Jak być asertywnym czyli natrętni znajomi...

[_lena20]

Pytanie jak w tytule czyli jak być asertywnym, nauczyć się odmawiać ludziom i nie mieć z tego powodu wyrzutów sumienia, bo ktoś się obrazi?

Jestem osobą otwartą, wesołą i zauważyłam że przez to znajomi wchodzą mi na głowę.

Ciągle ktoś chce się do mnie wpraszać nawet jeśli ja tej osoby nie zapraszałam.

Przykład: znajomy chce ze mną porozmawiać bo ma problem, proponuje spotkanie i pyta o której ma u mnie być. Podczas gdy ja niczego takiego nie proponowałam.

Nie pomagają żadne wymówki czyli jestem zmęczona ("Nie zajmę ci dużo czasu"), muszę sprzątać, więc u mnie nie da rady się spotkać ("Pomogę ci posprzątać"), chcę wyjść z domu i umówić się w miejscu publicznym ("Wolę spotkać się u ciebie, bo jest lepsza atmosfera").

Może miałyście podobną sytuację z natrętnymi osobami i sobie kulturalnie z tym poradziłyście, bo ja już nie mam pomysłu co mam mówić.

Ps. Jestem osobą gościnną i chętnie zapraszam do siebie przyjaciół, nie ma problemu także, by ktoś u mnie nocował, z tym że muszę sama tego chcieć. A nienawidzę, gdy ZNAJOMY proponuje spotkanie, ja się zgadzam a za chwilę słyszę pytanie o której ma u mnie być. Generalnie ze zwykłymi znajomymi od piwa czy ze szkoły wolę spotykać się na neutralnym gruncie, a potem niech każdy wraca w swoją stronę.

Nie wiem, jak z tego wybrnąć, a podejrzewam, że wyżej wspomniany kolega się na mnie obrazi, bo po godzinnej smsowej wymianie zdań, że nie spotkamy się u mnie, bo wolę wyjść z domu i po jego naciskach, że u mnie jest lepsza atmosfera, po prostu wyłączyłam telefon.

Pomożecie?

[PaulaCooper]

Po prostu powiedz ze nie masz ochoty i nie lubisz sie spotykac caly czas u siebie.
Ja bym mu napisala "nie mam ochoty na spotkanie u mnie. Jesli Ci to nie odpowiada to mozemy sie spotkac w inny dzien albo dzjsiaj ale w miejscu publicznym" i juz

Wysyłane z mojego GT-I9300 za pomocą Tapatalk 2

[mary_poppins]

Napisane przez _lena20

Pytanie jak w tytule czyli jak być asertywnym, nauczyć się odmawiać ludziom i nie mieć z tego powodu wyrzutów sumienia, bo ktoś się obrazi?

Jestem osobą otwartą, wesołą i zauważyłam że przez to znajomi wchodzą mi na głowę.

Ciągle ktoś chce się do mnie wpraszać nawet jeśli ja tej osoby nie zapraszałam.

Przykład: znajomy chce ze mną porozmawiać bo ma problem, proponuje spotkanie i pyta o której ma u mnie być. Podczas gdy ja niczego takiego nie proponowałam.

Nie pomagają żadne wymówki czyli jestem zmęczona ("Nie zajmę ci dużo czasu"), muszę sprzątać, więc u mnie nie da rady się spotkać ("Pomogę ci posprzątać"), chcę wyjść z domu i umówić się w miejscu publicznym ("Wolę spotkać się u ciebie, bo jest lepsza atmosfera").

Może miałyście podobną sytuację z natrętnymi osobami i sobie kulturalnie z tym poradziłyście, bo ja już nie mam pomysłu co mam mówić.

Ps. Jestem osobą gościnną i chętnie zapraszam do siebie przyjaciół, nie ma problemu także, by ktoś u mnie nocował, z tym że muszę sama tego chcieć. A nienawidzę, gdy ZNAJOMY proponuje spotkanie, ja się zgadzam a za chwilę słyszę pytanie o której ma u mnie być. Generalnie ze zwykłymi znajomymi od piwa czy ze szkoły wolę spotykać się na neutralnym gruncie, a potem niech każdy wraca w swoją stronę.

