Boję się spróbować.

[shiny_unicorn]

Jestem sama od 5 lat, niedlugo 30stka. Rozstanie zniszczylo mnie psychicznie strasznie - byla to niesamowicie toksyczna relacja. Teraz myślę, ze sie pozbieralam, jednak gdy mam gorszy moment, to przezywam nadal. Po, kurde, 5 latach. Oczywiscie spotykalam sie z innymi, probowalam randek, szybkich przygod, ale uznalam ze mam dosc, czas przestac o tym myslec i wziac sie za siebie. I wzielam. Ukonczylam studia, znalazlam super, stala prace, spelniam sie zawodowo, podrozuje, uprawiam sporty, znalazlam nowe pasje. Swietnie mi samej. Stalam sie niezalezna, twarda - taka jaka zawsze chcialam byc.
I poznalam kogos przez portal. Spotkaliśmy się parę razy.
Jest on mna otwarcie zafascynowany, sam to przyznaje. Stara sie o mnie, robi prezenty, wysyla kwiaty, powtarza ze pomoze mi z kazdym problemem - pare lat temu bylby dla mnie idealem faceta… a ja teraz sie boje. Boje sie chocby sprobowac popatrzec na niego inaczej jak na kolege. Boje sie powtorki, boje sie cierpienia. Nie wiem co robic. Nie wiem czy on mi sie podoba, nie wiem, czy cos do niego czuje - nie pozwalalam sobie na myslenie w ten sposob. Mam czasami tez wzgledem niego strasznie skrajne reakcje - albo niesamowicie mnie wkurza, albo rozczula. Czuje, ze wybudowalam w okol siebie potezny mur, ktorego chyba sama nie potrafie zburzyc.
Czy ktos mial podobnie?
Rozumiem, ze nikt decyzji za mnie nie podejmie, ale nie o to mi chodzi.
Mimo tego, ze nauczylam sie zyc ze soba to nie chce zostac sama, wiec pewnie ten problem i tak by wystapil. Zakladam tez, ze przez tak dluga przerwe w zwiazkach moglam sie stac sceptyczna czy nawet zgorzkniala.
Niespecjalnie wiem, jak mam sie zachowywac, a widze, ze momentami zaczynam mieknac, co mnie dodatkowo przeraza; ze ktos zobaczy moja slabosc, a przeciez tyle walczylam o to by byc silna..



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[93c415117c97e4de5dd6a9da4f68eac238056681_62f82d1ce6160]

Napisane przez shiny_unicorn

Spotkaliśmy się parę razy.

....

Stara sie o mnie, robi prezenty, wysyla kwiaty, powtarza ze pomoze mi z kazdym problemem -

Ja też bym się go bał

[Ellen_Ripley]

Ile było tych spotkań i na jakiej przestrzeni czasu?
Czy on Ci się podoba jako mężczyzna, tak po prostu zwierzęco?
Ile razy już Ci przysłał te kwiaty, prezenty (jakie?)? Ledwo się poznaliście i już powtarza i zapewnia, że we wszystkim Ci pomoże? Jak na to zareagowałaś?

To z prezentami, gadaniem dużo trochę mnie by niepokoiło. Czy to, aby nie tzw. bombardowanie miłością. Przecież takie rzeczy, czy ktoś nam w czymś pomoże weryfikuje tak naprawdę dana sytuacja i czas - znajomość trwa przecież w czasie, to wspólne przeżycia ją umacniają, a nie obietnice i zaklęcia.

W sumie to Ci się nie dziwię, że czujesz rezerwę.

