Nie wiem co z tym zrobić??

[Prywatna]

Moje dziecko chodzi pierwszy rok do przedszkola. I niby wszystko dobrze, aż tu nagle......
Niespodziewana rozmowa z pomocą, która mówiła, że dziecko powinno umieć to i to....i że nie powinno płakać jak się mu coś nie pozwoli. A ja jej na to, że niby tak, ale to są przecież tylko trzylatki. A ona, na to oburzona "Co????!!!!" Więc jej mówię, że sama mam pedagogiczne wykształcenie i wiem co dziecko powinno umieć, ale wiem, że to są tylko dzieci i mają prawo zareagować płaczem. Niby wyszło, że ja mam rację, ale zasiała we mnie swoimi tekstami niepokój, a właściwie tym oburzeniem - co tam się dzieje, zwłaszcza, że dziecko ma ostatnio nocne koszmary. I doprawdy nie wiem co z tym powinnam zrobić???/ Pogadać z nauczycielką? Ale, ta pomoc będzie to widziała i nie wiem czy nie zaszkodzę tylko dziecku. On jest mały i może nie powie mi wszystkiego

[la'Mbria]

nie masz podglądu on-line w przedszkolu? (pytam jak najbardziej powaznie, ja rozważam posłanie dziecka tylko do placówki którą mogę non stop podglądać, wydawało mi się, że to taka trochę norma już się robi)...ale może się mylę...
a czego dziecko konkretnie nie umie?
z czym ma problemy?
bardzo chaotycznie opisałaś problem, mozesz jakoś uporządkować na co konkretnie pomoc zwróciła ci uwagę?
czy dziecko opowiada jakieś "ciekawe" historyjki dotyczące przedszkola/dzieci z przedszkola/pań/jedzenia itp?
a moze wręcz przeciwnie- dziecko nie chce mówić o tym co robi w przedszkolu, nie zwierza sie z tego co robiło, nauczyło się, nie chce się chwalić?

zawsze możesz (chyba) wpaść niezapowiedziana na zajęcia i obczaić co się dzieje (nie tylko z twoim dzieckiem ale ogólnie)czy dzieci są zajęte, czy zostawione samym sobie, czy panie przedszkolanki się interesują, prowadzą jakieś zajęcia, czy tylko kawki piją i gazety czytają ? z rodzicami innych dzieci też pogadaj- nie koniecznie twoje dziecię ci sie zwierzy, ale moze inni rodzice zauważyli coś niepokojącego?

[rnm]

Napisane przez Prywatna

Moje dziecko chodzi pierwszy rok do przedszkola. I niby wszystko dobrze, aż tu nagle......
Niespodziewana rozmowa z pomocą, która mówiła, że dziecko powinno umieć to i to....i że nie powinno płakać jak się mu coś nie pozwoli. A ja jej na to, że niby tak, ale to są przecież tylko trzylatki. A ona, na to oburzona "Co????!!!!" Więc jej mówię, że sama mam pedagogiczne wykształcenie i wiem co dziecko powinno umieć, ale wiem, że to są tylko dzieci i mają prawo zareagować płaczem. Niby wyszło, że ja mam rację, ale zasiała we mnie swoimi tekstami niepokój, a właściwie tym oburzeniem - co tam się dzieje, zwłaszcza, że dziecko ma ostatnio nocne koszmary. I doprawdy nie wiem co z tym powinnam zrobić???/ Pogadać z nauczycielką? Ale, ta pomoc będzie to widziała i nie wiem czy nie zaszkodzę tylko dziecku. On jest mały i może nie powie mi wszystkiego

z kim? kim jest pomoc?

[andzia1989r]

Napisane przez rnm

z kim? kim jest pomoc?

Poza przedszkolanką są w przedszkolach tzw. pomoce. Taka funkcja.


Co do dziecka: mówisz, że ma nocne koszmary, jeśli wcześniej ich nie miało tzn. że coś jest na rzeczy,

Mam siostrzeńca 2,5 roku. Dopiero praktycznie teraz zaczyna cokolwiek mówic, powtarza wyrazy, ale o zdaniach zapomnij. Są dzieci, które w jego wieku mówią płynnymi zdaniami.