Nie wiem, jak z tego wybrnąć, a podejrzewam, że wyżej wspomniany kolega się na mnie obrazi, bo po godzinnej smsowej wymianie zdań, że nie spotkamy się u mnie, bo wolę wyjść z domu i po jego naciskach, że u mnie jest lepsza atmosfera, po prostu wyłączyłam telefon.

Pomożecie?

Strasznie sie tlumaczysz i w tychze tlumaczeniach rozwlekasz. Przez to inni wchodza Ci na glowe bez zadnego poczucia obciachu.
Nastepnym razem jak jednorazowa odmowa nie pomoze, to powiedz cos w stylu: "Nie licytuj sie ze mna, bo w tej kwestii mam wiecej do powiedzenia. Spierac sie mozemy w kwestii wyboru knajpy a nie tego, czy sie spotkamy u mnie czy nie. To moj dom i ja Ci mowie, ze nie.". Jak sie obrazi to trudno, nie rozumiem jak mozna sie do kogos wpraszac i powtarzac "ale ja wole". Nie ma "wole", albo kogos zapraszasz albo nie, nie znaczy nie. Dziwie sie, ze uwazasz, ze musisz sie komus tlumaczyc dlaczego nie moze przyjsc do Twojego domu.

[ulicznica]

Jesteś zmęczona, marzysz o kąpieli i wieczorze tylko dla siebie - ja mówię wprost, że nie mam siły dzisiaj gadać i porozmawiamy jutro. Ta osoba się z tym problemem przesypia i jutro rano zwykle już nie ma problemu, chyba że chodzi o coś większego kalibru niż zwykła kłótnia.
Jeśli stracisz znajomych spławiając ich ten sposób, poznaj kogoś nowego, kto oprócz siebie uszanuje też Twoją osobę i Twoje zmęczenie.

[Pani Zemsta]

przede wszystkim musisz być konsekwentna. Z takimi natrętnymi osobami, jak opisałaś w poście, najlepiej działa metoda zdartej płyty - albo jak koleżanka wyżej radzi powiedz szczerze, że nie masz ochoty kogoś gościć w domu, albo jeśli nie czujesz się na siłach to wymówka, że masz remont/brak wody/prądu itd. jakiś kataklizm, który uniemożliwia wizytę i powtarzaj to w kółko do znudzenia. I nie tłumacz się, bo jak sama widzisz, jak zaczynasz się tłumaczyć, to dany osobnik wyczuwa, że możesz się w końcu ugiąć i nie odpuszcza. Bycia asertywnym nie nauczysz się w jeden dzień, ale od czegoś trzeba zacząć
a swoją drogą, jak ktoś jest niekulturalny wobec mnie (a takie wbijanie się na chatę jak mówię, że jestem zmęczona to dla mnie brak kultury), to czuję się automatycznie zwolniona z obowiązku bycia również kulturalną i pogoniłabym takiego znajomego na drzewo

[kisielova]

albo zacznij otwarcie mówić "nie", bez podawania przyczyny, albo kiedy znajomy przychodzi bądź gotowa do wyjścia i powiedz, że idziecie do miejsca X, nie wpuszczając go nawet do domu.

[201803290936]

Napisane przez Pani Zemsta

przede wszystkim musisz być konsekwentna. Z takimi natrętnymi osobami, jak opisałaś w poście, najlepiej działa metoda zdartej płyty - albo jak koleżanka wyżej radzi powiedz szczerze, że nie masz ochoty kogoś gościć w domu, albo jeśli nie czujesz się na siłach to wymówka, że masz remont/brak wody/prądu itd. jakiś kataklizm, który uniemożliwia wizytę i powtarzaj to w kółko do znudzenia. I nie tłumacz się, bo jak sama widzisz, jak zaczynasz się tłumaczyć, to dany osobnik wyczuwa, że możesz się w końcu ugiąć i nie odpuszcza. Bycia asertywnym nie nauczysz się w jeden dzień, ale od czegoś trzeba zacząć
a swoją drogą, jak ktoś jest niekulturalny wobec mnie (a takie wbijanie się na chatę jak mówię, że jestem zmęczona to dla mnie brak kultury), to czuję się automatycznie zwolniona z obowiązku bycia również kulturalną i pogoniłabym takiego znajomego na drzewo

Święte słowa.

