Naciski na zaręczyny, ślub, dzieci itd.

[nefretam]

Jestem ze swoim facetem 7 miesięcy, mieszkamy ze sobą od początku roku. Rocznikowo ja mam 25 i TŻ 28 lat.

I odkąd ze sobą mieszkamy każdy co chwilę pyta się kiedy ślub, czy już się zaręczyłam. Czasem mam wrażenie, że na każdym towarzyski spotkaniu ludzie będą mi oglądać ręce szukając pierścionka.
Przyjaciółki, znajomi bliżsi i dalsi, współpracownicy.. I przede wszystkim mama, która mam wrażenie, że ma problem z tym, że sobą mieszkamy bez żadnych deklaracji. I mimo, że u mnie w domu jakoś nigdy się specjalnie nie przelewało powiedziała mi wczoraj, że ma odłożone pieniądze na wesele. (Liczyłam, że argument finansowy będzie już nie do przebicia.)

Facet do którego chodzę na konwersacje, zaczął mi opowiadać jak to on żałuje, że tak późno został ojcem ( w wieku 40 lat) i że ja się powinnam śpieszyć.
Przyjaciółka się ze mną założyła, że oświadczyny będą jeszcze w tym roku..
Mam wrażenie, że zaraz jak zajrzę do lodówki do śmietana będzie się mnie pytać czy jestem zaręczona.

Staram się cierpliwie odpowiadać albo wyśmiewać, mamie tłumaczyć (oni się z ojcem zaręczyli po 3 miesiącach, więc jest trudno), ale naprawdę jestem tym zmęczona. W około co chwilę jacyś znajomi biorą śluby...
Boję się, że w końcu pod tą presją, sama zacznę chcieć tego ślubu i zacznę wymuszać na TŻ.

Ja chyba powinnam być bardziej asertywna, nie wiem. Ale Ci wszyscy ludzie chcą chyba dla mnie dobrze, ale nie rozumiem takiego wpieprzania się w cudze życie. Ja nie planuję nikomu ile i kiedy mam mieć dzieci...

[201605300922]

Napisane przez nefretam

Jestem ze swoim facetem 7 miesięcy, mieszkamy ze sobą od początku roku. Rocznikowo ja mam 25 i TŻ 28 lat.

I odkąd ze sobą mieszkamy każdy co chwilę pyta się kiedy ślub, czy już się zaręczyłam. Czasem mam wrażenie, że na każdym towarzyski spotkaniu ludzie będą mi oglądać ręce szukając pierścionka.
Przyjaciółki, znajomi bliżsi i dalsi, współpracownicy.. I przede wszystkim mama, która mam wrażenie, że ma problem z tym, że sobą mieszkamy bez żadnych deklaracji. I mimo, że u mnie w domu jakoś nigdy się specjalnie nie przelewało powiedziała mi wczoraj, że ma odłożone pieniądze na wesele. (Liczyłam, że argument finansowy będzie już nie do przebicia.)

Facet do którego chodzę na konwersacje, zaczął mi opowiadać jak to on żałuje, że tak późno został ojcem ( w wieku 40 lat) i że ja się powinnam śpieszyć.
Przyjaciółka się ze mną założyła, że oświadczyny będą jeszcze w tym roku..
Mam wrażenie, że zaraz jak zajrzę do lodówki do śmietana będzie się mnie pytać czy jestem zaręczona.

Staram się cierpliwie odpowiadać albo wyśmiewać, mamie tłumaczyć (oni się z ojcem zaręczyli po 3 miesiącach, więc jest trudno), ale naprawdę jestem tym zmęczona. W około co chwilę jacyś znajomi biorą śluby...
Boję się, że w końcu pod tą presją, sama zacznę chcieć tego ślubu i zacznę wymuszać na TŻ.

Ja chyba powinnam być bardziej asertywna, nie wiem. Ale Ci wszyscy ludzie chcą chyba dla mnie dobrze, ale nie rozumiem takiego wpieprzania się w cudze życie. Ja nie planuję nikomu ile i kiedy mam mieć dzieci...

