Dlaczego nie macie dzieci?

[invisible_01]

Zainspirowana wątkami o dziecku pomimo wszystkiego i tym z pytaniem, czy któraś z nas obudziła się za późno i stwierdziła, że jednak chciałaby mieć dzieci, pytam teraz ja Wątek skierowany jest do nieposiadających dzieci, ale oczywiście wypowiedzieć się może każdy.

No więc - dlaczego nie macie (póki co) dzieci? To Wasza świadoma decyzja i nie miałybyście ich zarabiając 100.000 zł miesięcznie, czy też chciałybyście je już mieć, ale coś Was hamuje (np. brak odpowiedniego partnera, kiepskie zarobki, brak pracy, śmieciowa umowa)?

Ja teoretycznie dziecko mogłabym już mieć, bo jestem już po studiach, mam dość dobrze płatną pracę. Nie czuję jednak póki co takiej potrzeby i nie sądzę, żeby w obecnym wieku cokolwiek skłoniło mnie do posiadania dzieci, czuję się po prostu nadal totalnie niegotowa na to i póki mogę chcę się zająć innymi rzeczami, choćby stażami i szkoleniami zagranicznymi, oprócz tego chcę póki co żyć jednak o ile to możliwe dość beztrosko, nie bać się zmiany pracy i podejmowania pewnych nowych wyzwań. Nie wiem również jeszcze na pewno, czy w ogóle chcę zostać mamą. Inna sprawa, że nawet, gdybym chciała, to nie miałabym z kim tego dziecka mieć.

A jak jest z Wami?

[kalincia]

Ne mam, bo nie chcę i żadna ilość pieniędzy tego by nie zmieniła. Ciąża mi się kojarzy wyłącznie z karmieniem wessanego we mnie pasożyta, poród z niepotrzebną męką, chowanie dziecka z niepotrzebną odpowiedzialnością za cos, co niepotrzebnie powołałam do życia. Małe dzieci mnie draznią, bo głupsze od mojego psa i kota, starsze znam zawodowo i wystarczy.

[Mileva_]

Jest cały wątek dla bezdzietnych z wyboru, niedawno był też dość długi na intymnym.

Na razie nie, bo dziecko byłoby dla mnie kulą u nogi, ograniczeniem w robieniu tego, na co mam ochotę. Na pewno odbijałoby się to na moim stosunku do niego, matka której przeszkadza dziecko na pewno nie jest dobrą matką, podobnie jak ta, która dziecka nie chce.

Męczy mnie chaos, hałas i wieczny bałagan, z tym mi się kojarzą małe dzieci. Nie mam cierpliwości, by znosić to dzień w dzień i jeszcze bez przerwy się kimś zajmować.

Ciąża i poród w sensie niedogodności to akurat najmniejsze piwo, choć ze względu na to, co się dzieje w szpitalach położniczych (komplikacje w wyniku lenistwa lekarzy i zmuszania do porodów SN) to, co może się stać z dzieckiem podczas porodu napawa mnie przerażeniem.
Trudność polega na tym, że dziecko to zobowiązanie, odpowiedzialność i obowiązek do końca życia, jedyna "umowa" w życiu, z której się nie wypiszesz.

[201607040940]

Nie mam dzieci bo jak byłam piękna, młoda i płodna to nie miałam z kim się rozmnażać. A teraz nadal jestem piękna, mam z kim ale biologia upomniała się o swoje. Brak dzieci nie jest dla nas problemem.

[dorka1980]

Napisane przez kalincia

Ne mam, bo nie chcę i żadna ilość pieniędzy tego by nie zmieniła. Ciąża mi się kojarzy wyłącznie z karmieniem wessanego we mnie pasożyta, poród z niepotrzebną męką, chowanie dziecka z niepotrzebną odpowiedzialnością za cos, co niepotrzebnie powołałam do życia. Małe dzieci mnie draznią, bo głupsze od mojego psa i kota, starsze znam zawodowo i wystarczy.