[f4dc90dff2e2b615c19266a8122ebdaa1aaf3285_639bb50290b9a]

Ja miałam prawie identyczną sytuację co Ty. Po nieudanym związku byłam 5 lat sama. W tym czasie wyprowadziłam się z domu, rozwinęłam zawodowo itp. I też kogoś poznałam i bardzo się bałam. Głównie utraty tej swojej niezależności, tego że moje życie zacznie podlegać kompromisom, że nie będę potrafiła być szczęśliwa i tego szczęścia dać. Pomimo wszystko spróbowałam i choć mój związek zakończył się odwołanym ślubem to uświadomiło mi to że to były dobre lata których nie zmarnowałam bo mój partner był fajnym człowiekiem. Potem już wiedziałam że nie ma czego się bać. Każdy ma okresy w których jest sam i one są piękne ale na dłuższą metę warto mieć kogoś bliskiego. Ja się nie poddałam i teraz jestem w kolejnym związku w którym mam wszystko. Miłość, rodzinę, niezależność.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[b7c523c48d685fff13c5db5a9d3e58ccf0b35a9f_65555d08413b4]

[1=93c415117c97e4de5dd6a9d a4f68eac238056681_62f82d1 ce6160;89160071]Ja też bym się go bał [/QUOTE]Tak, jak na kilka spotkań z portalu to brzmi trochę zbyt intensywnie. Byłabym wyczulona na tzw. bombardowane miłością

Sent from my BV9800Pro using Tapatalk

[shiny_unicorn]

Napisane przez Ellen_Ripley

Ile było tych spotkań i na jakiej przestrzeni czasu?
Czy on Ci się podoba jako mężczyzna, tak po prostu zwierzęco?
Ile razy już Ci przysłał te kwiaty, prezenty (jakie?)? Ledwo się poznaliście i już powtarza i zapewnia, że we wszystkim Ci pomoże? Jak na to zareagowałaś?

To z prezentami, gadaniem dużo trochę mnie by niepokoiło. Czy to, aby nie tzw. bombardowanie miłością. Przecież takie rzeczy, czy ktoś nam w czymś pomoże weryfikuje tak naprawdę dana sytuacja i czas - znajomość trwa przecież w czasie, to wspólne przeżycia ją umacniają, a nie obietnice i zaklęcia.

W sumie to Ci się nie dziwię, że czujesz rezerwę.

Może też to tak napisałam lekko chaotycznie. Ta znajomość ciągnie się od ponad roku. Podobać raczej się podoba, ogolnie facet jest życiowo fajnie ogarnięty, prowadzi swoją firme itp. Szczerze, kwiaty mnie zdziwily, pozniej wkurzyły, a na koncu rozczuliły. Dlatego, że zupełnie się tego nie spodziewałam, co mu zreszta napisałam, na co on, że nie musi być okazji, że zasługuje, by je dostawać bez okazji. Zastanawiam się ta jego romantyczność nie zrobiła się creepy. Czy to ja zle odbieram to wszystko.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[lubiekielbase]

Napisane przez shiny_unicorn

Może też to tak napisałam lekko chaotycznie. Ta znajomość ciągnie się od ponad roku. Podobać raczej się podoba, ogolnie facet jest życiowo fajnie ogarnięty, prowadzi swoją firme itp. Szczerze, kwiaty mnie zdziwily, pozniej wkurzyły, a na koncu rozczuliły. Dlatego, że zupełnie się tego nie spodziewałam, co mu zreszta napisałam, na co on, że nie musi być okazji, że zasługuje, by je dostawać bez okazji. Zastanawiam się ta jego romantyczność nie zrobiła się creepy. Czy to ja zle odbieram to wszystko.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

I mu się chce tak z toba bujać ponad rok? Dla mnie to dziwne.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[wiekanka]

