Coś robię nie tak?

[MexicanMint]

Cześć dziewczyny,


Muszę wam się wyżalić. Mam prawie 30 lat, kiedy byłam młodsza zawsze myślałam, że kogoś znajdę w naturalny sposób. Jestem introwertyczką, ale studiowałam, chodziłam na różne wydarzenia, byłam trochę nieśmiała nie udało mi się nikogo spotkać, a chciałam poznać kogoś fajnego. Zaczęłam próbować randkowania przez internet, z przerwami trwa to już kilka lat, poznałam ok 80 facetów osobiście, plus kilka razy więcej tych z którymi pisałam, byłam 2 razy na speed datingu (w sumie 50 facetów), kursy językowe, wolontariaty, koncerty, wystawy, sporo tego, bo mam wiele zainteresowań, ale nigdy nie byłam w związku. Zakochałam się tylko prawdziwie tylko raz, po czasie okazało się, że miał zaburzenia psychiczne, a nie był nigdy u lekarza i nigdy tego nie rozważał, więc siłą rzeczy zakończyłam tę relację. Jestem trochę w dołku i potrzebuję pocieszenia/pozytywnych historii, bo zaczynam się bać, że już zawsze zostanę sama,a czuję się bardzo samotna.
Ps. Uważam, że nie jestem zbyt wybredna, naprawdę odrzucałam facetów tylko jeśli byli naprawdę dziwni/niezdolni do zbudowania dojrzałego związku i zawsze dawałam im kilka szans.

[kotyksiazki]

No cóż, takich wątków jest mnóstwo. Związek to loteria. Już gdzieś wspominałam, że takim dużym powodzeniem cieszą się dziewczyny pewne siebie i trochę wyzywajace. Introwertycy maja zdecydowanie gorzej. Nie ma innej rady, jak nadal rpboowac wychodzić do ludzi. Możesz tym razem celowac w miejsca i kursy, których jeszcze nie próbowałaś.



Oprócz tego możesz założyć instagrama, Facebooka i inne takie - czasem ludzie poznają się przez takie portale.

A na randkowych sama zagaduj w jakiś niebanalny sposób.

[umpapumpa]

Napisane przez MexicanMint

Cześć dziewczyny,


Muszę wam się wyżalić. Mam prawie 30 lat, kiedy byłam młodsza zawsze myślałam, że kogoś znajdę w naturalny sposób. Jestem introwertyczką, ale studiowałam, chodziłam na różne wydarzenia, byłam trochę nieśmiała nie udało mi się nikogo spotkać, a chciałam poznać kogoś fajnego. Zaczęłam próbować randkowania przez internet, z przerwami trwa to już kilka lat, poznałam ok 80 facetów osobiście, plus kilka razy więcej tych z którymi pisałam, byłam 2 razy na speed datingu (w sumie 50 facetów), kursy językowe, wolontariaty, koncerty, wystawy, sporo tego, bo mam wiele zainteresowań, ale nigdy nie byłam w związku. Zakochałam się tylko prawdziwie tylko raz, po czasie okazało się, że miał zaburzenia psychiczne, a nie był nigdy u lekarza i nigdy tego nie rozważał, więc siłą rzeczy zakończyłam tę relację. Jestem trochę w dołku i potrzebuję pocieszenia/pozytywnych historii, bo zaczynam się bać, że już zawsze zostanę sama,a czuję się bardzo samotna.
Ps. Uważam, że nie jestem zbyt wybredna, naprawdę odrzucałam facetów tylko jeśli byli naprawdę dziwni/niezdolni do zbudowania dojrzałego związku i zawsze dawałam im kilka szans.

Mimo wszystko polecam jakiś cywilizowany portal randkowy, ja poznałam w ten sposób kogoś wspaniałego owszem, musiałam przekopać się przez grono sebków, proponujących mniej lub bardziej oczywisty sponsoring, żonatych szukających przygody itd. ale ten chłopak był tego wart. Byłam na takim portalu 2 tygodnie i złoty strzał, oboje po kilku dniach na stałe usunęliśmy konta.

