położnictwo w wieku 24 lat???

[nataszama]

Witajcie,
Mam 22 lata w tym roku kończę licencjat na kierunku, który jak dla mnie był pomyłką.. nie chcę pracować w biurze, urzędzie - za biurkiem.
Kocham ludzi i pomaganie im, mam wiele empatii w sobie. Angażowałam się zawsze we wszelkie wolontariaty itp., jeżdżę w ramach wolontariatu na kolonie jako wychowawca, byłam harcerką. I zawsze chciałam studiować pedagogikę - co mojej mamie (nauczycielce) niespecjalnie pasowało.. i rodzice bardzo skutecznie całe liceum wybijali mi to z głowy. I kocham dzieci.. zawsze chciałam pracować w przedszkolu, ale w ogóle kocham ludzi.. i chyba mi tą pedagogikę w pewnym stopniu wybili.. ale nie do końca..
Będąc wykończona moimi studiami i może niekoniecznie stawianym mi na nich wymaganiach bo po za matematyką, statystyką, analizą itp. to wszystko da się raczej ogarnąć bez większych problemów i pogodzić jeszcze z pracą (studia dzienne). Wykańcza mnie fakt, że tak bardzo pomyliłam się przy wyborze studiów, nie przemyślałam tego..
Jedno jest penie mając teraz 22 lata jestem bardziej dojrzała, świadoma siebie, tego czego chcę.. To jedno się nie zmieniłam lubię pomagać ludziom i daje mi to mega satysfakcję od zawsze!
Stąd w moim sercu (dosłownie w sercu) od jakiegoś czasu zrodziła się najpierw myśl, potem pomysł, a ostatecznie chyba pragnienie bycia położną.. witania na świecie nowego życia. I dodam nie brzydzi mnie w żaden sposób krew, kupa dziecka, fizjologia ludzkiego ciała. Marzę o własnej szkole rodzenia, by przygotowywać młodych rodziców do tej jakże odpowiedzialnej, ale i najpiękniejszej roli w życiu, a także to samego porodu. Kończąc położnictwo można zrobić uprawnienia pedagogiczne.. i pracować np. w żłobku, więc daje to mam wrażenie szersze spektrum niż pedagogika. I mam świadomość, że praca położnej to praca również w nocy, weekendy, święta itp.
Studia mogłabym rozpocząć dopiero za rok, gdyż musiałabym dać dopiero maturę z biologii.. miałabym wtedy 24 lata.. czyli jak skończyłam sam licencjat z położnictwa.. miałabym 27 lat.. ale wiem, że co to jest w perspektywie całego życia.. i pracy do 65 roku życia..
Podoba mi się, że jest dużo praktyki na tych studiach.. bo po moich po za wiedzą czyście teoretyczną, która jest oczywiście ważna.. praktycznie sporządzić pisma czy czegokolwiek nie potrafię.. chodź wiem, że w dużej mierze praktyczne umiejętności zależą też od nas samych..
I tu pojawia się kilka moich pytań:
1. Czy to prawda, że zajęcia na położnictwie trwają codziennie od 8 do 21? przez 3 lata czy tylko na pierwszym roku?
2. Jak jest z przedmiotami z dziedziny chemii? Czy bardzo ciężko? W liceum byłam na humanie, a chemii byłam noga :/ ale też specjalnie się nie przykładałam do niej.. Ale tak czy siak ostatnią lekcję chemii miałam ponad 3 lata temu i nie pamiętam już nic.. czy ciężko byłoby mi ogarnąć te przedmioty pokrewne dla chemii? Tego obawiam się najbardziej....!
3. Czy na położnictwie są głównie osoby świeżo po maturze?
4. Ogólnie czy ciężko z nauką? i ogarnięciem tego wszystkiego..
5. Ile trwają praktyki na położnictwie?
6. I może ktoś ma jakieś opinie na temat położnictwa na Śląskim Uniwersytecie Medycznym w Katowicach, ewentualnie Państwowej Medycznej Szkole Zawodowej w Opolu, ale raczej Katowice wchodzą w grę.
Mam świadomość, że pensja położnej to nie są żadne kokosy w naszym kraju.
Będę za każdą uwagę wdzięczna, nawet tę negatywną.
Z góry dziękuję!

