Uzależnienie od słodyczy

[Mimiko]

Zakładam ten wątek z myślą o osobach, które tak jak ja zmagają się z uzależnieniem od słodyczy. Potrzebuję wsparcia, motywacji i waszych sposobów i rad na to jak unikacie jedzenia zbyt dużej ilości słodkiego. Mam nadzieję, że wątek nie zostanie przesunięty na dietetykę, bo tutaj jest więcej osób i wiem, że temat często pojawiał się przy okazji rozmów na inne tematy.


Na dobry początek napiszę dwa słowa o swoim problemie. W uzależnienie od słodyczy wpakowałam się sama, w dorosłym życiu, kiedy zaczęłam zajadać stresy, pocieszać się słodyczami po porażkach i po prostu poprawiać sobie humor, kiedy było mi źle. Aktualnie mam 30 lat i od dwóch lat zmagam się z nasileniem problemu, tzn. przez dwa lata żyłam w bardzo stresujących okolicznościach i po prostu zupełnie nie panowałam nad ilością zjadanych słodyczy. Przez to nabawiłam się otyłości, insulinooporności i jeszcze paru przypadłości, na które sama "zapracowałam" swoim stylem życia. W lipcu skończył się ten szalony okres w moim życiu i postanowiłam zadbać o siebie. Wybrałam się do dietetyczki (nie pierwszy raz), która ułożyła mi dobrze zbilansowany jadłospis, rozjaśniła parę błędów żywieniowych, które popełniałam i ogólnie uważam, że jestem pod dobrą opieką.

W styczniu tego roku ważyłam już 10 kg mniej, ale moim problemem były i ciągle są słodycze. Nie umiem zapanować nad sobą i jak wpadnę w ciąg to po prostu pochłaniam prawie wszystkie słodkie rzeczy, które mam pod ręką. Zauważyłam, że u mnie problem tkwi w głowie. Dietę mam smaczną, nauczyłam się gotować (ale nienawidzę tego), nie chodzę głodna, a i tak w stresujących sytuacjach marzę o batoniku albo kawałku ciasta.

Wątek zakładam dlatego, że znów mam gorszy czas i zamiast chudnąć przytyłam już 3 kg i słabo mi na myśl, że zaprzepaszczę efekty odchudzania. Powiedzcie, co robicie, żeby uwolnić się od słodkiego? Wydzielacie sobie? Nie jecie w ogóle? Od razu powiem, że na mnie chyba nie działa tzw. detoks cukrowy. Miałam w życiu czas, że nie jadłam słodkiego przez 3 albo 4 miesiące i jak się złamałam to byłam w siódmym niebie. Zero zasłodzenia, zero efektu "fuj jak ja to mogłam jeść". Wszystko smakowało tak samo pysznie jak wcześniej. Jestem przede wszystkim ciekawa czy ktoś miał podobną "motywację" do jedzenia słodkiego, czyli stres, złe samopoczucie, problemy w pracy. Od roku pracuję z domu, co dodatkowo źle działa na moją psychikę i relację z jedzeniem też, bo słodycze mam na wyciągnięcie ręki i zawsze mogę po nie sięgnąć.

Bardzo proszę o nie pisanie komentarzy w stylu: "ja tak nigdy nie miałam", "wystarczy jak zjem kostkę czekolady i jestem zasłodzona" itd. Good for you, cieszcie się, jeśli słodycze nie są dla was pokusą, ale takiem komentarze mi nie pomogą.

[Mimiko]

Nikt nic?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[_cry_baby_]

Mam bardzo podobnie. Czego bym nie próbowała zawsze mnie ciągnie do słodyczy. Ostatnio stwierdziłam, że czas z tym skończyć. Teraz jak chce mi się słodkiego to jem owoce albo herbatniki. Na trochę jest spokój, a później staram się coś robić żeby o tym nie myśleć.

[9848198ceafc75373689018f1c5708ad8ca8cef1_608746413ed8e]

To ja dołączę.

