Jak pozbyć sie krzyża?

[kawa_zmlekiem]

Napisane przez manolita

Dlaczego szydzisz z mojej wiary ? Dlaczego obrażasz TO w co ja wierzę? Dlaczego uciekasz się poniżania innych, udowadniając sobie samej / bo innym raczej nie / swoją wyższość? Twierdzisz, ze posiadasz ogromną wiedzę na temat wiary. Skąd takie samochwalcze stwierdzenie? Ileż to książek przeczytałaś, ileż doświadczeń przeprowadziłaś, ileż to lat studiowałaś? Niektórzy uczą się całe życie, a i tak twierdzą, ze całej wiedzy nie posiedli...a Ty... przypuszczam iż jesteś istotą młodego wieku, więc do osiągnięcia poziomu, w którym posiądzie się ogrom wiedzy, jeszcze przed Tobą daleka droga.
Rzuciłaś rękawice, a ja ją podniosę, bo nie wiesz jakie ktoś/ np. ja sama /ma doświadczenia z wiarą, wiarą w Boga i w to co On sobą reprezentuje, co daje człowiekowi.
Mylisz się twierdząc , ze to za moje czy innych grzechy ludzie giną w wojnach, to bardzo stereotypowe stwierdzenie. Ludzie mają wolną wolę i od tego jak pokierują swoim życiem zależy ich dola, bo nie zawsze słyszymy / lub nie chcemy usłyszeć/ głos Boga, nie zawsze decydujemy się wybrać prawidłową ścieżkę.
Nie atakuj jeśli nie masz bladego pojęcia o czym chcesz napisać.

Zgadzam się z Tobą
Coraz częściej odnoszę wrażenie, że ateizm polega nie (nie tylko) na 'niewierze', a na szydzeniu, żartach, wyśmiewaniu, poniżaniu...

Aha,wychodzi na to, że Polacy - oprócz tego, że świetnie znają się na polityce, sporcie, medycynie - to jeszcze są wybitnymi biblistami i teologami

[jaksy]

Same sprzeczności:

Napisane przez kuki9

Symbol religijny a narodowy to jednak dwie różne rzeczy.

Tak, jeden jest religijny, a drugi narodowy. I co jeszcze?

I tak, koranu czy biblii bym do śmietnika nie wywaliła.Tylko położyła obok ew. odniosła do biblioteki bo to są książki. Krzyż najzwyklejszy bym wywaliła do śmietnika

A to dlaczego? Jaka jest różnica? A sorry, papier się szanuje drewna nie :P

O krzyżu wiemy a ciekawe ile z nas wywaliło jakieś symbole religijne do kosza z niewiedzy?

Jest zasadnicza różnica między działaniem z niewiedzy a działaniem z premedytacją i dotyczy to nie tylko wyrzucania symboli religijnych.
Co jak co, ale krzyż jest powszechnie znanym symbolem.

Tak jak pisałam, każdy rozpatruje to w swoim sumieniu, a ta dyskusja osiągnęła już alarmująco żenujący poziom (zwłaszcza te kwiatki opluje i kopnę i nic ci do tego). Wstyd.

[kuki9]

Napisane przez jaksy

Same sprzeczności:

Tak, jeden jest religijny, a drugi narodowy. I co jeszcze?

A to dlaczego? Jaka jest różnica? A sorry, papier się szanuje drewna nie :P

Jest zasadnicza różnica między działaniem z niewiedzy a działaniem z premedytacją i dotyczy to nie tylko wyrzucania symboli religijnych.
Co jak co, ale krzyż jest powszechnie znanym symbolem.

Ja sprzeczności tu nie widzę.
Ja się czuję obywatelką tego kraju.Dlatego flagę szanuję.Katoliczką nie jestem więc symbole religijne nie mają dla mnie znaczenia.Gdzie tu sprzeczność?


Bo ja książki na ten przykład szanuje.Nieważne jakie.No chyba, że to Mein Kampf.
A drewniany krzyżyk czy kilka koralików na sznurku nie ma dla mnie znaczenia.Mam do tego prawo?Czy nie?Czy ja muszę koniecznie ten krzyż szanować bo Ty tak uważasz?
Jak chcesz szanować krzyż to go szanuj.Mnie to zwisa.

[ChosQ]

