Jak połączyć/co wybrać?

[foreverago]

Takim pojedynczym osobom nikt nie zleci prowadzenia fanpejdża jakiejś dużej firmy. Oni zatrudniają do tego agencje reklamowe, gdzie mają pewność, że nikt ich w bambuko nie zrobi. A tylko na takich zleceniach można zarobić konkretniejsze pieniądze. Mniejsze fanpage to jak z 500 zł wyciągniesz to będzie dobrze.

A ze ten fanpage co założyłaś to kto ma Ci płacić? Chyba, ze będziesz coś tam reklamować, ale to marne grosze. Takie coś się opłaca jak ma się kilkaset tysięcy polubień a nie 4000. To już Nosacz Polskości ma prawie 170 tys.

[faf3d67d51656f0b2bcdb9f98a45434bc3aa12e6]

Autorko naprawde, najpierw znajdz jakokolwiek prace, a potem rozwazaj prowadzenie fanpage'a i pisanie ksiazki jako forme DODATKOWEGO zarobku. Pieniadze musisz miec tu i teraz, a nie za kilka miesiecy, wiec zejdz na ziemie, a nie bujasz w oblokach. Masa osob ma wielkie marzenia i plany, ale niestety malo kto ma tyle szczescia by od razu ( o ile w ogole) je spelnic.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[megamag]

Tak naprawdę Dobranka przypomina mi jedną dziewczynę ode mnie ze studiów. Ma nawet podobny sposób wyrażania się. Tamta też była mocno oderwana od rzeczywistości, nieobecna umysłem, jakby śniła na jawie, i miała takie nierealne plany na przyszłość. Dużo osób się z niej śmiało za jej plecami. Podejrzewałyśmy z koleżankami, że ma jakiś problem psychiczny i wiele razy ją namawiałyśmy, żeby się chociaż przeszła na dyżur uniwersyteckiego psychologa. Nigdy nie poszła. Nie wiem, co się z nią później stało. Pracowała gdzieś przez chwilę jako kelnerka w restauracji, ale wyleciała, bo ciągle gdzieś odpływała i robiła dużo błędów z zamówieniami. Teraz mi się całkiem kontakt urwał. Świat niestety nie jest łaskawy dla takich osób. Czasem się zastanawiałam, co by się z tą dziewczyną stało, gdyby zabrakło rodziców i sama musiała się utrzymać.

PS Już mi się przypomniało, skąd pamięta autorkę tego wątku! Z wątku o obrażeniu komisji podczas obrony: https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=1200331
Już tam wyszły jakieś uszkodzenia mózgu, które nie pozwalały adekwatnie oceniać rzeczywistości. Oj, nie będzie w życiu łatwo.

[Flashdance]

No jesteś mocno oderwana od rzeczywistości i niewiele wiesz o tym jak działa otaczający Cię świat. Czy kiedykolwiek utrzymywałaś się sama? Czy kiedykolwiek pracowałaś?

Po pierwsze zajmij się swoim zdrowiem psychicznym. Piszesz że od kilku lat chodzisz do psychiatry, to znaczy od dawna masz jakieś problemy. Jesteś zdiagnozowana, bierzesz jakieś leki, czy spotkania z psychiatrą Ci pomagają? Może warto udać się na wizytę do kogoś innego, jakiegoś dobrego specjalisty który postawi diagnozę, przepisze odpowiednie leki (jeżeli okażą się potrzebne). Moim zdaniem to powinien być Twój priorytet, bo bez tego nie ruszysz do przodu tylko dalej będziesz śnić na jawie.

Jak już ogarniesz temat zdrowia to zajmij się szukaniem pracy. Piszesz że masz długi. Dużo? W jednym miejscu czy kilku? Jeśli to dość duża kwota warto udać się do doradcy, który podpowie Ci jak najlepiej wyjść z te sytuacji. Jeśli chodzi o prace, to na obecną chwilę nie bardzo masz możliwość wybrzydzania i przebierania w ofertach. Weź to co akurat jest dostępne, zacznij zarabiać, żeby móc spłacić długi, wyjść na prostą. W między czasie szukaj czegoś lepszego.