Choć sama nie mam i nie planuję dzieci to Twoja wypowiedź (wydaje mi się, Ze jesteś dojrzałą kobietą - wiekiem i dośw. życiowym) mnie zatkała. Piszesz o człowieku jako pasożyt i "coś". Owszem małe dzieci są "głupie" tak jak małe psy i koty. To rodzice uczą ich "mądrości" i zaradności życiowej.

[invisible_01]

Napisane przez Mileva_

Jest cały wątek dla bezdzietnych z wyboru, niedawno był też dość długi na intymnym.

Ten wątek nie jest wątkiem tylko dla bezdzietnych z wyboru, dokładnie opisałam to w pierwszym poście.

[Sybil_]

Napisane przez kalincia

Ne mam, bo nie chcę i żadna ilość pieniędzy tego by nie zmieniła. Ciąża mi się kojarzy wyłącznie z karmieniem wessanego we mnie pasożyta, poród z niepotrzebną męką, chowanie dziecka z niepotrzebną odpowiedzialnością za cos, co niepotrzebnie powołałam do życia. Małe dzieci mnie draznią, bo głupsze od mojego psa i kota, starsze znam zawodowo i wystarczy.

nic dodać nic ująć+ jeszcze to że ja w ogóle nie lubię dzieci nawet tych starszych

[Mileva_]

Napisane przez invisible_01

Ten wątek nie jest wątkiem tylko dla bezdzietnych z wyboru, dokładnie opisałam to w pierwszym poście.

Rozumiem, że pewne zagadnienia są dość uniwersalne ale jednak parę wątków na ten temat już było,

[agniesiaa]

Dokładnie. ja jestem bezdzietna z wyboru. Nigdy nie chciałam mieć dzieci i dobrze mi z tym. Przed ślubem, a było to kilkanaście lat temu, mówiłam o tym przyszłemu mężowi, żeby potem nie był zdziwiony. On to zaakceptował i tak jest do dziś.

[8c9538aac29bb5fbc2d31b2aac28a8f9b62d5c74_6584d267571b8]

Napisane przez Mileva_

Jest cały wątek dla bezdzietnych z wyboru, niedawno był też dość długi na intymnym.

Bezdzietne z wyboru kojarzy mi się z kobietami, które w ogóle nie chcą mieć dzieci.

Mam prawie 27 lat, chcę mieć dwójkę dzieci, mam skończone studia, pracę w zawodzie (nie najgorzej płatną), a od września umowę na czas nieokreślony. Mam też przy sobie ukochanego mężczyznę, z którym jestem w związku od 6,5 roku. Ale... Zawsze jest jakieś "ale" Nie chciałabym zajść w ciążę natychmiast po dostaniu umowy, wolałabym odczekać jakiś rok, więc teraz planowanie odpada. Poza tym chłop dopiero dostał pracę (przeprowadziliśmy się do innego miasta) i jego kwestie finansowe będą się dopiero stabilizować. Póki co żyjemy na wynajmie, w 2-pokojowym mieszkaniu, w przyszłym roku będziemy planować zakup własnego M. Nie mamy też ślubu, a bez tego żadnych starań nie zacznę

[kaja1981]

Napisane przez kalincia

Ne mam, bo nie chcę i żadna ilość pieniędzy tego by nie zmieniła. Ciąża mi się kojarzy wyłącznie z karmieniem wessanego we mnie pasożyta, poród z niepotrzebną męką, chowanie dziecka z niepotrzebną odpowiedzialnością za cos, co niepotrzebnie powołałam do życia. Małe dzieci mnie draznią, bo głupsze od mojego psa i kota, starsze znam zawodowo i wystarczy.

przyznam szczerze, że mnie zatkało... nie to, że nie chcesz mieć dzieci, każdy dokonuje swoich wyborów i wie, co mu w życiu do szczęścia potrzebne.
piszesz, że znasz dzieci zawodowo, ja też pracuję z dzieciakami czy młodzieżą i nie wyobrażam sobie, żeby o nich wypowiadać się z taką pogardą i wyższością, a generalizowanie, że wszystkie małe dzieci są głupie...

i nie, nie jestem w dzieci zapatrzona, nie jestem matką polką, nie wiem, czy świadomie bym się zdecydowała na dziecko, ale to jedno, które mam, kocham bardzo i cieszę się, że mi się "przytrafiło".

