Młodszy chłopak i problem

[i_am_roza]

Mam problem i prosze o wasze opinie dotyczace mojej sytuacji ,jakies rady ,moze macie podobne doswiadczenia. Od 7 miesiecy chodze z mlodszym o 3 lata chlopakiem. Ja juz prawie skonczylam studia , jeszcze zostala mi obrona mgr, on dopiero zacznie drugi rok (byl w technikum). Na poczatku miala byc to przelotna, szalona znajomosc ale przerodzila sie w cos powazniejszego. Wtedy zaczely sie moje obawy - zaczelam miesiac temu pierwsza prace, wynajelam z mala pomoca rodzicow kawalerke, jest to dla mnie taki prawdziwy krok w doroslosc. On jest dojrzaly na tyle ,ze super sie dogadujemy, rozumie mnie, nie czuje roznicy wieku miedzy nami. Poza tym wspaniale nam sie spedza czas i na prawde jest duzym wsparciem psychicznym dla mnie ,praktycznie od kiedy sie znamy. Tyle tylko,ze jest na innym etapie niz ja, bo dopiero zaczal studia, nie wyprowadzi sie z domu jeszcze przez kilka lat na pewno ,bo przeciez musi sie sam utrzymac itd. Zaczelo mi zalezec na tyle ,ze nie chcialabym sie z nim rozstawac ,ale mam swiadomosc, ze moze byc nam ciezko z powodu zupelnie innego etapu zycia i tego, ze ja moge niedlugo chciec juz z kims mieszkac, a on nie bedzie fizycznie w stanie mi tego zapewnic. Boje sie troche ,ze jestem w zwiazku bez przyszlosci ,ktory moze sie rozpasc z powodu roznicy wieku, oczekiwan w danym momencie i dlatego ,ze on ma dopiero 21 lat, wiec nie bedzie chcial sie wiazac na powaznie. Z drugiej strony nie wyobrazam sobie teraz rozstac sie z nim i znalezc kogos w moim wieku lub starszego z ulozonym juz zyciem i zaplanowana przyszloscia ,bo w chwili obecnej jestem z nim i jest mi dobrze. Jak powinnam to rozwiazac?

[squirrelqa]

Pytałaś chłopaka czy chce z Tobą zamieszkać i kiedy?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[a9e9b14f0920806ea67464fa4f1a029ea354de7e_6212d6030631b]

Trochę nie rozumiem problemu. Jest na studiach, tak? Ty też? To gdzie tu jest inny etap? To nie przepaść 10 lat, a tylko 3. Nie tylko ludzie z miast uniwersyteckich idą na studia, są też tacy którzy muszą się przeprowadzić setki kilometrów i dają jakoś radę

[Mija62]

Jak dla mnie dziwne myślenie. Zazwyczaj jak się kogoś kocha, to wymyśla się sposoby, jak być razem, a nie jak nie być. Moze poprostu dobrze Ci z nim, ale to jeszcze nie to.

[3d23842983a6357ec11121c0b2dc0194ed81d40b_604ff51fe6891]

Może tobie na nim po prostu nie zależy i dlatego wymyślasz nieistniejące przepaście, które was dzielą, a których mnóstwo ludzi nawet by nie zauważyło?
Brzmisz jakby dzieliło was 300 lat a nie 3. Może to po prostu nie to?

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Zadziwia mnie ta cała ideologia dorobiona do TRZECH lat różnicy

[Czarna2000]

3 lata to nie jest dużo , wbrew temu co Ci się teraz wydaje to jesteście na bardzo podobnym etapie w życiu.
Nie martw się na zapas, póki jest dobrze. Porozmawiaj z chłopakiem jak on widzi przyszłość. Jesteście razem stosunkowo krótko, być może on jeszcze niekoniecznie myśli o wspólnym mieszkaniu.

[Hultaj]

Raczej chodzi nie o 3 lata różnicy ale o to że mieszka z rodzicami i jest na ich utrzymaniu - z tym że nie na wynajmowanym a w domu rodzinnym. Skoro Ty masz kawalerkę i mieszkacie w 1 mieście to wg mnie nie ma przeszkód żeby do czasu dopóki sam się nie wyprowadzi bywał u Ciebie. No i może wcześniej pójdzie do pracy niż po studiach.