[Lexie]

Po co się tak tłumaczysz? Podajesz argument, więc ktoś może go zbijać Powiedz po prostu "u mnie nie da rady, ale możemy iść na kawę". Jak ktoś się upiera, powiedz jeszcze raz, że niestety, u Ciebie się nie spotkacie i zamilknij, niech sam coś zaproponuje, zareaguje jakoś. Trzymaj się swojego "nie" Albo powiedz szczerze i wprost, że nie masz ochoty na spotkanie w domu, więc albo miasto, albo idziesz oglądać serial

[ARAKSJEL]

Napisane przez _lena20

Nie wiem, jak z tego wybrnąć, a podejrzewam, że wyżej wspomniany kolega się na mnie obrazi, bo po godzinnej smsowej wymianie zdań, że nie spotkamy się u mnie, bo wolę wyjść z domu i po jego naciskach, że u mnie jest lepsza atmosfera, po prostu wyłączyłam telefon.

Pomożecie?

Niech się obrazi ,inteligenta osoba w lot załapie o co chodzi ,jemu tej cechy brakuje tudzież kultury .Nie masz problemu z asertywnością tylko musisz być bardziej konkretna w przekazie ,bo jak widać nie każdy jest lotny i łopatologia w takich wypadkach jest wskazana.

[Elfia4]

To trochę jest tak, że jak sobie wychowasz znajomych, tak masz. Jeśli wszyscy przyzwyczaili się do tego, że u ciebie jest baza wypadowa, ciepły kąt i pocieszalnia, to korzystają z tego bez oporów. Gdybyś od początku umawiała się z nimi na neutralnym gruncie, to miałabyś spokój z nachodzeniem w domu.
Teraz pozostaje ci konsekwentnie umawiać się z ludźmi na mieście wtedy, kiedy nie masz ochoty na spotkanie w domu. Możesz po prostu mówić wprost znajomym, że miło, że chcą pogadać, ale ty masz ogromną ochotę wyrwać się z domu, czy nie masz ochoty spędzać w domu nawet minuty, kiedy jest taka ładna pogoda itd., więc jeśli ten ktoś ma ochotę na rozmowę, to może podczas spaceru czy na kawie w ogródku przy jakiejś kawiarni.
Jeśli to nie pomoże to po prostu oświadczaj, że trudno, ale ty już zaplanowałaś to wyjście, więc albo ktoś dołączy, albo pocałuje klamkę.
Albo znajomi zrozumieją, że ty też masz swoje życie i dostosują się do tego, że czasem twój dom, to twoja strefa prywatna, albo nie byli warci twojego zainteresowania. Obrażanie się o to, że ktoś nie ma ochoty prowadzić domu otwartego jest nie na miejscu i źle świadczy o osobie, która się obraża.

[_chocolate]

Nie tłumacz się. Powiedz tylko coś w stylu "ostatnio ciągle siedzimy u mnie, proponuję spotkać się u Ciebie albo na mieście". Rozumiem Cię, bo mam podobny problem- znajomych, którzy zapraszają mnie raz na rok albo w ogóle, za to nie mają skrupułów wpraszać się do mnie pod każdym pretekstem Kiedyś chyba po prostu powiem, że mam tego dość, takim ludziom brak kultury.

[simsa22]

Napisane przez Elfia4

To trochę jest tak, że jak sobie wychowasz znajomych, tak masz. Jeśli wszyscy przyzwyczaili się do tego, że u ciebie jest baza wypadowa, ciepły kąt i pocieszalnia, to korzystają z tego bez oporów. Gdybyś od początku umawiała się z nimi na neutralnym gruncie, to miałabyś spokój z nachodzeniem w domu.