[MexicanMint]

Napisane przez umpapumpa

Mimo wszystko polecam jakiś cywilizowany portal randkowy, ja poznałam w ten sposób kogoś wspaniałego owszem, musiałam przekopać się przez grono sebków, proponujących mniej lub bardziej oczywisty sponsoring, żonatych szukających przygody itd. ale ten chłopak był tego wart. Byłam na takim portalu 2 tygodnie i złoty strzał, oboje po kilku dniach na stałe usunęliśmy konta.

próbowałam 4 portali randkowych, w tym 1 płatny. Poleciłam go nawet starszej siostrze i spotkała tam męża, a sama mam chyba pecha.. Mieszkałam też w 2 dużych miastach, więc to nie kwestia miejsca

[kotyksiazki]

Próbować do skutku, to jest loteria. Jednym się udaje, innym nie. Jedni szukają długo, inni trafiają od razu.

[AgaLk]

Mam wrażenie, że poruszony przez Ciebie temat to obecnie temat na czasie.
Podobno 1/4 naszego społeczeństwa żyje w pojedynkę.
I co dziwne podobno wg najnowszych badań najszczęśliwsze są kobiety singielki (bez rodziny i dzieci).

Również mam znajome, które jak Ty Autorko szukają swojej drugiej połówki i również im nie idzie. Dlaczego? a to ludzie mają wygórowane oczekiwania, a to nie mają czasu, a to im się zwyczajnie nie chce starać i wchodzić w związki, a to nie traktują drugiej strony na serio.

Chyba nie ma złotego środka na ten problem. Super, że przebywasz w różnorodnym gronie, wychodzisz do ludzi, robisz coś... wg mnie to kwestia czasu a spotkasz na swojej drodze kogoś, kto będzie dla Ciebie interesujący.
Autorko rozwijaj nadal swoje zainteresowania, ciesz się życiem, spotykaj ze znajomymi... a on? a on się znajdzie w najmniej oczekiwanym momencie lub miejscu czego Ci szczerze życzę.

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

A jak wyglądasz i jak się ubierasz? Uważasz się za atrakcyjną fizycznie?

[NocnaWiedma]

Autorko, udawało Ci się poznać kogoś na wydarzeniach, na które chodziłaś? Masz jakiś znajomych, kolegów płci męskiej? Potrafiłabyś pokazać komuś, że jesteś zainteresowana albo przejąć inicjatywę?

[DracarysDragon]

Wiem, że taka sytuacja może przytłaczać, także doskonale Cię rozumiem i choć w tym momencie moje słowa mogą wydać Ci się bardzo naciągane - bądź szczęśliwa sama ze sobą, a miłość odnajdzie Cię dokładnie w momencie, kiedy przestaniesz jej szukać.

Jestem kilka lat młodsza od Ciebie i do niedawna miałam bardzo podobną sytuację. Mino tego, ze starałam się być osobą aktywną, poznawać nowych ludzi, a nawet założyłam tego nieszczęsnego Tindera, to nie mogłam znaleźć nikogo wartościowego. Same przelotne, powierzchowne znajomości. I na swoim (oraz mojego partnera) przykładzie nauczyłam się, że im bardziej obsesyjnie poszukujesz, tym mniejsza szansa znalezienia kogoś. Od takiej osoby czuć desperację i to niestety mocno odstrasza potencjalnych kandydatów.

Nadal bądź otwarta na ludzi i nowe możliwości, ale nie rób z tego swojego problemu (a tym bardziej swojej wady!). Skup się na własnym rozwoju, hobby, rób rzeczy, które sprawiają Ci przyjemność i wyzwalają w Tobie pozytywną energię - a zaczniesz przyciągać facetów samoistnie.

Najgorsze co można zrobić, to mieć niezdrowe parcie na związek - miłość przyjdzie i nie ma co jej poganiać, bo to nic nie da. Tymczasem trzeba skupić się na sobie, będąc również otwartą na inne osoby, w tym osoby z Twojego najbliższego otoczenia. Może już poznałaś swojego ukochanego, tylko nie wiesz, ze to on? Z moim znałam się dwa lata, zanim okazało się, że perfekcyjnie do siebie pasujemy. Dalego może zamiast poznawać 50 kolejnych, warto skupić się na tych, których już poznałaś i, zaczynając nawet od luźnego koleżeństwa (bez nastawiania!), poznać ich lepiej?

[martynawu92]

Cześć!

Widzę, że mamy podobne doświadczenia i podobną tendencję do analizowania wszystkiego na części pierwsze i obie czujemy się mocno zagubione w temacie randkowania Mówię to również na podstawie Twoich starszych postów. Mam 27 lat i też brak prawdziwego związku na koncie.

