Mam 17 lat i muszę wracać o 20 do domu.

[4bf691ac28ce4b7c42a5e5e37940d2d92e088cdd_611061f254610]

https://mamaginekolog.pl/czy-nastola...-do-ginekologa to w temacie wizyt osób niepełnoletnich u ginekologa

[daisydoo]

Napisane przez malka098

Muszę dojeżdżać do niego 80km więc mnie zawozi, zawsze lekarz sam prosi moją matkę do gabinetu, gdy już skończę się badać.

O ile rozumiem idee wsparcia podczas pierwszej wizyty, bo może to być stresujące, to później już średnio. A twoja mama chce tam wchodzić? Jakby zareagowała, gdybyś powiedziała, że ma z tobą nie wchodzić? Bo jeśli by się wkurzyła, to najwidoczniej traktuje cię jak małe dziecko i stąd te wszystkie zachowania

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez daisydoo

O ile rozumiem idee wsparcia podczas pierwszej wizyty, bo może to być stresujące, to później już średnio. A twoja mama chce tam wchodzić? Jakby zareagowała, gdybyś powiedziała, że ma z tobą nie wchodzić? Bo jeśli by się wkurzyła, to najwidoczniej traktuje cię jak małe dziecko i stąd te wszystkie zachowania

ja nie widze nic zlego w tym ze lekarz chce konsultowac postepy w leczeniu z matka niepelnoletniej dziewczny
moja corka wolala zawsze zebym z nia chodzila na wizyty oczywiscie nie bylam przy badaniu ginekologicznym ale pozniej jak juz rozmawiali o problemie(przedluzajaca sie miesiaczka )to poprosila zebym przyszla do gabinetu

[daisydoo]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;87319417]ja nie widze nic zlego w tym ze lekarz chce konsultowac postepy w leczeniu z matka niepelnoletniej dziewczny
moja corka wolala zawsze zebym z nia chodzila na wizyty oczywiscie nie bylam przy badaniu ginekologicznym ale pozniej jak juz rozmawiali o problemie(przedluzajaca sie miesiaczka )to poprosila zebym przyszla do gabinetu[/QUOTE]

A ginekolog jest jakiś specyficznym lekarzem, że mama musi być przy rozmowie? Czy może do internisty, jak jest przeziębiona, też powinna zabierać mamę, bo jeszcze coś źle zrozumie? Dla mnie to jest zwyczajnie dziwne. Dziewczyna ma 17 lat, wie co lekarz do niej mówi i może to później z mamą skonsultować bądź omówić. Dla mnie to wygląda tak jakby mama ją musiała prowadzić za rączkę, bo ona jest dzieciaczkiem i może coś pokręcić.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Autorko, jeżeli uważasz, że rodzice cię nadmiernie kontrolują to nie pozostaje Ci nic innego tylko jak najszybciej się od nich uniezależnić. Co prawda musisz poczekać do pełnoletności, ale w twoim wieku czas szybko leci. Walcz o możliwość studiowania w mieście oddalonym od twojego domu rodzinnego. To powinno przynajmniej częściowo rozwiązać twój problem.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 22:32 ---------- Poprzedni post napisano o 22:30 ----------

Napisane przez daisydoo

A ginekolog jest jakiś specyficznym lekarzem, że mama musi być przy rozmowie? Czy może do internisty, jak jest przeziębiona, też powinna zabierać mamę, bo jeszcze coś źle zrozumie? Dla mnie to jest zwyczajnie dziwne. Dziewczyna ma 17 lat, wie co lekarz do niej mówi i może to później z mamą skonsultować bądź omówić. Dla mnie to wygląda tak jakby mama ją musiała prowadzić za rączkę, bo ona jest dzieciaczkiem i może coś pokręcić.

Zgadzam się. Dla mnie to też nienormalne. Poszłabym do lekarza z tak dużym dzieckiem tylko i wyłącznie na wyraźną i uzasadnioną prośbę. Może tak jest w tej sytuacji.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[malka098]

Napisane przez daisydoo

O ile rozumiem idee wsparcia podczas pierwszej wizyty, bo może to być stresujące, to później już średnio. A twoja mama chce tam wchodzić? Jakby zareagowała, gdybyś powiedziała, że ma z tobą nie wchodzić? Bo jeśli by się wkurzyła, to najwidoczniej traktuje cię jak małe dziecko i stąd te wszystkie zachowania

Nie wchodzi ze mną do gabinetu, zawozi mnie tylko do niego, ponieważ daleko mieszkam. Chodzi o to, że zazwyczaj po badaniach lekarz sam ją prosi, nie mogę mu chyba tego zakazać
Mam dosyć poważną sytuację, stąd może lekarz chce, aby matka o tym wiedziała.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Napisane przez malka098

Nie wchodzi ze mną do gabinetu, zawozi mnie tylko do niego, ponieważ daleko mieszkam. Chodzi o to, że zazwyczaj po badaniach lekarz sam ją prosi, nie mogę mu chyba tego zakazać
Mam dosyć poważną sytuację, stąd może lekarz chce, aby matka o tym wiedziała.