[d1a8704dad43508b671e7e613da1f26ec3491359]

z

[Adne]

Napisane przez nataszama

Witajcie,
Mam 22 lata w tym roku kończę licencjat na kierunku, który jak dla mnie był pomyłką.. nie chcę pracować w biurze, urzędzie - za biurkiem.
Kocham ludzi i pomaganie im, mam wiele empatii w sobie. Angażowałam się zawsze we wszelkie wolontariaty itp., jeżdżę w ramach wolontariatu na kolonie jako wychowawca, byłam harcerką. I zawsze chciałam studiować pedagogikę - co mojej mamie (nauczycielce) niespecjalnie pasowało.. i rodzice bardzo skutecznie całe liceum wybijali mi to z głowy. I kocham dzieci.. zawsze chciałam pracować w przedszkolu, ale w ogóle kocham ludzi.. i chyba mi tą pedagogikę w pewnym stopniu wybili.. ale nie do końca..
Będąc wykończona moimi studiami i może niekoniecznie stawianym mi na nich wymaganiach bo po za matematyką, statystyką, analizą itp. to wszystko da się raczej ogarnąć bez większych problemów i pogodzić jeszcze z pracą (studia dzienne). Wykańcza mnie fakt, że tak bardzo pomyliłam się przy wyborze studiów, nie przemyślałam tego..
Jedno jest penie mając teraz 22 lata jestem bardziej dojrzała, świadoma siebie, tego czego chcę.. To jedno się nie zmieniłam lubię pomagać ludziom i daje mi to mega satysfakcję od zawsze!
Stąd w moim sercu (dosłownie w sercu) od jakiegoś czasu zrodziła się najpierw myśl, potem pomysł, a ostatecznie chyba pragnienie bycia położną.. witania na świecie nowego życia. I dodam nie brzydzi mnie w żaden sposób krew, kupa dziecka, fizjologia ludzkiego ciała. Marzę o własnej szkole rodzenia, by przygotowywać młodych rodziców do tej jakże odpowiedzialnej, ale i najpiękniejszej roli w życiu, a także to samego porodu. Kończąc położnictwo można zrobić uprawnienia pedagogiczne.. i pracować np. w żłobku, więc daje to mam wrażenie szersze spektrum niż pedagogika. I mam świadomość, że praca położnej to praca również w nocy, weekendy, święta itp.
Studia mogłabym rozpocząć dopiero za rok, gdyż musiałabym dać dopiero maturę z biologii.. miałabym wtedy 24 lata.. czyli jak skończyłam sam licencjat z położnictwa.. miałabym 27 lat.. ale wiem, że co to jest w perspektywie całego życia.. i pracy do 65 roku życia..
Podoba mi się, że jest dużo praktyki na tych studiach.. bo po moich po za wiedzą czyście teoretyczną, która jest oczywiście ważna.. praktycznie sporządzić pisma czy czegokolwiek nie potrafię.. chodź wiem, że w dużej mierze praktyczne umiejętności zależą też od nas samych..
I tu pojawia się kilka moich pytań:
1. Czy to prawda, że zajęcia na położnictwie trwają codziennie od 8 do 21? przez 3 lata czy tylko na pierwszym roku?
2. Jak jest z przedmiotami z dziedziny chemii? Czy bardzo ciężko? W liceum byłam na humanie, a chemii byłam noga :/ ale też specjalnie się nie przykładałam do niej.. Ale tak czy siak ostatnią lekcję chemii miałam ponad 3 lata temu i nie pamiętam już nic.. czy ciężko byłoby mi ogarnąć te przedmioty pokrewne dla chemii? Tego obawiam się najbardziej....!
3. Czy na położnictwie są głównie osoby świeżo po maturze?
4. Ogólnie czy ciężko z nauką? i ogarnięciem tego wszystkiego..
5. Ile trwają praktyki na położnictwie?
6. I może ktoś ma jakieś opinie na temat położnictwa na Śląskim Uniwersytecie Medycznym w Katowicach, ewentualnie Państwowej Medycznej Szkole Zawodowej w Opolu, ale raczej Katowice wchodzą w grę.
Mam świadomość, że pensja położnej to nie są żadne kokosy w naszym kraju.
Będę za każdą uwagę wdzięczna, nawet tę negatywną.
Z góry dziękuję!

