Co zrobić gdy facet prosi o przerwę na zastanowienie

[chwast]

Niestety tak to wyglada - facet chciał wejść w relację, ale nadal nie uwolnił się od byłej żony.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[pixelova]

Napisane przez Agniecha333

Rozmawiałam z nim twierdzi że nie wie czy chce się wiązać .żona go rzuciła dla jakiegoś młodziana.ze się nigdy nie ożeni że na początku toon mi mówił że nie wie czy się zakocha .nikt tego nie wie na początku .takie ble ble .

Dałaś się urobić.

Jako bardzo młoda osoba też tak dałam się wkręcić. Mówił, że mnie uwielbia ale nie wie czy się zakocha. Bujałam się w tej relacji pół roku i no nie zakochał się, ale korzystać korzystał
A ja durna młódka, no przecież ja go zmienię, przekonam, rozkocham.

No nie, tak to nie działa. I nie zadziałało u Ciebie. Trzeba wystrzegać się takich relacji bo do niczego dobrego nie prowadzą.

[black_elderflower]

Ja bym czuła, że niestety już mnie nie kocha i chce się w dość specyficzny sposób wycofać...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[dekko27]

Napisane przez Agniecha333

Witam .proszę o radę bo jeszcze nie miałam tak spranego umysłu .jestem po rozwodzie kilka lat .półtora roku temu poznałam faceta . myslalam,że wreszcie to moja połowa .nie zamieszkaliśmy razem ale widzieliśmy się w każdy weekend.razem urlop .ostatnio po powrocie od niego przestał pisać .zapytałam o co chodzi i usłyszałam że on chyba ma tego dosyć .tych jazd a raptem 30km,w ogóle to prosi o czas do zastanowienia bo nie wie czy jest gotowy na związek .nie wie czy mnie kocha ,czy chce ze mną być .jestem załamana psychicznie bo nie dawał wcześniej znaków .dać mu czas czy odpuścić bo prawie dwa tygodnie mina a on stał się obcy .zarzeka się że nie ma kobiety .wiecie może co siedzi w głowie dorosłego 50 letniego faceta ?pomóżcie jestem w rozsypce

Moim zdaniem nie zalezy mu , ale boi sie to powiedziec. Ja bym odpuscila i zaczela szukac kogos innego.
Nawet jak bedzie chcial byc z Toba to z samotnosci jak dostanie kosza od tej ,ktora woli od \Ciebie.
Jak facetowi zalezy to zalezy a nie potrzebuje czasu

[Evex29]

Mam bardzo podobną sytuację ... Razem ponad rok, też mieszkanie osobno i nie zasnosiło się na coś więcej, i weekendowe spotkania. Sytuacja też trwa już tygodniami. Jestem z Tobą, informuj jak u Ciebie sytuacja

[Agniecha333]

pisze do mnie" dzień dobry "rano i koniec.czeka mnie psychiatra .

[d5f2b1fe262415f84dead746c1bee8c0d6ac2850_6340b0400d0a7]

Napisane przez Agniecha333

pisze do mnie" dzień dobry "rano i koniec.czeka mnie psychiatra .

To go zablokuj. Po co dajesz mu furtkę do kontaktu?

[ridley92]

Po prostu poproś go o spotkanie i powiedź, że nie widzisz sensu gdy czekanie opiera się na niewiadomej. Nikt poza nim się z poprzednim małżeństwem nie upora, a nie zwala swoje nieprzepracowane rzeczy na Ciebie.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez Agniecha333

pisze do mnie" dzień dobry "rano i koniec.czeka mnie psychiatra .

Blokuje się kogoś takiego. Z tego już i tak nic nie będzie. Nie ma co się łudzić.

Czemu czeka Cię psychiatra, a nie np. psycholog. Chcesz od razu brać jakieś leki, bo facet, który w sumie od początku sugerował Ci, że nie możesz liczyć na zbyt wiele, wycofał się z relacji? Nie niszcz samej siebie z tego powodu.

[Trzepotka]

Treść usunięta

[Ellen_Ripley]

Napisane przez Trzepotka

Treść usunięta

Nie zauważyłam tego, natomiast chyba niekoniecznie psychiatra, aby przepracować pewne sprawy - zarówno tą sytuację, jak i zrozumienie czemu się w ogóle w taki układ weszło. Bo to był dziwny układ, skoro pan się aż tak asekurował od początku.