[1=f4dc90dff2e2b615c19266a 8122ebdaa1aaf3285_639bb50 290b9a;89160078]Ja miałam prawie identyczną sytuację co Ty. Po nieudanym związku byłam 5 lat sama. W tym czasie wyprowadziłam się z domu, rozwinęłam zawodowo itp. I też kogoś poznałam i bardzo się bałam. Głównie utraty tej swojej niezależności, tego że moje życie zacznie podlegać kompromisom, że nie będę potrafiła być szczęśliwa i tego szczęścia dać. Pomimo wszystko spróbowałam i choć mój związek zakończył się odwołanym ślubem to uświadomiło mi to że to były dobre lata których nie zmarnowałam bo mój partner był fajnym człowiekiem. Potem już wiedziałam że nie ma czego się bać. Każdy ma okresy w których jest sam i one są piękne ale na dłuższą metę warto mieć kogoś bliskiego. Ja się nie poddałam i teraz jestem w kolejnym związku w którym mam wszystko. Miłość, rodzinę, niezależność.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]

Bylas sama 5l po nieudanym związku i bałaś się wejść w następny. Nastepny zakonczył się aż odwołaniem slubu. Po jakim czasie weszłas w kolejny i dlaczego tym razem się nie bałaś?

[shiny_unicorn]

Jeszce dodam, ze mimo iz znamy sie rok, spotkalismy sie nie wiecej jak 6 razy. Jest to znajomosc raczej pisana - zainicjowana przeze mnie, by zebrac mysli.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 10:32 ---------- Poprzedni post napisano o 10:31 ----------

Napisane przez lubiekielbase

I mu się chce tak z toba bujać ponad rok? Dla mnie to dziwne.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No własnie dla mnie tez, nie pachnie troche jakas desperacja?


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ellen_Ripley]

Napisane przez shiny_unicorn

Jeszce dodam, ze mimo iz znamy sie rok, spotkalismy sie nie wiecej jak 6 razy. Jest to znajomosc raczej pisana - zainicjowana przeze mnie, by zebrac mysli.
(...)

Dlaczego tylko 6 spotkań? Wybacz, ale dziwne to - praktycznie się nie widujecie, facet Ci jakieś prezenciki i kwiatki podsyła i obiecuje złote góry. Albo zacznijcie się spotykać jak normalni ludzie, albo daj sobie siana, bo to do niczego nie zaprowadzi. I miej dużo rezerwy do tych online obiecanek.

[ElBelzebub]

Napisane przez shiny_unicorn

Jeszce dodam, ze mimo iz znamy sie rok, spotkalismy sie nie wiecej jak 6 razy.

Dlaczego? On nie proponuje i unika spotkań, czy proponuje, ale Ty unikasz i sama nie proponujesz czy jak?

[shiny_unicorn]

Napisane przez Ellen_Ripley

Dlaczego tylko 6 spotkań? Wybacz, ale dziwne to - praktycznie się nie widujecie, facet Ci jakieś prezenciki i kwiatki podsyła i obiecuje złote góry. Albo zacznijcie się spotykać jak normalni ludzie, albo daj sobie siana, bo to do niczego nie zaprowadzi. I miej dużo rezerwy do tych online obiecanek.

Dobre pytanie on by chcial, pare razy przyjezdzal jak konczylam prace pozno, by choc na chwile sie ze mna zobaczyc. Mnie to troche przytlaczalo, zaslepiona lekiem o odebranie niezaloznosci zaczelam go dystansowac. A on nadal sie stara(?). Jest to dla mnie bardzo dziwna i trudna sytuacja, w ktorej nie potrafie sie odnalezc, bo nie chce sprobowac wejsc w relacje, ktora moze sie tak naprawde okazac zupelnym niewypalem od poczatku. Stad ten post tutaj.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 10:38 ---------- Poprzedni post napisano o 10:37 ----------

Troche nie jestem w stanie stwierdzic, czy moje zachowanie to strach przed zwiazkiem, tym bardziej po tak dlugim czasie bycia samej, czy jednak jakas intuicja, ze powinnam sie dystansowac i uwazac.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ellen_Ripley]

Napisane przez shiny_unicorn

Dobre pytanie on by chcial, pare razy przyjezdzal jak konczylam prace pozno, by choc na chwile sie ze mna zobaczyc. Mnie to troche przytlaczalo, zaslepiona lekiem o odebranie niezaloznosci zaczelam go dystansowac. A on nadal sie stara(?). Jest to dla mnie bardzo dziwna i trudna sytuacja, w ktorej nie potrafie sie odnalezc, bo nie chce sprobowac wejsc w relacje, ktora moze sie tak naprawde okazac zupelnym niewypalem od poczatku. Stad ten post tutaj.