Omg, strasznie łatwo się dajesz tej presji. Może jednak trochę tego faktycznie chcesz, skoro tak Cię wkurzają te nagabywania?
Co do dopytywania Twojej mamy, może po prostu jest nieco konserwatywna i dla niej mieszkanie ze sobą bez zaręczyn nie jest ,,prawidłowe"? Moi takie podejście mają, mieszkanie przed ślubem spoko, ale po zaręczynach i wiem, że pewnie też by drążyli temat w takiej sytuacji, głównie obawiając się o to, że facetowi się wygodnie zrobi żyjąc jak w małżeństwie ale właściwie bez konkretnych zobowiązań.

[krzychszp]

Nie przejmuj się tym i żyj tak jak Ci się podoba. Co Cię obchodzi co myślą inni? Po prostu olej te uwagi.

[Paulinka181994]

Serio po 7 miesiącach już nakazują brać ślub?
To ja w takim razie już 3 lata musiałabym być zamężna....

[new woman in town]

Wiesz co... a Ty naprawdę nie chcesz się już zaręczyć? Gdyby twój facet jutro wyskoczył z takim pytaniem, taką propozycją, fajnym pierścionkiem, odmówiłabyś?

Mnie kiedyś wiele osób pytało o to, kiedyś się zaręczymy ale jakoś nie miałam z tym takiego problemu, bo dokładnie wiedziałam, że zaręczyn na tamtą chwilę nie chcę. Teraz wiele osób pyta o dziecko i jakoś nie czuję, że presja społeczna może spowodować, że sama na sobie zacznę wymuszać poczęcie dziecka (mój facet jest na tak, więc muszę przekonać tylko siebie). I nie ważne ile razy by mnie o to pytali, ile razy i jak mocno namawiali, mam to daleko w tyłku i jakoś nie spędza mi to snu z powiek. Jest upierdliwe ale daję radę

Być może Ty, po zamieszkaniu z facetem, oczekiwałabym jakiejś deklaracji, dlatego te pytania i komentarze tak cię denerwują, bo uderzają w sedno sprawy? Jeśli nie, to nie grozi ci, że będąc kategorycznie na nie w kwestii zaręczyn zmienisz zdanie pod wpływem ludzi i zaczniesz ich chcieć a co więcej, wymuszać.

[nefretam]

Napisane przez new woman in town

Wiesz co... a Ty naprawdę nie chcesz się już zaręczyć? Gdyby twój facet jutro wyskoczył z takim pytaniem, taką propozycją, fajnym pierścionkiem, odmówiłabyś?

Mnie kiedyś wiele osób pytało o to, kiedyś się zaręczymy ale jakoś nie miałam z tym takiego problemu, bo dokładnie wiedziałam, że zaręczyn na tamtą chwilę nie chcę. Teraz wiele osób pyta o dziecko i jakoś nie czuję, że presja społeczna może spowodować, że sama na sobie zacznę wymuszać poczęcie dziecka (mój facet jest na tak, więc muszę przekonać tylko siebie). I nie ważne ile razy by mnie o to pytali, ile razy i jak mocno namawiali, mam to daleko w tyłku i jakoś nie spędza mi to snu z powiek. Jest upierdliwe ale daję radę

Być może Ty, po zamieszkaniu z facetem, oczekiwałabym jakiejś deklaracji, dlatego te pytania i komentarze tak cię denerwują, bo uderzają w sedno sprawy? Jeśli nie, to nie grozi ci, że będąc kategorycznie na nie w kwestii zaręczyn zmienisz zdanie pod wpływem ludzi i zaczniesz ich chcieć a co więcej, wymuszać.