Był u psychologa, logopedy, zresztą lekarzy odwiedził chyba wszystkich z powodu operacji serca i 2 miesięcznemu unieruchomieniu praktycznie jak był niemowlakiem. I co? I wszystko jest w porządku. Po prostu niektóre dzieci później zaczynają mówic.

Skoro Twoim zdaniem z Twoim dzieckiem wszystko jest ok, a że tak powiem, dodatkowo nawet od strony "naukowej" znasz się na rzeczy. To tak jest.

Jeśli masz taką możliwośc, zrób maluchowi dzien dwa urlopu od przedszkola i pomyśl co dalej.

[rnm]

dzięki za wyjaśnienie jeśli wiesz, że z dzieckiem jest wszystko ok, to powiedz rzeczonej pomocy, żeby się nie wtrącała. pogadałabym też z panią przedszkolanką. Nie da się pewnie przenieść dziecka do innej grupy, żeby nie był narażony na kontakt z kąśliwą babą?

pogadaj też z dzieckiem, jesteś pedagogiem, to powinnaś znaleźć odpowiedni sposób, żeby z niego powyciągać takie informacje.

[6962ee0b3adcbc2617b598bd1f25bcc17ef659a8_65822eb548399]

Mnie się zapaliło czerwone światło. Coś jest na rzeczy. Nie można być jedną z tych przewrażliwionych mamusiek, ale ja bym poobserwowała małego. Może pogadała z innymi rodzicami jakie mają opinie na temat przedszkola. Porównała zachowania dzieci i ich umiejętności. Nie wiem.
Może jakieś mamy się wypowiedzą na ten temat, ja nie mam doświadczenia.

[becia_leszno]

Witaj, jestem mamą trzylatka.
W grupie Igora są dwie nauczycielki i dwie pomoce. Po pierwsze - nie wiem jak jest u Ciebie - ale u nas w przedszkolu pomoc nie ma prawa do wypowiadania się o dziecku - tylko nauczycielka może rozmawiać z rodzicem na temat zachowania i umiejętności dziecka.

I teraz sprawa, którą poruszyłaś... U mnie było podobnie - jedna z nauczycielek zasugerowała nam, że dziecko może mieć kłopoty bo histerycznym płaczem reaguje na konieczność rysowania... nie lubi rysować ogólnie, a tymbardziej, gdy ktoś mu karze to robić na zawołanie pt. siadamy i rysujemy. Igor jest nerwuskiem, gdy mu się coś nie podoba na pewno okaże to krzykiem i złością, gdy jest do czegoś zmuszany. Ale są na niego sposoby i wiemy jak go uspokoić ... po sugestii, że to nasza wina i, że dziecko odstaje od innych oraz po tym jak synek powiedział, że pani J. kazała mus iedzieć na dupie (tu doslowny cytat) poszliśmy do przedszkola i porozmawialiśmy z obiema nauczycielkami. Druga od razu się wycofała z tego co mówiła w konfrontacji... Nauczycielka z 30 letnim stażem i miłością do swojego zawodu (głownie ze względu na nią wybraliśmy to przedszkole) wyjasniła nam, że Igi rzeczywiście się stawia przy rysowaniu, ale jest to oznaka jego buntu wobec nowych zwyczajow panujacych w przedszkolu i że potrafi rysować, a nawet jeśli odstaje od innych to tylko kwestia predyspozycji, i ma jeszcze czas, żeby się nauczyć wszystkiego. Wyjasniła, że z odp podejściem niedlugo sam będzie wołal o kartkę itp a jeśli nie to na pewno przestanie się buntowac tylko przyzwyczai się do przedszkolnego harmonogramu ...


Tak więc polecam rozmowę z nauczycielką i wyjaśnienie. A jeśli dziecko ma koszmary tymabrdziej. Może sposób podejścia do dziecka powoduje takie a nie inne reakcje. Może któraś z Pań krzyknęła, powiedziała coś niemiłego ... (tu cytat jak u mnie siadaj na dupie i dodatkowa awersja do rysowania).
Piszesz, że masz wykształcenie pedagogiczne, więc na pewno uda Ci się wypytać synka o powody, bez sugerowania odpowiedzi ... na pewno z tej plątaniny zdań trzylatkowych uda ci się wyciągnąć coś, co rozjaśni sytuację.

