Pracy szukamy, ciągle się wspieramy i nigdy nie poddamy! cz. XIII

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez MissChievousTess

Trzeba, ale działy HR oczekują pewnego określonego modelu reagowania, nie koniecznie takiego jaki laikowi od razu przyjdzie do głowy bez treningu z cyklu "jak o tym rozmawiać podczas rekrutacji". I tak, większość ludzi zawala właśnie rozmowy. I często na pytaniach drażliwych.

Jestem w stanie (do pewnego stopnia) zrozumieć tego typu pytania jeśli dotyczą stanowisk z których jednoznacznie wynika, że trzeba umieć na nich pracować pod presją czasu i stresu. Ale miałam sytuacje kiedy ogłoszenie wyglądało normalnie i nie tworzyło wrażenia, że trzeba na tym stanowisku wykazywać się Bóg wie jaką odpornością psychiczną. A potem się zdziwiłam i zaczęłam żałować, że w ogóle odpowiadałam na ogłoszenie, bo jego opis tworzył zgoła odmienne wyobrażenie.

Napisane przez Silvia91

Ja łapię się już czasami na tym, że mi po prostu odwala na punkcie braku pracy. Czasem myślę o tym już obsesyjnie. Zdarza się, że nie śpię albo budzę się w nocy i rozmyślam.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

To ja spałam normalnie. Ale nieraz łapałam się na tym, że krępowałam się jak to się mówi, "wyjść do ludzi", bo byłam w tym gronie jedyną niepracującą osobą.

[Silvia91]

[1=7b876ccefd4157b39b86852 d237c1fcdcf44b9c3_6485007 1d5e54;86065372]To ja spałam normalnie. Ale nieraz łapałam się na tym, że krępowałam się jak to się mówi, "wyjść do ludzi", bo byłam w tym gronie jedyną niepracującą osobą.[/QUOTE]

Ja właśnie albo nie mogę spać, albo sie budzę w nocy albo śpię całymi godzinami, żeby nie myśleć.
I też raczej unikam kontaktów towarzyskich, nie mam się na tą chwilę czym "pochwalić"

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[gregia]

Witajcie. Dołączę jeśli można Szukam pracy od 2 miesięcy. Niby krótko, ale dla mnie to jak cała wieczność. Niby chodzę na rozmowy, ale co z tego jak nic z nich nie wynika Już tracę powoli wiarę w siebie... Czuję się jak jakiś nieudacznik. Wszyscy znajomi dookoła pracują, albo zmieniają pracę, a do mnie to nawet się nie odzywają na koniec rekrutacji , że nie dostałam pracy, chociaż oczywiście każdy obiecuje, że da znać.

[Kafkazmlekiem]

Witaj gregia

[Silvia91]

Napisane przez gregia

Witajcie. Dołączę jeśli można Szukam pracy od 2 miesięcy. Niby krótko, ale dla mnie to jak cała wieczność. Niby chodzę na rozmowy, ale co z tego jak nic z nich nie wynika Już tracę powoli wiarę w siebie... Czuję się jak jakiś nieudacznik. Wszyscy znajomi dookoła pracują, albo zmieniają pracę, a do mnie to nawet się nie odzywają na koniec rekrutacji , że nie dostałam pracy, chociaż oczywiście każdy obiecuje, że da znać.

Hej witaj na pokładzie nie pozostaje nam chyba nic tylko wierzyć i mieć nadzieję, że się w końcu uda. Choć wiem bardzo dobrze jakie to trudne niestety

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[niemanicka]

Kurcze, a ja dalej szukam pracy w mniejszym miescie ale wojewodzkim, i nic... Moja obecna praca jest ok, płaca też, ale własnie chce się przenieść do tż i nijak to nie idzie ehh. To i tak w miarę komfortowa sytuacja, bo chce zmienic prace a nie szukac jej na bezrobociu. Gdy przypomne sobie okres bezronocia to az ciarki mnie przrchodza brrr. Zycze nam wszystkim powodzenia

[iwonciaaa]