Hm, myślę, że bym nie odmówiła. I masz rację, że podświadomie trochę tych zaręczyn chcę. Ale ja jednak myślę trzeźwo i uważam, że to jest zdecydowanie za wcześnie. Tak obiektywnie i racjonalnie. (Chociaż jak powiedziałam znajomym, że zaczynamy szukać wspólnie mieszkania po 4 miesiącach to wszyscy wyrażali powątpiewania w słuszność tej decyzji. Tylko tu masz rację, wtedy byłam w 10000% przekonana do słuszności tej decyzji i miałam w dupie co mówią).

[new woman in town]

Tak myślałam

Po pierwsze, dla własnego spokoju psychicznego, pogadaj ze swoim facetem, jak widzicie swoją przyszłość, czy i kiedy planujecie ślub, dzieci itp. Jeśli nie odbyłaś z nim takiej rozmowy, przed zamieszkaniem razem, to teraz jest najwyższy czas. Będziesz wiedziała na czym stoisz i pytania znajomych nie będą ci mąciły w głowie. Mam nadzieję, że zrobiłaś to jednak wcześniej i masz odpowiedź na te pytania.

Doradzałabym ostro ucinać takie rozmowy, pytania. Jak będą dalej pytać kiedy planujesz się zaręczyć/wziąć ślub, to mów stanowczo, że to wasza prywatna sprawa i twój TŻ będzie pierwszą osobą, z którą o tym porozmawiasz a nie koleżanka/mama/znajomi.

[Rena]

A TZta nikt nie pyta o ta sprawe? Jak reaguje?

[201607040940]

Napisane przez nefretam

Mam wrażenie, że zaraz jak zajrzę do lodówki do śmietana będzie się mnie pytać czy jestem zaręczona.

fajny tekst może wykorzystasz go jak zaczną Cię znów wypytywać?

[nefretam]

Czy przeprowadziłam taką rozmowę? Tak i nie. Generalnie mamy ustalone, że chcemy się kiedyś pobrać i że będziemy mieli dzieci w momencie w którym kupimy mieszkanie (tu akurat ja od początku dość jasno stawiałam sprawę, że to dla mnie ważne).
Tylko nigdy nie padły żadne deklaracje pt. weźmiemy ślub w ciągu iluś tam lat. Jeszcze chyba 2 miesiące temu, takie konkretne rozmowy wydawały mi się dość abstrakcyjne.

Nie, TŻ nikt nie pyta. On nie ma za dużo bliskich przyjaciół, kolegom wiszą takie rzeczy. Moja mama porusza ten temat tylko ze mną.

[201803290936]

Ale jaka presja? Presja to rozumiem, że rodzice by mówili "jak Ty nie zrobisz czegoś tam, to my się musimy zastanowić nad treścią testamentu / wspólnymi świętami". Pytania od ludzi to nie żadna presja, a zwykła ciekawość, może częściowo (źle pojęta) troska. Ciekawość, którą naprawdę można szybko uciąć i przygadać, że pięty pójdzie jak ktoś jest wyjątkowo upierdliwy.

---------- Dopisano o 18:29 ---------- Poprzedni post napisano o 18:29 ----------

Napisane przez new woman in town

Tak myślałam

Po pierwsze, dla własnego spokoju psychicznego, pogadaj ze swoim facetem, jak widzicie swoją przyszłość, czy i kiedy planujecie ślub, dzieci itp. Jeśli nie odbyłaś z nim takiej rozmowy, przed zamieszkaniem razem, to teraz jest najwyższy czas. Będziesz wiedziała na czym stoisz i pytania znajomych nie będą ci mąciły w głowie. Mam nadzieję, że zrobiłaś to jednak wcześniej i masz odpowiedź na te pytania.

Doradzałabym ostro ucinać takie rozmowy, pytania. Jak będą dalej pytać kiedy planujesz się zaręczyć/wziąć ślub, to mów stanowczo, że to wasza prywatna sprawa i twój TŻ będzie pierwszą osobą, z którą o tym porozmawiasz a nie koleżanka/mama/znajomi.

A to swoją drogą.

