Pracy szukamy, ciągle się wspieramy i nigdy nie poddamy! cz. XV

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez Mahdab

Ja jestem jednak zdania, że dużo cech u siebie można nabyć tak samo jak można wypracować charakter. Może nie staniemy się nagle duszą towarzystwa, ale pozostanie w pracy (gdzie nie ma mobbingu czy wysiłku fizycznego ponad nasze sily) to nie jest nadludzki wyczyn. Ty masz ten komfort, że możesz sobie pozwolić na danie z siebie, nie wiem powiedzmy 50%, bo nie zostaniesz bez dachu nad głową.
No właśnie pamiętam, jak inna dziewczyna proponowała maggie tłumaczenia na własnej działalności i odrzuciła propozycję z powodu niskiej emerytury po DG, staże, żeby zdobyć doświadczenie to wyzysk itp.
To co piszesz to prawda, tylko życie jest dynamiczne i w każdej pracy może coś się zmienić co nam się nie podoba (np z samodzielnego biura mogą nas wrzucić do open space i wtedy się nie rzuca wypowiedzeniem) A tak szczerze jak jest dobry specjalista to nikogo nie obchodzi, że jest trochę dziwny, ja miałam w pracy chłopaka, który z nikim nie rozmawiał i ogólnie się specyficznie zachowywał, ale robił swoje i spokojnie pracował. Najtrudniejszy jest ten pierwszy etap pracy zawodowej, gdzie nie ma się w sumie za wiele czego zaoferować pracodawcy.

Maggie a teraz byś chciała pracować na swoim od razu czy u kogoś na początku?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ja uważam, że jak czlowiek ma do czegoś wewnętrzne przekonanie, że to jest "to", czuje się w tej dziedzinie wystarczająco kompetentny i dobry, to nie będzie się poddawał przy pierwszym niepowodzeniu czy trudnościach. A ja w zasadzie w niczym, czego się chwytałam, nie czułam się mocna. No i potem nie dawało się tego nagle w krótkim czasie nadrobić.
Nieźle czułam się w tłumaczeniach i w grafice, ale nie czułam się w tym ekspertem.

[Mahdab]

[1=7b876ccefd4157b39b86852 d237c1fcdcf44b9c3_6485007 1d5e54;87194063]Ja uważam, że jak czlowiek ma do czegoś wewnętrzne przekonanie, że to jest "to", czuje się w tej dziedzinie wystarczająco kompetentny i dobry, to nie będzie się poddawał przy pierwszym niepowodzeniu czy trudnościach. A ja w zasadzie w niczym, czego się chwytałam, nie czułam się mocna. No i potem nie dawało się tego nagle w krótkim czasie nadrobić.
Nieźle czułam się w tłumaczeniach i w grafice, ale nie czułam się w tym ekspertem.[/QUOTE]No to teraz chyba złapałas coś w czym będziesz czuła się mocna, więc powodzenia. Może uległaś jakieś presji, że lepsza biurową praca i niepotrzebne to było. Jezyki zawszw ci sie jeszcze moga przydać. Może od razu sobie poszukaj jakiejś praktyki w tej kosmetyce?

A z ciekawości ile jesteś czasu po studiach? Bo ja też nie jestem ekspertem i pewnie długo nie będę tak szczerze mówiąc Myślę, że trzeba lat, żeby osiągnąć taki poziom.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez Mahdab

No to teraz chyba złapałas coś w czym będziesz czuła się mocna, więc powodzenia. Może uległaś jakieś presji, że lepsza biurową praca i niepotrzebne to było. Jezyki zawszw ci sie jeszcze moga przydać. Może od razu sobie poszukaj jakiejś praktyki w tej kosmetyce?

A z ciekawości ile jesteś czasu po studiach? Bo ja też nie jestem ekspertem i pewnie długo nie będę tak szczerze mówiąc Myślę, że trzeba lat, żeby osiągnąć taki poziom.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No już parę (skończyłam w 2013). Ale widać musiałam się pomiotać tak z 6 lat, kilka razy popełnić te same lub podobne błędy, licząc, że jakoś to będzie, żeby w końcu dojść do takich wniosków.
Co do bycia ekspertem, to nie chodzi nawet o samo takie formalne wykształcenie i lata doświadczenia zawodowego. Chodzi mi bardziej o to, że masz taką dziedzinę, do której coś Cię ciągnie, chcesz ciagle ją zgłębiać, dowiadywać się nowych rzeczy. Nie po to, żeby mieć co wpisać do CV i potem zaimponować pracodawcy, tylko dlatego, że czujesz taką wewnętrzną potrzebę.