[delfix10]

Napisane przez kaja1981

przyznam szczerze, że mnie zatkało... nie to, że nie chcesz mieć dzieci, każdy dokonuje swoich wyborów i wie, co mu w życiu do szczęścia potrzebne.
piszesz, że znasz dzieci zawodowo, ja też pracuję z dzieciakami czy młodzieżą i nie wyobrażam sobie, żeby o nich wypowiadać się z taką pogardą i wyższością, a generalizowanie, że wszystkie małe dzieci są głupie...

i nie, nie jestem w dzieci zapatrzona, nie jestem matką polką, nie wiem, czy świadomie bym się zdecydowała na dziecko, ale to jedno, które mam, kocham bardzo i cieszę się, że mi się "przytrafiło".

klask i:

[Ingrid80]

Szczerze przyznam że mnie również obrzydzaja aspekty fizjologiczne ciąży, porodu, połogu, karmienia piersią itp... zawsze tak miałam i do dzisiaj nic się w tej kwestii nie zmieniło z wiekiem :-/

[Laura2112]

Bo nie chcę.

[201604191001]

Napisane przez invisible_01

No więc - dlaczego nie macie (póki co) dzieci?

Nie mam dzieci nie póki co, tylko mieć nie będę. Nie są mi do niczego potrzebne.

A jak ktoś nie ma bo coś go hamuje (np. zarobki) to przecież też jest jego świadoma decyzja. O braku takiej można mówić w przypadku niepłodności.

Ja tam się zgadzam, że ciąża to takie trochę pasożytnictwo. Mamy dwa organizmy, jeden żywi się kosztem drugiego, czyli pasożytnictwo czasowe obligatoryjne

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

Póki co nie chcę mieć dzieci i nie wiem, czy w ogóle kiedyś będę chcieć. Uważam, że jestem za młoda, niegotowa. Nie lubię dzieci, nie umiem się nimi zajmować, nie ciągnie mnie do własnych. Nie lubię hałasu i chaosu. Za to lubię sama sobie organizować czas według własnego widzimisię. Nie chcę być teraz za kogoś odpowiedzialna przez minimum 20 lat, przeraża mnie takie uwiązanie. I jeszcze kogoś utrzymywać. Poza tym mam własne, autonomiczne marzenia i plany, którym z posiadaniem dziecka dosyć nie po drodze. Nie chcę mieć rozstępów, nie chcę, by mój biust przestał być jędrny. Nie chcę musieć wyliczać czasu na seks, bo coś właśnie woła o jedzenie, zmianę pieluchy lub pomoc w zadaniu domowym.
Chcę podróżować, imprezować, skakać na bungee, przeprowadzać się, zmieniać prace i dyskutować o filozofii, a nie bawić się w kupy i kaszki.

A poza tym nie mam faceta, własnego lokum, pracy, wystarczającej ilości pieniędzy, itd.

[201605090949]

Napisane przez kalincia

Ne mam, bo nie chcę i żadna ilość pieniędzy tego by nie zmieniła. Ciąża mi się kojarzy wyłącznie z karmieniem wessanego we mnie pasożyta, poród z niepotrzebną męką, chowanie dziecka z niepotrzebną odpowiedzialnością za cos, co niepotrzebnie powołałam do życia. Małe dzieci mnie draznią, bo głupsze od mojego psa i kota, starsze znam zawodowo i wystarczy.