[ANKA54321]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;87200984]Zadziwia mnie ta cała ideologia dorobiona do TRZECH lat różnicy [/QUOTE]

Popieram. Czasem są pary których dzieli 20-pare lat różnicy i nie wyszukują problemów tam gdzie ich nie ma .

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

A rozmawiałaś z nim w ogóle o tych wątpliwościach?

[f284c48a05423b409a451c4db0eed2c1276616e1_6008c4288f43f]

Dlaczego założyłaś z góry, że skoro ma 21 lat to nie będzie chciał się wiązać? Co ma wiek do tego?

No i to że musi się sam utrzymać też nie zależy od wieku/studiów. Są osoby w wieku 21 lat które pracują i zarabiają "normalne" pieniądze, a są takie które mając 25 dalej są na utrzymaniu rodziców i nie zarobiły ani grosza. Zresztą SAMA nie jesteś jakaś wielce niezależna i dorosła, bo rodzice wciąż Ci pomagają, więc może nieco przestań go tak krytykować

No i właśnie, rozmawiałaś z nim? Niby on taki młody, a Ty taka dorosła, a pewnie nawet go nie spytałaś jak to widzi. Może zwyczajnie się odkochałaś i szukasz pretekstu żeby się zwinąć.

[karola11]

Gdyby naprawdę Ci na nim zależało to nie szukałabyś takich wymówek. 3 lata różnicy to żadna różnica. Oboje jesteście młodzi i dopiero zaczynacie dorosłość. Za te 3 lata on może być już po studiach i mieć świetną pracę. Po co się spieszyć? Jeżeli czujesz, że to jest 'to' to poczekaj. Ale moim zdaniem szukasz tylko pretekstu a już samo myślenie wskazuje na to, że dla Ciebie to nie jest 'to'. Podejrzewam, że gdyby trafił Ci się ktoś, kto ma pracę, mieszka sam i by się Tobą zainteresował ze wzajemnością to nawet byś nie spojrzała na swojego obecnego TŻ tylko zakończyła byś związek i pobiegła to tego, który ma już to, czego nie ma obecny.

[Limonka2738]

Ale przecież skoro ty i tak płacisz za kawalerkę, to on będzie mógł w końcu wprowadzić się do Ciebie i cenowo wyjdziesz na jedno, jeśli opłaci media na pół i jedzenie (a nawet zaoszczedzisz).

Więc gdzie tu problem? A do tego wystarczy jakaś dorywcza praca do studiów, pewnie nawet z wynajmem da radę ci pomóc.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[MsN]

Napisane przez i_am_roza

Mam problem i prosze o wasze opinie dotyczace mojej sytuacji ,jakies rady ,moze macie podobne doswiadczenia. Od 7 miesiecy chodze z mlodszym o 3 lata chlopakiem. Ja juz prawie skonczylam studia , jeszcze zostala mi obrona mgr, on dopiero zacznie drugi rok (byl w technikum). Na poczatku miala byc to przelotna, szalona znajomosc ale przerodzila sie w cos powazniejszego. Wtedy zaczely sie moje obawy - zaczelam miesiac temu pierwsza prace, wynajelam z mala pomoca rodzicow kawalerke, jest to dla mnie taki prawdziwy krok w doroslosc. On jest dojrzaly na tyle ,ze super sie dogadujemy, rozumie mnie, nie czuje roznicy wieku miedzy nami. Poza tym wspaniale nam sie spedza czas i na prawde jest duzym wsparciem psychicznym dla mnie ,praktycznie od kiedy sie znamy. Tyle tylko,ze jest na innym etapie niz ja, bo dopiero zaczal studia, nie wyprowadzi sie z domu jeszcze przez kilka lat na pewno ,bo przeciez musi sie sam utrzymac itd. Zaczelo mi zalezec na tyle ,ze nie chcialabym sie z nim rozstawac ,ale mam swiadomosc, ze moze byc nam ciezko z powodu zupelnie innego etapu zycia i tego, ze ja moge niedlugo chciec juz z kims mieszkac, a on nie bedzie fizycznie w stanie mi tego zapewnic. Boje sie troche ,ze jestem w zwiazku bez przyszlosci ,ktory moze sie rozpasc z powodu roznicy wieku, oczekiwan w danym momencie i dlatego ,ze on ma dopiero 21 lat, wiec nie bedzie chcial sie wiazac na powaznie. Z drugiej strony nie wyobrazam sobie teraz rozstac sie z nim i znalezc kogos w moim wieku lub starszego z ulozonym juz zyciem i zaplanowana przyszloscia ,bo w chwili obecnej jestem z nim i jest mi dobrze. Jak powinnam to rozwiazac?