[Mahdab]

[1=7b876ccefd4157b39b86852 d237c1fcdcf44b9c3_6485007 1d5e54;87194163]No już parę (skończyłam w 2013). Ale widać musiałam się pomiotać tak z 6 lat, kilka razy popełnić te same lub podobne błędy, licząc, że jakoś to będzie, żeby w końcu dojść do takich wniosków.
Co do bycia ekspertem, to nie chodzi nawet o samo takie formalne wykształcenie i lata doświadczenia zawodowego. Chodzi mi bardziej o to, że masz taką dziedzinę, do której coś Cię ciągnie, chcesz ciagle ją zglębiać, dowiadywać się nowych rzeczy. Nie po to, żeby mieć co wpisać do CV i potem zaimponować pracodawcy, tylko dlatego, że czujesz taką wewnętrzną potrzebę.[/QUOTE]Jesteś młoda, więc akurat dobry czas, żeby zacząć coś nowego, im później tym by było ciężej. Na kosmetyce możesz zbić niezłe pieniądze, będziesz się zupełnie inaczej czuła, gdy się tak naprawdę usamodzielnisz.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez Mahdab

Jesteś młoda, więc akurat dobry czas, żeby zacząć coś nowego, im później tym by było ciężej. Na kosmetyce możesz zbić niezłe pieniądze, będziesz się zupełnie inaczej czuła, gdy się tak naprawdę usamodzielnisz.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Zdecydowanie mogę się jeszcze przekwalifikować, bo w końcu mnie na to stać.
To jest konkretnie wizaż i stylizacja, widzę po różnych grupach na FB i w internetach, że jest coraz większy popyt na takie uslugi. Ludzie chcą dobrze wyglądać, szukają porady jak dobierać różne rzeczy, jak się dobrze prezentować. A ja po prostu lubię tak kogoś poanalizować i mu doradzić.

[Mahdab]

[1=7b876ccefd4157b39b86852 d237c1fcdcf44b9c3_6485007 1d5e54;87194184]Zdecydowanie mogę się jeszcze przekwalifikować, bo w końcu mnie na to stać.
To jest konkretnie wizaż i stylizacja, widzę po różnych grupach na FB i w internetach, że jest coraz większy popyt na takie uslugi. Ludzie chcą dobrze wyglądać, szukają porady jak dobierać różne rzeczy, jak się dobrze prezentować. A ja po prostu lubię tak kogoś poanalizować i mu doradzić.[/QUOTE]Czyli makijaż, fryzury, ciuchy itp?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez Mahdab

Czyli makijaż, fryzury, ciuchy itp?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Tak jest. Ja wiem, że makijażystek jest od groma, ale też widzę, że one pepełniają jeden zasadniczy błąd - nie dopasowują makijażu do klientki, do jej kolorystyki, poziomu kontrastu, i tak dalej. I potem często robią się z tego ładne bo ładne, ale bardziej charakteryzacje niż coś, co ma je upiększyć, dodać charakteru, coś wyeksponować.
Analogicznie z tymi stylistkami - one często chcą czlowieka po prostu wsadzić w jakiś trend, wmówić mu, że to mu służy, podczas gdy efekt jest mdły. Dlatego nie lubię na ogół programów o metamorfozach.
Mogę teżpo prostu sprzedawać w drogeriach. I tu się bardzo przydaje znajomość rozróżniania kolorów. Jak się wyłapuje te wszystkie niuanse, to skuteczniej doradzisz odcień podkładu czy kolor pomadki. Zawsze trzeba dopasować to do klienta. W przeciwnym razie taka klientka coś tam sobie kupi, raz założy, albo się czymś pomaluje, a potem dochodzi do wniosku, że wywaliła kasę w błoto.
No i nie chwaląc się (A może właśnie powinnam się pochwalić?), mam bardzo dobre oko do kolorów.

[stotek]

Z tymi makijażystkami to prawda - mnóstwo czasu straciłam szukając na ślub takiej, która maluje adekwatnie do urody, a nie do trendów. W końcu się udało, ale ciężko było, naprawdę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez stotek

Z tymi makijażystkami to prawda - mnóstwo czasu straciłam szukając na ślub takiej, która maluje adekwatnie do urody, a nie do trendów. W końcu się udało, ale ciężko było, naprawdę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Bo teraz jest tendencja, żeby dosłownie każdy detal w twarzy podkreślać jak się da. Jak brwi - to ostro wyrysowane jak na Instagramie. Jak twarz, to ostre konturowanie i pełno rozświetlacza. Jak oczy, to sztuczne rzęsy, mocna kreska wyciągnięta aż na łuk brwiowy wespół z mocnym smokey. Jak usta, to też z wyrysowanym konturem i umalowane wyraźnym kolorem.
Ostatnio na FB przeczytałam jak jedna wizażystka żaliła się, że klietka przyszła do niej, zostala umalowana, potem stwierdziła, że makijaż się jej nie podoba i chciała zwrotu połowy ceny usługi. Żądanie miała absurdalne, to prawda, ale podejrzewam, że jakby ta wizażystka miała pojęcie o AK, a nie jedynie o trendach, to mogłaby tej sytuacji uniknąć.