Dokładnie. Generalnie problem piszących i twierdzących, że pozbywanie się symboli religijnych jest dla nich obrazą wiary jest niedorzeczne. Psychologicznie sprowadza się to do tzw. INDOKTRYNACJI z którą my Polacy w większości mieliśmy bądź mamy do czynienia. Polska naszych czasów zawsze była krajem silnie wierzącym, ugruntowanym w wierze katolickiej i my od urodzenia począwszy od chrztu po resztę sakramentów tkwimy w tym mimo wolnie nie zastanawiając się "o co chodź". Podejrzewam, że większość nie ma bladego pojęcia na czym polega sakrament bierzmowania tylko w ósmej klasie ubrał bądź ubrała się ładnie i chlasnełą regułkę przed biskupem. Z pokolenia na pokolenie jest to powielane, tak naszych rodziców wychowywali nasi dziadkowie nas rodzice itd. Wątpię czy ktoś przemyślał kwestię chrztu kilka tygodni po urodzeniu... mieliśmy wtedy wolną wolę? Szkoda gadać. Świadkowie Jechowi(poprawcie jeśli źle napisałam) przynajmiej sami o tym decydują. Przykładów takich jest mnóstwo, właściwie to każda wiara opiera się na czymś takim.
Jeśli ktoś twierdzi, że go obrażam to szkoda, że nigdy w swoim życiu nie przemyślał podstawowych kwestii. To jakie mamy wyznanie to jest tylko i wyłącznie nasza indywidualna sprawa, to czy jestem związana z islamem, judaizmem, chrześcijaństwem to jest mój świat i moja sprawa. Wykorzystywanie religii jako oceny kogoś nad kimś jest po prostu śmieszne. Nasza planeta ma 4,5mld lat i nie sądzę aby nasza skromna, wręcz króciutka historia ssaków dawala nam prawa do "wojenek" o tak błachy powód. Nie jesteśmy nawet ziarnkiem piasku w bezmiarze kosmosu a kłócimy się religie która ma raptem 3300 licząc stary testament któy notabene dzielimy z małymi zmianami z judaizmem i wiarą protestancką. Na koniec wracają do symboli religijnych - jest to też odczucie indoktrynacji wpojonej przez lata, obraża ale nie do końca wiadomo dlaczego, nie powiem źle na boga bo "mnie ukarze" itp. Powinien być symbolem już nie społecznym umieszczanym gdzie popadnie tylko indywidualnym skierowanym na wiarę jaką reprezentuje a to czy go ściągnę i wyrzucę, oddam, powieszę, schowam to wolna wola każdego z nas.

[bezpaniki]

Napisane przez ChosQ

Dokładnie. Generalnie problem piszących i twierdzących, że pozbywanie się symboli religijnych jest dla nich obrazą wiary jest niedorzeczne. Psychologicznie sprowadza się to do tzw. INDOKTRYNACJI z którą my Polacy w większości mieliśmy bądź mamy do czynienia. Polska naszych czasów zawsze była krajem silnie wierzącym, ugruntowanym w wierze katolickiej i my od urodzenia począwszy od chrztu po resztę sakramentów tkwimy w tym mimo wolnie nie zastanawiając się "o co chodź". Podejrzewam, że większość nie ma bladego pojęcia na czym polega sakrament bierzmowania tylko w ósmej klasie ubrał bądź ubrała się ładnie i chlasnełą regułkę przed biskupem. Z pokolenia na pokolenie jest to powielane, tak naszych rodziców wychowywali nasi dziadkowie nas rodzice itd. Wątpię czy ktoś przemyślał kwestię chrztu kilka tygodni po urodzeniu... mieliśmy wtedy wolną wolę? Szkoda gadać. Świadkowie Jechowi(poprawcie jeśli źle napisałam) przynajmiej sami o tym decydują. Przykładów takich jest mnóstwo, właściwie to każda wiara opiera się na czymś takim.
Jeśli ktoś twierdzi, że go obrażam to szkoda, że nigdy w swoim życiu nie przemyślał podstawowych kwestii. To jakie mamy wyznanie to jest tylko i wyłącznie nasza indywidualna sprawa, to czy jestem związana z islamem, judaizmem, chrześcijaństwem to jest mój świat i moja sprawa. Wykorzystywanie religii jako oceny kogoś nad kimś jest po prostu śmieszne. Nasza planeta ma 4,5mld lat i nie sądzę aby nasza skromna, wręcz króciutka historia ssaków dawala nam prawa do "wojenek" o tak błachy powód. Nie jesteśmy nawet ziarnkiem piasku w bezmiarze kosmosu a kłócimy się religie która ma raptem 3300 licząc stary testament któy notabene dzielimy z małymi zmianami z judaizmem i wiarą protestancką. Na koniec wracają do symboli religijnych - jest to też odczucie indoktrynacji wpojonej przez lata, obraża ale nie do końca wiadomo dlaczego, nie powiem źle na boga bo "mnie ukarze" itp. Powinien być symbolem już nie społecznym umieszczanym gdzie popadnie tylko indywidualnym skierowanym na wiarę jaką reprezentuje a to czy go ściągnę i wyrzucę, oddam, powieszę, schowam to wolna wola każdego z nas.

No nie do końca się zgodzę, ponieważ ani ja, ani wiele innych dziewczyn, nie pisało nic o tym, że jeśli JAKO ATEISTKA wyrzucę krzyż na śmietnik, to się Bóg na mnie pogniewa, tylko że źle będę się czuła wobec ludzi, dla których ten przedmiot/symbol ma znaczenie.
I w całej dyskusji wkurza i razi mnie to, że jak ktoś nie traktuje z szacunkiem przedmiotów i symboli ważnych dla innych, to od razu jest nieprawdziwym ateistą, albo ma mózg wyprany, albo coś jeszcze. Z takim samym szacunkiem będę odnosić się do miejsc, przedmiotów, symboli religijnych innych wyznań, innych kultur - czy to czyni mnie kryptożydówką/wyznawczynią Allaha?