Uczciwie. Uczciwie powinnaś to rozegrać, tak jak podpowiada Ci rozum, tak jak podpowiada Ci serce (emocje) bo rozum to jedno, a emocje to drugie.

Masz strasznie dziwny rok myślenia i rozumowania całej tej sytuacji. Brzmisz tak (i tak mi się też wydaje, że masz takie myślenie) jakbyś szukała powodów, a bardziej pretekstów do tego, aby go zostawić, zerwać z nim?

Nie rozumiem co Ci przeszkadza w nim, w tej całej sytuacji. Ty jak dobrze zrozumiałam kończysz studia, masz już powoli własne mieszkanie (pytanie czy Ty je opłacasz czy nadal i wciąż Twoi rodzice) i jesteś już niby samodzielna, a jednak masz problem z podjęciem poważnej decyzji.

Obawiasz się, że on Ci się oświadczy jak by się wprowadził do Ciebie? Bo mógłby to zrobić. W sensie mógłby się do Ciebie wprowadzić. Jeśli Wasza relacja przetrwa to on tak szybko Ci się być może nie oświadczy (zakładając, że chciałabyś takiego kroku), może nie będzie miał szybko własnego mieszkania. Nie rozumiem, wstydzisz się go, że jest młodszy czy, że nadal mieszka z rodzicami?

To, że Ty masz "jakąś" pomoc od rodziców na początku tego "dorosłego życia" nie oznacza, że on będzie miał taką samą.

Wspólne mieszkanie nie obligowałoby do tego, że on ma Cię jak jak najszybciej oświadczyć, ślub, może jakiś potomek i finito. Mógłby mieszkać z Tobą i jakby znalazł pracę dokładały się do wyżywienia, rachunków.

Przecież powinnaś go wspierać. Jest młodszy od Ciebie po za tym. Płeć tu nie ma znaczenia bo w związku należy się wspierać wzajemnie. I myślę, że wiek też nie jest ważny jeśli chodzi o wsparcie wzajemne.

Chyba, że uważasz, że facet ma być staroświecki - to u niego mieszka dziewczyna, to on się, nie wiem dajmy na to oświadcza, to on wszystko inicjuje, robi etc.

Pytanie jaki masz problem z nim i z tą całą sytuacją?

Zastanów się czy jesteś z nim szczera i jak go traktujesz bo jeśli nie jesteś z nim szczera i nie traktujesz go poważnie to go zostaw w spokoju i daj mu szansę na bycie z kimś innym. Z kimś lepszym niż Ty.

Skoro uważasz go za inteligentnego j dojrzałego faceta to z nim porozmawiaj. Nie traktuj go jak dzieciaka bo już dawno nim nie jest (zakładając, że ma ten charakter, którego Ty szukasz).

[Ellen_Ripley]

Napisane przez MsN

Uczciwie. Uczciwie powinnaś to rozegrać, tak jak podpowiada Ci rozum, tak jak podpowiada Ci serce (emocje) bo rozum to jedno, a emocje to drugie.

Masz strasznie dziwny rok myślenia i rozumowania całej tej sytuacji. Brzmisz tak (i tak mi się też wydaje, że masz takie myślenie) jakbyś szukała powodów, a bardziej pretekstów do tego, aby go zostawić, zerwać z nim?

Nie rozumiem co Ci przeszkadza w nim, w tej całej sytuacji, chłopak uczy się nadal w szkole średniej,
(...)

Wszystko dobrze, tylko facet zaczyna 2 rok studiów. Jest zaledwie 3 lata młodszy od Autorki.