U mnie spotkania z internetu przebiegały podobnie, relacje zwykle dosyć szybko się kończyły i gdzieś głęboko w środku czułam, że raczej jestem co najwyżej kołem zapasowym. Z tym, że do mnie ci faceci pisali zawsze dużo, nawet bardzo dużo i to codziennie, ale do spotkań się nie garnęli, zapewne podtrzymywali rozmowę, bo to nic nie kosztuje, a w tym czasie spotykali się z innymi i szukali lepszej. U mnie rekord spotkań z jednym facetem z portalu to 3 Zwykle kończyło się na 2, tylko raz na 1 spotkaniu. Ale - w przeciwieństwie do Ciebie - ja poznałam tylko kilku mężczyzn stamtąd, bardzo mało kont w moich okolicach, a większość profili prezentowała się bardzo źle... I nie mam tu na myśli tylko samego wyglądu, ale też te wulgarne czy prymitywne podpisy... Jeśli mieszkasz w chociażby średnim mieście (lub masz takie w okolicy), to zapewne miałaś dużo większy wybór sensownych kandydatów. No ale widzę, że też nie wypaliło.

Na przestrzeni lat i obserwowania związków tworzących się wokół mnie, czytania for, rozmawiania z różnymi ludźmi (również w sieci), zauważyłam kilka rzeczy.

1. Dziś na portalach randkowych o wiele ciężej spotkać takiego zwyczajnego faceta, który ma poukładane w głowie i który faktycznie szuka stałego związku. W porównaniu do tego co było 5, czy 10 lat temu, to istna przepaść. Bawidamki i playboye, zwichrowani psychicznie, mizogini, uzależnieni, desperaci (przylepią się do każdej, tak bardzo są nieatrakcyjni i tak bardzo nie potrafią po prostu porozmawiać, że kopiują każdej to samo, byle któraś ich w końcu ZAAKCEPTOWAŁA), żonaci/zajęci, typowi "zaliczacze", "skrzywdzono misie", stali bywalce (te same konta, te same zdjęcia co kilka lat wcześniej) i oczywiście panowie nie znający podstaw języka polskiego. Aaaa, no i starsi panowie, którzy potrafią się dobijać dosyć agresywnie Oczywiście wśród tego typu kont są też perełki, czyli tacy NORMALNI mężczyźni i bez większych odchyleń (przynajmniej na pierwszy rzut oka), ale oni z kolei mogą na portalach mocno przebierać, bo choć zwykle żeńskich kont jest mniej, to jednak panie się lepiej prezentują i nie ma wśród nich aż tak dużo "kosmitek".

2. Świat się kręci wokół ekstrawertyków. Ekstrawertyk ma w sobie coś, co naturalnie i w niewymuszony sposób przyciąga innych ludzi. Taki ktoś pójdzie tylko do sklepu po bułki i po drodze czy w kolejce już ktoś zagada (lub zrobi to sam, na pełnym luzie), jakoś tak samo z siebie to wszystko wychodzi. Taka osoba po prostu emanuje otwartością, życzliwością, pozytywną energią, pewnością siebie i nie musi się przy tym wysilać, a inni to wyczuwają intuicyjnie i dialogi nawiązują się niemalże same. To też dodaje odwagi facetom, żeby zagadać do takiej kobiety.
Osoba introwertyczna z kolei ma bardziej zamkniętą mowę ciała, kieruje się "ku wewnątrz", często brakuje jej takiego luzu i pewności siebie, żeby powiedzieć/zrobić coś od tak, pod wpływem impulsu. Bardziej analizuje, częściej się płoszy i ma problem z przełamaniem różnych swoich strachów (co powiedzieć, czy nie dostanę łatki zdesperowanej, czy ten ktoś mnie nie odrzuci) itd. Niby można nad tym pracować, przełamywać się itd, ale niestety - to już nie będzie wychodzić tak naturalnie i bez presji, to już będzie takie trochę "wymuszone" i w dalszym ciągu będzie to "pilnowanie się" (by robić <to i to>, nie robić <tego i tego>). Jeśli jesteś introwertyczką, to wydaje mi się, że zrozumiesz o co mniej więcej mi chodzi.