[jaksy]

Napisane przez ChosQ

Dokładnie. Generalnie problem piszących i twierdzących, że pozbywanie się symboli religijnych jest dla nich obrazą wiary jest niedorzeczne. Psychologicznie sprowadza się to do tzw. INDOKTRYNACJI z którą my Polacy w większości mieliśmy bądź mamy do czynienia. Polska naszych czasów zawsze była krajem silnie wierzącym, ugruntowanym w wierze katolickiej i my od urodzenia począwszy od chrztu po resztę sakramentów tkwimy w tym mimo wolnie nie zastanawiając się "o co chodź". Podejrzewam, że większość nie ma bladego pojęcia na czym polega sakrament bierzmowania tylko w ósmej klasie ubrał bądź ubrała się ładnie i chlasnełą regułkę przed biskupem. Z pokolenia na pokolenie jest to powielane, tak naszych rodziców wychowywali nasi dziadkowie nas rodzice itd. Wątpię czy ktoś przemyślał kwestię chrztu kilka tygodni po urodzeniu... mieliśmy wtedy wolną wolę? Szkoda gadać. Świadkowie Jechowi(poprawcie jeśli źle napisałam) przynajmiej sami o tym decydują. Przykładów takich jest mnóstwo, właściwie to każda wiara opiera się na czymś takim.
Jeśli ktoś twierdzi, że go obrażam to szkoda, że nigdy w swoim życiu nie przemyślał podstawowych kwestii. To jakie mamy wyznanie to jest tylko i wyłącznie nasza indywidualna sprawa, to czy jestem związana z islamem, judaizmem, chrześcijaństwem to jest mój świat i moja sprawa. Wykorzystywanie religii jako oceny kogoś nad kimś jest po prostu śmieszne. Nasza planeta ma 4,5mld lat i nie sądzę aby nasza skromna, wręcz króciutka historia ssaków dawala nam prawa do "wojenek" o tak błachy powód. Nie jesteśmy nawet ziarnkiem piasku w bezmiarze kosmosu a kłócimy się religie która ma raptem 3300 licząc stary testament któy notabene dzielimy z małymi zmianami z judaizmem i wiarą protestancką. Na koniec wracają do symboli religijnych - jest to też odczucie indoktrynacji wpojonej przez lata, obraża ale nie do końca wiadomo dlaczego, nie powiem źle na boga bo "mnie ukarze" itp. Powinien być symbolem już nie społecznym umieszczanym gdzie popadnie tylko indywidualnym skierowanym na wiarę jaką reprezentuje a to czy go ściągnę i wyrzucę, oddam, powieszę, schowam to wolna wola każdego z nas.

Ale czy ktoś napisał że pozbywanie się symboli religijnych jest obrazą? I nie, nie uważam że bóg cię za cokolwiek ukaże (zresztą takie wymuszanie zachowań pod groźbą kary boskiej jest dla mnie śmieszne, bo każdy wierzący czy nie powinien sam wiedzieć co jest właściwe). I ciągle to piszę, że to jest sprawa czyjegoś sumienia (to a propos ostatniego zdania, bo nie wiem czy zauważyłaś ale piszemy w gruncie rzeczy o tym samym).
Za to z drugiej strony pojawiały się teksty o pluciu i kopaniu (tak, ja bym się czuła nieswojo gdyby ktoś przy mnie kopnął i opluł krzyż i byłoby mi wstyd za niego) i osobiste podjazdy do osób niegodnych zwania się ateistami. W same skrajności popadacie i o to mi chodzi i to jest żenujące. I tak ciągnie się bzdurny temat o niczym.

[Nana8903]

Napisane przez ChosQ

Dokładnie. Generalnie problem piszących i twierdzących, że pozbywanie się symboli religijnych jest dla nich obrazą wiary jest niedorzeczne. Psychologicznie sprowadza się to do tzw. INDOKTRYNACJI z którą my Polacy w większości mieliśmy bądź mamy do czynienia. Polska naszych czasów zawsze była krajem silnie wierzącym, ugruntowanym w wierze katolickiej i my od urodzenia począwszy od chrztu po resztę sakramentów tkwimy w tym mimo wolnie nie zastanawiając się "o co chodź". Podejrzewam, że większość nie ma bladego pojęcia na czym polega sakrament bierzmowania tylko w ósmej klasie ubrał bądź ubrała się ładnie i chlasnełą regułkę przed biskupem. Z pokolenia na pokolenie jest to powielane, tak naszych rodziców wychowywali nasi dziadkowie nas rodzice itd. Wątpię czy ktoś przemyślał kwestię chrztu kilka tygodni po urodzeniu... mieliśmy wtedy wolną wolę? Szkoda gadać. Świadkowie Jechowi(poprawcie jeśli źle napisałam) przynajmiej sami o tym decydują. Przykładów takich jest mnóstwo, właściwie to każda wiara opiera się na czymś takim.
Jeśli ktoś twierdzi, że go obrażam to szkoda, że nigdy w swoim życiu nie przemyślał podstawowych kwestii. To jakie mamy wyznanie to jest tylko i wyłącznie nasza indywidualna sprawa, to czy jestem związana z islamem, judaizmem, chrześcijaństwem to jest mój świat i moja sprawa. Wykorzystywanie religii jako oceny kogoś nad kimś jest po prostu śmieszne. Nasza planeta ma 4,5mld lat i nie sądzę aby nasza skromna, wręcz króciutka historia ssaków dawala nam prawa do "wojenek" o tak błachy powód. Nie jesteśmy nawet ziarnkiem piasku w bezmiarze kosmosu a kłócimy się religie która ma raptem 3300 licząc stary testament któy notabene dzielimy z małymi zmianami z judaizmem i wiarą protestancką. Na koniec wracają do symboli religijnych - jest to też odczucie indoktrynacji wpojonej przez lata, obraża ale nie do końca wiadomo dlaczego, nie powiem źle na boga bo "mnie ukarze" itp. Powinien być symbolem już nie społecznym umieszczanym gdzie popadnie tylko indywidualnym skierowanym na wiarę jaką reprezentuje a to czy go ściągnę i wyrzucę, oddam, powieszę, schowam to wolna wola każdego z nas.