Dokładnie

[201803080934]

Za dużo się tłumaczysz. Do każdego powodu można znaleźć jakieś 'ale'. Znajomy chce się spotkać? Okej, chodźmy tu i tu. On woli u ciebie? Dzisiaj nie da rady u ciebie. Czemu? Bo wolisz dzisiaj gdzieś wyjść na miasto. On woli u ciebie? TY wolisz na miasto. I zamilknij na chwile, niech zdecyduje czy chce na miasto, czy w ogole. Ewentualnie jakby nalegał to znowu powiedz 'ale x, już ci powiedziałam, że ja wolę dzisiaj wyjść'. I znowu zamilknij. I metodą zdartej płyty.


Gorsze od tego, że niektórzy dają sobie wchodzić na głowę jest to, że są tacy co mocno to wykorzystują
Czasami aż przykro patrzeć, ale nie jestem niczyim adwokatem żeby go bronić, zwłaszcza, że krzywda się tej osobie nie dzieje.


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[DariaKom]

Napisane przez Grin

Za dużo się tłumaczysz. Do każdego powodu można znaleźć jakieś 'ale'. Znajomy chce się spotkać? Okej, chodźmy tu i tu. On woli u ciebie? Dzisiaj nie da rady u ciebie. Czemu? Bo wolisz dzisiaj gdzieś wyjść na miasto. On woli u ciebie? TY wolisz na miasto. I zamilknij na chwile, niech zdecyduje czy chce na miasto, czy w ogole. Ewentualnie jakby nalegał to znowu powiedz 'ale x, już ci powiedziałam, że ja wolę dzisiaj wyjść'. I znowu zamilknij. I metodą zdartej płyty.


Gorsze od tego, że niektórzy dają sobie wchodzić na głowę jest to, że są tacy co mocno to wykorzystują
Czasami aż przykro patrzeć, ale nie jestem niczyim adwokatem żeby go bronić, zwłaszcza, że krzywda się tej osobie nie dzieje.


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

Jak powie, że dziś woli na mieście, to usłyszy: no dobra, w takim razie jutro u ciebie.

[ariadn_a]

twoim problemem jest chyba to, że chcesz być przez wszystkich lubiana..

[201803080934]

Napisane przez DariaKom

Jak powie, że dziś woli na mieście, to usłyszy: no dobra, w takim razie jutro u ciebie.

'To co, nie widzimy się jednak dzisiaj?'
Ogólnie ciężko mi doradzać tak teoretycznie. Nie wiem jak można się tak przerzucać zdaniami, co to w ogóle za teksty, że on woli u niej

Ja bym się po prostu nie tłumaczyła, moim zdaniem to jest główny problem w rozmowach.

I też mi się wydaje, że autorka za wszelką cenę chce być lubiana.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[201604191001]

Brak tłumaczenia się jest podstawą w takim przypadku, dobrze dziewczyny radzą.
"U mnie nie, możemy pójść do pubu" i na tekst "ale ja wolę u ciebie" jak katarynka należy powtarzać "U mnie nie, to co z tym pubem?".
Na początku może być ciężko ale potem ludzie załapią, że nie oznacza nie i koniec. Może być chwilowy foch, na bank się zdziwią ale konsekwencja i się nauczą

---------- Dopisano o 16:38 ---------- Poprzedni post napisano o 16:36 ----------

Ach i jeszcze na "ale dlaczego nie?" trzeba odpowiadać "po prostu".

[DariaKom]

Napisane przez Grin

'To co, nie widzimy się jednak dzisiaj?'
Ogólnie ciężko mi doradzać tak teoretycznie. Nie wiem jak można się tak przerzucać zdaniami, co to w ogóle za teksty, że on woli u niej

Ja bym się po prostu nie tłumaczyła, moim zdaniem to jest główny problem w rozmowach.

I też mi się wydaje, że autorka za wszelką cenę chce być lubiana.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

Wiesz dla mnie to też żenada, ale niektórzy ludzie są żenujący- i tyle.

I w chęci bycia lubianym też nic dziwnego nie ma. Każdy chce być lubiany. Nawet jak ktoś mówi, że ma to w nosie- to pieprzy.

Nic się nie da zrobić. Pracę domową musi odrobić autorka wątku. Najwyżej niektórzy się obrażą. Ale co to za znajomość, jak nie szanuje się drugiej osoby i dba tylko o swoje "widzimisię".