[kaja1981]

ale się te dzieci jako małe potworki i pasożyty tu rysują, to ja może z drugiej strony - mam czas na swoje zajęcia, pasję, zabawę, rozwój, dwie prace i dziecko. figura też mi nie ucierpiała. jasne, że trzeba czasem z czegoś zrezygnować, uwzględnić dziecko, nie jest to jednak aż tak straszne

[stesia]

kiedyś planuję ale nie teraz, bo po pierwsze mnie na dziecko nie stać, a po drugie niedawno skończyłam studia, nie czuję się jeszcze gotowa na zostanie matką, uważam że jestem jeszcze za młoda, wiem że młodsze ode mnie mają dzieci ale ja uważam że mam jeszcze na to czas (zresztą wkurzają mnie testy ciotek tż kiedy ślub/dzieci bo lata lecą no bez przesady 30 nawet jeszcze nie mam a przy takich tekstach czuje sie jakbym do 50 dochodziła)

[zakonna]

Teraz potrafię podać racjonalne powody dla których dziecka nie chce. Natomiast jak miałam 20 lat, to powodów zwerbalizowac nie umiałam, ale nie chciałam i czułam, że na samą myśl wszystko we mnie się buntuje.
A fizjologia ciąży i porodu jest dla mnie oblesna. Jak moja siostra była w ciąży i dziecko kopalo, to miałam ochotę uciec z krzykiem.

[7ff68c701155e8d8df718a53d4dcd8f42fe80c19_6010ad0234c28]

[1=8c9538aac29bb5fbc2d31b2 aac28a8f9b62d5c74_6584d26 7571b8;52420536]Bezdzietne z wyboru kojarzy mi się z kobietami, które w ogóle nie chcą mieć dzieci.

Mam prawie 27 lat, chcę mieć dwójkę dzieci, mam skończone studia, pracę w zawodzie (nie najgorzej płatną), a od września umowę na czas nieokreślony. Mam też przy sobie ukochanego mężczyznę, z którym jestem w związku od 6,5 roku. Ale... Zawsze jest jakieś "ale" Nie chciałabym zajść w ciążę natychmiast po dostaniu umowy, wolałabym odczekać jakiś rok, więc teraz planowanie odpada. Poza tym chłop dopiero dostał pracę (przeprowadziliśmy się do innego miasta) i jego kwestie finansowe będą się dopiero stabilizować. Póki co żyjemy na wynajmie, w 2-pokojowym mieszkaniu, w przyszłym roku będziemy planować zakup własnego M. Nie mamy też ślubu, a bez tego żadnych starań nie zacznę [/QUOTE]

U mnie podobnie. Praca jest, potencjalny ojciec moich dzieci także. Ale najpierw w planach jest ślub i remont domu - nie chciałabym chodzić z brzuchem pomiędzy gruzem z wykutych ścian a stołem do klejenia tapet. Dodatkowo pracuję w zawodzie od roku, chcę jeszcze trochę popracować, zdobyć doświadczenie, podwyżkę i dopiero będzie można pomyśleć o rozmnażaniu.

[Mileva_]

Napisane przez kaja1981

ale się te dzieci jako małe potworki i pasożyty tu rysują, to ja może z drugiej strony - mam czas na swoje zajęcia, pasję, zabawę, rozwój, dwie prace i dziecko. figura też mi nie ucierpiała. jasne, że trzeba czasem z czegoś zrezygnować, uwzględnić dziecko, nie jest to jednak aż tak straszne

No nie, następna nawracająca.

Tobie nie przeszkadza, dla ciebie nie jest straszne, a dla kogoś tak. Aż tak trudno to pojąć?

Dla ciebie to słodkie dziecko, dla którego warto się wyrzec tego i tamtego, dla innej osoby to tylko wrzeszczący bachor.

Dla ciebie zrezygnowanie z x rzeczy na rzecz dzidzi nie jest straszne i dlatego masz dziecko. A ktoś inny ma święte prawo mieć odwrotną hierarchię wartości i nie mieć najmniejszej ochoty rezygnować z planów na rzecz czegoś, co jest niepotrzebne i tylko przeszkadza (np. Kalincia zaprezentowała takie podejście i ma prawo.)

[Mijanou]

Nie mam instynktu macierzyńskiego, nie pragnę posiadać dziecka. Sama idea ciąży i porodu jest dla mnie straszna. Za dziećmi też nie przepadam, krzywdy nie zrobię, ale nie potrafię się zachwycać niemowlęciem i tniutniać. Tak więc moje potencjalne dziecko byłoby skrzywdzone już na starcie a argumenty, że: "jak pierwszy raz zobaczysz swoje dzieciątko, to je pokochasz" uważam za irracjonalne i głupie.