Aha. Od czasu rozmowy w przedszkolu nie ma tematu ... Igor przynosi swoje rysunki (bazgrolki raczej hihi) do domu i opowiada co robił i jak - choć ostatnio przyniosł czystą kartkę i powiedzial że ryczał bo nie chcial rysowac i siedział przy stoliku przemyslen, ale już nie bedzie się tak często denerwował haha
Pozdrawiam

[ananna]

Porozmawiaj z nauczycielka, a jesli maly nie przestanie miec koszmarow, albo np. zacznie cos opowiadac, co jest nie tak, to zawsze mozesz zmienic przedszkole.

[Klarissa]

To kolejny taki przypadek, o którym słyszę. Moja 4-letnia bratanica też jest "czarną owcą" w przedszkolu, ponieważ nie robi tego co inne dzieci, albo nie tak jak by pani chciała. W jej przypadku pomogła rozmowa matki z dyrekcją, ale mała opowiadała rodzicom co się dzieje - że dostawała kary typu zamykanie w pokoju bez okna, z karę siedzenie pod drzwiami na korytarzu itp.

Moim zdaniem powinnaś porozmawiać z nauczycielkami czy jest coś, co powinno cię niepokoić, jeśli nie ma, to słowami jakiejś tam pomocy nie ma się co przejmować. Dzieci są różne. 3-latki to jeszcze małe dzieci i to, że płaczą nie powinno dziwić kogoś, kto z zawodu zajmuje się ich opieką.

[becia_leszno]

Napisane przez Klarissa

To kolejny taki przypadek, o którym słyszę. Moja 4-letnia bratanica też jest "czarną owcą" w przedszkolu, ponieważ nie robi tego co inne dzieci, albo nie tak jak by pani chciała. W jej przypadku pomogła rozmowa matki z dyrekcją, ale mała opowiadała rodzicom co się dzieje - że dostawała kary typu zamykanie w pokoju bez okna, z karę siedzenie pod drzwiami na korytarzu itp.

zauważyłam właśnie, że niektóre "nauczycielki" wolałyby, żeby wszystkie dzieci pięknie śpiewały, mówiły wierszyki, rysowały, słuchały pań, chodziły posłusznie jak na smyczy na spacerkach... taka sztanca, zero wychylania się, bo jak masz charakterek i chcesz powalczyć o swoje - nawet jeśli mówimy o buntujących się trzylatkach - to już jest coś nie tak z Tobą... nie rozumiem jakim cudem trzeba pedagogom tłumaczyć, że każdy rozwija się w swoim tempie i ma inny charakter i ma prawo pokazywać emocje - jak trzylatek ma pokazac emocje - płacze i ma do tego prawo.
Oczywiście są skrajne przypadki, że obserwacje w przedszkolu rzeczywiście wskazują na jakieś odchylenia od normy i że nie wszystko można tłumaczyć własnym tempem rozwoju ale nie dajmy się zwariować ...

[preetamsingh]

Napisane przez andzia1989r

Poza przedszkolanką są w przedszkolach tzw. pomoce. Taka funkcja.


Co do dziecka: mówisz, że ma nocne koszmary, jeśli wcześniej ich nie miało tzn. że coś jest na rzeczy,

Mam siostrzeńca 2,5 roku. Dopiero praktycznie teraz zaczyna cokolwiek mówic, powtarza wyrazy, ale o zdaniach zapomnij. Są dzieci, które w jego wieku mówią płynnymi zdaniami.

Był u psychologa, logopedy, zresztą lekarzy odwiedził chyba wszystkich z powodu operacji serca i 2 miesięcznemu unieruchomieniu praktycznie jak był niemowlakiem. I co? I wszystko jest w porządku. Po prostu niektóre dzieci później zaczynają mówic.

Skoro Twoim zdaniem z Twoim dzieckiem wszystko jest ok, a że tak powiem, dodatkowo nawet od strony "naukowej" znasz się na rzeczy. To tak jest.