[nefretam]

Napisane przez Doris1981

Ale jaka presja? Presja to rozumiem, że rodzice by mówili "jak Ty nie zrobisz czegoś tam, to my się musimy zastanowić nad treścią testamentu / wspólnymi świętami". Pytania od ludzi to nie żadna presja, a zwykła ciekawość, może częściowo (źle pojęta) troska. Ciekawość, którą naprawdę można szybko uciąć i przygadać, że pięty pójdzie jak ktoś jest wyjątkowo upierdliwy.[COLOR=Silver]

Ja zdecydowanie odbieram rozmowy z mamą jako presję. Z każdą rozmową coraz bardziej. Zresztą od początku jest zafiksowana na tym punkcie, bo TŻ był ze swoją byłą 9 lat, więc moja mama myśli, że rozstali się dlatego, że on nie chciał ślubu :/

[201605300922]

Napisane przez nefretam

Ja zdecydowanie odbieram rozmowy z mamą jako presję. Z każdą rozmową coraz bardziej. Zresztą od początku jest zafiksowana na tym punkcie, bo TŻ był ze swoją byłą 9 lat, więc moja mama myśli, że rozstali się dlatego, że on nie chciał ślubu :/

No wiesz, 9 lat ,,chodzenia ze sobą" to i mnie by dało na Twoim miejscu do myślenia, chyba, że zaczął z nią być w gimnazjum. Nie mówię, żeby się obowiązkowo hajtać po 3-4 latach bycia razem, ale osobiście sobie nie wyobrażam, żebym miała z moim TŻ tak chodzić w nieskończoność bez zaręczyn, zaczęliśmy być ze sobą w klasie maturalnej.

[barbarossan]

ja jestem ze swoim 4 lat a deklaracji ani widu ani słychu - może mam trzecie oko którego nie widzę - hm nie wiem

Myślę że Twoja mama martwi się żeby z Tobą nie było tak samo jak z poprzednią dziewczyną. A jak zamieszkaliście razem to dla wszystkich zrobiło się poważnie stąd te mało subtelne pytania.
Mnie raz przyszła teściowa zapytała się kiedy chciałabym mieć dziecko, jak jej powiedziałam że koło 30stki pod warunkiem że ona będzie z nim siedziała jak ja będę w pracy to zamilkła na ten temat

[Wikttoria]

Zgadzam się z wypowiedziami poprzedniczek

Wszystkie pytania od bliskich denerwują Cię dlatego, że dotykają sedna problemu o którym Ty myślisz. Może nie chciałabyś teraz dzieci czy ślubu ale chciałabyś wiedzieć na czym stoisz.

[201803290936]

Napisane przez Nadis

No wiesz, 9 lat ,,chodzenia ze sobą" to i mnie by dało na Twoim miejscu do myślenia, chyba, że zaczął z nią być w gimnazjum. Nie mówię, żeby się obowiązkowo hajtać po 3-4 latach bycia razem, ale osobiście sobie nie wyobrażam, żebym miała z moim TŻ tak chodzić w nieskończoność bez zaręczyn, zaczęliśmy być ze sobą w klasie maturalnej.

Autorka jest ze swoim facetem 7 miesięcy chyba.

[201607040940]

Napisane przez Doris1981

Autorka jest ze swoim facetem 7 miesięcy chyba.

mój zaczął mi mówić o zaręczynach po 3 miechach bycia parą, a oświadczył się po pół roku. Więc można podejmować decyzje szybko.

Ale w przypadku Autorki - może z facetem pogadać dlaczego jego 9 letni związek rozpadł się. Bo to istotne.

[201605300922]

Napisane przez Doris1981

Autorka jest ze swoim facetem 7 miesięcy chyba.

Napisałam w związku z tym, co Autorka napisała o poprzednim związku swojego TŻ, który trwał 9 lat - że jest to chyba główna przyczyna niepokoju jej matki. I mnie by to też niepokoiło, bo to może świadczyć o tym, że istotnie facet się wiązać nie chce i poprzedniczka straciła cierpliwość. W tym kontekście o tym napisałam.