Fan page, książki, scenariusze itp. To może być fajny sposób na życie, ale trzeba być naprawdę dobrym. Czy Twój tekst widział ktoś z branży? Wysyłałaś go do wydawnictw? Czy czytał go ktoś kto zawodowo się tym zajmuje? Czy zarobiłaś już jakiekolwiek pieniądze na tej działalności?

Na czym powinnaś się teraz skupić?
-zdrowie psychiczne
-praca
-wyjście z długów

[3ebdb6c370169ce1a39c163fc8d64643247d9f80]

Napisane przez megamag

PS Już mi się przypomniało, skąd pamięta autorkę tego wątku! Z wątku o obrażeniu komisji podczas obrony: https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=1200331
Już tam wyszły jakieś uszkodzenia mózgu, które nie pozwalały adekwatnie oceniać rzeczywistości. Oj, nie będzie w życiu łatwo.

Ty uważaj, bo wczoraj za coś takiego ktoś dostał kartkę. Przy czym np. cztery strony offtopu o telefonach jest OK

[megamag]

[1=3ebdb6c370169ce1a39c163 fc8d64643247d9f80;8227703 1]

Ty uważaj, bo wczoraj za coś takiego ktoś dostał kartkę. Przy czym np. cztery strony offtopu o telefonach jest OK [/QUOTE]

Są rzeczy na tym forum, których nie zrozumiem nigdy. Dlaczego nie przypominać poprzednich wątków autorów? Zwłaszcza kiedy padły tam istotne informacje, np. o ich zdrowi czy sytuacji życiowej. Mamy udawać, że nie wiemy, i pytać o coś, co już padło? A w przypadku stałych użytkowników mamy udawać, że się nie znamy? Co ja poradzę, że po latach na tym forum często wiem, gdzie która użytkowniczka mieszka i kim jest z zawodu?

[Dobranka]

Napisane przez Flashdance

No jesteś mocno oderwana od rzeczywistości i niewiele wiesz o tym jak działa otaczający Cię świat. Czy kiedykolwiek utrzymywałaś się sama? Czy kiedykolwiek pracowałaś?

Po pierwsze zajmij się swoim zdrowiem psychicznym. Piszesz że od kilku lat chodzisz do psychiatry, to znaczy od dawna masz jakieś problemy. Jesteś zdiagnozowana, bierzesz jakieś leki, czy spotkania z psychiatrą Ci pomagają? Może warto udać się na wizytę do kogoś innego, jakiegoś dobrego specjalisty który postawi diagnozę, przepisze odpowiednie leki (jeżeli okażą się potrzebne).

Miałam kilka lat firmę. Ale zamiast się nią zajmować, poszłam na studia - to była spontaniczna decyzja. I jakoś tak chodziłam i chodziłam...
Właśnie - praca. Ale jaka? Bo np. w ubiegłym tygodniu rozmawiałam z takim facetem, który mi coś już zlecał (bardzo lubi wydzwaniać i rozmawiać przez telefon) i on powiedział, że jest na szkoleniu w Londynie i dowiedział się o nowatorskiej metodzie pozycjonowania (w tym pisania tekstów pozycjonujących). Bardzo mnie to zaciekawiło, ale potem chyba trochę żałował, że mi o tym powiedział, bo za to szkolenie zapłacił (nie wiem, czy dobrze zrozumiałam, bo przerywało) ok. 100 tyś złotych. To, co mówił było bardzo ciekawe i rzeczywiście nowatorskie, podobno tą metodą pozycjonuje się za granicą, a za kilka miesięcy dopiero ma o tym być coś wiadomo w Polsce. Powiedział, że próbował tego i w ciągu tygodnia wypozycjonował coś na pierwszą pozycję. Szukałam w internecie i nie znalazłam jeszcze informacji o tym. No i potem drugi raz zadzwonił i powiedział, że właściwie to chciałby, abym pracowała u niego w firmie na stałe w Szczecinie (szkoląc też innych copywriterów tą metodą, o której mi powiedział) i podpisała z nim umowę poufności, aby nie zdradzać tych informacji innym firmom. I prześle mi materiały, ale najpierw chyba przygotuje jakąś umowę. Ja chyba bez dodatkowych materiałów zrozumiałam, o co w tej metodzie chodzi. (z drugiej strony, jak myślicie, nie byłoby to złe, gdybym sobie tą metodą spróbowała sama coś dla siebie, np. swój Fan Page czy stronkę wypozycjonować? może to rzeczywiście coś niesamowitego, skoro za takie informacje zapłacił tyle pieniędzy?
oczywiście ja nie chcę nikomu, innym firmom tego zdradzać). No i co myślicie, powinnam przyjąć tę ofertę? Ale z drugiej strony Szczecin jest daleko, a ja wolałabym mieszkać z mamą, bo ona czasami źle się czuje... mieć ją pod kontrolą). Jednak taka praca jest niekoniecznie zgodna z moim wykształceniem. Ale lepiej już niż np. praca w przetwórni ryb.