Troche nie jestem w stanie stwierdzic, czy moje zachowanie to strach przed zwiazkiem, tym bardziej po tak dlugim czasie bycia samej, czy jednak jakas intuicja, ze powinnam sie dystansowac i uwazac.

Dałabym sobie spokój. Jeżeli przez rok Ty się nie umiesz otworzyć i znaleźć dla faceta czasu (błagam, co to jest za tłumaczenie że późno pracę kończyłaś, mówimy o roku czasu) to się nie otworzysz. Nie ma co oczekiwać cudów i innych efektów z tych samych działań i uczuć. On się nadal gdzieś tam Ci przypomina, ale też jakoś nie atakuje tematu, że "albo coś róbmy z tym, albo kończmy" co jak dla mnie świadczy o tym, że to też takie rozmemłane i letnie (będzie to będzie, nie będzie to trudno). Oboje, wybacz, ale wychodzicie na dziwnych i tracicie czas. Dla mnie to średnio intensywne wzajemne zawracanie d... na poziomie gimnazjum.

[wiekanka]

Napisane przez shiny_unicorn

Dobre pytanie on by chcial, pare razy przyjezdzal jak konczylam prace pozno, by choc na chwile sie ze mna zobaczyc. Mnie to troche przytlaczalo, zaslepiona lekiem o odebranie niezaloznosci zaczelam go dystansowac. A on nadal sie stara(?). Jest to dla mnie bardzo dziwna i trudna sytuacja, w ktorej nie potrafie sie odnalezc, bo nie chce sprobowac wejsc w relacje, ktora moze sie tak naprawde okazac zupelnym niewypalem od poczatku. Stad ten post tutaj.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 10:38 ---------- Poprzedni post napisano o 10:37 ----------

Troche nie jestem w stanie stwierdzic, czy moje zachowanie to strach przed zwiazkiem, tym bardziej po tak dlugim czasie bycia samej, czy jednak jakas intuicja, ze powinnam sie dystansowac i uwazac.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Zadne z was nie jest zakochane. Za nim sworzysz z kimkolwiek zwiazek najpierw trzeba drugą osobe poznac, czy w ogole do siebie pasujecie pod wieloma wzgledami. Styl bycia osobowosc, to pierwsze wrazenie , ktore po 6 spotkaniach moze (ale nie w roku!) decydowac czy chcemy dalej człowieka poznawac.

[shiny_unicorn]

Napisane przez Ellen_Ripley

Dałabym sobie spokój. Jeżeli przez rok Ty się nie umiesz otworzyć i znaleźć dla faceta czasu (błagam, co to jest za tłumaczenie że późno pracę kończyłaś, mówimy o roku czasu) to się nie otworzyć. Nie ma co oczekiwać cudów i innych efektów z tych samych działań i uczuć. On się nadal gdzieś tam Ci przypomina, ale też jakoś nie atakuje tematu, że "albo coś róbmy z tym, albo kończmy" co jak dla mnie świadczy o tym, że to też takie rozmemłane i letnie (będzie to będzie, nie będzie to trudno). Oboje, wybacz, ale wychodzicie na dziwnych i tracicie czas. Dla mnie to średnio intensywne wzajemne zawracanie d... na poziomie gimnazjum.

Przedstawienie tego w ten sposob faktycznie pokazuje, jakie to jest pomieszane i dziecinne. Dziekuje, potrzebowalam takiej opinii. najlepszy zimny prysznic.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Eloyolo]

Mysle ze jednak sobie nie poradzilas z przeszloscia tzn toksycznym zwiazkiem. Moze warto byloby o tym z kims porozmawiac.