Od dziecka uwielbiam słodycze, kiedyś często mówiłam, że to jedyna radość mojego życia. Uwielbiam kawę, do przedpołudniowego latte obowiązkowo pączek, wafelek, ciastka. Kiedy w domu jest coś słodkiego, to nie umiem się powstrzymać. Jem z nudów, w chwilach smutku, po obiedzie. Lubię piec ciasta, robić gofry. Ciastka, pączki tak pięknie wyglądają, czy to domowe czy z cukierni. Często wchodzę do sklepu po coś słodkiego, ale nawet nie wiem na co mam ochotę. Przez ten cukier czuję się strasznie chora, mam problemy z zębami, mimo, że bardzo o nie dbam, z infekcjami, czasami to aż czuję jakbym miała cukier w żyłach, lepką krew (wiem, że to nierealne). Nie umiem się opanować. Kiedyś byłam szczupła i wysportowana, teraz jestem skinny fat, mimo ruchu (w wolne dni potrafię chodzić po kilkanaście kilometrów dziennie, nie ma mnie przez 3/4 dnia).

Czasami zauważam, że jak mam dużo do roboty, to jakoś tak nie myślę o tym, byc może to właśnie czas wolny tak na mnie działa.

Jedyny mój odwyk od cukru był podczas covida i ze 2 tygodnie po nim, wtedy w szafce uzbierało mi się trochę słodyczy (a to brat podrzucił czekoladę, a to koleżanka bombonierkę na mikołaja), ale później wciągnęłam to jak odkurzacz.

Przepraszam za chaos w wypowiedzi, ale mam straszny natłok mysli, jeżeli chodzi o cukier.

[Apelly]

Ja też nie mogę oprzeć się słodyczom. Co jakiś czas mówię z mocnym postanowieniem w głosie: od jutra nie jem słodyczy. I czasem uda mi się wytrwać, dwa, trzy dni i znów to samo. U mnie w domu zazwyczaj są słodycze, bo każdy je lubi, często są ciasta pieczone... ktoś przychodzi w odwiedziny i zawsze te słodycze są. Najdłużej bez słodyczy udało mi się wytrzymać rok temu, z jakiś miesiąc. Ale walka z zaprzestaniem jedzenia słodyczy jest bardzo ciężka. Bo ciężko z tym zaprzestać, kiedy słodycze naprawdę poprawiają humor i sprawiają, że milej się pracuje.

[j_fly]

A ja mam pytanie. Ile konkretnie jecie słodyczy? Dziennie lub na tydzień?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[9848198ceafc75373689018f1c5708ad8ca8cef1_608746413ed8e]

Napisane przez j_fly

A ja mam pytanie. Ile konkretnie jecie słodyczy? Dziennie lub na tydzień?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ciężko policzyć tygodniowo, może zacznę zapisywać. Wczoraj np. na śnaidanie naleśniki z dżemem, w ciągu dnia kilka herbat słodzonych syropem brzoskwiniowym, latte z syropem karmelowym, paczka Aero. Dzisiaj to samo, zamiast Aero to Prince Polo plus miska płatków Nesquik (bo mi mało było po tym waflu).

[karawanna]

Ja wprawdzie nie mam z tym problemu, ale czy ktoś z was konsultował się albo myślał o wizycie u psychodietetyka? Skoro mówicie o uzależnieniu od słodyczy, to może problem leży gdzieś głębiej?

[Mimiko]

Napisane przez Apelly

Ja też nie mogę oprzeć się słodyczom. Co jakiś czas mówię z mocnym postanowieniem w głosie: od jutra nie jem słodyczy. I czasem uda mi się wytrwać, dwa, trzy dni i znów to samo. U mnie w domu zazwyczaj są słodycze, bo każdy je lubi, często są ciasta pieczone... ktoś przychodzi w odwiedziny i zawsze te słodycze są. Najdłużej bez słodyczy udało mi się wytrzymać rok temu, z jakiś miesiąc. Ale walka z zaprzestaniem jedzenia słodyczy jest bardzo ciężka. Bo ciężko z tym zaprzestać, kiedy słodycze naprawdę poprawiają humor i sprawiają, że milej się pracuje.

Mam tak samo z poprawianiem humoru i poradzeniem sobie z trudnymi zadaniami w pracy. I też tak sobie powtarzam, że od jutra nie jem nic, ale to nie działa. Jeśli chodzi o ilość zjadanych słodyczy to codziennie coś wpada a przecież jestem na diecie

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[saab_]