To już moim zdaniem zależy od ciebie. Jeżeli chcesz obecności matki to nic w tym złego. Jeśli czujesz się niekomfortowo to ja bym poprosiła lekarza o dyskrecję i nie proszenie jej do środka.

Skoro masz tak poważna sytuację zdrowotną to może to jest przyczyna jej nadopiekuńczości? Może boi się, żeby coś ci się nie stało poza domem albo żebyś lekkomyslnie nie podjęła współżycia bez zabezpieczenia skoro masz problemy natury ginekologicznej.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez malka098

Nie wchodzi ze mną do gabinetu, zawozi mnie tylko do niego, ponieważ daleko mieszkam. Chodzi o to, że zazwyczaj po badaniach lekarz sam ją prosi, nie mogę mu chyba tego zakazać
Mam dosyć poważną sytuację, stąd może lekarz chce, aby matka o tym wiedziała.

a tobie obecnosc mamy po badaniu kiedy lekarz z toba rozmawia przeszkadza?bo jak nie to nie musisz jej wypraszac
a poza tym nie ma co ukrywac ze jestes jeszcze dzieckiem wiec lekarz ma prawo dyskutowac twoj problem z matka jako twoim opiekunem prawnym i konsultowac z nia sposob leczenia
ja osobiscie nie widze nic w tym zlego dla niej jestes jeszcze dzieckiem
ale zeby bylo jasne nie uwazam ze nakazywanie ci powrotow o 20 jest ok mysle ze w twoim wieku powinnas miec wiecej swobody(oczywiscie bez przesady poniewaz ciagle sie uczysz i musisz rano wstac do szkoly)

[triss_k]

Może stało się coś, o czym nie wiesz i rodzice nie chcą Ci powiedzieć? Np. jakaś córka koleżanki zaszła w ciążę albo komuś coś się stalo na jakiejś imprezie i rodzice się teraz o Ciebie boją?
Porozmawiałabym z nimi szczerze na ten temat, bez fochów i wytykania, ale konkretnie. Aczkolwiek jeśli się nie zgodzą na popuszczenie smyczy, to niewiele możesz zrobić, przynajmniej do 18-tki, a może nawet i dłużej, do usamodzielnienia się.

[0f78e7ab4a87196fb8e6ee2746a5f35dfd845f1c_5ee6abf249ce5]

Napisane przez flyingcrows

Ludzie na różną krzywdę wyrządzaną im się godzą.

Wysłane z mojego SM-G960F przy użyciu Tapatalka

Ale jej to przeszkadza, przecież sama o tym pisze. Może faktycznie czas się wyprowadzić. Mieszkanie z rodzicami w tym wieku to nic złego, o ile ma się z nimi normalne relacje.

[Pugslove]

Tez mi sie wydaje, ze najprosciej bedzie zacząć uswiadmaiac rodzicom, że wybralas uczelnie poza rodzinnym miastem i trzymać sie dostania na nia. Wtedy nawet gdyby chcieli nie beda mieli narzedzi do takiej kontroli twojej osoby.

[megamag]

Napisane przez malka098

Witam
Otóż mam problem. Nazywam się Alicja, mam 17 lat i muszę wracać o 20 do domu. Nie mam problemów w nauce, wręcz przeciwnie - mam bardzo dobre oceny, wzorowe zachowanie. Uczę się w szkole średniej. Mam chłopaka od roku, moi rodzice go lubią. Koleżanek mam mało, bardziej otaczam się w towarzystwie kumpli (spowodowane jest to że moje wcześniejsze przyjaciółki zawsze mnie zawodziły i zostawiały dlatego ciężko mi teraz którejś zaufać).
Moi rodzice od jakiegoś czasu bardzo mnie kontrolują. Muszę wracać o 20 do domu w weekend, w tygodniu mogę do 19. Gdy miałam 14/15 lat nigdy nie miałam takiego problemu, mogłam wracać o 23-24 w sobotę, czy w wakacje. Gdy próbuję pogadać z mamą zawsze słyszę tą samą gadkę "jak będziesz miała 18 lat będziesz robiła co chcesz". Do 21 może ktoś u mnie siedzieć w domu (czasami nawet z tym jest problem). Zawsze gdy gdzieś wychodzę, nie wracam piechotą do domu o czym doskonale wiedzą. Moi znajomi przyjeżdżają po mnie i odwożą mnie dokładnie na godzinę o której mam być. Dręczy mnie to że moi rówieśnicy mogą normalnie spędzać ze sobą czas, a ja zawsze muszę wracać do domu. Jestem odpowiedzialna - rodzice sami tak mówią, dlatego nie wiem dlaczego tak jest.
Co mogę zrobić?

