Dziwne relacje z ex - proszę o radę

[aallaaala]

Cześć. Potrzebuje Waszej obiektywnej oceny bo straciłam zdrowy osąd sytuacji. Związałam się rok temu z pewnym z facetem i tworzyliśmy na prawdę świetny związek dopóki nie pojawiły się w nim ciągle kłótnie i pretensje do siebie. W zeszłym miesiącu "mój" facet zerwał ze mną argumentując tym że nie pasujemy do siebie i że nie wie czy mnie kocha. Jednak on już zaraz po zerwaniu próbował poprzez messengera i telefon utrzymywać kontakt, po czym nie wytrzymałam i przyjechałam do niego i mu powiedziałam że kocham go ale że powinniśmy starać się odbudować ten związek albo zerwać tą relację całkowicie na co on odpowiedział, że ze mną źle ale beze mnie jeszcze gorzej i że możemy utrzymywać niezobowiązującą relację. Zgodziłam się z nadzieją, że może uda mi się małymi kroczkami wrócić do niego. I w tym miejscu zaczyna się problem, którego w ogóle nie jestem w stanie zrozumieć - zachowuje się w stosunku do mnie jakbyśmy byli ciągle parą. Widujemy się prawie codziennie, a jeżeli nie to jest ze mną w ciągłym kontakcie telefonicznym. Tak jak przed zerwaniem przyjeżdżam do niego po pracy, robimy zakupy, robimy sobie kolację i kładziemy się i oglądamy filmy, przy czym przytula się do mnie, a nawet trzyma mnie za rękę. Zabiera mnie także na spotkania z jego znajomymi i rodziną. Ponadto w dalszym ciągu nosi łańcuszek z "obrączką", którą mu dałam w geście miłości. Jednak każdego dnia podkreśla mi, że nie jesteśmy razem, np. "nie musisz mi się tłumaczyć przecież jesteś wolną kobietą", "gdzie ty takiego drugiego faceta znajdziesz, który pomimo tego że nie jest z tobą to ci robi obiadki i kolacyjki". Ponadto po sobotnim wieczorze z jego znajomymi wziął mnie na rozmowę i powiedział cytuję " Nie wiem czy to dobrze, że ciągle utrzymujemy relację bo widzę że się w dalszym ciągu angażujesz i widać że robisz postępy w swoim zachowaniu, a ja nie chce ci dawać żadnych nadziei i nie chcę żebyś czuła się skrzywdzona ponieważ bardzo cię lubię i chciałbym żebyś była szczęśliwa. Dla swojego dobra powinnaś wyjść z tej relacji i znaleźć sobie faceta, który cię uszczęśliwi bo co będzie gdy ja się nie zdecyduję do 40-stki (mamy po 30 lat) a ja tylko zatrzymuję cię w jednym miejscu. Nie potrafię jednak zerwać tej relacji bo jesteś mi potrzebna do życia i ciągnie mnie do ciebie, ale nie wiem czy to jest miłość. Ja już sam nie wiem co mam o tym myśleć i robić, być może moje uczucia do ciebie przyćmiły moje problemy (rzeczywiście ma ostatnio sporo poważnych problemów i wydarzyło się parę nieprzyjemnych sytuacji w jego życiu) i pogubiłem się już w tym wszystkim". Proszę poradźcie mi co sądzicie o jego zachowaniu i jak z nim postąpić. Ogólnie to kocham go, zależy mi na nim i chciałabym spróbować odbudować ten związek. Osobiście staram się zachowywać w tej sytuacji normalnie i spokojnie, dając mu przestrzeń i nie naciskać na niego, ale strasznie mnie męczy już to udawanie, a też nie chciałabym stawiać mu żadnych ultimatum.