Ja z kolei mam problem z ogólnym apetytem, niekoniecznie na słodycze jako takie, ale to co mi pomogło to: brak słodyczy w domu - nie kupuję z automatu, nie mam takiego odruchu, żeby podczas codziennych zakupów dorzucać jakieś batony czy czekolady. Jeśli już mnie bierze ochota to fakt - raz na miesiąc, w weekend i wtedy wyprawa po czekoladę do Żabki, zwykle wtedy wjedża cała (na pół z TŻ) w jeden dzień :P
Słodzone herbaty i kawy - erytrytolem, ja nie czuję dziwnego posmaku, ale wiem, że niektórzy mieli z tym problem.
Jak mam zjazd ok 15-16 w trakcie pracy - kakao (słodzone ertyrytolem) lub owsianka na mleku, jak owsianka to zwykle z miodem, to mnie zwykle mega zasładza, ewentualnie budyń. - pocieszam się, że chociaż bez tych tłuszczy utwardzanych i innych wymysłów z gotowców słodyczowych.
Za to nie działają na mnie: 'zdrowe' desery - jakies nutelle z awokado, rafaello z kaszy jaglanej itp. - płatki owsiane i nawet jaglane też lubię, ale jako zupę mleczną, a nie jakieś fit-wymysły

[Snowdrop_]

Też kiedyś jadłam sporo słodyczy i wyleczyły mnie z tego mrożone owoce - po prostu jak mam ochotę na coś słodkiego to rozmrażam kilka truskawek czy malin (owoce jagodowe są niskocukrowe). Zapchana owocami, jabłko, pomarańcza, szklanka jagód, nie mam już ochoty na słodycze, poza kakao, ale je to piję takie bez dodatków, cukru.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 20:53 ---------- Poprzedni post napisano o 20:52 ----------

Oczywiście owoce traktuję jako deser, nie normalny obiad czy kolację.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 20:57 ---------- Poprzedni post napisano o 20:53 ----------

Detoks cukrowy, półtora roku bez jednej czekoladki, miałam trzy lata temu, jak zachorowałam na jelita... Ale tego to nikomu akurat nie życzę, bo te półtora roku to była tylko kasza gryczana i warzywa.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[patryk0007]

Napisane przez Mimiko

Mam tak samo z poprawianiem humoru i poradzeniem sobie z trudnymi zadaniami w pracy. I też tak sobie powtarzam, że od jutra nie jem nic, ale to nie działa. Jeśli chodzi o ilość zjadanych słodyczy to codziennie coś wpada a przecież jestem na diecie

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Fajnym sposobem jest nie kupowanie całych opakowań, np. ciastek na wagę, opakowań Delicji, wafli, czy co tam kto lubi.
Powinno się kupować batoniki. Już w sklepie psychologicznie jest dyskomfort, że chciałoby się wziąć ich 10, ale weźmiesz góra 2-3. Nawet jak je zjesz, to w domu nie będzie nic innego. A ubrać się i pójść do sklepu, to jednak trudniej, niż sięgnąć do otwartej paczki pełnej wafli.

[Milennka03]

U mnie jest tak ze nie mogę nawet trochę spróbować.Nie potrafię zjeść jednej lub dwóch kostek czekolady bo skończy się na całej i potężnych wyrzutach sumienia. W domu nie posiadam nic co by mnie moglo skusić bo wiem ze to jest i czeka na mnie W sklepie bez problemu obchodzę półki ze słodyczami i w zasadzie rzadko coś kupuje .Natomiast mój mąż jest bardzo uzależniony od słodyczy -póki co nie je ale ma z tym duzy problem. Ja mam o tyle dobrze że jak zrobię jakieś ciacho na święta itp to go zwykle nie jem bo nie lubię swoich "dzieł "
Wspomniano tu o psychodietetyku-to może być jakiś pomysł bo jednak zajadanie stresu na pewno ma źródło w psychice.Sama go swego czasu rozważalam bo mam tendencje do tego (zajadam stres ale niekoniecznie slodkim)ale w ostateczności nie zdecydowałam się.

[sublips]

Nie jestem uzależniona od słodyczy i nie chcę tego bagatelizować, ale moim zdaniem można w obecnych czasie przyrządzić desery z odpowiednim makro i kalorycznością na własny rachunek. Słodziki są przebadane i nie są niezdrowe; można zrobić tak naprawdę zdrową wariację każdego możliwego batonika czy deseru - o dużej objętości, małej kaloryczności; np. czekoladową, pieczoną owsiankę. Mnóstwo jest takich przepisów na instagramie, tik toku czy ogólnie w Internecie. Na pewno rezygnowanie ze słodkiego nie sprawdzi się, ponieważ dieta powinna być na całe życie, a nie tymczasowo.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Mimiko, ja Ci nie poradzę, bo sama się z tym zmagam, ale bardzo dobrze Cię rozumiem, uważam ten problem za poważny i też go posiadam.
W życiu żadne 3 truskawki nie zadowolą mnie jak pół Milki.