[MsN]

Napisane przez Ellen_Ripley

Wszystko dobrze, tylko facet zaczyna 2 rok studiów. Jest zaledwie 3 lata młodszy od Autorki.

I co w związku z tym?

On jest poniżej 15 roku życia, że potrzebuje mieszkać z rodzicami bo jest w wieku, w którym jeszcze się rozwija i potrzebuje obojga rodziców przy sobie?


Możliwości są dwie - albo on mieszka jeszcze z rodzicami (nie musi się wyprowadzać), albo zamieszka u Autorki. Ew. na jego potrzeby dawali by rodzice kasę i on by ta kasą "dokładał" się do utrzymanie Autorce (zakładając, że facet jeszcze nie pracuje).

Przecież Autorka nie wprowadzi się do niego i jego rodziców...Bez jaj.

[f284c48a05423b409a451c4db0eed2c1276616e1_6008c4288f43f]

Napisane przez MsN

I co w związku z tym?

On jest poniżej 15 roku życia, że potrzebuje mieszkać z rodzicami bo jest w wieku, w którym jeszcze się rozwija i potrzebuje obojga rodziców przy sobie?


Możliwości są dwie - albo on mieszka jeszcze z rodzicami (nie musi się wyprowadzać), albo zamieszka u Autorki. Ew. na jego potrzeby dawali by rodzice kasę i on by ta kasą "dokładał" się do utrzymanie Autorce (zakładając, że facet jeszcze nie pracuje).

Przecież Autorka nie wprowadzi się do niego i jego rodziców...Bez jaj.

Chyba nie bardzo zrozumiałaś o co chodziło

[MsN]

[1=f284c48a05423b409a451c4 db0eed2c1276616e1_6008c42 88f43f;87202909]Chyba nie bardzo zrozumiałaś o co chodziło [/QUOTE]Właśnie edytowałam wątek?? Ten pierwszy zresztą, ale już nieważne.
Zrozumiałam o co chodzi. Gościu nie uczy się w szkole średniej tylko już studiuje.

Sądziłam, że koleś się uczy nadal w szkole średniej, a koleś zaczyna II rok studiów. Pomyliło mi się.

Ellen już sprostowała.

[Sok_z_buki]

Od kiedy studenci nie mogą sie utrzymywać sami? Dla chcącego nic trudnego, a jeżeli po prostu woli mieć wygodniej pod tyłkiem mieszkając u rodziców to jest jego wybór a nie jakaś przymusowa sytuacja.

[MsN]

Napisane przez Sok_z_buki

Od kiedy studenci nie mogą sie utrzymywać sami? Dla chcącego nic trudnego, a jeżeli po prostu woli mieć wygodniej pod tyłkiem mieszkając u rodziców to jest jego wybór a nie jakaś przymusowa sytuacja.

Mogą się utrzymywać sami. Nikt nie powiedział, że nie mogą. Nie rozumiem jaki ma problem Autorka wątku z młodszym o 3 lata chłopakiem.

[f284c48a05423b409a451c4db0eed2c1276616e1_6008c4288f43f]

Napisane przez MsN

Mogą się utrzymywać sami. Nikt nie powiedział, że nie mogą. Nie rozumiem jaki ma problem Autorka wątku z młodszym o 3 lata chłopakiem.

Taki że jej nie pasuje i szuka wymówek żeby się zawinąć. Bo zarzucanie mu że jest młodszy i się nie utrzymuje, a samemu pobieranie pieniążków od rodziców jest... Lekko śmieszne.

Jakby go kochała to sama by zaproponowała żeby się wprowadził, proste.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez Sok_z_buki

Od kiedy studenci nie mogą sie utrzymywać sami? Dla chcącego nic trudnego, a jeżeli po prostu woli mieć wygodniej pod tyłkiem mieszkając u rodziców to jest jego wybór a nie jakaś przymusowa sytuacja.