[karola11]

Napisane przez aallaaala

Cześć. Potrzebuje Waszej obiektywnej oceny bo straciłam zdrowy osąd sytuacji. Związałam się rok temu z pewnym z facetem i tworzyliśmy na prawdę świetny związek dopóki nie pojawiły się w nim ciągle kłótnie i pretensje do siebie. W zeszłym miesiącu "mój" facet zerwał ze mną argumentując tym że nie pasujemy do siebie i że nie wie czy mnie kocha. Jednak on już zaraz po zerwaniu próbował poprzez messengera i telefon utrzymywać kontakt, po czym nie wytrzymałam i przyjechałam do niego i mu powiedziałam że kocham go ale że powinniśmy starać się odbudować ten związek albo zerwać tą relację całkowicie na co on odpowiedział, że ze mną źle ale beze mnie jeszcze gorzej i że możemy utrzymywać niezobowiązującą relację. Zgodziłam się z nadzieją, że może uda mi się małymi kroczkami wrócić do niego. I w tym miejscu zaczyna się problem, którego w ogóle nie jestem w stanie zrozumieć - zachowuje się w stosunku do mnie jakbyśmy byli ciągle parą. Widujemy się prawie codziennie, a jeżeli nie to jest ze mną w ciągłym kontakcie telefonicznym. Tak jak przed zerwaniem przyjeżdżam do niego po pracy, robimy zakupy, robimy sobie kolację i kładziemy się i oglądamy filmy, przy czym przytula się do mnie, a nawet trzyma mnie za rękę. Zabiera mnie także na spotkania z jego znajomymi i rodziną. Ponadto w dalszym ciągu nosi łańcuszek z "obrączką", którą mu dałam w geście miłości. Jednak każdego dnia podkreśla mi, że nie jesteśmy razem, np. "nie musisz mi się tłumaczyć przecież jesteś wolną kobietą", "gdzie ty takiego drugiego faceta znajdziesz, który pomimo tego że nie jest z tobą to ci robi obiadki i kolacyjki". Ponadto po sobotnim wieczorze z jego znajomymi wziął mnie na rozmowę i powiedział cytuję " Nie wiem czy to dobrze, że ciągle utrzymujemy relację bo widzę że się w dalszym ciągu angażujesz i widać że robisz postępy w swoim zachowaniu, a ja nie chce ci dawać żadnych nadziei i nie chcę żebyś czuła się skrzywdzona ponieważ bardzo cię lubię i chciałbym żebyś była szczęśliwa. Dla swojego dobra powinnaś wyjść z tej relacji i znaleźć sobie faceta, który cię uszczęśliwi bo co będzie gdy ja się nie zdecyduję do 40-stki (mamy po 30 lat) a ja tylko zatrzymuję cię w jednym miejscu. Nie potrafię jednak zerwać tej relacji bo jesteś mi potrzebna do życia i ciągnie mnie do ciebie, ale nie wiem czy to jest miłość. Ja już sam nie wiem co mam o tym myśleć i robić, być może moje uczucia do ciebie przyćmiły moje problemy (rzeczywiście ma ostatnio sporo poważnych problemów i wydarzyło się parę nieprzyjemnych sytuacji w jego życiu) i pogubiłem się już w tym wszystkim". Proszę poradźcie mi co sądzicie o jego zachowaniu i jak z nim postąpić. Ogólnie to kocham go, zależy mi na nim i chciałabym spróbować odbudować ten związek. Osobiście staram się zachowywać w tej sytuacji normalnie i spokojnie, dając mu przestrzeń i nie naciskać na niego, ale strasznie mnie męczy już to udawanie, a też nie chciałabym stawiać mu żadnych ultimatum.

Na Twoim miejscu zerwałabym z nim całkowicie kontakt. On jasno daje Ci do zrozumienia, że nie jesteście razem. Sprytnie trzyma Ciebie przy sobie bo jest mu tak po prostu wygodnie. Jestem pewna, że jak znajdzie się inna, do której coś poczuje to tyle go będziesz widzieć. Jeśli on nie wie czy Cię kocha to zapewne Cię nie kocha i już nie pokocha. Nie pchaj się w tą relację bo sama tylko sobie robisz krzywdę robiąc sobie nadzieję i coraz mocniej przywiązując się do niego.

[Ellen_Ripley]

Współczuję Ci. Wkopałaś się w niezłe uczuciowe bagno. Facet Cię nie kocha a czy Ty jego to w sumie nie ma znaczenia, bo tak, czy inaczej nie tworzycie związku. On Ci jasno i wyraźnie sygnalizuje co jest i będzie, a czego nie ma i nie będzie. Więc niby wiesz na czym stoisz, ale z drugiej strony cały czas się łudzisz. Im dłużej to trwa (a takie pseudo-związki potrafią ciągnąć się latami), tym gorzej dla Ciebie.

Próbowałaś konsultacji z psychologiem? Relacja z ex to w sumie rodzaj uzależnienia.

[Yhvothlo]

Nigdy nic z tego nie bedzie. Nie pociagasz go na tyle, zeby budowac z toba zwiazek, ale nadajesz sie na zapchajdziure i pobudowywanie ego. Moze fizycznie, moze intelektualnie, moze spolecznie, moze seksualnie, moze emocjonalnie albo kombinacja z powyzszych. Czegos Ci brakuje, zeby chcial poswiecic swoja wolnosc na rzecz bycia z Toba.

Mozliwe, ze w tej relacji jest ktos jeszcze i jak to wyjdzie to powie Ci - "przeciez nie jestesmy razem, wiedzialas na co sie piszesz".

Robilem tak wielokrotnie w wielu relacjach z kobietami. Jak sie pojawiala inna kobieta, ktora miala do siebie szacunek i nie pozwalal na takie "ciecie w ch..." na jakie ty pozwalasz, to zrywalem kontakt z takimi kobietami jak Ty z mojego otoczenia, albo robilo sie za gesto w relacjach to pozbywalem sie tej ktora robila najwiecej zamieszania/problemu/presji (Ty) i zastepowalem inna, nowa, ktora nie byla jeszcze zmeczona ta cala sytuacja.

To czysta manipulacja i wykorzystanie. Jak nie chcesz wysjc z tej relacji pokaleczona emocjonalnie, z czego bedziesz sie leczyc moze i latami, to zerwij kontakt natychmiast. Zwiazku i milosci nigdy z tego nie bedzie. To co on robi to znana i stara jak swiat strategia na posiadanie wianuszka adoratorek bez konsekwecji.

[linaya]

Nic z tego nie będzie. On Ci to szczerze mówi, więc nie licz na to, że zmieni swoje nastawienie. Spotyka się z Tobą i uskutecznia zachowania typowe dla pary, bo może. Ale i też szczerze mówi, żebyś na nic więcej nie liczyła.
Zakończ tę relację, bo będziesz cierpieć.

[NocnaWiedma]

Słuchaj co Ci mówi. Mówi Ci że nie jesteście w związku i nie będziecie - skoro to wiesz, to pozostaje się odciąć

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[kennedy]

Napisane przez aallaaala

Cześć. Potrzebuje Waszej obiektywnej oceny bo straciłam zdrowy osąd sytuacji. Związałam się rok temu z pewnym z facetem i tworzyliśmy na prawdę świetny związek dopóki nie pojawiły się w nim ciągle kłótnie i pretensje do siebie. W zeszłym miesiącu "mój" facet zerwał ze mną argumentując tym że nie pasujemy do siebie i że nie wie czy mnie kocha. Jednak on już zaraz po zerwaniu próbował poprzez messengera i telefon utrzymywać kontakt, po czym nie wytrzymałam i przyjechałam do niego i mu powiedziałam że kocham go ale że powinniśmy starać się odbudować ten związek albo zerwać tą relację całkowicie na co on odpowiedział, że ze mną źle ale beze mnie jeszcze gorzej i że możemy utrzymywać niezobowiązującą relację. Zgodziłam się z nadzieją, że może uda mi się małymi kroczkami wrócić do niego. I w tym miejscu zaczyna się problem, którego w ogóle nie jestem w stanie zrozumieć - zachowuje się w stosunku do mnie jakbyśmy byli ciągle parą. Widujemy się prawie codziennie, a jeżeli nie to jest ze mną w ciągłym kontakcie telefonicznym. Tak jak przed zerwaniem przyjeżdżam do niego po pracy, robimy zakupy, robimy sobie kolację i kładziemy się i oglądamy filmy, przy czym przytula się do mnie, a nawet trzyma mnie za rękę. Zabiera mnie także na spotkania z jego znajomymi i rodziną. Ponadto w dalszym ciągu nosi łańcuszek z "obrączką", którą mu dałam w geście miłości. Jednak każdego dnia podkreśla mi, że nie jesteśmy razem, np. "nie musisz mi się tłumaczyć przecież jesteś wolną kobietą", "gdzie ty takiego drugiego faceta znajdziesz, który pomimo tego że nie jest z tobą to ci robi obiadki i kolacyjki". Ponadto po sobotnim wieczorze z jego znajomymi wziął mnie na rozmowę i powiedział cytuję " Nie wiem czy to dobrze, że ciągle utrzymujemy relację bo widzę że się w dalszym ciągu angażujesz i widać że robisz postępy w swoim zachowaniu, a ja nie chce ci dawać żadnych nadziei i nie chcę żebyś czuła się skrzywdzona ponieważ bardzo cię lubię i chciałbym żebyś była szczęśliwa. Dla swojego dobra powinnaś wyjść z tej relacji i znaleźć sobie faceta, który cię uszczęśliwi bo co będzie gdy ja się nie zdecyduję do 40-stki (mamy po 30 lat) a ja tylko zatrzymuję cię w jednym miejscu. Nie potrafię jednak zerwać tej relacji bo jesteś mi potrzebna do życia i ciągnie mnie do ciebie, ale nie wiem czy to jest miłość. Ja już sam nie wiem co mam o tym myśleć i robić, być może moje uczucia do ciebie przyćmiły moje problemy (rzeczywiście ma ostatnio sporo poważnych problemów i wydarzyło się parę nieprzyjemnych sytuacji w jego życiu) i pogubiłem się już w tym wszystkim". Proszę poradźcie mi co sądzicie o jego zachowaniu i jak z nim postąpić. Ogólnie to kocham go, zależy mi na nim i chciałabym spróbować odbudować ten związek. Osobiście staram się zachowywać w tej sytuacji normalnie i spokojnie, dając mu przestrzeń i nie naciskać na niego, ale strasznie mnie męczy już to udawanie, a też nie chciałabym stawiać mu żadnych ultimatum.

masz 30 lat to powinnaś mieć juz więcej doświadczenia i zaufania do samej siebie. Skoro NIE JESTESCIE RAZEM to przestań nie tak zachowywać.
nie wroci do ciebie skoro nadal ma ciebie tak jak mial ciebie w związku.
tylko zerwanie kontaktu z zaznaczeniem ze jesteś gotowa wrócić da ci szanse. no i pozwoli zachować honor.

[FALLinLOVE]

on nie chce z Toba byc, ale trzyma Cie przy sobie dopoki nnie znajdzie kogos lepszego. Przykre, ale on traktuje Cie jak 'zapchaj dziure'.

[aallaaala]

Masz w zupełności rację. W aktualnej relacji nic się nie zmieni bo on się czuje bardzo komfortowo bo dostaję to co w związku, a w dodatku przestałam się go czepiać i wymagać od niego. Spróbuję odciąć się od niego. Pamiętam na początku naszej znajomości zanim byliśmy parą to odcięłam się od niego na parę dni z pewnych względów to zaczął latać za mną z różami i wyznał że jak mnie nie było to zrozumiał że się mnie kocha. Spróbuję tak samo i tym razem. Jak się nie uda to trudno ... nie będę brnęła dalej w tą relację.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez aallaaala

Masz w zupełności rację. W aktualnej relacji nic się nie zmieni bo on się czuje bardzo komfortowo bo dostaję to co w związku, a w dodatku przestałam się go czepiać i wymagać od niego. Spróbuję odciąć się od niego. Pamiętam na początku naszej znajomości zanim byliśmy parą to odcięłam się od niego na parę dni z pewnych względów to zaczął latać za mną z różami i wyznał że jak mnie nie było to zrozumiał że się mnie kocha. Spróbuję tak samo i tym razem. Jak się nie uda to trudno ... nie będę brnęła dalej w tą relację.

Ale nie kończ relacji w nadziei, że on przyleci z kwiatami, bo już w tym momencie przegrałaś. Jeżeli kończysz to ze świadomością, że to koniec. On może sobie przemyśleć, może coś zrozumieć, wyjaśnić z Tobą co przemyślał i zrozumiał (ale na taki rozwój sytuacji nie licz; on już dawno wie kim dla niego jesteś a kim nie...), ale po czasie, a nie że przyleci z kwiatkami i Cię w 5 minut urobi. To są mało znaczące gesty.

[aallaaala]

Napisane przez Ellen_Ripley

Ale nie kończ relacji w nadziei, że on przyleci z kwiatami, bo już w tym momencie przegrałaś. Jeżeli kończysz to ze świadomością, że to koniec. On może sobie przemyśleć, może coś zrozumieć, wyjaśnić z Tobą co przemyślał i zrozumiał (ale na taki rozwój sytuacji nie licz; on już dawno wie kim dla niego jesteś a kim nie...), ale po czasie, a nie że przyleci z kwiatkami i Cię w 5 minut urobi. To są mało znaczące gesty.

Pomyślałam, że spróbowałabym nie ucinać z nim definitywnie relacji tylko wycofywać się wielkimi krokami z relacji i zobaczyć jak się on wtedy zachowa i dopiero zdecydować o definitywnym końcu. Ogólnie jeszcze w listopadzie było jeszcze świetnie (twierdził że mnie kocha, starał się, mówił o wspólnym wynajmie mieszkania), ale w grudniu zaczęły się u niego poważne problemy w rodzinie i finansowe przez co zaczęliśmy się bez przerwy kłócić i nie dałam mu oddechu tylko siadłam mu na głowie no i tak właśnie nastąpił koniec. Więc dlatego nie jestem do końca pewna stwierdzenia " on już dawno wie kim dla niego jesteś a kim nie...", chciałabym się przekonać o tym w 100 procentach zanim skończę definitywnie tą znajomość.

[bernikula]

Napisane przez aallaaala

Pomyślałam, że spróbowałabym nie ucinać z nim definitywnie relacji tylko wycofywać się wielkimi krokami z relacji i zobaczyć jak się on wtedy zachowa i dopiero zdecydować o definitywnym końcu. Ogólnie jeszcze w listopadzie było jeszcze świetnie (twierdził że mnie kocha, starał się, mówił o wspólnym wynajmie mieszkania), ale w grudniu zaczęły się u niego poważne problemy w rodzinie i finansowe przez co zaczęliśmy się bez przerwy kłócić i nie dałam mu oddechu tylko siadłam mu na głowie no i tak właśnie nastąpił koniec. Więc dlatego nie jestem do końca pewna stwierdzenia " on już dawno wie kim dla niego jesteś a kim nie...", chciałabym się przekonać o tym w 100 procentach zanim skończę definitywnie tą znajomość.

Problem polega głównie na tym, że Ty cały czas go kochasz, jesteś od niego uzależniona emocjonalnie, natomiast on traktuje Ciebie na zasadzie- jesteśmy "jak para, ale nie para", do momentu aż pozna kogoś nowego. Wtedy pewnie bez skrupułów zostawi Cie na lodzie. Pomyśl, czy nie lepiej uprzedzić fakty.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez bernikula

Problem polega głównie na tym, że Ty cały czas go kochasz, jesteś od niego uzależniona emocjonalnie, natomiast on traktuje Ciebie na zasadzie- jesteśmy "jak para, ale nie para", do momentu aż pozna kogoś nowego. Wtedy pewnie bez skrupułów zostawi Cie na lodzie. Pomyśl, czy nie lepiej uprzedzić fakty.

A tak się serio można "bujać" ze sobą (ze sobą, ale właśnie tak naprawdę nie "razem") latami. On sobie może mieć jakieś tam koleżanki, bo przecież to nie jej sprawa tak naprawdę, ale i jej tak chętnie z rąk nie wypuści, bo super mieć zakochaną wielbicielkę. Moja koleżanka tak "chodziła" z facetem bodajże 4 lata. Teraz ma normalnego faceta i samej sobie robi face palm co widziała w tamtej relacji, bo dopiero teraz widzi bezsens tamtego pseudo-związku.

[aallaaala]

Ogólnie to też nie jestem pewna stwierdzeń typu że trzyma mnie dopóki nie znajdzie sobie kogoś lepszego, ponieważ od 4 lat przede mną był sam po długim, burzliwym i nieudanym związku. Do tego pomimo że cieszy się nawet powodzeniem u innych kobiet ale dochodzi pewna sprawa przez którą połowa kobiet wycofałaby się od razu ze znajomości z nim. Więc chłopak dobrze zdaje sobie sprawę, że łatwo mu partnerki nie będzie znaleźć.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez aallaaala

Pomyślałam, że spróbowałabym nie ucinać z nim definitywnie relacji tylko wycofywać się wielkimi krokami z relacji i zobaczyć jak się on wtedy zachowa i dopiero zdecydować o definitywnym końcu. Ogólnie jeszcze w listopadzie było jeszcze świetnie (twierdził że mnie kocha, starał się, mówił o wspólnym wynajmie mieszkania), ale w grudniu zaczęły się u niego poważne problemy w rodzinie i finansowe przez co zaczęliśmy się bez przerwy kłócić i nie dałam mu oddechu tylko siadłam mu na głowie no i tak właśnie nastąpił koniec. Więc dlatego nie jestem do końca pewna stwierdzenia " on już dawno wie kim dla niego jesteś a kim nie...", chciałabym się przekonać o tym w 100 procentach zanim skończę definitywnie tą znajomość.

Jesteś zaangażowana w tą znajomość (czy to zakochanie, czy uzależnienie, czy też mieszkanka obydwu), więc tu metoda małych, wielkich, czy średnich kroków nic nie da. Albo się ze sobą coś tworzy na dobre i złe, albo to tylko takie bajdurzenie i "może kiedyś, w grudniu po południu". Chodzi o pewną decyzję, podjęcie ryzyka. On tego ryzyka z Tobą podjąć nie chce, bo zawsze przecież będą jakieś problemy, okoliczności przeszkadzające w... Możesz się w to bawić - to Twoje życie, Twój wybór, ale czekaniem nic nie zyskasz. Jeżeli on miałby jakimś cudem zrozumieć, że chce być z Tobą tak serio, do końca, to jakimiś gierkami, wycofywanie się stopniowo tego nie osiągniesz. Rzuci Ci kość w postaci kwiatków lub obietnicy, że na wiosnę znowu pomyślicie i polecisz na to. Tu można doradzić tylko kompletny detox od tego pana. I skupienie się na sobie i tym, co dla Ciebie jest dobre, a nie dla mitycznych "my", bo Was nie ma na chwilę obecną. Jesteś koleżanką, tak Cię maluje i tak Cię pisze.

---------- Dopisano o 15:38 ---------- Poprzedni post napisano o 15:37 ----------

Napisane przez aallaaala

Ogólnie to też nie jestem pewna stwierdzeń typu że trzyma mnie dopóki nie znajdzie sobie kogoś lepszego, ponieważ od 4 lat przede mną był sam po długim, burzliwym i nieudanym związku. Do tego pomimo że cieszy się nawet powodzeniem u innych kobiet ale dochodzi pewna sprawa przez którą połowa kobiet wycofałaby się od razu ze znajomości z nim. Więc chłopak dobrze zdaje sobie sprawę, że łatwo mu partnerki nie będzie znaleźć.

A jednocześnie z Ciebie nie chce zrobić oficjalnej partnerki. Nie uważasz, że jesteś warta więcej i kogoś lepszego?

[aallaaala]

Napisane przez Ellen_Ripley

A tak się serio można "bujać" ze sobą (ze sobą, ale właśnie tak naprawdę nie "razem") latami. On sobie może mieć jakieś tam koleżanki, bo przecież to nie jej sprawa tak naprawdę, ale i jej tak chętnie z rąk nie wypuści, bo super mieć zakochaną wielbicielkę. Moja koleżanka tak "chodziła" z facetem bodajże 4 lata. Teraz ma normalnego faceta i samej sobie robi face palm co widziała w tamtej relacji, bo dopiero teraz widzi bezsens tamtego pseudo-związku.

Już mam wodę z mózgu zrobioną. Nie może się to tak ciągnąć i muszę podjąć radykalne kroki, chociaż będzie ciężko.

[I am Rock]

Facet sprytnie się urządził. Korzysta z wszystkich uroków życia związkowego jednocześnie w związku nie będąc.
A autorka jak pierwsza naiwna czeka, aż misiowi się odmieni .
Czekaj, aż obudzisz się z ręką w nocniku.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez aallaaala

Już mam wodę z mózgu zrobioną. Nie może się to tak ciągnąć i muszę podjąć radykalne kroki, chociaż będzie ciężko.

Masz kogoś rozsądnego w otoczeniu, życzliwego Tobie? Nie jemu, czy "Wam", ale Tobie? Z kimś mogłabyś pogadać o tym.

[Nimve]

Krzywdzisz się tkwiąc w tej relacji. On się urządził rewelacyjnie, sama to przyznałaś, ma wszystkie benefity związku i zero ich obowiązków i nieprzyjemności. No niejeden by tak chciał mieć dobrze w życiu, mieć ludzką maskotkę, którą sobie można w każdej chwili odłożyć na półeczkę, bo przecież "nie jesteśmy razem, nic ci nie obiecywałem" tylko, że ciężko znaleźć takiego frajera za jakiego Ty teraz robisz. No i niektórzy posiadają na tyle empatii, żeby świadomie nie krzywdzić innych ludzi dla własnej wygody.
On ani Cię kocha, ani szanuje. Życie to nie komedia romantyczna, że jeśli mu znikniesz z horyzontu, to nagle strzeli go piorun i uświadomi sobie, że jednak Cię kocha. Nawet jeśli, to ile jest warta miłość kogoś, kto był w stanie Cię na chłodno wykorzystywać, dobrze wiedząc, że nie potrafisz się oprzeć tej toksynie, bo jesteś zakochana? Nie widzisz jakie to podłe? Chcesz taką osobę na życiowego partnera? Może i wrócicie do siebie na poważnie, ale możesz być pewna, że znowu kopnie Cię w dupę przy pierwszych lepszych niewygodach. Ja bym wolała sobie tego oszczędzić.

Wiem, że ciężko jest odejść od kogoś w takiej sytuacji, bo między Wami jest miód w tym momencie i sama musisz go sobie odmówić z dnia na dzień. Tyle, że to sztuczny marketowy kit i czeka Cię tylko próchnica, nic więcej.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez Nimve

(...)
Wiem, że ciężko jest odejść od kogoś w takiej sytuacji, bo między Wami jest miód w tym momencie i sama musisz go sobie odmówić z dnia na dzień. Tyle, że to sztuczny marketowy kit i czeka Cię tylko próchnica, nic więcej.

Pięknie to ujęłaś.

[Nimve]

Napisane przez Ellen_Ripley

Pięknie to ujęłaś.

[tinpanalley]

Ten człowiek chce zjeść ciastko i mieć ciastko. Chce tego, co wiąże się z korzystania z towarzystwa kobiety, ale nie chce uczestniczyć w prozie życia. Innymi słowy: chce wspólnoty rozrywkowej, bez ponoszenia trudów wszystkich innych wspólnych dziedzin związku.

Żebyś później nie płakała...

---------- Dopisano o 08:54 ---------- Poprzedni post napisano o 08:49 ----------

Napisane przez aallaaala

ale w grudniu zaczęły się u niego poważne problemy w rodzinie i finansowe przez co zaczęliśmy się bez przerwy kłócić i nie dałam mu oddechu tylko siadłam mu na głowie no i tak właśnie nastąpił koniec.

a tu dowód na to, co wyżej napisałam. Jeżeli w związku trzeba stąpać na palcach kiedy pojawia się problem, to ja już nie czułabym się bezpiecznie przy takim człowieku. Na dobre - ok, a na złe - zabieram zabawki i spadam?

[Hultaj]

Jak dla mnie to jeśli się nie odetniesz to ta patologia może długo trwać. On się o nic nie musi starać.
A dajesz mu wszystko. Bezczelny gnojek i tyle.
Powinna być równowaga, jak on cię ma szanować jak z tobą zerwał a i tak dostaje wszystko czy prawie wszystko co miał jako twój partner.
Jak dla mnie wóz albo przewóz. Skoro z tobą zerwał to wypie papier a jak nie chce wypier papier to jest dalej twoim facetem.

"gdzie ty takiego drugiego faceta znajdziesz, który pomimo tego że nie jest z tobą to ci robi obiadki i kolacyjki"

faktycznie facet jak złoto, co z tego że te kolacyjki ci w gardle stają.

bo jesteś mi potrzebna do życia i ciągnie mnie do ciebie, ale nie wiem czy to jest miłość.

pozwalając mu na ten cyrk faktycznie może będzie się określał kolejnych x xy lat.