[zielonkava]

Też, to znam, fakt- upierdliwe. Chociaż z drugiej strony śmieszne, jak widzę, że inni ludzie mają takie ciśnienie, żebym się chociaż zaręczyła, to będę mieć wreszcie dowód, że TŻ myśli o mnie poważnie Szczególnie, jak tak bardzo dziwi się np. kuzynka, zaręczona od jakiś 5 lat, gdzie na ślub w najbliższym czasie dalej się nie zapowiada No ale pierdzionek jest, to wiadomo +100 do powagi związku.

Napisane przez Wikttoria

Wszystkie pytania od bliskich denerwują Cię dlatego, że dotykają sedna problemu o którym Ty myślisz. Może nie chciałabyś teraz dzieci czy ślubu ale chciałabyś wiedzieć na czym stoisz.

Mnie też trochę denerwuje, jak obcy ludzie oceniają mój związek i współczują, albo jeszcze lepiej- pocieszają, że pewnie niedługo mój misio mi się oświadczy. Bo ja wcale tego nie wyczekuję, nie mam ciśnienia, że to już najwyższa pora, bo prawie 4 lata nam stuknie niedługo i -co niezrozumiałe dla niektórych, jak widać- nie potrzebuję pierścionka jako dowodu, że mu na mnie zależy, że jest mnie pewny i chce wziąć ze mną ślub. I bez tego dobrze wiem, na czym stoję i nie mam żadnych wątpliwości, bo zwyczajnie dużo o tym rozmawialiśmy, znamy dobrze swoje zdanie na ten temat. A ludzie chyba postrzegają mnie jako pokrzywdzoną, bezwolną, która czeka, aż chłop jej się łaskawie oświadczy. Bo przecież każda kobieta marzy o zaręczynach i o ślubie, więc skoro po kilku latach latach tego nie ma, to na bank dlatego, że facet niezdecydowany, a ona biedna czeka, aż ten dojrzeje. Mało kto przyjmuje do wiadomości, że to nasza wspólna, obgadana decyzja, że mam inne poglądy czy potrzeby. Więc trzeba mi współczuć i pocieszać, że pewnie już niedługo się doczekam. Tylko, że ja wcale nie czekam i nie powiem, ale jest to trochę przykre, że stawia się mnie w roli jakiejś ofiary.

[201803290936]

Napisane przez Nadis

Napisałam w związku z tym, co Autorka napisała o poprzednim związku swojego TŻ, który trwał 9 lat - że jest to chyba główna przyczyna niepokoju jej matki. I mnie by to też niepokoiło, bo to może świadczyć o tym, że istotnie facet się wiązać nie chce i poprzedniczka straciła cierpliwość. W tym kontekście o tym napisałam.

Sorki, teraz rozumiem. No rzeczywiście, wiem o co jej mamie może chodzić, ale z drugiej strony panikowanie po 7 miesiącach... Autorka swój rozum ma.

[201607111040]

Napisane przez Nadis

Napisałam w związku z tym, co Autorka napisała o poprzednim związku swojego TŻ, który trwał 9 lat - że jest to chyba główna przyczyna niepokoju jej matki. I mnie by to też niepokoiło, bo to może świadczyć o tym, że istotnie facet się wiązać nie chce i poprzedniczka straciła cierpliwość. W tym kontekście o tym napisałam.

Rownie dobrze moze to swiadczyc ze to facet chcial slubu, a eks nie i chlop stracil cierpliwosc

[201605300922]

Napisane przez LusiaPlotkara

Rownie dobrze moze to swiadczyc ze to facet chcial slubu, a eks nie i chlop stracil cierpliwosc

A oczywiście. I dlatego z chłopem trzeba to wyjaśnić i w razie czego matuli nerwy uspokoić

[kcia161991]

Napisane przez nefretam

Jestem ze swoim facetem 7 miesięcy, mieszkamy ze sobą od początku roku. Rocznikowo ja mam 25 i TŻ 28 lat.