---------- Dopisano o 21:13 ---------- Poprzedni post napisano o 21:12 ----------

I dodam, że sama dość dobrze piekę, idzie mi to sprawnie, lubię to robić. Nie pomaga.

[Milennka03]

Napisane przez j_fly

A ja mam pytanie. Ile konkretnie jecie słodyczy? Dziennie lub na tydzień?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Przeanalizowałam moje ostatnie posiłki i przekąski i w ubiegłym tygodniu nie skusiłam się na nic ale niecałe 2 tygodnie temu jak byłam u mamy na krótkim urlopie to zjadłam pasek czekolady i 2 małe kawałki domowej urodzinowej wuzetki. O dziwo stała długo i nie ciągnęło mnie. Sporo przez rok przytylam i muszę schudnąć-kardiolog pod którą opieką jestem kazała mi skrupulatnie się ważyć i wpisywać wagę oraz jej pokazac na następnej wizycie więc mam motywację bo mi wstyd

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

Napisane przez sublips

Nie jestem uzależniona od słodyczy i nie chcę tego bagatelizować, ale moim zdaniem można w obecnych czasie przyrządzić desery z odpowiednim makro i kalorycznością na własny rachunek. Słodziki są przebadane i nie są niezdrowe; można zrobić tak naprawdę zdrową wariację każdego możliwego batonika czy deseru - o dużej objętości, małej kaloryczności; np. czekoladową, pieczoną owsiankę. Mnóstwo jest takich przepisów na instagramie, tik toku czy ogólnie w Internecie. Na pewno rezygnowanie ze słodkiego nie sprawdzi się, ponieważ dieta powinna być na całe życie, a nie tymczasowo.

nie dieta tylko sposób odżywiania.Taki na całe życie.

Zawsze łatwiej doradzać z zewnątrz. Jak problem człowieka nie dotyczy. Tak jakby na spotkanie AA wpadł abstynent i mówił "wystarczy nie pić". No kurcze wystarczy przecież nie pić. Co w tym trudnego.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez j_fly

A ja mam pytanie. Ile konkretnie jecie słodyczy? Dziennie lub na tydzień?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Trudno powiedzieć.
Dzisiaj zjadłam pół czekolady, kawałek ciasta i kilka cukierków.

[lavieenrose789]

Ja miałam/mam straszny problem ze słodyczami, jedzeniem emocjonalnym, ogólnie uzależnieniem od węglowodanów. Myślałam o jedzeniu cały czas, już będąc w pracy planowałam co dobrego zjem potem itp. Albo byłam na diecie, albo jadłam wszystko na co miałam ochotę - od rana pieczywo, drożdżówki i inne rzeczy, które dla innych może są neutralne, a u mnie powodowały wilczy apetyt na kolejne i kolejne syfiaste żarcie.

W przeszłości działała na mnie ścisła dieta z ograniczeniem węglowodanów w początkowym etapie (dieta South Beach) - zmniejszasz skoki insuliny i naturalnie ten apetyt na węgle się zmniejsza.

Dobry psychodietetyk powinien pomóc, ale czy u nas tacy są? Ja na własną rękę zagłębiałam się w temat jedzenia kompulsywnego, emocjonalnego objadania itp. Dla części osób kluczem jest tzw. jedzenie intuicyjne. W skrócie, póki będziesz uznawać słodycze czy inne jedzenie za "zakazane" będzie Cię do niego ciągnęło bardziej niż normalnie. Niektórzy stosują ekstremalne sposoby typu objadanie się wszystkim na co masz ochotę przez kilka tygodni i po tym czasie niby Twoje ciało upomni się o normalne, zdrowe jedzenie. Musisz wiedzieć, że Ty wybierasz co jesz i to jest kwestia miłości do siebie czym będziesz się żywić.

Nie wiem czy masz dzieci, ale czy karmiłabyś swoje dzieci słodyczami? Pewnie nie. Więc jest jakiś głębszy powód (może to oczywiste, ale piszę to) za tą słodyczomanią. Jeśli to jest typowo fizjologiczny apetyt to pewnie już masz tzw. syndrom metaboliczny, insulinooporność itp. Musisz sobie uświadomić, że nie tylko piękna sylwetka jest na szali, a Twoje zdrowie.