Żyj i pozwól żyć. Jeśli jesteś tak wspaniałomyślna to uszanuj przekonania innych ludzi i nie wciskaj im na siłę, że mają "wyprane mózgi".
W ogóle razi mnie, że uważasz się za nieomylną znawczynię " Zresztą mogłabym tak długo na temat religii, bo moja wiedza nie ogranicza się do "...bo tak było napisane w biblii" tylko każde moje przekonanie jest podparte chociażby prawami fizyki. " - na czym dokładnie opierasz swoją wiedzę?

Nie wspominam o błędach ort.

[tiramisu_]

Napisane przez Nana8903

Żyj i pozwól żyć. Jeśli jesteś tak wspaniałomyślna to uszanuj przekonania innych ludzi i nie wciskaj im na siłę, że mają "wyprane mózgi".
W ogóle razi mnie, że uważasz się za nieomylną znawczynię Zresztą mogłabym tak długo na temat religii, bo moja wiedza nie ogranicza się do "...bo tak było napisane w biblii" tylko każde moje przekonanie jest podparte chociażby prawami fizyki. - na czym dokładnie opierasz swoją wiedzę?

Nie wspominam o błędach ort.

Prawa fizyki? Mozesz konkretniej? I zaloze, sie, ze pewnie uwazasz, ze jesli nie da sie czegos wyjasnic wspolczesna nauka to zadzialala "sila boska". Poglad istniejacy od czasow najprymitywniejszych ludow - kiedys to bogowie zsylali deszcz i krecili sloncem nad Ziemia

[Linaewen]

Napisane przez ChosQ

Dokładnie. Generalnie problem piszących i twierdzących, że pozbywanie się symboli religijnych jest dla nich obrazą wiary jest niedorzeczne. Psychologicznie sprowadza się to do tzw. INDOKTRYNACJI z którą my Polacy w większości mieliśmy bądź mamy do czynienia. Polska naszych czasów zawsze była krajem silnie wierzącym, ugruntowanym w wierze katolickiej i my od urodzenia począwszy od chrztu po resztę sakramentów tkwimy w tym mimo wolnie nie zastanawiając się "o co chodź".

Zaczynając od końca-w czasie mojego życia obserwuję znaczną laicyzację kraju, wiele osób nie boi się mówić o swoim ateizmie czy innej wierze niż katolicyzm. Na czym polegają sakramenty i co oznaczają wiem, bo żeby z nich zrezygnować najpierw się chciałam dowiedzieć. Mój ateizm kształtował się przez lata. Ba, jestem wychowana w rodzinie w zasadzie niewierzącej. Ale wychowana w szacunku do ludzi religijnych i ich wierzeń. Czy fakt, że publiczne podarcie Koranu uważam za obrazę islamu czyni ze mnie "ukrytą opcję arabską"? A może jestem od dziecka islamem indoktrynowana? Czy fakt, że reaguję kiedy ktoś nazywa świadków Jehowy "kociakami, kocią wiarą" czyni ze mnie świadka? Chyba nie, sama się z nimi nie raz kłóciłam o pewne kwestie (mam w dalszej rodzinie).
Mam swoje (niepochlebne) zdanie o religii, ale nie wpływa to na brak szacunku do jej wyznawców.

Napisane przez ChosQ

Jeśli ktoś twierdzi, że go obrażam to szkoda, że nigdy w swoim życiu nie przemyślał podstawowych kwestii. To jakie mamy wyznanie to jest tylko i wyłącznie nasza indywidualna sprawa, to czy jestem związana z islamem, judaizmem, chrześcijaństwem to jest mój świat i moja sprawa.

A może właśnie przemyślał i dlatego wie, że go obrażasz?

Napisane przez ChosQ

nie powiem źle na boga bo "mnie ukarze" itp.

Jeśli się mylę i Bóg jednak istnieje, to akurat powiedzenie na Niego źle byłoby jednym z mniejszych grzechów którymi mogłam Go urazić. Także Jego zdaniem się akurat najmniej przejmuję...

Napisane przez ChosQ

Powinien być symbolem już nie społecznym umieszczanym gdzie popadnie tylko indywidualnym skierowanym na wiarę jaką reprezentuje a to czy go ściągnę i wyrzucę, oddam, powieszę, schowam to wolna wola każdego z nas.

Tylko tu poruszasz różne kwestie. Co innego brak zgody na publiczne wywieszanie krzyża w urzędach/szkołach [zdecydowanie się sprzeciwiam], a co innego wywalanie do śmieci symbolu ważnego dla dużej grupy ludzi.

