]

Napisane przez Elfir

Chyba, ze oni są ultrakatolicką parą i seks tylko po ślubie? W tej sytuacji widać, jak bardzo mylne i naiwne są poglądy KK, że z prawdziwą miłością wszystko da się przezwyciężyć.

10 lat razem, 3 lata po ślubie, dziecko lat 5

---------- Dopisano o 16:04 ---------- Poprzedni post napisano o 15:32 ----------

Napisane przez Elfir

Ona szuka zastępstwa pożycia małżeńskiego w utrzymywaniu idealnego porządku w domu - w sensie: nie dam mu seksu, ale stos wyprasowanych koszul i obiad, więc niech nie narzeka. On się od niej oddala, bo woli seks zamiast prasowania. Być może ona jest tak zajęta dziećmi, że on czuje, że dla niego w domu już nie ma miejsca? Dlatego się nie angażuje? Bo czuje się jak piąte koło u wozu?

tu nie chodzi o zastępstwo pożycia małżeńskiego, a o zwykły porządek;
- o czysty zlew, garnki, wannę, o podłogę co się nie lepi
- o czyste, wyprasowane ubrania, gotowe do założenia i o sparowane skarpetki

trzy dni lenia oznaczają rozgardiasz nie do opanowania
- nie ma ciuszków, pieluch, podkładek, śliniaków, kapturków-zatyczek na butelkę, malutkich skarpetek, wyprasowanych spodni na wyjście .... itd.

[honolinka]

Napisane przez Elfir

Hmm... to dlaczego znowu coś zataiłaś?
Jak mamy pomagać, gdy nie piszesz wprost o co chodzi?
Z twojego pierwszego postu wynika, że jesteście niedopasowani seksualnie (on ma wysokie potrzeby, a ty znikome), a teraz okazuje się, że było wszystko OK, tylko się popsuło.

Od kiedy się popsuło? Po urodzeniu dziecka?

Musisz czytać ze zrozumieniem i dokładnie,bo w którymś poście autorka to napisała i wyjaśniła

[Desperate Housewife]

Napisane przez Elfir

Nie. Tu nie chodzi o seks na kiwnięcie palce, ale o jakikolwiek seks.
Autorka sama zatytułowała wątek "niedopasowanie seksualne" . A potem napisała: "Ten który jest usatysfakcjonowany z pożycia nie musi (oglądać porno), nie?" oraz
"Dla mnie seks mógłby w zasadzie nie istnieć (no, może raz na miesiąc)."

To kiedy ma to facet z normalnymi potrzebami robić? W jej sytuacji pozostaje albo rozwód i poszukanie jakiegoś wstrzemięźliwego partnera, albo przyzwolenie małżonkowi na seks poza ich alkową.
Ja nie wyobrażam sobie seksu tylko raz na miesiąc i to po namowach. Byłoby to dla mnie szalenie frustrujące i w zasadzie rozwalało cały związek.

Oni się ze sobą męczą, więc związek i tak jest skazany na porażkę.




Nie. Ale kupno samochodu rozwaliło im budżet domowy i pożarło oszczędności, a nie jest to jakiś specjalnie wysoki wydatek w porównaniu do wydatków na dziecko.
Mając dwójkę dzieci - albo facet zarabia tyle, że bez problemu ona może zostać w domu, bez narzekania na finanse, albo pracują oboje i ich pensja wystarcza na zatrudnienie opiekunki.

A tu autorka pisze: "Plus wieczne problemy z pieniędzmi. Ciągle się tym zamartwiam... A czasami się o to kłócimy."

Jak się ma WIECZNIE problemy finansowe, to się dzieci nie planuje.

Potem autorka próbowała kręcić, że nie jest tak źle i w ogóle to pełna sielanka.

Innymi słowy autorka kreci i nie jest szczera, a wymaga porady i obraża się, kiedy ktoś wyciąga wnioski z tego, co nakłamała.