Poza tym nie wiadomo jaka tam jest sytuacja. Może jakby autorka mu zaproponowała mieszkanie razem to jego rodzice zgodziliby się mu finansowo pomagać zanim usamodzielni się całkiem.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[MsN]

[1=f284c48a05423b409a451c4 db0eed2c1276616e1_6008c42 88f43f;87202972]Taki że jej nie pasuje i szuka wymówek żeby się zawinąć. Bo zarzucanie mu że jest młodszy i się nie utrzymuje, a samemu pobieranie pieniążków od rodziców jest... Lekko śmieszne.

Jakby go kochała to sama by zaproponowała żeby się wprowadził, proste.[/QUOTE]No to o tym pisałam już w swoim pierwszym wpisie, że raczej szuka wymówek albo jakiegoś powodu aby go zostawić. Słabe. Niech już teraz Autorka go zostawi bo mam wrażenie, że on jest/ma być dla niej taką "maskotką" do wspólnie spędzanego czasu, ale poważnych deklaracji z jej strony nie ma. Co za problem aby się on do niej wprowadził? Dla niej to powinien być żaden problem, ale widać jest bo Autorka nie zaproponowała wspólnego mieszkania u niej na przykład.

A facet "pobiera" pieniądze od rodziców bo studiuje stacjonarnie zapewne i mieszka z rodzicami wiec go utrzymują. Jeśli jeszcze nie musi pracować to wolna wola. Ma prawo, "laba" skończy się wraz ze skończeniem studiów.

[FALLinLOVE]

OOO w koncu moge powiedziec: 'Znam sie to sie wypowiem'

Moja sytuacja wygladala baaaardzo podobnie Faceta poznalam w pracy, miedzy nami bylo dokladnie 3 LATA roznicy Ja mialam 23, on 20.

Ja skonczylam licencjat zaocznie, pracowalam na pelen etat i bylam calkowicie niezalezna od rodzicow.

On konczyl pierwszy rok studiow stacjnarnych i pracowal dorywczo, a generalnie byl na utrzy,maniu rodzicow.

Na poczatku nie bralam tego powaznie, ale czas lecial i dosc mocno sie zaangazowalam.

Potem pojawily sie watpliwosci, czy warto sie wiazac z 'dzieciakiem'. Ale ostatecznie, poaptrzylam na to wszytsko trzezwo i doszlam do wniosku, ze:
* uklada nam sie super
* 3 lata to zadna roznica

Niedlugo pozniej on zmienil studia na zaoczne, zeby pracowac wiecej i odciazyc rodzicow. Zamieszkalismy razem.

Jestesmy razem od 6 lat, w tym 2 lata po slubie.

Nie zaluje niczego i zawsze powtarzam: 3 LATA to nie jest zadna roznica. 30 tak, ale 3? NIE.

[kurka_ziemna]

Jak juz zauwazono - przeciez ty po prostu chcesz sie ewidentnie wycofać z interesu i przy okazji nie stracić twarzy.

Co to za problem aby chlopak zamieszkal u ciebie? Nawet jeżeli utrzymuja go rodzice, NIC nie stoi na przeszkodzie aby dorabial po godzinach i w weekendy jak jakieś 70% obecnych studentów. A nawet gdyby mial mieszkac z rodzicami to co z tego? Na np. wspólny weekend tez go nie wpuscisz do mieszkania?

Kompletnie nie rozumiem twoich dylematów...

[FALLinLOVE]

Napisane przez kurka_ziemna

Jak juz zauwazono - przeciez ty po prostu chcesz sie ewidentnie wycofać z interesu i przy okazji nie stracić twarzy.

Co to za problem aby chlopak zamieszkal u ciebie? Nawet jeżeli utrzymuja go rodzice, NIC nie stoi na przeszkodzie aby dorabial po godzinach i w weekendy jak jakieś 70% obecnych studentów. A nawet gdyby mial mieszkac z rodzicami to co z tego? Na np. wspólny weekend tez go nie wpuscisz do mieszkania?

Kompletnie nie rozumiem twoich dylematów...

Bo to dylematy pt. 'nie ma problemu to sobie go znajdę,'

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[megamag]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;87200984]Zadziwia mnie ta cała ideologia dorobiona do TRZECH lat różnicy [/QUOTE]

No, ludzie to potrafią sobie wymyślić problem naprawdę głęboko z tyłka.