Hej, hej
Chciałam się podzielić z Wami swoimi doświadczeniami odnośnie poszukiwania pracy.
W ogniu krytyki skończyłam dwa humanistyczne kierunki, które wiązały się z tym, co mnie interesowało i sprawiało sporo radości. Wiedziałam, że lekko nie będzie, ale też nie widziałam się w innym miejscu.
Praktyki studenckie - wspaniały czas, ale też taki, który szybko przeminął.
Później zderzenie się z rzeczywistością. Z branżą w której miejsca raczej nie ma, albo trzeba mieć niesamowite przebicie i przebojowość, której zawsze mi brakowało. Różne rozmowy, często zaskakujące, cały wachlarz pracodawców. Nieprzespane noce, nerwy, unikanie znajomych, bo nie miałam ochoty odpowiadać na kolejne pytania.
Dość miałam słuchania, że jest mi dobrze, albo, że powinnam rzucić wszystko i wyjechać z kraju lub przeprowadzić się do wielkiego miasta.
Oczywiście wiem, że wielu ludzi tak robi, ale trzyma mnie tutaj mnóstwo spraw i problemów ze zdrowiem, które uniemożliwiają takie wyjazdy, a zwłaszcza ciężką, fizyczną pracę.
Nieistotne. W końcu dostałam staż w urzędzie. Przez rok czasu pracowałam z pełnym zaangażowaniem i poczuciem, że chociaż kokosów z tego nie ma, mam gdzie wyjść, mam cel i jest dobrze.
Później udało mi się znaleźć pracę i wydawało się, że może być tylko lepiej. Niestety... Paskudna atmosfera, ogromny chaos i wielki stres spowodowały, że po kilku miesiącach złożyłam wypowiedzenie. Sporo mnie to kosztowało, utraconych kilogramów, nerwów. Doskonale jednak widziałam, że nie mogę mieć pracy, która nie pozwala mi na normalne funkcjonowanie po powrocie do domu. Nie żałuję.
I znowu wszystko zaczęło się od nowa. Ciągłe przeglądanie ofert, aplikacje bez odpowiedzi, bardzo dużo nerwów, pytań... Wszystko.
Na szczęście odgrodziłam się od ludzi, którzy mnie demotywowali i z którymi rozmowy jeszcze bardziej mi szkodziły. Wykorzystuję ten czas na poprawę angielskiego (bo to zawsze był mój kompleks) i nie tylko.
Jeśli będzie trzeba, będę chciała się przebranżowić.
Wiem, że jeżeli sytuacja tego wymaga i człowieka ,,ciśnie'' to podejmie się każdej pracy. Uważam też, że jeśli ktoś nie musi ,,już i natychmiast'' to lepiej bardziej poszukać, dokształcić się, niż brać coś, co będzie nas męczyło.

[ParasolkaMaryPoppins]

Napisane przez Silvia91

Ja właśnie albo nie mogę spać, albo sie budzę w nocy albo śpię całymi godzinami, żeby nie myśleć.
I też raczej unikam kontaktów towarzyskich, nie mam się na tą chwilę czym "pochwalić"

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Też tak miałam. Pisałam tu również o tym na forum. Odcięłam się od znajomych, wstydziłam wychodzić na randki, przestałam uważać za atrakcyjną, bo mało zarabiałam. Teraz nadal mało zarabiam, ale zmieniłam podejście. Swego czasu nie mogłam na niczym skupić i myślałam tylko o pieniądzach (ile mam odłożone, ile zarobię w danym miesiącu etc.) Rodzina zaczęła mnie nazywać "księgową", bo każdą minutę przeliczałam na złotówki.

Planuję rozwiązać umowę z jedną z firm. Wkurzył mnie "szef", który okazał się januszem biznesu. Mało płaci, a jeszcze chce mi odjąć. Planuję odejść z końcem grudnia. Mam nadzieję, że nikogo szybko nie znajdzie na moje miejsce za tak śmieszne pieniądze i przez trudny dojazd. Jak Kuba Bogu, tak Bóg Kubie. Trzyma mnie tam tylko to, że akurat pracuję z fajnymi ludźmi.

[MissCath]

Napisane przez Timon i Pumba

Treść usunięta

Tak, to prawda, nie ma już naboru od tego roku, bo widzę w pracy spadek uczniów na tym kierunku.

A tak w ogóle to hej wam, chciałam tu napisać, bo zauważyłam dość ciekawy wątek na jednej z facebookowych grup. Babka zadała pytanie o porady, jak szukać pracy po macierzyńskim. I wiecie co? Wypowiedziała się też tam babka, która jest sama pracodawcą i powiedziała, żeby "mówić o wadach, które nie są wadami", bo "pytanie o wadach jest po to, aby podejść rozmówcę"... Inne laski ją zjechały za takie podejście, że to jest robienie ludzi w konia. :|

Ale w sumie to wyjaśnia, czemu się frustrowałam takimi pytaniami, skoro sami niektórzy przyznają, że to podpucha.