Jeśli masz taką możliwośc, zrób maluchowi dzien dwa urlopu od przedszkola i pomyśl co dalej.

Ja zaczęłam mówic w wieku ok. 5 lat - od razu całymi długimi zdaniami, zadnego, mama, papa, itp

[dzustam]

Napisane przez preetamsingh

Ja zaczęłam mówic w wieku ok. 5 lat - od razu całymi długimi zdaniami, zadnego, mama, papa, itp

Mój kuzyn nie mówił do około 4 lub 5 roku życia... Naprawdę większość obawiała się, czy z nim wszystko ok.

ale jak zaczął mówić...

Jakie zdania, jakie zwroty frazeologiczne, jakie wygadane i pyskate dziecko z karabinem maszynowym zamiast ust

Jak nie mówił - też było fajnie, błogo...

[klaki]

....

[mysia7a]

Zgadzam się z becia_leszno, pomoc nauczyciela nie jest od przekazywania informacji o dziecku. Jeśli rodzic sam się spyta, to ok. Ale ona nie ma prawa mówić żeby dziecko musi to i to, od tego jest nauczyciel.
A 3-latek, wiadomo, nie musi umieć wszystkiego, to jeszcze mały brzdąc, przyjdzie czas kiedy znienacka zrobi coś czego wcześniej nie potrafił. Każde dziecko rozwija się w swoim tempie. Mimo wszystko porozmawiałabym z nauczycielką i wyjaśniła całą tą sytuację.

[platekrozy]

Coooooooooooooooooooooo?J estem w szoku,a od kiedy to się tyle wymaga od 3 latka?Co prawda ja na pedagogice się nie znam,ale to tylko dziecko i to takie malutkie.
Dla mnie coś jest nie halo,zwłaszcza wykazuje to moczenie nocne.
Powiem tak ,jak mówiłam specjalistką w tej dziedzinie nie jestem,ale na zdrowy rozum to ta pomoc musi się jeszcze douczyć .

---------- Dopisano o 17:49 ---------- Poprzedni post napisano o 17:48 ----------

Napisane przez mysia7a

Zgadzam się z becia_leszno, pomoc nauczyciela nie jest od przekazywania informacji o dziecku. Jeśli rodzic sam się spyta, to ok. Ale ona nie ma prawa mówić żeby dziecko musi to i to, od tego jest nauczyciel.
A 3-latek, wiadomo, nie musi umieć wszystkiego, to jeszcze mały brzdąc, przyjdzie czas kiedy znienacka zrobi coś czego wcześniej nie potrafił. Każde dziecko rozwija się w swoim tempie. Mimo wszystko porozmawiałabym z nauczycielką i wyjaśniła całą tą sytuację.

[pomaranczkav]

zgadzam się, (sama studiuje pedagogikę) pomoc nie powinna z Tobą w ogóle zaczynać rozmowy, od tego jest nauczycielka prowadząca i tyle.. pomoc jest do dyspozycji nauczyciela i nie ma prawa oceniać dzieci.. pogadałabym z nauczycielką ale tak po ludzku, czy wszystko jest ok, tak jak normalnie rodzice rozmawiają.. i ewentualnie napomknęła, ze pomoc rozmawiała z Tobą, myślę, że przydałaby się tej pani lekka uwaga od nauczycielki.. a i porozmawiaj na osobności (masz do tego prawo!), pomoc wcale nie musi tego widzieć ani słyszeć..

a i nie bój się, że dziecku zaszkodzisz.. możesz tylko zyskać, jeśli będzie gorzej trzeba i tak interweniować!