[Kafkazmlekiem]

U makijażystki nigdy nie byłam, ale w programach, gdzie są te stylistki oraz dotyczy to też fryzjerek, częstym błędem, poza wciskaniem kobiety w trendy jest też, moim zdaniem, proponowanie kobiecie czegoś, czego nie jest w stanie sama zrobić - zwłaszcza szybko, rano przed pracą. Ubranie jakieś niedobrane do typu urody, pasujące tylko na wystrzałową kolację, fryzura tak samo, ledwo odrośnie trochę już trzeba lecieć, ścinać, albo walczyć rano, żeby się ułożyło itp., podejrzewam, że z makijażem jest to samo. Ja bym na przykład chciała się nauczyć robić kreskę na oku, a potem i cały makijaż, ale do pracy po co mi odwalone oko i kwadrans przed lustrem spędzony tylko na zabawie z cieniami

Maggie, koniecznie próbuj Rozglądałaś się już za jakimiś kursami wizażu?

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez Kafkazmlekiem

U makijażystki nigdy nie byłam, ale w programach, gdzie są te stylistki oraz dotyczy to też fryzjerek, częstym błędem, poza wciskaniem kobiety w trendy jest też, moim zdaniem, proponowanie kobiecie czegoś, czego nie jest w stanie sama zrobić - zwłaszcza szybko, rano przed pracą. Ubranie jakieś niedobrane do typu urody, pasujące tylko na wystrzałową kolację, fryzura tak samo, ledwo odrośnie trochę już trzeba lecieć, ścinać, albo walczyć rano, żeby się ułożyło itp., podejrzewam, że z makijażem jest to samo. Ja bym na przykład chciała się nauczyć robić kreskę na oku, a potem i cały makijaż, ale do pracy po co mi odwalone oko i kwadrans przed lustrem spędzony tylko na zabawie z cieniami

Maggie, koniecznie próbuj Rozglądałaś się już za jakimiś kursami wizażu?

Nie tylko się rozejrzałam, ale i zapisałam. Zajęcia ruszają w październiku.
A tak, masz rację. W ogóle te różne You Tuberki może i znają się na technice, ale to, co prezentują, nadaje się albo na scenę (a umówmy się, większość osób jednak nie uprawia zawodu artystycznego), albo na wesele, albo na sylwestra.

[andra]

Ja się z tym absolutnie zgadzam, co piszesz Maggie. Mam stażu kilkanaście lat ale zawsze szukałam tylko tego co mnie interesuje i tam dostaję oferty, bo chyba jestem wiarygodna.
Nie wyobrażam sobie pracować w czymś bo tak, bo kasa ale robię coś czego np. nie znoszę robić. Już to kiedyś krótko sprawdziłam i demotywuje mnie to ogromnie.
Ale takie pytanie, bo szukałaś już chyba wszędzie różnych posad. Nie próbowałaś właśnie w drogeriach, i jeśli nie to dlaczego?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[stotek]

[1=7b876ccefd4157b39b86852 d237c1fcdcf44b9c3_6485007 1d5e54;87194405]Bo teraz jest tendencja, żeby dosłownie każdy detal w twarzy podkreślać jak się da. Jak brwi - to ostro wyrysowane jak na Instagramie. Jak twarz, to ostre konturowanie i pełno rozświetlacza. Jak oczy, to sztuczne rzęsy, mocna kreska wyciągnięta aż na łuk brwiowy wespół z mocnym smokey. Jak usta, to też z wyrysowanym konturem i umalowane wyraźnym kolorem.
Ostatnio na FB przeczytałam jak jedna wizażystka żaliła się, że klietka przyszła do niej, zostala umalowana, potem stwierdziła, że makijaż się jej nie podoba i chciała zwrotu połowy ceny usługi. Żądanie miała absurdalne, to prawda, ale podejrzewam, że jakby ta wizażystka miała pojęcie o AK, a nie jedynie o trendach, to mogłaby tej sytuacji uniknąć.[/QUOTE]Wiem, której dziewczynie mówisz - bo mam ją w obserwowanych akurat dziwi mnie zdziwienie klientki, bo makijaże to ona robi bardzo mocne i tendencyjne, wiadomo, czego się spodziewać.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez andra

Ja się z tym absolutnie zgadzam, co piszesz Maggie. Mam stażu kilkanaście lat ale zawsze szukałam tylko tego co mnie interesuje i tam dostaję oferty, bo chyba jestem wiarygodna.
Nie wyobrażam sobie pracować w czymś bo tak, bo kasa ale robię coś czego np. nie znoszę robić. Już to kiedyś krótko sprawdziłam i demotywuje mnie to ogromnie.
Ale takie pytanie, bo szukałaś już chyba wszędzie różnych posad. Nie próbowałaś właśnie w drogeriach, i jeśli nie to dlaczego?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Szukałam, ale nigdy nie zapraszano mnie na rozmowy.
stotek, wysłałam Ci pw.

[Karla Electra]

Widzę że nie tylko ja chora w pracy siedzę. U mnie akurat chrypka, więc zbytnio rozmowa teraz nie jestem.
Miałam dzisiaj godzinne szkolenie ale... sama teoria obsługiwania i budowy programu. Nic sama nie ,,przeklikałam" z tego więc zapomnę lada dzień. Dziewczyna mi chociaż wytłumaczyła terminologię (sama mówiła, że przyszła i udawała debila, bo też nikt jej niczego nie wytłumaczył a rzucali skrótami na prawo i lewo). Nie wiadomo jaki będę miała zakres i zadania, gdzie ostatecznie wyląduję i jakie będę miała uprawnienia w systemie więc też za dużo mi nie mogła pokazać, bo zwyczajnie obie nie wiedziałyśmy co konkretnie mi się przyda. Dostępów nadal brak, ale otrzymałam dzisiaj dostęp z agencji do ich platformy żeby rozliczać godziny.