[megamag]

A możesz nam jeszcze powiedzieć, czym się zajmowała Twoja firma, skąd się wzięły Twoje długi i czy są duże?

[201803290936]

Pisz o tym co znasz, co jest blisko, bo obecnie obawiam się, że niechcący z Twojej książki wyjdzie (najprawdopodobniej nieudolna) podróbka dzieł Gombrowicza. Może zacznij od mniejszej formy - zbiór opowiadać, a nie od razu powieść. Słuchanie po dwie godziny dziennie audiobooków Gombrowicza? Jak już koniecznie musisz obcować z jego dziełami (chociaż nie wiem po co, bo nie piszesz pracy naukowej na jego temat), to obcuj ze słowem pisanym.

[Flashdance]

To może powrót do firmy? Przynosiła dochody? Zajmowałaś się czymś co Ci sprawiało przyjemność?

Tak czy inaczej nadal uważam że Twoimi priorytetami powinno być;
-zadbanie o zdrowie psychiczne
-wyjście z długów
-praca która pomoże Ci stanąć na nogi (na początek nie musi to być ta jedyna wymarzona, zacznij zarabiać, w międzyczasie szukaj czegoś lepszego)

Czyli zajmij się rozwiązywaniem konkretnych problemów które na obecna chwilę masz. Twoje wielkie plany o zarabianiu kilkanaście tysięcy miesięcznie na facebooku czy na pisaniu są na razie nierealne.

Cała artystyczna reszta - na razie traktowałbym to jako hobby. Czytaj i pisz w wolnych chwilach. Wyślij swoje teksty do wydawnictw, prasy literackiej która zajmuje się drukowaniem młodych, początkujących literatów. Zapytaj o opinie kogoś z branży, żebyś wiedziała na ile dobre jest to co piszesz, czy rzeczywiście masz realną szanse na tym zarobić. Spokojnie się rozwijaj w tym kierunku, jeśli Ci to przynosi radość, nawet jeśli nic nie wydasz będziesz miała swoją odskocznie od codziennych problemów. Ale na razie nie rób sobie wielkich nadziei że utrzymasz się tylko z pisania, bo żeby robić takie założenie trzeba mieć do tego solidne podstawy, Ty na razie ich nie masz. Co do facebooka kompletnie się na tym nie znam i nie wiem ile można na tym zarobić, ale kilkanaście tysięcy miesięcznie wydaje mi się mało realne.

[megamag]

Napisane przez Flashdance

Co do facebooka kompletnie się na tym nie znam i nie wiem ile można na tym zarobić, ale kilkanaście tysięcy miesięcznie wydaje mi się mało realne.