[MissChievousTess]

Napisane przez MissCath

Tak, to prawda, nie ma już naboru od tego roku, bo widzę w pracy spadek uczniów na tym kierunku.

A tak w ogóle to hej wam, chciałam tu napisać, bo zauważyłam dość ciekawy wątek na jednej z facebookowych grup. Babka zadała pytanie o porady, jak szukać pracy po macierzyńskim. I wiecie co? Wypowiedziała się też tam babka, która jest sama pracodawcą i powiedziała, żeby "mówić o wadach, które nie są wadami", bo "pytanie o wadach jest po to, aby podejść rozmówcę"... Inne laski ją zjechały za takie podejście, że to jest robienie ludzi w konia. :|

Ale w sumie to wyjaśnia, czemu się frustrowałam takimi pytaniami, skoro sami niektórzy przyznają, że to podpucha.

Prawda jest taka, że obok rzetelnych kryteriów opartych o badania naukowe HR wykształcił swoją nowomowę i voodoo. I tej nowomowy i najmodniejszego w danym momencie voodoo niestety trzeba się nauczyć. Jak się odpowiednią wiedzę z nauk społecznych jedno od drugiego łatwiej rozróżnić. Laik niestety musi się po rekrutacjach poobijać żeby załapać w czym rzecz. Nad nieprofesjonalnością niektórych działań HR bardzo boleję, bo mamy już taki stan wiedzy, że można robić rekrutacje rzetelnie i w oparciu o wiedzę naukową, ale nigdy aktualny stan wiedzy naukowej nie jest w pełni wykorzystywany w praktyce na bieżąco. Wiele osób ma inne wykształcenie niż z zakresu nauk społecznych, częstsze jest zarządzanie czyli w sumie praxis pracy z ludźmi, to powinien być management zadaniowy, a nie rekruterzy bo często o metodach i wiedzy naukowej z nauk społecznych wiedzą nie więcej niż sam kandydat ubiegający się o pracę (wiele jest wątków w internecie gdzie ludzie pytają np. o konkretne narzędzia czy techniki, ale nie pytają skąd się wzięły, jaka jest ich rzetelność, kiedy jest stosować, czy inne badania potwierdziły, że to dobre narzędzia itd.). Dlatego rekrutacje w Polsce są nadal mocno subiektywne, nadal bardzie oparte o "widzimisię" i kompletnie irracjonalne elementy dotyczące np. chwilowego nastroju rekrutera. Ba, już nawet AI pozwala nam badać jak czynnik ludzki np. dyskryminująco wpływa na rekrutację już na etapie publikacji i tworzenia ogłoszeń, potem otwierania aplikacji itd. i to w taki sposób, że nawet brak zdjęcia w CV tego nie zaburza. Dowcip polega na tym, że socjologowie i psychologowie społeczni to badają, ale nikt ich nie słucha. Bo wiadomo to zbędni humaniści i co oni wiedzą. Akademicy sobie we własnym gronie dyskutują, niektóre zagraniczne firmy próbują bez konsultacji z nikim wprowadzać innowacje na bazie wybranych wycinkowych badań, często źle to robią i tworząc nowe rekrutacyjne voodoo- najnowsza moda dotyczy osobliwych aplikacji badań nad mikroekspresjami ludzkiej mimiki w połączeniu z całkowicie irracjonalnym archetypem twarzy dotychczasowych liderów. Z naukowego punktu widzenia jest to pewna aberracja, w dodatku robiona na granicy prawa z elementami naruszania prawa do prywatności. Robiona bo można, formalnego ostrego zakazu prawnego jeszcze nie ma, sami zainteresowani czyli kandydaci jeszcze nie ogarnęli tematu, więc nie wiedzą co im się robi. Dowiedzą się za parę lat i pewnie będzie to jak druga Cambridge Analytica.
Porady o szukaniu pracy po macierzyńskim są lekko dziwne, ale jest pewnie wynik pomysłów rządowych o tym by aktywizować matki na rynku pracy, zaraz po tym jak celowo wypycha się systemowo kobiety z rynku pracy m.in. 500 plus, ale i innymi przepisami prawnymi- to rodzi pytanie "czy leci z nami pilot?"- bo w tym zakresie cele założeń polityk rodzinnej i polityki dotyczącej rynku pracy wzajemnie się znoszą. W sumie trudno rozsądzić, z demograficznego, niezależnego od sympatii politycznych punktu widzenia czego obecny rząd chce. Dziwne też jest tez z jednej strony zachowanie pracodawców rugujących z pracy matki zaraz po macierzyńskim czy zaraz po ślubie jeśli są w wieku poniżej 50 lat. Jedyne logiczne wytłumaczenie to niedobór pracowników tymczasowych , do prac niskopłatnych i nieatrakcyjnych dla mężczyzn i być może to dlatego dictum tej pani pod adresem matek, że mają szukać jednak tej pracy po macierzyńskim. Tylko pytanie co ma być dla nich motywacją do takiego działania jeśli tej pracy nie chcą zapewne nawet tani młodzi mężczyźni z Ukrainy.