3. Ludzi porównałabym metaforycznie do np. smaków lodów Statystycznie największym powodzeniem cieszą się wanilia i czekolada. Nawet jeśli nie jest to czyjś ulubiony smak, to z reguły i tak z chęcią je zje, jeśli im się trafi. Ale są też o wiele mniej popularne smaki lodów i takie, które nie nadają się na "stały" ulubiony smak, bo szybciej się przejadają, na dłuższą metę wręcz mierżą, np taki snickers. Zbyt mdły, no i te orzeszki - nie każdy je lubi, a niektórzy mają na nie wręcz alergię Z ludźmi według mnie jest podobnie - są takie osoby, które łatwiej wpasują się w gust i oczekiwania WIĘKSZOŚCI, statystycznie będą mieć więc bardzo duży wybór potencjalnych i SZCZERZE ZAINTERESOWANYCH nimi partnerów. Są też i tacy, którzy przyciągną nielicznych chętnych, więc i wybór wtedy ma się dużo mniejszy, o wiele trudniej wtedy o WZAJEMNE zainteresowanie.

Być może obie jesteśmy w tej drugiej grupie, niestety.

[MexicanMint]

Dzięki za Wasze odpowiedzi.
Jeśli chodzi o wygląd jestem przeciętna, ale dbam o siebie, jestem wysportowana, noszę makijaż i mam nie najgorszy gust jesli chodzi o ubrania. Ale też nie umawiam się z modelami, lubię zwyczajnych chłopaków. Trudno jest mi poznawać ludzi na wydarzeniach, może dlatego, że nie jestem zbyt otwarta. Poznałam kilku mężczyzn w klubach/na ulicy, ale to nie były osoby "do związku".

Nie mam kolegów płci męskiej - mam bardzo kobiecy zawód i siłą rzeczy miałam kobiece liceum i studia, więc nie mam na co dzień kontaktu z mężczyznami.


Myślę, że faktycznie problem jest z wzajemnym zainteresowaniem. Nawet koleżanek mam ograniczone grono i trudno łapię z kimś flow i mam wspólne zainteresowania.

[umpapumpa]

Napisane przez martynawu92

Ale - w przeciwieństwie do Ciebie - ja poznałam tylko kilku mężczyzn stamtąd, bardzo mało kont w moich okolicach, a większość profili prezentowała się bardzo źle... I nie mam tu na myśli tylko samego wyglądu, ale też te wulgarne czy prymitywne podpisy... Jeśli mieszkasz w chociażby średnim mieście (lub masz takie w okolicy), to zapewne miałaś dużo większy wybór sensownych kandydatów. No ale widzę, że też nie wypaliło.

Na przestrzeni lat i obserwowania związków tworzących się wokół mnie, czytania for, rozmawiania z różnymi ludźmi (również w sieci), zauważyłam kilka rzeczy.

1. Dziś na portalach randkowych o wiele ciężej spotkać takiego zwyczajnego faceta, który ma poukładane w głowie i który faktycznie szuka stałego związku. W porównaniu do tego co było 5, czy 10 lat temu, to istna przepaść. Bawidamki i playboye, zwichrowani psychicznie, mizogini, uzależnieni, desperaci (przylepią się do każdej, tak bardzo są nieatrakcyjni i tak bardzo nie potrafią po prostu porozmawiać, że kopiują każdej to samo, byle któraś ich w końcu ZAAKCEPTOWAŁA), żonaci/zajęci, typowi "zaliczacze", "skrzywdzono misie", stali bywalce (te same konta, te same zdjęcia co kilka lat wcześniej) i oczywiście panowie nie znający podstaw języka polskiego. Aaaa, no i starsi panowie, którzy potrafią się dobijać dosyć agresywnie Oczywiście wśród tego typu kont są też perełki, czyli tacy NORMALNI mężczyźni i bez większych odchyleń (przynajmniej na pierwszy rzut oka), ale oni z kolei mogą na portalach mocno przebierać, bo choć zwykle żeńskich kont jest mniej, to jednak panie się lepiej prezentują i nie ma wśród nich aż tak dużo "kosmitek".