I odkąd ze sobą mieszkamy każdy co chwilę pyta się kiedy ślub, czy już się zaręczyłam. Czasem mam wrażenie, że na każdym towarzyski spotkaniu ludzie będą mi oglądać ręce szukając pierścionka.
Przyjaciółki, znajomi bliżsi i dalsi, współpracownicy.. I przede wszystkim mama, która mam wrażenie, że ma problem z tym, że sobą mieszkamy bez żadnych deklaracji. I mimo, że u mnie w domu jakoś nigdy się specjalnie nie przelewało powiedziała mi wczoraj, że ma odłożone pieniądze na wesele. (Liczyłam, że argument finansowy będzie już nie do przebicia.)

Facet do którego chodzę na konwersacje, zaczął mi opowiadać jak to on żałuje, że tak późno został ojcem ( w wieku 40 lat) i że ja się powinnam śpieszyć.
Przyjaciółka się ze mną założyła, że oświadczyny będą jeszcze w tym roku..
Mam wrażenie, że zaraz jak zajrzę do lodówki do śmietana będzie się mnie pytać czy jestem zaręczona.

Staram się cierpliwie odpowiadać albo wyśmiewać, mamie tłumaczyć (oni się z ojcem zaręczyli po 3 miesiącach, więc jest trudno), ale naprawdę jestem tym zmęczona. W około co chwilę jacyś znajomi biorą śluby...
Boję się, że w końcu pod tą presją, sama zacznę chcieć tego ślubu i zacznę wymuszać na TŻ.

Ja chyba powinnam być bardziej asertywna, nie wiem. Ale Ci wszyscy ludzie chcą chyba dla mnie dobrze, ale nie rozumiem takiego wpieprzania się w cudze życie. Ja nie planuję nikomu ile i kiedy mam mieć dzieci...

Mnie też naciskają na wnuki, a nawet jeszcze nie mieszkamy razem. Mówię wprost, że może przed 30stką, teraz priorytetem jest biznes, a nie jakieś tam śluby... gdybym mogła to bym nigdy nie chciała brać ślubu, ale pewnie mój TŻ będzie kiedyś chciał w końcu. Nie cierpie wesel, tych oklepanych durnych zwyczajów... na pewno jak by już miał się odbyć to skromny, na łonie natury i na max. 30 osób.

[nefretam]

Jeśli chodzi o byłą to TZ to podobno wcale na ślub nie naciskała. A związek owszem zakończył on, ale podobno sypało się już od bardzo dawna i oboje mieli do siebie bardzo dużo pretensji i żali. Zaczęli być ze sobą w liceum, na odległość, wielka pierwsza miłość, która siłą rozpędu trwała dosyć długo, ale generalnie odkąd razem zamieszkali to było coraz gorzej, bo mocno się rozmijali w wielu kwestiach. Generalnie mocno przechodzony związek.

Próbowałam to mamie wytłumaczyć, ale do niej to jakoś w ogóle nie przemawia.

[Rena]

Twoja mama jest przeciwna temu zwiazkowi, bo on nie rokuje (brak mieszkania i perspektyw na slub) i dlatego chce sprowadzic sprawe do absurdu?

Czy tez az tak spodobal sie jej kandydat, ze nic tylko chce ziecia widziec w Waszej rodzinie i nie moze sie doczekac az bedziesz nosila jego nazwisko?

W skrocie ona jest za nim czy przeciwko niemu?

[nefretam]

Napisane przez Rena

Twoja mama jest przeciwna temu zwiazkowi, bo on nie rokuje (brak mieszkania i perspektyw na slub) i dlatego chce sprowadzic sprawe do absurdu?

Czy tez az tak spodobal sie jej kandydat, ze nic tylko chce ziecia widziec w Waszej rodzinie i nie moze sie doczekac az bedziesz nosila jego nazwisko?

W skrocie ona jest za nim czy przeciwko niemu?