[Agnieszka987]

Napisane przez ChosQ

Dokładnie. Generalnie problem piszących i twierdzących, że pozbywanie się symboli religijnych jest dla nich obrazą wiary jest niedorzeczne. Psychologicznie sprowadza się to do tzw. INDOKTRYNACJI z którą my Polacy w większości mieliśmy bądź mamy do czynienia. Polska naszych czasów zawsze była krajem silnie wierzącym, ugruntowanym w wierze katolickiej i my od urodzenia począwszy od chrztu po resztę sakramentów tkwimy w tym mimo wolnie nie zastanawiając się "o co chodź". Podejrzewam, że większość nie ma bladego pojęcia na czym polega sakrament bierzmowania tylko w ósmej klasie ubrał bądź ubrała się ładnie i chlasnełą regułkę przed biskupem. Z pokolenia na pokolenie jest to powielane, tak naszych rodziców wychowywali nasi dziadkowie nas rodzice itd. Wątpię czy ktoś przemyślał kwestię chrztu kilka tygodni po urodzeniu... mieliśmy wtedy wolną wolę? Szkoda gadać. Świadkowie Jechowi(poprawcie jeśli źle napisałam) przynajmiej sami o tym decydują. Przykładów takich jest mnóstwo, właściwie to każda wiara opiera się na czymś takim.
Jeśli ktoś twierdzi, że go obrażam to szkoda, że nigdy w swoim życiu nie przemyślał podstawowych kwestii. To jakie mamy wyznanie to jest tylko i wyłącznie nasza indywidualna sprawa, to czy jestem związana z islamem, judaizmem, chrześcijaństwem to jest mój świat i moja sprawa. Wykorzystywanie religii jako oceny kogoś nad kimś jest po prostu śmieszne. Nasza planeta ma 4,5mld lat i nie sądzę aby nasza skromna, wręcz króciutka historia ssaków dawala nam prawa do "wojenek" o tak błachy powód. Nie jesteśmy nawet ziarnkiem piasku w bezmiarze kosmosu a kłócimy się religie która ma raptem 3300 licząc stary testament któy notabene dzielimy z małymi zmianami z judaizmem i wiarą protestancką. Na koniec wracają do symboli religijnych - jest to też odczucie indoktrynacji wpojonej przez lata, obraża ale nie do końca wiadomo dlaczego, nie powiem źle na boga bo "mnie ukarze" itp. Powinien być symbolem już nie społecznym umieszczanym gdzie popadnie tylko indywidualnym skierowanym na wiarę jaką reprezentuje a to czy go ściągnę i wyrzucę, oddam, powieszę, schowam to wolna wola każdego z nas.

To do rodziców zależy jak wychowają swoje dziecko i to jest deczycja rodziców, kiedy to się urodzi ich dziecko- i to w każdej wierze/ nie wierze. Gdyby ktoś nie był ochrzczony- ja mogłabym sie spytać: "A czy rodzice dali Ci wolną wolę? Przecież od urodzenia "skazali" Cię na bycie ateistą"...

[Linaewen]

Napisane przez Agnieszka987

To do rodziców zależy jak wychowają swoje dziecko i to jest deczycja rodziców, kiedy to się urodzi ich dziecko- i to w każdej wierze/ nie wierze. Gdyby ktoś nie był ochrzczony- ja mogłabym sie spytać: "A czy rodzice dali Ci wolną wolę? Przecież od urodzenia "skazali" Cię na bycie ateistą"...

Czemu "skazali"? Człowiek z natury rodzi się areligijny. I właśnie wolna wola polega na tym, ze potem może wybrać dowolną religię, bez zbędnych formalności [wychodzenia z poprzedniej wspólnoty].

[Agnieszka987]

Napisane przez Linaewen

Czemu "skazali"? Człowiek z natury rodzi się areligijny. I właśnie wolna wola polega na tym, ze potem może wybrać dowolną religię, bez zbędnych formalności [wychodzenia z poprzedniej wspólnoty].

Człowiek wierzący chrzci swoje dziecko w jakimś celu: chce obmyć z grzechu pierworodnego dziecko, chce by przynależało w pełni do Boga itd. Po prostu w to wierzy. Dziecko "należy" do rodziców i to rodzice decydują co będzie jadło, w co będzie wierzyło, w co będzie się ubierało. Ateiści tez są "wspólnotą" z której ktoś może "wyjść".
http://www.piotrandryszczak.pl/chrzest_dzieci.html
Wszystko zależy od punktu stania i patrzenia

[manolita]

Napisane przez agnieszka987

człowiek wierzący chrzci swoje dziecko w jakimś celu: Chce obmyć z grzechu pierworodnego dziecko, chce by przynależało w pełni do boga itd. Po prostu w to wierzy. Dziecko "należy" do rodziców i to rodzice decydują co będzie jadło, w co będzie wierzyło, w co będzie się ubierało. Ateiści tez są "wspólnotą" z której ktoś może "wyjść".
http://www.piotrandryszczak.pl/chrzest_dzieci.html
wszystko zależy od punktu stania i patrzenia

otóż to.

[Cola_Ola]

Zauważyłam, że ateizm to nowa moda To dla niektórych jak subkultura - założę czarne ciuchy i jestem metalem

[szarri]

Napisane przez Cola_Ola

Zauważyłam, że ateizm to nowa moda To dla niektórych jak subkultura - założę czarne ciuchy i jestem metalem

Nie, po prostu ludzie przestali bać się analizować swoje otoczenie.