[Ola0731]

sytuacja ktora miala miejsce w mojej rodzinie: moja 4 letnia siostrzenica chodzi do przedszkola dosc czesto ubrana w leginsy i bluzki (zakrywajace pupe oczywiscie). Ktoregos razu pani kucharka zaczela sie smiac z malej ze tak to sie na plaze chodzi ubranym a nie do przedszkola, podlapaly to inne dzieci i rowniez zaczyly sie z niej smiac co skutkowalo tym, ze mala nie chciala chodzic do przedszkola i non stop plakala. na szczescie powiedziala o tym mamie. Tata dziewczynki poszedl do przedszkola i zrobil "awanture" ze nie zyczy sobie zeby jakas kucharka zwracala uwage jego corce, od tego jest wychowawca. skonczylo sie na tym ze wychowawczyni porozmawialala z dziecmi i mala znow chetnie zaczela chodzic do przedszkola

[201706190936]

Mój syn na szczęście nie miał problemów w przedszkolu, ale jak czytam wasze historie to masakra, szczególnie zapadła mi w pamięć opowieść Klarissy. Dla mnie to nie do pomyślenia żeby w jakikolwiek sposób piętnować trzylatka lub czterolatka bo czegos nie umie. To Pani jest dla dzieci a nie dzieci dla Pani, do pomoc jest dla dzieci a nie dzieci dla pomocy.

[***luna]

Jestem w szoku jeśli chodzi o zachowanie pomocy jak również jeśli chodzi o sytuacje opisane przez Klarissę i Olę

[Klarissa]

W ogóle dziwi mnie, że kobiety pracujące z małymi dziećmi i na co dzień widzące jak trudne dla dziecka i rodzica są takie codzienne rozstania na kilka godzin potrafią czasem tak bezdusznie podchodzić do dzieci. Moim zdaniem przedszkole powinno zapewnić dziecku opiekę i zabawę, wszelkie zajęcia edukacyjne są tylko dodatkiem (bo tak na prawdę od uczenia i wychowywania jest przede wszystkim rodzic) a rodzicowi dawać poczucie, że jego dziecko jest pod dobrą i czułą opieką. Ale często widzę, że niestety tak nie jest.

[ama4]

Chyba Was przebiję - autentyk z przedszkola: matka usłyszała w przedszkolu, że najprawdopodobniej jej dziecko nie słyszy... pani wychowawczyni poszalała ze swoją wyobraźnią :/

Oczywiście się na początku matka się zdenerwowała, ale potem zaczęła się zastanawiać i dziecko oczywiście do dzisiaj zupełnie zdrowe...

[Narrhien]

Ech, bo tak to jest z przedszkolami, że czasem trafisz na solidnych nauczycieli przedszkolnych, którzy pracują z pasją i z powołania, a czasem trafisz na takie właśnie "przedszkolanki" z dowcipów, czyli głupie panie wsadzajace wszystkie dzieci do jednego worka.


Ja wszelkim mamom polecam zapisywanie dzieci do grup integracyjnych. W takich grupach nauczyciele podchodzą do dzieci indywidualnie, dzieci uczą się tego, że odmienność nie jest zła, że chore dzieci nie różnią się od zdrowych niczym (no, oprócz stanu zdrowia) - tak samo lubią się bawić, rysować, śpiewać itd. Uczą się akceptacji osób niepełnosprawnych, a i nauczyciel w takich grupach musi mieć wyższe kwalifikacje no i zwykle jest to nauczyciel raczej z powołania, bo ktoś, kto pracuje w przedszkolu z przymusu tym bardziej nie chce pracować z chorymi dziećmi.

Zauważyłam, że dzieci po grupach integracyjnych w przedszkolu, czy klasach integracyjnych w szkole są bardziej wrażliwe no i potrafią się zachować w towarzystwie osób niepełnosprawnych (czego np. im zazdroszczę, bo ja niezmiennie w towarzystwie jakiejkolwiek osoby niepełnosprawnej nie mam pojęcia, gdzie podziać wzrok, nie wiem, co powiedzieć i czuję się koszmarnie niezręcznie).

[201706190936]

Mój syn kochał chodzić do przedszkola, bardzo fajne Panie, nie pamiętam żeby cos go zniechęciło. Wszystko było dobrze zorganizowane, gry, zabawy, wycieczki... Bardzo sobie chwalę to przedszkole do którego chodził. Bardzo się w nim rozwinął.

[zzzielona]

Może spróbuj porozmawiać z rodzicami innych dzieci czy ich pociechy również inaczej (w złym tego słowa znaczeniu) się zachowują?