Myślę, że przeciwnie związek rokuje. TŻ odkłada w tej chwili kasę na wkład własny i rozważa wzięcie kredytu w ciągu 2-3 lat. (Moje dochody są na tyle niskie, że mogę odkładać tylko na wakacje w fajnych miejscach). Generalnie raczej go lubi

Myślę, że boi się po prostu, że zostanę na lodzie i będę "starą panną".

[new woman in town]

Napisane przez nefretam

Ja zdecydowanie odbieram rozmowy z mamą jako presję. Z każdą rozmową coraz bardziej. Zresztą od początku jest zafiksowana na tym punkcie, bo TŻ był ze swoją byłą 9 lat, więc moja mama myśli, że rozstali się dlatego, że on nie chciał ślubu :/

To znaczy tylko tyle, że tamta dziewczyna nie była tą właściwą.

[Ola-zz]

Nefretam biedna jesteś. Mówię serio. Tyle słyszeć to można zwariować. Osobiście uważam, że to za szybko no ok znasz go 2 lata to jeszcze bym zrozumiała taką decyzję szybkiego ślubu. Obydwoje jesteście młodzi więc po co się śpieszyć. A ludziom mów, że dowiedzą się jako piersi gdy do tego dojdzie, do zaręczyn. I niech nie wciskają nosa

Twoi rodzice 3 miesiące znajomości i zaręczyny!!! No nieźle i możliwe. Kiedyś bym powiedziała głupota, brak rozsądku, zero odpowiedzialności ale mój Tż też oświadczył się po prawie 4 miesiącach związku a znajomości ponad 2 lat. No ale u nas jest to zrozumiałe bo ja mam 26 a on 19 lat starszy.

Ps. Ja często słyszę o ciążach. I ewentualnie tekst. A wy po co czekacie? Jeśli mój chce kolejne dziecko z mną to musi się śpieszyć. Takie teksty tylko w kobiecym gronie bez obecności mojego partnera. Owszem wkurzające

[dfdce9ad473ee3ba4bd9426289ac63cb58eb8552]

Napisane przez new woman in town

To znaczy tylko tyle, że tamta dziewczyna nie była tą właściwą.

A wam naprawdę nie mieści się w głowach, że to kobieta może nie chcieć ślubu ? Może on nie był tym właściwym i teraz matka słusznie się martwi, że dlaczego poprzednia nie chciała go za męża

A co do problemu - ucinaj tego typu dopytywania, jednym krótkim: to moje prywatne sprawy, nie chcę o nich mówić. Jeżeli Ci rzeczywiście to przeszkadza. Nawet z matką nie masz obowiązku omawiać takich spraw, jeżeli nie uznajesz tego za słuszne. Dorosła już jesteś, czas nauczyć się wyznaczać innym ludziom granice wpieprzania się w prywatne sprawy. Im szybciej się tego nauczysz, tym lepiej dla Ciebie.

[Rena]

Napisane przez nefretam

Myślę, że przeciwnie związek rokuje. TŻ odkłada w tej chwili kasę na wkład własny i rozważa wzięcie kredytu w ciągu 2-3 lat. (Moje dochody są na tyle niskie, że mogę odkładać tylko na wakacje w fajnych miejscach). Generalnie raczej go lubi

Myślę, że boi się po prostu, że zostanę na lodzie i będę "starą panną".

To ze Ty uwazasz, ze rokuje to oczywiste. Inaczej bys z nim nie byla. Ale wyglada na to, ze Twoja matka nie podziela opinii. Ona boi sie, ze to sie nie wydarzy.

Kiedys bylam z facetem, ktorego eks rzucila bo nie chcial slubu. Ale mowilam sobie ze ja to ja, a nie ta eks. Po dwoch latach rzucilam go z tego samego powodu. On argumentowal ze nie ma mieszkania. Potem odziedziczyl mieszkanie po jakies swojej ciotce i wtedy juz chcial sie zenic. Ale kandydatki nie mogl znalesc. Takze kwestia ekonomiczna to jedno, ale ta uczuciowa i tak wygra.