[d5f2b1fe262415f84dead746c1bee8c0d6ac2850_6340b0400d0a7]

Napisane przez Ellen_Ripley

Nie zauważyłam tego, natomiast chyba niekoniecznie psychiatra, aby przepracować pewne sprawy - zarówno tą sytuację, jak i zrozumienie czemu się w ogóle w taki układ weszło. Bo to był dziwny układ, skoro pan się aż tak asekurował od początku.

Jeżeli autorka cierpi na jakieś zaburzenia i leczy się psychiatrycznie to owszem psychiatra jest dobrym kierunkiem w momencie pogorszenia, a nie nowy psycholog. Niezależnie czy pogorszenie występuje spontanicznie, czy ze względu na jakieś czynniki zewnętrzne. Psychiatra może zmienić na takich okres rodzaj i ilość leków, czy właśnie skierować swojego pacjenta na odpowiednią terapię/do psychologa.

Chociaż też mam wrażenie, że tutaj to było rzucone w kontekście dramatycznym

---------- Dopisano o 14:42 ---------- Poprzedni post napisano o 14:40 ----------

Skoro w autorce ta znajomość wywołuje takie silne emocje, w tym momencie głównie negatywne, to najrozsądniej byłoby ją po prostu zakończyć i odciąć się od faceta. To raczej najszybsza droga do odzyskania stabilności.

[Agniecha333]

No złapałam deprechę jak mi się małżeństwo sypało.Jakoś odzyskałam równowagę i masz babo placek .Teraz powrót do przeszłości

[chwast]

Napisane przez Agniecha333

No złapałam deprechę jak mi się małżeństwo sypało.Jakoś odzyskałam równowagę i masz babo placek .Teraz powrót do przeszłości

Takie rzeczy nigdy nie są przyjemne niestety, no ale to było trochę podejrzane, ze półtorej roku i on nawet nie chciał z Tobą zamieszkać, tylko widzenie w weekendy….


Sent from my iPhone using Tapatalk

[Ellen_Ripley]

[1=d5f2b1fe262415f84dead74 6c1bee8c0d6ac2850_6340b04 00d0a7;89273773]Jeżeli autorka cierpi na jakieś zaburzenia i leczy się psychiatrycznie to owszem psychiatra jest dobrym kierunkiem w momencie pogorszenia, a nie nowy psycholog. Niezależnie czy pogorszenie występuje spontanicznie, czy ze względu na jakieś czynniki zewnętrzne. Psychiatra może zmienić na takich okres rodzaj i ilość leków, czy właśnie skierować swojego pacjenta na odpowiednią terapię/do psychologa.

Chociaż też mam wrażenie, że tutaj to było rzucone w kontekście dramatycznym

---------- Dopisano o 14:42 ---------- Poprzedni post napisano o 14:40 ----------

Skoro w autorce ta znajomość wywołuje takie silne emocje, w tym momencie głównie negatywne, to najrozsądniej byłoby ją po prostu zakończyć i odciąć się od faceta. To raczej najszybsza droga do odzyskania stabilności.[/QUOTE]

Tylko oprócz psychiatry (= leków) powinna również pomyśleć o terapii, bo schemat się będzie powtarzał. Zresztą, jasne, niech to omówi z psychiatrą. Po prostu odradzam drogę "wezmę silniejsze leki i będzie git".

[d5f2b1fe262415f84dead746c1bee8c0d6ac2850_6340b0400d0a7]

Napisane przez Ellen_Ripley

Tylko oprócz psychiatry (= leków) powinna również pomyśleć o terapii, bo schemat się będzie powtarzał. Zresztą, jasne, niech to mówi z psychiatrą. Po prostu odradzam drogę "wezmę silniejsze leki i będzie git".

Jeżeli jesteś w trakcie leczenia psychiatrycznego to bardzo często również twój psychiatra kieruję cię na odpowiednią terapię, jeśli zaistnieje taka potrzeba (a w przypadku autorki chyba istnieje, skoro to już kolejny nieudany związek w krótkim czasie). Można oczywiście szukać na własną rękę, ale czasem to po prostu łatwiejsze i bardziej efektywne dla pacjenta jak psychiatra kontroluje proces całego leczenia, łącznie z farmako i psychoterapią.

---------- Dopisano o 16:03 ---------- Poprzedni post napisano o 16:02 ----------

To jest błędne myślenie, że psychiatra jest tylko od leków

[Ellen_Ripley]

[1=d5f2b1fe262415f84dead74 6c1bee8c0d6ac2850_6340b04 00d0a7;89273839]
(...)
To jest błędne myślenie, że psychiatra jest tylko od leków [/QUOTE]

Niestety bardzo często na tym się kończy.