Dochodzą też kwestie finansowe, gdyż uważam, że dziecku trzeba stworzyć odpowiednie warunki (nie, nie bona francuska ale trzeba być w stanie zaspokoić jego potrzeby podstawowe i tzw. wyższe). A ja na razie koncentruję się na własnych potrzebach i celach.

---------- Dopisano o 12:37 ---------- Poprzedni post napisano o 12:35 ----------

Napisane przez kaja1981

ale się te dzieci jako małe potworki i pasożyty tu rysują, to ja może z drugiej strony - mam czas na swoje zajęcia, pasję, zabawę, rozwój, dwie prace i dziecko. figura też mi nie ucierpiała. jasne, że trzeba czasem z czegoś zrezygnować, uwzględnić dziecko, nie jest to jednak aż tak straszne

Trzymamy się tematu wątku. Pytanie brzmiało: "Dlaczego nie chcesz mieć dzieci?" a nie: "Dlaczego chcesz mieć dzieci?".
Proszę mnie nie nawracać na swoje wartości.

[Leseratte93]

Ja nie mam jeszcze dzieci, bo studiuję, ale w przyszłości (jeszcze przed 30stką) chciałabym założyć pełną rodzinę, choć ta decyzja nie przyszła (i nie przychodzi) mi łatwo. Również mam obawy związane z ciążą, porodem, karmieniem, wyglądem po ciąży, problemami zdrowotnymi (cukrzyca ciążowa, żylaki, problemy z zębami, włosami, wagą, które mogą wystąpić, dodatkowo mam Hashimoto). Obawiam się o pracę, pensję, o to czy sobie dam radę z dziećmi, czy będę miała wystarczająco cierpliwości do tego, aby zająć się maluchem w pełni uzależnionym od rodziców. Z drugiej zaś strony perspektywa samotności na stare lata jeszcze bardziej mnie przytłacza, chciałabym coś dzieciom zostawić po sobie i jednak ciągnie mnie do tego, aby te dzieci kiedyś mieć, choć tak jak wspomniałam, idzie za tym szereg wątpliwości.

[7ff68c701155e8d8df718a53d4dcd8f42fe80c19_6010ad0234c28]

Napisane przez Mijanou

Trzymamy się tematu wątku. Pytanie brzmiało: "Dlaczego nie chcesz mieć dzieci?" a nie: "Dlaczego chcesz mieć dzieci?".
Proszę mnie nie nawracać na swoje wartości.

Nope. Pytanie brzmi "dlaczego nie macie dzieci". W tym momencie.

[201803290936]

Po prostu nie chce. I tyle. Nie ma co tu dorabiać do tego filozofii. Jak mi się przy 40-tce zachce, to może spróbuję zajść w ciążę. Uda się lub nie uda. Na pewno nie będę miała żalu pt. za późno, przegrane szanse.

[0235a76bf37a0c9e786a33d682e03cfb1aa33c8b_653ef22455ebf]

Bo dziecko nie jest mi do szczęścia potrzebne.

[Mijanou]

[1=7ff68c701155e8d8df718a5 3d4dcd8f42fe80c19_6010ad0 234c28;52420982]Nope. Pytanie brzmi "dlaczego nie macie dzieci". W tym momencie.[/QUOTE]

ooops sorry
Jednak nie lubię, gdy ktoś na siłę wpiera mi swoje, jedynie słuszne wartości i przekonuje, że jego racja w tym względzie jest większa.

[zakonna]

Przecież ZAWSZE, dosłownie ZAWSZE na takim wątku napisze szczęśliwa matka. Pomimo, że wątek absolu ty nie jej nie dotyczy.

[fe414c2710b8060c6dec8506e8442112fb575cc4]

bo lubię swoje życie bez dzieci i nie wyobrażam sobie, że musiałabym je zmienić w pewnych aspektach i zrezygnować z pewnych rzeczy.