Maggie, a jak u ciebie w kontaktach z klientem? Wizaż to jednak ścisła praca z drugą osobą i różne ,,osobistości" się zdarzają.

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez Karla Electra

Widzę że nie tylko ja chora w pracy siedzę. U mnie akurat chrypka, więc zbytnio rozmowa teraz nie jestem.
Miałam dzisiaj godzinne szkolenie ale... sama teoria obsługiwania i budowy programu. Nic sama nie ,,przeklikałam" z tego więc zapomnę lada dzień. Dziewczyna mi chociaż wytłumaczyła terminologię (sama mówiła, że przyszła i udawała debila, bo też nikt jej niczego nie wytłumaczył a rzucali skrótami na prawo i lewo). Nie wiadomo jaki będę miała zakres i zadania, gdzie ostatecznie wyląduję i jakie będę miała uprawnienia w systemie więc też za dużo mi nie mogła pokazać, bo zwyczajnie obie nie wiedziałyśmy co konkretnie mi się przyda. Dostępów nadal brak, ale otrzymałam dzisiaj dostęp z agencji do ich platformy żeby rozliczać godziny.

Maggie, a jak u ciebie w kontaktach z klientem? Wizaż to jednak ścisła praca z drugą osobą i różne ,,osobistości" się zdarzają.

Wiem i będę musiała nauczyć się z tym sobie radzić. Ale sądzę, że jak człowiek zna się na rzeczy, to bardzo ułatwi mu to obcowanie z klientami. Wydaje mi się, że to zawsze musi być kompromis między Twoją wizją, a tym jak widzi siebie klientka, na ile jest otwarta na sugestie, wiem czego chce, itp.
Ale faktem jest, że w tym momencie Ty jesteś odpowiedzialna za prezencję swojej klientki, musisz tak zrobić, żeby ona czuła się dobrze, podobała się sobie i umieć jej wskazać, jak powinna wydobyć swoją urodę.

[megamag]

[1=7b876ccefd4157b39b86852 d237c1fcdcf44b9c3_6485007 1d5e54;87192962]Zastanawiam się wiele razy i zawsze wychodziło mi to samo - to nie jest moja "bajka", a jednocześnie chciałam na siłę się przestawić i wpasować, chociaż w głębi duszy czułam, że i tak nie zagrzałabym tam na dłużej miejsca.
Nastawienie w moim przypadku nie ma nic do rzeczy. Gdybym miała z miejsca negatywne nastawienie, w ogóle nigdzie bym nie szukała pracy.
Ja nie mówię, że te miejsca są takie "złe". One nie są złe dla tych którzy się tam odnajdują i zostają, mimo że też im się wiele rzeczy nie podoba. Ale oni widać są dużo bardziej kompatybilni ze specyfikacją pracy w tamtych miejscach.
Są ludzie którzy generalnie się odnajdują w pracy wśród innych ludzi, nawet jeśli nie jest to ich wymarzona branża. Ja najwyraźniej zebym się odnalazła wśród ludzi, muszę w czymś naprawdę być dobra i na tym bazować, a nie wiecznie tylko się przystosowywać i uczyć od innych. Widocznie takie podejście dla mnie nie działa.
Nie chcę się już więcej do czegoś przymuszać i zaciskać zęby. Chcę żeby to, na czym zarabiam, dawało mi jeśli nie spełnienie, to przynajmniej satysfakcję, że to co umiem dobrze robić, jest potrzebne i daje dobre efekty.[/QUOTE]


Nie obraź się, ale po miesiącach czytania Twoich postów myślę, że problem jest jednak w Tobie. I nie chodzi o te mity, które sobie tworzysz, jakoby to świat wymagał teraz innego typu osobowości, niż Ty masz. Na tym świecie są różni ludzie i jakoś funkcjonują. Zwłaszcza że nie byłaś znowu w jakichś zawodach wymagających niezwykłej przebojowości. Ot, zwykłe prace. Moim zdaniem to z nastawieniem jest coś nie tak. Najpierw jest hiperentuzjazm, że wreszcie coś znalazła, a dosłownie za dwa dni wraca na forum i już wszystko jest nie tak. Dosłownie wszystko. Za dużo wymagają/ za mało wymagają/ szefowa się krzywo patrzy/ współpracownicy już na pewno nie lubią. Raz czy dwa może się zdarzyć taka firma, w której wszystko jest nie tak, ale nie cały czas. Świat z reguły bywa raczej szary, a nie czarno-biały. A tu od razu jest panika, od razu jest nastawienie na nie, interpretowanie wszystkiego negatywnie i wycofanie rakiem. Ja tak to widzę.