[d5f2b1fe262415f84dead746c1bee8c0d6ac2850_6340b0400d0a7]

Napisane przez Ellen_Ripley

Niestety bardzo często na tym się kończy.

Stwierdzasz to na podstawie własnych doświadczeń czy masz jakieś wiarygodne dane na ten temat? Zresztą jak ktoś jest niezadowolony z psychiatry to możesz przecież szukać kogoś innego. Zwłaszcza, że i tak większość ludzi w naszym kraju zmuszona jest korzystać z sektora prywatnego.

Inna sprawa, że profesjonalny psycholog, a tym bardziej psychoterapeuta nie podejmie pracy z nieustabilizowanym pacjentem, więc i tak może się zdarzyć tak, że osoba w kryzysie psychicznym w pierwszej kolejności zostanie wysłana do psychiatry po diagnozę i plan leczenia.

[Andziullka666]

Napisane przez Trzepotka

Treść usunięta

Właśnie, mój Ojciec miał 400 km do swojej przyszłej żony a i tak jeździł parę lat bo był zakochany. Ona oczywiście też czasem przejeżdżała ale on częściej. Jak komuś naprawdę zależy to odległość raczej nie jest powodem zerwania, a zwłaszcza 30 km przecież to jest nic. Rozumiem gdyby na drugiej półkuli ziemskiej mieszkał to ok, relacja raczej do przemyślenia nawet jak są szczere uczucia ale tak? Czysta wymówka żeby się wymigać

[Ellen_Ripley]

Napisane przez Andziullka666

Właśnie, mój Ojciec miał 400 km do swojej przyszłej żony a i tak jeździł parę lat bo był zakochany. Ona oczywiście też czasem przejeżdżała ale on częściej. Jak komuś naprawdę zależy to odległość raczej nie jest powodem zerwania, a zwłaszcza 30 km przecież to jest nic. Rozumiem gdyby na drugiej półkuli ziemskiej mieszkał to ok, relacja raczej do przemyślenia nawet jak są szczere uczucia ale tak? Czysta wymówka żeby się wymigać

Ale tu się okazuje, że pan zakochany nie był i od początku się mocno asekurował.

[MiamiGlow]

[1=a5b2f04c728b42871bc12f2 c24211f88ae37ff8d_643f213 43ae75;89271565]30 km dojazd to ma być problem? ludzie tyle w jedną stronę do pracy robią i nie jest to jakoś szczególnie dużo.

Związek można uznać za zakończony, z tej mąki chleba już nie będzie. Przykro mi.

Wysłane z mojego SM-G780G przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]Też jestem zdziwiona, 30 km to naprawdę prawie nic jak człowiekowi zależy.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ridley92]

30 km to jest mniej więcej pół godziny jazdy samochodem. Pociągiem jeszcze krócej..

[chwast]

No nie wiem, mnie przez więcej niż kilka miesięcy tez nie chciałoby się jeździć 30 km w jedna i druga stronę co jakiś czas, marnując hajs na benzynę przy okazji. Wiec to trochę rozumiem, ale dlatego jesli by mi zależało, to po prostu zrobiłabym wszystko by tego dystansu nie było.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[d5f2b1fe262415f84dead746c1bee8c0d6ac2850_6340b0400d0a7]

Napisane przez chwast

No nie wiem, mnie przez więcej niż kilka miesięcy tez nie chciałoby się jeździć 30 km w jedna i druga stronę co jakiś czas, marnując hajs na benzynę przy okazji. Wiec to trochę rozumiem, ale dlatego jesli by mi zależało, to po prostu zrobiłabym wszystko by tego dystansu nie było.


Sent from my iPhone using Tapatalk

Różne ludzie mają preferencje co do związku. Czasem lepiej po prostu poszukać kogoś innego niż zgadzać się na niedogodności. Zwłaszcza jeśli mówimy o znajomościach na początkowym etapie, gdzie nie ma wspólnych zobowiązań. Lepiej tak niżby miał się rozmyślić, jak już autorka na przykład przeprowadziła się do niego. A przecież od początku prezentował postawę asekuracyjną, tylko chyba autorka ze względu na swoją desperację to ignorowała.

[Mijanou]

Napisane przez Andziullka666

Właśnie, mój Ojciec miał 400 km do swojej przyszłej żony a i tak jeździł parę lat bo był zakochany. Ona oczywiście też czasem przejeżdżała ale on częściej. Jak komuś naprawdę zależy to odległość raczej nie jest powodem zerwania, a zwłaszcza 30 km przecież to jest nic. Rozumiem gdyby na drugiej półkuli ziemskiej mieszkał to ok, relacja raczej do przemyślenia nawet jak są szczere uczucia ale tak? Czysta wymówka żeby się wymigać

Mój facet nieraz przylatywał rano a odlatywał wieczorem by się ze mną zobaczyć. Aktualnie scenariusz się powtarza, bo ja od jakiegos czasu siedzę w PL a on w UK.

