Dawna koleżanka, obecnie alkoholiczka

[Trzepotka]

Treść usunięta

[mybeau]

Napisane przez Trzepotka

Treść usunięta

Dokładnie, przecież ma swoje życie, mam tylko nadzieję, że jest u Niej coraz lepiej.

[7719e1289fd8f2cabe4d2763ed6d1b81d4eb2186]

Autorko, wszystko OK? Dawno cie nie bylo na forum.

[Trzepotka]

Treść usunięta

[elvegirl]

Trzepotko, ależ tajemnicza jesteś, możesz przecież napisać wprost, że wiesz że Mijanou chwilowo jest w poprzednim stuleciu, bez neta



Wróci Dziewczyny i nadrobi na pewno, pewnie jeszcze zaktualizuje temat.

[Mijanou]

Serdecznie dziękuję za wszystkie wypowiedzi. Tak, jak Elve powiedziała- tkwiłam przymusowo w poprzedniej, bezinternetowej epoce i było to strasznie dziwne uczucie.

Dziewczyny- postawiłam na szczerość dawnych układów i jasno udało mi się (a kosztowało mnie to wiele nerwów- co innego doradzać innym a co innego samemu zracjonalizować pewne sytuacje) powiedzieć, że kasy na wódkę nie zamierzam dawać. Zgodnie z przewidywaniami- obraziła się oraz zaprzeczyła, że ma problem z piciem (w odwrotnej kolejności). Na razie mam spokój od niespodziewanych wizyt, zobaczymy jak długo.

Mam mieszane uczucia. Z jednej strony czuję egoistyczne zadowolenie, że "wizyty" ustały. Z drugiej- mam niejasne poczucie winy, że nie umiem pomóc. Ale alkoholikowi nie da się "na siłę"pomóc i mam świadomość tego faktu. Dopóki dziewczyna będzie wypierać problem- nic nie mogę zrobić.

[Trzepotka]

Treść usunięta

[paczanga]

Napisane przez Mijanou

Serdecznie dziękuję za wszystkie wypowiedzi. Tak, jak Elve powiedziała- tkwiłam przymusowo w poprzedniej, bezinternetowej epoce i było to strasznie dziwne uczucie.

Dziewczyny- postawiłam na szczerość dawnych układów i jasno udało mi się (a kosztowało mnie to wiele nerwów- co innego doradzać innym a co innego samemu zracjonalizować pewne sytuacje) powiedzieć, że kasy na wódkę nie zamierzam dawać. Zgodnie z przewidywaniami- obraziła się oraz zaprzeczyła, że ma problem z piciem (w odwrotnej kolejności). Na razie mam spokój od niespodziewanych wizyt, zobaczymy jak długo.

Mam mieszane uczucia. Z jednej strony czuję egoistyczne zadowolenie, że "wizyty" ustały. Z drugiej- mam niejasne poczucie winy, że nie umiem pomóc. Ale alkoholikowi nie da się "na siłę"pomóc i mam świadomość tego faktu. Dopóki dziewczyna będzie wypierać problem- nic nie mogę zrobić.

Bardzo dobrze zrobiłaś, zadbałaś o siebie, ale też i o nią mówiąc prawdę i nie wspierając jej w alkoholizmie. Być może będzie to jedna z kropel, która za jakiś czas wydrąży skałę i sprawi, że pójdzie się leczyć.

[Trzepotka]

Treść usunięta

[paczanga]

Napisane przez Trzepotka

Treść usunięta

Też prawda, ale na to już nie mamy wpływu.

[Mijanou]

Napisane przez Trzepotka

Treść usunięta

Ona już dno zaliczyła.
Mowa nieskładna, każda ręka w inną stronę, drżenie całego ciała. Ponieważ zagłębiłam się w temat i nawiązałam (niechętnie) kontakt z jej najblizszymi wiem, że jeść ma co, więc głodna nie chodzi. Oni też są bezradni. Dziewczyna pije już nawet z osiedlowym małolactwem. Trochę wstyd w tym wieku.