Szacunek dla religii absolutnie nie jest dla mnie czymś oczywistym. Mam stanowczo większy szacunek dla zwierząt niż dla zabobonów, więc ktokolwiek męczący zwierzę w imię swoich chorych imaginacji (koszer, halal) jest dla mnie istotą (bo czy człowiekiem?) absolutnie niewartą szacunku większego od tego, który mam dla każdego zwierzęcia. W jeszcze większym stopniu dotyczy to religii, które pozwalają na zabicie własnego dziecka przez zaniechanie absolutnie podstawowych procedur medycznych - mam tu na myśli np. scjentologów czy jehowych, dla których niedopuszczalna jest transfuzja krwi. Naprawdę Waszym zdaniem na traktowanie jak rozumną istotę zasługuje ktoś, dla kogo "prawda objawiona" jest ważniejsza niż życie ich dziecka, które np. w wyniku wypadku straciło trochę za dużo krwi, a oni mówią temu dziecku "umrzyj sobie, bozia tak chciała, nie możemy przetoczyć ci krwi, więc aniołki zaraz po ciebie przyjdą"?

[Agnieszka987]

Napisane przez szarri

Nie, po prostu ludzie przestali bać się analizować swoje otoczenie.


Szacunek dla religii absolutnie nie jest dla mnie czymś oczywistym. Mam stanowczo większy szacunek dla zwierząt niż dla zabobonów, więc ktokolwiek męczący zwierzę w imię swoich chorych imaginacji (koszer, halal) jest dla mnie istotą (bo czy człowiekiem?) absolutnie niewartą szacunku większego od tego, który mam dla każdego zwierzęcia. W jeszcze większym stopniu dotyczy to religii, które pozwalają na zabicie własnego dziecka przez zaniechanie absolutnie podstawowych procedur medycznych - mam tu na myśli np. scjentologów czy jehowych, dla których niedopuszczalna jest transfuzja krwi. Naprawdę Waszym zdaniem na traktowanie jak rozumną istotę zasługuje ktoś, dla kogo "prawda objawiona" jest ważniejsza niż życie ich dziecka, które np. w wyniku wypadku straciło trochę za dużo krwi, a oni mówią temu dziecku "umrzyj sobie, bozia tak chciała, nie możemy przetoczyć ci krwi, więc aniołki zaraz po ciebie przyjdą"?

Po pierwsze- scjentologia i jehowi to sekta a nie religia, i każda religia to stwierdzi Nie słyszałam o religii która zabrania po wypadku ratowania człowieka... Mówisz o sekcie?

[szarri]

Napisane przez Agnieszka987

Po pierwsze- scjentologia i jehowi to sekta a nie religia, i każda religia to stwierdzi Nie słyszałam o religii która zabrania po wypadku ratowania człowieka... Mówisz o sekcie?

Dla mnie ilość członków to kiepski argument dla odróżnienia "religii" od "sekty"

[Agnieszka987]

Napisane przez szarri

Dla mnie ilość członków to kiepski argument dla odróżnienia "religii" od "sekty"

Nigdzie nie napisałam, że między sektą a religią różnicą, która definiuje te 2 pojęcia jest różnica między ilością cżłonków
Znalazłam coś: http://www.effatha.org.pl/sekty/ogol...iol_asekty.htm, ale tego w internecie jest mnóstwo (wyjaśnienie różnicy). Polecam lekturę by się podszkolić, nie zmuszam oczywiście, ale dla chcącego nic trudnego Kończę już off top, bo rozmowa nie będzie miała końca Pozdrawiam.

[Mileva_]

Napisane przez Cola_Ola

Zauważyłam, że ateizm to nowa moda To dla niektórych jak subkultura - założę czarne ciuchy i jestem metalem

Dokładnie. Znam sporo osób, które po maturze wyprowadziły się do większego miasta (choćby mojego studenckiego, więc mogłam na bieżąco obserwować zmiany), więc należało zacząć być modnym, nowoczesnym, w wielkim mieście, jestę studętę i ateistom

Napisane przez szarri

Nie, po prostu ludzie przestali bać się analizować swoje otoczenie.


Szacunek dla religii absolutnie nie jest dla mnie czymś oczywistym. Mam stanowczo większy szacunek dla zwierząt niż dla zabobonów, więc ktokolwiek męczący zwierzę w imię swoich chorych imaginacji (koszer, halal) jest dla mnie istotą (bo czy człowiekiem?) absolutnie niewartą szacunku większego od tego, który mam dla każdego zwierzęcia. W jeszcze większym stopniu dotyczy to religii, które pozwalają na zabicie własnego dziecka przez zaniechanie absolutnie podstawowych procedur medycznych - mam tu na myśli np. scjentologów czy jehowych, dla których niedopuszczalna jest transfuzja krwi. Naprawdę Waszym zdaniem na traktowanie jak rozumną istotę zasługuje ktoś, dla kogo "prawda objawiona" jest ważniejsza niż życie ich dziecka, które np. w wyniku wypadku straciło trochę za dużo krwi, a oni mówią temu dziecku "umrzyj sobie, bozia tak chciała, nie możemy przetoczyć ci krwi, więc aniołki zaraz po ciebie przyjdą"?

Dlaczego z miejsca i po całości negujesz opinię wizażanki, którą przytoczyłam powyżej? Według ciebie każda osoba mieniąca się ateistą jest człowiekiem o niezwykłej głębi duchowej, która odważyła się rzucić wyzwanie otoczeniu, które jest tak ciemne i katolskie, oraz krajowi, który jest tak ciemny i katolski, i dalej ochy i achy w tym tonie, alleluja? Klękajcie narody, znam i takich ateistów.

Nie każda. Co oczywiście nie znaczy, że nie ma osób, dla których był to świadomy i osobiście przemyślany wybór, dojrzenie do pewnego światopoglądu.