[201803080934]

Napisane przez DariaKom

I w chęci bycia lubianym też nic dziwnego nie ma. Każdy chce być lubiany. Nawet jak ktoś mówi, że ma to w nosie- to pieprzy.

Wiesz, to nie tak, że ja na przykład nie chcę być lubiana. Oczywiście, że chcę, ale nie za wszelką cenę. Nie wchodzę ludziom w dupę, żeby mnie lubili. No nie można tak, bo przecież to się właśnie tak kończy, że ci bardziej bezczelni wejdą ci na głowę.


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[DariaKom]

Napisane przez Grin

Wiesz, to nie tak, że ja na przykład nie chcę być lubiana. Oczywiście, że chcę, ale nie za wszelką cenę. Nie wchodzę ludziom w dupę, żeby mnie lubili. No nie można tak, bo przecież to się właśnie tak kończy, że ci bardziej bezczelni wejdą ci na głowę.


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

Brak asertywności nie jest "włażeniem w dupę" tylko nieumiejętnością radzenia sobie z odmawianiem. Włażenie w dupę by było, jakby autorka mimo swoich wątpliwości sama zapraszała do domu- by być lubianą.
Brak asertywności to cecha charakteru, ale często wpływ na nią ma wychowanie przez rodziców, mylone przez nich z kulturą osobistą.

[Rena]

Napisane przez _lena20

Pytanie jak w tytule czyli jak być asertywnym, nauczyć się odmawiać ludziom i nie mieć z tego powodu wyrzutów sumienia, bo ktoś się obrazi?

Jestem osobą otwartą, wesołą i zauważyłam że przez to znajomi wchodzą mi na głowę.

Ciągle ktoś chce się do mnie wpraszać nawet jeśli ja tej osoby nie zapraszałam.

Przykład: znajomy chce ze mną porozmawiać bo ma problem, proponuje spotkanie i pyta o której ma u mnie być. Podczas gdy ja niczego takiego nie proponowałam.

Nie pomagają żadne wymówki czyli jestem zmęczona ("Nie zajmę ci dużo czasu"), muszę sprzątać, więc u mnie nie da rady się spotkać ("Pomogę ci posprzątać"), chcę wyjść z domu i umówić się w miejscu publicznym ("Wolę spotkać się u ciebie, bo jest lepsza atmosfera").

Może miałyście podobną sytuację z natrętnymi osobami i sobie kulturalnie z tym poradziłyście, bo ja już nie mam pomysłu co mam mówić.

Ps. Jestem osobą gościnną i chętnie zapraszam do siebie przyjaciół, nie ma problemu także, by ktoś u mnie nocował, z tym że muszę sama tego chcieć. A nienawidzę, gdy ZNAJOMY proponuje spotkanie, ja się zgadzam a za chwilę słyszę pytanie o której ma u mnie być. Generalnie ze zwykłymi znajomymi od piwa czy ze szkoły wolę spotykać się na neutralnym gruncie, a potem niech każdy wraca w swoją stronę.

Nie wiem, jak z tego wybrnąć, a podejrzewam, że wyżej wspomniany kolega się na mnie obrazi, bo po godzinnej smsowej wymianie zdań, że nie spotkamy się u mnie, bo wolę wyjść z domu i po jego naciskach, że u mnie jest lepsza atmosfera, po prostu wyłączyłam telefon.

Pomożecie?

na moj gust chce sie wprosic na seks, tacy sa faceci. Dlugo spotykacie tylko we dwoje? Zeby go splawic wystarczy, ze mu powiesz ze Twoja mama tez wpadnie wieczorem do Ciebie (po zelazko, przepis na ciasto cokolwiek) ale oczywiscie zapraszasz i posiedzicie w 3 ... hahaha... po takiej wystawce nie wiadomo czy w ogole zadzwoni drugi raz.

[marta_1234]

Asertywność jest bardzo potrzebna. Szczególnie gdy się ... studiuje. Do osoby, która ma najlepsze notatki zawsze są kolejki, żeby ona pożyczyła bo zbliża się egzamin. Wtedy to taka nie odmówi, bo chce pomóc, leserom, którzy nie chodzą, a zjawiają sie dopiero w okresie sesji.

Odmawiania trzeba się po prostu nauczyć.