[wiekanka]

Napisane przez Eloyolo

Mysle ze jednak sobie nie poradzilas z przeszloscia tzn toksycznym zwiazkiem. Moze warto byloby o tym z kims porozmawiac.

To jedno. A drugie, to zastanowic sie czego sie boje wejsc w zwiazek, czy poznac drugiego człowieka ? Bazą do tego drugiego jest najpierw świadomosc siebie, swoich potrzeb, by na tej podstawie szukac pasującej osoby, tez świadomej siebie.

[Pedro94]

Szkoda ze pomimo takich problemów nie zdecydowałaś się wcześniej na skrosystanie z profesjonalnej pomocy. Gdybyś znalazła dobrą psychoterapeutkę 2 lata temu to pewnie dzisiaj miałabyś to już przepracowane. No ale nie ma co płakać nad rozlanym mlekiem i wziąć się za pracę teraz. Jako ludzie generalnie potrzebujemy związków żeby poprawnie funkcjonować i w Tobie też jest ta potrzeba skoro piszesz taki post. Idź na terapię, naucz się radzić z wątpliwościami i żyj szczęśliwie

[chwast]

Napisane przez Ellen_Ripley

Dlaczego tylko 6 spotkań? Wybacz, ale dziwne to - praktycznie się nie widujecie, facet Ci jakieś prezenciki i kwiatki podsyła i obiecuje złote góry. Albo zacznijcie się spotykać jak normalni ludzie, albo daj sobie siana, bo to do niczego nie zaprowadzi. I miej dużo rezerwy do tych online obiecanek.

Otóż to.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[shiny_unicorn]

Napisane przez Pedro94

Szkoda ze pomimo takich problemów nie zdecydowałaś się wcześniej na skrosystanie z profesjonalnej pomocy. Gdybyś znalazła dobrą psychoterapeutkę 2 lata temu to pewnie dzisiaj miałabyś to już przepracowane. No ale nie ma co płakać nad rozlanym mlekiem i wziąć się za pracę teraz. Jako ludzie generalnie potrzebujemy związków żeby poprawnie funkcjonować i w Tobie też jest ta potrzeba skoro piszesz taki post. Idź na terapię, naucz się radzić z wątpliwościami i żyj szczęśliwie

Wielokrotnie myslalam o tym, aby udac sie do specjalisty, ale za kazdym razem tchorzylam. Albo chwile przed wizyta jakas sytuacja sie wydarzyla, po ktorej czulam sie lepiej i uznawalam ze jednak jest wszystko ok. Wiem, błedne kolo.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 12:32 ---------- Poprzedni post napisano o 12:30 ----------

Napisane przez wiekanka

To jedno. A drugie, to zastanowic sie czego sie boje wejsc w zwiazek, czy poznac drugiego człowieka ? Bazą do tego drugiego jest najpierw świadomosc siebie, swoich potrzeb, by na tej podstawie szukac pasującej osoby, tez świadomej siebie.

Boje sie cierpienia. Przestalam ufac ludziom. Nauczylam sie ufac tylko sobie. Obawiam sie tego, ze gdy znowu na kogos przeleje uczucia, to ta osoba to wykorzysta. A nie chce znowu przez to przechodzic.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Pedro94]

No to tym razem pójdź. To żaden wstyd, żadna ujma. To najlepsze co można dla siebie zrobić

[Ellen_Ripley]

Autorko, jeszcze moment i cała młodość Ci zejdzie na "zastanawianiu się". Tego czasu nie odzyskasz. Nie mówię, że masz się dzisiaj zapisać do psychologa, ale zrób pierwszy krok i rozejrzyj się kto przyjmuje w Twojej okolicy i jakie ma opinie.

[Hermiona83]

Terapia.
Miałam podobnie, chociaż... z przyjaźniami. Sparzyłam się kilka razy jako młoda dorosła (na studiach), że uznałam, że lepiej nie wchodzić w bliskie relacje z ludźmi, bo to za bardzo finalnie boli.
Dopiero terapia pozwoliła mi to zmienić. Dzięki temu zaczęłam żyć. I otworzyłam się na przyjaźń, a potem i na miłość.