Odpowiedziałabym z perspektywy pielęgniarstwa (bo studia są naturalnie dość pokrewne), ale na forum mamy dziewczyny z położnictwa, więc zapewne bardziej pewnie i szczegółowo Ci odpowiedzą.
Mogę natomiast powiedzieć co nieco o PMWSZ w Opolu, bo tam studiuję. Polecam uczelnię, ze względu na to, że stawiają głównie na praktykę. Oczywiście program studiów jest realizowany jak na każdej innej uczelni, jednak praktyki zawodowe to tutaj ważna sprawa, i co fajne, wszystko załatwia Ci uczelnia, jeśli planujesz je w Opolu. Sale są dobrze wyposażone. Jeśli masz jakies pytania, pytaj. Pomęczę znajome z położnictwa. I NIE PRZEJMUJ SIĘ WIEKIEM. Decydującą częścią są osoby świeżo po maturze, ale zdarzają się i starsze. Nie byłabyś żadnym wyjątkiem. Pozdrawiam.

[fankapsychiatrii]

Napisane przez nataszama

Witajcie,
Mam 22 lata w tym roku kończę licencjat na kierunku, który jak dla mnie był pomyłką.. nie chcę pracować w biurze, urzędzie - za biurkiem.
Kocham ludzi i pomaganie im, mam wiele empatii w sobie. Angażowałam się zawsze we wszelkie wolontariaty itp., jeżdżę w ramach wolontariatu na kolonie jako wychowawca, byłam harcerką. I zawsze chciałam studiować pedagogikę - co mojej mamie (nauczycielce) niespecjalnie pasowało.. i rodzice bardzo skutecznie całe liceum wybijali mi to z głowy. I kocham dzieci.. zawsze chciałam pracować w przedszkolu, ale w ogóle kocham ludzi.. i chyba mi tą pedagogikę w pewnym stopniu wybili.. ale nie do końca..
Będąc wykończona moimi studiami i może niekoniecznie stawianym mi na nich wymaganiach bo po za matematyką, statystyką, analizą itp. to wszystko da się raczej ogarnąć bez większych problemów i pogodzić jeszcze z pracą (studia dzienne). Wykańcza mnie fakt, że tak bardzo pomyliłam się przy wyborze studiów, nie przemyślałam tego..
Jedno jest penie mając teraz 22 lata jestem bardziej dojrzała, świadoma siebie, tego czego chcę.. To jedno się nie zmieniłam lubię pomagać ludziom i daje mi to mega satysfakcję od zawsze!
Stąd w moim sercu (dosłownie w sercu) od jakiegoś czasu zrodziła się najpierw myśl, potem pomysł, a ostatecznie chyba pragnienie bycia położną.. witania na świecie nowego życia. I dodam nie brzydzi mnie w żaden sposób krew, kupa dziecka, fizjologia ludzkiego ciała. Marzę o własnej szkole rodzenia, by przygotowywać młodych rodziców do tej jakże odpowiedzialnej, ale i najpiękniejszej roli w życiu, a także to samego porodu. Kończąc położnictwo można zrobić uprawnienia pedagogiczne.. i pracować np. w żłobku, więc daje to mam wrażenie szersze spektrum niż pedagogika. I mam świadomość, że praca położnej to praca również w nocy, weekendy, święta itp.
Studia mogłabym rozpocząć dopiero za rok, gdyż musiałabym dać dopiero maturę z biologii.. miałabym wtedy 24 lata.. czyli jak skończyłam sam licencjat z położnictwa.. miałabym 27 lat.. ale wiem, że co to jest w perspektywie całego życia.. i pracy do 65 roku życia..
Podoba mi się, że jest dużo praktyki na tych studiach.. bo po moich po za wiedzą czyście teoretyczną, która jest oczywiście ważna.. praktycznie sporządzić pisma czy czegokolwiek nie potrafię.. chodź wiem, że w dużej mierze praktyczne umiejętności zależą też od nas samych..
I tu pojawia się kilka moich pytań:
1. Czy to prawda, że zajęcia na położnictwie trwają codziennie od 8 do 21? przez 3 lata czy tylko na pierwszym roku?
2. Jak jest z przedmiotami z dziedziny chemii? Czy bardzo ciężko? W liceum byłam na humanie, a chemii byłam noga :/ ale też specjalnie się nie przykładałam do niej.. Ale tak czy siak ostatnią lekcję chemii miałam ponad 3 lata temu i nie pamiętam już nic.. czy ciężko byłoby mi ogarnąć te przedmioty pokrewne dla chemii? Tego obawiam się najbardziej....!
3. Czy na położnictwie są głównie osoby świeżo po maturze?
4. Ogólnie czy ciężko z nauką? i ogarnięciem tego wszystkiego..
5. Ile trwają praktyki na położnictwie?
6. I może ktoś ma jakieś opinie na temat położnictwa na Śląskim Uniwersytecie Medycznym w Katowicach, ewentualnie Państwowej Medycznej Szkole Zawodowej w Opolu, ale raczej Katowice wchodzą w grę.
Mam świadomość, że pensja położnej to nie są żadne kokosy w naszym kraju.
Będę za każdą uwagę wdzięczna, nawet tę negatywną.
Z góry dziękuję!