To jest jednak straszna choroba.

[Trzepotka]

Treść usunięta

[skazana_na_bluesa]

Każdy ma inne "dno", ktore musi "osiagnac". Znam alkoholika, ktory wylecial z pracy z powodu picia i dla niego bylo to dno, po uderzeniu w ktore sie ogarnal. Poszedl na terapie, przestal pic, zmienil zycie. Przez caly czas mial mieszkanie i mial za co zyc.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[panna_felicjanna]

Najgorsze w tym wszystkim jest to, że to alkoholik sam musi zrozumieć swój problem i zechcieć się leczyć. Nikt za niego tego nie zrobi.
Wiadomo Mija, że dla Ciebie był to wielki dylemat, bo jesteś dobrym człowiekiem, ale jednak w tym przypadku dobrze zrobiłaś, że odmówiłaś jej kolejnej "pożyczki".

Miałam w rodzinie taką osobę. Wujek stoczył się na dno, nawet jego matka i żona odmówiły mu jedzenia i wstępu do domu. Dopiero po tym, jak sypiał na ławce w parku, czy na klatce schodowej ogarnął się i poszedł na terapię. Teraz już ze 20 lat nie pije, wybudował dom, wrócił do żony.
Tylko jak mówię, osoba uzależniona musi tego sama chcieć.

[MiamiGlow]

Napisane przez Mijanou

Mam mieszane uczucia. Z jednej strony czuję egoistyczne zadowolenie, że "wizyty" ustały. Z drugiej- mam niejasne poczucie winy, że nie umiem pomóc. Ale alkoholikowi nie da się "na siłę"pomóc i mam świadomość tego faktu. Dopóki dziewczyna będzie wypierać problem- nic nie mogę zrobić.

Bardzo dobrze zrobiłaś.
Dziwią mnie wypowiedzi niektórych dziewczyn. Wystarczy chociaż dać ulotkę, zaprosić do domu, pomoc nic nie kosztuje...? Koszty emocjonalne takich relacji są bardzo duże. I nie jest to kwestia poświęcenia komuś jednej chwili, a coś znacznie bardziej wyczerpującego.
Osoby uzależnione są toksyczne. Często zachowują się kompletnie nieracjonalnie i są zdolne do wszystkiego. Już sam fakt, że tak szybko dowiedziała się gdzie konkretnie mieszkasz, jest niepokojący. Możesz dać komuś dużo swojej energii, siły, starań, a wcale nie przyniesie to efektów. Druga osoba wciąż będzie krążyć po dnie. Co gorsza, Ty również zaczniesz coraz bardziej przez to cierpieć. Świadomość bezradności i tego, że bardzo się starasz i to wszystko na nic, jest okropnie obciążająca.

Ktoś pisał - osoby wrażliwe muszą uważać na ludzi z takimi problemami. I zgadzam się totalnie. Zgadzam się również z tym, że niektóre formy pomocy to wygodnickie maskowanie wyrzutów sumienia, walka o własne ego. Niestety trzeba powiedzieć sobie jasno, że zbawianie świata to nie jest zabawa. Zawsze byłam bardzo empatyczna i wrażliwa, chciałam pomagać innym. Nauczyłam się jednak ostatnio, że ważny jest dystans. Najpierw musimy troszczyć się o siebie, potem o innych... Tak, aby gdzieś nie zgubić swojej energii i nie obudzić się w nieszczęściu. Bo czy świat będzie lepszy, gdy oprócz tej chorej osoby, cierpieć będą również jej pomagający? Gdy z jednego problemu zrobią się dwa...

[Mijanou]

Serdecznie dziekuję za wszystkie komentarze i za Wasze spojrzenie "chłodnym okiem" na sprawę. Mam mniejsze wyrzuty i utwierdziłam się w przekonaniu, że postąpiłam dobrze a przynajmniej było to jedyne słuszne wyjście.
Zamykam wątek i jeszcze raz dziękuję.