Trochę realizmu, żadna praca nie jest idealna, ale to nie powód, żeby aż tak się nakręcać na nie. Rozumiem, że każdy ma swoje wymagania i ambicje, i nikt nie chce pracować za najniższą krajową na czarno w pracy poniżej kwalifikacji, ale trzeba też trochę wrzucić na luz, zwłaszcza jak już się jest długotrwale bezrobotnym. Jak już sobie zostaniesz ekspertem w jakiejś dziedzinie, to będziesz sobie mogła wybrzydzać i marudzić, że na DG emerytura za niska. Ale jak na razie takie marudzenie trzyma Cię w domu i sprawia, że najpewniej nie będziesz miała żadnej emerytury.

Ja tu nie chcę krakać, bo szczerze Ci życzę, żebyś w końcu znalazła swoje miejsce, ale żeby nie było tak za parę miesięcy, że znowu ten wizaż się przekręci o 180 stopni i wszystko będzie nie tak, klientki złe, współpracownice niemiłe i znowu nikt Cię nie rozumie.

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez megamag

Nie obraź się, ale po miesiącach czytania Twoich postów myślę, że problem jest jednak w Tobie. I nie chodzi o te mity, które sobie tworzysz, jakoby to świat wymagał teraz innego typu osobowości, niż Ty masz. Na tym świecie są różni ludzie i jakoś funkcjonują. Zwłaszcza że nie byłaś znowu w jakichś zawodach wymagających niezwykłej przebojowości. Ot, zwykłe prace. Moim zdaniem to z nastawieniem jest coś nie tak. Najpierw jest hiperentuzjazm, że wreszcie coś znalazła, a dosłownie za dwa dni wraca na forum i już wszystko jest nie tak. Dosłownie wszystko. Za dużo wymagają/ za mało wymagają/ szefowa się krzywo patrzy/ współpracownicy już na pewno nie lubią. Raz czy dwa może się zdarzyć taka firma, w której wszystko jest nie tak, ale nie cały czas. Świat z reguły bywa raczej szary, a nie czarno-biały. A tu od razu jest panika, od razu jest nastawienie na nie, interpretowanie wszystkiego negatywnie i wycofanie rakiem. Ja tak to widzę.

Trochę realizmu, żadna praca nie jest idealna, ale to nie powód, żeby aż tak się nakręcać na nie. Rozumiem, że każdy ma swoje wymagania i ambicje, i nikt nie chce pracować za najniższą krajową na czarno w pracy poniżej kwalifikacji, ale trzeba też trochę wrzucić na luz, zwłaszcza jak już się jest długotrwale bezrobotnym. Jak już sobie zostaniesz ekspertem w jakiejś dziedzinie, to będziesz sobie mogła wybrzydzać i marudzić, że na DG emerytura za niska. Ale jak na razie takie marudzenie trzyma Cię w domu i sprawia, że najpewniej nie będziesz miała żadnej emerytury.

Ja tu nie chcę krakać, bo szczerze Ci życzę, żebyś w końcu znalazła swoje miejsce, ale żeby nie było tak za parę miesięcy, że znowu ten wizaż się przekręci o 180 stopni i wszystko będzie nie tak, klientki złe, współpracownice niemiłe i znowu nikt Cię nie rozumie.

A czytałaś moje poprzednie wypowiedzi?
U mnie te frustracje wynikały z tego, że zły system sobie obrałam już na samym początku, tak to widzę. Nie miałam pewności siebie i poczucia, że jestem wystarczająco w czymś dobra. A jak od początku nie masz tej pewności siebie, to będzie Ci ciężko gdzieś się w czymś osadzić. Ciągle będziesz widzieć jakieś przeszkody i będziesz brać wszystko do siebie. Ja tak robiłam i to nie było dobre dla mnie.
A o emeryturze nie myślę, albo inaczej - nie uważam, że myślenie na zasadzie "co to będzie na starość, muszę jakoś pociągnąć te 30 lat żeby tylko się załapać' miało dobre efekty.

[megamag]

[1=7b876ccefd4157b39b86852 d237c1fcdcf44b9c3_6485007 1d5e54;87194515]A czytałaś moje poprzednie wypowiedzi?
U mnie te frustracje wynikały z tego, że zły system sobie obrałam już na samym początku, tak to widzę. Nie miałam pewności siebie i poczucia, że jestem wystarczająco w czymś dobra. A jak od początku nie masz tej pewności siebie, to będzie Ci ciężko gdzieś się w czymś osadzić. Ciągle będziesz widzieć jakieś przeszkody i będziesz brać wszystko do siebie. Ja tak robiłam i to nie było dobre dla mnie.
A o emeryturze nie myślę, albo inaczej - nie uważam, że myślenie na zasadzie "co to będzie na starość, muszę jakoś pociągnąć te 30 lat żeby tylko się załapać' miało dobre efekty.[/QUOTE]

Ale nikt na litość niebieską nie jest w niczym dobry na początku. Robisz problem z normalnej rzeczy. Tu jest problem, w Twojej psychice. Paraliżuje Cię coś, co jest po prostu naturalne. Dojście do poziomu, w którym jest się w czymś dobrym, to są lata. Na dzień dobry nikt dobry nie będzie i gdyby to miało ludzi powstrzymywać przed podjęciem pracy, toby niewielu z nas pracowało.