Przygotowanie do roli rodzica to głównie odpowiednie wychowanie w domu. Położne co najwyżej przygotowują do opieki nad noworodkiem - czyli sprawy czysto 'techniczne' (pielęgnacyjne). Każda może pracować w żłobku, jest to zapisane w nowej ustawie o zawodzie piel. i poł. i nie wymaga dodatkowych kursów.

1. Tak, raczej przez 3 lata. Tylko jak wejdą praktyki (głównie sala porodowa) to jest to np. dyżur od 7-19, również w weekendy, ale pomiędzy kolejnymi dyżurami są dni wolne (tak jak w 'prawdziwej' pracy)
2.Tego to ja nie wiem czy Tobie by było ciężko ogarnąć coś co łączy sie z chemią, ale na pewno nie ma tego wiele. W zasadzie to tylko biochemia, na której sa naprawdę podstawowe rzeczy związane z organizmem człowieka - np. białka, lipidy (cholesterol i lipoproteiny!)...Jeszcze na dietetyce (nie pamiętam jak sie dokładnie ten przedmiot nazywał) jest co nieco... o np. aminokwasach, tłuszczowcach itp.
3. Co do wieku to z mojego doświadczenia wynika, że chyba wiekszosć jest po maturze albo o rok starsza. Ale czasami zdarzają sie osoby kilkanaście lat starsze. Nie wiem co cie obchodzi kto ile ma lat na roku - ja tego zwykle nie wiedziałam, co najwyżej, że ktoś rok studiował coś innego... albo, że ma kilkoro dzieci czy tez wiele lat pracował i teraz poszedł na studia. Nikt specjalnie nikogo o wiek nie wypytuje. I jakie to ma w ogóle znaczenie ile kto ma lat? (moim zdaniem tylko takie, że po iluś tam latach przerwy może trudniej zabrac sie za naukę, a jeśli byłby wf to i kondycja gorsza jak nie jest się po LO gdzie był obowiązkowy, także odporność na nieprzespane noce i f-cje poznawcze zmniejszają się z wiekiem)
4. Nie. Ciężko jest raczej z tym, że wszystko jest obowiązkowe, a każde zwolnienie trzeba odrobić (o ile w ogóle można lub jest to fizycznie możliwe)
5. Tego to już nie pamiętam.

[Faxu]

Fajnie jak ktoś czuje powołanie do takiego zawodu =D Nie mam żadnej wiedzy na temat interesującego cię kierunku, ale życzę powodzenia. Najważniejsze robić to o czym się marzy, wiekiem się nie przejmuj.

[ama]

Jedno pytanie: czy masz środki na to studiowanie? Przez 3 lata masz dość nikłe szanse samodzielnie sie utrzymywać. Dobrze Przemyśl, czy stać cie na to. Jeśli tak, to wiek nie gra żadnej roli. Szczegolnie, ze masz 24 lata, a nie 60. W wielu krajach ludzie dopiero w tym wieku studia zaczynaja.

[favourite]

No cześć! Jestem studentką I roku położnictwa i już co nieco wiem na temat tego kierunku, więc postaram się odpowiedzieć na Twoje pytania

Napisane przez nataszama

1. Czy to prawda, że zajęcia na położnictwie trwają codziennie od 8 do 21? przez 3 lata czy tylko na pierwszym roku?

Nie do końca! Nie masz co się bać zajęć do późnego wieczora (21? nawet na 1 roku nie mam takiego hardkoru) - wiadomo, jest ich trochę (często do 18:30) ale zależy od miesiąca (nie trwa to cały rok!!) I nie jest tak, że zawsze na 8:00.. Często jest tak, że przynajmniej jeden dzień w tygodniu jest luźniejszy (nie jest całkowicie wolny, ale np. angielski + jakieś łatwiejsze seminaria typu promocja zdrowia) Nie jestem jakoś super przemęczona, chociaż czasami mam dość, ale plan jest całkiem spoko ułożony (przynajmniej na moim uniwerku). Od października do stycznia nawet udało mi się połączyć pracę ze studiami, więc.. nie ma dużo czasu wolnego, ale nie jest tak, że nie ma go wcale, zawsze się znajdzie!
A z tego co widziałam plany zajęć starszych lat, to robi się ciekawiej i luźniej z każdym rokiem (fajniejsze przedmioty, mniej zapychaczy!)