[PanFantastyczny]

Sprobuj bo skonczysz jak ja, 34 lata i sam, bo wszystkie odrzucam.

[f4dc90dff2e2b615c19266a8122ebdaa1aaf3285_639bb50290b9a]

Napisane przez wiekanka

Bylas sama 5l po nieudanym związku i bałaś się wejść w następny. Nastepny zakonczył się aż odwołaniem slubu. Po jakim czasie weszłas w kolejny i dlaczego tym razem się nie bałaś?

Po niespełna 1.5 roku pojawił się kolejny poważny partner choć szukać zaczęłam tak jakoś po 6- 7 miesiącach od rozstania. Nie bałam się bo to był dobry związek który mnie nie ograniczał a dużo dawał dzięki czemu zniknęły moje obawy dotyczące tego że relacja to więzienie albo cierpienie. Zabrakło niestety wsytarczającej miłości zwłaszcza z mojej strony.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Medins]

Stara się o Ciebie, jest miły, nawet jak z tego miłości po grób nie będzie, to ja bym się z nim pospotykała, dała szansę. Oczywiście o ile on Ci w ogóle odpowiada, nic na siłę, ale gdy powstrzymuje Cię jedynie "boję się", to bym zaryzykowała. Przecież nie musisz na dzień dobry oddać całego serca i przylepić się do niego. Jak nie wyjdzie, to trudno, ale może w końcu pokonasz te strachy, przypomnisz sobie jak może być fajnie ? Lepsza krótka miłość niż żadna.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[shiny_unicorn]

Napisane przez Medins

Stara się o Ciebie, jest miły, nawet jak z tego miłości po grób nie będzie, to ja bym się z nim pospotykała, dała szansę. Oczywiście o ile on Ci w ogóle odpowiada, nic na siłę, ale gdy powstrzymuje Cię jedynie "boję się", to bym zaryzykowała. Przecież nie musisz na dzień dobry oddać całego serca i przylepić się do niego. Jak nie wyjdzie, to trudno, ale może w końcu pokonasz te strachy, przypomnisz sobie jak może być fajnie ? Lepsza krótka miłość niż żadna.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Może też racja. Sporo mam teraz do przemyślenia, ale faktycznie powinnam sie na cokolwiek zdecydowac, bo to do niczego nie prowadzi..


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ellen_Ripley]

Napisane przez shiny_unicorn

Może też racja. Sporo mam teraz do przemyślenia, ale faktycznie powinnam sie na cokolwiek zdecydowac, bo to do niczego nie prowadzi..

Zdecyduj się na terapię. Tą znajomość odpuść, bo jakby Ci się tak szalenie spodobał, to pewnie jednak sama z siebie być zwalczyła część obaw. Dojdź ze sobą do porządku, to będą większe szanse na w porządku faceta. Bo ten z opisu zbyt dziwny.

[gryzelda]

Napisane przez shiny_unicorn

Może też to tak napisałam lekko chaotycznie. Ta znajomość ciągnie się od ponad roku. Podobać raczej się podoba, ogolnie facet jest życiowo fajnie ogarnięty, prowadzi swoją firme itp. Szczerze, kwiaty mnie zdziwily, pozniej wkurzyły, a na koncu rozczuliły. Dlatego, że zupełnie się tego nie spodziewałam, co mu zreszta napisałam, na co on, że nie musi być okazji, że zasługuje, by je dostawać bez okazji. Zastanawiam się ta jego romantyczność nie zrobiła się creepy. Czy to ja zle odbieram to wszystko.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Uwierz mi ,że samodzielne prowadzenie firmy przez faceta świadczy zupełnie o niczym. Nie jest to wyznacznik jak traktuje kobietę.


To tak ogólnie