[stotek]

Napisane przez megamag

Ale nikt na litość niebieską nie jest w niczym dobry na początku. Robisz problem z normalnej rzeczy. Tu jest problem, w Twojej psychice. Paraliżuje Cię coś, co jest po prostu naturalne. Dojście do poziomu, w którym jest się w czymś dobrym, to są lata. Na dzień dobry nikt dobry nie będzie i gdyby to miało ludzi powstrzymywać przed podjęciem pracy, toby niewielu z nas pracowało.

Piszcie mi tu więcej takich rzeczy
Miewam załamki w pracy, jaka jestem tępa w porównaniu do kolegów, ale oni robią to już ponad 10 lat, a ja 4 miesiące ta myśl trzyma mnie ma powierzchni, choć bywa niekiedy przytłaczająco, no ale przecież się nie poddam, skoro tak to lubię i ja mam jednak problem z pewnością siebie, muszę nad tym popracować.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez megamag

Ale nikt na litość niebieską nie jest w niczym dobry na początku. Robisz problem z normalnej rzeczy. Tu jest problem, w Twojej psychice. Paraliżuje Cię coś, co jest po prostu naturalne. Dojście do poziomu, w którym jest się w czymś dobrym, to są lata. Na dzień dobry nikt dobry nie będzie i gdyby to miało ludzi powstrzymywać przed podjęciem pracy, toby niewielu z nas pracowało.

Ale człowiek sam czuje, czy ma potencjał i może go z czasem rozwinąć, czy to jednak nie jest jego "bajka" i będzie tam tylko tymczasowo. Nawet jak nie masz jeszcze doświadczenia, ale czujesz, że masz potencjał, to będziesz pewna siebie i szybko zaczniesz być w tym czymś dobra. Tak, że nie wydaje mi się, żebym robiła w tym momencie z igły widły.

[megamag]

Myślę, że ten cały potencjał, talent i swoje miejsce na świecie są jednak przereklamowane. Może jeden na milion rzeczywiście zarabia na pasji. Wiadomo, że do pewnych rzeczy trzeba talentu. Jak ktoś ma zerową wyobraźnie przestrzenną, to pewnie będzie mu trudno prowadzić autobus. Ja na przykład nie mam w ogóle talentów plastycznych, więc jakby spróbowała zostać wizażystką, toby mi pewnie wyszedł komuś na twarzy Picasso i musiałabym klientce oddawać hajs. Ale jednak dla większości ludzi praca to praca. Idzie się tam, żeby zarobić na życie. Jaka część społeczeństwa tak naprawdę ma jakieś wybitne talenty i je realizuje, na przykład śpiewając w operze? Moim zdaniem niewielka, a większość prac to po prostu zwykłe prace, do których nadaje się większość ludzi, jak się tylko zepną i przyuczą. Na początku zawsze jest pod górkę i człowiek nie ogarnia, a po jakimś czasie znowu zaczyna się nudzić, bo już ogarnął, a wszystko się powtarza.

Maggie Q, przecież Ty próbowałaś pracować w rzeczach, do których podobno masz talent. Jakaś grafika, jakieś pisanie? No to czego tak naprawdę jeszcze chcieć. Pewnie się po prostu zraziłaś po kilku niepowodzeniach, a takie niepowodzenia są normalne i na początku zawsze idzie jak po grudzie.

Myślę, że każdy z nas się często czuje niekompetentny (no chyba że jest bucem, tylko oni niezachwianie w siebie wierzą), każdy z nas się myli, każdy nie jest do końca zadowolony ze swojej "kariery". No ale trzeba jakoś z tym żyć, bo jak nie to się człowiek obudzi jako trwale bezrobotny 50-latek bez ubezpieczenia.

[Dolczi]

Napisane przez stotek

Piszcie mi tu więcej takich rzeczy
Miewam załamki w pracy, jaka jestem tępa w porównaniu do kolegów, ale oni robią to już ponad 10 lat, a ja 4 miesiące ta myśl trzyma mnie ma powierzchni, choć bywa niekiedy przytłaczająco, no ale przecież się nie poddam, skoro tak to lubię i ja mam jednak problem z pewnością siebie, muszę nad tym popracować.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Zawsze gdy zrobię błąd powtarzam sobie, że nie myli się ten kto nic nie robi.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez megamag

Myślę, że ten cały potencjał, talent i swoje miejsce na świecie są jednak przereklamowane. Może jeden na milion rzeczywiście zarabia na pasji. Wiadomo, że do pewnych rzeczy trzeba talentu. Jak ktoś ma zerową wyobraźnie przestrzenną, to pewnie będzie mu trudno prowadzić autobus. Ja na przykład nie mam w ogóle talentów plastycznych, więc jakby spróbowała zostać wizażystką, toby mi pewnie wyszedł komuś na twarzy Picasso i musiałabym klientce oddawać hajs. Ale jednak dla większości ludzi praca to praca. Idzie się tam, żeby zarobić na życie. Jaka część społeczeństwa tak naprawdę ma jakieś wybitne talenty i je realizuje, na przykład śpiewając w operze? Moim zdaniem niewielka, a większość prac to po prostu zwykłe prace, do których nadaje się większość ludzi, jak się tylko zepną i przyuczą. Na początku zawsze jest pod górkę i człowiek nie ogarnia, a po jakimś czasie znowu zaczyna się nudzić, bo już ogarnął, a wszystko się powtarza.