Największe firmy są w stanie zapłacić największym agencjom reklamowym po kilkanaście tysięcy złotych miesięcznie za prowadzenie fanpage, większość firm płaci jednak za to kilka stówek miesięcznie. Jeśli zaś chodzi o fanpage własne, to przy rzeczywiście tych bardzo popularnych i obserwowanych przez setki tysięcy ludzi firmy płacą za publikowanie postów reklamowych. Niektórym celebrytom nawet po kilka tysięcy złotych. Tylko jest kilka haczyków. W dzisiejszych czasach praktycznie nie da się wypromować fanpage bez nakładów finansowych, bo taki jest algorytm facebooka, że jak nie zapłacisz za promowanie postu, to możesz się walić. Poza tym to nie jest kwestia wypromowania samego fanpage, ale też często danej osoby, żeby stała się choć trochę znana. Blogerki modowe, które dziś biorą po te kilka tysięcy za post, nie pospadały z choinki i raczej nie zrobiły się znane bez pomocy z zewnątrz. Tysiące osób próbuje je naśladować na własną rękę, ale jedyne, na co mogą liczyć, to czasem jakiś gratis od firmy. Zresztą tego narobiło się teraz tyle, że firmy tak promotorki traktują jak muchy, od których trzeba się oganiać. Kiedyś pewnie było łatwiej niż teraz, kiedy co drugi nastolatek chce zostać znanym youtuberem. Niemniej jeśli już komuś udało się wybić, to jest to raczej robota na cały etat.

[Dobranka]

Firma zajmowała się drobnymi zleceniami internetowymi, na przykład dodawaniem danych do systemu.

A znacie jakieś fajne sposoby na organizację czasu, na przykład jakieś tabelki? (Wiem, że napisałam, że prowadzę Fan Page o organizacji czasu, ale to jest właściwie z dziedziny coachingu - nie chciałam, aby ktoś rozpoznał ten Fan Page).

[megamag]

Napisane przez Dobranka

Firma zajmowała się drobnymi zleceniami internetowymi, na przykład dodawaniem danych do systemu.

I udawało Ci się z tego wyżyć? Skąd się w takim razie wzięły te długi?

[201803290936]

Napisane przez Dobranka

(...)
ale to jest właściwie z dziedziny coachingu - nie chciałam, aby ktoś rozpoznał ten Fan Page).

Taaa, bo fanpage'ów "z dziedziny coachingu" jest tak mało na fejsie... Wybacz, strata czasu.

[Flashdance]

Napisane przez megamag

Największe firmy są w stanie zapłacić największym agencjom reklamowym po kilkanaście tysięcy złotych miesięcznie za prowadzenie fanpage, większość firm płaci jednak za to kilka stówek miesięcznie. Jeśli zaś chodzi o fanpage własne, to przy rzeczywiście tych bardzo popularnych i obserwowanych przez setki tysięcy ludzi firmy płacą za publikowanie postów reklamowych. Niektórym celebrytom nawet po kilka tysięcy złotych. Tylko jest kilka haczyków. W dzisiejszych czasach praktycznie nie da się wypromować fanpage bez nakładów finansowych, bo taki jest algorytm facebooka, że jak nie zapłacisz za promowanie postu, to możesz się walić. Poza tym to nie jest kwestia wypromowania samego fanpage, ale też często danej osoby, żeby stała się choć trochę znana. Blogerki modowe, które dziś biorą po te kilka tysięcy za post, nie pospadały z choinki i raczej nie zrobiły się znane bez pomocy z zewnątrz. Tysiące osób próbuje je naśladować na własną rękę, ale jedyne, na co mogą liczyć, to czasem jakiś gratis od firmy. Zresztą tego narobiło się teraz tyle, że firmy tak promotorki traktują jak muchy, od których trzeba się oganiać. Kiedyś pewnie było łatwiej niż teraz, kiedy co drugi nastolatek chce zostać znanym youtuberem. Niemniej jeśli już komuś udało się wybić, to jest to raczej robota na cały etat.

W takim razie ja odradzałabym autorce wchodzenie w to na poważnie. Biorąc pod uwagę jej niezdecydowanie i problemy finansowe raczej nie poradzi sobie w dziedzinie w której potrzebna jest ogromna determinacja, większe nakłady finansowe na początek, jakieś znajomości w tym światku które pomogą się wypromować.

A więc pozostaje przy swoim zdaniu i radzę: dobre leczenie, wyjście z długów, praca tymczasowa która pozwoli wybić się z tego marazmu, śnienia na jawie i mrzonek o wielkich zarobkach małym wysiłkiem. W międzyczasie szukanie lepszej pracy. Jako dodatek praca nad swoim warsztatem literackim, czytanie, pisanie, może jakieś weekendowe warsztaty, wysyłanie swoich tekstów do wydawnictw itp. Jeśli rzeczywiście ma do tego smykałkę kto wie przy odrobinie szczęścia może udać się coś wydać.