[MissCath]

Napisane przez MissChievousTess

Prawda jest taka, że obok rzetelnych kryteriów opartych o badania naukowe HR wykształcił swoją nowomowę i voodoo. I tej nowomowy i najmodniejszego w danym momencie voodoo niestety trzeba się nauczyć. Jak się odpowiednią wiedzę z nauk społecznych jedno od drugiego łatwiej rozróżnić. Laik niestety musi się po rekrutacjach poobijać żeby załapać w czym rzecz. Nad nieprofesjonalnością niektórych działań HR bardzo boleję, bo mamy już taki stan wiedzy, że można robić rekrutacje rzetelnie i w oparciu o wiedzę naukową, ale nigdy aktualny stan wiedzy naukowej nie jest w pełni wykorzystywany w praktyce na bieżąco. Wiele osób ma inne wykształcenie niż z zakresu nauk społecznych, częstsze jest zarządzanie czyli w sumie praxis pracy z ludźmi, to powinien być management zadaniowy, a nie rekruterzy bo często o metodach i wiedzy naukowej z nauk społecznych wiedzą nie więcej niż sam kandydat ubiegający się o pracę (wiele jest wątków w internecie gdzie ludzie pytają np. o konkretne narzędzia czy techniki, ale nie pytają skąd się wzięły, jaka jest ich rzetelność, kiedy jest stosować, czy inne badania potwierdziły, że to dobre narzędzia itd.). Dlatego rekrutacje w Polsce są nadal mocno subiektywne, nadal bardzie oparte o "widzimisię" i kompletnie irracjonalne elementy dotyczące np. chwilowego nastroju rekrutera. Ba, już nawet AI pozwala nam badać jak czynnik ludzki np. dyskryminująco wpływa na rekrutację już na etapie publikacji i tworzenia ogłoszeń, potem otwierania aplikacji itd. i to w taki sposób, że nawet brak zdjęcia w CV tego nie zaburza. Dowcip polega na tym, że socjologowie i psychologowie społeczni to badają, ale nikt ich nie słucha. Bo wiadomo to zbędni humaniści i co oni wiedzą. Akademicy sobie we własnym gronie dyskutują, niektóre zagraniczne firmy próbują bez konsultacji z nikim wprowadzać innowacje na bazie wybranych wycinkowych badań, często źle to robią i tworząc nowe rekrutacyjne voodoo- najnowsza moda dotyczy osobliwych aplikacji badań nad mikroekspresjami ludzkiej mimiki w połączeniu z całkowicie irracjonalnym archetypem twarzy dotychczasowych liderów. Z naukowego punktu widzenia jest to pewna aberracja, w dodatku robiona na granicy prawa z elementami naruszania prawa do prywatności. Robiona bo można, formalnego ostrego zakazu prawnego jeszcze nie ma, sami zainteresowani czyli kandydaci jeszcze nie ogarnęli tematu, więc nie wiedzą co im się robi. Dowiedzą się za parę lat i pewnie będzie to jak druga Cambridge Analytica.
Porady o szukaniu pracy po macierzyńskim są lekko dziwne, ale jest pewnie wynik pomysłów rządowych o tym by aktywizować matki na rynku pracy, zaraz po tym jak celowo wypycha się systemowo kobiety z rynku pracy m.in. 500 plus, ale i innymi przepisami prawnymi- to rodzi pytanie "czy leci z nami pilot?"- bo w tym zakresie cele założeń polityk rodzinnej i polityki dotyczącej rynku pracy wzajemnie się znoszą. W sumie trudno rozsądzić, z demograficznego, niezależnego od sympatii politycznych punktu widzenia czego obecny rząd chce. Dziwne też jest tez z jednej strony zachowanie pracodawców rugujących z pracy matki zaraz po macierzyńskim czy zaraz po ślubie jeśli są w wieku poniżej 50 lat. Jedyne logiczne wytłumaczenie to niedobór pracowników tymczasowych , do prac niskopłatnych i nieatrakcyjnych dla mężczyzn i być może to dlatego dictum tej pani pod adresem matek, że mają szukać jednak tej pracy po macierzyńskim. Tylko pytanie co ma być dla nich motywacją do takiego działania jeśli tej pracy nie chcą zapewne nawet tani młodzi mężczyźni z Ukrainy.