Myślę, że tu jest Twój problem, ja mieszkam po prostu w mieście wojewódzkim to i tych facetów do wyboru miałam więcej, pewnie gdybym mieszkała w małej miejscowości szukałabym dłużej niż te 2 tygodnie.
Założyłam konto na portalu randkowym po raz pierwszy, nie mając pojęcia czego (kogo) się spodziewać. Odzew jest od razu ale jako pierwsi piszą ci, którzy wyraźnie pomylili portal randkowy z Roksą, mnie takie płatne relacje ani żadne fwb, przygody z żonatymi mężczyznami nie interesowały, nawet im nie odpisywałam.
Poznałam za to kilku kolegów, którzy mają podobne zainteresowania no i przede wszystkim mojego, najpierw oboje daliśmy sobie polubienia a potem rozwinęła się rozmowa, po 2 dniach pierwsze spotkanie w moim mieście, które nie mogło się skończyć on musi do mnie dojeżdżać, ale to dla nas nie problem, nie jest to jakoś mega daleko

[martynawu92]

Napisane przez umpapumpa

Myślę, że tu jest Twój problem, ja mieszkam po prostu w mieście wojewódzkim to i tych facetów do wyboru miałam więcej, pewnie gdybym mieszkała w małej miejscowości szukałabym dłużej niż te 2 tygodnie.
Założyłam konto na portalu randkowym po raz pierwszy, nie mając pojęcia czego (kogo) się spodziewać. Odzew jest od razu ale jako pierwsi piszą ci, którzy wyraźnie pomylili portal randkowy z Roksą, mnie takie płatne relacje ani żadne fwb, przygody z żonatymi mężczyznami nie interesowały, nawet im nie odpisywałam.
Poznałam za to kilku kolegów, którzy mają podobne zainteresowania no i przede wszystkim mojego, najpierw oboje daliśmy sobie polubienia a potem rozwinęła się rozmowa, po 2 dniach pierwsze spotkanie w moim mieście, które nie mogło się skończyć on musi do mnie dojeżdżać, ale to dla nas nie problem, nie jest to jakoś mega daleko

A mogę wiedzieć z jakiego portalu korzystałaś i kiedy to było? Jesteś w stanie powiedzieć mniej więcej z iloma facetami się spotkałaś zanim trafiłaś na tę swoją perełkę? Twoja historia jest budująca i jednak daje nadzieję.
Moja siostra poznała swojego męża na portalu randkowym, ale to było z 12 czy 13 lat temu, więc bardzo dawno.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[umpapumpa]

Napisane przez martynawu92

A mogę wiedzieć z jakiego portalu korzystałaś i kiedy to było? Jesteś w stanie powiedzieć mniej więcej z iloma facetami się spotkałaś zanim trafiłaś na tę swoją perełkę? Twoja historia jest budująca i jednak daje nadzieję.
Moja siostra poznała swojego męża na portalu randkowym, ale to było z 12 czy 13 lat temu, więc bardzo dawno.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Z Sympatii miałam tam bardzo skromne zdjęcie, żadnych cyców na wierzchu, selfie z wydętymi ustami czy coś. Pisałam z wieloma, spotkałam się przez te dwa tygodnie pobytu na portalu z około 20 (jak ktoś mi nie pasował w zainteresowaniach albo nie do końca z wyglądu to przestawałam odpisywać po prostu, mówiłam że to koniec bo nie mam czasu na więcej, spotkania były tylko z ciekawszymi dla mnie).

---------- Dopisano o 12:43 ---------- Poprzedni post napisano o 12:40 ----------

PS Nie jestem też żadnym cudem, taka raczej myszka w typie A Hathaway w normalnych ciuchach, jest tam więcej zrobionych lasek, także nie uważam żeby ten odzew do mnie był czymś wyjątkowym.

---------- Dopisano o 12:45 ---------- Poprzedni post napisano o 12:43 ----------

Pierwsze spotkania oczywiście gdzieś na mieście, nie wyjścia razem na imprezę, zwykła kawa i tyle mi wystarczyło, żeby kogoś ocenić na początek.
A konto założyłam na początku czerwca i miesiąc temu usunęłam, po namowach tego chłopaka (bo ja bym jeszcze trochę potrzymała, ale skoro oboje usuwamy to ok)

[Ellen_Ripley]

Na Twoim miejscu zgłosiła bym się do jakiegoś doradcy randkowego, czy coś w ten deseń, bo wybacz, poznanie 80 facetów na randkach i nic z tego nie wyszło? To już mi wygląda na coś więcej, niż pech. Albo wybierasz tragicznie, albo jednak po Twojej stronie jest coś, co sprawia, że nikt nie chce kontynuować znajomości. Bo jednak nawet mieszkanie w małej miejscowości i niewielki wybór wszystkiego nie tłumaczą.