To ekstremalne rozwiązanie, ale proponowałabym Ci dietę bardzo ograniczającą cukier. Np. keto.

[sublips]

[1=b872d78680f891d873273d3 1baaf276c9d6e57ec_6594a44 f1cc14;88592860]nie dieta tylko sposób odżywiania.Taki na całe życie.

Zawsze łatwiej doradzać z zewnątrz. Jak problem człowieka nie dotyczy. Tak jakby na spotkanie AA wpadł abstynent i mówił "wystarczy nie pić". No kurcze wystarczy przecież nie pić. Co w tym trudnego.[/QUOTE]

No ale ja nikomu nie doradzam "wystarczy nie jeść słodyczy". Sama fanką słodyczy nie jestem, ale lubię kilka deserów; i jak robię czekoladową owsiankę, fit tiramisu, nie wiem, fit kinder country, fit brownie, to nie czuję dużej różnicy między takim deserem a np. takim zakupionym w cukierni z toną cukru, a wręcz wolę te przyrządzone w domu.
Jednak jestem też osobą, dla której cola i cola zero niewiele się różnią smakiem, może inni ludzie mają bardziej czuły smak.

[Milennka03]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;88592852]Mimiko, ja Ci nie poradzę, bo sama się z tym zmagam, ale bardzo dobrze Cię rozumiem, uważam ten problem za poważny i też go posiadam.
W życiu żadne 3 truskawki nie zadowolą mnie jak pół Milki.

-[/QUOTE]Perse pół Milki bez mrugnięcia oka wciągnę ale tej dużej, mała to obowiązkowo na raz.
Ja po prostu nie mogę widzieć słodyczy wtedy mam ok, a że małżonek ma kategoryczny zakaz kuszenia itp to nie ma w domu nic.No sorry ,są dżemy od mamy ale na erytrolu ale to nie są dla mnie słodycze w wiadomym znaczeniu tego słowa.

[lavieenrose789]

Jak czytasz/oglądasz YT po angielsku to daj znać, mogę Ci polecić różne źródła.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez lavieenrose789

Nie wiem czy masz dzieci, ale czy karmiłabyś swoje dzieci słodyczami? Pewnie nie.

Nie, i dlatego zjadam jego słodycze, żeby nie miał ich tak dużo (jak dostaje na jakieś uroczystości)

---------- Dopisano o 21:19 ---------- Poprzedni post napisano o 21:18 ----------

Napisane przez Milennka03

Perse pół Milki bez mrugnięcia oka wciągnę ale tej dużej, mała to obowiązkowo na raz.

Też bym zjadła, ale musiałam się podzielić z resztą

[Nimfa20Melman]

Ja jem bardzo dużo słodyczy, bo po prostu uwielbiam.

Kiedyś dawałam 5-6 łyżeczek cukru do kawy i herbaty, a kawa z 3 łyżeczkami była gorzka.
Obecnie od dłuższego czasu nie słodzę, a posłodzonego nie wypiję

Samych słodyczy jem dużo. Jem nawet w nocy czy nad ranem.

Pod koniec grudnia postanowiłam, że zrezygnuję ze słodkiego na jakiś czas dla zdrowia, ale nie radykalnie, tylko np. przy miesiączce pozwolę sobie na coś słodkiego + owoce.
Trzymałam się ok. 1,5 m-ca i było mi bardzo dobrze. Zaoszczędziłam kasy, nawet nie ciągnęło mnie do słodyczy.

Teraz niestety powróciłam do starych nawyków, a chciałabym znów tyle nie jeść...

[lavieenrose789]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;88592873]Nie, i dlatego zjadam jego słodycze, żeby nie miał ich tak dużo (jak dostaje na jakieś uroczystości) [/QUOTE]

Pisałam do Autorki Do mnie to przemawia - dziecka nie karmiłabym tak jak żywiłam się przez długi czas w swoim życiu. I staram się być dla siebie dobrą mamusią

[Milennka03]