To wszystko prawda, nie słucha się socjologów czy psychologów, bo po co. Ważne jest widzimisię czy kolejne testy "jakim rodzajem chleba jesteś".

A akurat ta dziewczyna, z tego co zrozumiałam, to chciałaby zmienić pracę po macierzyńskim. W sensie czeka na nią miejsce, ale nie chce tam wracać.

Sent from my Redmi 4X using Wizaz Forum mobile app

[golgie]

Napisane przez gregia

Witajcie. Dołączę jeśli można Szukam pracy od 2 miesięcy. Niby krótko, ale dla mnie to jak cała wieczność. Niby chodzę na rozmowy, ale co z tego jak nic z nich nie wynika Już tracę powoli wiarę w siebie... Czuję się jak jakiś nieudacznik. Wszyscy znajomi dookoła pracują, albo zmieniają pracę, a do mnie to nawet się nie odzywają na koniec rekrutacji , że nie dostałam pracy, chociaż oczywiście każdy obiecuje, że da znać.

Nie łam się

Na mnie super praca praktycznie nagle spadła- zadzwoniłam tam bez przekonania, wysłałam CV bez przekonania, poszłam na spotkanie bez przekonania, bo i tak się pewnie nie uda, bo pewnie wszyscy sobie ostrzą pazury na taką ofertę, ale wybrali mnieJeszcze tylko mam czysto formalne spotkanie z zarządem i welcome to.
Pierwszą rozmowę miałam przez telefon, głównie w jęz. angielskim, potem zostałam umówiona na rozmowę w moim mieście (firma jest z Warszawy) i jeszcze tego samego dnia miałam telefon z centrali, że obie te osoby mają dla mnie odpowiedź pozytywną

Byłam i nadal jestem w szoku
Moja wcześniejsza praca była w ciągłym stresie, z dużą odpowiedzialnością, dużymi wymaganiami, a nieadekwatnymi zarobkami. Byłam ju tak zniechęcona, wkurzona, że też miałam podcięte skrzydła, nie wierzyłam, że na polskim rynku pracy wiele więcej zdziałam, a tu proszę
Ty też nie smutaj, nie dołuj się, bo jest mnóstwo możliwości, które wciąż na Ciebie czekają, które teraz wydają Ci się abstrakcją, czymś niemożliwym, a niedługo mogą stać się Twoją codziennością

[MissCath]

Napisane przez gregia

Witajcie. Dołączę jeśli można Szukam pracy od 2 miesięcy. Niby krótko, ale dla mnie to jak cała wieczność. Niby chodzę na rozmowy, ale co z tego jak nic z nich nie wynika Już tracę powoli wiarę w siebie... Czuję się jak jakiś nieudacznik. Wszyscy znajomi dookoła pracują, albo zmieniają pracę, a do mnie to nawet się nie odzywają na koniec rekrutacji , że nie dostałam pracy, chociaż oczywiście każdy obiecuje, że da znać.

Cześć, nie poddawaj się. W tamtym roku byłam w podobnej, beznadziejnej prawie sytuacji. Po nowym roku ruszyło wszystko jak z kopyta. Grunt to się nie poddawać i rozsądnie wysyłać aplikacje.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[syklamen]

Pamiętam, jak też się dolowalam, że nie mam pracy. A teraz się dołuje, jak mam do pracy iść. Także w moim przypadku nie ma szczęśliwego zakończenia. Myślę czy zrezygnować po okresie próbnym bez nowej pracy.

[MissCath]

Napisane przez syklamen

Pamiętam, jak też się dolowalam, że nie mam pracy. A teraz się dołuje, jak mam do pracy iść. Także w moim przypadku nie ma szczęśliwego zakończenia. Myślę czy zrezygnować po okresie próbnym bez nowej pracy.

Jeśli nie czujesz, że to jest to, a możesz sobie pozwolić na odejście, to zrób to. Nie sztuka wykończyć się psychicznie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Kafkazmlekiem]

Napisane przez MissCath

Jeśli nie czujesz, że to jest to, a możesz sobie pozwolić na odejście, to zrób to. Nie sztuka wykończyć się psychicznie.