[umpapumpa]

Napisane przez Ellen_Ripley

Na Twoim miejscu zgłosiła bym się do jakiegoś doradcy randkowego, czy coś w ten deseń, bo wybacz, poznanie 80 facetów na randkach i nic z tego nie wyszło? To już mi wygląda na coś więcej, niż pech. Albo wybierasz tragicznie, albo jednak po Twojej stronie jest coś, co sprawia, że nikt nie chce kontynuować znajomości. Bo jednak nawet mieszkanie w małej miejscowości i niewielki wybór wszystkiego nie tłumaczą.

No nie wiem, szczerze to bardzo wątpię żebym ja kogoś znalazła w małej miejscowości, zaletą dużego miasta jest ogromny wybór dla każdej dziewczyny.

[f284c48a05423b409a451c4db0eed2c1276616e1_6008c4288f43f]

Napisane przez umpapumpa

No nie wiem, szczerze to bardzo wątpię żebym ja kogoś znalazła w małej miejscowości, zaletą dużego miasta jest ogromny wybór dla każdej dziewczyny.

Ale ona ma wybór, 80 facetów to jest mało? Mało to by było pięciu w ciągu pół roku. Jej nawet i 300 nie pomoże, Ellen ma rację.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez umpapumpa

No nie wiem, szczerze to bardzo wątpię żebym ja kogoś znalazła w małej miejscowości, zaletą dużego miasta jest ogromny wybór dla każdej dziewczyny.

Eee, nie, nie jest. I w małej i w ogromnej miejscowości można mieć problem z poznaniem kogoś. Myślę, że w tym przypadku nie tu leży problem.

[umpapumpa]

Z drugiej strony, fakt 80 facetów to nie tak mało, może zbyt ścisłe kryteria wyboru Autorko?

[martynawu92]

Napisane przez Ellen_Ripley

Na Twoim miejscu zgłosiła bym się do jakiegoś doradcy randkowego, czy coś w ten deseń, bo wybacz, poznanie 80 facetów na randkach i nic z tego nie wyszło? To już mi wygląda na coś więcej, niż pech. Albo wybierasz tragicznie, albo jednak po Twojej stronie jest coś, co sprawia, że nikt nie chce kontynuować znajomości. Bo jednak nawet mieszkanie w małej miejscowości i niewielki wybór wszystkiego nie tłumaczą.

Autorka nie szukała w małej miejscowości tylko w dwóch dużych miastach, wspominała o tym w swym poście, poniżej tego głównego.

O małej miejscowości pisałam ja - w takim kontekście, że wtedy tych profili jest bardzo mało i ciężko się z kimś umówić, a w takiej ilości jak ona to jest wręcz niemożliwe

Też mnie to ciekawi, że miała aż tyle pudeł. Może za szybko się umawiała i nie robiła wstępnej selekcji na etapie pisania? Niektórzy lubią szybko przechodzić do konkretów, ja np wolałam popisać około tygodnia i wybadać gościa czy jest zainteresowany rozmową i czy chwilkę na to spotkanie poczeka, według mnie to też jest jakiś tam wyznacznik i większy procent szansy, że chociaż spotkanie będzie miłe (jedli do niego rzecz jasna dojdzie).

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[MexicanMint]

80 mężczyzn w ciągu 5 lat to 16 mężczyzn rocznie, bo ja wiem czy to tak wielu.
Czasem oni się nie odzywali, czasem ja kończyłam znajomość. Selekcja to pisanie od kilku dni do miesiąca przed spotkaniem, ale nie ważne jak długo się z kimś pisze i tak spotkanie to zupełnie inna bajka.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez MexicanMint

80 mężczyzn w ciągu 5 lat to 16 mężczyzn rocznie, bo ja wiem czy to tak wielu.
Czasem oni się nie odzywali, czasem ja kończyłam znajomość. Selekcja to pisanie od kilku dni do miesiąca przed spotkaniem, ale nie ważne jak długo się z kimś pisze i tak spotkanie to zupełnie inna bajka.

Spoko, uważasz, że to nie tak dużo, ale pytałaś o opinię i dla mnie to jednak spora grupa i troszkę dziwne, że nic nie wypaliło.