To nie kupno auta, ale jego reperacja nas wyssała. Nie jestem głupia i nie doprowadziłabym do takiej sytuacji poprzez kupowanie samochodu. Jak wiem, że mnie nie stać na coś, to tego nie kupuję. A że samochód posypał się całkowicie, to już inna bajka. Musieliśmy go zrobić żeby móc żyć tutaj.

Merys, piszesz, że: "Tam gdzie zacytowalam. Jesli poszukujesz pomocy, to udaj sie do specjalisty. A nie oburzasz sie, jak ktos Ci pisze co mysli o waszej sytuacji. Czy Ci sie, to podoba, czy nie, kazdy ma do tego prawo.
Osoby wypowiadajace sie w tym watku, doskonale wiedza co napisalas, tylko Twoim problemem jest, ze nie chcesz przyjac tego do wiadomosci. Czekasz na rady, ktore beda odpowiednie dla Ciebie. Jesli takiej pomocy oczekujesz, no to wybacz, ale to nie jest odpowiednie forum."

Ja wyraźnie napisałam, że nie oczekuję od Was złotych rad. Po prostu czuję się bardzo samotna, zagubiona i potrzebuję się wygadać komuś, kto nie będzie mnie krytykował tylko wspierał.
Napisałam, że nie potrzebuję krytyki, bo tak naprawdę jest. Ja sama dla siebie jestem tak krytyczna, że to wystarczy za całe wojsko. A na dodatek wiem co robię źle i co muszę zmienić. I właśnie o to chodzi! Wiem, że muszę, ale nie wiem jak.
Mam ze sobą zbyt wiele problemów.

Elfir, może to moja wina, bo umieściłam wątek chyba nie w tym dziale co trzeba, ale wydaje mi się też, że Ty zbyt płytko patrzysz na moje problemy... Mam problem ze sobą, więc się muszę rozwieść lub dać na dziwki mężowi? Myślę, że nie czytasz dokładnie tego co piszę...

I nie twierdź, że kłamię czy coś zatajam. Jestem z Wami szczera jak nigdy z nikim. Chyba nawet sama ze sobą nie byłam dotąd taka szczera.
A że nie piszę wszystkiego? Mam taki rozgardiasz w głowie i tyle słów do opanowania, że sama za sobą nie nadążam. Zresztą... chyba już nikt nie czyta moich wypocin, bo to za ciężka praca do wykonania

A co do sprzątania... Myślę o tym od niedawna i chyba wiem dlaczego to robię, dlaczego mam takiego joba na tym punkcie. Czuję, że zawodzę na wielu polach: nie czuję się dobrą mamą ani żoną, nie spełniam się zawodowo, nie mam żadnych hobby (no, może oprócz książek, ale ostatnio nie potrafię się skupić), nie mam przyjaciół, czuję się brzydka i aseksualna... Więc sprzątam! To daje mi poczucie spełnienia chociaż przez chwilę. Chociaż wtedy czuję się z siebie dumna i wiem, że coś znaczę. Jeden ucieka w seks, inny w alkohol czy dragi, a ja uciekam w sprzątanie.


Mam namiary na polskiego psychologa... wiem gdzie iść... ale ja się cholernie boję. Na żywo jestem strasznie zamknięta, nie wiem jak mogłabym mówić o sobie na żywo. Nawet z mężem nie potrafię.
Kiedy zaczynam mówić o tym głośno, to wydaje mi się to wszystko takie błahe i nic nie znaczące.

[Merys]

Napisane przez Desperate Housewife

Ja wyraźnie napisałam, że nie oczekuję od Was złotych rad. Po prostu czuję się bardzo samotna, zagubiona i potrzebuję się wygadać komuś, kto nie będzie mnie krytykował tylko wspierał.
Napisałam, że nie potrzebuję krytyki, bo tak naprawdę jest. Ja sama dla siebie jestem tak krytyczna, że to wystarczy za całe wojsko. A na dodatek wiem co robię źle i co muszę zmienić. I właśnie o to chodzi! Wiem, że muszę, ale nie wiem jak.
Mam ze sobą zbyt wiele problemów.