Napisane przez nataszama

2. Jak jest z przedmiotami z dziedziny chemii? Czy bardzo ciężko? W liceum byłam na humanie, a chemii byłam noga :/ ale też specjalnie się nie przykładałam do niej.. Ale tak czy siak ostatnią lekcję chemii miałam ponad 3 lata temu i nie pamiętam już nic.. czy ciężko byłoby mi ogarnąć te przedmioty pokrewne dla chemii? Tego obawiam się najbardziej....!

O to nie musisz się martwić. Jest jeden przedmiot czysto związany z chemią - biochemia. Zależy od uniwersytetu, słyszałam, że u innych jest tylko "do odbębnienia", u innych trzeba się trochę przyłożyć. U mnie niestety padło na to drugie, ale mimo wszystko, nie są to rzeczy niemożliwe, nie robi się tu żadnych obliczeń, zadanek itp. Wiedza czysto teoretyczna - po prostu trzeba przysiąść, pouczyć się, zdać i mieć z głowy.

Napisane przez nataszama

3. Czy na położnictwie są głównie osoby świeżo po maturze?

Głównie? Chyba tak. Nie wiem jak wypada to na przestrzeni lat, ale akurat na moim roku jest więcej dziewczyn świeżo po szkole średniej. Niemniej jednak znajdą się osoby starsze (kilka lat, w Twoim wieku jak i starsze!) i jest ich trochę (i to nie 3-4 tylko ok. 10) Wydaje mi się, że wiek nie ma znaczenia, serio. Nikt tutaj na to nie patrzy.

Napisane przez nataszama

4. Ogólnie czy ciężko z nauką? i ogarnięciem tego wszystkiego..

Ciężko czy nie, naprawdę warto! Osobiście twierdzę, że nie jest aż tak ciężko, że się nie da, że ledwo zdaję.. nie, nie, tak nie jest. Mogę stwierdzić, że jest umiarkowanie. Jeden jedyny mankament to sesja ciągła. Wbrew stereotypom studentki położnictwa nie spędzają każdej wolnej chwili na nauce, ja np. przyznaję się bez bicia, że jestem leniwa, często się obijam, a mimo wszystko dobrze mi idzie na studiach Dużo daje słuchanie na zajęciach, uczestnictwo czynne, staranie się na praktykach, zapamiętywanie czynności wykonywanych przez naszych przełożonych. WIEDZA PRAKTYCZNA - moja ulubiona!

Napisane przez nataszama

5. Ile trwają praktyki na położnictwie?

Na pierwszym roku kilka przedmiotów jest w szpitalu uznawane jako praktyki np. Podstawy Opieki Położniczej, które w moim przypadku trwały od 7:00 do 14:30 - 5 dni (to były te najdłuższe jak do tej pory). W wakacje (lub w drugiej połowie czerwca - czyli szczęściary) czekają nas praktyki z prawdziwego zdarzenia, które będą trwać ok. 2 tygodnie, chyba 8h (ale nie ma już innych zajęć)

Napisane przez nataszama

6. I może ktoś ma jakieś opinie na temat położnictwa na Śląskim Uniwersytecie Medycznym w Katowicach, ewentualnie Państwowej Medycznej Szkole Zawodowej w Opolu, ale raczej Katowice wchodzą w grę.

Niestety nie mam żadnej wiedzy na temat tych dwóch szkół.

Napisane przez nataszama

Mam świadomość, że pensja położnej to nie są żadne kokosy w naszym kraju.

Aż tak tragicznie nie jest, a jak ktoś potrafi się zorganizować to będzie żyć godnie i wygodnie

Powodzenia! Mam nadzieję, że się zdecydujesz. Ja sama uważam, że lepiej wybrać nie mogłam. To jest TO! I życzę każdemu, by odnalazł taki cel w życiu, jaki ja odnalazłam.

[201711281320]

Ja mam 29 lat, 2 dzieci, męża i planuję w tym roku rzucić pracę i rozpocząć studia na kierunku pielęgniarstwo
PS. Ja się wiekiem absolutnie nie przejmuję bardziej tym czy dam sobie radę...