Zgadzam się chociaż bycie bez pracy też jest okropne i bardzo łatwo wpaść w te pułapki, o których mowa wyżej: człowiek nie ma ochoty widywać się ze znajomymi, nie chce mu się dbać o siebie, łapałby każdą jedną robotę...

Fajnie, że Golgie i MissCath wprowadziły trochę pozytywnego spojrzenia w nasz wątek

p.s a dzisiaj dzień pracujący, nowe oferty pracy będą się pojawiać

[Rytm12]

Myślę nad zmianą pracy, także czeka mnie szukanie, przeglądanie, aplikowanie i wysyłanie CV przez wiele godzin

[MissCath]

Napisane przez Rytm12

Myślę nad zmianą pracy, także czeka mnie szukanie, przeglądanie, aplikowanie i wysyłanie CV przez wiele godzin

A co sprawia, że myślisz o zmianie pracy? Jaka branża cię interesuje?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[gregia]

Dziękuję dziewczyny za miłe przyjęcie i tak dobre słowa sumiennie wysyłam cv na różne oferty, mając nadzieję, że ktoś zechce mnie zatrudnić Szkoda, że tak to wszystko się dzieje przed świętami Bożego Narodzenia, gdzie potrzeba trochę pieniędzy...

[Kafkazmlekiem]

Napisane przez gregia

Szkoda, że tak to wszystko się dzieje przed świętami Bożego Narodzenia, gdzie potrzeba trochę pieniędzy...

Te świąteczne wydatki...
Taki plus, że można iść w środku dnia do sklepu, kiedy nie będzie tłumów, albo czekać w spokoju na kuriera

[MissChievousTess]

Napisane przez gregia

Dziękuję dziewczyny za miłe przyjęcie i tak dobre słowa sumiennie wysyłam cv na różne oferty, mając nadzieję, że ktoś zechce mnie zatrudnić Szkoda, że tak to wszystko się dzieje przed świętami Bożego Narodzenia, gdzie potrzeba trochę pieniędzy...

Skąd jesteś? Przed świętami dorywczo można się załapać w handlu. Co roku z tego co kojarzę rekrutuje tylko na okres świąteczny np. Empik. Poszukałabym ofert w handlu, nawet nie przez neta, łażąc po okolicznych sklepach np. w galeriach handlowych.

---------- Dopisano o 13:42 ---------- Poprzedni post napisano o 13:38 ----------

Napisane przez Kafkazmlekiem

Zgadzam się chociaż bycie bez pracy też jest okropne i bardzo łatwo wpaść w te pułapki, o których mowa wyżej: człowiek nie ma ochoty widywać się ze znajomymi, nie chce mu się dbać o siebie, łapałby każdą jedną robotę...

Fajnie, że Golgie i MissCath wprowadziły trochę pozytywnego spojrzenia w nasz wątek

p.s a dzisiaj dzień pracujący, nowe oferty pracy będą się pojawiać

I to jest błąd. Dbać o siebie warto. I znajomych też warto spotykać i mówić wprost "wiesz, szukam pracy. Może daj znać jakbyś widziała o jakiejś ciekawej ofercie". Bo znajomi mają znajomych, co czasem mają firmy albo są w programach referencyjnych,w których jest kasa za polecenie nowego pracownika. Gorzej jak ktoś ma jak ja, że znajomi i rodzinka na emigracji i szuka w Polsce. To wtedy rozumiem.

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez MissChievousTess

[/COLOR]
I to jest błąd. Dbać o siebie warto. I znajomych też warto spotykać i mówić wprost "wiesz, szukam pracy. Może daj znać jakbyś widziała o jakiejś ciekawej ofercie". Bo znajomi mają znajomych, co czasem mają firmy albo są w programach referencyjnych,w których jest kasa za polecenie nowego pracownika. Gorzej jak ktoś ma jak ja, że znajomi i rodzinka na emigracji i szuka w Polsce. To wtedy rozumiem.

Żeby sie nie zaniedbywać, to się zgadzam, ale nie przemawiały nigdy do mnie te wszystkie rady, żeby nie ukrywać, że się szuka pracy, itp. Ja akurat nie mam nikogo takiego, kto ułatwiłby mi znalezienie stanowiska odpowiadającego moim kompetencjom, itp., więc rozmowy typu "czy masz pracę" nie dosyć, że były dla mnie zawsze krępujące, to jeszcze zupełnie nieproduktywne.