Tyle że pewnie autorka niewiele z tego zrobi. Bo czytając jej wątki odnoszę wrażenie że woli żyć w świecie swoich marzeń niż rzeczywiście zacząć coś konkretnie robić żeby coś osiągnąć. Prawda jest taka że niezależnie od dziedziny żeby osiągnąć sukces i dobrze zarabiać trzeba w to włożyć masę wysiłku, determinacji, pracy, często pieniędzy. Jeśli autorka nie zmieni swojego nastawienia i myślenia to ciężko jej będzie.

[Dobranka]

Napisane przez Flashdance

Prawda jest taka że niezależnie od dziedziny żeby osiągnąć sukces i dobrze zarabiać trzeba w to włożyć masę wysiłku, determinacji, pracy, często pieniędzy. Jeśli autorka nie zmieni swojego nastawienia i myślenia to ciężko jej będzie.

Ja własnie jestem gotowa włożyć dużo wysiłku. Tylko że mam kilka planów i każdemu poświęcam jakiś czas dziennie, i razem to wychodzi dużo, tylko że się rozdrabniam. Np. jeśli publikuję jeden post dziennie to tylko tyle nie że mi się nie chce, ale że nie mam czasu więcej, bo np. też 2 godziny poświęciłam na przygotowania do badania mojej grupy docelowej (czytając książkę o netnografii i robiąc notatki, mając nadzieję, że gdy dobrze zbadam grupę, lepiej dopasuję posty/ jednak gdy przeczytałam książkę i zaczęłam robić plan, już od tygodnia tego nie kontynuuję, ale chyba dlatego, że się przeprowadzam, mam dużo spraw związanych z przeprowadzką... Ale chcę teraz wziąć się w garść znowu), potem słuchałam 3 h Gombrowicza (ale - żeby być bardziej skuteczną, jednocześnie dodawałam dane do systemu, słuchając audiobooka), potem godzina na przygotowanie portfolio do planu związanego z analizami antropologicznymi. I tak cały dzień. Od rana do wieczora.

[3ebdb6c370169ce1a39c163fc8d64643247d9f80]

Wstajesz o 10, o której chodzisz spać?

Po drugie, co niby ma dawać 3h słuchania Gombrowicza?

[Dobranka]

Ok. 23.

Jeśli chodzi o Gombrowicza, to mając kontakt z jego słowami wydaje mi się, że widzę różne rzeczy wyraźniej, groteskowo, a z takiego odniesienia chciałabym pisać moją książkę, bo to ma być pastisz. W ogóle zauważyłam, że fajne książki są pisane jakby w transie, "na jedno kopyto", jakby powstały w dwa dni. Ja czekam na taki trans, bo już kiedyś coś takiego złapałam.

[megamag]

Czyli śpisz 11 godz. (wow, jak niemowlę, kręgosłup Cię nie boli), a potem przez 13 godzin myślisz nad swoją grupą docelową, ale nie przeszukujesz de facto postów, a jak już to jeden, słuchasz Gombrowicza (przez ten czas powinnaś już przesłuchać wszystkie jego książki i zacząć od początku) plus robisz portfolio (z czego w ogóle robisz to portfolio, co tam jest?).



Z czego Ty żyjesz, kobieto?

[3ebdb6c370169ce1a39c163fc8d64643247d9f80]

Ogarnij najpierw leczenie, bo jeśli Twoje zachowanie wynika z choroby to pewnie inaczej i tak nic nie zdziałasz, a jak dostaniesz diagnozę, że jesteś zdrowa (sorry, w tym momencie masz dwie wykluczające się diagnozy, więc na dobrą sprawę nie wiadomo co Ci właściwie jest) to też będziesz mieć jakiś punkt wyjścia do ogarniania swojego życia. Może z pomocą psychologa/psychoterapeuty, nie wiem. Obraz osoby wyłaniający się z Twoich postów tu czy innych wątków jest jaki jest i coś z tym musisz zrobić, bo w ten sposób będzie Ci bardzo trudno żyć.