Właśnie o tym pisałam, że też próbowałam odciąć, i to grubą kreską, pracę od hobby/talentu/pasji. I doświadczenie pokazało, że to podejście było dla mnie niedobre. Widocznie ja jestem takim typem, który nie może rozdzielać tych dwóch rzeczy. Być może Ty spokojnie rozdzielasz te dwie sprawy - i fajnie. Nie każdy musi być pasjonatem tego, na czym zarabia pieniądze.

Napisane przez megamag

Myślę, że każdy z nas się często czuje niekompetentny (no chyba że jest bucem, tylko oni niezachwianie w siebie wierzą), każdy z nas się myli, każdy nie jest do końca zadowolony ze swojej "kariery". No ale trzeba jakoś z tym żyć, bo jak nie to się człowiek obudzi jako trwale bezrobotny 50-latek bez ubezpieczenia.

A może, zamiast myśleć, że tak po prostu jest, to lepiej zmienić podejście i jednak mieć takie poczucie, że jest się w czymś kompetentnym? Przy czym nie kompetentnym w sensie "mam dyplom i ileś tam lat doświadczenia", tylko "mam jakąś dziedzinę, do której ma te naturalne predyspozycje, chce ją zgłębiać i być w tym coraz lepszy/a, sama z siebie, a nie bo tak mi ktoś kazał czy bo teraz jest na to popyt", itp.
Wcale nie mówię, ze wszyscy nagle mają na tej pasji robić wielkie kariery. Tylko jak czlowieka cieszy sam fakt tego, że to robi, to jest mu z dużym prawdopodobieństwem o wiele łatwiej, niż komuś, ktoś się do czegoś wiecznie tylko przymusza. W każdym razie taki człowiek ma po prostu większą radość życia.

[megamag]

Napisane przez Dolczi

Zawsze gdy zrobię błąd powtarzam sobie, że nie myli się ten kto nic nie robi.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Maggie Q, a nie możemy być po prostu realistami i nie wpadać w żadną skrajność? Niezachwiana wiara we własne kompetencje i nieświadomość tego, że się robi błędy, też nie są dobre (np. robię orty nawet w postach na forum, ale uparcie wysyłam CV na korektora). Tak jak i szkodliwy jest całkowity brak wiary w siebie (np. dopóki nie będę w czymś nieomylna, nie pójdę do żadnej pracy), bo tak to można nigdy nie wyjść z domu. Lepiej stwierdzić, że coś się tam już wie, a czegoś jeszcze nie i zaakceptować ten fakt.

A samo łączenie pracy z pasją to jednak pewien luksus, do którego trzeba się dochrapać i nie każdemu się uda. No bo jednak mamy jakąś gradację potrzeb. Najpierw trzeba mieć na jedzenie, mieszkanie, ubezpieczenie, a potem można walczyć o więcej.

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez megamag

Maggie Q, a nie możemy być po prostu realistami i nie wpadać w żadną skrajność? Niezachwiana wiara we własne kompetencje i nieświadomość tego, że się robi błędy, też nie są dobre (np. robię orty nawet w postach na forum, ale uparcie wysyłam CV na korektora). Tak jak i szkodliwy jest całkowity brak wiary w siebie (np. dopóki nie będę w czymś nieomylna, nie pójdę do żadnej pracy), bo tak to można nigdy nie wyjść z domu. Lepiej stwierdzić, że coś się tam już wie, a czegoś jeszcze nie i zaakceptować ten fakt.

A samo łączenie pracy z pasją to jednak pewien luksus, do którego trzeba się dochrapać i nie każdemu się uda. No bo jednak mamy jakąś gradację potrzeb. Najpierw trzeba mieć na jedzenie, mieszkanie, ubezpieczenie, a potem można walczyć o więcej.

A dlaczego zakładasz, że łączenie pracy z pasją jest mało realne? Czy to nie wynika z tego, że sama za mało w siebie wierzysz?
Łączenie pracy z pasją wcale nie jest takie rzadkie jak Ci się wydaje. Z gimnazjum pamiętam co najmniej 2 nauczycielki które robiły to z powołania (czyli właśnie z pasji) mimo że na rynku pracy są o wiele lepiej płatne zawody. A jednak z jakiegoś powodu chciało im się aż tak angażować, mimo że jak wiesz, nauczyciele wcale nie mają drogi usłanej różami.
Praca z powołania (czyli z pasji tak naprawdę) oznacza mniej więcej tyle, że czujesz, że jesteś na właściwym miejscu. Nie oznacza to automatycznie, że zrobisz wielką karierę czy że nawet chcesz zrobić wielką karierę i się dorobić milionów na koncie. To tak nie działa. Gdyby działało, to te moje ulubione nauczycielki byłyby najbogatszymi i najsławniejszymi nauczycielkami w Polsce.
Poza tym wiara w siebie nie oznacza tego, że nagle wszystko wiesz najlepiej i uważasz, że pozjadałaś wszystkie rozumy. Nie o to chodzi. Wręcz mi się wydaje, że właśnie jak zgłębiasz z pasji jakiś temat, to dopiero wtedy jesteś świadoma, jak niewiele jeszcze wiesz, i ile rzeczy przed Tobą do odkrycia.