[ParasolkaMaryPoppins]

Oferta pracy:
Sprzedaż dużo - nie będziesz wiedzieć co robić z pieniędzmi.
Sprzedaż mało - będziesz głodować.

Przynajmniej są szczerzy

[syklamen]

Napisane przez MissCath

Jeśli nie czujesz, że to jest to, a możesz sobie pozwolić na odejście, to zrób to. Nie sztuka wykończyć się psychicznie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

To na pewno nie jest to. Pozostaje tylko kwestia: 'przemeczyc się możliwie jak najdłużej' czy od razu podziękować. Dziewczyny mi pisały na wątku, że dojazd 1,5 h w jedną stronę da mi w kość, ale myślałam że jakoś to będzie. W połączeniu z beznadziejną atmosferą, ludźmi i marną wypłatą naprawdę robi się to nie do zniesienia. Wstaję codziennie po 5, wracam po 18. Żyć się odechciewa.

Byłam bezrobotna ponad rok, ale szukałam pracy w sumie 2,5 miesiąca. I znowu się zacznie to samo, od początku. Chyba sobie już daruję rejestrację w UP i pozostanę bez ubezpieczenia, bo znudziły mnie te wizyty i telefony.

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez syklamen

Byłam bezrobotna ponad rok, ale szukałam pracy w sumie 2,5 miesiąca. I znowu się zacznie to samo, od początku. Chyba sobie już daruję rejestrację w UP i pozostanę bez ubezpieczenia, bo znudziły mnie te wizyty i telefony.

Ja się po ostatniej stracie pracy już nie rejestrowałam. Zresztą wizyty w UP jeszcze nic mi realnego nie dały, poza stratą czasu i całego dnia na dojazdy i wypełnianie mnóstwa papierów.

[Silvia91]

Hej wszystkim
Widzę, że parę pozytywnych wiadomości się tutaj wkradło - bardzo dobrze trzeba złamać ten grobowy nastrój.
Ja dziś byłam na rozmowie, ledwo co słyszałam na uszy bo tak mnie gdzieś przewiało, totalnie skołowana i prawie głucha. Miałam ją przesunąć, ale obawiałam się, że już potem nie zadzwonią. No i poszłam. Ciężko mi powiedzieć jak mi poszło, bo jak wcześniej kiedyś wspomniałam, jak myślałam, że było ok to dupa z tego była, a jak poszło mi źle to zatrudnionio by mnie. Więc nie będę pisać ani tak ani nie. Ogólnie w 1 dzień czyli dzisiaj, załatwiłam 2 etapy rekrutacyjne. Na 2 etapie nie wiem czy nie byłam właśnie trochę może zbyt bezpośrednia? Nie wiem jak to ująć Pierwszy raz miałam tak, że miałam aż tak widoczne (?) poczucie humoru. Nie żebym się zachowywała jakbym była pijana czy na haju ale jakoś tak bardziej żartowałam To chyba przez ten syrop, który brałam rano
No zobaczymy czy coś z tego będzie. Byłoby fajnie. A teraz jadę do domu się wygrzać do łóżka

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 16:19 ---------- Poprzedni post napisano o 15:51 ----------

[1=7b876ccefd4157b39b86852 d237c1fcdcf44b9c3_6485007 1d5e54;86069181]Ja się po ostatniej stracie pracy już nie rejestrowałam. Zresztą wizyty w UP jeszcze nic mi realnego nie dały, poza stratą czasu i całego dnia na dojazdy i wypełnianie mnóstwa papierów.[/QUOTE]Ja zarejestrowałam się w UP, myślałam, że może właśnie tam mi coś znajdą, ale jak byłam ostatnio na wizycie to zwątpiłam - kobieta, która mnie obsługiwała miała minę, jakby pracowała tam za karę. Więc nie liczę już na pomoc od nich. Jedynie,że jestem ubezpieczona. Ale lekarstwa na receptę np dostałam za 100 procent odpłatności nie wiem czy bezrobotni nie mają prawa do refundacji leków?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[drzewosandalowe]

Dziewczyny, chciałabym wrócić do "mojego" zawodu, czyli chciałabym wejść na rynek finansowy, a konkretnie chodzi mi o księgowość.


Zasiedziałam się w głupich biurowych pracach, że aż samej jest mi siebie żal.


Zapisałam się na płatne szkolenie z egz. państwowym do SKwP.