Napisane przez saab_

Ja z kolei mam problem z ogólnym apetytem, niekoniecznie na słodycze jako takie, ale to co mi pomogło to: brak słodyczy w domu - nie kupuję z automatu, nie mam takiego odruchu, żeby podczas codziennych zakupów dorzucać jakieś batony czy czekolady. Jeśli już mnie bierze ochota to fakt - raz na miesiąc, w weekend i wtedy wyprawa po czekoladę do Żabki, zwykle wtedy wjedża cała (na pół z TŻ) w jeden dzień :P
Słodzone herbaty i kawy - erytrytolem, ja nie czuję dziwnego posmaku, ale wiem, że niektórzy mieli z tym problem.
Jak mam zjazd ok 15-16 w trakcie pracy - kakao (słodzone ertyrytolem) lub owsianka na mleku, jak owsianka to zwykle z miodem, to mnie zwykle mega zasładza, ewentualnie budyń. - pocieszam się, że chociaż bez tych tłuszczy utwardzanych i innych wymysłów z gotowców słodyczowych.
Za to nie działają na mnie: 'zdrowe' desery - jakies nutelle z awokado, rafaello z kaszy jaglanej itp. - płatki owsiane i nawet jaglane też lubię, ale jako zupę mleczną, a nie jakieś fit-wymysły

Mam identycznie , nie mogę nic mieć.Co do erytrolu to bardzo preferuję, jeśli piekę to tylko z nim.Na mnie też kompletnie nie działają zdrowe desery.Nie powstrzymają mnie przed zjedzeniem Milki jeśli takowa byłaby obok.

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;88592873]


Też bym zjadła, ale musiałam się podzielić z resztą [/QUOTE]
A to zwracam honor

[lavieenrose789]

Napisane przez Nimfa20Melman

Ja jem bardzo dużo słodyczy, bo po prostu uwielbiam.

Kiedyś dawałam 5-6 łyżeczek cukru do kawy i herbaty, a kawa z 3 łyżeczkami była gorzka.
Obecnie od dłuższego czasu nie słodzę, a posłodzonego nie wypiję

Samych słodyczy jem dużo. Jem nawet w nocy czy nad ranem.

Pod koniec grudnia postanowiłam, że zrezygnuję ze słodkiego na jakiś czas dla zdrowia, ale nie radykalnie, tylko np. przy miesiączce pozwolę sobie na coś słodkiego + owoce.
Trzymałam się ok. 1,5 m-ca i było mi bardzo dobrze. Zaoszczędziłam kasy, nawet nie ciągnęło mnie do słodyczy.

Teraz niestety powróciłam do starych nawyków, a chciałabym znów tyle nie jeść...

Ile masz lat? Robiłaś badania pod kątem insulinooporności/cukrzycy?

Przez jakiś czas takie życie uchodzi na sucho, ale po 25-30 r.ż. to już raczej ciężki temat.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez lavieenrose789

Pisałam do Autorki Do mnie to przemawia - dziecka nie karmiłabym tak jak żywiłam się przez długi czas w swoim życiu. I staram się być dla siebie dobrą mamusią

Ja rozumiem, ale nawet posiadając dzieci to tak nie działa. Bo dziecko staram się karmić maksymalnie zdrowo, w przeciwieństwie do siebie (i ono wielu rzeczy nie musi widzieć).

[Nimfa20Melman]

Napisane przez lavieenrose789

Myślałam o jedzeniu cały czas, już będąc w pracy planowałam co dobrego zjem potem itp. Albo byłam na diecie, albo jadłam wszystko na co miałam ochotę - od rana pieczywo, drożdżówki i inne rzeczy, które dla innych może są neutralne, a u mnie powodowały wilczy apetyt na kolejne i kolejne syfiaste żarcie.

To ja tak mam. Przed pracą myślę co zrobić do jedzenia, a o 14 myślę, kiedy będzie kolacja o 18 i co przekąsić pomiędzy...

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

Napisane przez sublips

No ale ja nikomu nie doradzam "wystarczy nie jeść słodyczy". Sama fanką słodyczy nie jestem, ale lubię kilka deserów; i jak robię czekoladową owsiankę, fit tiramisu, nie wiem, fit kinder country, fit brownie, to nie czuję dużej różnicy między takim deserem a np. takim zakupionym w cukierni z toną cukru, a wręcz wolę te przyrządzone w domu.
Jednak jestem też osobą, dla której cola i cola zero niewiele się różnią smakiem, może inni ludzie mają bardziej czuły smak.

uzależnienie to uzależnienie. Cukier, kokaina czy alkohol.
Nie da się uzależnionej powiedzieć: zrób drinka z mniejszą ilością alkoholu. Dolej więcej wody. Więcej soku.
Sadze że to się nie sprawdzi.