Zaburzenia odżywiania- psycholog czy psychiatra

[Jagoda6233]

Nie dawno dowiedziałam sie że mam zaburzenia odżywiania. Zdecydowałam sie pójsc do psychologa kiedy męcząc sie od 3lat z ogromnymi kompleksami i (jak sie teraz dowiedzialam ) widzianym nie prawidłowym obrazem samej siebie, poszłam na bilans szkolny (chodze do liceum) i okazało sie ze od 2lat zupełnie nic nie przytyłam. Byłam w olbrzymim szoku poniewaz przez ten okres przeżywałam strasznie to jak według mnie się roztyłam i brzydziłam sie sobą. Kiedy zjadłam cokolwiem miałam wyrzutu, prowokowałam wymioty, nawet był epizod z wacikami, czasami potrafiłam nie jesc prawie nic przez tydzień i mdlałam podczas kąpieli,miałam wrażenie ze gdy ide ulicą wszyscy sie na mnie patrzą i myślą ze jestem gruba, najchętnie siedziałabym w pokoju sama zeby tylko nikt sie na mnie nie patrzał. Cały czas miałam myśl w glowie ze jestem gruba: podczas zajęć; kiedy zamiast skupić sie na lekcji myślałam zeby dobrze ustawić włosy by szczuplej wyglądać lub dobrze usiaść, podczas gdy poznawałam nowe osoby starałam sie stanąć do nich lekko profilem aby (pewnie was zaskocze) wyglądac szczuplej (chociaz w sumie przy tych już mi znanych też tak robię). Pourywał mi sie bardzo kontakt ze starymi znajomymi, bo kiedy sie przeprowadziłam i pisali do mnie czy sie spotkamy to ja nie odpisywałam bo myślałam ze jak teraz mnie zobaczą to pomyślą o tym jak sie bardzi roztyłam. Mam bóle serca, raz nawet doszło do tego ze z tego bólu nie mogłam oddychać i sie prawie dusiłam i w szpitalu okazało sie że to ze stresu.. Ostatnio coraz cześciej mam „napady” złego humoru, które nie są niczym tak naprawde spowodowane. Poprostu nachodzi mnie taki stan ze musze sie powstrzymywać zeby sie nie poryczeć. Mam bardzo nie regularne miesiaczki około co pół roku i to 3dniowe. A jeżeli chodzi o moją wage to mam 54kg przy wzroście 164cm. Czy uważacie że przy takiej sytuacji moge zostać ostatecznie skierowana do psychiatry ?? Nie wiem co otym myśleć.. tak naprawde powoli sobie uświadamiam że coś jest nie tak i ze jestem chora.. Jeżeli macie podobną sytuacje to też piszcie, bardzo chętnie poczytam.

[Menira]

Dlaczego chcesz iść z zaburzeniami odżywiania do psychiatry? Moim zdaniem powinnaś iść do psychologa specjalizującego się w zaburzeniach odżywiania lub do psychoterapeuty. Psychiatra może Ci zapisać leki, ewentualnie skierować na terapię.

[cherry boom]

Psychiatra nie za wiele Ci pomoże, w Twojej sytuacji zdecydowanie psychoterapia, najlepiej poszukaj kogoś specjalizującego się w zaburzeniach odżywiania, bo nie każdy psychoterapeuta się na tym zna.

[Lusia_em]

Moim zdaniem najpierw psychiatra i leki- przeciwlękowe i przeciwdepresyjne. Następnie psychoterapeuta który specjalizuje się w leczeniu zaburzeń odżywiania.
Bedzie Ci duzo latwiej jesli wesprzesz sie farmakologia, przynajmniej na poczatku jak unormujesz gospodarke hormonalna w mozgu lekami. Obie te rzeczy możesz zrobic na NFZ. Psychiatrzy zazwyczaj maję też namiary na dobry terapeutów, pewnie Ci kogoś doradzi. Powodzenia

[niszka77]

Popieram Lusia_em. O ile zdecydowanie psychoterapeuta będzie tym, który w większej mierze Ci pomoże, dobry psychiatra dostosuje leczenie farmakologiczne a także będzie w stanie wskazać dobrego specjalistę zajmującego się zaburzeniami odżywiania.

[Lidoczka]

Myślę, że ten temat jest istotny.
Psychiatra jest potrzebny w leczeniu zaburzeń odżywiania. Mówienie, że "wystarczy psycholog, bo to kwestia terapii" jest bez sensu. Choroby takie jak anoreksja, bulimia, czy jedzenie kompulsywne wpływają na cały organizm. Z tego powodu wymagają opieki lekarskiej. Często należy kontrolować wagę osoby chorej w przypadku anoreksji. Jeśli chodzi o bulimię to jej skutkiem są często problemy z przełykiem, żołądkiem. Taka osoba nie może zostać bez pomocy medycznej!
A jedzenie kompulsywne to nie jest po prostu "słaba wola". Nie. To choroba, która może mieć przyczyny w emocjach, nawykach, ale też przyczyny biologiczne. Można ją skutecznie leczyć, ale tu potrzeba psychologa i lekarza, tak myślę.
Korzystanie tylko z terapii to zły pomysł. Kiedy organizm jest wyniszczony to pacjent nie ma siły myśleć, najpierw trzeba zadbać o odpowiednie odżywianie. Często potrzebny jet do tego pobyt w szpitalu. Jest taki program : anoreksji albo program bulimii. Zwykle jest to szpital psychiatryczny, ja byłam na takim programie anoreksji.