[Darine7]

A ja tam trochę zazdroszczę Maggie, że tak może
Sama jestem typem pechowca, chociaż pewnie to też wina studiów po których w Polsce nic nie ma i które okazały się zmarnowanym czasem. Zaraz po studiach było mi ciężko dostać jakąkolwiek sensowną pracę to zaczynałam od czegokolwiek co moim zdaniem mogłoby popchać moje doświadczenie zawodowe do przodu, teraz zmieniam pracę co jakiś czas. I też wiele razy byłam załamana, przeżyłam mobbing w pewnym sensie, ale każda kolejna praca pomoże mi osiągnąć mój cel mimo że w żadnej nie było ani nie jest idealnie Też mam chyba podobny charakter do Maggie i gdyby nie to, że musiałam przetrwać te wszystkie trudności i czasem poniżenia bo inaczej nie miałabym opłaconych rachunków za telefon ani nawet 5 zł na przyjemności, to bym się poddała.
Ale cieszę się że musiałam się ogarnąć bo teraz wreszcie mam plan na życie

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez Darine7

A ja tam trochę zazdroszczę Maggie, że tak może
Sama jestem typem pechowca, chociaż pewnie to też wina studiów po których w Polsce nic nie ma i które okazały się zmarnowanym czasem. Zaraz po studiach było mi ciężko dostać jakąkolwiek sensowną pracę to zaczynałam od czegokolwiek co moim zdaniem mogłoby popchać moje doświadczenie zawodowe do przodu, teraz zmieniam pracę co jakiś czas. I też wiele razy byłam załamana, przeżyłam mobbing w pewnym sensie, ale każda kolejna praca pomoże mi osiągnąć mój cel mimo że w żadnej nie było ani nie jest idealnie Też mam chyba podobny charakter do Maggie i gdyby nie to, że musiałam przetrwać te wszystkie trudności i czasem poniżenia bo inaczej nie miałabym opłaconych rachunków za telefon ani nawet 5 zł na przyjemności, to bym się poddała.
Ale cieszę się że musiałam się ogarnąć bo teraz wreszcie mam plan na życie

Może też po prostu "pchałaś się" tam, gdzie nie pasowałaś? A masz taką dziedzinę, w której czujesz się mocna i lubisz to robić?

[Mahdab]

Napisane przez stotek

Piszcie mi tu więcej takich rzeczy
Miewam załamki w pracy, jaka jestem tępa w porównaniu do kolegów, ale oni robią to już ponad 10 lat, a ja 4 miesiące ta myśl trzyma mnie ma powierzchni, choć bywa niekiedy przytłaczająco, no ale przecież się nie poddam, skoro tak to lubię i ja mam jednak problem z pewnością siebie, muszę nad tym popracować.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ty już nie wydziwiaj, tylko pisz czym się zajmujesz

Nie przejmuj się, ja też się czuje zielona, a chyba jestem starsza od Ciebie
Ty masz ten komfort, że koledzy mają większy staż pracy, a ja jeśli trafie młoda ekipę, to będę stara i głupia... Ale co tam! Raz się żyje.

Megmag zgadzam się z Tobą ze wszystkim co piszesz. Ja nie uważam, że trzeba mieć jakieś specjalne predyspozycje do zawodu, jeśli tak jest to ja napewno ich nie mam do swojego i serio wierzę, że jakbyś poszła na kurs i się do niego przylozyla odpowiednio to byś zrobiła komuś ładny makijaż


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez Mahdab

Ty już nie wydziwiaj, tylko pisz czym się zajmujesz

Nie przejmuj się, ja też się czuje zielona, a chyba jestem starsza od Ciebie
Ty masz ten komfort, że koledzy mają większy staż pracy, a ja jeśli trafie młoda ekipę, to będę stara i głupia... Ale co tam! Raz się żyje.

Megmag zgadzam się z Tobą ze wszystkim co piszesz. Ja nie uważam, że trzeba mieć jakieś specjalne predyspozycje do zawodu, jeśli tak jest to ja napewno ich nie mam do swojego i serio wierzę, że jakbyś poszła na kurs i się do niego przylozyla odpowiednio to byś zrobiła komuś ładny makijaż


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ja predyspozycje rozumiem i jako zdolności umysłowe do wykonywania tej czynności i cechy osobowościowe które ułatwiają efektywną pracę w danym zawodzie.