I pisząc o zabobonach, obrażasz innych. Więc sugeruję zmianę terminologii.

A co do jehowych, to całkowicie się zgadzam Na szczęście w takich razach są pozbawiani praw rodzicielskich na 24 h.

[Madame Lockheart]

Przerwę ciekawy, chociaż pewnie bezcelowy offtop (bo nie sądzę, żebyście się nawzajem przekonały).
Szczerze mówiąc, nigdy nie miałam takich problemów i wszelkie zawadzające mi dewocjonalia lądowały w koszu. Nie ostentacyjnie, ale pozawijane w jakieś papiery itp. Wychowałam się w katolickim domu (babcia + rodzice w każdą niedzielę i święta do kościoła), ale sama od najmłodszych lat do kościoła nie dawałam się zaciągnąć – normalnie niczym Damien z 'Omena'. Kiedyś kuzynka „uszczęśliwiła” mnie paskudnym wizerunkiem papieża, takim podłączanym do prądu, święcącym i grającym. Raziło to mój zmysł estetyczny i po kilku tygodniach go wyrzuciłam na śmietnik. Złote medaliki i krzyżyki (prezenty komunijne), bez skrupułów sprzedałam po osiągnięciu pełnoletniości. Dla mnie to przedmioty jak inne, wykonane ręką ludzką bez boskiej ingerencji
Ale jak masz dylemat, to w razie możliwości spal (skoro tak wypada) albo upchnij głęboko do szafy. Ja bym pewnie normalnie postawiła pod kontenerem, a skoro społeczeństwo jest takie wyczulone na wartość symboli, to pewnie w sekundę ktoś inny by ten 'piękny inaczej' (jak piszesz) krzyż przygarnął (a może tylko pomruczał oburzony pod nosem i zostawił)

[Mileva_]

Napisane przez Madame Lockheart

Przerwę ciekawy, chociaż pewnie bezcelowy offtop (bo nie sądzę, żebyście się nawzajem przekonały).

A czy w tego typu dyskusjach może chodzić o przekonywanie kogokolwiek? Raczej wyrobienie sobie wzajemnego szacunku i poszerzenie horyzontów, przynajmniej jak tak zawsze do nich podchodzę

Napisane przez Madame Lockheart

Wychowałam się w katolickim domu (babcia + rodzice w każdą niedzielę i święta do kościoła), ale sama od najmłodszych lat do kościoła nie dawałam się zaciągnąć – normalnie niczym Damien z 'Omena'

Jak cudownie podsumowałaś moje kościelne przejścia z dzieciństwa

[Linaewen]

Napisane przez Agnieszka987

Człowiek wierzący chrzci swoje dziecko w jakimś celu: chce obmyć z grzechu pierworodnego dziecko, chce by przynależało w pełni do Boga itd. Po prostu w to wierzy. Dziecko "należy" do rodziców i to rodzice decydują co będzie jadło, w co będzie wierzyło, w co będzie się ubierało. Ateiści tez są "wspólnotą" z której ktoś może "wyjść".
http://www.piotrandryszczak.pl/chrzest_dzieci.html
Wszystko zależy od punktu stania i patrzenia

Ateiści nie są wspólnotą.
Ok, wierzenia rodziców wierzeniami rodziców, są za dziecko odpowiedzialni i podejmuja takie a nie inne decyzje. Ale w ten sposób niejako "obierają" dziecku wolną wolę przy wyborze religii. Bo oni podejmują decyzję a nie dziecko.

[zuz123]

Napisane przez Mileva_

A czy w tego typu dyskusjach może chodzić o przekonywanie kogokolwiek? Raczej wyrobienie sobie wzajemnego szacunku i poszerzenie horyzontów, przynajmniej jak tak zawsze do nich podchodzę



Jak cudownie podsumowałaś moje kościelne przejścia z dzieciństwa

Mnie nikt za bardzo nie ciągał do kościoła, ale po 10 min dostawałam od stania bólu w ekhm... krzyżu

[Linaewen]

A, i tak, rozumiem po co się chrzci dzieci. Powtarzam, jak dojrzewałam i kształtowały się moje poglądy, to dosyć dużo czytałam i szukałam, żeby wiedzieć, z czego rezygnuje. A przytaczanie strony ziejącej poczuciem wyższości i pogardy [jeny, ten człowiek stworzył całą stronę na temat Strażnicy, obsesja?]-nie wiem, do czego to mnie miało przekonać.

[10256707ec776820308db4c1f0d79c3a6390beb4_5dfabd9430a8d]

..............

[Agnieszka987]

Napisane przez Linaewen

Ateiści nie są wspólnotą.
Ok, wierzenia rodziców wierzeniami rodziców, są za dziecko odpowiedzialni i podejmuja takie a nie inne decyzje. Ale w ten sposób niejako "obierają" dziecku wolną wolę przy wyborze religii. Bo oni podejmują decyzję a nie dziecko.