[Dobranka]

Napisane przez megamag

Czyli śpisz 11 godz. (wow, jak niemowlę, kręgosłup Cię nie boli), a potem przez 13 godzin myślisz nad swoją grupą docelową, ale nie przeszukujesz de facto postów, a jak już to jeden, słuchasz Gombrowicza (przez ten czas powinnaś już przesłuchać wszystkie jego książki i zacząć od początku) plus robisz portfolio (z czego w ogóle robisz to portfolio, co tam jest?).



Z czego Ty żyjesz, kobieto?

To znaczy wstaję ok. 9.30, 10 bo jak się obudzę o 9, to jestem zrezygnowana, że nie wstałam o 7.30 (a nastawiam budzik, ale jestem wtedy w takim stanie jakbym była na jawie, ale nie do końca, jakbym spała, zdarzało mi się też lunatykować w nocy i może dlatego nie potrafię wstać? nawet gdy idę w kierunku budzika, to jakbym nie była do końca świadoma/nie mam wówczas silnej woli, bo zdarza mi się w takim stanie iść w nocy do lodówki i zjeść coś słodkiego, pomimo bycia na diecie). Czasami mi się jednak uda wstać o 7.300, 8 (o takich godzin chcę zacząć), nawet kilka dni pod rząd. Nie myślę nad grupą docelową przez 13 godzin - nigdy nie przeznaczam na coś tyle czasu pod rząd. Natomiast wiem, ile na co przeznaczam, bo wszystko zapisuję w kalendarzu. Gombrowicza - tak, już 3 raz słucham wszystkiego od nowa, mam w oddzielnym katalogu prawie wszystkie jego książki. Ale ja bardzo go lubię, szczególnie Ferdydurkę, bo świat w jego książkach jest podobny do świata, jaki mi się wydaje, taki groteskowy, wiele rzeczy wydaje mi się groteskowych.

[Flashdance]

Czyli tego Gabrowicza słuchasz dla przyjemności. Nie sądzę aby słuchanie tego samego utworu po kilka razy pomogło Ci w rozwijaniu warsztatu literackiego. Mam wrażenie że taka bardzo zajęta pracą nad swoim rozwojem to jesteś tylko w swojej głowie. A tak naprawdę większość czasu spędzasz na robieniu rzeczy które nijak Ci się nie przydadzą w pracy zarobkowej.

[megamag]

Im dłużej Cię czytam, tym bardziej uważam, że podstawową kwestią jest ustalenie stanu zdrowia psychicznego. Skonsultuj się z innymi lekarzami, żeby ustalić ostatecznie, czy masz tę schizofrenię lub inną chorobę psychiczną, czy nie. Jeśli masz, będziesz miała prawo do renty, a może uda się nawet na tej podstawie umorzyć długi. Renta to niedużo, ale w połączeniu z choćby takimi zleceniami na uzupełnianie formularzy może byłabyś w stanie wyżyć.

My psychiatrami nie jesteśmy, niemniej z Twoich postów wynika wyraźnie kilka symptomów jakichś problemów:
- trudno się z Tobą rozmawia, błądzisz gdzieś myślami i kluczysz, podajesz sprzeczne wersje;
- masz problemy w kontaktach społecznych i reagowaniu adekwatnie do sytuacji, co widać było choćby w tej przywołanej przeze mnie sytuacji z obroną;
- masz problemy z racjonalną oceną rzeczywistości, Twoje plany na życie są mocno nierealne, jakbyś żyła w oderwaniu od prawdziwego świata (np. przeczytałaś gdzieś tam w necie, że ktoś zarabia sporo na fanpage, i założyłaś byle stronę, myśląc, że to Ci z miejsca da takie zarobki, o których większość Polaków nawet nie marzy, to nie jest racjonalne myślenie dorosłego człowieka); chyba w ogóle trochę go nie rozumiesz (np. jak z tym urzędem pracy i ofertami dla etnologa);
- wygląda na to, że masz też problemy z ogarnięciem takich podstawowych czynności jak wstanie z łóżka.