I teraz tak - chciałabym, żeby rekruterzy czytając moje CV czy list - nie odrzucili mnie. Bo nie mam doświadczenia, jakieś tam minimalne w pracach, ale to jest takie "obracanie się z fakturami" na zasadzie księgowania kilku znanych mi już firm i w sumie konta się powtarzają.


Nie proszę o napisanie za mnie LM, tylko naprowadzenie mnie. Ja nigdy nie miałam lekkiego pióra, ale też nie chcę, żeby to brzmiało jak typowy LM.


Nie wiem, takie coś jak "Chciałabym się przekwalifikować, bo skończyłam takie a takie studia, i nie było mi dane pracować w zawodzie"? Nie wiem, to brzmi dziwnie,ale nic mi do głowy nie przychodzi.
Chodzi mi o to, żeby wyglądało, że się staram, że coś robię, wiedzę jakąś jeszcze ze studiów mam i czasem sobie powtarzam różne księgowanie, no ale...doświadczenie jako-tako w pracy - zerowe :/

[syklamen]

Pisałam już wcześniej na wątku, jak wygląda atmosfera u mnie w pracy. Ostatnio miałam wypadek w pracy, powiedziałam, że nie dam rady dokończyć swojej pracy - uslyszalam, że nie ma kto za mnie jej dokończyć (tu wyliczanie że ona ma swoją pracę i ktoś tam ma swoją pracę itd.) i że mam 'sobie' iść do kierowniczki, to może mnie zwolni. Ta przyszła i powiedziała, że 'podobno' X się coś stało. Zero zainteresowania, poddawanie w wątpliwość plus praktycznie pusta apteczka. I zareagowałam na to 'podobno' mówiąc, że nie wymyślam (bardzo mnie bolało), to uslyszalam, że się źle do niej odzywam. Ręce mi opadają do osób, które tam pracują. Na pewno się tam nie odnajdę. Nie wiem, co mam zrobić.

[Timon i Pumba]

Treść usunięta

[agnyska81]

Napisane przez syklamen

Pamiętam, jak też się dolowalam, że nie mam pracy. A teraz się dołuje, jak mam do pracy iść. Także w moim przypadku nie ma szczęśliwego zakończenia. Myślę czy zrezygnować po okresie próbnym bez nowej pracy.

Syklamen, wierzę, że Ci się odechciało. Nie dość, że atmosfera do kitu, to jeszcze dojazdy i sezon też nie pomaga. Może zacznij na serio szukać czegoś nowego, zanim całkiem energia z Ciebie ujdzie. W końcu musi zaświecić słońce

Napisane przez ParasolkaMaryPoppins

Oferta pracy:
Sprzedaż dużo - nie będziesz wiedzieć co robić z pieniędzmi.
Sprzedaż mało - będziesz głodować.

O, janusze polskiego do tego

Napisane przez Silvia91

Ja zarejestrowałam się w UP, myślałam, że może właśnie tam mi coś znajdą, ale jak byłam ostatnio na wizycie to zwątpiłam - kobieta, która mnie obsługiwała miała minę, jakby pracowała tam za karę.

Haha, mojej koleżanki z pracy córka pracowała w UP i żebyś wiedziała, że uciekała stamtąd w podskokach, jak tylko nadarzyła się okazja. Teraz jest bardzo zadowolona z pracy, a wcześniej marniutka płaca i pracownice z dłuższym stażem pomiatały tymi młodszymi
To trzymam kciuki, może to dziś był Twój dzień

U mnie dziś też się działo: rano miałam telefon z zaproszeniem na rozmowę, udało nam się spotkać już dzisiaj Okazało się, że z panią przeprowadzającą rozmowę byłyśmy razem na studiach! Firma malutka, atmosfera dość luźna, praca wydaje się być spoko i za niezłą kasę i miałabym motywację, żeby jeszcze bardziej przysiąść z moim niemieckim. Poczekamy, zobaczymy

Ja już nie wiem sama, czego szukam. Okazuje się, że to w co celowałam na początku, to robota z wielką spiną i za małą kasę. A tam, gdzie się nie spodziewałam spoko zarobków, oferowali dobre warunki (sklep internetowy typu poczta kwiatowa, hurtownia systemów alarmowych i monitoringów). U mnie sprzątaczka z dużym stażem pracy zarabiała niewiele mniej ode mnie, moją jedyną satysfakcją było to, że miałam "renomę" w moim środowisku pracy i uznanie dyrektorki. Ale tym wszystkim mogę sobie teraz, za przeproszeniem, tyłek podetrzeć, nic mi to wymiernego nie dało, ani nigdzie mnie nie zaprowadziło.