30 km to niektórzy ludzie codziennie dojeżdżają do pracy, więc słaba wymówka. A jeśli nie ma hajsu na benzynę to trzeba by skrócić dzielący Was dystans.

"Nie ma złej drogi do swojej niebogi", jak mówi przysłowie.

[Ellen_Ripley]

Ale Autorka przecież potem dopisała, że pan od razu pewne rzeczy zaznaczył (na co ona nie może liczyć) i się asekurował, więc po co rozkręcacie na nowo dyskusję o kilometrach? To nawet chyba do końca nie był związek, a układ chwilowo pasujący obydwu stronom. Jemu pasować przestał.

[Mijanou]

Napisane przez Ellen_Ripley

Ale Autorka przecież potem dopisała, że pan od razu pewne rzeczy zaznaczył (na co ona nie może liczyć) i się asekurował, więc po co rozkręcacie na nowo dyskusję o kilometrach? To nawet chyba do końca nie był związek, a układ chwilowo pasujący obydwu stronom. Jemu pasować przestał.

Aaaa. Fakt, w kolejnym poście Autorka o tym pisze.No to rzeczywiście, temat kilometrów odpada.

Pozostaje konkretna rozmowa i decyzja, w jaką stronę to ma isć. Bo tak czekać nie wiadomo na co to marnowanie czasu. Po pewnym czasie trwania związku warto by ustalić jakie konkretnie są oczekiwania obu stron, nie tylko pana.

[Evex29]

Hej autorko. Jak sytuacja?
Juz pisalam tu Ciebie wczesniej, Jestem w identycznej sytuacji.
Jedno Ci powiem. To, ze nasze zwiazki, a raczej niezwiazki sie skoncza. To jest pewne. Mamy wyjscia dwa, albo bedziemy czekac az jasniepan powie nam co dalej czyli ( albo kopnie nas w dupe, albo zostanie z nami z litosci a miedzyczasie i tak bedzie szukac wyjscia ewakuacyjnego) - w tej wersji jak emocje opadna, bedziemy gorzko zalowac tego, ze nie mialysmy na tyle jaj i szacunku do siebie zeby odejsc, albo wyjscie dwa .. zbieramy sie i odchodzimy. Jestemy dwie. razem razniej

[Agniecha333]

Masz świętą rację .Ja tak właśnie zrobiłam chociaż dużo mnie to kosztowało .I tak czekało by mnie życie w ciągłej niepewności.A wiesz co mi odpisał ? cyt. Jak uważasz .Matko ...tylko tyle .Cieszę się ze do mnie napisałaś bo razem raźniej ..Pisz jak tam u ciebie sytuacja i jak się czujesz

[Evex29]

Ja wczoraj usłyszałam, że odkąd się nie widujemy to on w końcu odpoczął i stanął na nogi, i że byłam jego kolejnym obowiązkiem, zaproponował przerwę na miesiąc lub dwa. Powiedziałam mu ,że nie ma nawet takiej opcji, że jest gówniarzem i zablokowałam go wszędzie. Ty też odeszłaś? JESTEŚMY W TYM RAZEM PAMIĘTAJ! Wiesz co mi pomogło?
Postawiłam się w jego sytuacji. Co musiałabym czuć do siebie, żeby robić takie rzeczy, Jeśli zaproponowałąbym komuś miesiąc rozłąki, to przecież nie zależałby mi na tej osobie, Jeśli kochałabym kogoś to za bardzo bym bała się, że tą osobę stracę. Tu nie ma miłości, Jesteśmy czasoumilaczem, plastrem, takim miesiem na weekendy, Niczym więcej, A chcesz tak żyć? Nasza dobroć , miłość i oddanie nie sprawią, że oni nas pokochają. Nie daj się! Albo ktoś Cię kocha, i idzie z Tobą ramie w ramię, jest kiedy go potrzebujesz, jest z Tobą w najgorszych chwilach, albo niech po prostu się odpieprzy. Nie masz czego żałować. Zrobiłaś co mogłaś by z nim być. on nie zrobił nic. Oni doskonale widzą to jak się poniżamy i pozwalają nam na to, Tak nie robią ludzi, którzy kochają pamiętaj o tym