Właściwa diagnoza pozwoli wdrożyć odpowiednie leczenie, a to naprawdę ułatwiłoby Ci życie. Pomogło się ogarnąć i zacząć coś naprawdę robić ze sobą.

Druga opcja jest taka, że się okaże, że jednak jesteś zdrowa. Wtedy będziemy mogły po prostu bez wyrzutów sumienia nazwać Cię żyjącym mrzonkami leniem, który udaje pisarza, a tak naprawdę wysysa resztki pieniędzy z rodziców.

[Dobranka]

Napisane przez megamag

Im dłużej Cię czytam, tym bardziej uważam, że podstawową kwestią jest ustalenie stanu zdrowia psychicznego. Skonsultuj się z innymi lekarzami, żeby ustalić ostatecznie, czy masz tę schizofrenię lub inną chorobę psychiczną, czy nie. Jeśli masz, będziesz miała prawo do renty, a może uda się nawet na tej podstawie umorzyć długi. Renta to niedużo, ale w połączeniu z choćby takimi zleceniami na uzupełnianie formularzy może byłabyś w stanie wyżyć.

My psychiatrami nie jesteśmy, niemniej z Twoich postów wynika wyraźnie kilka symptomów jakichś problemów:
- trudno się z Tobą rozmawia, błądzisz gdzieś myślami i kluczysz, podajesz sprzeczne wersje;
- masz problemy w kontaktach społecznych i reagowaniu adekwatnie do sytuacji, co widać było choćby w tej przywołanej przeze mnie sytuacji z obroną;
- masz problemy z racjonalną oceną rzeczywistości, Twoje plany na życie są mocno nierealne, jakbyś żyła w oderwaniu od prawdziwego świata (np. przeczytałaś gdzieś tam w necie, że ktoś zarabia sporo na fanpage, i założyłaś byle stronę, myśląc, że to Ci z miejsca da takie zarobki, o których większość Polaków nawet nie marzy, to nie jest racjonalne myślenie dorosłego człowieka); chyba w ogóle trochę go nie rozumiesz (np. jak z tym urzędem pracy i ofertami dla etnologa);
- wygląda na to, że masz też problemy z ogarnięciem takich podstawowych czynności jak wstanie z łóżka.

Właściwa diagnoza pozwoli wdrożyć odpowiednie leczenie, a to naprawdę ułatwiłoby Ci życie. Pomogło się ogarnąć i zacząć coś naprawdę robić ze sobą.

Druga opcja jest taka, że się okaże, że jednak jesteś zdrowa. Wtedy będziemy mogły po prostu bez wyrzutów sumienia nazwać Cię żyjącym mrzonkami leniem, który udaje pisarza, a tak naprawdę wysysa resztki pieniędzy z rodziców.

Kiedyś inny psycholog i psychiatra powiedzieli, że prawdopodobnie mam coś na pograniczu schizofrenii i zaburzeń schizotypowych. W związku z czym to już zależy od konkretnego lekarza, czy zakwalifikuje to jako schizofrenia czy zaburzenie - jeden powie tak, a drugi tak.

---------- Dopisano o 16:48 ---------- Poprzedni post napisano o 16:07 ----------

Ale do jakiego lekarza mam iść? Bo chodzę od kilku lat do jednej psychiatry, ona nie postawiła żadnej diagnozy (tylko zaburzenia psychotyczne) i gdy jestem to tak. ok. 10 minut, bo są inni pacjenci w kolejce. Czy psychoterapia tylko jest prywatnie? Mam brać codziennie 2 tabletki, a biorę 1, bo po tych lekach czuję lęk, co prawdopodobnie jest skutkiem ubocznym. Nie jestem w stanie brać 2 tabletek, bo czuję lęk i mam zespół niespokojnych nóg - nie mogę usiedzieć w miejscu. Po jednej też jest lęk (taki jakby stres), ale mniejszy i przyzwyczaiłam się już, tyle mogę wytrzymać. To jest lek rispoleft, miałam aprę (podobno bardzo dobry), ale czułam się jeszcze gorzej. Lekarka powiedziała, że innych już nie ma.