Tylko Ty nie patrzysz na ta sprawe z boku, poniewaz ta sprawa dotyczy Ciebie. I czasem kopniak w dupe pomaga.
I tak musisz cos zmienic, tylko pytanie, czy zaczelas cos robic w tym kierunku? Czy po prostu przyszlasz sie wyzalic i tyle? Czy od momentu zalozenia watku rozmawialas ze swoim facetem?

Napisane przez Desperate Housewife

A co do sprzątania... Myślę o tym od niedawna i chyba wiem dlaczego to robię, dlaczego mam takiego joba na tym punkcie. Czuję, że zawodzę na wielu polach: nie czuję się dobrą mamą ani żoną, nie spełniam się zawodowo, nie mam żadnych hobby (no, może oprócz książek, ale ostatnio nie potrafię się skupić), nie mam przyjaciół, czuję się brzydka i aseksualna... Więc sprzątam! To daje mi poczucie spełnienia chociaż przez chwilę. Chociaż wtedy czuję się z siebie dumna i wiem, że coś znaczę. Jeden ucieka w seks, inny w alkohol czy dragi, a ja uciekam w sprzątanie.

To moze pora poszukac zajecia ktore bedzie Ci sprawialo przyjemnosc? Cos bardziej kreatywnego.

Napisane przez Desperate Housewife

Mam namiary na polskiego psychologa... wiem gdzie iść... ale ja się cholernie boję. Na żywo jestem strasznie zamknięta, nie wiem jak mogłabym mówić o sobie na żywo. Nawet z mężem nie potrafię.
Kiedy zaczynam mówić o tym głośno, to wydaje mi się to wszystko takie błahe i nic nie znaczące.

Normalne, wiekszosc sie boi, ale musisz przelamac lody. Zrob, to dla siebie.

Jesli chcesz mozesz poprosic Moderatora o przeniesienie watku na intymne.

[Desperate Housewife]

Napisane przez Merys

Tylko Ty nie patrzysz na ta sprawe z boku, poniewaz ta sprawa dotyczy Ciebie. I czasem kopniak w dupe pomaga.
I tak musisz cos zmienic, tylko pytanie, czy zaczelas cos robic w tym kierunku? Czy po prostu przyszlasz sie wyzalic i tyle? Czy od momentu zalozenia watku rozmawialas ze swoim facetem?



To moze pora poszukac zajecia ktore bedzie Ci sprawialo przyjemnosc? Cos bardziej kreatywnego.



Normalne, wiekszosc sie boi, ale musisz przelamac lody. Zrob, to dla siebie.

Jesli chcesz mozesz poprosic Moderatora o przeniesienie watku na intymne.

Facet skutecznie udaje, że nie widzi problemu. Mama twierdzi, że się za bardzo przejmuję...

Jak poprosić moda o przeniesienie?

[Merys]

Napisane przez Desperate Housewife

Facet skutecznie udaje, że nie widzi problemu. Mama twierdzi, że się za bardzo przejmuję...

Jak poprosić moda o przeniesienie?

Ale rozmawialas z nim otwarcie bez zadnych aluzji? Jesli tak to co Ci powiedzial?
Tylko Twojej mamy, to nie dotyczy tylko Ciebie, wiec latwo sie mowi.

Napisz prywatna wiadomosc do Lexie z prosba o przeniesienie watku na intymne.

[33owieczka]

Desperate Housewife, przytłoczyło Cie zycie....
Nie czujesz sie sexi---> libido spadło. Czujesz, ze za rzadko sie kochacie, to chcesz chociaz byc "dobra zona" i przesadnie dbasz o dom-----> jestes zmeczona i.... masz niskie libido.
To sie zazebia.

Dziewczyno- wyluzuj!
Tak, jak pisza wizazanki- nie wszysko musi byc na wysoki polysk, jak beda brudne gary, to nikt nie umrze. Wyjdz z domu, moze jakies kolko zainteresowan skoro nie kolezanki? Moze praca na kilka godzin w tygodniu- poczujesz sie potrzebna i wniesiesz wklad finansowy do domu.

Psycholog, tez jest fajnym pomyslem

Powodzenia!