Tak naprawdę to niewiele możesz zrobić. Diabli wiedzą, co myślą Twoi rodzice. Może po prostu wyobrażają sobie różne rzeczy i na wszelki wypadek wolą Cię z domu nie wypuszczać? Ich zachowanie wcale nie musi być takie superracjonalne i czasem trudno to zmienić rozmową. Niestety, ale bycie nieletnim po prostu jest do bani. Tak naprawdę to wątpię, czy skończenie 18 lat wiele zmieni. Najpewniej musisz się przemęczyć do matury. Jeśli zdecydujesz się na studia poza miejscem zamieszkania, problem rozwiąże się samoistnie.

[daisydoo]

Napisane przez megamag

Tak naprawdę to niewiele możesz zrobić. Diabli wiedzą, co myślą Twoi rodzice. Może po prostu wyobrażają sobie różne rzeczy i na wszelki wypadek wolą Cię z domu nie wypuszczać? Ich zachowanie wcale nie musi być takie superracjonalne i czasem trudno to zmienić rozmową. Niestety, ale bycie nieletnim po prostu jest do bani. Tak naprawdę to wątpię, czy skończenie 18 lat wiele zmieni. Najpewniej musisz się przemęczyć do matury. Jeśli zdecydujesz się na studia poza miejscem zamieszkania, problem rozwiąże się samoistnie.

Rodzice sami mogli w młodości nie być aniołkami i na siłę chcą autorkę przed czymś przestrzec. A wtedy to żadne racjonalne rozmowy nie pomogą, bo oni się to tego nie będą przyznawać.

[megamag]

Napisane przez daisydoo

Rodzice sami mogli w młodości nie być aniołkami i na siłę chcą autorkę przed czymś przestrzec. A wtedy to żadne racjonalne rozmowy nie pomogą, bo oni się to tego nie będą przyznawać.

Może być i tak. Ale to też mogą być zwykłe emocje, czyli "źle się czuję, kiedy moje dziecko jest poza domem, bo wtedy się martwię, więc zrobię tak, żeby było w domu i w ten sposób uniknę dyskomfortu".

[daisydoo]

Napisane przez megamag

Może być i tak. Ale to też mogą być zwykłe emocje, czyli "źle się czuję, kiedy moje dziecko jest poza domem, bo wtedy się martwię, więc zrobię tak, żeby było w domu i w ten sposób uniknę dyskomfortu".

Rodzice nawet nie wiedzą, jaką krzywdę robią dzieciom tym trzymaniem pod kloszem.
Kiedy poszłam na studia, to te osoby, które narzekały, że nic nie mogły robić w domu, bo rodzice zabraniali, zachowały się jak oszalałe. Imprezy, upijanie się. Totalne zerwanie ze smyczy. Natomiast te osoby dla których to nie było obce zachowywały się zupełnie normalnie i nie miały parcia na tego typu zachowania.
Szkoda, że rodzic nie myślą zdroworozsądkowo tylko kierują się jakimiś dziwnymi metodami, które wychodzą tylko na złe. Oni myślą, że robią dobrze i to jest najgorsze. A kiedyś okres buntu i młodości trzeba w końcu odchorować. Tylko wtedy może już być za późno na jego racjonalne przeżycie, bo przez wieczne zakazy te osoby mają zaburzone widzenie wielu sytuacji.

[d0f8cc7a8b605fa9bd976e2389cc718171c45616_65a3241729e88]

Treść usunięta

[marlenaa08]

Takie zachowanie rodziców moze wynikać z troski o Ciebie, martwią się, chcą dla Ciebie dobrze, może boją się o Ciebie? Poczekaj cierpliwie do 18, wtedy może faktycznie zmieni się ta sytuacja.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz