Bezdzietne z wyboru - część VI :)

[squirrelqa]

Rozumiem w sumie takie mocno nocne spacery są bardzo przyjemne - cicho, spokój, nie ma ludzi i innych psów. Gdy jest ładna pogoda, to nie lubię południowych spacerów, bo jest zatrzęsienie bodźców i psina za bardzo się ekscytuje. Lepiej właśnie tak w nocy.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Pani_Robot]

Napisane przez squirrelqa

Rozumiem w sumie takie mocno nocne spacery są bardzo przyjemne - cicho, spokój, nie ma ludzi i innych psów. Gdy jest ładna pogoda, to nie lubię południowych spacerów, bo jest zatrzęsienie bodźców i psina za bardzo się ekscytuje. Lepiej właśnie tak w nocy.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No właśnie... Mój senior lubi towarzystwo, chodziliśmy do parku pobawić się z grupą całe lato koło 19-20, on jest nawet przeszczęśliwy z powodu wyjątkowo upierdliwych dzieci, sam takie ADHD, ale młodszy poznał inne psy dopiero majac 8 lat, wczesniej byl u kogos na lancuchu i kuleje trochę socjalnie. Juz nie atakuje, jednak niepokoi, do kazdego podbiega szczekając, obwąchuje i dopiero się zaprzyjaźnia, także wysyła trochę sprzeczne sygnały. Nie każdemu opiekunowi, czy psu będzie to pasowało, tym bardziej, że jest naprawde duży i ja bym nie chciała, żeby biegła prosto na mnie taka szczekająca istota. Bo nikt poza mną nie wie, że on podbiega i wtula głowę w rękę, a drze się sam nie wiedząc dlaczego i pewnie trochę z powodu kiepskiego wzroku. Wygląda na zakapiora, także idealnie jest wyjść nocą, kiedy mogą oba poza parkiem biegać luzem - zero bodźców, czy zagrożeń w postaci samochodów. Seniora mam do tego przygłuchego, więc też muszę go mocno pilnować i łatwiej mi jak się nikt w okolicy nie kręci, a dzienne spacerki to niestety obowiązkowa smycz. Poza tym nie ukrywam, że jako introwertyczka uwielbiam ciche, wyludnione miasto
Dlatego później potrafimy wszyscy spać do popołudnia na legalu
Zresztą nawet jak chodzę trochę śnięta, to mam satysfakcję, że miały fajny spacer, a gdzieś jest ta potrzeba wynagrodzić im "poprzednie" życie.

[squirrelqa]

Napisane przez Pani_Robot

No właśnie... Mój senior lubi towarzystwo, chodziliśmy do parku pobawić się z grupą całe lato koło 19-20, on jest nawet przeszczęśliwy z powodu wyjątkowo upierdliwych dzieci, sam takie ADHD, ale młodszy poznał inne psy dopiero majac 8 lat, wczesniej byl u kogos na lancuchu i kuleje trochę socjalnie. Juz nie atakuje, jednak niepokoi, do kazdego podbiega szczekając, obwąchuje i dopiero się zaprzyjaźnia, także wysyła trochę sprzeczne sygnały. Nie każdemu opiekunowi, czy psu będzie to pasowało, tym bardziej, że jest naprawde duży i ja bym nie chciała, żeby biegła prosto na mnie taka szczekająca istota. Bo nikt poza mną nie wie, że on podbiega i wtula głowę w rękę, a drze się sam nie wiedząc dlaczego i pewnie trochę z powodu kiepskiego wzroku. Wygląda na zakapiora, także idealnie jest wyjść nocą, kiedy mogą oba poza parkiem biegać luzem - zero bodźców, czy zagrożeń w postaci samochodów. Seniora mam do tego przygłuchego, więc też muszę go mocno pilnować i łatwiej mi jak się nikt w okolicy nie kręci, a dzienne spacerki to niestety obowiązkowa smycz. Poza tym nie ukrywam, że jako introwertyczka uwielbiam ciche, wyludnione miasto
Dlatego później potrafimy wszyscy spać do popołudnia na legalu
Zresztą nawet jak chodzę trochę śnięta, to mam satysfakcję, że miały fajny spacer, a gdzieś jest ta potrzeba wynagrodzić im "poprzednie" życie.

Pięknie piszesz o swoich psach, czuć, że są Ci bardzo bliskie i się o nie troszczysz. Super

Dobrze, że sobie żyjecie właśnie w takiej równowadze, dzięki której każdej ze stron jest komfortowo. Niekoniecznie standardowym trybem dnia i nocy

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Pani_Robot]

Napisane przez squirrelqa

Pięknie piszesz o swoich psach, czuć, że są Ci bardzo bliskie i się o nie troszczysz. Super

Dobrze, że sobie żyjecie właśnie w takiej równowadze, dzięki której każdej ze stron jest komfortowo. Niekoniecznie standardowym trybem dnia i nocy

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Dziekuję, bardzo mi miło
Ostatnio byłam dumna, jak kolega był zdziwiony, że mój chory na wszystko dwunastoletni paralityk nadal dziarsko biega Co prawda na rozruch je garść tabletek, ale jest w dobrej formie jak na swoje warunki, a i leki, którymi mnie tak straszono wcina już 5 lat i wątroba zdrowa.

[squirrelqa]

Napisane przez Pani_Robot

Dziekuję, bardzo mi miło
Ostatnio byłam dumna, jak kolega był zdziwiony, że mój chory na wszystko dwunastoletni paralityk nadal dziarsko biega Co prawda na rozruch je garść tabletek, ale jest w dobrej formie jak na swoje warunki, a i leki, którymi mnie tak straszono wcina już 5 lat i wątroba zdrowa.

Super, że tak się dobrze trzyma najważniejsze, żeby nie cierpiał i miał przy boku swojego dobrego człowieka, do którego ma zaufanie i przez to spokój i odpoczynek.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[kasztanka3]

Pani Robot, tez mojego bombla nieraz przylapalam na piciu z tolaety, mimo, ze ma swoja fontanne z woda. Maz sie w koncu nauczyl opuszczac deske i pokrywe w swojej lazience

[Kusum]

https://noizz.pl/spoleczenstwo/osied...egalny/lr9s7lz

[squirrelqa]

Napisane przez Kusum

https://noizz.pl/spoleczenstwo/osied...egalny/lr9s7lz

Ciekawa sprawa
Wiele bym dała za osiedle stworzone pod dorosłych, a nie pod dzieci. Bo co jest obecnie na osiedlu? Plac zabaw, piaskownica, wózkownia. Wszystko dla dzieci, nic dla dorosłych.
Tylko temat technicznie trudny, no bo jak zakazać zakupu mieszkań czy domków (jak w linku) osobom, które za chwilę się chcą rozmnażać.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Słyszałam o tym osiedlu, ale im więcej czytam o tym, tym bardziej to wygląda na celowe dziennikarskie sianie gównoburzy. Ktoś sobie po prostu zaprojektował osiedle nie uwzględniające współczesnych wyobrażeń na temat potrzeb rodzin z dziećmi.

[tinkerver2]

Napisane przez squirrelqa

Ciekawa sprawa
Wiele bym dała za osiedle stworzone pod dorosłych, a nie pod dzieci. Bo co jest obecnie na osiedlu? Plac zabaw, piaskownica, wózkownia. Wszystko dla dzieci, nic dla dorosłych.
Tylko temat technicznie trudny, no bo jak zakazać zakupu mieszkań czy domków (jak w linku) osobom, które za chwilę się chcą rozmnażać.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Tylko wynajem na takim osiedlu, nie da się kupić na własność

Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

[effcia82]

Marzy mi się coś takiego tylko jak to prawnie wyegzekwować.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Luxanna]

Napisane przez effcia82

Marzy mi się coś takiego tylko jak to prawnie wyegzekwować.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Właśnie wynajmem a nie kupowaniem mieszkań. Odpowiednio sporządzona umowa i ogarnięty prawnik jak coś

[kszykszykszy]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;88639506]Słyszałam o tym osiedlu, ale im więcej czytam o tym, tym bardziej to wygląda na celowe dziennikarskie sianie gównoburzy. Ktoś sobie po prostu zaprojektował osiedle nie uwzględniające współczesnych wyobrażeń na temat potrzeb rodzin z dziećmi.[/QUOTE]

Czytałam komentarze pod takimi artykułami i pod udostępnieniami na FB to tam było tam takie śmietnisko opinii, że wykluczenie że to i tamto. Powiem szczerze, że to jest dobra opcja, ale w PL brak dziecka to jest jakiś wielki problem światopoglądowy. Zresztą pewnie każda wie z Was jak wyglądają pogadanki z rodzinami, gdy pytają kiedy potomstwo. Meh.

[Pani_Robot]

Napisane przez kszykszykszy

Czytałam komentarze pod takimi artykułami i pod udostępnieniami na FB to tam było tam takie śmietnisko opinii, że wykluczenie że to i tamto. Powiem szczerze, że to jest dobra opcja, ale w PL brak dziecka to jest jakiś wielki problem światopoglądowy. Zresztą pewnie każda wie z Was jak wyglądają pogadanki z rodzinami, gdy pytają kiedy potomstwo. Meh.

Najbardziej mnie rozłożyło, jak weszła kwestia hałasu i odezwały sie osoby ze spektrum autyzmu, które bardzo potrzebuję spokoju od wysokich dźwięków... i dowiedziały się od zdrowych kobiet, że wykluczają dzieci To się nazywa robić przedstawicielkę wiadomo jakiej profesji z logiki

[squirrelqa]

Najbliżsi znajomi zaczynają mieć dzieci, co powoduje, że ten temat zaczyna dość często wypływać w rozmowach z partnerem. Wydaje mi się, że zmienia się jego podejście z "kategorycznie nie" na "może", choć zawsze mówi, że tylko żartuje i nadal nie chce.
Miałyście takie sytuacje?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[kasztanka3]

Napisane przez squirrelqa

Najbliżsi znajomi zaczynają mieć dzieci, co powoduje, że ten temat zaczyna dość często wypływać w rozmowach z partnerem. Wydaje mi się, że zmienia się jego podejście z "kategorycznie nie" na "może", choć zawsze mówi, że tylko żartuje i nadal nie chce.
Miałyście takie sytuacje?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

U mnie tak jest. Te 4 lata temu w momencie slubu ja mialam podejscie "nie" a on "obojetne mi to, ale raczej nie". Teraz ja nadal nie chce, a on chce i mamy wrocic do tematu za pare lat.

[gothka152]

Napisane przez squirrelqa

Najbliżsi znajomi zaczynają mieć dzieci, co powoduje, że ten temat zaczyna dość często wypływać w rozmowach z partnerem. Wydaje mi się, że zmienia się jego podejście z "kategorycznie nie" na "może", choć zawsze mówi, że tylko żartuje i nadal nie chce.
Miałyście takie sytuacje?

My jesteśmy w tym wieku, że tylko nieliczne osoby z rodziny czy grona znajomych są bezdzietne. Zdecydowana większość zdążyła już kilkukrotnie zostać rodzicami.
U nas na szczęście- w niecały rok po ślubie- nadal nic się nie zmieniło w kwestii bezdzietności. Powiedziałabym raczej, że upływający nam we dwoje czas utwierdza nas w tym, że nie chcemy niczego w naszym życiu zmieniać. Nie czujemy- patrząc na rodziny znajomych- żeby ,,czegoś" nam brakowało.

Irytujące za to są ciągłe pytania: kiedy wy? Kiedy coś planujecie? od osób niewtajemniczonych w nasze rodzicielskie plany (a raczej ich brak) Słyszymy je nagminnie.

[Pani_Robot]

Napisane przez gothka152

My jesteśmy w tym wieku, że tylko nieliczne osoby z rodziny czy grona znajomych są bezdzietne. Zdecydowana większość zdążyła już kilkukrotnie zostać rodzicami.
U nas na szczęście- w niecały rok po ślubie- nadal nic się nie zmieniło w kwestii bezdzietności. Powiedziałabym raczej, że upływający nam we dwoje czas utwierdza nas w tym, że nie chcemy niczego w naszym życiu zmieniać. Nie czujemy- patrząc na rodziny znajomych- żeby ,,czegoś" nam brakowało.

Irytujące za to są ciągłe pytania: kiedy wy? Kiedy coś planujecie? od osób niewtajemniczonych w nasze rodzicielskie plany (a raczej ich brak) Słyszymy je nagminnie.

Może wystarczy powiedzieć wprost, że dzieci nie lubicie?

[squirrelqa]

Napisane przez kasztanka3

U mnie tak jest. Te 4 lata temu w momencie slubu ja mialam podejscie "nie" a on "obojetne mi to, ale raczej nie". Teraz ja nadal nie chce, a on chce i mamy wrocic do tematu za pare lat.

O, to już bardziej zaawansowana sytuacja od mojej. Super, że to przegadaliscie i będziecie wracać do tematu.

Napisane przez gothka152

My jesteśmy w tym wieku, że tylko nieliczne osoby z rodziny czy grona znajomych są bezdzietne. Zdecydowana większość zdążyła już kilkukrotnie zostać rodzicami.
U nas na szczęście- w niecały rok po ślubie- nadal nic się nie zmieniło w kwestii bezdzietności. Powiedziałabym raczej, że upływający nam we dwoje czas utwierdza nas w tym, że nie chcemy niczego w naszym życiu zmieniać. Nie czujemy- patrząc na rodziny znajomych- żeby ,,czegoś" nam brakowało.

Irytujące za to są ciągłe pytania: kiedy wy? Kiedy coś planujecie? od osób niewtajemniczonych w nasze rodzicielskie plany (a raczej ich brak) Słyszymy je nagminnie.

Fajnie, że nic się nie zmienia
Nie mówicie wprost o braku planów prokreacyjnych z naciskiem na "nigdy w życiu"?
Może jestem dziwna, ale kompletnie nie mam problemu z mówieniem wprost i zdecydowanie o tym temacie do każdego, kto uważa, że ma prawo tak obcesowo pytać o intymne plany dotyczące naszego związku.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[tinkerver2]

Powiedzenie "nie chce/nie lubię dzieci/nie planujemy" powoduje lawinę kolejnych pytań albo jakieś takie "a tam nie chcecie, odmieni wam się" czy "swoje to co innego".

Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

[squirrelqa]

Napisane przez tinkerver2

Powiedzenie "nie chce/nie lubię dzieci/nie planujemy" powoduje lawinę kolejnych pytań albo jakieś takie "a tam nie chcecie, odmieni wam się" czy "swoje to co innego".

Wysłane z mojego moto g(8) power przy użyciu Tapatalka

Zależy, w jakim środowisku. U mnie sprawdza się bardzo dobrze, żadnej lawiny pytań nie doświadczam.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Higurashi]

Wczoraj mam Tż w rozmowie rzuciła tekstem "no jak już sami zostaniecie rodzicami.." jak Tż powiedział wprost, że nie sądzi, to była zaskoczona, bo do tej pory unikał tematu. A potem zwróciła się do mnie, że jak to, ja taka spokojna, troskliwa i nie chcę? Ano nie chcę
A do spokojnej to mi daleko

Sent from my Mi A2 using Tapatalk

[kasztanka3]

U mnie jeszcze dochodza zachwyty, ze "ale wasze dziecko mieszanej rasy byloby takie urocze "
A ja naprawde szczerze nie znosze dzieci

[Milennka03]

Napisane przez squirrelqa

Zależy, w jakim środowisku. U mnie sprawdza się bardzo dobrze, żadnej lawiny pytań nie doświadczam.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

U mnie to samo

[gothka152]

Napisane przez Pani_Robot

Może wystarczy powiedzieć wprost, że dzieci nie lubicie?

Napisane przez squirrelqa

Nie mówicie wprost o braku planów prokreacyjnych z naciskiem na "nigdy w życiu"?
Może jestem dziwna, ale kompletnie nie mam problemu z mówieniem wprost i zdecydowanie o tym temacie do każdego, kto uważa, że ma prawo tak obcesowo pytać o intymne plany dotyczące naszego związku.

Pracuję w przedszkolu, więc to wszystko nie jest takie proste Według stereotypu, skoro nie chcesz być matką, to na pewno nienawidzisz dzieci i nie wiadomo, co jeszcze jest z tobą nie tak.

Osobiście dzieci lubię (mój mąż także), tak samo pracę z nimi. Wybór bezdzietności nie jest więc spowodowany u nas niechęcią do dzieci jako takich.
U nas to raczej niechęć do samego rodzicielstwa. Lubimy długo spać, jechać o północy do Mc Donaldsa, gdy najdzie nas ochota, być razem we dwoje. Nie czujemy potrzeby cokolwiek w naszym życiu zmieniać.
Ciąża i poród mnie obrzydzają i kompletnie nie postrzegam tego jako ,,cudownego stanu", który późniejsza obecność dziecka mi wynagrodzi. Nic mi się nigdy pod tym względem nie zmieniło. Ani po 30-stce, ani po wyjściu za mąż.

Dla moich koleżanek z pracy ( w różnym wieku) posiadanie dziecka to coś oczywistego. A już po ślubie to w ogóle

[Pani_Robot]

No to może właśnie stanowcze "W moim życiu nie ma miejsca na dziecko, lubię, ale cudze, na chwilę, a w domu cenię sobie ponad wszystko ciszę i święty spokój".

Z tym się nie da dyskutować, bo jakby ktoś nie zachęcał do dzieci, to ciszy i świętego spokoju ich posiadanie Ci nie zapewni, chyba, że jak się wyniosą na swoje po 25 latach

U mnie chyba dużo daje tembr głosu - cokolwiek mówię w tym temacie - zawsze krótko, oschle i stanowczo, ale bez emocji, więc ludzie odpuszczają dalszą dyskusję.

Kasztanka to, że byłoby piękne, to nie znaczy, że byłoby grzeczne i chciałabyś w ogóle być w ciąży, czy się nim zajmować Doceniam azjatyckie maluchy na zdjęciach, jak czasem przypadkiem na takie trafię, bo w przeciwieństwie do białych dzieci, nie są paskudne i nie przewijam strony z obrzydzeniem, ale z bliska bym ich poznać nie chciała, bo jak mniemam drą się identycznie Czarne dzieciaki też ślicznie wyglądają, tak jak arabskie. Chyba ta nasza rasa ma najbrzydsze, bo są dość długo jakieś takie różowe i rozmyte

Moja rodzina jest już pełna - do domu dołączyła kotopsa.

[kasztanka3]

Nie moglabym pracowac z dziecmi, bo naprawde szczerze ich nie znosze.
Nie umiem z nimi przebywac, rozmawiac ani sie bawic i nie mam na to zadnej ochoty.

[Pani_Robot]

Napisane przez kasztanka3

Nie moglabym pracowac z dziecmi, bo naprawde szczerze ich nie znosze.
Nie umiem z nimi przebywac, rozmawiac ani sie bawic i nie mam na to zadnej ochoty.

mam identycznie, nawet unikam wszelkich imprez z dzieciarnią, a jak jakieś zawyje obok mnie, to krzywię się już bezwiednie jakbym łykała cytrynę... Naprawdę po stokroć wolałabym myć zasikane boksy w zoo czy schronisku.
Ale u mnie taki bombelek wyda jeden odgłos, a już calutka głowa pulsuje z bólu. Podobnie mam z kociętami. Nie wiem, jakas nadwrażliwość na ktores wysokie pasmo? Jak pies mi zaczyna popiskiwać do wyjścia, momentalnie zgrzytam zębami.

[Lasagna_ze_szpinakiem]

Hej Dziewczyny Mam podobnie, w okolicach 25 r. ż myślałam jeszcze, że kiedyś może zapragnę mieć dzieci i to pewnie kwestia partnera tzn jak poznam tego jedynego to wszystko mi się odmieni. Prawie 10 lat później, będąc żona tego jedynego stanowczo nic mi się nie odmieniło 😄 Jest nam dobrze we dwoje, cenimy sobie święty spokój i własną przestrzeń, zabawki nam się nie walają po podłogach i nikt nie płacze po nocach. Prawda jest też taka, że z biegiem lat człowiek już nie ma też tyle sił i cierpliwości i zwyczajnie po co zmieniać coś, co jest dla człowieka już pełnią? 😉 Mamy kota i opieka nad nią jest już zdecydowanie wystarczającym obowiązkiem 😄 Miałam jakiś czas temu taki moment zastanowienia, czy może nie przyjdzie mi kiedyś do głowy że jednak bym chciała mieć dziecko a np będzie już na to za późno... Ale potem uświadomiłam sobie, że próbuje się tylko sama przekonać, że może warto mieć dziecko, chociaż wewnętrznie tego w ogóle nie chcę... Trzeba żyć po swojemu bez patrzenia na to co wypada, trzeba, czego inni oczekują bo życie ma się tylko jedno, konsekwencje ponosimy tylko my a nie rodzinka, która zadaje te niewygodne pytania 😉

[Halaszka_Halaszka]

Dobija mnie trochę to, że z większością koleżanek i przyjaciółek, które mają dzieci albo dzieci się spodziewają, kontakt się urywa.

Faceci jednak mają łatwiej, raczej nie tracą konatku z kumplami z uwagi na posiadane dzieci. Choć może się mylę.