[ruda_beksa]

A powiedziałaś lekarce, że bierzesz tylko jedną i że masz efekty uboczne?

[Dobranka]

Powiedziałam, że mam taki efekt uboczny, ale ona powiedziała, że to chyba nie od tego. Ale ja wiem, że to od tego leku, bo jak nie wezmę, to nie czuję tego lęku. Nie mówiłam jej, że biorę tylko jedną.

[b7c523c48d685fff13c5db5a9d3e58ccf0b35a9f_65555d08413b4]

Napisane przez Dobranka

Kiedyś inny psycholog i psychiatra powiedzieli, że prawdopodobnie mam coś na pograniczu schizofrenii i zaburzeń schizotypowych. W związku z czym to już zależy od konkretnego lekarza, czy zakwalifikuje to jako schizofrenia czy zaburzenie w postrzeganiu rzeczywistości- jeden powie tak, a drugi tak.

---------- Dopisano o 16:48 ---------- Poprzedni post napisano o 16:07 ----------

Ale do jakiego lekarza mam iść? Bo chodzę od kilku lat do jednej psychiatry, ona nie postawiła żadnej diagnozy (tylko zaburzenia psychotyczne) i gdy jestem to tak. ok. 10 minut, bo są inni pacjenci w kolejce. Czy psychoterapia tylko jest prywatnie? Mam brać codziennie 2 tabletki, a biorę 1, bo po tych lekach czuję lęk, co prawdopodobnie jest skutkiem ubocznym. Nie jestem w stanie brać 2 tabletek, bo czuję lęk i mam zespół niespokojnych nóg - nie mogę usiedzieć w miejscu. Po jednej też jest lęk (taki jakby stres), ale mniejszy i przyzwyczaiłam się już, tyle mogę wytrzymać. To jest lek rispoleft, miałam aprę (podobno bardzo dobry), ale czułam się jeszcze gorzej. Lekarka powiedziała, że innych już nie ma.

Dlaczego sama zmieniasz sobie dawke lekow zamiast poprosic psychiatre o ich zmiane? Mozesz poprosic innego lekarza o druga opinie. Na psychoterapie mozna isc takze na NFZ

[megamag]

Psychoterapia jest na NFZ, do tego bezpłatną psychoterapię oferują też czasem różne fundacje, tu tak na szybko, gdzie szukać:
https://notatkiterapeutyczne.pl/jesl...i-a4a61b36008d

Moim zdaniem powinnaś też zmienić psychiatrę, ta kobieta chyba ma Cię w poważaniu. Poza tym farmakoterapia powinna tylko towarzyszyć psychoterapii, a nie tabletka i spadaj, bo kolejka.

Po drugie powinnaś się udać do ZUS i dowiedzieć o możliwość dostania renty. Nie musisz mieć do tego ostrej schizofrenii paranoidalnej, na zaburzenia schizotopowe też czasem dają. Z takimi zaburzeniami ludzie często maja problem, żeby funkcjonować na rynku pracy, często pracują poniżej kwalifikacji.

[faf3d67d51656f0b2bcdb9f98a45434bc3aa12e6]

[1=3ebdb6c370169ce1a39c163 fc8d64643247d9f80;8227703 1]

Ty uważaj, bo wczoraj za coś takiego ktoś dostał kartkę. Przy czym np. cztery strony offtopu o telefonach jest OK [/QUOTE]Ja dostalam za to ostrzezenie

Powód ostrzeżenia:
-------
przytaczanie informacji z innych wątków autora


--


Ja takze polecam zmiane psychiatry i psychoterapie, nawet na nfz (sama mialam swietna pania psycholog)

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ruda_beksa]

Napisane przez Dobranka

Powiedziałam, że mam taki efekt uboczny, ale ona powiedziała, że to chyba nie od tego. Ale ja wiem, że to od tego leku, bo jak nie wezmę, to nie czuję tego lęku. Nie mówiłam jej, że biorę tylko jedną.

Taką samowolką nigdy, przenigdy się nie wyleczysz. Jeśli zmienianie dawki przepisanego leku i zatajanie tego przed lekarzem to dla ciebie pikuś, to masz o wiele większe problemy niż wybór kariery.