Jak już wcześniej wspomniałam, wiele zależy od punktu stania i patrzenia. Dziecko od urodzenia nabiera "doświadczeń", nie jest pustą kartką, wiele zależy od tego w jakiej rodzinie się wychowa- i wtedy podejmuje decyzje czy np. byc ateista czy wierzącym. Nie uwazam, by wybór przez rodziców religii w jakiej chcą wychowac dziecko było "odebraniem wolnej woli". Nie ważne czy dziecko będzie wychowywane jako katolik od urodzenia, czy jako ateista- zawsze dziecku będziemy "odbierali coś (tzn. to "drugie") czy to możliwość wychowania w wierze w Boga, czy to możliwość wyznawania teorii Darwina itd... Każdy od urodzenia popada "z formy w formę" jak to ujął Gombrowicz kiedyś i nie ma od tego ucieczki.
Nie możliwe jest wychowanie dziecko do 18 lat (kiedy może sam dokonać wyboru) bez obrania jakiejs drogi. Tą drogą może być prawosławie, islam, ateizm itd (jesli chodzi o religię) ...
Rodzic dokonuje wyboru: chce dziecko wychowac na ateiste- to też jest "odebranie wolnej woli"- bo dlaczego nie pozwolił dziecku dorosnąć w wierze chrześcijanskiej czy jakiejs innej...? Dlaczego "wpajał mu" od dziecka brak wiary, Boga, bóstw?
Gdyby każdy uważał tak jak Ty (z pełnym szacunkiem to piszę), to wszyscy byliby ateistami, religii by nie było wogóle. Wtedy też miałabym odebraną "wolną wolę", bo dlaczego nie pozwolono mi wychować się w (danej) wierze?
Dla mnie ateizm nie równa się wolna wola, czysta kartka w wyborze. To też jest wybór: negowanie istnienia Boga, bogów; sił nadprzyrodzonych, sceptycyzm do tego itd.
Ja tak to rozumiem I już naprawdę kończę

[201604190949]

Napisane przez Agnieszka987

Jak już wcześniej wspomniałam, wiele zależy od punktu stania i patrzenia. Dziecko od urodzenia nabiera "doświadczeń", nie jest pustą kartką, wiele zależy od tego w jakiej rodzinie się wychowa- i wtedy podejmuje decyzje czy np. byc ateista czy wierzącym. Nie uwazam, by wybór przez rodziców religii w jakiej chcą wychowac dziecko było "odebraniem wolnej woli". Nie ważne czy dziecko będzie wychowywane jako katolik od urodzenia, czy jako ateista- zawsze dziecku będziemy "odbierali coś (tzn. to "drugie") czy to możliwość wychowania w wierze w Boga, czy to możliwość wyznawania teorii Darwina itd... Każdy od urodzenia popada "z formy w formę" jak to ujął Gombrowicz kiedyś i nie ma od tego ucieczki.
Nie możliwe jest wychowanie dziecko do 18 lat (kiedy może sam dokonać wyboru) bez obrania jakiejs drogi. Tą drogą może być prawosławie, islam, ateizm itd (jesli chodzi o religię) ...
Rodzic dokonuje wyboru: chce dziecko wychowac na ateiste- to też jest "odebranie wolnej woli"- bo dlaczego nie pozwolił dziecku dorosnąć w wierze chrześcijanskiej czy jakiejs innej...? Dlaczego "wpajał mu" od dziecka brak wiary, Boga, bóstw?
Gdyby każdy uważał tak jak Ty (z pełnym szacunkiem to piszę), to wszyscy byliby ateistami, religii by nie było wogóle. Wtedy też miałabym odebraną "wolną wolę", bo dlaczego nie pozwolono mi wychować się w (danej) wierze?
Dla mnie ateizm nie równa się wolna wola, czysta kartka w wyborze. To też jest wybór: negowanie istnienia Boga, bogów; sił nadprzyrodzonych, sceptycyzm do tego itd.
Ja tak to rozumiem I już naprawdę kończę

Myk polega na tym, że większość ateistów nie mówi dzieciom, że bogów nie ma. Większość ateistów mówi, że nie wierzy w bogów i że ich zdaniem bogów nie ma. Mówi, że na świecie jest wiele wyznań, że jedni ludzie wierzą w to a drudzy w tamto a mama/tata w to nie wierzą.

[Agnieszka987]

Napisane przez 1000days

Myk polega na tym, że większość ateistów nie mówi dzieciom, że bogów nie ma. Większość ateistów mówi, że nie wierzy w bogów i że ich zdaniem bogów nie ma. Mówi, że na świecie jest wiele wyznań, że jedni ludzie wierzą w to a drudzy w tamto a mama/tata w to nie wierzą.

Może znam mniej liberalnych ateistów
Inna sprawa, że dziecko jak słyszy od mamy "wg mnie boga nie ma" to nie ma

[201604190949]

Achaaaaa czyli dziecko to taki głupi, bezwolny twór, który przyjmuje wszystko co mówią rodzice? To ciekawe jakim cudem ja jestem ateistką i to od małego skoro moi rodzice twierdzą, że bóg jest. Musiałam być jakaś inna, nadmiernie rozwinięta umysłowo.

[Agnieszka987]

Napisane przez 1000days

Achaaaaa czyli dziecko to taki głupi, bezwolny twór, który przyjmuje wszystko co mówią rodzice? To ciekawe jakim cudem ja jestem ateistką i to od małego skoro moi rodzice twierdzą, że bóg jest. Musiałam być jakaś inna, nadmiernie rozwinięta umysłowo.

Nie unoś się tak Nigdzie nie napisałam, że dziecko to głupi, bezwolny twór Dzieci uczą się od rodziców, gdy są małe są zapatrzone w rodzica jak w obrazek- i to jest udowodnione naukowo
Kończę off top ostatecznie.